Geld & Recht
alle pijlers
In de bijstand, wil samenwonen, maar kan nog niet..
maandag 8 juni 2009 om 17:42
Hallo allemaal..
Sinds een jaar of 3 zit ik in de bijstand. Dit om verschillende redenen.
In overleg met de uitkeringsinstantie, heb ik nog geprobeerd een reintegratietraject in te gaan, maar is voor mij niet meer haalbaar.
Het blijkt dat ik gewoonweg niet meer aan t werk kan, ivm gezondheid.
Nu willen ze mij of helemaal af laten keuren of voor zoveel % goedkeuren.
Inmiddels heb ik een relatie met mijn vriend, nu zo'n 2jaar.
De instantie is hiervan op de hoogte.
Mijn vriend is 2jr geleden deels voor zichzelf begonnen, een eigen zaak dus. En werkt nog voor 3 dagen elders, anders kan hij niet rondkomen.
Samen met de uitkeringsinstantie hebben we overlegd om bij mijn vriend stage te gaan lopen, want wat hij doet kan ik hem mooi in bijstaan. Alleen kwa gezondheid red ik dat maar minimaal, dus hij heeft weinig aan mij.
De uitkeringsinstantie vraagt zich natuurlijk af of wij ook gaan samenwonen. Ja dat willen wij heel graag. Dat heb ik ook gezegd.
Alleen is dat financieel niet haalbaar. Hij heeft nog teveel onkosten en heeft nogal wat investeringen gehad betreft apparatuur. Dat moet terugbetaald worden.
Hij heeft ook een ruimte moeten huren, om zijn werkzaamheden tot stand kunnen brengen. ZIjn huis is daar veel te klein voor, om daar een werrkruimte te hebben, en een gezin te leven. Dat is echt onmogelijk.
Nu heb ik komende woensdag een gesprek met mijn contactpersoon, en dat gaat over het feit dat ik niet meer of nauwelijks aan het werk kan, en of ik bij mijn vriend ga intrekken.
Hij wil mij daarbij helpen en een plan opzetten, hij heeft zelf contacten binnen de uitkeringsinstantie ivm zijn andere baan.
Maar hebben jullie tips/advies hoe ik dat aan kan pakken?
Let wel..ik hou mij keurig aan de regels van de instantie, overtreed de wet niet..wil dolgraag bij mijn vriend wonen, en hij wil ook niets liever. Alleen het kan gewoonweg nog niet.
Het bedrijf moet eerst een stijgende lijn hebben, en het kost tijd natuurlijk om je bedrijf op te bouwen. Hij is sinds een jaar echt aktief bezig in zijn bedrijf. En nu begint het pas een beetje te lopen..
Ik wil gewoonweg niet gedwongen worden om samen te wonen, omdat zij dan van mij af zijn..
Hoop dat ik wat duidelijk ben..waar ik tegenaan loop..
Sinds een jaar of 3 zit ik in de bijstand. Dit om verschillende redenen.
In overleg met de uitkeringsinstantie, heb ik nog geprobeerd een reintegratietraject in te gaan, maar is voor mij niet meer haalbaar.
Het blijkt dat ik gewoonweg niet meer aan t werk kan, ivm gezondheid.
Nu willen ze mij of helemaal af laten keuren of voor zoveel % goedkeuren.
Inmiddels heb ik een relatie met mijn vriend, nu zo'n 2jaar.
De instantie is hiervan op de hoogte.
Mijn vriend is 2jr geleden deels voor zichzelf begonnen, een eigen zaak dus. En werkt nog voor 3 dagen elders, anders kan hij niet rondkomen.
Samen met de uitkeringsinstantie hebben we overlegd om bij mijn vriend stage te gaan lopen, want wat hij doet kan ik hem mooi in bijstaan. Alleen kwa gezondheid red ik dat maar minimaal, dus hij heeft weinig aan mij.
De uitkeringsinstantie vraagt zich natuurlijk af of wij ook gaan samenwonen. Ja dat willen wij heel graag. Dat heb ik ook gezegd.
Alleen is dat financieel niet haalbaar. Hij heeft nog teveel onkosten en heeft nogal wat investeringen gehad betreft apparatuur. Dat moet terugbetaald worden.
Hij heeft ook een ruimte moeten huren, om zijn werkzaamheden tot stand kunnen brengen. ZIjn huis is daar veel te klein voor, om daar een werrkruimte te hebben, en een gezin te leven. Dat is echt onmogelijk.
Nu heb ik komende woensdag een gesprek met mijn contactpersoon, en dat gaat over het feit dat ik niet meer of nauwelijks aan het werk kan, en of ik bij mijn vriend ga intrekken.
Hij wil mij daarbij helpen en een plan opzetten, hij heeft zelf contacten binnen de uitkeringsinstantie ivm zijn andere baan.
Maar hebben jullie tips/advies hoe ik dat aan kan pakken?
Let wel..ik hou mij keurig aan de regels van de instantie, overtreed de wet niet..wil dolgraag bij mijn vriend wonen, en hij wil ook niets liever. Alleen het kan gewoonweg nog niet.
Het bedrijf moet eerst een stijgende lijn hebben, en het kost tijd natuurlijk om je bedrijf op te bouwen. Hij is sinds een jaar echt aktief bezig in zijn bedrijf. En nu begint het pas een beetje te lopen..
Ik wil gewoonweg niet gedwongen worden om samen te wonen, omdat zij dan van mij af zijn..
Hoop dat ik wat duidelijk ben..waar ik tegenaan loop..
donderdag 11 juni 2009 om 16:41
jou privesituatie kan niemand afdwingen om dat te veranderen.jij hebt een verkering, maar blijft zelfstandig wonen.
das simpel.daar hoef je ook geen gesprekken over te voeren. re-integratie moet je gewoon aan meewerken,hoe meer uren je zelf voor inkomen kan zorgen,hoe minder uitkering je nodig hebt.
als je lichamelijke of geestelijke aandoeningen hebt,zal daar een deskundig onderzoek naar gedaan moeten worden en aan de hand daarvan een passend traject worden gestart.
er zijn maar errugg weinig mensen,
die helemaal niet kunnen werken.
das simpel.daar hoef je ook geen gesprekken over te voeren. re-integratie moet je gewoon aan meewerken,hoe meer uren je zelf voor inkomen kan zorgen,hoe minder uitkering je nodig hebt.
als je lichamelijke of geestelijke aandoeningen hebt,zal daar een deskundig onderzoek naar gedaan moeten worden en aan de hand daarvan een passend traject worden gestart.
er zijn maar errugg weinig mensen,
die helemaal niet kunnen werken.
vrijdag 12 juni 2009 om 10:28
Ik snap wel waarom jouw consulent je voor het blok zet. Jij werkt nu een aantal uur bij je vriend, onbetaald. Je kan maar een beperkt aantal uur werken geef je aan. Die uren die je kan werken, ben jij dus onbezoldigd kwijt aan je vriend. Ik vind het totaal niet gek dat de Sociale Dienst hier problemen mee heeft en ik zou hier - nu ik de situatie begrijp en zelf bijstandconsulent zijnde - ook niet akkoord mee kunnen gaan. Je bent verplicht te reintegreren c.q. te werken. Het aantal uren dát jij kan werken, spendeer jij aan het bedrijf van je vriend, en dan ook nog eens onbetaald. Lijkt mij uiterst logisch dat ze hier niet akkoord mee kunnen gaan. Ze dwingen je idd niet tot samenwonen, maar tot reïntegratie. De uren die jij draait bij je vriend zouden ze overigens ook kunnen inhouden op je uitkering, omdat men in een situatie waarin men op reguliere basis werk verricht en er een soort van arbeidsverhouding bestaat men geacht wordt daar betaald voor te worden.
vrijdag 12 juni 2009 om 12:32
zaterdag 13 juni 2009 om 09:36
Ik ben bij mijn vriend "stage" gaan lopen via het reintegratiebureau..Zo hebben we dat opgelost. Omdat ik een bepaalde richting op zou gaan, was dat een mooie bijkomstigheid.
Wat ik altijd gedaan heb kwa werk is absoluut niet meer haalbaar, dus moest ik wat anders gaan zoeken.
De stage procedure is gemiddeld een half jaar. Mocht je meer tijd nodig hebben, dan kan dat in overleg. Uiteindelijk moet dat wel een betaalde stage worden, dat is ook logisch, en dat snap ik ook wel.
En van dat oogpunt begrijp ik de uitkeringsinstantie ook heel goed.
En als de stage periode voorbij is, en je nog niet veel verder bent, dan zou je elders stage "moeten" gaan lopen.
Dus blijf je in dat reintegratie traject.
Maar inmiddels zijn wij eruit, en hebben besloten om die hele bijstand aan de wilgen te hangen, mijn huis op te zeggen, om van een hoop geneuzel af te zijn. We zien wel waar het schip strand..
Wat ik altijd gedaan heb kwa werk is absoluut niet meer haalbaar, dus moest ik wat anders gaan zoeken.
De stage procedure is gemiddeld een half jaar. Mocht je meer tijd nodig hebben, dan kan dat in overleg. Uiteindelijk moet dat wel een betaalde stage worden, dat is ook logisch, en dat snap ik ook wel.
En van dat oogpunt begrijp ik de uitkeringsinstantie ook heel goed.
En als de stage periode voorbij is, en je nog niet veel verder bent, dan zou je elders stage "moeten" gaan lopen.
Dus blijf je in dat reintegratie traject.
Maar inmiddels zijn wij eruit, en hebben besloten om die hele bijstand aan de wilgen te hangen, mijn huis op te zeggen, om van een hoop geneuzel af te zijn. We zien wel waar het schip strand..
zaterdag 13 juni 2009 om 09:48
Goed, lang niet alles gelezen, maar toch maarreageren met de kans mosterd te zijn.
- Een arbeidsongeschiktheidsuitkering (ziektewet, WAO, WIA) krijg je alleen middels een arbeidsverleden (en de ziekte moet zich openbaren in dat arbeidsverleden. En je moet tijdig aanvragen).
- Een WAjong krijg je alleen als je voor je 18e al arbeidsongeschikt was of als je dit bent geworden terwijl er recht was op stufi
- Er zijn behoorlijk wat mensen die volledig AO zijn én toch in de bijstand zitten, want voldoen niet aan bovenstaande. De AO is vastgesteld door een keuringsarts middels de gemeente
Dat gezegd hebbende...
Heeft jouw vent eigen vermogen? Hij is net startende zeg je: Hoe hoog is zijn inkomen? Misschien bij je consulent eens aanlingeren of er een gezamenlijk recht op Bbz zou kunnen bestaan? Het bedrijf van je vent moet dan aan bepaalde voorwaarden voldoen, maar het gaat te ver voor jou dat hier alemaal neer te plempen. Maar als je ech wil samenwonen: misschien een optie om te onderzoeken?
- Een arbeidsongeschiktheidsuitkering (ziektewet, WAO, WIA) krijg je alleen middels een arbeidsverleden (en de ziekte moet zich openbaren in dat arbeidsverleden. En je moet tijdig aanvragen).
- Een WAjong krijg je alleen als je voor je 18e al arbeidsongeschikt was of als je dit bent geworden terwijl er recht was op stufi
- Er zijn behoorlijk wat mensen die volledig AO zijn én toch in de bijstand zitten, want voldoen niet aan bovenstaande. De AO is vastgesteld door een keuringsarts middels de gemeente
Dat gezegd hebbende...
Heeft jouw vent eigen vermogen? Hij is net startende zeg je: Hoe hoog is zijn inkomen? Misschien bij je consulent eens aanlingeren of er een gezamenlijk recht op Bbz zou kunnen bestaan? Het bedrijf van je vent moet dan aan bepaalde voorwaarden voldoen, maar het gaat te ver voor jou dat hier alemaal neer te plempen. Maar als je ech wil samenwonen: misschien een optie om te onderzoeken?
zaterdag 13 juni 2009 om 18:07
quote:izolah schreef op 13 juni 2009 @ 09:36:
Ik ben bij mijn vriend "stage" gaan lopen via het reintegratiebureau..Zo hebben we dat opgelost. Omdat ik een bepaalde richting op zou gaan, was dat een mooie bijkomstigheid.
Wat ik altijd gedaan heb kwa werk is absoluut niet meer haalbaar, dus moest ik wat anders gaan zoeken.
De stage procedure is gemiddeld een half jaar. Mocht je meer tijd nodig hebben, dan kan dat in overleg. Uiteindelijk moet dat wel een betaalde stage worden, dat is ook logisch, en dat snap ik ook wel.
En van dat oogpunt begrijp ik de uitkeringsinstantie ook heel goed.
En als de stage periode voorbij is, en je nog niet veel verder bent, dan zou je elders stage "moeten" gaan lopen.
Dus blijf je in dat reintegratie traject.
Maar inmiddels zijn wij eruit, en hebben besloten om die hele bijstand aan de wilgen te hangen, mijn huis op te zeggen, om van een hoop geneuzel af te zijn. We zien wel waar het schip strand..Van gedachten veranderd dus? Succes iig.
Ik ben bij mijn vriend "stage" gaan lopen via het reintegratiebureau..Zo hebben we dat opgelost. Omdat ik een bepaalde richting op zou gaan, was dat een mooie bijkomstigheid.
Wat ik altijd gedaan heb kwa werk is absoluut niet meer haalbaar, dus moest ik wat anders gaan zoeken.
De stage procedure is gemiddeld een half jaar. Mocht je meer tijd nodig hebben, dan kan dat in overleg. Uiteindelijk moet dat wel een betaalde stage worden, dat is ook logisch, en dat snap ik ook wel.
En van dat oogpunt begrijp ik de uitkeringsinstantie ook heel goed.
En als de stage periode voorbij is, en je nog niet veel verder bent, dan zou je elders stage "moeten" gaan lopen.
Dus blijf je in dat reintegratie traject.
Maar inmiddels zijn wij eruit, en hebben besloten om die hele bijstand aan de wilgen te hangen, mijn huis op te zeggen, om van een hoop geneuzel af te zijn. We zien wel waar het schip strand..Van gedachten veranderd dus? Succes iig.
zondag 14 juni 2009 om 12:34
Ik wens jullie succes. Persoonlijk vind ik het erg risicovol wat jullie nu doen, met de kans op enorme armoede voor alle 4 in het vooruitzicht (je hebt het over een inkomen van nog geeneens 300 euro p.m. voor 4 mensen. Ik weet niet hoe je daarvan je kinderen wilt onderhouden?). Maar goed, blijkbaar heb je dat over voor de liefde van je leven en hij voor jou. Ik hoop maar dat het op de langere termijn voor jouw kinderen niet problematisch wordt.
Succes iig en veel plezier met samenwonen.
Succes iig en veel plezier met samenwonen.
maandag 15 juni 2009 om 08:35
Ja, van gedachten veranderd..Uiteindelijk moet je toch een keus maken. En de keus te maken om weer te reintegreren om niks..Doelloos naar dat reintegratiebureau te gaan, waar je achter een pc zit en net niks doet, heb ik geen zin meer in.
Je moet daar 3x in de week heen. Nu moet ik zeggen dat ik maar 1x heen hoefde, maar toch..
Mijn oudste dochter heeft besloten bij haar vader te gaan wonen, omdat ze niet in het dorp wil wonen waar mijn vriend woont. Voor haar is het nu 1maal handiger om in de "stad" te wonen(18jr) ook begrijpelijk.
Vandaag een brief opstellen naar mij contactpersoon. Mijn vriend en ik hebben besloten om per 1 september bij elkaar te zijn. Nu weet ikd at ze daar wss moeilijk over gaat doen, want zij wil dat dat per 1 augustus of zelfs eerder ingaat.
Maar daar steek ik nu een stokje voor.
Die ene mnd lijkt mij voor hen niet echt veel uitmaken.
Anders word ik ook maar "gewoon zwerver", ga als client naar mijn vriend, krijg mijn uitkering, en geld voor inboedel, en alles erop en eraan..En doe verder niks. Dan heb je het ook mooi voor elkaar. Dit is cinisch bedoelt hè.
En voor de rest ben ik druk bezig het e.e.a uit te werken, betreft het bedrijf van mijn vriend, zodat wij het wat makkelijker krijgen..
Want het financiele plaatje blijft wel even een zorg..
Je moet daar 3x in de week heen. Nu moet ik zeggen dat ik maar 1x heen hoefde, maar toch..
Mijn oudste dochter heeft besloten bij haar vader te gaan wonen, omdat ze niet in het dorp wil wonen waar mijn vriend woont. Voor haar is het nu 1maal handiger om in de "stad" te wonen(18jr) ook begrijpelijk.
Vandaag een brief opstellen naar mij contactpersoon. Mijn vriend en ik hebben besloten om per 1 september bij elkaar te zijn. Nu weet ikd at ze daar wss moeilijk over gaat doen, want zij wil dat dat per 1 augustus of zelfs eerder ingaat.
Maar daar steek ik nu een stokje voor.
Die ene mnd lijkt mij voor hen niet echt veel uitmaken.
Anders word ik ook maar "gewoon zwerver", ga als client naar mijn vriend, krijg mijn uitkering, en geld voor inboedel, en alles erop en eraan..En doe verder niks. Dan heb je het ook mooi voor elkaar. Dit is cinisch bedoelt hè.
En voor de rest ben ik druk bezig het e.e.a uit te werken, betreft het bedrijf van mijn vriend, zodat wij het wat makkelijker krijgen..
Want het financiele plaatje blijft wel even een zorg..
maandag 15 juni 2009 om 19:34
quote:izolah schreef op 15 juni 2009 @ 08:35:
Ja, van gedachten veranderd..Uiteindelijk moet je toch een keus maken. En de keus te maken om weer te reintegreren om niks..Doelloos naar dat reintegratiebureau te gaan, waar je achter een pc zit en net niks doet, heb ik geen zin meer in.
Je moet daar 3x in de week heen. Nu moet ik zeggen dat ik maar 1x heen hoefde, maar toch...Dat is dan idd een keuze die dan voor je ligt: ofwel de verplichtingen die aan de bijstand hangen nakomen en dus reïntegreren, ofwel de uitkering opzeggen en niets meer van doen hebben met die verplichtingen. Maar dat heeft dan dus niets te maken met gedwongen te worden om te gaan samenwonen, maar voor het feit gesteld worden dat er verplichtingen zijn die je moet nakomen.
Ja, van gedachten veranderd..Uiteindelijk moet je toch een keus maken. En de keus te maken om weer te reintegreren om niks..Doelloos naar dat reintegratiebureau te gaan, waar je achter een pc zit en net niks doet, heb ik geen zin meer in.
Je moet daar 3x in de week heen. Nu moet ik zeggen dat ik maar 1x heen hoefde, maar toch...Dat is dan idd een keuze die dan voor je ligt: ofwel de verplichtingen die aan de bijstand hangen nakomen en dus reïntegreren, ofwel de uitkering opzeggen en niets meer van doen hebben met die verplichtingen. Maar dat heeft dan dus niets te maken met gedwongen te worden om te gaan samenwonen, maar voor het feit gesteld worden dat er verplichtingen zijn die je moet nakomen.
maandag 15 juni 2009 om 23:34
Qwertu, ik begrijp dondersgoed dat uitkeringsinstanties voor enorm veel stress kunnen zorgen. Het gevoel compleet afhankelijk te zijn en te maken te hebben met de willekeur van een instantie die je het liefst zsm kwijt is, is inderdaad niet bepaald bevordelijk voor je (geestelijke) gezondheid. Een mens zou om minder stress krijgen.
Maar goed, als je realistisch bent heeft zij te maken met een relatief nieuwe geliefde (toch?) die de stress er al naast heeft van een opstartend bedrijf en daarboven zijn er nog kinderen in het spel. Ik vind samenhokken als student zonder zware verplichtingen en zonder kinderen van een hele andere orde van grootte, maar goed. Met zo'n nieuw samengesteld gezin met een eigen bedrijf in een kleine ruimte gaan samenwonen, waarvan een van de partners een chronische gezondheidskwaal heeft en de druk van een eigenlijk veel te laag inkomen...pfffff, dat is geen kattenpis.
Het is te hopen dat de liefde het houdt, de schulden wegblijven en iedereen niet straks met niks op straat staat, omdat het bedrijfje geknald is en de liefde over wegens al die stress en er een half gezin op straat staat. Ik zou met toch iets meer bagage die overstap maken denk ik (en waarom toch zo eerlijk naar een sociale dienst? Het gaat ze werkelijk geen flikker aan of je nu of over een jaar gaat samenwonen, Maar goed, da's achteraf gepraat).
Nogmaals veel sterkte/succes (weet even niet welke van de twee van toepassing is) met het samenwonen.
Maar goed, als je realistisch bent heeft zij te maken met een relatief nieuwe geliefde (toch?) die de stress er al naast heeft van een opstartend bedrijf en daarboven zijn er nog kinderen in het spel. Ik vind samenhokken als student zonder zware verplichtingen en zonder kinderen van een hele andere orde van grootte, maar goed. Met zo'n nieuw samengesteld gezin met een eigen bedrijf in een kleine ruimte gaan samenwonen, waarvan een van de partners een chronische gezondheidskwaal heeft en de druk van een eigenlijk veel te laag inkomen...pfffff, dat is geen kattenpis.
Het is te hopen dat de liefde het houdt, de schulden wegblijven en iedereen niet straks met niks op straat staat, omdat het bedrijfje geknald is en de liefde over wegens al die stress en er een half gezin op straat staat. Ik zou met toch iets meer bagage die overstap maken denk ik (en waarom toch zo eerlijk naar een sociale dienst? Het gaat ze werkelijk geen flikker aan of je nu of over een jaar gaat samenwonen, Maar goed, da's achteraf gepraat).
Nogmaals veel sterkte/succes (weet even niet welke van de twee van toepassing is) met het samenwonen.
dinsdag 16 juni 2009 om 08:18
Natuurlijk snap ik dat je verplichtingen hebt omtrent dat hele uitkering gedoe..
Wat ik niet begrijp is dat ze je een jaar lang naar een reintegratiebureau sturen, vervolgens je daar werkelijk neits opsteekt, je wordt achter een pc gezet en doe dan maar wat..kijk maar wat je doet. Zelf en vrouw die nooit een pc had gezien van dichtbij en wat dat wereld vreemd is, werd erachter gezet en moest t maar uitzoeken. Dan voldoe je volgens mij niet aan de verplichtingen van zo'n instelling.
En je mag ook neit zelf een reintegratiebureau uitzoeken. Er word je gewoon 1 toegewezen..
En ja..ik zie er tegenop betreft het financiele plaatje..
Opmerkingen van min contactpersoon als: Dan moet je vriend het maar hobbymatig gaan doen en 2 dagen van zijn huidige baan erbij werken, om jullie te onderhouden, vind ik zeer diskwalificerend. Daarvoor ga je neit een bedrijf proberen op te starten, en krijgt wederom de mogelijkheid niet daarvoor. Ook dat ze zegt dat hij de hypotheek maar moet aanpassen is diskwalificerend..
Wij hadden het plan om in mei te gaan uitbouwen bij het huis van mijn vriend, omdat het huis zeer klein is. Maar door te weinig inkomen kon dat natuurlijkniet, en nuz egt zij dat wij eht voor ons uitschuiven??
Natuurlijk hebben zij niets te maken met wat hij doet, maar dit slaat nergens op.
Ik ga zo een brief opstellen met het voorstel per 1 september..en niet eerder.
Want zij wil de uitkering half juli of augustus al beeindigen..
Mijn vriend gaat ook contact zoeken met haar, en wil in gesprek..
Dus..zal wel weer een vervolg hebben..
Wat ik niet begrijp is dat ze je een jaar lang naar een reintegratiebureau sturen, vervolgens je daar werkelijk neits opsteekt, je wordt achter een pc gezet en doe dan maar wat..kijk maar wat je doet. Zelf en vrouw die nooit een pc had gezien van dichtbij en wat dat wereld vreemd is, werd erachter gezet en moest t maar uitzoeken. Dan voldoe je volgens mij niet aan de verplichtingen van zo'n instelling.
En je mag ook neit zelf een reintegratiebureau uitzoeken. Er word je gewoon 1 toegewezen..
En ja..ik zie er tegenop betreft het financiele plaatje..
Opmerkingen van min contactpersoon als: Dan moet je vriend het maar hobbymatig gaan doen en 2 dagen van zijn huidige baan erbij werken, om jullie te onderhouden, vind ik zeer diskwalificerend. Daarvoor ga je neit een bedrijf proberen op te starten, en krijgt wederom de mogelijkheid niet daarvoor. Ook dat ze zegt dat hij de hypotheek maar moet aanpassen is diskwalificerend..
Wij hadden het plan om in mei te gaan uitbouwen bij het huis van mijn vriend, omdat het huis zeer klein is. Maar door te weinig inkomen kon dat natuurlijkniet, en nuz egt zij dat wij eht voor ons uitschuiven??
Natuurlijk hebben zij niets te maken met wat hij doet, maar dit slaat nergens op.
Ik ga zo een brief opstellen met het voorstel per 1 september..en niet eerder.
Want zij wil de uitkering half juli of augustus al beeindigen..
Mijn vriend gaat ook contact zoeken met haar, en wil in gesprek..
Dus..zal wel weer een vervolg hebben..
dinsdag 16 juni 2009 om 10:32
Izolah, als ik het zo eens lees vind ik het eigenlijk reden om een klacht in te dienen bij de sociale dienst. Wat ze zeggen mag en kan volgens mij helemaal niet. Ze zetten jou onder druk om samen te gaan wonen en vullen maar effe in hoe je vriend dat zou moeten doen. Jouw vriend heeft gewoon niks te maken met de sociale dienst en het zou van de pot gerukt zijn asl de instantie hem nu even gaat dikteren hoe hij zijn leven gaat leiden.
Nogmaals, ze mogen wel iets over jou zeggen en je oproepen voor een soort reintegratie. Maar ze mogen je niet verplichten om samen te gaan wonen.
Er bestaat zoiets asl een arbeidsdeskundige en die kan je om advies vragen. Deze werkt onafhankelijk van de sociale dienst en deze kan je misschien beter op weg helpen bij een goede vorm van reintegratie die wél zinvol is. Maar je moet het wel zelf doen nu, want er ligt alweer genoeg stront voor twee en doe je niks, zit je in je eigen shit. Oplossen dus, voordat het te laat is.
Nogmaals, ze mogen wel iets over jou zeggen en je oproepen voor een soort reintegratie. Maar ze mogen je niet verplichten om samen te gaan wonen.
Er bestaat zoiets asl een arbeidsdeskundige en die kan je om advies vragen. Deze werkt onafhankelijk van de sociale dienst en deze kan je misschien beter op weg helpen bij een goede vorm van reintegratie die wél zinvol is. Maar je moet het wel zelf doen nu, want er ligt alweer genoeg stront voor twee en doe je niks, zit je in je eigen shit. Oplossen dus, voordat het te laat is.
dinsdag 16 juni 2009 om 18:14
quote:izolah schreef op 16 juni 2009 @ 08:18:
Opmerkingen van min contactpersoon als: Dan moet je vriend het maar hobbymatig gaan doen en 2 dagen van zijn huidige baan erbij werken, om jullie te onderhouden, vind ik zeer diskwalificerend. Daarvoor ga je neit een bedrijf proberen op te starten, en krijgt wederom de mogelijkheid niet daarvoor. Ook dat ze zegt dat hij de hypotheek maar moet aanpassen is diskwalificerend..
Wij hadden het plan om in mei te gaan uitbouwen bij het huis van mijn vriend, omdat het huis zeer klein is. Maar door te weinig inkomen kon dat natuurlijkniet, en nuz egt zij dat wij eht voor ons uitschuiven??
Natuurlijk hebben zij niets te maken met wat hij doet, maar dit slaat nergens op.Als dit inderdaad zo in deze context gezegd is dan is dat idd totaal niet correct. Daar kun je dan ook zeker wat van zeggen. Ze staan volledig in hun recht om je te verplichten te reïntegreren, maar iemand verplichten te gaan samenwonen kan de Sociale Dienst echt niet doen. We zien nu echter wel alleen jouw kant van het verhaal; wellicht zijn er al allerlei dingen gebeurd of klopt jullie woonsituatie niet (niet persoonlijk naar jou toe, maar klanten geven vaak een zeer eenzijdig verhaal van het gebeuren, is mijn ervaring), maar dan nog heeft ze niets te maken met de hypotheek van je vriend.
Opmerkingen van min contactpersoon als: Dan moet je vriend het maar hobbymatig gaan doen en 2 dagen van zijn huidige baan erbij werken, om jullie te onderhouden, vind ik zeer diskwalificerend. Daarvoor ga je neit een bedrijf proberen op te starten, en krijgt wederom de mogelijkheid niet daarvoor. Ook dat ze zegt dat hij de hypotheek maar moet aanpassen is diskwalificerend..
Wij hadden het plan om in mei te gaan uitbouwen bij het huis van mijn vriend, omdat het huis zeer klein is. Maar door te weinig inkomen kon dat natuurlijkniet, en nuz egt zij dat wij eht voor ons uitschuiven??
Natuurlijk hebben zij niets te maken met wat hij doet, maar dit slaat nergens op.Als dit inderdaad zo in deze context gezegd is dan is dat idd totaal niet correct. Daar kun je dan ook zeker wat van zeggen. Ze staan volledig in hun recht om je te verplichten te reïntegreren, maar iemand verplichten te gaan samenwonen kan de Sociale Dienst echt niet doen. We zien nu echter wel alleen jouw kant van het verhaal; wellicht zijn er al allerlei dingen gebeurd of klopt jullie woonsituatie niet (niet persoonlijk naar jou toe, maar klanten geven vaak een zeer eenzijdig verhaal van het gebeuren, is mijn ervaring), maar dan nog heeft ze niets te maken met de hypotheek van je vriend.
