Geld & Recht alle pijlers

Huisvrouw worden

01-12-2018 19:07 1645 berichten
Alle reacties Link kopieren
Wij hebben de beslissing genomen dat ik thuis blijf voor de kinderen en huisvrouw zal worden. Deze beslissing hebben wij echter al een jaar eerder genomen. Ik ben dus al een jaar thuis, had ook geen vaste job toen. Ik ben 27, mijn vriend is 38 en heeft een goede job. Financieel is dit geen enkel probleem. Alleen zit ik echter met enkele twijfels/vragen die sinds kort de kop op steken.

- Stel nu, na een hele lange tijd, dat één van ons twee een punt zet achter onze relatie. Wij zijn dit niet van plan maar zeg nooit nooit. Wat blijft er dan nog over voor mij (de huisvrouw)? Aangezien ik niet heb gewerkt en dus geen pensioen zal hebben.

- Wij weten absoluut niks af van trouwen (gezien de situatie gaan we sowieso trouwen). Welke huwelijksregeling zou het beste zijn voor een huisvrouw? Ik vermoed trouwen met gemeenschappelijke goederen? Is er iets wat wij zeker moeten regelen wil ik niet na een scheiding/overlijden met niets achter blijven?

En merken de dames die al langere tijd huisvrouw zijn op dat ze een zwakkere positie hebben tov hun werkende partner? Bijv in discussie’s. Mijn ouders vinden dat niet werkende en wel werkende partners nooit 100% gelijkwaardig zullen zijn.
Ikigai schreef:
12-12-2018 18:05
En wat nu als de vader het (ook) niet allebei aankan? Heeft hij ook diezelfde vrijheid, of is dit een privilege waar alleen vrouwen aanspraak op kunnen maken?
Nope, heeft ie niet. Werken is voor mannen een gegeven en voor vrouwen nog altijd een optie.
Ja, ik vind het nu ook een beetje zorgelijk. Of komisch. Misschien wel tegelijk.
Haasjehop schreef:
12-12-2018 21:09
Nope, heeft ie niet. Werken is voor mannen een gegeven en voor vrouwen nog altijd een optie.

:rofl:
Betty_Slocombe schreef:
12-12-2018 21:10
Ja, ik vind het nu ook een beetje zorgelijk. Of komisch. Misschien wel tegelijk.
Ik vind het vooral komisch. En zo heerlijk zwart-wit.
DidiRidi schreef:
12-12-2018 21:08
En precies daar gaat het bij jou mis denk ik. Het is niet zo dat als je als vrouw dat aangeeft, dat de man dan geen keus meer heeft. Je praat erover, je kijkt wat wel kan voor beiden, voor het gezin. Ik denk dat jouw beeld van relaties heel specifiek is, en niet overeenkomt met hoe het er in de meeste huwelijken aan toe gaat.
Tenzij je Paris Hilton bent, een dikke erfenis krijgt, of de loterij wint, zal er toch echt íemand in het gezin geld moeten verdienen om alles te bekostigen. Als de één absoluut niet wil werken, dan blijft er voor de ander niet zoveel over dan fulltime te gaan/ blijven werken, want de meeste gezinnen hebben dat toch minstens nodig om rond te kunnen komen.

Wat is daar dan vrij aan voor de man? Waarom is alleen wat de vrouw wil belangrijk? Ik kan dat niet rijmen met 'samen overleggen'. Jij kan het niet, dus schuif je die verantwoordelijkheid af op de ander.
Wij hebben net besloten dat we vanaf volgend jaar beide thuisblijven. Lekker rustig en volop tijd voor de huisdieren,
Ikigai schreef:
12-12-2018 21:14
Tenzij je Paris Hilton bent, een dikke erfenis krijgt, of de loterij wint, zal er toch echt íemand in het gezin geld moeten verdienen om alles te bekostigen. Als de één absoluut niet wil werken, dan blijft er voor de ander niet zoveel over dan fulltime te gaan/ blijven werken, want de meeste gezinnen hebben dat toch minstens nodig om rond te kunnen komen.

Wat is daar dan vrij aan voor de man? Waarom is alleen wat de vrouw wil belangrijk? Ik kan dat niet rijmen met 'samen overleggen'. Jij kan het niet, dus schuif je die verantwoordelijkheid af op de ander.
Wat begrijp je niet aan het gegeven dat er in een góed en normaal huwelijk overlegd wordt? En samen bekeken wordt wat het beste is voor allemaal?
Alle reacties Link kopieren
Ikigai schreef:
12-12-2018 21:14
Tenzij je Paris Hilton bent, een dikke erfenis krijgt, of de loterij wint, zal er toch echt íemand in het gezin geld moeten verdienen om alles te bekostigen. Als de één absoluut niet wil werken, dan blijft er voor de ander niet zoveel over dan fulltime te gaan/ blijven werken, want de meeste gezinnen hebben dat toch minstens nodig om rond te kunnen komen.

Wat is daar dan vrij aan voor de man? Waarom is alleen wat de vrouw wil belangrijk? Ik kan dat niet rijmen met 'samen overleggen'. Jij kan het niet, dus schuif je die verantwoordelijkheid af op de ander.
En de feiten zijn, dat in vrijwel de meeste gevallen de man nog steeds meer werkt dan de vrouw, dat in de gezinnen de man nog steeds de hoofdkostwinnaar is met een vrouw die parttime werkt, en dat de meeste vrouwen geen zin hebben dat patroon om te draaien en vooral excuses zoeken om dat ook niet te hoeven doen.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
pejeka schreef:
12-12-2018 21:19
En de feiten zijn, dat in vrijwel de meeste gevallen de man nog steeds meer werkt dan de vrouw, dat in de gezinnen de man nog steeds de hoofdkostwinnaar is met een vrouw die parttime werkt, en dat de meeste vrouwen geen zin hebben dat patroon om te draaien en vooral excuses zoeken om dat ook niet te hoeven doen.
Grootst mogelijke onzin!
Alle reacties Link kopieren
Lacuba schreef:
12-12-2018 21:20
Grootst mogelijke onzin!
Want... het is niet waar dat in de meeste gezinnen de man fulltime werkt, of meer dan de vrouw, terwijl de vrouw parttime werkt?
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
pejeka schreef:
12-12-2018 21:22
Want... het is niet waar dat in de meeste gezinnen de man fulltime werkt, of meer dan de vrouw, terwijl de vrouw parttime werkt?
Ja, dat uiteraard wel. Niét dat vrouwen allerlei excuses "zoeken"....... Zo werkt het echt niet in een normaal gezin.
Alle reacties Link kopieren
pejeka schreef:
12-12-2018 21:19
de man nog steeds de hoofdkostwinnaar is

Wanneer leer je het nou eens? Ook in de jaren vijftig was het al kostwinner hoor, niet kostwinnaar.
Trotter schreef:
12-12-2018 21:25
Wanneer leer je het nou eens? Ook in de jaren vijftig was het al kostwinner hoor, niet kostwinnaar.
:proud:

Hij denkt dat het een wedstrijd is tussen man en vrouw. En dat de vrouw het onderspit delft. Of, o nee, juist andersom.
anoniem_309825 wijzigde dit bericht op 12-12-2018 21:28
23.59% gewijzigd
lilguinea schreef:
12-12-2018 21:17
Wij hebben net besloten dat we vanaf volgend jaar beide thuisblijven. Lekker rustig en volop tijd voor de huisdieren,
:cheer2:
Het is juist in het belang van het gezin om beiden parttime te blijven werken. Beide ouders een stabiele financiële situatie, waarmee ze ook na een scheiding, ziekte/overlijden van de ander, of faillissement het gezin kunnen onderhouden.

Én beide ouders genoeg tijd met de kinderen, zodat ook thuis door allebei de ouders gerund kan worden.

Mijn man en ik nemen al onze beslissingen weloverwogen en altijd denken we daarbij aan het belang van ons gezin. Daarom kiezen wij juist voor beide parttime werken.
Ikigai schreef:
12-12-2018 21:32
Het is juist in het belang van het gezin om beiden parttime te blijven werken. Beide ouders een stabiele financiële situatie, waarmee ze ook na een scheiding, ziekte/overlijden van de ander, of faillissement het gezin kunnen onderhouden.

Én beide ouders genoeg tijd met de kinderen, zodat ook thuis door allebei de ouders gerund kan worden.

Mijn man en ik nemen al onze beslissingen weloverwogen en altijd denken we daarbij aan het belang van ons gezin. Daarom kiezen wij juist voor beide parttime werken.
Ik was natuurlijk ook niet serieus. Mijn man en ik hadden het er wel over en we kwamen tot de conclusie dat we beiden 24 uur kunnen werken, dan kunnen we nog steeds rondkomen. Mijn man wil alleen zelf fulltime blijven werken en ik werk parttime, omdat ik psychische problemen heb. In mijn eentje verdien ik al ruimschoots meer dan het minimumloon, ik zou me prima kunnen redden in geval van overlijden of scheiding. Wij hebben dus geen kinderen, maar handelen wel op een manier die voor ons beiden werkt. En ja, daar hebben we het uitvoerig over gehad toen de keuze werd gemaakt.
Alle reacties Link kopieren
Ikigai schreef:
12-12-2018 21:32
Het is juist in het belang van het gezin om beiden parttime te blijven werken. Beide ouders een stabiele financiële situatie, waarmee ze ook na een scheiding, ziekte/overlijden van de ander, of faillissement het gezin kunnen onderhouden.

Én beide ouders genoeg tijd met de kinderen, zodat ook thuis door allebei de ouders gerund kan worden.

Mijn man en ik nemen al onze beslissingen weloverwogen en altijd denken we daarbij aan het belang van ons gezin. Daarom kiezen wij juist voor beide parttime werken.
Mijn man en ik nemen al onze beslissingen weloverwogen en altijd denken we daarbij aan het belang van ons gezin. Daarom kiezen wij juist vooor de een fulltime en de ander partime. Snap je nou nog niet dat bijna iedereen kiest wat bij hen past? Dat jullie keuze niet heilig is? Mén, je lijkt wel een extremist, zo overtuigd van je eigen geloof... Haal die plaat eens voor je hoofd weg...
Twee dingen zijn oneindig: het universum, en menselijke domheid. Maar van het universum weet ik het nog niet helemaal zeker..
-Albert Einstein-
lilguinea schreef:
12-12-2018 21:47
Ik was natuurlijk ook niet serieus. Mijn man en ik hadden het er wel over en we kwamen tot de conclusie dat we beiden 24 uur kunnen werken, dan kunnen we nog steeds rondkomen. Mijn man wil alleen zelf fulltime blijven werken en ik werk parttime, omdat ik psychische problemen heb. In mijn eentje verdien ik al ruimschoots meer dan het minimumloon, ik zou me prima kunnen redden in geval van overlijden of scheiding. Wij hebben dus geen kinderen, maar handelen wel op een manier die voor ons beiden werkt. En ja, daar hebben we het uitvoerig over gehad toen de keuze werd gemaakt.
Nee, dat kán niet waar zijn. Dat jouw man zélf fulltime wil blijven werken. Moét een gevolg zijn van dwang en manipulatie..... Volgens Pejeka dan. En Ikigai.

Natuurlijk gaat het normaal gesproken zo. Man en vrouw overleggen samen en beslissen wat voor hun gezin het beste is. En waar ze beiden gelukkig van worden. Ongeacht allerlei meningen op een forum.
Ik vraag me wel af hoeveel Gerda's enthousiast zouden reageren als hun Paul morgen thuis zou komen en even wil 'overleggen', omdat hij na een jaar of drie de rollen om wil keren. Zij fulltime werken en hij thuis bij de kinderen.

Ik ben oprecht benieuwd wat voor een 'overleg' dat zou worden :proud:
Ikigai schreef:
12-12-2018 21:55
Ik vraag me wel af hoeveel Gerda's enthousiast zouden reageren als hun Paul morgen thuis zou komen en even wil 'overleggen', omdat hij na een jaar of drie de rollen om wil keren. Zij fulltime werken en hij thuis bij de kinderen.

Ik ben oprecht benieuwd wat voor een 'overleg' dat zou worden :proud:
Huh? Waarom zou dat geen normaal gesprek kunnen worden? Zo belachelijk is dat toch niet? In wat voor wereld lééf jij? Bij mij thuis praten we met elkaar. We weten wat er speelt en wat elkaars wensen zijn. We hebben zeker geen "overleg".
tanteslankie schreef:
12-12-2018 21:52
Mijn man en ik nemen al onze beslissingen weloverwogen en altijd denken we daarbij aan het belang van ons gezin. Daarom kiezen wij juist vooor de een fulltime en de ander partime. Snap je nou nog niet dat bijna iedereen kiest wat bij hen past? Dat jullie keuze niet heilig is? Mén, je lijkt wel een extremist, zo overtuigd van je eigen geloof... Haal die plaat eens voor je hoofd weg...
Dit topic gaat over vrouwen die besluiten huisvrouw te worden.
tanteslankie schreef:
12-12-2018 21:52
Mijn man en ik nemen al onze beslissingen weloverwogen en altijd denken we daarbij aan het belang van ons gezin. Daarom kiezen wij juist vooor de een fulltime en de ander partime. Snap je nou nog niet dat bijna iedereen kiest wat bij hen past? Dat jullie keuze niet heilig is? Mén, je lijkt wel een extremist, zo overtuigd van je eigen geloof... Haal die plaat eens voor je hoofd weg...
Dit topic gaat over vrouwen die besluiten huisvrouw te worden.
Alle reacties Link kopieren
Dan zegt menige Paul: "Nou, Gerda, als jij het niet erg vindt, dan blijf ik liever fulltime werken."
Alle reacties Link kopieren
Ikigai schreef:
12-12-2018 21:00
Maar als je als vrouw zegt dat je de combinatie werk/ zorg niet aankan, dan plaats je de man voor een voldongen feit. Hij zal dan toch de kost moeten verdienen, want het geld komt niet uit de lucht vallen en het leven met kinderen kost nu eenmaal geld.

Daarom vind ik het zo schrijnend, die zogenaamde vrijheid van vrouwen. Door thuis te blijven vergroot je de druk op de kostwinner (meestal de man) en blokkeer je zijn mogelijkheden om tijd door te brengen met zijn kinderen. Ik vind dat nogal wat.
Zit er verschil tussen of een vrouw of man dat zegt? Als een man zegt, ik kan de combinatie zorg en werk niet aan en ik blijf liever thuis om te zorgen. En de vrouw zegt, dat is goed en ik sta daar achter, mag het dan wel?

Je koppelt het volledig aan sekse, wat gezien het topic ook logisch is. Maar is jouw punt dan niet meer dat je alle lasten/taken /verplichtingen in een relatie (werk, zorg, huishouden, enzv) volledig evenredig moet opvangen? Los van sekse? Maar kan dat en zelfs, is dat wenselijk? Je bent allemaal iemand met sterke en zwakke kanten, affiniteit met iets en wensen en behoeftes. Al die zaken geven inkleuring in hoe je iets in je leven invult. En dus ook je relatie. Waarom mag dat niet een bepaalde keuze zijn als je toevalig een vrouw bent?
lollypop04 wijzigde dit bericht op 12-12-2018 22:07
0.15% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Ikigai schreef:
12-12-2018 22:00
Dit topic gaat over vrouwen die besluiten huisvrouw te worden.
De to die dit opperde is in geen velden of wegen te bekennen, die had gewoon zin in een sappige discussie.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven