Meer werken loont niet

KamilleT schreef: ↑

01-02-2025 10:06

Ik was altijd van plan minder te gaan werken als ik promotie zou krijgen en de kinderen financieel voor zichzelf zouden kunnen zorgen. Nu dat bijna zover is, verdien ik dermate veel dat ik het eigenlijk zonde vind om zoveel salaris kwijt te raken (geen tonnen maar wel ruim twee keer modaal).
Hebben jullie daar geen last van (gehad)?

Ik moest na mijn scheiding fulltime gaan werken om de kosten (en de restschuld en mijn nieuwe hypotheek) te kunnen betalen. Toen dacht ik....als ik ooit meer ga verdienen ga ik minder werken, als ik maar hetzelfde te besteden heb. Ik ben (veel) meer gaan verdienen maar werk ook nog steeds fulltime...vind het zo raar om terug te gaan in de inmiddels aangewende leefstijl en ik werk eigenlijk liever dan dat ik bijvoorbeeld klusjes in huis doe. Ik besteed wel zo veel mogelijk uit en vind het een enorme luxe dat dat nu ook kan dus ik heb een hulp in het huishouden, de glazenwasser komt, de boodschappen worden bezorgd etc. Als ik minder zou gaan werken zou ik dat "wegbezuinigen" dus doe ik het liever zo.

TiumPerfectum schreef: ↑

01-02-2025 10:35

Zoals de titel zegt, meer werken loont niet. Ik denk dat als je nu fulltime werkt en naar 4 dagen zou gaan het netto heel erg meevalt. Hoe meer inkomen, hoe meer belasting je betaalt en niet alleen in de zin van de schijf waar je in zit maar ook afbouw van kortingen. Je zou het eens in kunnen vullen bij een online rekentool.

Even gekeken voor een salaris van 4.200 euro bruto per maand bij fulltime.
Als 4 dagen werken 0,8 is komt dat neer op 13,5% minder nettoloon voor 20% minder werken.
En bij 9% minder werken is het 6% minder nettoloon.

Dit is wel exclusief eventuele extra beloningen. Maar bovenstaand voorbeeld valt me inderdaad mee. En met een salaris dat in de hoogste belastingschijf valt loont het nog veel meer.

dweedledee schreef: ↑

01-02-2025 10:37

Waarom wilde je minder gaan werken? Wegen die redenen niet zwaarder dan het geld?

Vrijwilligerswerk, op de dierenambulance.

KamilleT schreef: ↑

01-02-2025 13:40

Vrijwilligerswerk, op de dierenambulance.

Wat goed! Kun je dat (eerst) niet in de avonduren/weekenden doen? Kijken hoe dat bevalt?

dweedledee schreef: ↑

01-02-2025 13:46

Wat goed! Kun je dat (eerst) niet in de avonduren/weekenden doen? Kijken hoe dat bevalt?

Ja, dat wil ik wel doen. Ik heb een 36-urige werkweek dus met een beetje schuiven kan ik zelfs doordeweeks een dagdeel doen, zonder dat ik mijn contract al laat aanpassen. Ik heb nu net een nieuwe functie, dus dat kost me nog veel energie maar het plan ligt er.

Winterkoud schreef: ↑

01-02-2025 12:46

Ik heb nooit kinderloze dagen inderdaad, maar denk ook weleens, zou ik in een kindloos weekend het gevoel hebben van vrij / me time of zou het weinig uitmaken.
Mijn kinderen zijn inmiddels 10&12, dus mijn vrijheid komt steeds meer terug. Maar de zorg is er in die zin wel altijd.
En nee mijn kinderen zijn nooit logeren, en ja ik ben heus wel eens op pas met vriendin of zonder kinderen, maar dat is vaak gewoon een dagdeel, dag of avond.

Het is niet zo dat mijn man of ik een hele dag niet voor de kinderen zorg, en ik dagen dat ik alleen ben met de kinderen voelt voor mij de zorg niet zwaarder.

Maar nogmaals, ik ken de situatie vanuit alleenstaand zijn, ik ken alleen mijn situatie, dus ik oordeel niet, ik probeer het te snappen waar het grootste verschil ligt in belastbaarheid. Bij ziekte kun je dan geen ex inschakelen bv? Bij overmacht in situaties, uiteindelijk is ex ook gewoon een ouder die er ten alle tijden voor de kinderen is lijkt me.

Het zorgen wordt minder, maar ik vind het niet minder qua drukte. Nu gaan mijn kinderen 3x in de week naar de sportclub, wonen wij landelijk wat betekent dat niet alles op fietsafstand is. Ik vind het vooral druk qua planning en regelen naast ons werk. 4 avonden op tijd eten, van tevoren al klaar maken, boodschappen, sporttassen vullen, de was, halen/brengen, speelafspraken en nog 1001 dingen.
Hier is de bso maar 3 middagen open, waardoor wij ook 2 middagen thuis moeten zijn. Wij hebben nooit opa's en oma's gehad die oppassen. Stukje mantelzorg er ook nog bij en vrijwilligerswerk. Soms denk ik "whaaa hou op" en een week later denk ik "ah lekker, van alles te doen". Voor mij zit het hem in balans vinden, continu. Ik ga snel over m'n grens, want ik vind het heerlijk om veel dingen om handen te hebben maar dat is met mijn adhd ook een valkuil, want snel overprikkeld. Ik zou heel ongelukkig worden van fulltime werken, heb ik de functie ook niet naar. Dan moet ik inleveren op het beetje lucht wat ik nu wel ervaar en de structuur/soepelheid die ik kan creëeren in ons drukke gezinsleven. En ik voel me gezegend dat ik niet fulltime hoef te werken.
En als ik nu meer zou gaan werken dan weegt dat extra geld niet op tegen wat ik inlever aan ruimte en tijd.

Als mijn kinderen er een doordeweeks dag niet zijn doordat ze na school meteen gaan spelen ofzo bij iemand, dan vind ik dat heerlijk. Voelt als extra vrije tijd, die besteed ik vaak aan klusjes in huis of ik ga werken. Soms werk ik dus wat meer uren, die pak ik in vakanties terug. Ik kan niet op de bank netflix kijken, dat lukt me niet.
Een weekend zonder kinderen voelt als vakantie

De drukte wordt anders ja, maar juist omdat ze heel veel lekker zelf kunnen, naar de training, school, vrienden is het vooral de organisatie erom heen thuis. Zorgen inderdaad dat ze om 18:00 op hun training kunnen zijn, etc.
Mijn eigen sporten zijn vaste avonden meestal, werk kan bij mij ook flexibel worden ingedeeld, wel 4 piekmaanden elk kwartaal waarin er ook extra gewerkt wordt indien nodig. Maar dat kan ook thuis.

Dus ik kan prima schuiven en wat omgooien als er een kind naar de ortho moet of ziek is, een studiedag heeft. En ze kunnen ook prima een halve dag zeker alleen thuis zijn.
Een weekend zonder is denk ik heerlijk rustig en tegelijk kan ik het me niet voorstellen hoe dat is

Turtlerain schreef: ↑

31-01-2025 22:11

Hoe hou je dat vol? Kom je toch weer uit op die belastbaarheid die per persoon verschillend is. Nu is dit een extreem voorbeeld (denk dat maar weinig mensen dit fluitend doen) maar sommige- de meeste- mensen functioneren beter op een rustig ritme. Ik vind het daarom heel begrijpelijk dat stellen in die tropenjaren kiezen voor minder uren werken en dat ze hun werkuren aanpassen aan de leeftijdsfase van de kinderen.

Ik hield het niet vol.
Of nouja, je komt een heel eind als je er middenin zit en er niet zomaar uit kan stappen.

Maar je kan niet zeggen dat ik het echt volhield omdat:
- ik af en toe een hele dag ging bijslapen en dan deed man de hele dag de kinderen
- ik me dus 10 jaar ouder voelde
- het was de directe aanleiding dat ik minder dagen ging werken.