Entertainment
alle pijlers
Waarom werken vrouwen niet? (NPO3)
vrijdag 11 december 2020 om 03:18
De quote die ik aanhaalde was overigens van HaWaZon. Maar jij reageerde, dus vandaar mijn reactie.
Ik ben serieus geïnteresseerd in hoe mensen dat zien. Ik ben zelf op een gegeven moment overgestapt naar het zelfstandig ondernemerschap, met als belangrijke reden dat je op die manier tenminste geheel zelfstandig kan handelen en ook zelf volledig verantwoordelijk bent voor hetgeen je doet en aflevert.
Iedere keer wanneer ik hoor dat menen een burnout hebben (of juist een bore out), kan ik mij heel goed voorstellen dat dit komt doordat er juist steeds minder eigen inbreng mogelijk is. De kennis hoeft anno nu niet meer zozeer in de mens/functionaris te zitten want die zit tegenwoordig in het systeem. En het systeem (belscripten, protocollen) bepalen wat je kan en mag doen. Er is weinig ruimte voor creatieve maatwerkoplossingen en/of de menselijke maat toepassen want alles wordt tot achter de komma bepaald, gemeten, 'gemonitord', ge-uniformeerd.
Dat lijkt mij ontzettend frustrerend, maar dat kan eraan liggen dat ik het eerst zoveel jaren ánders gewend was...
Maar is het werk nu ingewikkelder nu alle kennis met één druk op de knop beschikbaar is? Of zwaarder werk? Wordt er juist meer of minder van je (eigen inbreng, vakkennis, persoonlijke invulling door de functiehouder e.d.) verwacht?
Vandaar mijn vraag aan HaWaZon. Ik ben echt benieuwd naar voorbeelden van een functies die nu (en in welk opzicht) veel meer vergen van een functionaris. Fysieke zwaarte is voor een deel opgelost door ontwikkelingen in de arbo-wetgeving. De mobiele telefoon heeft geleid tot een grotere/langere bereikbaarheid van medewerkers, etc.
Maar wat/waarmee vergelijk je als je zegt dat werken nu zoveel zwaarder of moeilijker of intensiever zou zijn?
vrijdag 11 december 2020 om 07:25
Ik denk dat dat dan heel erg baanafhankelijk is. Ik ken dat belscripten/protocollen eigenlijk vooral van de 3 maanden dat ik bij een callcenter werkte. Het meeste werk dat ík ken vergt behoorlijke kennis van bepaalde softwarepakketten en van algemeen gebruikte samenwerkingsmethodieken (waarvoor je dus de methode moet kennen, maar die worden overal op een eigen manier toegepast). Daarnaast zijn er ontwikkelaars die verschillende programmeertalen moeten kennen, organisatorische mensen die de structuur in de chaos moeten zien en ritme moeten ontwikkelen, heel veel mensen die 'maar wat doen' (en die zijn al helemaal onmisbaar, die pakken alles op wat nog niet ergens is neergelegd en dat blijkt toch steeds weer heel veel te zijn), etc.Gebruna schreef: ↑11-12-2020 03:18(...)
Iedere keer wanneer ik hoor dat menen een burnout hebben (of juist een bore out), kan ik mij heel goed voorstellen dat dit komt doordat er juist steeds minder eigen inbreng mogelijk is. De kennis hoeft anno nu niet meer zozeer in de mens/functionaris te zitten want die zit tegenwoordig in het systeem. En het systeem (belscripten, protocollen) bepalen wat je kan en mag doen. Er is weinig ruimte voor creatieve maatwerkoplossingen en/of de menselijke maat toepassen want alles wordt tot achter de komma bepaald, gemeten, 'gemonitord', ge-uniformeerd.
Dat lijkt mij ontzettend frustrerend, maar dat kan eraan liggen dat ik het eerst zoveel jaren ánders gewend was...
Maar is het werk nu ingewikkelder nu alle kennis met één druk op de knop beschikbaar is? Of zwaarder werk? Wordt er juist meer of minder van je (eigen inbreng, vakkennis, persoonlijke invulling door de functiehouder e.d.) verwacht?
(...)
vrijdag 11 december 2020 om 08:00
Het klopt dat de autonomie steeds kleiner wordt. Steeds meer processen worden geautomatiseerd en mensen moeten zich daar in voegen en hebben dus geen eigen keuze meer hoe ze het werk willen doen. Zij moeten zich aanpassen aan protocollen. Dit verhoogt de werkdruk, mensen worden er gestrest en ongelukkig van. We zijn nu eenmaal geen machines.Gebruna schreef: ↑11-12-2020 03:18De quote die ik aanhaalde was overigens van HaWaZon. Maar jij reageerde, dus vandaar mijn reactie.
Ik ben serieus geïnteresseerd in hoe mensen dat zien. Ik ben zelf op een gegeven moment overgestapt naar het zelfstandig ondernemerschap, met als belangrijke reden dat je op die manier tenminste geheel zelfstandig kan handelen en ook zelf volledig verantwoordelijk bent voor hetgeen je doet en aflevert.
Iedere keer wanneer ik hoor dat menen een burnout hebben (of juist een bore out), kan ik mij heel goed voorstellen dat dit komt doordat er juist steeds minder eigen inbreng mogelijk is. De kennis hoeft anno nu niet meer zozeer in de mens/functionaris te zitten want die zit tegenwoordig in het systeem. En het systeem (belscripten, protocollen) bepalen wat je kan en mag doen. Er is weinig ruimte voor creatieve maatwerkoplossingen en/of de menselijke maat toepassen want alles wordt tot achter de komma bepaald, gemeten, 'gemonitord', ge-uniformeerd.
Dat lijkt mij ontzettend frustrerend, maar dat kan eraan liggen dat ik het eerst zoveel jaren ánders gewend was...
Maar is het werk nu ingewikkelder nu alle kennis met één druk op de knop beschikbaar is? Of zwaarder werk? Wordt er juist meer of minder van je (eigen inbreng, vakkennis, persoonlijke invulling door de functiehouder e.d.) verwacht?
Vandaar mijn vraag aan HaWaZon. Ik ben echt benieuwd naar voorbeelden van een functies die nu (en in welk opzicht) veel meer vergen van een functionaris. Fysieke zwaarte is voor een deel opgelost door ontwikkelingen in de arbo-wetgeving. De mobiele telefoon heeft geleid tot een grotere/langere bereikbaarheid van medewerkers, etc.
Maar wat/waarmee vergelijk je als je zegt dat werken nu zoveel zwaarder of moeilijker of intensiever zou zijn?
Daarnaast zijn door verregaande privatisering sectoren als bijvoorbeeld de zorg, doorgeslagen in efficiëntie. Hierdoor moeten mensen harder werken. Om een voorbeeld te noemen: vroeger mocht je je als patiënt rustig gaan uitkleden als het echo- apparaat klaar was, tegenwoordig moet je al uitgekleed in de wachtkamer zitten, zodat er geen seconde verloren gaat. Dit zorgt ervoor dat er voor de mensen die in zo'n gestroomlijnd proces werken, weinig tijd overblijft tussen de behandelingen. Het gaat achter elkaar door, zonder adempauze.
Dit is 1 voorbeeld, maar zo werkt het op gigantisch veel plekken, voor gigantisch veel mensen. Vroeger was er tijd voor een praatje, of sprak je de casus nog even door met je collega, of had je een paar minuten de tijd om adem te halen, te verwerken wat er was gebeurd. Tegenwoordig staat er na 1 seconde alweer de volgende voor je neus.
Tel daarbij op de informatie- overvloed, waardoor veel mensen zich overweldigd voelen en je begrijpt waarom burn outs de pan uitrijzen.
vrijdag 11 december 2020 om 09:00
Aflevering 4, op 2/3 ongeveer.captain_hindsight schreef: ↑11-12-2020 08:40Ik heb een aflevering gemist denk ik, heb Barbara Baarsma nog niet voorbij zien komen.
vrijdag 11 december 2020 om 11:28
@Pindakaasjes en @HaWaZon:
Nee, dat niet. Dus voel je vrij.
Maar op zich is het misschien een beetje off-topic.
Zoals je zelf ook al schreef (over functie eis voor het smeren van een boterham) zie ik vooral dat de opleidingseis sterk omhoog is gegaan, maar de echte inhoud van het werk juist sterk wordt beknot.
Op zich een boeiend onderwerp. Wie voorheen voor een bepaald beroep had geleerd (politieagent, onderwijzer, verpleegster) had vanuit dat vak/beroep verantwoordelijkheden, gezag, aanzien, e.d. Nu worden mensen in die beroepen -door een gigantisch apparaat aan ‘hoogopgeleide bemoeials’ behandeld als een soort uitvoerende kracht die onderaan de pikorde staat en die naar de soms steeds wijzigende grillen van de beleidsmedewerkers en adviseurs uit diverse hoeken moet dansen.
Is dat werk dan beter, moeilijker, etc. geworden?
En het is waar dat het betalingsverkeer van klanten nu niet meer door administratieve krachten verwerkt hoeft te worden; nu moeten klanten betalen om dit zelf te ogen doen na ontvangst van een brief ‘om u nog beter van dienst te kunnen zijn’…
Aan de andere kant pakten klanten vroeger zelf spullen uit het schap in de winkel en zijn er nu veel orderpickers in distributiecentra en bezorgers nodig om de spullen bij de klant thuis te krijgen.
Maar behalve zaken zoals stress van de werkdruk; wat is er voor de individuele werknemer zoveel complexer geworden, bijvoorbeeld t.o.v. de tijd dat je -om je eigen vak goed uit te kunnen oefenen- niet kon terugvallen op geautomatiseerde kennis/systemen en waarin jouw eigen kennis en ervaring bepalend waren voor de mate waarin je succesvol bent in je functie?
Nee, dat niet. Dus voel je vrij.
Maar op zich is het misschien een beetje off-topic.
Zoals je zelf ook al schreef (over functie eis voor het smeren van een boterham) zie ik vooral dat de opleidingseis sterk omhoog is gegaan, maar de echte inhoud van het werk juist sterk wordt beknot.
Op zich een boeiend onderwerp. Wie voorheen voor een bepaald beroep had geleerd (politieagent, onderwijzer, verpleegster) had vanuit dat vak/beroep verantwoordelijkheden, gezag, aanzien, e.d. Nu worden mensen in die beroepen -door een gigantisch apparaat aan ‘hoogopgeleide bemoeials’ behandeld als een soort uitvoerende kracht die onderaan de pikorde staat en die naar de soms steeds wijzigende grillen van de beleidsmedewerkers en adviseurs uit diverse hoeken moet dansen.
Is dat werk dan beter, moeilijker, etc. geworden?
En het is waar dat het betalingsverkeer van klanten nu niet meer door administratieve krachten verwerkt hoeft te worden; nu moeten klanten betalen om dit zelf te ogen doen na ontvangst van een brief ‘om u nog beter van dienst te kunnen zijn’…
Aan de andere kant pakten klanten vroeger zelf spullen uit het schap in de winkel en zijn er nu veel orderpickers in distributiecentra en bezorgers nodig om de spullen bij de klant thuis te krijgen.
Maar behalve zaken zoals stress van de werkdruk; wat is er voor de individuele werknemer zoveel complexer geworden, bijvoorbeeld t.o.v. de tijd dat je -om je eigen vak goed uit te kunnen oefenen- niet kon terugvallen op geautomatiseerde kennis/systemen en waarin jouw eigen kennis en ervaring bepalend waren voor de mate waarin je succesvol bent in je functie?
vrijdag 11 december 2020 om 11:56
De nieuwe Emancipatiemonitor van het Sociaal Cultureel Planbureau is uit:
https://www.scp.nl/actueel/nieuws/2020/ ... tiemonitor
*** Economische positie vrouw tot 2020 verder verbeterd: In 2019 was bijna 64 procent van de vrouwen economisch zelfstandig. Het is nog steeds lager dan bij mannen (81 procent), maar het verschil is kleiner geworden.
*** Tussen 2017 en 2019 zijn ook meer vrouwen gaan werken, de nettoarbeidsparticipatie nam toe van 73 naar 76 procent. Bij mannen was de stijging minder sterk: van 85 procent naar ruim 86 procent.
*** De gemiddelde arbeidsduur is bij vrouwen met ruim een half uur toegenomen, tot 28,5 uur per week. Bij mannen bleef de gemiddelde arbeidsduur onveranderd op bijna 39 uur. Werkende mannen zouden gemiddeld een half uur minder willen werken dan ze doen, werkende vrouwen juist een half uur meer.
*** Tweedegeneratie vrouwen met een Antilliaanse of Surinaamse achtergrond zijn met bijna 70 procent vaker economisch zelfstandig dan vrouwen met een Nederlandse achtergrond.
Zo maar wat feiten uit de voorpagina.
https://www.scp.nl/actueel/nieuws/2020/ ... tiemonitor
*** Economische positie vrouw tot 2020 verder verbeterd: In 2019 was bijna 64 procent van de vrouwen economisch zelfstandig. Het is nog steeds lager dan bij mannen (81 procent), maar het verschil is kleiner geworden.
*** Tussen 2017 en 2019 zijn ook meer vrouwen gaan werken, de nettoarbeidsparticipatie nam toe van 73 naar 76 procent. Bij mannen was de stijging minder sterk: van 85 procent naar ruim 86 procent.
*** De gemiddelde arbeidsduur is bij vrouwen met ruim een half uur toegenomen, tot 28,5 uur per week. Bij mannen bleef de gemiddelde arbeidsduur onveranderd op bijna 39 uur. Werkende mannen zouden gemiddeld een half uur minder willen werken dan ze doen, werkende vrouwen juist een half uur meer.
*** Tweedegeneratie vrouwen met een Antilliaanse of Surinaamse achtergrond zijn met bijna 70 procent vaker economisch zelfstandig dan vrouwen met een Nederlandse achtergrond.
Zo maar wat feiten uit de voorpagina.
vrijdag 11 december 2020 om 16:19
Geciteerd uit het artikel op nos.nl hierover (https://nos.nl/nieuwsuur/artikel/236022 ... deeld.html)Ceder schreef: ↑11-12-2020 11:56De nieuwe Emancipatiemonitor van het Sociaal Cultureel Planbureau is uit:
https://www.scp.nl/actueel/nieuws/2020/ ... tiemonitor
*** Economische positie vrouw tot 2020 verder verbeterd: In 2019 was bijna 64 procent van de vrouwen economisch zelfstandig. Het is nog steeds lager dan bij mannen (81 procent), maar het verschil is kleiner geworden.
*** Tussen 2017 en 2019 zijn ook meer vrouwen gaan werken, de nettoarbeidsparticipatie nam toe van 73 naar 76 procent. Bij mannen was de stijging minder sterk: van 85 procent naar ruim 86 procent.
*** De gemiddelde arbeidsduur is bij vrouwen met ruim een half uur toegenomen, tot 28,5 uur per week. Bij mannen bleef de gemiddelde arbeidsduur onveranderd op bijna 39 uur. Werkende mannen zouden gemiddeld een half uur minder willen werken dan ze doen, werkende vrouwen juist een half uur meer.
*** Tweedegeneratie vrouwen met een Antilliaanse of Surinaamse achtergrond zijn met bijna 70 procent vaker economisch zelfstandig dan vrouwen met een Nederlandse achtergrond.
Zo maar wat feiten uit de voorpagina.
'Volgens Van Ostaijen zijn er twee oplossingen, maar daar is wel politieke wil voor nodig. "Laten we van de kinderopvang een betaalbare nutsvoorziening maken en de babyboete evenredig verdelen", zegt bestuurssocioloog Van Ostaijen. Hij pleit voor hetzelfde beleid als in Finland en Zweden. "Daar krijgen ouders een bepaald aantal maanden te verdelen die ze dan kunnen opnemen rondom de geboorte."'
Wat mij betreft kunnen ze hier niet snel genoeg mee beginnen
vrijdag 11 december 2020 om 17:02
Vooral na het wantrouwen van de Bulgaren met hun extreme kinderbijslag onterecht incasseren en daarna de gevolgen van strenge maatregelen en het tegenovergestelde bereiken, ouders van jonge kinderen met extreme naheffingen.Zwartgroen schreef: ↑11-12-2020 16:19Geciteerd uit het artikel op nos.nl hierover (https://nos.nl/nieuwsuur/artikel/236022 ... deeld.html)
'Volgens Van Ostaijen zijn er twee oplossingen, maar daar is wel politieke wil voor nodig. "Laten we van de kinderopvang een betaalbare nutsvoorziening maken en de babyboete evenredig verdelen", zegt bestuurssocioloog Van Ostaijen. Hij pleit voor hetzelfde beleid als in Finland en Zweden. "Daar krijgen ouders een bepaald aantal maanden te verdelen die ze dan kunnen opnemen rondom de geboorte."'
Wat mij betreft kunnen ze hier niet snel genoeg mee beginnen
vrijdag 11 december 2020 om 17:33
Het is inmiddels duidelijk dat ik in de negeerstatus zit bij pejeka, dat mag. Maar dan toch nog een keer de vraag aan je: "Kan jouw man dezelfde levensstatus als nu financieel zonder jou door brengen, met eigen inkomen en zonder een of ander levenstestament?"pejeka schreef: ↑10-12-2020 18:39Ligt eraan hoe je het oppakt. Ik wilde alleen duidelijk maken dat de opleidingseisen voor bepaalde functies waar je vroeger gewoon met MULO of MAVO een boterham kon verdienen, tegenwoordig al zo'n beetje op HBO liggen. HBO (of hbo moet ik geloof ik schrijven) was vroeger echt een vereiste voor middenkader of hoger, tegenwoordig heb je blijkbaar al zo'n beetje een HBO-diploma nodig om als junior medewerker binnendienst aan de slag te mogen.
vrijdag 11 december 2020 om 17:37
Interessante cijfers. Hilarisch ook dat halve uurtje dat mannen minder willen werkenCeder schreef: ↑11-12-2020 11:56De nieuwe Emancipatiemonitor van het Sociaal Cultureel Planbureau is uit:
https://www.scp.nl/actueel/nieuws/2020/ ... tiemonitor
*** Economische positie vrouw tot 2020 verder verbeterd: In 2019 was bijna 64 procent van de vrouwen economisch zelfstandig. Het is nog steeds lager dan bij mannen (81 procent), maar het verschil is kleiner geworden.
*** Tussen 2017 en 2019 zijn ook meer vrouwen gaan werken, de nettoarbeidsparticipatie nam toe van 73 naar 76 procent. Bij mannen was de stijging minder sterk: van 85 procent naar ruim 86 procent.
*** De gemiddelde arbeidsduur is bij vrouwen met ruim een half uur toegenomen, tot 28,5 uur per week. Bij mannen bleef de gemiddelde arbeidsduur onveranderd op bijna 39 uur. Werkende mannen zouden gemiddeld een half uur minder willen werken dan ze doen, werkende vrouwen juist een half uur meer.
*** Tweedegeneratie vrouwen met een Antilliaanse of Surinaamse achtergrond zijn met bijna 70 procent vaker economisch zelfstandig dan vrouwen met een Nederlandse achtergrond.
Zo maar wat feiten uit de voorpagina.
vrijdag 11 december 2020 om 17:45
Andere opvallende uitspraak van van Ostaijen:Zwartgroen schreef: ↑11-12-2020 16:19Geciteerd uit het artikel op nos.nl hierover (https://nos.nl/nieuwsuur/artikel/236022 ... deeld.html)
We hebben te maken met een "traditioneel rolpatroon van voltijdsprinsjes en deeltijdprinsesjes". "Als er kinderen komen is dat een breuk in het carrièrepad van vrouwen. Dat maakt dat het geen arbeidsmarktvraagstuk is, maar een discriminatievraagstuk. Het emancipatiebeleid is gebaseerd op het idee van een vrije keuze, maar de keuze is niet vrij."
We zijn allemaal prinsjes en prinsesjes: komt die kinderdroom toch nog uit
Maar die discriminatie lijkt me onjuist: het suggereert dat de ongelijke verhouding vooral komt door discriminatie van mannen en vrouwen op de arbeidsmarkt, terwijl zijn eigen onderzoek juist aantoont dat vrouwen en mannen beiden ongeveer zoveel werken als ze willen.
vrijdag 11 december 2020 om 17:45
Eerder triest, dan zie je hoever de werkelijkheid wegstaat van het ideaal van een halve eeuw geleden, of zelfs nog langer geleden. Ik begrijp dat ergens wel, geen enkele vrouw heeft zin om een man die zich gedraagt als mamakindje ( help, ik weet niet hoe en wat, maar ben wel geemancipeerd en kook en was af, doe jij de rest dan, pieppiep) die dan als de ideale man wordt gezien.
Evenwicht, daar gaat het om, maar ja.
vrijdag 11 december 2020 om 18:00
Nutsvoorzieningen bestaan niet meer in Nederland. Alle nutsvoorzieningen die er ooit waren, zijn geprivatiseerd. Want dat moest van Europa. Mededinging en concurrentie en vrije markt enzo.Zwartgroen schreef: ↑11-12-2020 16:19Geciteerd uit het artikel op nos.nl hierover (https://nos.nl/nieuwsuur/artikel/236022 ... deeld.html)
'Volgens Van Ostaijen zijn er twee oplossingen, maar daar is wel politieke wil voor nodig. "Laten we van de kinderopvang een betaalbare nutsvoorziening maken en de babyboete evenredig verdelen", zegt bestuurssocioloog Van Ostaijen. Hij pleit voor hetzelfde beleid als in Finland en Zweden. "Daar krijgen ouders een bepaald aantal maanden te verdelen die ze dan kunnen opnemen rondom de geboorte."'
Wat mij betreft kunnen ze hier niet snel genoeg mee beginnen
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
vrijdag 11 december 2020 om 18:06
Ja, waarom niet? We hebben 25 jaar geleden samen een huis gekocht dat nu zo ver is afbetaald dat onze maandlast iets van 350 euro bedraagt. Mocht ik komen te overlijden, dan krijgt hij een paar ton aan levensverzekering uitgekeerd. Mocht hij willen verhuizen naar iets kleiners, dan maakt hij zonder meer een paar ton winst op dit huis wat we nu hebben. Maar los daarvan, heeft hij zelf een goede baan die hem, gesteld dat ik er niet was geweest, net zo goed in staat zou hebben gesteld een comfortabel leven te leiden.Andrieske1976 schreef: ↑11-12-2020 17:33Het is inmiddels duidelijk dat ik in de negeerstatus zit bij pejeka, dat mag. Maar dan toch nog een keer de vraag aan je: "Kan jouw man dezelfde levensstatus als nu financieel zonder jou door brengen, met eigen inkomen en zonder een of ander levenstestament?"
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
vrijdag 11 december 2020 om 18:59
Ja, blijkbaar zit iedereen gemiddeld wel aardig bij zijn ideaal, plus of min een half uurtje.
Interessante vraag die volgens mij niet gesteld is: hoeveel zou je willen dat je partner meer of minder zou gaan werken?
Je kunt hem alleen indirect afleiden uit de zorgverdeling, ideaal versus werkelijk. Nog altijd een 8% die het bijvoorbeeld ideaal zou vinden als het betaalde werk gelijk verdeeld zou worden en de vrouw meer zou zorgen
vrijdag 11 december 2020 om 19:07
Ik denk dat heel veel vrouwen niet zozeer zelf meer willen werken, maar wel graag willen dat hun man minder zou werken, zodat ze niet overal alleen voor staan als het op de zorg van de kinderen en het huishouden neerkomt.Ceder schreef: ↑11-12-2020 18:59Ja, blijkbaar zit iedereen gemiddeld wel aardig bij zijn ideaal, plus of min een half uurtje.
Interessante vraag die volgens mij niet gesteld is: hoeveel zou je willen dat je partner meer of minder zou gaan werken?
Je kunt hem alleen indirect afleiden uit de zorgverdeling, ideaal versus werkelijk. Nog altijd een 8% die het bijvoorbeeld ideaal zou vinden als het betaalde werk gelijk verdeeld zou worden en de vrouw meer zou zorgen
Het ideaal begint steeds meer 2x 28-34 te worden, heb ik het idee. Waarbij beide ouders actief zijn met de kinderen en in het huis, maar er ook nog tijd en energie is voor andere/leuke dingen en ontspanning.
vrijdag 11 december 2020 om 19:11
En als je partner komt te overlijden?pejeka schreef: ↑11-12-2020 18:06Ja, waarom niet? We hebben 25 jaar geleden samen een huis gekocht dat nu zo ver is afbetaald dat onze maandlast iets van 350 euro bedraagt. Mocht ik komen te overlijden, dan krijgt hij een paar ton aan levensverzekering uitgekeerd. Mocht hij willen verhuizen naar iets kleiners, dan maakt hij zonder meer een paar ton winst op dit huis wat we nu hebben. Maar los daarvan, heeft hij zelf een goede baan die hem, gesteld dat ik er niet was geweest, net zo goed in staat zou hebben gesteld een comfortabel leven te leiden.
vrijdag 11 december 2020 om 19:13
vrijdag 11 december 2020 om 19:46
Ceder schreef: ↑11-12-2020 11:56De nieuwe Emancipatiemonitor van het Sociaal Cultureel Planbureau is uit:
https://www.scp.nl/actueel/nieuws/2020/ ... tiemonitor
*** Economische positie vrouw tot 2020 verder verbeterd: In 2019 was bijna 64 procent van de vrouwen economisch zelfstandig. Het is nog steeds lager dan bij mannen (81 procent), maar het verschil is kleiner geworden.
*** Tussen 2017 en 2019 zijn ook meer vrouwen gaan werken, de nettoarbeidsparticipatie nam toe van 73 naar 76 procent. Bij mannen was de stijging minder sterk: van 85 procent naar ruim 86 procent.
*** De gemiddelde arbeidsduur is bij vrouwen met ruim een half uur toegenomen, tot 28,5 uur per week. Bij mannen bleef de gemiddelde arbeidsduur onveranderd op bijna 39 uur. Werkende mannen zouden gemiddeld een half uur minder willen werken dan ze doen, werkende vrouwen juist een half uur meer.
*** Tweedegeneratie vrouwen met een Antilliaanse of Surinaamse achtergrond zijn met bijna 70 procent vaker economisch zelfstandig dan vrouwen met een Nederlandse achtergrond.
Zo maar wat feiten uit de voorpagina.
Voor de Nederlandse vrouwen lag de netto arbeidsparticipatie in 2019 (per leeftijdscategorie in de daadwerkelijke beroepsbevolking) hoger:
25-35 jaar - 88.3 %
35-45 jaar - 86.6
45-55 jaar - 83.9
55-65 jaar - 62.6
15 jaar geleden, in 2004, lagen deze percentages voor NL vrouwen op resp. 81.9 - 75.0 - 68.9 - 31.3 %
Zoals je ziet is de participatie van NL vrouwen 55-65 jaar in die tijd verdubbeld!
vrijdag 11 december 2020 om 20:28
Goede zaak.Gebruna schreef: ↑11-12-2020 19:46Voor de Nederlandse vrouwen lag de netto arbeidsparticipatie in 2019 (per leeftijdscategorie in de daadwerkelijke beroepsbevolking) hoger:
25-35 jaar - 88.3 %
35-45 jaar - 86.6
45-55 jaar - 83.9
55-65 jaar - 62.6
15 jaar geleden, in 2004, lagen deze percentages voor NL vrouwen op resp. 81.9 - 75.0 - 68.9 - 31.3 %
Zoals je ziet is de participatie van NL vrouwen 55-65 jaar in die tijd verdubbeld!
Tegen alle vrouwen die 55-65 jaar oud waren in 2004 en niet werkten omdat dat niet hoefde kan ik maar 1 ding zeggen natuurlijk: "OK, Boomer"
