Geld & Recht alle pijlers

Meer werken loont niet

19-01-2025 13:41 1190 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik zat net een artikel in het AD te lezen waar ene Monica (51) haar verhaal doet. Ze werkt nu 24 uur en meer werken zou niet lonen. Ze is open over haar inkomsten die bestaan uit:

Haar baan levert haar maandelijks 2.200 euro op. Voor haar huurwoning ontvangt zij maandelijks 500 euro huurtoeslag en als co-ouder kan zij hier ruim 800 euro per maand aan kindgebonden budget aan toevoegen. Haar zorgtoeslag bedraagt ruim 130 euro per maand.

Ik verbaas mij eerlijk gezegd over de hoogte van alle toeslagen die worden ontvangen. In totaal € 1.430. Zou je uitkomen op € 3.630 netto inkomsten voor 24 uur werken per week.

Zou dit nu werkelijk kloppen?
Alle reacties Link kopieren Quote
MrsM schreef:
31-01-2025 14:30
Huh?

Dat wordt toch niet gezegd? Alleen dat je went aan een andere indeling van je tijd, of alles op een iets rustiger tempo doen.

Of dat leeftijd is of gewenning, daar ben ik bij mezelf niet aan uit. Wel weet ik dat het voelt als een enorme opgave om ook iedere avond nog 2 paarden te moeten rijden. Moet er niet aan denken. Terwijl de tijd er heus wel is, alleen de zin niet. En dat is gewoon vanuit mezelf gesproken.
Wat voor jou een rustige dag is, kan door een ander als druk ervaren worden. Iedereen heeft een andere energiehuishouding en laadt van andere dingen op. Dat heeft niks met gewenning te maken.

Mijn man is ook altijd bezig, doet vrijwilligerswerk en werkt veel. Doet hij dat niet dan verveelt hij zich en gaat hij zich rot voelen. Ik voel me rot op de momenten dat ik 30 ballen in de lucht moet houden. Dus werk ik parttime en kan ik die balletjes in alle rust goed verzorgen. Geen van ons is lui. Geen van ons is aan iets gewend. We zitten gewoon anders in elkaar.

En geen zorgen, dat bekostigen we allemaal zelf.
Alle reacties Link kopieren Quote
Lievelieve schreef:
31-01-2025 15:35

Dan krijg je toch dat tijd met je kinderen, het kostbaarste in mijn ogen, en mentaal stabiele ouder(s) iets wordt voor de happy few?
Tijd doorbrengen met je kinderen, en je kind op kunnen laten groeien bij mentaal stabiele ouders lijkt mij topprioriteit hebben. Mooi verwoord.
Alle reacties Link kopieren Quote
O absoluut, de belastbaarheid is per persoon ook heel verschillend, net zoals uren slaap per nacht etc.
Dus zeker, 3 dagen werken kan voor de 1 net zo zwaar zijn als voor een ander in een zelfde situatie met 4 / 5 dagen ervaart.
Ik spreek in elke post echt puur voor hoe ik het ervaar, niet voor een ander.

Overigens ben ik zeker niet tegen toeslagen, heb ze zelf ook nodig gehad, dat mensen daardoor minder blijven werken, zal ik niks van vinden.
Wel hoop ik dat iedereen die daar voor kiest weet wat het op langer termijn doet met je inkomen, als de toeslagen wegvallen.

En voor degene die alleenstaand zijn, meestal is er toch wel een vader in beeld dat je in ieder geval met structurele regelmaat geen zorg hebt voor je kinderen? Niet dat je dan die uren gaat werken, maar wel dat je dan ook oplaad tijd hebt voor jezelf.
Alle reacties Link kopieren Quote
Mistborn schreef:
31-01-2025 16:39
Wat voor jou een rustige dag is, kan door een ander als druk ervaren worden. Iedereen heeft een andere energiehuishouding en laadt van andere dingen op. Dat heeft niks met gewenning te maken.

Mijn man is ook altijd bezig, doet vrijwilligerswerk en werkt veel. Doet hij dat niet dan verveelt hij zich en gaat hij zich rot voelen. Ik voel me rot op de momenten dat ik 30 ballen in de lucht moet houden. Dus werk ik parttime en kan ik die balletjes in alle rust goed verzorgen. Geen van ons is lui. Geen van ons is aan iets gewend. We zitten gewoon anders in elkaar.

En geen zorgen, dat bekostigen we allemaal zelf.

Voor mijzelf had het zeker met gewenning te maken. Ik werkte met drie kleine kinderen, drie dagen. Twee jaar na mijn ontslag en het niet kunnen vinden van een nieuwe baan had ik geen idee meer hoe het me ooit lukte die drie dagen te werken. Toen ik drie jaar later een opleiding ging doen van een dag per week plus twee dagen stage was ik na twee weken weer helemaal gewend aan mijn drukkere schema.

Mijn zus werkt al twintig jaar niet meer. Kinderen jong volwassen en ze heeft, volgens eigen zeggen, het drukker dan ik. In een periode van mantelzorg voor mijn ouders plan ik mijn inzet om haar beschikbaarheid heen. Terwijl ik vier dagen werk. Haar week is druk met controle bij tandarts en een afspraak bij de fysiotherapeut. Alles in het zelfde dorp op minder dan tien minuten fietsen. Ze vindt het op zo'n dag te druk om dan ook nog in de avond bij mijn ouders langs te gaan, want huishouden, boodschappen en eten koken vullen haar dagen. Is op geen enkele manier flexibel daarin. Dit moet op dinsdag en dat op donderdag, zus op vrijdag en zo op woensdag. En elk jaar wordt dat erger, lijkt wel.
Alle reacties Link kopieren Quote
Maar jij bent dus niet van drie dagen naar fulltime gegaan, maar van niks naar drie dagen. Met echt niks om handen buiten je kinderen en andere dagelijkse beslommeringen begrijp ik dat je eerst beren op de weg ziet. En blijkbaar werk je nu ook "maar" drie dagen. Of lees ik dat verkeerd? Hier wordt gesteld dat je het voor je moeder mantelzorgen ook prima naast 5 dagen werk kan doen. Met je huishouden en kinderen en andere verplichtingen ernaast. Die drie dagen werken is gewenning, beetje doorzetten en je kan prima die 4e en 5e dag pakken.

Aangezien iedereen hier om de haverklap uitvalt heb ik weken 5 dagen gewerkt. Ik heb maanden 4 dagen gewerkt. Het lukte mij niet. Ik veranderde in een chagrijn. Het gaf me geen energie. Ik kookte uit pakjes. Mijn huis was rommelig en niet schoon naar mijn maatstaven. Ik voelde me schuldig naar mijn kinderen. Ik voelde me op alle fronten tekortschieten. En daar kon ik niet aan wennen. Dat doe ik dus ook niet meer.
Alle reacties Link kopieren Quote
MrsM schreef:
30-01-2025 14:39
Maar we hebben het nu steeds over mensen met kleine kinderen terwijl ik dat juist begrijpelijk vind dat daar niet beide partners fulltime werken.

De winst is te behalen in de mensen die na de zorg voor kinderen, zeg vanaf 12/14 jaar, parttime blijven werken zonder echte noodzaak. Geen mantelzorg of geen kleine kinderen meer.

https://www.cbs.nl/nl-nl/nieuws/2023/10 ... an-gewenst

Als je hier kijkt, op figuur 2, zie je dat de meeste vrouwen met kinderen 12-18 jaar nog altijd minder werken dan 35 uur. Het meest gebruikelijke is 20-28 uur en 28-35 uur.

https://www.cbs.nl/nl-nl/nieuws/2023/15 ... dan-mannen

Hier zie je dat vrouwen, ook zonder kinderen, vaker deeltijd gaan werken dan mannen.

Dat heeft er natuurlijk ook mee te maken dat vrouwen vaak in een sector werken waarbij fulltime contracten lastig zijn, dus daar moet sowieso op ingespeeld worden, dat die contracten er ook komen.

https://www.hr-kiosk.nl/hoofdstuk/categ ... n-deeltijd
Ik heb er nog geen verstand van want mijn kinderen liggen nog in de luiers. Maar ik hoor van veel ouders die ik ken met tieners dat ze het nog net zo intensief vinden qua hoeveel zorg de kinderen nodig hebben.

Tegen die tijd niet meer fysiek maar des te meer mentaal
Alle reacties Link kopieren Quote
Speculaastaart schreef:
31-01-2025 18:11
Voor mijzelf had het zeker met gewenning te maken. Ik werkte met drie kleine kinderen, drie dagen. Twee jaar na mijn ontslag en het niet kunnen vinden van een nieuwe baan had ik geen idee meer hoe het me ooit lukte die drie dagen te werken. Toen ik drie jaar later een opleiding ging doen van een dag per week plus twee dagen stage was ik na twee weken weer helemaal gewend aan mijn drukkere schema.

Mijn zus werkt al twintig jaar niet meer. Kinderen jong volwassen en ze heeft, volgens eigen zeggen, het drukker dan ik. In een periode van mantelzorg voor mijn ouders plan ik mijn inzet om haar beschikbaarheid heen. Terwijl ik vier dagen werk. Haar week is druk met controle bij tandarts en een afspraak bij de fysiotherapeut. Alles in het zelfde dorp op minder dan tien minuten fietsen. Ze vindt het op zo'n dag te druk om dan ook nog in de avond bij mijn ouders langs te gaan, want huishouden, boodschappen en eten koken vullen haar dagen. Is op geen enkele manier flexibel daarin. Dit moet op dinsdag en dat op donderdag, zus op vrijdag en zo op woensdag. En elk jaar wordt dat erger, lijkt wel.
Je werkte ergens al toen je je kinderen kreeg? Want dat is ook een groot verschil, dat je na terugkomst van zwangerschapsverlof of gebroken nachten je weet wat je moet doen, ipv ook nog eens in een nieuw bedrijf te gaan werken, allemaal nieuwe informatie en jezelf moeten bewijzen. Misschien wel stress of dat je contract wordt verlengd, weer nieuwe baan zoeken wat precies de dagen werken is dat je KDV hebt..3 jaar later zijn de kinderen ook weer ouder alweer, is ook anders.
Mbt je zus, het is makkelijk oordelen over anderen natuurlijk. Misschien is haar energieniveau inderdaad erg laag, maar misschien weet je ook niet de hele situatie .
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn vader is met 56 jaar gestopt met werken (bedrijf opgeheven, zeer luxe prepensioenvoorziening). Vanaf dat moment is hij echt ingekakt en bestond zijn leven uit gepland boodschappen doen op vaste tijdstippen. ‘Nee, op woensdag kun je niet langskomen want dan doe ik de was’. Iedere activiteit die hij daarvoor naast zijn werk deed, even tussendoor, werd ineens daginvulling. Ik hoop dus echt gewoon tot mijn 68e door te kunnen werken, want bij mij geldt ook dat ik meer tegen dingen opzie als ik verder niets te doen heb :)
Alle reacties Link kopieren Quote
MrsM schreef:
31-01-2025 14:23
Druk zijn is ook maar relatief natuurlijk... vroeger werkte ik fulltime en s'avonds ging ik iedere dag naar stal om nog 2 paarden te rijden. Dat ging vanzelf, was gewoon normaal toen.
Wat probeer je nu eigenlijk duidelijk te maken? Paarden vergelijken met kinderen? Vroeger werkte ik ook fulltime en deed ik ook alles vanalles ernaast. Het leven met kinderen is gewoon niet te vergelijken. Met m’n oudste tot 2 jaar gehad dat kind niet wilde slapen. Werd minstens 2x per nacht wakker, als je pech hebt 3x. Zo moe zijn dat je je ogen amper open kunt houden op de weg maar je leidinggevende wil het personeel op kantoor. Bij thuiskomst veel gehuil, weleens in een vliegtuig gezeten met huilende kinderen? Dat is bij veel ouders gewoon elke dag zulke momenten. Jouw voorbeeld lees ik dan echt dat mensen met kinderen zich niet moeten aanstellen want anderen kunnen fulltime werken en dan ‘s avonds ook nog een hobby doen. Waarvan ik dacht dat ik vroeger moe was was gewoon een luizenleventje.
Alle reacties Link kopieren Quote
Merel90 schreef:
31-01-2025 19:37
Wat probeer je nu eigenlijk duidelijk te maken? Paarden vergelijken met kinderen? Vroeger werkte ik ook fulltime en deed ik ook alles vanalles ernaast. Het leven met kinderen is gewoon niet te vergelijken. Met m’n oudste tot 2 jaar gehad dat kind niet wilde slapen. Werd minstens 2x per nacht wakker, als je pech hebt 3x. Zo moe zijn dat je je ogen amper open kunt houden op de weg maar je leidinggevende wil het personeel op kantoor. Bij thuiskomst veel gehuil, weleens in een vliegtuig gezeten met huilende kinderen? Dat is bij veel ouders gewoon elke dag zulke momenten. Jouw voorbeeld lees ik dan echt dat mensen met kinderen zich niet moeten aanstellen want anderen kunnen fulltime werken en dan ‘s avonds ook nog een hobby doen. Waarvan ik dacht dat ik vroeger moe was was gewoon een luizenleventje.

Het zou wel zo eerlijk van je zijn om mijn hele post te quoten, dan lees je dat ik, moor mezelf, tijd heel anders beleef dan vroeger. En dit was mijn voorbeeld. Helemaal nergens heb ik paarden met kinderen vergeleken, noch heb ik gezegd dat wat ik voel dat ook voor anderen geldt.

Wat een vijandigheid zeg.

En moe zijn is ook relatief. Ik word dan altijd weer een beetje kriegelig van mensen met kinderen die net doen alsof kinderlozen niet weten wat moe zijn is.
Alle reacties Link kopieren Quote
rosanna08 schreef:
31-01-2025 11:34
aan welke maatregelen denk je dan?
Waar we het hier al vrij lang over hebben, toeslagen naar beneden bijvoorbeeld. Het uitgangspunt zou moeten zijn dat je kúnt werken, tenzij.
En niet dat je niet hóeft te werken, tenzij.
Alle reacties Link kopieren Quote
MrsM schreef:
31-01-2025 20:23
Het zou wel zo eerlijk van je zijn om mijn hele post te quoten, dan lees je dat ik, moor mezelf, tijd heel anders beleef dan vroeger. En dit was mijn voorbeeld. Helemaal nergens heb ik paarden met kinderen vergeleken, noch heb ik gezegd dat wat ik voel dat ook voor anderen geldt.

Wat een vijandigheid zeg.

En moe zijn is ook relatief. Ik word dan altijd weer een beetje kriegelig van mensen met kinderen die net doen alsof kinderlozen niet weten wat moe zijn is.
Ik was vaak doodmoe als kinderloze. Had t toen ook druk hoor

Nu met 2 kinderen in de luiers is het next level moe. Niet dat je nu een soort super mama bent omdat je meer moeheid aankan dan vroeger

Maar t is wel anders. In mijn geval dan. Veel fysieker vooral. Toen ik weer ging werken na de 2e had ik een periode van een half jaar dat ik:
- een peuter had die gemiddeld 1x per nacht huilend wakker werd
- een baby met nog 2 nachtvoedingen ‘s nachts. Ik gaf borstvoeding
- 1-2x per week hierbij bereikbaarheidsdienst ‘s nachts. Dat wisselt tussen 3-7 telefoontjes elke nacht.

Nacht na nacht na nacht 4u slaap. Ik probeerde vaak wel tot 6-8u slaap per dag te komen maar het was nooit aaneengesloten. Elke dag minimaal 1x ruw gewekt worden uit diepe slaap.

Dat had ik niet als kinderloze
En voor mijn gevoel is mijn lichaam 10 jaar ouder geworden van deze ongein
Alle reacties Link kopieren Quote
Saelle1 schreef:
31-01-2025 12:14
Dus ik snap wel dat iemand zegt dat ze nu al zo druk zijn met 2/3 dagen werken en geen tijd hebben om meer te werken. Want zo lijkt het dan. Natuurlijk kunnen ze best meer werken en als je dat eenmaal doet dan ontwikkel je een nieuw ritme en dan gaat het ook prima.
Dit is ook mijn ervaring. Toen mijn jongste net 1 jaar was, werd mijn contract niet verlengd en zou ik snel weer aan het werk zijn. Dat gebeurde alleen niet en met twee kleine kinderen zou ik (na overleg met man uiteraard) wat meer thuis doen en solliciteren. Uiteindelijk ben ik iets meer dan een jaar thuis geweest en na een jaar twijfelde ik ook of ik wel 4 dagen aan de slag kon. Het huishouden en thuis zijn met de kinderen nam me behoorlijk in beslag. Ik moest echt weer even schakelen, maar bleek uiteindelijk een stuk efficiënter te leven toen ik weer 4 dagen aan het werk was. En het voordeel was dat ik ook weer wat anders te vertellen had dan slabbetjes en spuitluiers én het huis bleef overdag een stuk opgeruimder. En de scheefloop tussen man en mij qua kinderaandacht trok ook snel weer recht. Ik vond het ook voor ons huwelijk beter dat we niet twee gespleten werelden hadden.
Alle reacties Link kopieren Quote
-April- schreef:
31-01-2025 20:44
Ik was vaak doodmoe als kinderloze. Had t toen ook druk hoor

Nu met 2 kinderen in de luiers is het next level moe. Niet dat je nu een soort super mama bent omdat je meer moeheid aankan dan vroeger

Maar t is wel anders. In mijn geval dan. Veel fysieker vooral. Toen ik weer ging werken na de 2e had ik een periode van een half jaar dat ik:
- een peuter had die gemiddeld 1x per nacht huilend wakker werd
- een baby met nog 2 nachtvoedingen ‘s nachts. Ik gaf borstvoeding
- 1-2x per week hierbij bereikbaarheidsdienst ‘s nachts. Dat wisselt tussen 3-7 telefoontjes elke nacht.

Nacht na nacht na nacht 4u slaap. Ik probeerde vaak wel tot 6-8u slaap per dag te komen maar het was nooit aaneengesloten. Elke dag minimaal 1x ruw gewekt worden uit diepe slaap.

Dat had ik niet als kinderloze
En voor mijn gevoel is mijn lichaam 10 jaar ouder geworden van deze ongein
Amen! Heb er 3 en het is een dooddoener om te zeggen maar ja, ik wist niet wat echt moe zijn was voor de kinderen. Slaapgebrek is niet voor niets een martelmethode en dat ik soms bijna niet durfde te gaan slapen omdat ik wist dat het maar voor een kwartier was en dat ik dan nog veel brakker zou zijn.
Alle reacties Link kopieren Quote
Merel90 schreef:
31-01-2025 19:28
Je werkte ergens al toen je je kinderen kreeg? Want dat is ook een groot verschil, dat je na terugkomst van zwangerschapsverlof of gebroken nachten je weet wat je moet doen, ipv ook nog eens in een nieuw bedrijf te gaan werken, allemaal nieuwe informatie en jezelf moeten bewijzen. Misschien wel stress of dat je contract wordt verlengd, weer nieuwe baan zoeken wat precies de dagen werken is dat je KDV hebt..3 jaar later zijn de kinderen ook weer ouder alweer, is ook anders.
Mbt je zus, het is makkelijk oordelen over anderen natuurlijk. Misschien is haar energieniveau inderdaad erg laag, maar misschien weet je ook niet de hele situatie .

Ja, dat doen de meeste mensen denk ik. Weinigen krijgen hun kinderen direct na het verlaten van de schoolbanken. En weinigen kiezen voor een nieuwe job direct na het verlof. Veel mensen snappen dat het fijner is om iets te doen dat bekend is na zo een life-changing-moment.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven