Geld & Recht
alle pijlers
In de bijstand, wil samenwonen, maar kan nog niet..
maandag 8 juni 2009 om 17:42
Hallo allemaal..
Sinds een jaar of 3 zit ik in de bijstand. Dit om verschillende redenen.
In overleg met de uitkeringsinstantie, heb ik nog geprobeerd een reintegratietraject in te gaan, maar is voor mij niet meer haalbaar.
Het blijkt dat ik gewoonweg niet meer aan t werk kan, ivm gezondheid.
Nu willen ze mij of helemaal af laten keuren of voor zoveel % goedkeuren.
Inmiddels heb ik een relatie met mijn vriend, nu zo'n 2jaar.
De instantie is hiervan op de hoogte.
Mijn vriend is 2jr geleden deels voor zichzelf begonnen, een eigen zaak dus. En werkt nog voor 3 dagen elders, anders kan hij niet rondkomen.
Samen met de uitkeringsinstantie hebben we overlegd om bij mijn vriend stage te gaan lopen, want wat hij doet kan ik hem mooi in bijstaan. Alleen kwa gezondheid red ik dat maar minimaal, dus hij heeft weinig aan mij.
De uitkeringsinstantie vraagt zich natuurlijk af of wij ook gaan samenwonen. Ja dat willen wij heel graag. Dat heb ik ook gezegd.
Alleen is dat financieel niet haalbaar. Hij heeft nog teveel onkosten en heeft nogal wat investeringen gehad betreft apparatuur. Dat moet terugbetaald worden.
Hij heeft ook een ruimte moeten huren, om zijn werkzaamheden tot stand kunnen brengen. ZIjn huis is daar veel te klein voor, om daar een werrkruimte te hebben, en een gezin te leven. Dat is echt onmogelijk.
Nu heb ik komende woensdag een gesprek met mijn contactpersoon, en dat gaat over het feit dat ik niet meer of nauwelijks aan het werk kan, en of ik bij mijn vriend ga intrekken.
Hij wil mij daarbij helpen en een plan opzetten, hij heeft zelf contacten binnen de uitkeringsinstantie ivm zijn andere baan.
Maar hebben jullie tips/advies hoe ik dat aan kan pakken?
Let wel..ik hou mij keurig aan de regels van de instantie, overtreed de wet niet..wil dolgraag bij mijn vriend wonen, en hij wil ook niets liever. Alleen het kan gewoonweg nog niet.
Het bedrijf moet eerst een stijgende lijn hebben, en het kost tijd natuurlijk om je bedrijf op te bouwen. Hij is sinds een jaar echt aktief bezig in zijn bedrijf. En nu begint het pas een beetje te lopen..
Ik wil gewoonweg niet gedwongen worden om samen te wonen, omdat zij dan van mij af zijn..
Hoop dat ik wat duidelijk ben..waar ik tegenaan loop..
Sinds een jaar of 3 zit ik in de bijstand. Dit om verschillende redenen.
In overleg met de uitkeringsinstantie, heb ik nog geprobeerd een reintegratietraject in te gaan, maar is voor mij niet meer haalbaar.
Het blijkt dat ik gewoonweg niet meer aan t werk kan, ivm gezondheid.
Nu willen ze mij of helemaal af laten keuren of voor zoveel % goedkeuren.
Inmiddels heb ik een relatie met mijn vriend, nu zo'n 2jaar.
De instantie is hiervan op de hoogte.
Mijn vriend is 2jr geleden deels voor zichzelf begonnen, een eigen zaak dus. En werkt nog voor 3 dagen elders, anders kan hij niet rondkomen.
Samen met de uitkeringsinstantie hebben we overlegd om bij mijn vriend stage te gaan lopen, want wat hij doet kan ik hem mooi in bijstaan. Alleen kwa gezondheid red ik dat maar minimaal, dus hij heeft weinig aan mij.
De uitkeringsinstantie vraagt zich natuurlijk af of wij ook gaan samenwonen. Ja dat willen wij heel graag. Dat heb ik ook gezegd.
Alleen is dat financieel niet haalbaar. Hij heeft nog teveel onkosten en heeft nogal wat investeringen gehad betreft apparatuur. Dat moet terugbetaald worden.
Hij heeft ook een ruimte moeten huren, om zijn werkzaamheden tot stand kunnen brengen. ZIjn huis is daar veel te klein voor, om daar een werrkruimte te hebben, en een gezin te leven. Dat is echt onmogelijk.
Nu heb ik komende woensdag een gesprek met mijn contactpersoon, en dat gaat over het feit dat ik niet meer of nauwelijks aan het werk kan, en of ik bij mijn vriend ga intrekken.
Hij wil mij daarbij helpen en een plan opzetten, hij heeft zelf contacten binnen de uitkeringsinstantie ivm zijn andere baan.
Maar hebben jullie tips/advies hoe ik dat aan kan pakken?
Let wel..ik hou mij keurig aan de regels van de instantie, overtreed de wet niet..wil dolgraag bij mijn vriend wonen, en hij wil ook niets liever. Alleen het kan gewoonweg nog niet.
Het bedrijf moet eerst een stijgende lijn hebben, en het kost tijd natuurlijk om je bedrijf op te bouwen. Hij is sinds een jaar echt aktief bezig in zijn bedrijf. En nu begint het pas een beetje te lopen..
Ik wil gewoonweg niet gedwongen worden om samen te wonen, omdat zij dan van mij af zijn..
Hoop dat ik wat duidelijk ben..waar ik tegenaan loop..
maandag 8 juni 2009 om 17:52
Ik snap je ff niet. Je wilt wel samenwonen maar je wilt het ook niet. Ik krijg de indruk dat jij zegt dat de uitkeringsinstantie je min of meer 'dwingt' om samen te gaan wonen zodat jij uit de bijstand bent, klopt dat?
Is dat zo erg?
Is dat zo erg?
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
maandag 8 juni 2009 om 17:59
quote:germanwings schreef op 08 juni 2009 @ 17:56:
En in de bijstand zit je over het algemeen niet omdat je ziek bent, daarvoor is de WAO of als je jong bent WAJONG (of heet dat ondertussen al weer anders?).Wrong. De WAO, WIA, WAjong etc. zijn arbeidsongeschiktheidsverzekeringen waar je alleen in kunt komen als je aan alle eisen voldoet. Er zijn diverse omstandigheden waardoor iemand (gedeeltelijk) arbeidsongeschikt bevonden kan zijn, doch niet in aanmerking kan komen voor een arbeidsongeschiktheidsuitkering. In dat geval verval je naar de WWB, iets wat bepaald niet ultiem uitzonderlijk is. Ik zal het je nog sterker vertellen; zelfs met een 80-100% WAO-, WIA- etc. -uitkering kun je OOK in de WWB zitten. Been there, done that.
En in de bijstand zit je over het algemeen niet omdat je ziek bent, daarvoor is de WAO of als je jong bent WAJONG (of heet dat ondertussen al weer anders?).Wrong. De WAO, WIA, WAjong etc. zijn arbeidsongeschiktheidsverzekeringen waar je alleen in kunt komen als je aan alle eisen voldoet. Er zijn diverse omstandigheden waardoor iemand (gedeeltelijk) arbeidsongeschikt bevonden kan zijn, doch niet in aanmerking kan komen voor een arbeidsongeschiktheidsuitkering. In dat geval verval je naar de WWB, iets wat bepaald niet ultiem uitzonderlijk is. Ik zal het je nog sterker vertellen; zelfs met een 80-100% WAO-, WIA- etc. -uitkering kun je OOK in de WWB zitten. Been there, done that.
vandaag ga ik van alles kunnen
maandag 8 juni 2009 om 18:00
maandag 8 juni 2009 om 18:02
quote:germanwings schreef op 08 juni 2009 @ 17:56:
Je kunt toch niet gedwongen worden om samen te wonen?
En in de bijstand zit je over het algemeen niet omdat je ziek bent, daarvoor is de WAO of als je jong bent WAJONG (of heet dat ondertussen al weer anders?).En met wajong speelt wel of niet samenwonen geen rol.
Je kunt toch niet gedwongen worden om samen te wonen?
En in de bijstand zit je over het algemeen niet omdat je ziek bent, daarvoor is de WAO of als je jong bent WAJONG (of heet dat ondertussen al weer anders?).En met wajong speelt wel of niet samenwonen geen rol.
maandag 8 juni 2009 om 18:04
quote:roosvrouw schreef op 08 juni 2009 @ 17:59:
[...]
Wrong. De WAO, WIA, WAjong etc. zijn arbeidsongeschiktheidsverzekeringen waar je alleen in kunt komen als je aan alle eisen voldoet. Er zijn diverse omstandigheden waardoor iemand (gedeeltelijk) arbeidsongeschikt bevonden kan zijn, doch niet in aanmerking kan komen voor een arbeidsongeschiktheidsuitkering. In dat geval verval je naar de WWB, iets wat bepaald niet ultiem uitzonderlijk is. Ik zal het je nog sterker vertellen; zelfs met een 80-100% WAO-, WIA- etc. -uitkering kun je OOK in de WWB zitten. Been there, done that.Een blauwe maandag bij het uwv gewerkt, een groot deel van de mensen die bij de herkeuring hun arbeidsongeschiktheisuitkering verloren konden echt wel werken, willen is dan weer eens iets anders... maar daar gaat het niet om, dus dan raak je idd je arbeidsongeschiktheidsuitkering kwijt.
[...]
Wrong. De WAO, WIA, WAjong etc. zijn arbeidsongeschiktheidsverzekeringen waar je alleen in kunt komen als je aan alle eisen voldoet. Er zijn diverse omstandigheden waardoor iemand (gedeeltelijk) arbeidsongeschikt bevonden kan zijn, doch niet in aanmerking kan komen voor een arbeidsongeschiktheidsuitkering. In dat geval verval je naar de WWB, iets wat bepaald niet ultiem uitzonderlijk is. Ik zal het je nog sterker vertellen; zelfs met een 80-100% WAO-, WIA- etc. -uitkering kun je OOK in de WWB zitten. Been there, done that.Een blauwe maandag bij het uwv gewerkt, een groot deel van de mensen die bij de herkeuring hun arbeidsongeschiktheisuitkering verloren konden echt wel werken, willen is dan weer eens iets anders... maar daar gaat het niet om, dus dan raak je idd je arbeidsongeschiktheidsuitkering kwijt.
maandag 8 juni 2009 om 18:07
Een vriendin van mij heeft een bijstandsuitkering, is volledig arbeidsongeschikt en komt niet in aanmerking voor een WAO-uitkering of een WIA-uitkering. Ook zij is totaal niet in staat om te werken. Als zij zou gaan samenwonen zou zij haar uitkering kwijtraken, degene met wie zij samen zou wonen, moet dan wel in staat zijn om haar ook te onderhouden, anders moet hij of zij(kan ook in dit geval, want mijn vriendin is lesbisch) ook aankloppen bij de sociale dienst.
Denken is zo buitengewoon moeilijk dat velen de voorkeur geven aan oordelen. Otto Weiss
maandag 8 juni 2009 om 18:13
quote:germanwings schreef op 08 juni 2009 @ 18:04:
[...]
Een blauwe maandag bij het uwv gewerkt, een groot deel van de mensen die bij de herkeuring hun arbeidsongeschiktheisuitkering verloren konden echt wel werken, willen is dan weer eens iets anders... maar daar gaat het niet om, dus dan raak je idd je arbeidsongeschiktheidsuitkering kwijt.quote:germanwings schreef op 08 juni 2009 @ 18:04:
[...]
Een blauwe maandag bij het uwv gewerkt, een groot deel van de mensen die bij de herkeuring hun arbeidsongeschiktheisuitkering verloren konden echt wel werken, willen is dan weer eens iets anders... maar daar gaat het niet om, dus dan raak je idd je arbeidsongeschiktheidsuitkering kwijt.
Ah, dat verklaart e.e.a.
Theoretisch zou je dan echter mogen weten dat er genoeg mensen zijn die arbeidsongeschikt raken op een moment dat ze niet studeren en/of werkzaam zijn. Die daarmee automatisch al vervallen naar de WWB. Waar overigens ook weer een traject doorlopen wordt alvorens er dergelijke conclusies getrokken kunnen worden.
Theoretisch zou je dan ook kunnen weten dat je een inkomensval maakt indien een alleenstaande voor de leeftijd van 23 in een arbeidsongeschiktheidsuitkering vervalt vanuit een arbeidspositie. Immers; alles wordt gebaseerd op inkomen in de laatste 12 maanden waarin er daadwerkelijk arbeid is verricht. Of te wel; rekensommetjes gebaseerd op een jeugdloon. Iets wat hele leuke verschillen kan geven tussen de hoogte van een volledige arbeidsongeschiktheidsuitkering voor die persoon en het sociaal minimum geldend voor diezelfde persoon.
[...]
Een blauwe maandag bij het uwv gewerkt, een groot deel van de mensen die bij de herkeuring hun arbeidsongeschiktheisuitkering verloren konden echt wel werken, willen is dan weer eens iets anders... maar daar gaat het niet om, dus dan raak je idd je arbeidsongeschiktheidsuitkering kwijt.quote:germanwings schreef op 08 juni 2009 @ 18:04:
[...]
Een blauwe maandag bij het uwv gewerkt, een groot deel van de mensen die bij de herkeuring hun arbeidsongeschiktheisuitkering verloren konden echt wel werken, willen is dan weer eens iets anders... maar daar gaat het niet om, dus dan raak je idd je arbeidsongeschiktheidsuitkering kwijt.
Ah, dat verklaart e.e.a.
Theoretisch zou je dan echter mogen weten dat er genoeg mensen zijn die arbeidsongeschikt raken op een moment dat ze niet studeren en/of werkzaam zijn. Die daarmee automatisch al vervallen naar de WWB. Waar overigens ook weer een traject doorlopen wordt alvorens er dergelijke conclusies getrokken kunnen worden.
Theoretisch zou je dan ook kunnen weten dat je een inkomensval maakt indien een alleenstaande voor de leeftijd van 23 in een arbeidsongeschiktheidsuitkering vervalt vanuit een arbeidspositie. Immers; alles wordt gebaseerd op inkomen in de laatste 12 maanden waarin er daadwerkelijk arbeid is verricht. Of te wel; rekensommetjes gebaseerd op een jeugdloon. Iets wat hele leuke verschillen kan geven tussen de hoogte van een volledige arbeidsongeschiktheidsuitkering voor die persoon en het sociaal minimum geldend voor diezelfde persoon.
vandaag ga ik van alles kunnen
maandag 8 juni 2009 om 18:15
quote:roosvrouw schreef op 08 juni 2009 @ 18:13:
[...]
[...]
Ah, dat verklaart e.e.a.
Theoretisch zou je dan echter mogen weten dat er genoeg mensen zijn die arbeidsongeschikt raken op een moment dat ze niet studeren en/of werkzaam zijn. Die daarmee automatisch al vervallen naar de WWB. Waar overigens ook weer een traject doorlopen wordt alvorens er dergelijke conclusies getrokken kunnen worden.
Theoretisch zou je dan ook kunnen weten dat je een inkomensval maakt indien een alleenstaande voor de leeftijd van 23 in een arbeidsongeschiktheidsuitkering vervalt vanuit een arbeidspositie. Immers; alles wordt gebaseerd op inkomen in de laatste 12 maanden waarin er daadwerkelijk arbeid is verricht. Of te wel; rekensommetjes gebaseerd op een jeugdloon. Iets wat hele leuke verschillen kan geven tussen de hoogte van een volledige arbeidsongeschiktheidsuitkering voor die persoon en het sociaal minimum geldend voor diezelfde persoon.Dan hadden ze dus geen inkomsten. Hoe kunnen ze dan ineens wel een uitkering o.i.d. krijgen als ze arbeidsongeschikt zijn.
[...]
[...]
Ah, dat verklaart e.e.a.
Theoretisch zou je dan echter mogen weten dat er genoeg mensen zijn die arbeidsongeschikt raken op een moment dat ze niet studeren en/of werkzaam zijn. Die daarmee automatisch al vervallen naar de WWB. Waar overigens ook weer een traject doorlopen wordt alvorens er dergelijke conclusies getrokken kunnen worden.
Theoretisch zou je dan ook kunnen weten dat je een inkomensval maakt indien een alleenstaande voor de leeftijd van 23 in een arbeidsongeschiktheidsuitkering vervalt vanuit een arbeidspositie. Immers; alles wordt gebaseerd op inkomen in de laatste 12 maanden waarin er daadwerkelijk arbeid is verricht. Of te wel; rekensommetjes gebaseerd op een jeugdloon. Iets wat hele leuke verschillen kan geven tussen de hoogte van een volledige arbeidsongeschiktheidsuitkering voor die persoon en het sociaal minimum geldend voor diezelfde persoon.Dan hadden ze dus geen inkomsten. Hoe kunnen ze dan ineens wel een uitkering o.i.d. krijgen als ze arbeidsongeschikt zijn.
Cum non tum age
maandag 8 juni 2009 om 18:15
quote:germanwings schreef op 08 juni 2009 @ 18:11:
ik vind het altijd verdacht als iemand zegt niet te kunnen werken en de instanties er schijnbaar anders over denken (want anders had ze wel een WAO/WIA/uitkering gekregen).
Mijn vriendin had te weinig arbeidsverleden voor een WAO-uitkering en ze werd arbeidsongeschikt na haar twintigste, dus zodoende kwam ze niet in aanmerking voor een WIA.
Jaarlijks krijgt ze van de sociale dienst ontheffing van haar sollicitatieplicht, daar wordt ze door een arts voor gekeurd en in haar geval is ze dus volledig arbeidsongeschikt. Mijn vriendin ligt met enige regelmaat in het ziekenhuis, kan zich niet eens goed verzorgen, heeft overal hulp bij nodig, dus.....
ik vind het altijd verdacht als iemand zegt niet te kunnen werken en de instanties er schijnbaar anders over denken (want anders had ze wel een WAO/WIA/uitkering gekregen).
Mijn vriendin had te weinig arbeidsverleden voor een WAO-uitkering en ze werd arbeidsongeschikt na haar twintigste, dus zodoende kwam ze niet in aanmerking voor een WIA.
Jaarlijks krijgt ze van de sociale dienst ontheffing van haar sollicitatieplicht, daar wordt ze door een arts voor gekeurd en in haar geval is ze dus volledig arbeidsongeschikt. Mijn vriendin ligt met enige regelmaat in het ziekenhuis, kan zich niet eens goed verzorgen, heeft overal hulp bij nodig, dus.....
Denken is zo buitengewoon moeilijk dat velen de voorkeur geven aan oordelen. Otto Weiss
maandag 8 juni 2009 om 18:21
Overigens proberen sociale diensten mensen die arbeidsongeschikt zijn door te sturen naar het UWV om te kijken of er misschien recht is op een Wajong, maar dan wordt er wel gekeken naar wanneer iemand precies arbeidsongeschikt zou zijn geworden. Het komt wel voor dat iemand bijvoorbeeld op zijn 35ste alsnog de Wajong inkomt. In het geval van mijn vriendin is het geprobeerd, maar ze zou voor haar studietijd niet voldoende arbeidsongeschikt zijn geweest, of althans, er ontbraken teveel gegevens van die tijd. Toch vond de UWV -arts haar op dit moment volledig arbeidsongeschikt, maar daar heeft ze voor de WAJONG dus niet zoveel aan en dus is ze aangewezen op een bijstandsuitkering.
Denken is zo buitengewoon moeilijk dat velen de voorkeur geven aan oordelen. Otto Weiss
maandag 8 juni 2009 om 18:22
ik vond het nl. altijd zo frappant als ik weer eens een vrouw op mijn spreekuur kreeg die niet kon werken, maar ondertussen wel 3 kinderen had gekregen en die zelf had opgevoed en er de hele dag voor zorgde (alleen!).... dan kun je volgens mij ook wel werken, misschien niet ieder werk, maar ik kan me genoeg dingen voorstellen die je dan wel zou kunnen doen.
Maar dan was het argument altijd, waar laat ik mijn kinderen dan.... tja, zo werkt het dus niet.
Maar dan was het argument altijd, waar laat ik mijn kinderen dan.... tja, zo werkt het dus niet.
maandag 8 juni 2009 om 18:33
quote:germanwings schreef op 08 juni 2009 @ 18:15:
daarvoor is dus volgens mij de wajong in het leven geroepen.
Dat dacht ik ook ooit, maar de praktijk blijkt stukken weerbarstiger. Als je een arbeidsverleden hebt die aan bepaalde voorwaarden voldoet, dan voldoe je automatisch niet meer aan de criteria die gelden voor de WAjong. Zelf ben ik arbeidsongeschikt geraakt door een aangeboren probleempje. Zou je zeggen; das WAjong. Ja, als ik braaf nog wat jaren had gestudeerd wel. Ik ging echter werken (tussenstop, naar ik dacht) en in die tijd bleek dat mijn gezondheid dusdanig minder werd, dat werk niet realistisch bleef. Dan verval je naar de WAO. Blij dat het er is, maar als je daar als 20-jarige in komt, mag je vervolgens mét 80-100% WAO ook nog eens naar de sociale dienst, om zo je uitkering te laten aanvullen tot het sociaal minimum.
Zelfs nu zou ik dat nog kunnen laten doen (allang geen 20 meer ), maar ben te eigengereid om me voor die paar euro per maand aan de WWB-regels te willen conformeren.
quote:en natuurlijk zijn er altijd uitzonderingen, maar ik ben echt geschrokken van het aantal "profiteurs" dat ik in korte tijd (ik geloof dat ik na 2 weken er gillend ben weg gegaan) daar gezien heb.
Eerlijk gezegd? Ik kan niet over alles en iedereen oordelen, wil dat ook niet. Maar heb helaas ook te veel dingen gezien waarvan de spreekwoordelijke blinde hippo nog snapt dat er schromelijk 'positief' geoordeeld wordt door het UWV.
Noa; alle details ken ik ook niet altijd en eeuwig. Maar er zijn diverse situaties waarin je 'zonder inkomen' alsnog die situatie in kunt rollen. Je kunt hierbij denken aan iemand die een studie doet, doch door het UWV niet als fulltime student gezien wordt. Of neem een thuisblijfmoeder. Getrouwd, huisje, boompje, beestje, geen inkomen. Oeps, dan blijkt haar gezondheid minder. Vervelend, maar ze redden het samen wel. Tot man er op een dag vandoor gaat. In dat geval kan de vrouw de WWB-molens in rollen en kan er blijken dat ze arbeidsongeschikt is, al dan niet gedeeltelijk. Zo zijn er nog wel wat situaties.
Voor wat betreft TO's situatie? Ik zou zelf zeggen; ben je er qua relatie aan toe om samen te wonen? Als het antwoord 'nee' is; niet doen. Is het antwoord 'ja'? Doen. Ja, dan vervalt de WWB-uitkering. Maar wat levert het op? Samen wonen. In het ergste geval kom je samen niet op het sociaal minimum. Nah, dan wordt het verder kijken of vriend niet zijn inkomen op kan krikken. Is er geen houden meer aan? Nog geen man overboord. Dan is er tijdelijk immers toch weer die WWB, maar dan als aanvulling voor een samenwonend stel.
Misschien mis ik wat (krijg je als je te lang alleen woont), maar is samen wonen niet altijd goedkoper dan allebei alleen wonen??? Zeker als we hier praten over persoon A op sociaal minimum (want WWB) en persoon B ook geen ruim inkomen???
daarvoor is dus volgens mij de wajong in het leven geroepen.
Dat dacht ik ook ooit, maar de praktijk blijkt stukken weerbarstiger. Als je een arbeidsverleden hebt die aan bepaalde voorwaarden voldoet, dan voldoe je automatisch niet meer aan de criteria die gelden voor de WAjong. Zelf ben ik arbeidsongeschikt geraakt door een aangeboren probleempje. Zou je zeggen; das WAjong. Ja, als ik braaf nog wat jaren had gestudeerd wel. Ik ging echter werken (tussenstop, naar ik dacht) en in die tijd bleek dat mijn gezondheid dusdanig minder werd, dat werk niet realistisch bleef. Dan verval je naar de WAO. Blij dat het er is, maar als je daar als 20-jarige in komt, mag je vervolgens mét 80-100% WAO ook nog eens naar de sociale dienst, om zo je uitkering te laten aanvullen tot het sociaal minimum.
Zelfs nu zou ik dat nog kunnen laten doen (allang geen 20 meer ), maar ben te eigengereid om me voor die paar euro per maand aan de WWB-regels te willen conformeren.
quote:en natuurlijk zijn er altijd uitzonderingen, maar ik ben echt geschrokken van het aantal "profiteurs" dat ik in korte tijd (ik geloof dat ik na 2 weken er gillend ben weg gegaan) daar gezien heb.
Eerlijk gezegd? Ik kan niet over alles en iedereen oordelen, wil dat ook niet. Maar heb helaas ook te veel dingen gezien waarvan de spreekwoordelijke blinde hippo nog snapt dat er schromelijk 'positief' geoordeeld wordt door het UWV.
Noa; alle details ken ik ook niet altijd en eeuwig. Maar er zijn diverse situaties waarin je 'zonder inkomen' alsnog die situatie in kunt rollen. Je kunt hierbij denken aan iemand die een studie doet, doch door het UWV niet als fulltime student gezien wordt. Of neem een thuisblijfmoeder. Getrouwd, huisje, boompje, beestje, geen inkomen. Oeps, dan blijkt haar gezondheid minder. Vervelend, maar ze redden het samen wel. Tot man er op een dag vandoor gaat. In dat geval kan de vrouw de WWB-molens in rollen en kan er blijken dat ze arbeidsongeschikt is, al dan niet gedeeltelijk. Zo zijn er nog wel wat situaties.
Voor wat betreft TO's situatie? Ik zou zelf zeggen; ben je er qua relatie aan toe om samen te wonen? Als het antwoord 'nee' is; niet doen. Is het antwoord 'ja'? Doen. Ja, dan vervalt de WWB-uitkering. Maar wat levert het op? Samen wonen. In het ergste geval kom je samen niet op het sociaal minimum. Nah, dan wordt het verder kijken of vriend niet zijn inkomen op kan krikken. Is er geen houden meer aan? Nog geen man overboord. Dan is er tijdelijk immers toch weer die WWB, maar dan als aanvulling voor een samenwonend stel.
Misschien mis ik wat (krijg je als je te lang alleen woont), maar is samen wonen niet altijd goedkoper dan allebei alleen wonen??? Zeker als we hier praten over persoon A op sociaal minimum (want WWB) en persoon B ook geen ruim inkomen???
vandaag ga ik van alles kunnen
