Koken voor mijn gezin,ik weet het niet meer.

04-08-2008 16:51 654 berichten
Alle reacties Link kopieren
Het is tijd om te gaan koken maar de moed zakt weer in mijn schoenen.



Ik heb nogal lastige mensen aan tafel.



Dochter en ik zijn pesco-vegetariers(eten wel vis).

Ik heb een eetstoornis maar lust wel bijna alles als er maar weinig vet en cal. inzit



Vriend en middelste zoon lusten bijna geen groente,alleen sla,rauwkost,doperwtjes.



Zoon lust geen rijst,pasta,gekookte aardappelen,stampot.



Vriend lust geen pasta,vis,vega en zo'n beetje alles wat maar afwijkt van de hollandse pot.

Wil vooral veel vlees eten waar ik van baal ,want ik wil liever minder vlees op tafel.



Jongste zoon eet bijna nooit en als hij wat eet alleen maar spinazie,aardappelpuree en vissticks..



En dit is slecht in een notedop want er zijn nog wel meer beperkingen.



Kortom,ik loop altijd te goochelen achter het fornuis omdat er zoveel verschillende maaltijden gemaakt moeten worden.

Zit daardoor altijd opgefokt aan tafel.



Het zal wel weer sla met gebakken aardappellen,stukje vlees,en wat vegetarisch worden.



Alleen ben ik dat spuugzat!!!

Kan geen sla meer zien en eet tegenwoordig dus alleen maar het stukje vega of vis.
Alle reacties Link kopieren
quote:Surface2 schreef op 04 augustus 2008 @ 18:52:

[...]





Ik kook overigens altijd zeer netjes vegetarisch als ik vegetariers op bezoek krijg, ik heb er zelfs speciaal een kookboek voor aangeschaft (anders blijf ik telkens dezelfde standaard dingen maken).



Ik ben overigens een principiele vlees en vis eten (en dat is geen grapje, ik ben er echt van overtuigd dat het gezonder is), en daar houden vega's ook nooit rekening mee dus



Ik wel hoor.

Zoals je al begrijpt in dit topic,krijgt iedereen van mij wat hij graag eet
Alle reacties Link kopieren
.
Alle reacties Link kopieren
quote:iry schreef op 04 augustus 2008 @ 19:07:

[...]

Ik wel hoor.

Zoals je al begrijpt in dit topic,krijgt iedereen van mij wat hij graag eet Maar jij moet denk ik iets minder rekening gaan houden met voorkeuren . Af en toe vis op tafel, af en toe vlees. Veel verschillende groente. Uiteindelijk gaan ze het vanzelf wel eten als ze geen substituut krijgen (dat hoop ik voor je).
Alle reacties Link kopieren
Onvolwassen, onevenwichtig, whatever. Je kan gaan mierenneuken om een woord, dat schiet niet op of wel.

Je kids zijn in ieder geval niet gek, die zien heus wel dat er iets niet goed zit met jou als het om eten gaat. En ze zien dat papa niks eet en ze merken dat mama zich in 100.000 bochten wringt zodat ze toch maar íets eten. Kostje gekocht toch voor die kids?
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
Alle reacties Link kopieren
Lindy,

Het klopt dat het geen goed voorbeeld is een eetstoornis.

Daarom ben ik er altijd zo open mogelijk over geweest naar mijn kinderen toe.

Zodat ze weten en hopelijk begrijpen dat het niet oke is en het om een stoornis gaat.



Inmiddels is mijn gevecht al zover geleverd dat ik al weer wat jaren zo goed mogelijk mee kan eten.



Wat ik wil zeggen is dat ik mij bewust ben dat mijn eetstoornis ook een invloed kan hebben (hoewel ik echt denk dat het minimaal is,maar ik ben niet objectief natuurlijk)

Maar ik vind het te makkelijk om het alleen daar op te gooien.



Zijn hier geen moeders met meer kinderen die wat herkennen in het lastige avondeten verhaal?

Of ben ik de enige die er zo'n potje van heeft gemaakt
Alle reacties Link kopieren
quote:lindy schreef op 04 augustus 2008 @ 18:59:

. Maar vooral denk ik dat je als ouders gewoon van meet af aan streng had moeten zijn. Alles proberen, in ieder geval.Dan moeten pa en ma wel het goede voorbeeld geven he? Het zou niet in m'n hoofd opkomen om als ik met kids aan tafel zou zitten, iets niet te eten omdat ik het niet lust. Zelfs niet als er postelein (mijn jeugdtrauma ) op tafel zou staan. Het is een slecht voorbeeld voor de kids en het is verrekte onbeleefd tegenover de kok.
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
Alle reacties Link kopieren
Hpl,



Waarom lees ik altijd zo'n vijandige ondertoon in je posts?



En jij stelt het wel heel zwart/wit.

Het ligt iets genuanceerder, een beetje allerlei factoren op een hoop die het heeft gemaakt zoals het nu gaat.



Vriend lust overigens wel redelijk wat.

Het is meer de groente,wat ik nu juist belangrijk vind, wat hij bijna niet lust.

Dat zou al een vooruitgang zijn.

Minder hollandse pot vind ik wel wenselijk,maar dat is misschien teveel in een keer .
Alle reacties Link kopieren
Hier in huis hoeven de ouders ook allebei 1 ding niet te eten. Alleen lusten we eigenlijk alles, maar het principe geldt zowel voor ons als voor de kinderen.
quote:iry schreef op 04 augustus 2008 @ 19:15:

Lindy,

Het klopt dat het geen goed voorbeeld is een eetstoornis.

Daarom ben ik er altijd zo open mogelijk over geweest naar mijn kinderen toe.

Zodat ze weten en hopelijk begrijpen dat het niet oke is en het om een stoornis gaat.



Inmiddels is mijn gevecht al zover geleverd dat ik al weer wat jaren zo goed mogelijk mee kan eten.



Wat ik wil zeggen is dat ik mij bewust ben dat mijn eetstoornis ook een invloed kan hebben (hoewel ik echt denk dat het minimaal is,maar ik ben niet objectief natuurlijk)

Maar ik vind het te makkelijk om het alleen daar op te gooien.



Zijn hier geen moeders met meer kinderen die wat herkennen in het lastige avondeten verhaal?

Of ben ik de enige die er zo'n potje van heeft gemaakt

Nou jouw eetstoornis is natuurlijk ook wel een oorzaak aan deze situatie, net als het gemier van je man.

Jij wilt zelf geen vet of calorieën eten. Je man lust een hoop dingen niet. Je vind dus in principe dat iedereen, omdat jullie dat zelf ook hebben, het recht heeft om dingen niet te lusten. Dat er uitzonderingen gemaakt moeten kunnen worden. Voor vegetarisme, voor eetsoornissen, voor lust-ik-niet-types.

En zo heb je je kinderen geleerd dat als je iets niet lekker vind, je recht hebt op een vervangende maaltijd.

Dat je iets niet hoeft te leren eten, want papa en mama hoeven ook dingen niet te eten.

Daar is het fout gegaan, dát zou je moeten veranderen.

En dat kan alleen als je 1 pot gaat koken, en iedereen daarvan laat eten. En dat geldt dus OOK voor jou met je eetstoornis, ook voor je man die het misschien niet lust, ook voor de vegetarier, ook voor de peuter.
Alle reacties Link kopieren
Wat Miskip zegt. Ik heb alleen weinig zin er zoveel woorden aan te besteden
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
Alle reacties Link kopieren
Ik vind trouwens dat kinderen ook best iets niet mogen lusten.



Wel altijd proeven in ieder geval,dat heb ik wel altijd laten doen.

De jongste is echter een hardnekkige.



Ik hoef ook geen tot kokhalzen toe kinderen aan tafel te hebben,dat gaat mij te ver.



Ik denk overigens dat met de oudste twee best wat aan te passen valt als we het over een andere boeg gaan gooien.



Maar dat betekent actie van mijn kant!



Hmm.... bedenk mij dat ik mijn dochter wel in het verhaal meetrek maar die is niet moeilijk met eten,die is enkel vegetarisch net als ik.

Moet ik even recht zetten
Alle reacties Link kopieren
Ik denk dat het probleem meer ligt in het feit dat ik het iedereen zoveel mogelijk naar hun zin wil maken.



Ik geef ze teveel ruimte aan tafel.



Maar het groeit mij nu gewoon boven mijn hoofd.



Daarnaast ben ik met mijn eetstoornis zover gekomen dat ik meer kan eten dan sla, en nu eet ik het nog door deze situatie.

Daar begin ik van te balen.
Het probleem ligt erin dat je het probleem teveel naar je toe trekt. De kok bepaalt. Kook jij ? Dan mag jij dus kiezen wat er op tafel komt. Lusten ze het niet? Eten ze lekker brood ofzo, niet jouw probleem.

Kook 1 pot, niet tig variaties om iedereen te pleasen.
Alle reacties Link kopieren
Dan wordt het echt tijd dat je er iets aan gaat doen. En niet alleen jij, je vriend zal ook mee moeten doen. Niet alleen als goed voorbeeld voor de kids maar ook (juist denk ik zelfs) uit respect naar jou. Niet alleen omdat jij blijkbaar de kok bent, ook omdat jij een eetstoornis hebt en je daaruit worstelt.

Je kan het niet alleen, hij zal een kerel moeten worden en wel een keer pasta, vis en groenten moeten gaan eten.



Het is heel simpel hoor; ze moeten gewoon eten wat er op tafel staat. Willen ze dat niet? Dan eten ze lekker niet.
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
Alle reacties Link kopieren
quote:lichtbron schreef op 04 augustus 2008 @ 19:00:

Iry, ik weet niet of jullie soep eten,maar dat is heeeeeel voedzaam en zo krijg jij en de rest van het gezin toch iets gezonds binnen.

En je hebt zoveel soorten soep!!

Ik ben benieuwd en blijf dit topic nog zeker eventjes volgen.

wat heb je vanavond trouwens gegeten??





Soep lust iedereen!

Dat heb ik ook regelmatig op het menu.



Vanavond hebben we aardappelwafeltjes gegeten.

Twee soorten sla.

scholrolletjes

hamburgertjes.



Jongste heeft zowaar een hamburgertje op.

En de middelste een scholrolletje bij de rest van zijn eten.

Nou nou,die twee hadden spontaan de kolder in hun kop
Eet jij dan ook aardappelwafeltjes? Want dat is natuurlijk vet?
Alle reacties Link kopieren
Ik denk dat er best moeders zijn die herkennen wat je beschrijft, maar ik denk dat er maar weinig zijn bij wie het zo uit de hand gelopen is als bij jou, al was het maar door tijdgebrek. Ik vraag me echt af hoe je het voor elkaar krijgt om zoveel verschillende dingen te koken.
Tja, als het je om de groente gaat: kook lekker groente voor jezelf en de net-zeurders, en leg een rauwe variant op tafel met een mes of een rasp erbij. Witlof, worteltjes, courgette, paprika, kool, broccoli, bloemkool, etc.

Zorg dat je gekookte hap heerlijk ruikt.

(Ik heb net ontdekt dat ook mijn dochter vindt dat je met zelfgemaakte kaassaus alles lekker maakt )



Ik denk dat ze na een week heus wel gaan eten.



En vwb calorien: je jongste kind heeft veel vetten nodig voor de ontwikkeling van z'n hersenen: hou je daar ook rekening mee?



Voor iedereen wat anders koken, kom zeg. Zeker je man en je pubers kunnen de boom in. Laat ze alledrie lekker 1 dag in de week voor het gezin koken, laat ze alledrie 1 gerecht mogebn weigeren en verder niet zeuren.
Alle reacties Link kopieren
Iry, mss vind je me weer onaardig; je zegt dat het grootste probleem ligt in het feit dat jij het iedereen naar de zin wil maken. Dat zal er best mee te maken hebben, maar ik geloof nooit dat dát de oorzaak is. Het maakt het hooguit moeilijker om iets aan het werkelijke probleem te doen; het voorbeeld dat jij en je man geven.

Je kids gaan echt muiten hoor als zij wel hun bord moeten leegeten, maar dat papa zijn vis niet wil. Of als jij alleen maar bepaalde gerechten eet.

Volgens mij (nu ik erover nadenk) is het ook wel erg makkelijk voor jou om iedereen zijn zin te geven. Want dan krijg jij ook je zin......
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
Alle reacties Link kopieren
Niet alles gelezen: maar ga niet alleen koken met je kinderen, maar neem ze mee met boodschappen doen.

Laat ze (binnen een budget! - leren ze gelijk met geld m gaan) boodschappen doen en kijk met ze mee.

Om de beurt en dan met ze koken. En ook de jongste al is hij nog maar drie gelijk mee laten helpen in dekeuken. Al is het slablaadjes wassen of een pan pakken en aangeven......

Laat hem thuis voelen in de keuken!
Alle reacties Link kopieren
quote:misschicken schreef op 04 augustus 2008 @ 19:41:

Eet jij dan ook aardappelwafeltjes? Want dat is natuurlijk vet?Hahahah dat vroeg ik me ook al af.
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
Alle reacties Link kopieren
Hier -drie kinderen- wordt niet makkelijk gegeten, op dit moment bijvoorbeeld zit Muis nog steeds aan tafel, maar ze hebben wel geleerd dat ze moeten eten wat de pot schaft en dat een beschaafde portie daarvan ook op moet. Er zijn dan wel een paar dingen die ze echt niet lusten zoals champignons, maar voor de rest gaat alles op.
Alle reacties Link kopieren
Dat klopt dat het zo simpel zou moet zijn hpl.

Maar daar ligt gewoon mijn probleem.

Ik ben echt heel vatbaar voor negativiteit (lees een watje).



Als ik het radicaal zou gaan veranderen moet ik wel hèèl stevig in mijn schoenen blijven staan.

En dat kan ik moeilijk.

Daar ligt daarin tegen dan wel een uitdaging voor mij.



De eetstoornis heb ik inmiddels al 19 jaar.

Veel therarpieen voor gehad,heel wat strijd geleverd.



Ik heb wel vooruitgang geboekt,mijn ondergewicht is aardig verminderd.

maar inmiddel noemen ze mij uitbehandelt (tot grote frustratie van mij)

en ben ik al een aantal jaren chronisch gediagnosticeerd.



Mijn twee oudste kinderen weten van mijn eetstoornis en hoe het in elkaar steekt.

Het is dus niet dat ze gek zijn inderdaad dat ze het niet zouden zien,ze weten het gewoon omdat ik daar open over ben.



Misschien maakt het daarom voor mij persoonlijk een tweestrijd.

En is het voor mij lastig iets van ze te verlangen wat ik zelf moeilijk kan waarmaken met mijn eetstoornis.

Hoewel ik het rationeel gezien een gescheiden gegeven vind.



Verder wil ik in dit topic weer niet te diep op mijn eetstoornis ingaan.

Daar is een andere plaats voor.

Alleen even een stukje ter verduidelijking.
Alle reacties Link kopieren
quote:misschicken schreef op 04 augustus 2008 @ 19:41:

Eet jij dan ook aardappelwafeltjes? Want dat is natuurlijk vet?



Jawel, zelf 4 stuks. Ik had ook de kolder in mijn kop

Echte gekkenhuis vandaag aan tafel.
Alle reacties Link kopieren
.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven