Geld & Recht
alle pijlers
Alles op 1 hoop?
maandag 15 juli 2019 om 11:27
N.a.v onderstaand artikel ben ik benieuwd wat jullie doen. Alles op 1 hoop of beide een eigen rekening? En waarom kies je voor het 1 of ander?
https://www.nu.nl/geldzaken/5964545/kop ... andig.html
Wij gooien alles op 1 hoop al sinds we samenwonen en dat gaat prima. Maken geen onderscheid wie meer verdiend.
https://www.nu.nl/geldzaken/5964545/kop ... andig.html
Wij gooien alles op 1 hoop al sinds we samenwonen en dat gaat prima. Maken geen onderscheid wie meer verdiend.
I wonder if any of it was even true...
woensdag 17 juli 2019 om 17:27
En waarom zou álles op de gezamenlijke rekening moeten? Wat is er mis met een deel gedeelde en een deel eigen rekening?MinkeDeWit schreef: ↑17-07-2019 17:00De meest gebruikelijke huwelijkse voorwaarden zijn ook dat wat je tijdens het huwelijk opbouwt gezamenlijk is. Dat vind ik een veel fijner uitgangspunt dan hierboven geschetst, waarbij de arme partner alleen kan meegenieten van wat de rijke tak goedkeurt. Dan blijf ik wel alleen wonen, als het zo moet.
woensdag 17 juli 2019 om 17:38
Mag hij daar ook iets van kopen dat alleen voor hem persoonlijk is?dubbelvla schreef: ↑17-07-2019 17:22Wederom allemaal vooroordelen.
Ik heb niets over goedkeuren gezegd. Wij hebben een gezamenlijke rekening. Daarvan mag ik en mijn man uitgeven wat we willen. Die rekening is ruim gevuld. Hij komt nergens iets te kort.
Maar nee, hij kan en mag niet naar believen het geld wat op mijn persoonlijke rekening staat uitgeven.
Als hij geld te kort komt voor iets als een laptop, die ik van mijn werk heb en hij voor zijn werk als zzp-er nodig heeft, doen wij dat in overleg. Het is namelijk in dat geval ook nog eens bedrijfsgoed en niet voor privégebruik voor hem of ons. Ik zie werkelijk niet in waarom ik zijn bedrijf zou moeten bekostigen.
Waarschijnlijk scheelt het ook nog dat we door de aard van onze werkzaamheden meerdere computers en laptops in huis hebben.
woensdag 17 juli 2019 om 17:40
Ja hoor, daarvan doen wij beide wat we willen.MinkeDeWit schreef: ↑17-07-2019 17:38Mag hij daar ook iets van kopen dat alleen voor hem persoonlijk is?
woensdag 17 juli 2019 om 17:46
Niets, maar ik vind het niet passen bij een (samenwoon) relatie dat de een ruim rondkomt en de ander veel minder te besteden heeft. Nu is dat gevoelsmatig ook wel dubbel. Persoonlijk zou ik geen enorme uitgaven doen van geld dat mijn partner verdiend heeft, maar ik koop ook nooit zoveel. Dat hij zijn zelf verdiende geld uitgeeft zou ik dan weer niets van kunnen zeggen, zelfs niet als dat op een gezamenlijke rekening staat. Liefst zou ik dus echt alles op een gezamenlijke rekening doen zodat het ook echt van samen voelt. Dat geldt ook als ik het hoogste inkomen heb (is in het verleden wel eens zo geweest). Ik houd vooral niet over gezeur om geld
Dat is het makkelijkst als je gewoon genoeg hebt.
woensdag 17 juli 2019 om 17:50
Ik vind dat bij 2 vrienden die samen een huis delen ofzo, maar als stel?
Wij verdelen dan officieel niet naar rato (officieel verdelen we helemaal niks), maar ik zorg voor het pensioen en de extra aflossingen van het huis. Die man, met wie ik nog maar kort samenwoon trouwens, is wel de vader van mijn kind en zorgen voor mijn kind is ook zorgen voor de vader van mijn kind.
Deze instelling bleek man ook te hebben toen we gingen tekenen bij de notaris, daar heeft de notaris wel wat verstandige woorden over gezegd trouwens.
woensdag 17 juli 2019 om 17:59
Zou je het wel anders vinden als je van jezelf zou weten (of van je partner) dat er wel een behoefte zou zijn (of kunnen ontstaan) aan veel willen kopen of bijv een voorkeur voor hele dure dingen terwijl daar eigenlijk niet het inkomen naar is? Niet dat dat hier zo is trouwens, maar mij lijkt een gedeelde rekening dan juist tegenwerken als bepaald koopgedrag gaat tegenstaan. En je ook niet weet hoe iemand in de toekomst bijv over duurdere privé-uitgaven gaat denken. Dan is gescheiden rekeningen houden toch veel handiger?MinkeDeWit schreef: ↑17-07-2019 17:46Niets, maar ik vind het niet passen bij een (samenwoon) relatie dat de een ruim rondkomt en de ander veel minder te besteden heeft. Nu is dat gevoelsmatig ook wel dubbel. Persoonlijk zou ik geen enorme uitgaven doen van geld dat mijn partner verdiend heeft, maar ik koop ook nooit zoveel. Dat hij zijn zelf verdiende geld uitgeeft zou ik dan weer niets van kunnen zeggen, zelfs niet als dat op een gezamenlijke rekening staat. Liefst zou ik dus echt alles op een gezamenlijke rekening doen zodat het ook echt van samen voelt. Dat geldt ook als ik het hoogste inkomen heb (is in het verleden wel eens zo geweest). Ik houd vooral niet over gezeur om geld
woensdag 17 juli 2019 om 18:08
Bijv. X heeft 500,- en Y 5000,- op de rekening staan. En de gedeelde rekening telt 15.000. Daarvan hebben zowel X als Y gespaard en er geen woorden over wie daarmee van aan heeft bijgedragen. Die laatste is namelijk een buffer of wordt gebruikt voor belangrijke en gezamenlijke dingen. Dan heeft X een horloge of een tas gezien van 1000,-. X kan de tas dus niet kopen van eigen rekening en moet langer sparen. Y had de tas wel kunnen kopen als dat degene was die hem had willen hebben. Stond ál het spaargeld op de gezamenlijke rekening dan was er denk ik gedoe gekomen of het wel of niet de moeite waard was om 1000,- voor een privé uitgave te doen.
Dus ben benieuwd wat mensen vinden van zo’n situatie?
Dus ben benieuwd wat mensen vinden van zo’n situatie?
woensdag 17 juli 2019 om 18:14
woensdag 17 juli 2019 om 18:16
Gewoon dat X moet sparen totdat hij/zij genoeg heeft voor de tas of horloge. Verantwoordelijkheid van X, en Y heeft hier vervolgens niks van te vinden. Denk idd ook dat er discussie was ontstaan als het van de gezamenlijke rekening kwam. Iedereen heeft zijn eigen wensen en verantwoordelijkheden mbt geld sparen en uitgavenNYC schreef: ↑17-07-2019 18:08Bijv. X heeft 500,- en Y 5000,- op de rekening staan. En de gedeelde rekening telt 15.000. Daarvan hebben zowel X als Y gespaard en er geen woorden over wie daarmee van aan heeft bijgedragen. Die laatste is namelijk een buffer of wordt gebruikt voor belangrijke en gezamenlijke dingen. Dan heeft X een horloge of een tas gezien van 1000,-. X kan de tas dus niet kopen van eigen rekening en moet langer sparen. Y had de tas wel kunnen kopen als dat degene was die hem had willen hebben. Stond ál het spaargeld op de gezamenlijke rekening dan was er denk ik gedoe gekomen of het wel of niet de moeite waard was om 1000,- voor een privé uitgave te doen.
Dus ben benieuwd wat mensen vinden van zo’n situatie?
woensdag 17 juli 2019 om 18:17
al kunnen we ons dat permitteren, zulke dure luxe zaken begeren we niet dus daar zouden we ook geen woorden over krijgen.NYC schreef: ↑17-07-2019 18:08Bijv. X heeft 500,- en Y 5000,- op de rekening staan. En de gedeelde rekening telt 15.000. Daarvan hebben zowel X als Y gespaard en er geen woorden over wie daarmee van aan heeft bijgedragen. Die laatste is namelijk een buffer of wordt gebruikt voor belangrijke en gezamenlijke dingen. Dan heeft X een horloge of een tas gezien van 1000,-. X kan de tas dus niet kopen van eigen rekening en moet langer sparen. Y had de tas wel kunnen kopen als dat degene was die hem had willen hebben. Stond ál het spaargeld op de gezamenlijke rekening dan was er denk ik gedoe gekomen of het wel of niet de moeite waard was om 1000,- voor een privé uitgave te doen.
Dus ben benieuwd wat mensen vinden van zo’n situatie?
Zo'n duur luxe artikel zou ik nooit van spaargeld kopen.
Voor een broek of vest overleggen we echt niet. Maar de geplande aankoop van een paar laarzen van 200 euro van de lgezamenlijke opendezakenrekening kondig ik wel aan.
amarna wijzigde dit bericht op 17-07-2019 18:20
2.66% gewijzigd
woensdag 17 juli 2019 om 18:18
Nee niet vanzelfsprekend.
Andersom zou je het namelijk ook niet willen, dat je opeens de helft van een ton schuld van de ander zou moeten betalen terwijl jij niks aan die schuld kan doen.
(Althans, zou ik niet willen
)
woensdag 17 juli 2019 om 18:19
Alles komt op gezamenlijke rekening binnen. Alles gaat daar ook vanaf.
Overschot gaat naar de gezamenlijke spaarrekening.
Daarnaast hebben we beide nog een aparte spaarrekening. Die wordt eigenlijk alleen gebruikt voor dingen die we ‘buiten het huwelijk’ willen houden, zoals giften van ouders, winst uit onderneming etc.
Overschot gaat naar de gezamenlijke spaarrekening.
Daarnaast hebben we beide nog een aparte spaarrekening. Die wordt eigenlijk alleen gebruikt voor dingen die we ‘buiten het huwelijk’ willen houden, zoals giften van ouders, winst uit onderneming etc.
woensdag 17 juli 2019 om 18:23
Nee, niet vanzelfsprekend. Dat is het nooit en daarom moet je het er ook over hebben. Ik ben wel voor een systeem dat alles wat verdiend wordt tijdens de relatie voor samen is. Zoals ook de standaard hv en in de meeste samenlevingscontracten.
woensdag 17 juli 2019 om 18:24
Ik denk dat veel stellen die al het geld op 1 hoop gooien, niet tegen bovenstaande situaties aanlopen.
Ik heb in de 6 jaar samenwonen, 4 jaar huwelijk en 1 kind ( tweede kan zich elk moment aandienen) nog nooit ook maar iets willen kopen van bedragen boven de 250,- enkel en alleen voor mijzelf.
Man ook niet.
Laptops, tablets, auto’s, alles zien we als een uitgave voor ons beiden. We maken er beiden gebruik van en is niet van iemand persoonlijk.
Idem met het inbrengen van geld, we zijn samen sinds onze studententijd. Beiden begonnen met niets ( nou ja, beiden hadden we spaargeld wat we in ons koophuis hebben gestopt en wat gelijkwaardig was qua bedrag en ik heb een schenking ingebracht, keurig vast laten leggen bij de notaris) en hebben samen opgebouwd. Salaris wijkt nauwelijks wat af van elkaar.
Ik zie mijn salaris niet als iets wat van mij alleen is, maar voor ons als gezin. Man idem. Als ik eens iets voor mijzelf koop, dan heb ik niet het gevoel dat het mogelijk van salaris man is gegaan of van zijn eindejaarsbonus.
En mocht het in een heel raar geval voor gaan komen dat onze voorkeuren gaan veranderen, ik ineens alleen maar designertassen wil kopen, dan is een rekening volgens mij niet zo heel moeilijk om te openen en daar je eigen salaris op te laten storten. Afspraken daarover maken is dan altijd nog mogelijk, zeker als volwassenen onder elkaar met opgroeiende kinderen, maar de manier waarop we het nu hebben geregeld vind ik zelf erg fijn.
Ik heb in de 6 jaar samenwonen, 4 jaar huwelijk en 1 kind ( tweede kan zich elk moment aandienen) nog nooit ook maar iets willen kopen van bedragen boven de 250,- enkel en alleen voor mijzelf.
Man ook niet.
Laptops, tablets, auto’s, alles zien we als een uitgave voor ons beiden. We maken er beiden gebruik van en is niet van iemand persoonlijk.
Idem met het inbrengen van geld, we zijn samen sinds onze studententijd. Beiden begonnen met niets ( nou ja, beiden hadden we spaargeld wat we in ons koophuis hebben gestopt en wat gelijkwaardig was qua bedrag en ik heb een schenking ingebracht, keurig vast laten leggen bij de notaris) en hebben samen opgebouwd. Salaris wijkt nauwelijks wat af van elkaar.
Ik zie mijn salaris niet als iets wat van mij alleen is, maar voor ons als gezin. Man idem. Als ik eens iets voor mijzelf koop, dan heb ik niet het gevoel dat het mogelijk van salaris man is gegaan of van zijn eindejaarsbonus.
En mocht het in een heel raar geval voor gaan komen dat onze voorkeuren gaan veranderen, ik ineens alleen maar designertassen wil kopen, dan is een rekening volgens mij niet zo heel moeilijk om te openen en daar je eigen salaris op te laten storten. Afspraken daarover maken is dan altijd nog mogelijk, zeker als volwassenen onder elkaar met opgroeiende kinderen, maar de manier waarop we het nu hebben geregeld vind ik zelf erg fijn.
chantilly21_2 wijzigde dit bericht op 17-07-2019 19:17
4.12% gewijzigd
woensdag 17 juli 2019 om 18:24
Als je daar allebei hetzelfde over denkt niet nee. Maar hoe weet je 100% zeker van elkaar dat zoiets zich nooit gaat ontwikkelen? Dat weet je toch niet? Ik ken iemand die eerst altijd wel bleek te kunnen sparen maar gaandeweg steeds meer ging genieten van geld uitgeven. Nu ben ik het op zich wel eens met wat hierboven werd geschreven dat het fijn is als je er allebei van geniet, maar als álles op 1 rekening komt en deze week is het een tas van 20,- en de week erna een tas van 200,- en dan eentje van 2000,- en een broek en een ketting en een horloge en nieuwe glazen en nieuwe borden etc.amarna schreef: ↑17-07-2019 18:17al kunnen we ons dat permitteren, zulke dure luxe zaken begeren we niet dus daar zouden we ook geen woorden over krijgen.
Te gek om los te lopen om een luxe artikel van spaargeld te kopen.
Voor een broek of vest overleggen we echt niet. Maar de geplande aankoop van een paar laarzen van 200 euro van de lopendezakenrekening kondig ik wel aan.
Dit lijkt me ook met gescheiden rekeningen al een gesprek waard maar toch al helemaal als je slechts 1 rekening hebt en die persoon geen of weinig inkomsten heeft?
woensdag 17 juli 2019 om 18:27
We zijn al 36 jaar getrouwd. Ons uitgavenpatroon gaat echt niet meer veranderen.NYC schreef: ↑17-07-2019 18:24Als je daar allebei hetzelfde over denkt niet nee. Maar hoe weet je 100% zeker van elkaar dat zoiets zich nooit gaat ontwikkelen? Dat weet je toch niet? Ik ken iemand die eerst altijd wel bleek te kunnen sparen maar gaandeweg steeds meer ging genieten van geld uitgeven. Nu ben ik het op zich wel eens met wat hierboven werd geschreven dat het fijn is als je er allebei van geniet, maar als álles op 1 rekening komt en deze week is het een tas van 20,- en de week erna een tas van 200,- en dan eentje van 2000,- en een broek en een ketting en een horloge en nieuwe glazen en nieuwe borden etc.
Dit lijkt me ook met gescheiden rekeningen al een gesprek waard maar toch al helemaal als je slechts 1 rekening hebt en die persoon geen of weinig inkomsten heeft?
woensdag 17 juli 2019 om 18:31
Ik besef mij wederom dat het goed en mooi is, dat iedereen zijn eigen weg hierin kan vinden.
Ik zou niet gelukkig worden van alles delen, n.a.v. dit topic ook nog eens een gesprek met man gehad en gelukkig staan wij er beide hetzelfde in.
Sowieso, als er een eigen bedrijf in het spel is, ik wil niet dat een deel van zijn bedrijf van mij moet zijn. Niet zijn winsten en niet zijn schulden.
Andersom vindt hij bijvoorbeeld niet dat de erfenis die ooit van mijn ouders af gaat komen voor de helft van hem moet zijn.
En toch doen we veel samen, beslissen we veel samen en komt niemand iets te kort.
Lang leve de diversiteit.
Ik zou niet gelukkig worden van alles delen, n.a.v. dit topic ook nog eens een gesprek met man gehad en gelukkig staan wij er beide hetzelfde in.
Sowieso, als er een eigen bedrijf in het spel is, ik wil niet dat een deel van zijn bedrijf van mij moet zijn. Niet zijn winsten en niet zijn schulden.
Andersom vindt hij bijvoorbeeld niet dat de erfenis die ooit van mijn ouders af gaat komen voor de helft van hem moet zijn.
En toch doen we veel samen, beslissen we veel samen en komt niemand iets te kort.
Lang leve de diversiteit.
woensdag 17 juli 2019 om 19:12
Heb je posts gelezen. Kan me er helemaal in vinden. Geen eigen bedrijf hier en we wonen semi-samen maar ons geld houden we gescheiden. Ik heb ook geen idee hoeveel mijn vriend op de bank heeft staan en het boeit me ook niet.dubbelvla schreef: ↑17-07-2019 18:31Ik besef mij wederom dat het goed en mooi is, dat iedereen zijn eigen weg hierin kan vinden.
Ik zou niet gelukkig worden van alles delen, n.a.v. dit topic ook nog eens een gesprek met man gehad en gelukkig staan wij er beide hetzelfde in.
Sowieso, als er een eigen bedrijf in het spel is, ik wil niet dat een deel van zijn bedrijf van mij moet zijn. Niet zijn winsten en niet zijn schulden.
Andersom vindt hij bijvoorbeeld niet dat de erfenis die ooit van mijn ouders af gaat komen voor de helft van hem moet zijn.
En toch doen we veel samen, beslissen we veel samen en komt niemand iets te kort.
Lang leve de diversiteit.
woensdag 17 juli 2019 om 19:47
Tuurlijk is het bij iedereen anders.
Wij zijn samen met ongeveer evenveel spaargeld om een huis van in te richten begonnen. Altijd ongeveer hetzelfde inkomen. Geen eigen bedrijf. Geen grote erfenissen. Nooit over gedacht om geld te verdelen. Bij ons gaat dat prima.
Maar dat wil niet zeggen dat ik geen begrip heb voor andere situaties.
woensdag 17 juli 2019 om 19:50
Zo werkt het dus ook bij ons, minus kinderen.Chantilly21_2 schreef: ↑17-07-2019 18:24Ik denk dat veel stellen die al het geld op 1 hoop gooien, niet tegen bovenstaande situaties aanlopen.
Ik heb in de 6 jaar samenwonen, 4 jaar huwelijk en 1 kind ( tweede kan zich elk moment aandienen) nog nooit ook maar iets willen kopen van bedragen boven de 250,- enkel en alleen voor mijzelf.
Man ook niet.
Laptops, tablets, auto’s, alles zien we als een uitgave voor ons beiden. We maken er beiden gebruik van en is niet van iemand persoonlijk.
Idem met het inbrengen van geld, we zijn samen sinds onze studententijd. Beiden begonnen met niets ( nou ja, beiden hadden we spaargeld wat we in ons koophuis hebben gestopt en wat gelijkwaardig was qua bedrag en ik heb een schenking ingebracht, keurig vast laten leggen bij de notaris) en hebben samen opgebouwd. Salaris wijkt nauwelijks wat af van elkaar.
Ik zie mijn salaris niet als iets wat van mij alleen is, maar voor ons als gezin. Man idem. Als ik eens iets voor mijzelf koop, dan heb ik niet het gevoel dat het mogelijk van salaris man is gegaan of van zijn eindejaarsbonus.
En mocht het in een heel raar geval voor gaan komen dat onze voorkeuren gaan veranderen, ik ineens alleen maar designertassen wil kopen, dan is een rekening volgens mij niet zo heel moeilijk om te openen en daar je eigen salaris op te laten storten. Afspraken daarover maken is dan altijd nog mogelijk, zeker als volwassenen onder elkaar met opgroeiende kinderen, maar de manier waarop we het nu hebben geregeld vind ik zelf erg fijn.
woensdag 17 juli 2019 om 20:30
Chantilly21_2 schreef: ↑17-07-2019 18:24Ik denk dat veel stellen die al het geld op 1 hoop gooien, niet tegen bovenstaande situaties aanlopen.
Ik heb in de 6 jaar samenwonen, 4 jaar huwelijk en 1 kind ( tweede kan zich elk moment aandienen) nog nooit ook maar iets willen kopen van bedragen boven de 250,- enkel en alleen voor mijzelf.
Man ook niet.
Stel nou he, dat 1 van jullie beiden wil gaan motorrijden. Het rijbewijs halen kost al snel 1000 euro, een pak en een helm samen ook minstens 500 euro, een redelijke motor 1500 euro. Om te beginnen kost dat dus al 3000 euro. En vanaf dat moment kost het sowieso iedere maand wegenbelasting en verzekering (100 euro per maand?) en ieder ritje kost brandstof (20 euro per keer).
Als de ander niets met motorrijden heeft, er nooit op wil zitten, hoe gaat diegene dan over die kosten denken?
Ipv motorrijden kun je ook denken aan wielrennen (goeie fiets kost net zoveel als bovenstaande motor, alleen pak en maandelijkse kosten zijn iets lager), piano spelen, duiken, etc.
Stel dat jij het zonde van het geld vindt dat je partner een piano van 1500 euro koopt en daarnaast pianolessen neemt (1000 euro per jaar), ga je je partner dan tegenhouden? Of zeg je er niets van en ga je je in stilte ergeren aan de continue uitgaven?
woensdag 17 juli 2019 om 20:34
Marana schreef: ↑17-07-2019 20:30Stel nou he, dat 1 van jullie beiden wil gaan motorrijden. Het rijbewijs halen kost al snel 1000 euro, een pak en een helm samen ook minstens 500 euro, een redelijke motor 1500 euro. Om te beginnen kost dat dus al 3000 euro. En vanaf dat moment kost het sowieso iedere maand wegenbelasting en verzekering (100 euro per maand?) en ieder ritje kost brandstof (20 euro per keer).
Als de ander niets met motorrijden heeft, er nooit op wil zitten, hoe gaat diegene dan over die kosten denken?
Ipv motorrijden kun je ook denken aan wielrennen (goeie fiets kost net zoveel als bovenstaande motor, alleen pak en maandelijkse kosten zijn iets lager), piano spelen, duiken, etc.
Stel dat jij het zonde van het geld vindt dat je partner een piano van 1500 euro koopt en daarnaast pianolessen neemt (1000 euro per jaar), ga je je partner dan tegenhouden? Of zeg je er niets van en ga je je in stilte ergeren aan de continue uitgaven?
Nogmaals: als het geld er is en er is geen andere bestemming voor: ga je gang. Sterker nog, ik heb mijn motorrijbewijs gehaald en die betaald van de gezamenlijke rekening. Hij heeft dan weer pas een duur horloge gekocht. Pianolessen vind ik eigenlijk ook wel een goed idee, daar ga ik eens over nadenken.
