
Meer werken loont niet
zondag 19 januari 2025 om 13:41
Ik zat net een artikel in het AD te lezen waar ene Monica (51) haar verhaal doet. Ze werkt nu 24 uur en meer werken zou niet lonen. Ze is open over haar inkomsten die bestaan uit:
Haar baan levert haar maandelijks 2.200 euro op. Voor haar huurwoning ontvangt zij maandelijks 500 euro huurtoeslag en als co-ouder kan zij hier ruim 800 euro per maand aan kindgebonden budget aan toevoegen. Haar zorgtoeslag bedraagt ruim 130 euro per maand.
Ik verbaas mij eerlijk gezegd over de hoogte van alle toeslagen die worden ontvangen. In totaal € 1.430. Zou je uitkomen op € 3.630 netto inkomsten voor 24 uur werken per week.
Zou dit nu werkelijk kloppen?
Haar baan levert haar maandelijks 2.200 euro op. Voor haar huurwoning ontvangt zij maandelijks 500 euro huurtoeslag en als co-ouder kan zij hier ruim 800 euro per maand aan kindgebonden budget aan toevoegen. Haar zorgtoeslag bedraagt ruim 130 euro per maand.
Ik verbaas mij eerlijk gezegd over de hoogte van alle toeslagen die worden ontvangen. In totaal € 1.430. Zou je uitkomen op € 3.630 netto inkomsten voor 24 uur werken per week.
Zou dit nu werkelijk kloppen?
vrijdag 31 januari 2025 om 16:39
Wat voor jou een rustige dag is, kan door een ander als druk ervaren worden. Iedereen heeft een andere energiehuishouding en laadt van andere dingen op. Dat heeft niks met gewenning te maken.MrsM schreef: ↑31-01-2025 14:30Huh?
Dat wordt toch niet gezegd? Alleen dat je went aan een andere indeling van je tijd, of alles op een iets rustiger tempo doen.
Of dat leeftijd is of gewenning, daar ben ik bij mezelf niet aan uit. Wel weet ik dat het voelt als een enorme opgave om ook iedere avond nog 2 paarden te moeten rijden. Moet er niet aan denken. Terwijl de tijd er heus wel is, alleen de zin niet. En dat is gewoon vanuit mezelf gesproken.
Mijn man is ook altijd bezig, doet vrijwilligerswerk en werkt veel. Doet hij dat niet dan verveelt hij zich en gaat hij zich rot voelen. Ik voel me rot op de momenten dat ik 30 ballen in de lucht moet houden. Dus werk ik parttime en kan ik die balletjes in alle rust goed verzorgen. Geen van ons is lui. Geen van ons is aan iets gewend. We zitten gewoon anders in elkaar.
En geen zorgen, dat bekostigen we allemaal zelf.
vrijdag 31 januari 2025 om 16:42
Tijd doorbrengen met je kinderen, en je kind op kunnen laten groeien bij mentaal stabiele ouders lijkt mij topprioriteit hebben. Mooi verwoord.Lievelieve schreef: ↑31-01-2025 15:35
Dan krijg je toch dat tijd met je kinderen, het kostbaarste in mijn ogen, en mentaal stabiele ouder(s) iets wordt voor de happy few?
vrijdag 31 januari 2025 om 17:09
O absoluut, de belastbaarheid is per persoon ook heel verschillend, net zoals uren slaap per nacht etc.
Dus zeker, 3 dagen werken kan voor de 1 net zo zwaar zijn als voor een ander in een zelfde situatie met 4 / 5 dagen ervaart.
Ik spreek in elke post echt puur voor hoe ik het ervaar, niet voor een ander.
Overigens ben ik zeker niet tegen toeslagen, heb ze zelf ook nodig gehad, dat mensen daardoor minder blijven werken, zal ik niks van vinden.
Wel hoop ik dat iedereen die daar voor kiest weet wat het op langer termijn doet met je inkomen, als de toeslagen wegvallen.
En voor degene die alleenstaand zijn, meestal is er toch wel een vader in beeld dat je in ieder geval met structurele regelmaat geen zorg hebt voor je kinderen? Niet dat je dan die uren gaat werken, maar wel dat je dan ook oplaad tijd hebt voor jezelf.
Dus zeker, 3 dagen werken kan voor de 1 net zo zwaar zijn als voor een ander in een zelfde situatie met 4 / 5 dagen ervaart.
Ik spreek in elke post echt puur voor hoe ik het ervaar, niet voor een ander.
Overigens ben ik zeker niet tegen toeslagen, heb ze zelf ook nodig gehad, dat mensen daardoor minder blijven werken, zal ik niks van vinden.
Wel hoop ik dat iedereen die daar voor kiest weet wat het op langer termijn doet met je inkomen, als de toeslagen wegvallen.
En voor degene die alleenstaand zijn, meestal is er toch wel een vader in beeld dat je in ieder geval met structurele regelmaat geen zorg hebt voor je kinderen? Niet dat je dan die uren gaat werken, maar wel dat je dan ook oplaad tijd hebt voor jezelf.
vrijdag 31 januari 2025 om 18:11
Mistborn schreef: ↑31-01-2025 16:39Wat voor jou een rustige dag is, kan door een ander als druk ervaren worden. Iedereen heeft een andere energiehuishouding en laadt van andere dingen op. Dat heeft niks met gewenning te maken.
Mijn man is ook altijd bezig, doet vrijwilligerswerk en werkt veel. Doet hij dat niet dan verveelt hij zich en gaat hij zich rot voelen. Ik voel me rot op de momenten dat ik 30 ballen in de lucht moet houden. Dus werk ik parttime en kan ik die balletjes in alle rust goed verzorgen. Geen van ons is lui. Geen van ons is aan iets gewend. We zitten gewoon anders in elkaar.
En geen zorgen, dat bekostigen we allemaal zelf.
Voor mijzelf had het zeker met gewenning te maken. Ik werkte met drie kleine kinderen, drie dagen. Twee jaar na mijn ontslag en het niet kunnen vinden van een nieuwe baan had ik geen idee meer hoe het me ooit lukte die drie dagen te werken. Toen ik drie jaar later een opleiding ging doen van een dag per week plus twee dagen stage was ik na twee weken weer helemaal gewend aan mijn drukkere schema.
Mijn zus werkt al twintig jaar niet meer. Kinderen jong volwassen en ze heeft, volgens eigen zeggen, het drukker dan ik. In een periode van mantelzorg voor mijn ouders plan ik mijn inzet om haar beschikbaarheid heen. Terwijl ik vier dagen werk. Haar week is druk met controle bij tandarts en een afspraak bij de fysiotherapeut. Alles in het zelfde dorp op minder dan tien minuten fietsen. Ze vindt het op zo'n dag te druk om dan ook nog in de avond bij mijn ouders langs te gaan, want huishouden, boodschappen en eten koken vullen haar dagen. Is op geen enkele manier flexibel daarin. Dit moet op dinsdag en dat op donderdag, zus op vrijdag en zo op woensdag. En elk jaar wordt dat erger, lijkt wel.
vrijdag 31 januari 2025 om 18:45
Maar jij bent dus niet van drie dagen naar fulltime gegaan, maar van niks naar drie dagen. Met echt niks om handen buiten je kinderen en andere dagelijkse beslommeringen begrijp ik dat je eerst beren op de weg ziet. En blijkbaar werk je nu ook "maar" drie dagen. Of lees ik dat verkeerd? Hier wordt gesteld dat je het voor je moeder mantelzorgen ook prima naast 5 dagen werk kan doen. Met je huishouden en kinderen en andere verplichtingen ernaast. Die drie dagen werken is gewenning, beetje doorzetten en je kan prima die 4e en 5e dag pakken.
Aangezien iedereen hier om de haverklap uitvalt heb ik weken 5 dagen gewerkt. Ik heb maanden 4 dagen gewerkt. Het lukte mij niet. Ik veranderde in een chagrijn. Het gaf me geen energie. Ik kookte uit pakjes. Mijn huis was rommelig en niet schoon naar mijn maatstaven. Ik voelde me schuldig naar mijn kinderen. Ik voelde me op alle fronten tekortschieten. En daar kon ik niet aan wennen. Dat doe ik dus ook niet meer.
Aangezien iedereen hier om de haverklap uitvalt heb ik weken 5 dagen gewerkt. Ik heb maanden 4 dagen gewerkt. Het lukte mij niet. Ik veranderde in een chagrijn. Het gaf me geen energie. Ik kookte uit pakjes. Mijn huis was rommelig en niet schoon naar mijn maatstaven. Ik voelde me schuldig naar mijn kinderen. Ik voelde me op alle fronten tekortschieten. En daar kon ik niet aan wennen. Dat doe ik dus ook niet meer.
vrijdag 31 januari 2025 om 19:15
Ik heb er nog geen verstand van want mijn kinderen liggen nog in de luiers. Maar ik hoor van veel ouders die ik ken met tieners dat ze het nog net zo intensief vinden qua hoeveel zorg de kinderen nodig hebben.MrsM schreef: ↑30-01-2025 14:39Maar we hebben het nu steeds over mensen met kleine kinderen terwijl ik dat juist begrijpelijk vind dat daar niet beide partners fulltime werken.
De winst is te behalen in de mensen die na de zorg voor kinderen, zeg vanaf 12/14 jaar, parttime blijven werken zonder echte noodzaak. Geen mantelzorg of geen kleine kinderen meer.
https://www.cbs.nl/nl-nl/nieuws/2023/10 ... an-gewenst
Als je hier kijkt, op figuur 2, zie je dat de meeste vrouwen met kinderen 12-18 jaar nog altijd minder werken dan 35 uur. Het meest gebruikelijke is 20-28 uur en 28-35 uur.
https://www.cbs.nl/nl-nl/nieuws/2023/15 ... dan-mannen
Hier zie je dat vrouwen, ook zonder kinderen, vaker deeltijd gaan werken dan mannen.
Dat heeft er natuurlijk ook mee te maken dat vrouwen vaak in een sector werken waarbij fulltime contracten lastig zijn, dus daar moet sowieso op ingespeeld worden, dat die contracten er ook komen.
https://www.hr-kiosk.nl/hoofdstuk/categ ... n-deeltijd
Tegen die tijd niet meer fysiek maar des te meer mentaal
vrijdag 31 januari 2025 om 19:28
Je werkte ergens al toen je je kinderen kreeg? Want dat is ook een groot verschil, dat je na terugkomst van zwangerschapsverlof of gebroken nachten je weet wat je moet doen, ipv ook nog eens in een nieuw bedrijf te gaan werken, allemaal nieuwe informatie en jezelf moeten bewijzen. Misschien wel stress of dat je contract wordt verlengd, weer nieuwe baan zoeken wat precies de dagen werken is dat je KDV hebt..3 jaar later zijn de kinderen ook weer ouder alweer, is ook anders.Speculaastaart schreef: ↑31-01-2025 18:11Voor mijzelf had het zeker met gewenning te maken. Ik werkte met drie kleine kinderen, drie dagen. Twee jaar na mijn ontslag en het niet kunnen vinden van een nieuwe baan had ik geen idee meer hoe het me ooit lukte die drie dagen te werken. Toen ik drie jaar later een opleiding ging doen van een dag per week plus twee dagen stage was ik na twee weken weer helemaal gewend aan mijn drukkere schema.
Mijn zus werkt al twintig jaar niet meer. Kinderen jong volwassen en ze heeft, volgens eigen zeggen, het drukker dan ik. In een periode van mantelzorg voor mijn ouders plan ik mijn inzet om haar beschikbaarheid heen. Terwijl ik vier dagen werk. Haar week is druk met controle bij tandarts en een afspraak bij de fysiotherapeut. Alles in het zelfde dorp op minder dan tien minuten fietsen. Ze vindt het op zo'n dag te druk om dan ook nog in de avond bij mijn ouders langs te gaan, want huishouden, boodschappen en eten koken vullen haar dagen. Is op geen enkele manier flexibel daarin. Dit moet op dinsdag en dat op donderdag, zus op vrijdag en zo op woensdag. En elk jaar wordt dat erger, lijkt wel.
Mbt je zus, het is makkelijk oordelen over anderen natuurlijk. Misschien is haar energieniveau inderdaad erg laag, maar misschien weet je ook niet de hele situatie .
vrijdag 31 januari 2025 om 19:35
Mijn vader is met 56 jaar gestopt met werken (bedrijf opgeheven, zeer luxe prepensioenvoorziening). Vanaf dat moment is hij echt ingekakt en bestond zijn leven uit gepland boodschappen doen op vaste tijdstippen. ‘Nee, op woensdag kun je niet langskomen want dan doe ik de was’. Iedere activiteit die hij daarvoor naast zijn werk deed, even tussendoor, werd ineens daginvulling. Ik hoop dus echt gewoon tot mijn 68e door te kunnen werken, want bij mij geldt ook dat ik meer tegen dingen opzie als ik verder niets te doen heb

vrijdag 31 januari 2025 om 19:37
Wat probeer je nu eigenlijk duidelijk te maken? Paarden vergelijken met kinderen? Vroeger werkte ik ook fulltime en deed ik ook alles vanalles ernaast. Het leven met kinderen is gewoon niet te vergelijken. Met m’n oudste tot 2 jaar gehad dat kind niet wilde slapen. Werd minstens 2x per nacht wakker, als je pech hebt 3x. Zo moe zijn dat je je ogen amper open kunt houden op de weg maar je leidinggevende wil het personeel op kantoor. Bij thuiskomst veel gehuil, weleens in een vliegtuig gezeten met huilende kinderen? Dat is bij veel ouders gewoon elke dag zulke momenten. Jouw voorbeeld lees ik dan echt dat mensen met kinderen zich niet moeten aanstellen want anderen kunnen fulltime werken en dan ‘s avonds ook nog een hobby doen. Waarvan ik dacht dat ik vroeger moe was was gewoon een luizenleventje.
vrijdag 31 januari 2025 om 20:23
Merel90 schreef: ↑31-01-2025 19:37Wat probeer je nu eigenlijk duidelijk te maken? Paarden vergelijken met kinderen? Vroeger werkte ik ook fulltime en deed ik ook alles vanalles ernaast. Het leven met kinderen is gewoon niet te vergelijken. Met m’n oudste tot 2 jaar gehad dat kind niet wilde slapen. Werd minstens 2x per nacht wakker, als je pech hebt 3x. Zo moe zijn dat je je ogen amper open kunt houden op de weg maar je leidinggevende wil het personeel op kantoor. Bij thuiskomst veel gehuil, weleens in een vliegtuig gezeten met huilende kinderen? Dat is bij veel ouders gewoon elke dag zulke momenten. Jouw voorbeeld lees ik dan echt dat mensen met kinderen zich niet moeten aanstellen want anderen kunnen fulltime werken en dan ‘s avonds ook nog een hobby doen. Waarvan ik dacht dat ik vroeger moe was was gewoon een luizenleventje.
Het zou wel zo eerlijk van je zijn om mijn hele post te quoten, dan lees je dat ik, moor mezelf, tijd heel anders beleef dan vroeger. En dit was mijn voorbeeld. Helemaal nergens heb ik paarden met kinderen vergeleken, noch heb ik gezegd dat wat ik voel dat ook voor anderen geldt.
Wat een vijandigheid zeg.
En moe zijn is ook relatief. Ik word dan altijd weer een beetje kriegelig van mensen met kinderen die net doen alsof kinderlozen niet weten wat moe zijn is.
vrijdag 31 januari 2025 om 20:39
vrijdag 31 januari 2025 om 20:44
Ik was vaak doodmoe als kinderloze. Had t toen ook druk hoorMrsM schreef: ↑31-01-2025 20:23Het zou wel zo eerlijk van je zijn om mijn hele post te quoten, dan lees je dat ik, moor mezelf, tijd heel anders beleef dan vroeger. En dit was mijn voorbeeld. Helemaal nergens heb ik paarden met kinderen vergeleken, noch heb ik gezegd dat wat ik voel dat ook voor anderen geldt.
Wat een vijandigheid zeg.
En moe zijn is ook relatief. Ik word dan altijd weer een beetje kriegelig van mensen met kinderen die net doen alsof kinderlozen niet weten wat moe zijn is.
Nu met 2 kinderen in de luiers is het next level moe. Niet dat je nu een soort super mama bent omdat je meer moeheid aankan dan vroeger
Maar t is wel anders. In mijn geval dan. Veel fysieker vooral. Toen ik weer ging werken na de 2e had ik een periode van een half jaar dat ik:
- een peuter had die gemiddeld 1x per nacht huilend wakker werd
- een baby met nog 2 nachtvoedingen ‘s nachts. Ik gaf borstvoeding
- 1-2x per week hierbij bereikbaarheidsdienst ‘s nachts. Dat wisselt tussen 3-7 telefoontjes elke nacht.
Nacht na nacht na nacht 4u slaap. Ik probeerde vaak wel tot 6-8u slaap per dag te komen maar het was nooit aaneengesloten. Elke dag minimaal 1x ruw gewekt worden uit diepe slaap.
Dat had ik niet als kinderloze
En voor mijn gevoel is mijn lichaam 10 jaar ouder geworden van deze ongein
vrijdag 31 januari 2025 om 20:46
Dit is ook mijn ervaring. Toen mijn jongste net 1 jaar was, werd mijn contract niet verlengd en zou ik snel weer aan het werk zijn. Dat gebeurde alleen niet en met twee kleine kinderen zou ik (na overleg met man uiteraard) wat meer thuis doen en solliciteren. Uiteindelijk ben ik iets meer dan een jaar thuis geweest en na een jaar twijfelde ik ook of ik wel 4 dagen aan de slag kon. Het huishouden en thuis zijn met de kinderen nam me behoorlijk in beslag. Ik moest echt weer even schakelen, maar bleek uiteindelijk een stuk efficiënter te leven toen ik weer 4 dagen aan het werk was. En het voordeel was dat ik ook weer wat anders te vertellen had dan slabbetjes en spuitluiers én het huis bleef overdag een stuk opgeruimder. En de scheefloop tussen man en mij qua kinderaandacht trok ook snel weer recht. Ik vond het ook voor ons huwelijk beter dat we niet twee gespleten werelden hadden.Saelle1 schreef: ↑31-01-2025 12:14Dus ik snap wel dat iemand zegt dat ze nu al zo druk zijn met 2/3 dagen werken en geen tijd hebben om meer te werken. Want zo lijkt het dan. Natuurlijk kunnen ze best meer werken en als je dat eenmaal doet dan ontwikkel je een nieuw ritme en dan gaat het ook prima.
vrijdag 31 januari 2025 om 20:59
Amen! Heb er 3 en het is een dooddoener om te zeggen maar ja, ik wist niet wat echt moe zijn was voor de kinderen. Slaapgebrek is niet voor niets een martelmethode en dat ik soms bijna niet durfde te gaan slapen omdat ik wist dat het maar voor een kwartier was en dat ik dan nog veel brakker zou zijn.-April- schreef: ↑31-01-2025 20:44Ik was vaak doodmoe als kinderloze. Had t toen ook druk hoor
Nu met 2 kinderen in de luiers is het next level moe. Niet dat je nu een soort super mama bent omdat je meer moeheid aankan dan vroeger
Maar t is wel anders. In mijn geval dan. Veel fysieker vooral. Toen ik weer ging werken na de 2e had ik een periode van een half jaar dat ik:
- een peuter had die gemiddeld 1x per nacht huilend wakker werd
- een baby met nog 2 nachtvoedingen ‘s nachts. Ik gaf borstvoeding
- 1-2x per week hierbij bereikbaarheidsdienst ‘s nachts. Dat wisselt tussen 3-7 telefoontjes elke nacht.
Nacht na nacht na nacht 4u slaap. Ik probeerde vaak wel tot 6-8u slaap per dag te komen maar het was nooit aaneengesloten. Elke dag minimaal 1x ruw gewekt worden uit diepe slaap.
Dat had ik niet als kinderloze
En voor mijn gevoel is mijn lichaam 10 jaar ouder geworden van deze ongein
vrijdag 31 januari 2025 om 21:10
Merel90 schreef: ↑31-01-2025 19:28Je werkte ergens al toen je je kinderen kreeg? Want dat is ook een groot verschil, dat je na terugkomst van zwangerschapsverlof of gebroken nachten je weet wat je moet doen, ipv ook nog eens in een nieuw bedrijf te gaan werken, allemaal nieuwe informatie en jezelf moeten bewijzen. Misschien wel stress of dat je contract wordt verlengd, weer nieuwe baan zoeken wat precies de dagen werken is dat je KDV hebt..3 jaar later zijn de kinderen ook weer ouder alweer, is ook anders.
Mbt je zus, het is makkelijk oordelen over anderen natuurlijk. Misschien is haar energieniveau inderdaad erg laag, maar misschien weet je ook niet de hele situatie .
Ja, dat doen de meeste mensen denk ik. Weinigen krijgen hun kinderen direct na het verlaten van de schoolbanken. En weinigen kiezen voor een nieuwe job direct na het verlof. Veel mensen snappen dat het fijner is om iets te doen dat bekend is na zo een life-changing-moment.
vrijdag 31 januari 2025 om 21:19
Jij hebt toch gewoon co-ouderschap met je ex? Waarom schetst jij steeds het beeld hier dat je continu alles in je eentje moet doen?Lievelieve schreef: ↑31-01-2025 15:35
Dus sorry, maar ik zou ook passen voor een bardienst...want ja, ik ben druk. Jij hebt, met dank aan je partner, heel wat meer uur over dan ik.
vrijdag 31 januari 2025 om 21:30
Ik denk niet eens dat dat lijkt, ik denk dat het zo ís. Als je niet geoefend blijft in oplossingsgericht denken, snelheid aanleren, flexibiliteit, prioriteiten stellen, dan lijkt alles even belangrijk en veel tijd te kosten. Wat je niet gebruikt, verlies je. Dus ik denk echt niet dat je dit inbeeldt. Het is ook niet voor niets dat de wet Poortwachter is ontwikkeld. Omdat men eenmaal uit het arbeidsproces drempels gaat opwerpen en het onmogelijk voelt om terug te komen. Mensen raken het ontwend en gaan stress ervaren bij dingen waar ze tijdens het werken (onder normale omstandigheden) geen stress bij voelden.Speculaastaart schreef: ↑31-01-2025 18:11Dit moet op dinsdag en dat op donderdag, zus op vrijdag en zo op woensdag. En elk jaar wordt dat erger, lijkt wel.
vrijdag 31 januari 2025 om 21:35
Dat vroeg ik me ook af inderdaad, als er geen vader in beeld is ja dan snap ik het. Maar als de kinderen weekend of 50% bij vader zijn, dan heb je als moeder toch gewoon me time, en worden de zorgen ook verdeeld..dweedledee schreef: ↑31-01-2025 21:19Jij hebt toch gewoon co-ouderschap met je ex? Waarom schetst jij steeds het beeld hier dat je continu alles in je eentje moet doen?
vrijdag 31 januari 2025 om 21:36
dweedledee schreef: ↑31-01-2025 21:19Jij hebt toch gewoon co-ouderschap met je ex? Waarom schetst jij steeds het beeld hier dat je continu alles in je eentje moet doen?
Ik heb het hier al eerder gevraagd ook, maar dat is mij ook niet helemaal duidelijk.
vrijdag 31 januari 2025 om 21:40
Nou ik koos er inderdaad niet voor om te solliciteren en een nieuwe baan te zoeken met een peuter van 2,5 jaar en een baby van 6 maanden, maar als je door reorganisatie geen keuze hebt, dan moet je wel. En ik ging van 3 naar 4 dagen, met meer reistijd.Speculaastaart schreef: ↑31-01-2025 21:10Ja, dat doen de meeste mensen denk ik. Weinigen krijgen hun kinderen direct na het verlaten van de schoolbanken. En weinigen kiezen voor een nieuwe job direct na het verlof. Veel mensen snappen dat het fijner is om iets te doen dat bekend is na zo een life-changing-moment.
Baby sliep zeker niet door, pas vanaf 3 jaar.
Die periode was absoluut pittig, maar ik zat er op dat moment in, keuze in banen was in die tijd stukje anders dan nu (10 jaar geleden). Man werkte overigens toen ook 4 dagen.
vrijdag 31 januari 2025 om 21:54
Je doet veel aannames. Ik heb nooit fulltime gewerkt, ook niet toen ik jong was en geen gezin had. Ik vond het nooit nodig en wilde het niet wegens allerlei redenen. Financieel kon ik het altijd redden. En natuurlijk ik zeg ook dat ik die keus nu nog steeds kan maken, omdat mijn man idd meer verdient.Lievelieve schreef: ↑31-01-2025 15:35Maar nu doe je het niet omdat je een man hebt die fulltime werkt. Daarom kun jij 3,5 dag werken. Niet omdat jij zo'n topfunctie hebt dat je in 3,5 dag je hypotheek en vasten in je eentje kunt betalen. Zelden kan iemand zichzelf hier in NL met 3,5 dag werken bedruipen. Vijf dagen is vaak zelfs niet afdoende.
Maar tegen die alleenstaande zeggen we "kut dat jouw kerel ervan door ging, je gaat nu maar vijf dagen werken". Want voor jou geen kgb. En dan nog teleurgesteld zijn als ze die bardienst niet wil draaien want ze kan toch wel even oppas regelen voor de kinderen?
Dus sorry, maar ik zou ook passen voor een bardienst...want ja, ik ben druk. Jij hebt, met dank aan je partner, heel wat meer uur over dan ik.
Dan krijg je toch dat tijd met je kinderen, het kostbaarste in mijn ogen, en mentaal stabiele ouder(s) iets wordt voor de happy few? Er zijn er niet zoveel hoor die in hun eentje 90K verdienen. Staar je niet blind in dit topic.
Ik vind fulltime werken ook nog steeds niet leuk en mentaal vind ik het lastig. En als mijn man weggaat kan ik het waarschijnlijk nog steeds redden en zo niet dan moet ik ook meer gaan werken. Dat is dan ook wat het is. Heeft toch niks met de happy few te maken? Ik vind ook niemand lui of wat dan ook, als jouw man weggaat en je komt daardoor financieel in de shit dan is dat klote. Veel vrouwen overkomt dit, tegelijkertijd komt dat ook vaak voort uit keuzes en financiële verdelingen in een gezin.
Ik wilde alleen zeggen dat druk echt persoonlijk is, dat kan ook leeftijd zijn, of weet ik veel wat. En ik reageerde vooral op wat iemand schreef, dat mensen die al druk zijn vaak minder moeite hebben om hulp te bieden, dan mensen die veel meer tijd hebben.
Wat vrijwilligerswerk betreft in een sportvereniging, mijn 3 kinderen sporten daar dus ik vind het heel normaal dat ik een bijdrage lever. Als niemand het doet bestaat 80% van de sportverenigingen in NL niet meer. Maar dat is niet voor dit topic.
vrijdag 31 januari 2025 om 22:11
-April- schreef: ↑31-01-2025 20:44Ik was vaak doodmoe als kinderloze. Had t toen ook druk hoor
Nu met 2 kinderen in de luiers is het next level moe. Niet dat je nu een soort super mama bent omdat je meer moeheid aankan dan vroeger
Maar t is wel anders. In mijn geval dan. Veel fysieker vooral. Toen ik weer ging werken na de 2e had ik een periode van een half jaar dat ik:
- een peuter had die gemiddeld 1x per nacht huilend wakker werd
- een baby met nog 2 nachtvoedingen ‘s nachts. Ik gaf borstvoeding
- 1-2x per week hierbij bereikbaarheidsdienst ‘s nachts. Dat wisselt tussen 3-7 telefoontjes elke nacht.
Nacht na nacht na nacht 4u slaap. Ik probeerde vaak wel tot 6-8u slaap per dag te komen maar het was nooit aaneengesloten. Elke dag minimaal 1x ruw gewekt worden uit diepe slaap.
Dat had ik niet als kinderloze
En voor mijn gevoel is mijn lichaam 10 jaar ouder geworden van deze ongein
Hoe hou je dat vol? Kom je toch weer uit op die belastbaarheid die per persoon verschillend is. Nu is dit een extreem voorbeeld (denk dat maar weinig mensen dit fluitend doen) maar sommige- de meeste- mensen functioneren beter op een rustig ritme. Ik vind het daarom heel begrijpelijk dat stellen in die tropenjaren kiezen voor minder uren werken en dat ze hun werkuren aanpassen aan de leeftijdsfase van de kinderen.
vrijdag 31 januari 2025 om 22:37
Winterkoud schreef: ↑31-01-2025 21:35Dat vroeg ik me ook af inderdaad, als er geen vader in beeld is ja dan snap ik het. Maar als de kinderen weekend of 50% bij vader zijn, dan heb je als moeder toch gewoon me time, en worden de zorgen ook verdeeld..
Ik heb even geloept en op 22 december post ze dat ze 50-50 co-ouderschap heeft.
Uren en zorg worden dus gewoon eerlijk gedeeld met ex.
zaterdag 1 februari 2025 om 00:15
En dan ben ik alsnog alleenstaand op de dagen dat ik mijn drie kinderen heb. En is mijn belastbaarheid dus anders dan een fulltime werkende met partner. En is het fijn dat ik dankzij de KGB geen vijf dagen hoef te werken en de kinderen, die ik nu al minder zie en een dag extra naar kdv/bso moeten, een dag in de week zelf kan opvangen/zie (net zoals al die "deeltijdprinsessen en prinsen" die ook één of twee dagen hun kinderen zelf uit school willen halen en dat kunnen op "kosten van het salaris van hun man/gezamenlijk inkomen" doe ik dat op "kosten van de staat").
En dan heb ik de mazzel dat ik een, vind ik zelf, prima salaris heb, maar de KGB geeft mij wel lucht. Maakt dat ik kan sparen voor de kinderen, zodat ik ze hopelijk een enigzins gelijke start kan geven als ouders met een gezamenlijk inkomen.
Maar goed. Ik geef drie kinderen af aan de maatschappij en werk braaf vier dagen in een tekortsector. Ik voel dus ook weinig schuldgevoel als ik één dag per week aan het schoolplein sta. Alleen dit topic doet voorkomen alsof al die gescheiden ouders (die inderdaad een grote bup KGB ontvangen, want tweeverdieners krijgen een heel stuk minder) parasiteren, lui zijn, persoonlijk verantwoordelijk zijn voor de personeelstekorten. En de oplossing is dan om mij mijn KGB af te nemen want Lieve kan wel vijf dagen werken. Terwijl dat geld niet voor mij is, maar voor mijn kinderen. Niet om te skiën in Davos elk jaar maar zodat ik zonder buikpijn een laptop kan kopen tzt, of een studie kan bekostigen. Of een studiereis. Het geeft mij tijd met mijn kinderen. Zoals ik al zei. Daar ben ik heel dankbaar voor en blij dat ik in NL woon. En geen Amerikaanse toestanden met drie banen.
Maar goed. Ik zie de KGB er eerstvoorlopig nog helemaal niet uitgaan. De KOT al helemaal niet. Ik heb een geweldig leuke baan en werk heel graag. Dus ik ga nu rustig slapen. Ik verwacht niemand van jullie die vijfde dag aan de deur
En dan heb ik de mazzel dat ik een, vind ik zelf, prima salaris heb, maar de KGB geeft mij wel lucht. Maakt dat ik kan sparen voor de kinderen, zodat ik ze hopelijk een enigzins gelijke start kan geven als ouders met een gezamenlijk inkomen.
Maar goed. Ik geef drie kinderen af aan de maatschappij en werk braaf vier dagen in een tekortsector. Ik voel dus ook weinig schuldgevoel als ik één dag per week aan het schoolplein sta. Alleen dit topic doet voorkomen alsof al die gescheiden ouders (die inderdaad een grote bup KGB ontvangen, want tweeverdieners krijgen een heel stuk minder) parasiteren, lui zijn, persoonlijk verantwoordelijk zijn voor de personeelstekorten. En de oplossing is dan om mij mijn KGB af te nemen want Lieve kan wel vijf dagen werken. Terwijl dat geld niet voor mij is, maar voor mijn kinderen. Niet om te skiën in Davos elk jaar maar zodat ik zonder buikpijn een laptop kan kopen tzt, of een studie kan bekostigen. Of een studiereis. Het geeft mij tijd met mijn kinderen. Zoals ik al zei. Daar ben ik heel dankbaar voor en blij dat ik in NL woon. En geen Amerikaanse toestanden met drie banen.
Maar goed. Ik zie de KGB er eerstvoorlopig nog helemaal niet uitgaan. De KOT al helemaal niet. Ik heb een geweldig leuke baan en werk heel graag. Dus ik ga nu rustig slapen. Ik verwacht niemand van jullie die vijfde dag aan de deur

zaterdag 1 februari 2025 om 07:26
Maar ik schreef het dan ook heel bewust. Want zoals ik niet achter jouw voordeur kan kijken en kan gaan bepalen dat jij vijf dagen moet gaan werken kan jij niet achter mijn voordeur kijken en gaan bepalen dat de twee doordeweekse dagen waarop ik geen kinderen heb ik me-time heb of het niet druk heb want kijk die Lieve eens zeeën van me-time hebben. Ik was stukken meer belastbaar toen ik nog samen was dan nu, nu ik op papier meer tijd "over heb". Maar die twee doordeweekse kinderloze avonden (want overdag werk ik gewoon) gaan op aan zaken die vroeger spreidde over de hele week of verdeelde met ex. Daarom vermoed ik dat de NL'se overheid ook nooit aan het systeem van dwingen minimaal 5 dagen te werken tenzij ..... gaat beginnen. Want juist die tenzij is super lastig te controleren. De Nederlandse overheid kiest duidelijk koers voor de toekomstige kinderen gezien alle toeslagen en dat doen ze mijn inziens goed. Zij moeten de maatschappij tzt draaiende houden. Ben je daarop tegen dan mag je tzt weer stemmen. Maar gezien de hoeveelheid parttime werkenden en simpelweg geen fysieke plekken op de opvang (4 dagen is officieel ook parttime) in NL zie ik het systeem nog helemaal niet wijzigen.Spekpannenkoek schreef: ↑31-01-2025 21:54Je doet veel aannames. Ik heb nooit fulltime gewerkt, ook niet toen ik jong was en geen gezin had. Ik vond het nooit nodig en wilde het niet wegens allerlei redenen. Financieel kon ik het altijd redden. En natuurlijk ik zeg ook dat ik die keus nu nog steeds kan maken, omdat mijn man idd meer verdient.
Ik vind fulltime werken ook nog steeds niet leuk en mentaal vind ik het lastig. En als mijn man weggaat kan ik het waarschijnlijk nog steeds redden en zo niet dan moet ik ook meer gaan werken. Dat is dan ook wat het is. Heeft toch niks met de happy few te maken? Ik vind ook niemand lui of wat dan ook, als jouw man weggaat en je komt daardoor financieel in de shit dan is dat klote. Veel vrouwen overkomt dit, tegelijkertijd komt dat ook vaak voort uit keuzes en financiële verdelingen in een gezin.
Ik wilde alleen zeggen dat druk echt persoonlijk is, dat kan ook leeftijd zijn, of weet ik veel wat. En ik reageerde vooral op wat iemand schreef, dat mensen die al druk zijn vaak minder moeite hebben om hulp te bieden, dan mensen die veel meer tijd hebben.
Wat vrijwilligerswerk betreft in een sportvereniging, mijn 3 kinderen sporten daar dus ik vind het heel normaal dat ik een bijdrage lever. Als niemand het doet bestaat 80% van de sportverenigingen in NL niet meer. Maar dat is niet voor dit topic.

Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in