Geld & Recht
alle pijlers
Onenigheid over schuld en financiën in relatie
maandag 22 maart 2010 om 10:53
Je bent IGVG getrouwd, dus die 30.000 is ook jouw schuld. Daarnaast zou ik niet willen dat ik zo lang schuld bij ouders had staan en zou ik die zo snel mogelijk af willen betalen. Dus ik begrijp jouw vriend ergens wel. Je doet nu net of het zijn probleem is, maar door met hem te trouwen is het ook jouw probleem geworden.
Wat had je gedaan als het huis 30.000 overwaarde had en jullie gingen scheiden? Zei je dan ook dat hij dat geld mocht houden omdat het 'zijn' huis is?
Wat had je gedaan als het huis 30.000 overwaarde had en jullie gingen scheiden? Zei je dan ook dat hij dat geld mocht houden omdat het 'zijn' huis is?
...
maandag 22 maart 2010 om 10:54
In mijn vorige relatie ook lang lopen klooien met geld, uiteindelijk bleek de oplossing voor ons te zijn om beiden een bedrag apart te houden op je eigen rekening (Wij hadden E250 elk afgesproken) en de rest over te maken naar de gezamelijke rekening. Alle rekeningen, zorgverzekering, etc ging dus van de gezamelijke rekening. Dit bleek voor ons de enige oplossing; misschien voor jou ook?
maandag 22 maart 2010 om 10:55
Als ik het goed begrijp, dan ben jij degene die wil verhuizen. Dan vind ik het niet 'coulant' van je dat je meebetaalt aan de restschuld, maar vanzelfsprekend. Immers, als jij niet zou willen verhuizen, dan zou er ook geen schuld zijn. Ik zou om tafel gaan met de ouders van vriend man, een termijn voor terugbetaling vaststellen en op basis daarvan berekenen wat je per maand zou moeten sparen.
Het tweede punt lijkt me ook vrij simpel op te lossen. Allebei naar rato een bedrag op de de en/of rekening storten. Zodat je allebei maandelijks hetzelfde bedrag overhoudt om vrij te besteden.
Tussen de regels door lees ik dat het probleem niet zozeer zit in de praktische zaken, maar in het wantrouwen van je man. Hij is belazerd en wil dat niet nog eens meemaken. Enerzijds begrijpelijk, anderzijds vind ik het niet eerlijk dat jij nu last hebt van zijn verleden.
Het tweede punt lijkt me ook vrij simpel op te lossen. Allebei naar rato een bedrag op de de en/of rekening storten. Zodat je allebei maandelijks hetzelfde bedrag overhoudt om vrij te besteden.
Tussen de regels door lees ik dat het probleem niet zozeer zit in de praktische zaken, maar in het wantrouwen van je man. Hij is belazerd en wil dat niet nog eens meemaken. Enerzijds begrijpelijk, anderzijds vind ik het niet eerlijk dat jij nu last hebt van zijn verleden.
maandag 22 maart 2010 om 10:55
Eigenlijk hebben jullie al een half jaar geleden besloten hoe jullie de verdeling doen. Jullie zijn namelijk in gemeenschap van goederen getrouwd dus er is helemaal geen "eigen geld". Al het geld is van jullie samen, en alle schulden ook.
Dus hoewel jij het coulant vindt dat je mee wilt betalen, dit had je toen al afgesproken door de gvg.
Dus hoewel jij het coulant vindt dat je mee wilt betalen, dit had je toen al afgesproken door de gvg.
maandag 22 maart 2010 om 10:55
Ik denk dat jullie nu op twee gedachtes hinken;
1. Je bent in gvg getrouwd. Dat betekent dat alles (bezit en schuld) van jullie samen is.
2. Jij vindt dat je niet op je centen hoeft te letten terwijl jullie tegen een schuld aankijken van 10.000 (30.000-20.000 die je vriend gespaard heeft).
Deze twee dingen kan ik niet met elkaar rijmen. Ik vind het geweldig knap van je vriend dat hij 20.000 euro bij elkaar heeft weten te sparen, zodat jullie samen nog slechts 10.000 euro weg hoeven te werken.
In mijn relatie (bijna 9 jaar getrouwd, studentenhuwelijk, dus geen gedoe met huizen, eigen geld, oid) gooien we al het geld op de grote hoop. Ik houd een kasboek bij, ik zeg wat wel en niet kan en we kopen en doen allebei wat we nodig hebben. Dat ik slechts 2 dagen werk en mijn man 5, dat ik 1/3 van mijn mans salaris binnensleep, dat doet er allemaal niet toe. Wij hebben besloten voor elkaar te zorgen. Ik werk zo weinig omdat er kinderen zijn die we zo min mogelijk naar de oppas willen brengen...
Maak dus een keuze: gaan jullie allebei op jullie strepen staan, op je eigen geld zitten en moeilijk doen (in mijn ogen) of gooi je alles op 1 hoop en overleg je iets vaker over waar je je geld aan wilt besteden.
Succes!
1. Je bent in gvg getrouwd. Dat betekent dat alles (bezit en schuld) van jullie samen is.
2. Jij vindt dat je niet op je centen hoeft te letten terwijl jullie tegen een schuld aankijken van 10.000 (30.000-20.000 die je vriend gespaard heeft).
Deze twee dingen kan ik niet met elkaar rijmen. Ik vind het geweldig knap van je vriend dat hij 20.000 euro bij elkaar heeft weten te sparen, zodat jullie samen nog slechts 10.000 euro weg hoeven te werken.
In mijn relatie (bijna 9 jaar getrouwd, studentenhuwelijk, dus geen gedoe met huizen, eigen geld, oid) gooien we al het geld op de grote hoop. Ik houd een kasboek bij, ik zeg wat wel en niet kan en we kopen en doen allebei wat we nodig hebben. Dat ik slechts 2 dagen werk en mijn man 5, dat ik 1/3 van mijn mans salaris binnensleep, dat doet er allemaal niet toe. Wij hebben besloten voor elkaar te zorgen. Ik werk zo weinig omdat er kinderen zijn die we zo min mogelijk naar de oppas willen brengen...
Maak dus een keuze: gaan jullie allebei op jullie strepen staan, op je eigen geld zitten en moeilijk doen (in mijn ogen) of gooi je alles op 1 hoop en overleg je iets vaker over waar je je geld aan wilt besteden.
Succes!
maandag 22 maart 2010 om 10:58
Ik mis persoonlijk een beetje de 'wij' in dit verhaal.
Je trouwt in gemeenschap van goederen, je was op de hoogte van de restschuld die over zou blijven na evt. verkoop van het huis. Dan moet je m.i. sámen voor de verdere afbetaling van die schuld zorgen. En sámen bespreken hoe jullie dat gaan doen.
Ik lees voornamelijk; IK geef niet veel geld uit, HIJ vind dat jij ook moet gaan sparen, JIJ vind dat nog te vroeg...
Feit is dat jullie samen een gezin gaan stichten, en samen moeten gaan kijken hoe jullie de aflossing van die schuld aan gaan pakken.
Wat betreft de financiele verdeling; bij ons komt alles op 1 hoop, uitgaven hoeven niet te worden overlegd, tenzij het boven de 100 euro is, dan bespreken we even met elkaar of dat wel uitkomt in die ene maand.
Edit; hier ook geen onderscheid in wie waar hoeveel werkt. Ik werk 3 dagen, maar neem ook een groter deel van het huishouden en de zorg voor onze zoon op me.
Je trouwt in gemeenschap van goederen, je was op de hoogte van de restschuld die over zou blijven na evt. verkoop van het huis. Dan moet je m.i. sámen voor de verdere afbetaling van die schuld zorgen. En sámen bespreken hoe jullie dat gaan doen.
Ik lees voornamelijk; IK geef niet veel geld uit, HIJ vind dat jij ook moet gaan sparen, JIJ vind dat nog te vroeg...
Feit is dat jullie samen een gezin gaan stichten, en samen moeten gaan kijken hoe jullie de aflossing van die schuld aan gaan pakken.
Wat betreft de financiele verdeling; bij ons komt alles op 1 hoop, uitgaven hoeven niet te worden overlegd, tenzij het boven de 100 euro is, dan bespreken we even met elkaar of dat wel uitkomt in die ene maand.
Edit; hier ook geen onderscheid in wie waar hoeveel werkt. Ik werk 3 dagen, maar neem ook een groter deel van het huishouden en de zorg voor onze zoon op me.
anoniem_59438 wijzigde dit bericht op 22-03-2010 11:02
Reden: Toevoeging
Reden: Toevoeging
% gewijzigd
maandag 22 maart 2010 om 10:59
Ik vind het raar dat je wel igvg bent getrouwd, maar blijkbaar niet besefte dat dit er dan ook bij hoort. Jij bent degene die niet kan aarden en dus wil verhuizen. En dus ook moet delen in de kosten. Hoe was het geweest als er wel overwaarde was? Kwam die igvg dan wel goed uit?
Wat betreft de 'pot'. Wij betalen alle2 een x bedrag en de rest is vrij te besteden. Ik ga bijv graag vaak op vakantie en hij vindt andere dingen leuk. Zo is er nooit onenigheid over onnozole bestedingen.
We hebben er bewust voor gekozen om alle2 hetzelfde bedrag in te brengen. Ik verdien meer, maar werk ook meer. Wil hij meer overhouden, moet ie ook fulltime gaan werken. Samenwonen is samen huishouden (bij ons).
Wat betreft de 'pot'. Wij betalen alle2 een x bedrag en de rest is vrij te besteden. Ik ga bijv graag vaak op vakantie en hij vindt andere dingen leuk. Zo is er nooit onenigheid over onnozole bestedingen.
We hebben er bewust voor gekozen om alle2 hetzelfde bedrag in te brengen. Ik verdien meer, maar werk ook meer. Wil hij meer overhouden, moet ie ook fulltime gaan werken. Samenwonen is samen huishouden (bij ons).
maandag 22 maart 2010 om 11:00
Je bent in gemeenschap van goederen getrouwd, dus de schuld is van jullie samen, tenzij je hebt vastgelegd dat je niet aansprakelijk bent voor schulden gemaakt voor het huwelijk. Als de één met een grote schuld de relatie instapt, vraagt dat goede financiele afspraken hoe je daar in de relatie mee omgaat. Als je dan vervolgens besluit om toch in gemeenschap van goederen te trouwen dan ga je dus bewust zelf ook die schuld aan. Je hebt dan geen 'mijn geld' en 'jouw geld' meer, maar alleen 'ons geld'.
Daarnaast zeg je: ik had dit huis nooit gekozen. Maar je hebt wel voor het huis gekozen, anders had je voor het samenwonen er op moeten staan samen een ander huis te betrekken. Hij had dan voor het huwelijk duidelijkheid gehad over zijn restschuld en jij had deze schuld buiten de gemeenschap van goederen kunnen houden.
Overigens is de restschuld er blijkbaar nog niet want het huis is niet verkocht. Waarom niet wachten met het verkopen van het huis tot de markt weer iets is aangetrokken?
Daarnaast zeg je: ik had dit huis nooit gekozen. Maar je hebt wel voor het huis gekozen, anders had je voor het samenwonen er op moeten staan samen een ander huis te betrekken. Hij had dan voor het huwelijk duidelijkheid gehad over zijn restschuld en jij had deze schuld buiten de gemeenschap van goederen kunnen houden.
Overigens is de restschuld er blijkbaar nog niet want het huis is niet verkocht. Waarom niet wachten met het verkopen van het huis tot de markt weer iets is aangetrokken?
oh that purrrrrrrrrfect feeling
maandag 22 maart 2010 om 11:02
Door IGVG te trouwen is de schuld net zo goed van jou. Jij hebt een bewuste keus hiervoor gemaakt. Dat hij de schuld bij zijn ouders zsm af wil lossen kan ik me volledig voorstellen. Ik begrijp dat de schuld er nog niet is en dat je vriend de schuld bij zijn ouders zo klein mogelijk wilt houden. Kan ik me volledig voorstellen.
Maar je kunt hier ook in doorslaan. Dat je hierdoor niet meer op stap kunt met je vriendinnen vind ik wat ver gaan, ervan uitgaande dat je niet wekelijks geld met ze over de balk smijt. Wel kun je bewuster over deze uitstapjes nadenken.
Voor wat betreft de gezamelijk rekening. In het begin van onze relatie stortten we allebei 50% van ons salaris op de gezamelijke rekening. Hier werden alle gezamelijke lasten van betaald. De andere 50% kun je vrij besteden, op=op.
Maak een overzicht met alle vaste lasten, neem daarin ook een fictief bedrag mee voor de aflossing van de lening bij zijn ouders. Je kunt ook een maandelijks spaarbedrag in de vaste lasten opnemen. Een een bedrag voor de baby. Op de site van NIBUD kun je hierover informatie vinden. Bespreek dit overzicht met je vriend, zodat ook hij inzage heeft in de vaste lasten.
Maar je kunt hier ook in doorslaan. Dat je hierdoor niet meer op stap kunt met je vriendinnen vind ik wat ver gaan, ervan uitgaande dat je niet wekelijks geld met ze over de balk smijt. Wel kun je bewuster over deze uitstapjes nadenken.
Voor wat betreft de gezamelijk rekening. In het begin van onze relatie stortten we allebei 50% van ons salaris op de gezamelijke rekening. Hier werden alle gezamelijke lasten van betaald. De andere 50% kun je vrij besteden, op=op.
Maak een overzicht met alle vaste lasten, neem daarin ook een fictief bedrag mee voor de aflossing van de lening bij zijn ouders. Je kunt ook een maandelijks spaarbedrag in de vaste lasten opnemen. Een een bedrag voor de baby. Op de site van NIBUD kun je hierover informatie vinden. Bespreek dit overzicht met je vriend, zodat ook hij inzage heeft in de vaste lasten.
maandag 22 maart 2010 om 11:02
maandag 22 maart 2010 om 11:02
Je zit samen in dit bootje. Dus beider verantwoordelijkheid.
Ik vind het heel dom dat jullie igvg zijn getrouwd. Niet dat ik daarop tegen ben, maar jullie zijn wel heel erg met eigen belang bezig. Precieze verdelingen maken.. bleh.
Tip, neem een gezamelijke rekening en neem een bepaald bedrag voor jullie persoonlijk op eigen rekening. Als je gaat scheiden maakt het toch allemaal niets uit.
Ik vind het heel dom dat jullie igvg zijn getrouwd. Niet dat ik daarop tegen ben, maar jullie zijn wel heel erg met eigen belang bezig. Precieze verdelingen maken.. bleh.
Tip, neem een gezamelijke rekening en neem een bepaald bedrag voor jullie persoonlijk op eigen rekening. Als je gaat scheiden maakt het toch allemaal niets uit.
maandag 22 maart 2010 om 11:02
Nou, ook al is zijn ex vertrokken, de helft van de schuld is nog steeds voor haar hoor! (tenzij haar heeft uitgekocht natuurlijk) Dus in principe is zijn verantwoordelijk voor de helft, en jij en je man voor de andere helft. Wil zij hier niet aan meewerken kun je altijd naar een advocaat stappen en evt. een kort geding beginnen. (Dit doe ik even uit mijn blote hoofd hoor, maar ik dacht dat het zo werkte.) Geen rechter die haar daar van zal vrijspreken, en de hypotheekverstrekker trouwens ook niet.
Verder, tja, jullie krijgen een kindje en ik snap dat hij nou eenmaal vind dat dit nu een gezamelijk probleem is aangezien jullie getrouwd zijn, maar hij zeurt wel een beetje. Zeker als jullie afgesproken hebben om ook ieder een eigen rekening te behouden.
Wij hebben ook ieder onze eigen rekening en een gezamelijke, maar in feite gebruiken wij deze nooit. We betalen ieder ongeveer evenveel. De ene maand ik misschien een beetje meer, de andere maand hij. Hier doen we gewoon niet moeilijk over, zo is het nu eenmaal. En als hij iets heel graag wil hebben en hij koopt het van zijn eigen geld en heeft daardoor die maand iets minder te besteden, so be it. Maar ja, zo doen wij het!
Verder, tja, jullie krijgen een kindje en ik snap dat hij nou eenmaal vind dat dit nu een gezamelijk probleem is aangezien jullie getrouwd zijn, maar hij zeurt wel een beetje. Zeker als jullie afgesproken hebben om ook ieder een eigen rekening te behouden.
Wij hebben ook ieder onze eigen rekening en een gezamelijke, maar in feite gebruiken wij deze nooit. We betalen ieder ongeveer evenveel. De ene maand ik misschien een beetje meer, de andere maand hij. Hier doen we gewoon niet moeilijk over, zo is het nu eenmaal. En als hij iets heel graag wil hebben en hij koopt het van zijn eigen geld en heeft daardoor die maand iets minder te besteden, so be it. Maar ja, zo doen wij het!
maandag 22 maart 2010 om 11:12
jee, wat doen jullie (jij) moeilijk. Jullie zijn in gemeenschap van goederen getrouwd dus jullie inkomsten zijn gezamenlijk en schulden dus ook. Nogal flauw om te blijven benoemen dat het eigenlijk zijn schuld is. Volgens mij wil jij van het huis af omdat je er niet kan aarden. Jullie zijn samen verantwoordelijk. Dat niet kunnen aarden zou ik maar even opzij zetten, want een kind in aantocht en een schuld van tienduizenden euro's loopt niet zo lekker samen.
maandag 22 maart 2010 om 11:20
Kun je de boel niet een ander kleurtje schilderen en er toch proberen te wonen?
Over een paar jaar gaan de prijzen weer omhoog en hoef je niet met zo'n enorme schuld te zitten.
Ik vind het ook erg zonde van de 20.000,- die je man al gespaard heeft.
Die zou ook op een bankrekening kunnen voor als je kind later wil studeren.
Ik vind het eerlijk gezegd een beetje egoïstisch om kost wat kost te willen verhuizen. Is niet kunnen aarden je echt 30.000,- waard?
Over een paar jaar gaan de prijzen weer omhoog en hoef je niet met zo'n enorme schuld te zitten.
Ik vind het ook erg zonde van de 20.000,- die je man al gespaard heeft.
Die zou ook op een bankrekening kunnen voor als je kind later wil studeren.
Ik vind het eerlijk gezegd een beetje egoïstisch om kost wat kost te willen verhuizen. Is niet kunnen aarden je echt 30.000,- waard?
maandag 22 maart 2010 om 11:28
Ik kan het niet anders dan eens zijn met de posters voor me.
Als ik jou was zou ik zeker heroverwegen of je toch liever niet in dit huis wil blijven wonen.
En je hebt geen keus, de schult is voor jullie, niet voor hem alleen.
En als 3e je kan wel zeggen dat je geen 'big spender'bent, maar heb je jullie uitgaven als eens onder de loep gelegd? 4x per maand 25 euro is ook 100 euro op het eind.
Als ik jou was zou ik zeker heroverwegen of je toch liever niet in dit huis wil blijven wonen.
En je hebt geen keus, de schult is voor jullie, niet voor hem alleen.
En als 3e je kan wel zeggen dat je geen 'big spender'bent, maar heb je jullie uitgaven als eens onder de loep gelegd? 4x per maand 25 euro is ook 100 euro op het eind.
maandag 22 maart 2010 om 11:30
maandag 22 maart 2010 om 11:31
Ik zie het ook als gedeeld probleem en heb daarom beloofd hem te helpen met aflossen zodra het huis verkocht is.
Beloofd klinkt zo ...... goh wat goed van me. Maar zoals je ziet is het je plicht, los van hoe jullie de exacte verdeling doen in relatie met inkomensverschil en huishouden en evt. straks zorgtaken.
Beloofd klinkt zo ...... goh wat goed van me. Maar zoals je ziet is het je plicht, los van hoe jullie de exacte verdeling doen in relatie met inkomensverschil en huishouden en evt. straks zorgtaken.
maandag 22 maart 2010 om 11:34
quote:Aureel schreef op 22 maart 2010 @ 11:29:
Het is inderdaad zo dat het mijn keuze is geweest om hier te gaan wonen. Dit had met allerlei dingen te maken en het voert te ver om hier uit te leggen. Maar ik moet in elk geval ook de consequenties aanvaarden. Het probleem is ook niet zozeer dat ik denk niet te hoeven meebetalen aan de schuld. Het is meer een kwestie van wie betaalt wanneer wat. Daar komen we niet uit.Dat is dus een ware rare discussie als al het geld van jullie gezamenlijk is. De discussie zou dus moeten zijn: waar geven wij ons geld aan uit? Dat zou de gesprekken wel eens heel erg kunnen veranderen.
Maar enniehoe, als jullie beiden willen verhuizen, komen jullie dus met een schuld van 10.000 euro te zitten. Spreek af wat er van het gezamenlijk geld aan die schuld wordt afgelost, bereken de vaste lasten en bekijk wat er aan 'zakgeld' voor beiden overblijft.
Het is inderdaad zo dat het mijn keuze is geweest om hier te gaan wonen. Dit had met allerlei dingen te maken en het voert te ver om hier uit te leggen. Maar ik moet in elk geval ook de consequenties aanvaarden. Het probleem is ook niet zozeer dat ik denk niet te hoeven meebetalen aan de schuld. Het is meer een kwestie van wie betaalt wanneer wat. Daar komen we niet uit.Dat is dus een ware rare discussie als al het geld van jullie gezamenlijk is. De discussie zou dus moeten zijn: waar geven wij ons geld aan uit? Dat zou de gesprekken wel eens heel erg kunnen veranderen.
Maar enniehoe, als jullie beiden willen verhuizen, komen jullie dus met een schuld van 10.000 euro te zitten. Spreek af wat er van het gezamenlijk geld aan die schuld wordt afgelost, bereken de vaste lasten en bekijk wat er aan 'zakgeld' voor beiden overblijft.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
maandag 22 maart 2010 om 11:37
Dat lijkt me iets om heel goed verder uit te zoeken.
Kunnen we doen, maar ik verwacht er erg weinig van. Het is helaas echt te laat, man had eerder op zijn strepen moeten gaan staan toendertijd.
Beloofd klinkt zo ...... goh wat goed van me. Maar zoals je ziet is het je plicht, los van hoe jullie de exacte verdeling doen in relatie met inkomensverschil en huishouden en evt. straks zorgtaken.
Ik noemde het beloofd omdat ik die 'belofte' deed vóór ons huwelijk. Ik kan ook zeggen: we hebben het afgesproken. Dat klinkt inderdaad anders.
Kunnen we doen, maar ik verwacht er erg weinig van. Het is helaas echt te laat, man had eerder op zijn strepen moeten gaan staan toendertijd.
Beloofd klinkt zo ...... goh wat goed van me. Maar zoals je ziet is het je plicht, los van hoe jullie de exacte verdeling doen in relatie met inkomensverschil en huishouden en evt. straks zorgtaken.
Ik noemde het beloofd omdat ik die 'belofte' deed vóór ons huwelijk. Ik kan ook zeggen: we hebben het afgesproken. Dat klinkt inderdaad anders.
