Geld & Recht
alle pijlers
Is lijkverzorging verplicht?
zondag 1 december 2024 om 09:50
Vraag is precies de topictitel.
Ik vind het eigenlijk best een heel vreemd idee dat, zeker anno 2024 met al die focus op grensoverschrijdend gedrag enzo, we het wel heel normaal vinden dat zodra je dood bent, er wildvreemde mensen aan je naakte lichaam gaan lopen frunnikken. Ik zat daar eens op te googelen en kan daar niets over vinden of dat iets is wat door de overheid opgelegd wordt, maar ik zie ook nergens dat het een optie is die je/je familie kan weigeren.
Weet iemand hoe dat wettelijk zit?
En als het niet verplicht is, waarom is het zo belangrijk om superfris die kist in te gaan? Zo belangrijk blijkbaar om je lijk voor 'aan te laten randen'? De helft van alle uitvaarten die ik heb bijgewoond was de kist dicht, dus het is niet het 'toonbaar' maken voor aanwezigen an sich.
Excuses voor het onsmakelijke topic op een zondagochtend..
Ik vind het eigenlijk best een heel vreemd idee dat, zeker anno 2024 met al die focus op grensoverschrijdend gedrag enzo, we het wel heel normaal vinden dat zodra je dood bent, er wildvreemde mensen aan je naakte lichaam gaan lopen frunnikken. Ik zat daar eens op te googelen en kan daar niets over vinden of dat iets is wat door de overheid opgelegd wordt, maar ik zie ook nergens dat het een optie is die je/je familie kan weigeren.
Weet iemand hoe dat wettelijk zit?
En als het niet verplicht is, waarom is het zo belangrijk om superfris die kist in te gaan? Zo belangrijk blijkbaar om je lijk voor 'aan te laten randen'? De helft van alle uitvaarten die ik heb bijgewoond was de kist dicht, dus het is niet het 'toonbaar' maken voor aanwezigen an sich.
Excuses voor het onsmakelijke topic op een zondagochtend..
zondag 1 december 2024 om 10:57
Die heftigheid ervaar ik niet. Ook dit gaat met veel respect...ook obductie ed. Alles wordt keurig gedaan en er worden feiten geconstateerd...geen meningen gegeven.norajade schreef: ↑01-12-2024 10:50Als je aan een niet natuurlijke dood overlijd dan wordt je lijk onderzocht door een forensisch arts. Mijn moeder is overleden door een val en toen moest dat ook. De verzorging zei dat ze daar nooit bij blijven omdat het zo heftig is. Ik vond met het idee hoe mijn moeder was en wat ze heeft meegemaakt dat ook niet heel fijn. Maar snap wel dat het nodig is.
zondag 1 december 2024 om 10:59
framboise-t schreef: ↑01-12-2024 10:09Volgens mij kan familie ook zelf de lijkverzorging doen met hulp van de mensen van het uitvaartcentrum. As je geen vreemden aan je wilt laten zitten, is dat misschien een idee?
Dat heb ik gedaan, samen met de uitvaartverzorgster mijn moeder gewassen en aangekleed.
Dat was mooi. En degene met wie ik dat deed was heel respectvol.
zondag 1 december 2024 om 11:02
Zeker kan dat.framboise-t schreef: ↑01-12-2024 10:09Volgens mij kan familie ook zelf de lijkverzorging doen met hulp van de mensen van het uitvaartcentrum. As je geen vreemden aan je wilt laten zitten, is dat misschien een idee?
Ik werk in de zorg en heb de laatste verzorging al bij heel wat overleden cliënten mogen doen omdat de familie dat zo wilde.
Ze vonden het ook een naar idee dat onbekende uitvaartverzorger dat dan deed en wilden graag dat er een bekende verzorgende bij was.
Ik assisteerde dan bij het wassen en aankleden en adviseerde wat over kledingkeuze en make-up.
Sommige handelingen bleven wel geheel bij de uitvaartmedewerkers, zoals het sluiten (en gesloten houden) van de mond.
zondag 1 december 2024 om 11:02
Interessant wat je schrijft, Stormke! Ik vind het ondanks mijn doodsangst een bijzonder interessante "wereld" om over te lezen en horen hoe het eraan toe gaat. Ik vind ook de ontwikkelingen m.b.t. balsemen interessant. Juist ook omdat ik het eigenlijk zoiets merkwaardigs en tegennatuurlijks vind, dat conserveren van een lichaam. Maar goed, dat is weer een andere discussie, ik wil het topic niet kapen 
Ik kan heel Nederland inmiddels horen zuchten.
zondag 1 december 2024 om 11:03
Maar het is toch mijn lichaam? Het is dan toch niet relevant dat jij balsemen respectvol vind? Het zou dan toch moeten gaan om wat ik er van vind?apiejapie schreef: ↑01-12-2024 10:51Dit inderdaad. Praten over aanranding bij verzorging na de dood is echt bizar.
Ik heb mee mogen helpen met de verzorging na het overlijden van mijn moeder. Ik ben sindsdien juist heel nieuwsgierig geworden naar het beroep van uitvaartverzorger. Ook het balsemen vind ik onwijs interessant. Als ik opnieuw een beroep zou mogen kiezen, zou dat zeker op mijn lijstje gaan. Wat een prachtige, respectvolle manier om met mensen om te kunnen gaan. Zowel met de nabestaanden als de overledene. Ik snap dan ook niks van de verwoording aanranding. Hoe respectloos!!
Dit is dus wat ik er zo apart aan vind. Het is zo vanzelfsprekend dat je niet eens meer een eigen mening mag hebben over wat je ervan vind als er aan je lijk wordt gezeten.
Ik snap echt dat iedereen betrokken zijn werk zo respectvol mogelijk doet. Echt!
Het woord aanranding is niet naar buiten toe gericht, maar heeft betrekking op mijn gevoel. Hoop dat ik het goed verwoord.
zondag 1 december 2024 om 11:04
Oh, dankjewel. Dat is informatief!Stormke81 schreef: ↑01-12-2024 10:46Wij doen het minimale.....bloedvlekken, jodium, ontlasting, braaksel, vieze nagels, scheren bij een vrouw in het gezicht, neus vol bloed haal ik weg. Als iemand begint over te geven zuig ik de maag leeg, ik verwijder infusen en implantaten daar waar nodig. En ook een volledige wasbeurt na overlijden op straat bijvoorbeeld. Iemand onder de ontlasting in de koeling vind ik mensonterend.
Make up ed is wenselijke zorg en dat mogen wij niet zonder toestemming doen. Bij twijfel wacht ik..een man met een beginnend baardje scheer ik niet want het uiterlijk verander ik niet. Zitten er wilde haren dan wel.
zondag 1 december 2024 om 11:08
Ik vind het bijzonder, de woorden die TO gebruikt in deze context.
Als het jouw wens dat er niemand aan jouw lichaam komt dat is het goed om dat vast te leggen en te bespreken met jouw naasten. Zo heb je de meeste kans dat je wensen gerespecteerd worden.
Dat lijkt me het enige dat telt.
Zelf vond ik het heel fijn dat ik betrokken ben bij de verzorging van mijn vader en dat hij thuis opgebaard lag. Mijn moeder heb ik na haar overlijden nooit meer gezien, dat was traumatisch. Dus ik was blij dat het bij mijn vader anders ging.
Als het jouw wens dat er niemand aan jouw lichaam komt dat is het goed om dat vast te leggen en te bespreken met jouw naasten. Zo heb je de meeste kans dat je wensen gerespecteerd worden.
Dat lijkt me het enige dat telt.
Zelf vond ik het heel fijn dat ik betrokken ben bij de verzorging van mijn vader en dat hij thuis opgebaard lag. Mijn moeder heb ik na haar overlijden nooit meer gezien, dat was traumatisch. Dus ik was blij dat het bij mijn vader anders ging.
zondag 1 december 2024 om 11:09
Maar dat kun je toch zelf vastleggen hoe jij het wilt?dierentuinthuis schreef: ↑01-12-2024 11:03Maar het is toch mijn lichaam? Het is dan toch niet relevant dat jij balsemen respectvol vind? Het zou dan toch moeten gaan om wat ik er van vind?
Dit is dus wat ik er zo apart aan vind. Het is zo vanzelfsprekend dat je niet eens meer een eigen mening mag hebben over wat je ervan vind als er aan je lijk wordt gezeten.
Ik snap echt dat iedereen betrokken zijn werk zo respectvol mogelijk doet. Echt!
Het woord aanranding is niet naar buiten toe gericht, maar heeft betrekking op mijn gevoel. Hoop dat ik het goed verwoord.
zondag 1 december 2024 om 11:12
Dat zeker. En dan nog. Ik wist van mijn vader op zich wel dat er geen "kijkavond" georganiseerd hoefde te worden, maar verder stond ik toch wel voor een paar vragen mbt opbaren. Terwijl je na overlijden dat allemaal snel moet doorgeven, natuurlijk. Het was voor mij de eerste keer dat ik dat, samen met mijn siblings, moest regelen. Ik merkte dat ik ook niet goed wist wat er verplicht is of niet. Dat had ik natuurlijk kunnen vragen, maar ik was meer met de eventuele wensen van mijn siblings bezig, denk ik. En opbaren lijkt toch wel als een soort standaard beschouwd te worden. Ik wist alleen dat mijn vader net als ik liever niet ging "kijken". Dus het had mij wel geholpen als ik meer geweten had. Door die ervaring heb ik het dus voor mezelf wel duidelijk omschreven.Nana_Mouskouri schreef: ↑01-12-2024 10:52Lijkverzorging is de laatste zorg die mensen krijgen. Er spreekt wat mij betreft respect uit, dus ik vind het lastig om het als iets grensoverschrijdends te zien.
Het lijkt me sowieso verstandig dat mensen goed vastleggen wat ze willen tijdens het sterfproces en na hun dood.
Ik kan heel Nederland inmiddels horen zuchten.
zondag 1 december 2024 om 11:13
Precies. Maak nu al een afspraak met een uitvaartverzorger, leg je wensen vast en zorg dat iedereen weet dat ze die-en-die moeten benaderen en je wensen in moeten willigen. Dus leg het op een duidelijke plek in huis zodat (ook de politie, als ze je huis binnen moeten gaan als je al 2 weken niet meer gezien bent ergens ofzo) iedereen dat ziet.
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
zondag 1 december 2024 om 11:21
zondag 1 december 2024 om 11:23
Klinkt heel lief Stormke volgens mij doe je het heel respectvol.Stormke81 schreef: ↑01-12-2024 10:46Wij doen het minimale.....bloedvlekken, jodium, ontlasting, braaksel, vieze nagels, scheren bij een vrouw in het gezicht, neus vol bloed haal ik weg. Als iemand begint over te geven zuig ik de maag leeg, ik verwijder infusen en implantaten daar waar nodig. En ook een volledige wasbeurt na overlijden op straat bijvoorbeeld. Iemand onder de ontlasting in de koeling vind ik mensonterend.
Make up ed is wenselijke zorg en dat mogen wij niet zonder toestemming doen. Bij twijfel wacht ik..een man met een beginnend baardje scheer ik niet want het uiterlijk verander ik niet. Zitten er wilde haren dan wel.
Ik ben niet perfecd, wat is daar mis mee?
zondag 1 december 2024 om 11:24
Ik zou graag netjes en verzorgd in de kist liggen. Mij dus graag wassen en verzorgen na mijn dood. Als mensen naar me komen kijken is dat toch het beeld wat ze bij blijft.
Ik geloof dat ik na mijn dood niks meer ervaar. Dus ook niet dat ik gewassen word. Misschien dat dit ook nog uitmaakt.
Ik ben ooit na een operatie gewassen op bed door verplegers. Dat heb ik als niet prettig ervaren. Ik kan me ook niet herinneren dat dit in overleg met mij is gegaan.
Temperaturen door de kraamzorg in mijn kraamweek vond ik verschrikkelijk. Toen heb ik gezegd dat ik dat zelf wilde doen was dat geen probleem. Dat had ze natuurlijk ook zelf aan kunnen bieden.
Ik geloof dat ik na mijn dood niks meer ervaar. Dus ook niet dat ik gewassen word. Misschien dat dit ook nog uitmaakt.
Ik ben ooit na een operatie gewassen op bed door verplegers. Dat heb ik als niet prettig ervaren. Ik kan me ook niet herinneren dat dit in overleg met mij is gegaan.
Temperaturen door de kraamzorg in mijn kraamweek vond ik verschrikkelijk. Toen heb ik gezegd dat ik dat zelf wilde doen was dat geen probleem. Dat had ze natuurlijk ook zelf aan kunnen bieden.
zondag 1 december 2024 om 11:34
Ik heb mijn oma gewassen en aangekleed samen met mijn moeder en oom. Ik weet zeker dat ze dat heel fijn had gevonden en het helpt ook bij de verwerking. En zelf weet je ook het beste hoe iemand eruit zag.
Ik hoop dat het bij mij later ook zo kan. Al vind ik het ook prima als een uitvaartverzorger dat doet. Make-up draag ik niet en m'n haar is meestal los, dus niets bijzonders. Oh en wij doen in de familie niet aan openbaren, dus niemand die je ziet na het overlijden, dus het hoeft ook niet pietje precies. Qua verzorging ben ik dus heel makkelijk, het openbaren is voor mij juist een dikke nee.
Ik hoop dat het bij mij later ook zo kan. Al vind ik het ook prima als een uitvaartverzorger dat doet. Make-up draag ik niet en m'n haar is meestal los, dus niets bijzonders. Oh en wij doen in de familie niet aan openbaren, dus niemand die je ziet na het overlijden, dus het hoeft ook niet pietje precies. Qua verzorging ben ik dus heel makkelijk, het openbaren is voor mij juist een dikke nee.
zondag 1 december 2024 om 11:38
Hier zijn gewoon regels en protocollen voor. De nabestaande is in deze de ‘opdrachtgever’.
https://www.overledenenzorgpro.nl/020109.html
Je moet er dus voor zorgen dat je nabestaanden weten wat je wel en niet wil.
https://www.overledenenzorgpro.nl/020109.html
Je moet er dus voor zorgen dat je nabestaanden weten wat je wel en niet wil.
Wanna grow up to be
Be a debaser
Be a debaser
zondag 1 december 2024 om 11:40
Maar hoe kom je erbij dat je niet eens een eigen mening mag hebben? Juist wel. Ze gaan je echt niet balsemen of een glamorous make-upje geven als jij dat niet wil hoor.dierentuinthuis schreef: ↑01-12-2024 11:03Maar het is toch mijn lichaam? Het is dan toch niet relevant dat jij balsemen respectvol vind? Het zou dan toch moeten gaan om wat ik er van vind?
Dit is dus wat ik er zo apart aan vind. Het is zo vanzelfsprekend dat je niet eens meer een eigen mening mag hebben over wat je ervan vind als er aan je lijk wordt gezeten.
Ik snap echt dat iedereen betrokken zijn werk zo respectvol mogelijk doet. Echt!
Het woord aanranding is niet naar buiten toe gericht, maar heeft betrekking op mijn gevoel. Hoop dat ik het goed verwoord.
chienandalou wijzigde dit bericht op 01-12-2024 11:41
0.19% gewijzigd
Wanna grow up to be
Be a debaser
Be a debaser
zondag 1 december 2024 om 11:40
Ik heb samen met mijn zus en onder begeleiding van een professional mijn moeder gewassen en aangekleed. Het heeft mij enorm geholpen bij het verwerkingsproces.
Het ging enorm respectvol, met idd ook een grapje tussendoor.
Het ging enorm respectvol, met idd ook een grapje tussendoor.
Sometimes I question my sanity, but the unicorn and gummy bears tell me I’m fine!
zondag 1 december 2024 om 11:46
Ik denk ook dat dit het is.Peertjes schreef: ↑01-12-2024 11:21En misschien heeft het ook een beetje te maken met dat je zelf nog niets ernstigs hebt meegemaakt, waarin je je moet overgeven om het zo te stellen.
Als je in het ziekenhuis ligt en vrijwel niets kan dan ben je enorm dankbaar dat er mensen zijn die de dingen van je overnemen die jij niet kunt.
Ik moest eerst ook niets hebben van andere mensen die mij moesten wassen, totdat ik meer dan in de kreukels lag na mijn bevalling. Het kattenwasje wat ik kreeg, nota bene van een mannelijke verpleger, was zo'n overdadige luxe en balsem voor mijn ziel, dat ik er een heel stuk door ben opgeschoven in de mening van mensen mij laten verzorgen.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
zondag 1 december 2024 om 11:56
Ik ook. Ik vind het wel ver gaan om de verzorging van een overledene gelijk te stellen met aanranding. Dat iemand ervoor kiest om die verzorging achterwege te laten, prima, maar het vergelijken met aanranding gaat wel ver.
zondag 1 december 2024 om 12:01
Zo wordt het toch ook niet bedoeld? To probeert iets onder woorden te brengen. Ik kan mijn de vragen goed voorstellen. Ons werk vindt plaats achter gesloten deuren, je bent compleet afhankelijk van anderen en je kunt er geen invloed op uitoefenen.
zondag 1 december 2024 om 12:05
En toch snap ik de door jou gekozen woorden echt niet.dierentuinthuis schreef: ↑01-12-2024 11:03Ik snap echt dat iedereen betrokken zijn werk zo respectvol mogelijk doet. Echt!
Het woord aanranding is niet naar buiten toe gericht, maar heeft betrekking op mijn gevoel. Hoop dat ik het goed verwoord.
Bij leven is het al super ingewikkeld om niet grensoverschrijdend te zijn. Waar mensen samenleven worden constant kleine & soms grote grenzen overschreden. Omdat het vaak niet gaat over de intenties van een ander, maar over hoe de ander het ervaart, is het noodzakelijk dat degene die het ervaart heel goed duidelijk maakt waar de grens dan ligt, en hoe je het wél zou willen. De enige manier waarop je kunt samenleven met mensen is bij het aangeven van grenzen ook het vertrouwen geven dat de ander ze echt wil respecteren.
Bij leven kun je - als je grenzen heel nauw luisteren - daar zelf bij zijn en in bijsturen. Of anderen uit de weg gaan als je weinig vertrouwen hebt in de mensheid.
Bij dood niet. Eigenlijk zou je uit respect voor degene die belast is met jouw verzorging (of wens dat niet te doen) zo duidelijk moeten zijn, dat grens overschrijden onmogelijk is. Er zijn bij je dood namelijk alleen nog maar intenties, en er ís geen ervaring. Dat je als verzorgende dan beschuldigd kan worden van aanranding, dat vind ik onwenselijk (onveilig).
Dus als je dit niet bedoelt, zou ik een ander woord kiezen.
Daadkracht is mooi, even rustig ademhalen ook
zondag 1 december 2024 om 12:09
Precies, het is kwetsbaar voor degene die het ondergaat. Maar ook kwetsbaar voor de verzorgende. Je hebt niets anders dan je eigen referentiekader (of protocollen) om een inschatting te maken of je nog binnen de grenzen opereert. Je werkt naar eer en geweten, en daarna heb je een beschuldiging van aanranding aan je broek.
Juist daarom vind ik een woord als aanranding niet goed gekozen, dat betekent dat er sprake is van seksueel grensoverschrijdend gedrag. Dat kán voorkomen. Door deze terminologie te kiezen zet je elke verzorgende in een extreem kwetsbare positie.
Enige wat het nuanceert is dat jij - als verzorgende - de term niet als aanvallend beschouwd. Dus daarmee valt de kwetsbaarheid die jij ervaart tav je eigen positie kennelijk wel mee.
Daadkracht is mooi, even rustig ademhalen ook
zondag 1 december 2024 om 12:13
Best interessant zo'n inkijkje, vind het erg integer hoe je het beschrijft.Stormke81 schreef: ↑01-12-2024 10:46Wij doen het minimale.....bloedvlekken, jodium, ontlasting, braaksel, vieze nagels, scheren bij een vrouw in het gezicht, neus vol bloed haal ik weg. Als iemand begint over te geven zuig ik de maag leeg, ik verwijder infusen en implantaten daar waar nodig. En ook een volledige wasbeurt na overlijden op straat bijvoorbeeld. Iemand onder de ontlasting in de koeling vind ik mensonterend.
Make up ed is wenselijke zorg en dat mogen wij niet zonder toestemming doen. Bij twijfel wacht ik..een man met een beginnend baardje scheer ik niet want het uiterlijk verander ik niet. Zitten er wilde haren dan wel.
Mijn moeder overleed eind '70. Had uitzaaiingen in de lever en was al een poosje gelig van huidskleur. Wij wisten niet echt beter want jong. Bij de uitvaart lag ze in een kist waar er ter hoogte van haar gezicht een luikje openstond. Wij werden opgetild om te kunnen kijken en daar keken we dus in een roze gezicht. Ik weet nog goed dat het gewoon echt niet klopte in mijn beleving. Broer weet het niet meer maar ik was 8 en ben het nooit meer vergeten.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
