Geld & Recht
alle pijlers
Hoeveel hebben jouw ouders gespaard voor jou?
donderdag 18 maart 2021 om 22:25
In navolging van het item "Hoeveel sparen voor mijn kind?" (geld-recht/hoeveel-sparen-voor-kind/lis ... ges/475566) heb ik de volgende vraag.
Hoeveel hebben jouw ouders destijds gespaard voor jou toen jij uit huis ging?
Ik trap af: omgerekend 2.000 gulden en dat komt nu neer op 1.185,- euro. Dat stond er op mijn spaarrekening toen ik begin 20 was en uit huis ging. Het bestond voornamelijk uit verjaardagsgeld. Ik kreeg het pas 7 maanden nadat ik op mezelf was gaan wonen en na veel ruzie.
Ben je - net als ik - al wat ouder en ging je uit huis toen we nog in guldens betaalden, dan kun je bij het CBS een mooie omrekencalculator vinden: https://www.cbs.nl/nl-nl/visualisaties/ ... toen-en-nu.
Hoeveel hebben jouw ouders destijds gespaard voor jou toen jij uit huis ging?
Ik trap af: omgerekend 2.000 gulden en dat komt nu neer op 1.185,- euro. Dat stond er op mijn spaarrekening toen ik begin 20 was en uit huis ging. Het bestond voornamelijk uit verjaardagsgeld. Ik kreeg het pas 7 maanden nadat ik op mezelf was gaan wonen en na veel ruzie.
Ben je - net als ik - al wat ouder en ging je uit huis toen we nog in guldens betaalden, dan kun je bij het CBS een mooie omrekencalculator vinden: https://www.cbs.nl/nl-nl/visualisaties/ ... toen-en-nu.
vrijdag 19 maart 2021 om 11:52
er was voor mij niets gespaard.. het was er gewoon niet.
wij spaarde voor de kinderen de zilvervloot vol, betaalde het rijbewijs en de studie en regelmatig boodschappen voor de kinderen op kamers.
Helpen waar we kunnen met verhuizen, klussen ect.
Lenen ze wel eens geld bij een te kort.. krijgen we altijd netjes terug.
Voor ons kleinkind (of kleinkinderen) zijn we aan het beleggen, maar dat geld mag niet naar de ouders. (vinden wij)
Het beleggen doen we met geld dat we eerst aan de postcodeloterij besteden, aangevuld met wat we over hebben.. en dat loopt lekker op.
wij spaarde voor de kinderen de zilvervloot vol, betaalde het rijbewijs en de studie en regelmatig boodschappen voor de kinderen op kamers.
Helpen waar we kunnen met verhuizen, klussen ect.
Lenen ze wel eens geld bij een te kort.. krijgen we altijd netjes terug.
Voor ons kleinkind (of kleinkinderen) zijn we aan het beleggen, maar dat geld mag niet naar de ouders. (vinden wij)
Het beleggen doen we met geld dat we eerst aan de postcodeloterij besteden, aangevuld met wat we over hebben.. en dat loopt lekker op.
vrijdag 19 maart 2021 om 11:54
Mijn ouders zijn overleden voordat ik 20 was. Daardoor had ik toen wel ineens een flink bedrag (ongeveer 40.000 gulden= +/- 29.000 euro volgens de omrekensite in de OP), wat vrijkwam vanuit een levensverzekering. Dat wat nu woekerpolis wordt genoemd en niet eens meer bestaat geloof ik.
Maarja, ik ben daar toen noodgedwongen van gaan leven en dus was het binnen een paar jaar helaas weg.
Op een andere manier is nooit gespaard, want mijn ouders hadden het zelf al niet breed.
Maarja, ik ben daar toen noodgedwongen van gaan leven en dus was het binnen een paar jaar helaas weg.
Op een andere manier is nooit gespaard, want mijn ouders hadden het zelf al niet breed.
vrijdag 19 maart 2021 om 12:05
Tja, daar mag jij van vinden wat je wilt natuurlijk. Ik hecht meer aan ervaringen opdoen dan aan een huis kopen. Ze hebben beiden het plan om na hun studie in het buitenland te verblijven om te werken of te reizen. En daar ben ik heel trots op. Het is maar waar je meer waarde aan hecht toch? En dat huis kopen zien we daarna wel weer. Ook daar zullen we ze bij helpen inderdaad, als dat kan natuurlijk.-Darkside- schreef: ↑19-03-2021 09:49Ik ben vast een zure niksgunner, maar laat ze lekker sparen voor een huis.
Ik bedoel, je betaalt alles voor ze en overweegt ook nog geld te geven voor de aankoop voor een huis èn nog een zak geld mee te geven en ondertussen sparen ze alleen voor leuke dingen niet voor noodzakelijke dingen. Ze kunnen zelf ook wat bijdragen hè.
Overigens ben ik heel dankbaar dat wij ze dit kunnen geven. En zij ook trouwens. Ze zien om zich heen jongeren die veel meer krijgen van hun ouders en jongeren die veel minder krijgen en heel veel moeten werken voor die reis.
vrijdag 19 maart 2021 om 12:09
Geen idee. Ze hebben mijn rijbewijs betaald, voor mijn studie kreeg ik een basis- en aanvullende beurs. Ik woonde tot mijn 20e thuis, maar hoefde geen kostgeld te betalen en kreeg tot mijn 18e zak- en kleedgeld (tot ik mijn 1e bijbaan kreeg). Ik ging met ze mee op (dure) vakanties, ze betaalden af en toe voor nieuwe schoenen of een winterjas. Ze betaalden alle kosten van mijn paard, totdat hij overleed (op mijn 24e). Ik kwam nooit iets tekort, in ieder geval.
Zaken als huur, een auto, mijn huis, etc. heb ik altijd zelf betaald.
Zaken als huur, een auto, mijn huis, etc. heb ik altijd zelf betaald.
Dat het anders had kunnen zijn, betekent niet dat het ook beter was geweest.
vrijdag 19 maart 2021 om 12:11
Je mag het vragen, maar ik vind het lastig antwoord te geven. Het is natuurlijk belachelijk, zo'n bedrag, maar het was voor mij ook vanzelfsprekend. Mijn ouders zijn vermogend; de meeste van hun vrienden ook. Ik zag het dus niet als heel raar, ook al wist ik ergens wel dat we uitzonderlijk waren. En mijn ouders zagen het juist als ons zelf de verantwoordelijkheid geven over onze financiën, en ons leven. Zij zagen bij vrienden dat veel kinderen onbeperkt bij papa en mama bleven aankloppen, en daardoor niets leerden over hoeveel het leven kost.montblanc schreef: ↑19-03-2021 10:38Wat vond je ervan dat je op die leeftijd zon enorm bedrag kreeg? Denk je dat je andere keuzes ermee gehaakt had als je het later of in kleinere stukjes per gelegenheid had gekregen? Je zegt ook dat je nu zelf met moeite 50 euro voor je kind kunt sparen. Is dat door onverwachte omstandigheden of had je met terugwerkende kracht anders met dag geld om willen gaan zodat je zelf meer voor je kind had kunnen sparen? (Als ik mag vragen)
Ik had als 18-jarige geen gat in mijn hand, maar had mezelf ook niet met een bedrag >10K vertrouwd eerlijk gezegd. Maar misschien verschilt het ook in hoeveel moeite je ervoor moet doen om het bedrag bij elkaar te sparen.
Ik heb nooit grote en extravagante uitgaven gedaan die ik echt als verspilling zie, maar wel mogelijkheden gehad die andere mensen niet hadden. Ik heb bijvoorbeeld gestudeerd op een universiteit waar huisvesting (maaltijden waren inclusief) alleen al zo rond de €25.000 per jaar kostte. Dat had ik zeker niet gedaan als ik het geld niet had gekregen, en misschien was die keuze voor mij indertijd inderdaad wel te makkelijk; ik heb weinig stilgestaan bij het feit dat ik er zoveel geld doorheen zou jagen. Toch heb ik geen spijt van de ervaring. Rond mijn 25e heb ik de rest van het geld opzij gezet (ik had nog ongeveer de helft over) voor het kopen van een huis; dat heb ik uiteindelijk pas rond mijn 35e gedaan. Ik denk dus niet dat ik er heel onverantwoord mee om ben gegaan, maar wel op mijn manier. Mijn siblings hebben andere keuzes gemaakt. Mijn zus heeft altijd bijbaantjes gehad en is een echte zuinige Nederlander; mijn broer heeft nooit in een supermarkt o.i.d. gewerkt, maar wel slim geïnvesteerd en snel carrière gemaakt, en mijn zusje is wat lakser en heeft zich wat langer laten onderhouden. Net als anderen in dit topic denk ik dus dat karakter het meest bepalend is in hoe je met geld omgaat.
Ik heb er verder geen problemen mee dat wij nu maar €50,- voor kind kunnen sparen. We zetten daarnaast ook elke maand wat opzij voor noodgevallen, net als andere mensen, en kunnen redelijk comfortabel rondkomen. We verdienen niet zoveel (afgelopen tijd ook flink wat inkomen misgelopen wegens corona) en hebben een hele andere levensstijl dan mijn ouders: klein appartement, geen auto, geen dure vakanties. Ik voel me daar prima bij. Mijn ouders zijn rijk; ik niet (meer), en ik heb dat ook nooit nagestreefd. Ik wilde het anders doen en wilde vooral uit de Gooische bubbel.
anoniem_376628 wijzigde dit bericht op 09-08-2021 01:50
8.08% gewijzigd
vrijdag 19 maart 2021 om 12:17
Ik kreeg geen spaargeld van mijn ouders toen ik uit huis ging. Ik werkte zelf al sinds mijn 14e dus ik had 1200 gulden destijds als backup. Mijn ouders hebben wel een paar jaar mijn collegegeld betaald en de ouderlijke bijdrage betaald zoals het IBG het toen voorschreef. Ik ben afgestudeerd met een redelijke studieschuld, maar die heb ik inmiddels afgelost.
Ik spaar voor mijn kinderen wel veel. Ik weet nog niet of ze het ineens krijgen, of dat man en ik gewoon maandelijks een bijdrage leveren; dat zie ik tegen die tijd wel. Op de kinderrekening staat nu 20.000 euro. De kinderen zijn 11 en 6, ik mik op 20.000 per kind als ze 18 zijn.
Ik spaar voor mijn kinderen wel veel. Ik weet nog niet of ze het ineens krijgen, of dat man en ik gewoon maandelijks een bijdrage leveren; dat zie ik tegen die tijd wel. Op de kinderrekening staat nu 20.000 euro. De kinderen zijn 11 en 6, ik mik op 20.000 per kind als ze 18 zijn.
vrijdag 19 maart 2021 om 12:21
Mijn ouders hebben mijn complete studie + huisvesting betaald tijdens het studentenleven. Mijn broer idem. Wel moesten we sinds ons 15e een bijbaantje hebben, om waarde van geld te leren. Bij onze bruiloften kregen we beiden 10.000 euro. Ze hebben onlangs hun huis verkocht en gaan kleiner wonen, en daarvan hebben we beiden 75.000 gekregen. Dus in totaal behoorlijk wat. Mijn ouders (vooral mijn vader) hadden beiden van huis uit helemaal niets, waren behoorlijk arm, en ik heb het idee dat dat heeft bijgedragen aan dat ze ons wilden ondersteunen, juist omdat het kon omdat ze zelf zo succesvol zijn geworden in het leven. In de tussentijd kon ik dus mijn bijbaangeld bij elkaar sparen en met dat geld ben ik mijn eigen bedrijf begonnen na mijn studie.
Mijn moeder is enigskind, en mijn zo geliefde oma, had ook voor ons gespaard. Toen we 18 waren kregen we geld, om een auto van te kopen. Dat was ongeveer 2000 euro. Ik heb het besteed aan een sieraad, waar ik heel blij om ben, want nu ze overleden is is het me extra veel waard. God wat mis ik haar.
Ik ben in verwachting van ons eerste kind, en wij zijn geld aan het apart zetten om een studentenwoning te kopen die we kunnen verhuren. Over 18 jaar wanneer ze gaat studeren verkopen we de toko en de winst die we dan maken gaat naar haar studie en erna naar andere dingen voor haar, bijv aankoop eerste huis of auto of bruiloft of wat dan ook.
Mijn moeder is enigskind, en mijn zo geliefde oma, had ook voor ons gespaard. Toen we 18 waren kregen we geld, om een auto van te kopen. Dat was ongeveer 2000 euro. Ik heb het besteed aan een sieraad, waar ik heel blij om ben, want nu ze overleden is is het me extra veel waard. God wat mis ik haar.
Ik ben in verwachting van ons eerste kind, en wij zijn geld aan het apart zetten om een studentenwoning te kopen die we kunnen verhuren. Over 18 jaar wanneer ze gaat studeren verkopen we de toko en de winst die we dan maken gaat naar haar studie en erna naar andere dingen voor haar, bijv aankoop eerste huis of auto of bruiloft of wat dan ook.
phloxx wijzigde dit bericht op 19-03-2021 12:34
22.57% gewijzigd
-
vrijdag 19 maart 2021 om 12:27
Geen geld meegekregen, ze hadden niet speciaal gespaard. Toen ik op kamers ging hebben ze wel betaald zodat ik meubels had (volgens mij kwam dat neer op ongeveer 1200 euro). Collegegeld en boeken hebben ze betaald. Verder betaalde ik vanaf dat moment officieel alles zelf (huur, kleding, eten etc.), maar toen ik bijvoorbeeld ging samenwonen kreeg ik wel weer een leuk cadeau (meubel) voor in huis t.w.v. €350. Rijbewijs is ook voor me betaald. Gelukkig hebben ze daar nooit voorwaarden aan gesteld zoals 'niet mogen roken', vond ik altijd zo'n onzin als ouders dat deden. Ik weet dat het bij vrienden er alleen maar voor zorgde dat ze stiekem rookten. Overigens heb ik nooit gerookt dus het zou niet uit hebben gemaakt, maar toch vond ik het een idiote regeling haha
vrijdag 19 maart 2021 om 12:29
Die dingen kunnen prima hand in hand gaan hoor.
Ik ben zeker volop ondersteund door mijn ouders, maar nu ik erover nadenk is het meest dierbare dat mij hebben geleerd geld te investeren in mijn eigen bedrijf en hoe ik daar met hard werken een succes van kon maken. Ik heb van hen geleerd hoe ik van 1 euro 2 euro kon maken.
Zonder hun bijdrage had ik een studieschuld gehad, was onze bruiloft minder riant en zouden we nu niet 75.000 euro hebben om onze zolder om te bouwen tot 2e badkamer en mooie grote slaapruimte. Maar we zouden nog steeds ditzelfde huis hebben en ik zou nog steeds een eigen bedrijf hebben. Dus ook heel erg veel van hen geleerd, wat goede investeringen zijn etc.
phloxx wijzigde dit bericht op 19-03-2021 13:02
36.86% gewijzigd
-
vrijdag 19 maart 2021 om 12:33
Dat kan ik me helemaal voorstellen. Ongelofelijk rotgevoel moet dat zijn. Als je het niet hebt, heb je het niet, en daar is niks mis mee. Maar zo'n scheve lijn tussen kinderen trekken, nee, dat vind ik niet oke.Meerkat schreef: ↑18-03-2021 23:37Mijn ouders hadden flink gespaard voor sibling en mij voor studie etc. Sibling is een stukje ouder en ging studeren en kreeg alles betaald: privé opleiding, huisvesting, reiskosten, leefgeld; die heeft nooit gewerkt.
Daarna gingen mijn ouders uit elkaar en mijn vader richtte van zijn deel van het spaargeld zijn flat in met een volledig gloednieuwe inrichting. En mijn moeder kocht van haar deel een auto.
Toen ik ging studeren kreeg ik dus niks en kon ik lenen en werken. Ik kon ook geld van mijn moeder lenen en die rekende daar gewoon rente voor; elke maand kreeg ik een soort rekeningafschrift. Ik heb er tien jaar over gedaan om alles na mijn studie af te betalen.
Ik ben er op zich niet slechter van geworden want ik weet wat geld waard is en ik kan goed voor mezelf zorgen. Maar dat het zo oneerlijk verdeeld is tussen sibling en mij... dat doet nog steeds wel pijn soms.
-
vrijdag 19 maart 2021 om 13:01
0 euro gulden. Mijn moeder zat na de echtscheiding in de bijstand (zo ging dat destijds, als je ging trouwen stopte je met werken en als dan je huwelijk stuk liep had je zo weinig ervaring je nergens aan de bak kwam, zeker in de jaren 80 crisis, en vaders kwamen makkelijk onder hun verplichtingen uit in die tijd). Ik heb alles zelf bij elkaar moeten sprokkelen met bijbaantjes tijdens mijn studie en voor het op m'n zelf gaan wonen. En dat is gewoon gelukt. Ik heb nu een goede baan waar ik destijds niet van had kunnen dromen (zowel inhoudelijk als financieel).
vrijdag 19 maart 2021 om 13:06
Ouders hebben mijn rijbewijs en collegegeld volledig betaald. Tijdens studie kreeg ik 400 euro per maand. En ze hebben totaal 100.000 geschonken toen ik een huis kocht. En ik krijg nog steeds elk jaar de maximale schenking en mijn dochter ook en een zilvervlootrekening hebben ze ook voor haar afgesloten. Ik ben verwend. Mijn ouders zijn door mijn opa en oma ook erg geholpen bij hun eerste huis en ik kan nu fluitend mijn hypotheek betalen en spaar dus voor dochter haar huis zodat ik bij haar deze familietraditie kan voortzetten.
vrijdag 19 maart 2021 om 13:54
Een bedrag weet ik niet. Mijn ouders hebben voor mij het collegegeld en studieboeken betaald. Daarnaast ben ik thuis blijven wonen tijdens mijn studie en heb ik niets hoeven bijdragen aan de huishoudpot. Ik kan er nu geen getal meer opplakken, maar al met al best veel geld. Zeker voor een gezin met 3 kinderen en 1 werkende ouder.
Ik heb wel altijd een bijbaan gehad naast mijn studie. Dit voor de overige kosten (kleding, uitgaan, vakantie, de Nokia 3210
etc.) en om te sparen. Toen ik voor het eerst op mezelf ging had ik genoeg geld om de eerste inboedel en uitzet te financieren (al dan niet tweedehands) en een leuke kleine tweedehands auto te kopen.
En ik had dankzij mijn ouders gelukkig geen studieschuld! Daar ben ik nog steeds erg blij mee, dit heeft mij een hele goede start gegeven in het zelfstandig volwassen leven.
Ik heb wel altijd een bijbaan gehad naast mijn studie. Dit voor de overige kosten (kleding, uitgaan, vakantie, de Nokia 3210
etc.) en om te sparen. Toen ik voor het eerst op mezelf ging had ik genoeg geld om de eerste inboedel en uitzet te financieren (al dan niet tweedehands) en een leuke kleine tweedehands auto te kopen.En ik had dankzij mijn ouders gelukkig geen studieschuld! Daar ben ik nog steeds erg blij mee, dit heeft mij een hele goede start gegeven in het zelfstandig volwassen leven.
vrijdag 19 maart 2021 om 13:59
0. Ik kreeg ook geen zakgeld meer vanaf mijn eerste bijbaantje (met 15 jaar). Wel betaalden ze mijn onderdak, eten en kreeg ik ca 100 gulden kleedgeld per drie maanden. Mijn eerste studie hadden ze nog wel willen betalen, maar toen ik daarmee stopte heb ik het collegegeld aan hen terug moeten betalen. De studie daarna wilden ze alleen betalen als zij hem goedkeurden en ik thuis bleef wonen. Dat was beide niet het geval, dus die heb ik ook zelf betaald.
vrijdag 19 maart 2021 om 14:05
Mijn ouders hebben mijn studie en rijbewijs betaald, toen we ons huis kochten een X bedrag en ik krijg ieder jaar een schenking ter waarde van het maximale belastingvrije bedrag voor mijn verjaardag. Dat laatste is vooral ook omdat ze best wat spaargeld hebben en het zonde vinden als ik straks veel erfbelasting moet betalen.
Daarnaast heb ik nooit kostgeld hoeven betalen (ik ben op mijn 25ste uit huis gegaan). Maar ik was dan ook vroeger al verstandig met geld; mijn moeder heeft later wel eens laten vallen dat als ik dat niet was geweest, ze wellicht wel kostgeld hadden gevraagd om me te leren omgaan met geld, maar dat stiekem zouden hebben gespaard en me dat zouden hebben gegeven als ik op mezelf ging wonen.
Financieel ben ik dus nooit iets tekortgekomen. Maar nog belangrijker is dat mijn ouders gewoon ontzettende lieverds zijn. Dat is niet in geld uit te drukken.
Daarnaast heb ik nooit kostgeld hoeven betalen (ik ben op mijn 25ste uit huis gegaan). Maar ik was dan ook vroeger al verstandig met geld; mijn moeder heeft later wel eens laten vallen dat als ik dat niet was geweest, ze wellicht wel kostgeld hadden gevraagd om me te leren omgaan met geld, maar dat stiekem zouden hebben gespaard en me dat zouden hebben gegeven als ik op mezelf ging wonen.
Financieel ben ik dus nooit iets tekortgekomen. Maar nog belangrijker is dat mijn ouders gewoon ontzettende lieverds zijn. Dat is niet in geld uit te drukken.
vrijdag 19 maart 2021 om 14:19
Ik heb nooit een geldbedrag mee gekregen, maar ze hebben enorm veel voor me betaald. Mijn studie (bijna 8 jaar lang, dat kon toen nog gewoon) en alle bijkomende kosten, dus ook alle boeken en materialen en zelfs de jaarlijkse reizen, een rijbewijs en een gloednieuwe auto inclusief het onderhoud en de brandstof daarvan en ik kreeg, naast de basisbeurs (453 gulden per maand), nog 250 gulden zakgeld per maand. En dat allemaal terwijl ik met mijn vriendje samenwoonde (die overigens een goede baan had en een koophuis. En een auto, plus een auto van de zaak, dus ik had op mijn 20e 3 auto's voor de deur )
)
vrijdag 19 maart 2021 om 14:32
Mijn ouders zijn volgens mij wel ooit begonnen met sparen voor ons, maar door omstandigheden is dat snel gestopt. Ze hebben er altijd alles aan gedaan om mijn broer en mij een fijne jeugd te geven ondanks dat er echt periodes waren dat het financieel zwaar voor ze was. We zijn nooit iets te kort gekomen. Kinderbijslag werd uitgeven aan kleding en mijn moeder spaarde het hele jaar Albert Heijn zegels waar ze het vakantie budget mee aanvulden.
Dat er dus geen spaargeld was toen we gingen studeren vonden we ook geen enkel probleem. Mijn vader heeft nog wel een studie bijdrage betaald toen we op kamers woonde.
Het belangrijkste vind ik dat ik bij beide gewoon altijd terecht kan. Mijn moeder kan financieel niet helpen, maar verwend ons altijd met kleine dingen. Ze heeft mijn hele zwangerschap kleine cadeautjes gespaard. Aan het eind was het een grote boodschappentas vol. Heel lief. Ze krijgt zelf ook liever kleine dingen. Dus als ik bij haar ben gaan we bijvoorbeeld wat lekkers halen bij de visboer wat ik dan betaal.
Mijn vader heeft ons wel financieel kunnen helpen op bepaalde momenten, maar dat geld hebben we terug betaald. Dat wilde we zelf. Hij heeft zonder te knipperen een dure kinderwagen gekocht, maar dat wilde hij dan weer graag.
Voor ons eigen kind hopen we later haar wel te kunnen helpen als ze wil studeren of met haar rijbewijs. Maar of dat kan gaan we dan wel zien. We sparen wel, maar het nu fijn hebben vinden we belangrijker. Je weet ook nooit hoe het leven verder gaat lopen.
Dat er dus geen spaargeld was toen we gingen studeren vonden we ook geen enkel probleem. Mijn vader heeft nog wel een studie bijdrage betaald toen we op kamers woonde.
Het belangrijkste vind ik dat ik bij beide gewoon altijd terecht kan. Mijn moeder kan financieel niet helpen, maar verwend ons altijd met kleine dingen. Ze heeft mijn hele zwangerschap kleine cadeautjes gespaard. Aan het eind was het een grote boodschappentas vol. Heel lief. Ze krijgt zelf ook liever kleine dingen. Dus als ik bij haar ben gaan we bijvoorbeeld wat lekkers halen bij de visboer wat ik dan betaal.
Mijn vader heeft ons wel financieel kunnen helpen op bepaalde momenten, maar dat geld hebben we terug betaald. Dat wilde we zelf. Hij heeft zonder te knipperen een dure kinderwagen gekocht, maar dat wilde hij dan weer graag.
Voor ons eigen kind hopen we later haar wel te kunnen helpen als ze wil studeren of met haar rijbewijs. Maar of dat kan gaan we dan wel zien. We sparen wel, maar het nu fijn hebben vinden we belangrijker. Je weet ook nooit hoe het leven verder gaat lopen.
vrijdag 19 maart 2021 om 14:38
Dit dus. Was niet zo van zelf sprekend om voor je kind te sparen toen ik jong was. Komt nog bij, dat mijn moeder jong weduwe was. Dus niets, nada,niks. Ik vind de huidige generatie die van alles verwacht dus ook ontzettend over het paard getild. Ga maar gewoon een bijbaantje zoeken voor wat het maar is wat je van het leven wilt, dat doet je geen kwaad.
vrijdag 19 maart 2021 om 14:41
Niets. Was niet zo van zelf sprekend om voor je kind te sparen toen ik jong was. Komt nog bij, dat mijn moeder jong weduwe was. Dus niets, nada,niks. Ik vind de huidige generatie die van alles verwacht dus ook ontzettend over het paard getild. Ga maar gewoon een bijbaantje zoeken voor wat het maar is wat je van het leven wilt, dat doet je geen kwaad.
vrijdag 19 maart 2021 om 14:45
Wat een bijzondere opmerking.Anique2009 schreef: ↑19-03-2021 14:38Dit dus. Was niet zo van zelf sprekend om voor je kind te sparen toen ik jong was. Komt nog bij, dat mijn moeder jong weduwe was. Dus niets, nada,niks. Ik vind de huidige generatie die van alles verwacht dus ook ontzettend over het paard getild. Ga maar gewoon een bijbaantje zoeken voor wat het maar is wat je van het leven wilt, dat doet je geen kwaad.
Waarop baseer je dat? Ik kan niet zeggen dat ik de 18jarigen van nu verwend(er) vind.
-
