Geld & Recht
alle pijlers
Samengesteld gezin. Hoe verdelen we de financien?
donderdag 30 oktober 2008 om 10:38
Mijn vriend en ik wonen sinds een aantal maanden samen onder een dak met mijn twee kinderen (16 en 13 jaar) uit mijn eerste huwelijk. Ik heb een parttime baan en zorg voor het huishouden. Het netto inkomen van mijn vriend is dubbel zoveel als dat van mij (2500 tegenover 1250). Wij zijn telkens op zoek naar een manier om de vaste laten/huishoudgeld op een eerlijke manier te verdelen maar komen hier niet uit! Op dit moment hanteren we de volgende regeling. Alle vaste lasten (incl. boodschappengeld) komt bij ons per maand uit op 2500 euro. We leggen daarvoor een evenredig deel in (1675/825). Met het bedrag dat overblijft mag ieder van ons doen wat hij/zij leuk vindt. Verder hebben wij de afspraak dat ik verantwoordelijk ben voor de uitgaven van mijn kinderen (zakgeld, kleedgeld, sporten, bijdrage GSM, schoolgeld enz enz). Dat betaal ik dus van het bedrag dat ik overhoud! Ik ontvang daarnaast ook alimentatie van mijn ex (250 euro voor 2 kinderen) en kinderbijslag!
Wat mij niet lekker zit is het volgende: Toen ik nog alleen met de kinderen woonde, had ik recht op verschillende toeslagen (kindertoeslag, zorgtoeslag, teruggave IB belasting ivm alleenstaande ouder kortingen). Nadat ik ben gaan samenwonen zijn deze toeslagen komen te vervallen. Hierdoor heb ik 300 euro per maand minder te besteden. De maandelijke lasten m.b.t. de kids gaan echter gewoon door. Ik wil daarvoor niet bij mijn vriend aankloppen. Hij heeft immers ook zijn eigen verplichtingen en betaald alimentatie aan zijn ex vrouw.
Mijn vraag is : Hoe doen andere samengestelde gezinnen dit? Is onze strikte verdeling goed en vooral eerlijk?
Wat mij niet lekker zit is het volgende: Toen ik nog alleen met de kinderen woonde, had ik recht op verschillende toeslagen (kindertoeslag, zorgtoeslag, teruggave IB belasting ivm alleenstaande ouder kortingen). Nadat ik ben gaan samenwonen zijn deze toeslagen komen te vervallen. Hierdoor heb ik 300 euro per maand minder te besteden. De maandelijke lasten m.b.t. de kids gaan echter gewoon door. Ik wil daarvoor niet bij mijn vriend aankloppen. Hij heeft immers ook zijn eigen verplichtingen en betaald alimentatie aan zijn ex vrouw.
Mijn vraag is : Hoe doen andere samengestelde gezinnen dit? Is onze strikte verdeling goed en vooral eerlijk?
donderdag 30 oktober 2008 om 13:20
quote:Vesude schreef op 30 oktober 2008 @ 10:38:
Mijn vraag is : Hoe doen andere samengestelde gezinnen dit? Is onze strikte verdeling goed en vooral eerlijk?Wij hebben toen ons samengestelde gezin een feit werd ook zo'n soort verdeling gemaakt, maar in de praktijk zijn we niet zo strikt. Het geld komt feitelijk op één hoop, ook al staat e.e.a. op verschillende rekeningen, en dat bevalt prima.
Mijn vraag is : Hoe doen andere samengestelde gezinnen dit? Is onze strikte verdeling goed en vooral eerlijk?Wij hebben toen ons samengestelde gezin een feit werd ook zo'n soort verdeling gemaakt, maar in de praktijk zijn we niet zo strikt. Het geld komt feitelijk op één hoop, ook al staat e.e.a. op verschillende rekeningen, en dat bevalt prima.
donderdag 30 oktober 2008 om 13:25
Aha, ik begrijp al waarom je zo graag meer te besteden wilt hebben. Je houdt nogal van een luxe leventje (niets mis mee hoor). Maar ik zou dan toch echt ZELF wat meer gaan werken voor die laserbehandelingen, Leg Master en je dure cremepjes en uitstapjes. Maar ja, tis maar een ideetje hoor. Beetje lullig om vriendlief daarmee op te zadelen, vind je niet?
...
donderdag 30 oktober 2008 om 14:14
quote:Pinksterbloempje schreef op 30 oktober 2008 @ 13:14:
[...]
Boro, dat mag niet van BGB. Ja hoor , mag best . Maar vind het een beetje zuur als kinderen al-tijd van al-les de dupe worden . Van vakken vullen gaan ze niet dood , maar de redenatie die erachter zit daar frons ik dan een heel klein beetje van , zeg maar .
[...]
Boro, dat mag niet van BGB. Ja hoor , mag best . Maar vind het een beetje zuur als kinderen al-tijd van al-les de dupe worden . Van vakken vullen gaan ze niet dood , maar de redenatie die erachter zit daar frons ik dan een heel klein beetje van , zeg maar .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
donderdag 30 oktober 2008 om 14:17
quote:borodini schreef op 30 oktober 2008 @ 13:18:
oh, dan moet BGB maar eens een hartig woordje met mijn ouders gaan spreken. Toen ik 15 werd vertelde mijn vader mij doodleuk dat het tijd was voor een bij baantje. En aangezien ik zo nodig wilde roken En stappen liep ik het AD in de ochtend en stond ik op vrijdag avond en de hele zaterdag bij de Hema. Ben er helemaal niet slechter van geworden.
Bovendien had ik ook nog mijn vaste taken thuis, en kookte ik regelmatig ( degene die het eerst thuis kwam moest koken )
Hier krijgen ze beiden meer dan royaal zakgeld ( leven er zelf ook namelijk heel royaal van ) en voor alle extra's die ze dan nog willen ( en die willen ze ) gaan ze maar wat doen . ( en dat doen ze dus ook ) .
Maar kan me voorstellen dat ze zouden stuiterbakken als ik zou zeggen ; ik wil meer schoenen dus vanaf nu moeten jullie werken , ofzo .
oh, dan moet BGB maar eens een hartig woordje met mijn ouders gaan spreken. Toen ik 15 werd vertelde mijn vader mij doodleuk dat het tijd was voor een bij baantje. En aangezien ik zo nodig wilde roken En stappen liep ik het AD in de ochtend en stond ik op vrijdag avond en de hele zaterdag bij de Hema. Ben er helemaal niet slechter van geworden.
Bovendien had ik ook nog mijn vaste taken thuis, en kookte ik regelmatig ( degene die het eerst thuis kwam moest koken )
Hier krijgen ze beiden meer dan royaal zakgeld ( leven er zelf ook namelijk heel royaal van ) en voor alle extra's die ze dan nog willen ( en die willen ze ) gaan ze maar wat doen . ( en dat doen ze dus ook ) .
Maar kan me voorstellen dat ze zouden stuiterbakken als ik zou zeggen ; ik wil meer schoenen dus vanaf nu moeten jullie werken , ofzo .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
donderdag 30 oktober 2008 om 14:17
Hoe bedoel je bgb ? Omdat ik dan mijn eigen kleding moest kopen ? ( ik heb btw nog geen idee hoe ik het ga doen als mijn knideren later pubert zijn hoor )
t was ook niet dat mijn ouders het geld niet hadden, ze waren samen goed voor zo'n slordige 15.000 gulden per maand. ( djeez, het waren wel krenten , eigenlijk )
t was ook niet dat mijn ouders het geld niet hadden, ze waren samen goed voor zo'n slordige 15.000 gulden per maand. ( djeez, het waren wel krenten , eigenlijk )
Zo ! En dan kunnen we nu weer allemaal normaal doen....
donderdag 30 oktober 2008 om 14:18
quote:Bronny schreef op 30 oktober 2008 @ 13:04:
[...]
Jij hebt genoeg te besteden. Je kan van 859.50 je kids in G=star jassen kleden, jezelf ook in een leuke outfit, een keer per drie weken naar de kapper en wat opzij zetten.
Weet je wat die jassen kosten ?
[...]
Jij hebt genoeg te besteden. Je kan van 859.50 je kids in G=star jassen kleden, jezelf ook in een leuke outfit, een keer per drie weken naar de kapper en wat opzij zetten.
Weet je wat die jassen kosten ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
donderdag 30 oktober 2008 om 14:18
quote:Vesude schreef op 30 oktober 2008 @ 12:59:
Hij heeft echt meer te besteden. Dat heeft met een ander belastingvoordeel te maken.
Dan moeten jullie misschien samen aangifte gaan doen, zodat jullie zoveel mogelijk belastingvoordeel kunnen krijgen.
Maar volgens mij zit het geld wat je tekort komt inderdaad in je huis. Is je verbeterde woongenot niet die 300 euro per maand waard? En als het dat niet is had je gewoon in je vorige huis moeten blijven wonen, dan had je nog extra te besteden gehad zelfs.
Hij heeft echt meer te besteden. Dat heeft met een ander belastingvoordeel te maken.
Dan moeten jullie misschien samen aangifte gaan doen, zodat jullie zoveel mogelijk belastingvoordeel kunnen krijgen.
Maar volgens mij zit het geld wat je tekort komt inderdaad in je huis. Is je verbeterde woongenot niet die 300 euro per maand waard? En als het dat niet is had je gewoon in je vorige huis moeten blijven wonen, dan had je nog extra te besteden gehad zelfs.
donderdag 30 oktober 2008 om 14:19
donderdag 30 oktober 2008 om 14:19
juist, nee, dan deed je het ongeveer als mijn ouders. Denk ik.
Ik kreeg hulst wel schoenen oid bijv. Maar als mijn moeder bristol "kistjes" wilde kopen voor mij, en ik per se DrMartins wilde moest ik het verschil bij leggen.
Zak en kleedgeld kregen wij dus niet, maar er werd wel rond de kinderbijslag gekeken wat we echt nodig hadden, en wat ze er aan uit wilde geven.
Mijn ouders waren iets strengen dan jij denk ik bgb
Ik kreeg hulst wel schoenen oid bijv. Maar als mijn moeder bristol "kistjes" wilde kopen voor mij, en ik per se DrMartins wilde moest ik het verschil bij leggen.
Zak en kleedgeld kregen wij dus niet, maar er werd wel rond de kinderbijslag gekeken wat we echt nodig hadden, en wat ze er aan uit wilde geven.
Mijn ouders waren iets strengen dan jij denk ik bgb
Zo ! En dan kunnen we nu weer allemaal normaal doen....
Ik ben vooral erg lui vandaag
donderdag 30 oktober 2008 om 14:21
donderdag 30 oktober 2008 om 14:26
quote:borodini schreef op 30 oktober 2008 @ 14:19:
juist, nee, dan deed je het ongeveer als mijn ouders. Denk ik.
Ik kreeg hulst wel schoenen oid bijv. Maar als mijn moeder bristol "kistjes" wilde kopen voor mij, en ik per se DrMartins wilde moest ik het verschil bij leggen.
Zak en kleedgeld kregen wij dus niet, maar er werd wel rond de kinderbijslag gekeken wat we echt nodig hadden, en wat ze er aan uit wilde geven.
Mijn ouders waren iets strengen dan jij denk ik bgb
Nou, komt wel beetje op hetzelfde neer .
Kijk , ik loop zelf niet in C&A , dus die prijs hou ik ook niet aan voor mijn pubers . Zo hebben we het altijd gedaan eigenlijk ; heb je 100 euro over , heeft iedereen 25 te besteden . Zo heel precies niet , maar wat ik bedoel ; niet wij in iets duurs en kinderen " omdat ze er nog uit groeien " in een totaal andere prijsklasse .
Dus hun kleedgeld is ook best royaal ( meestal meer dan wij voor onszelf uitgeven omdat wij meestal pas iets kopen als we iets leuks zien of iets nodig hebben . Die pubers kopen omdat ze het nou eenmaal te besteden heb en hun net iets meer met de mode bezig zijn . ) en wat ze er niet van halen leggen ze zelf bij met zakgeld , verjaardagsgeld of bijbaantjes .
juist, nee, dan deed je het ongeveer als mijn ouders. Denk ik.
Ik kreeg hulst wel schoenen oid bijv. Maar als mijn moeder bristol "kistjes" wilde kopen voor mij, en ik per se DrMartins wilde moest ik het verschil bij leggen.
Zak en kleedgeld kregen wij dus niet, maar er werd wel rond de kinderbijslag gekeken wat we echt nodig hadden, en wat ze er aan uit wilde geven.
Mijn ouders waren iets strengen dan jij denk ik bgb
Nou, komt wel beetje op hetzelfde neer .
Kijk , ik loop zelf niet in C&A , dus die prijs hou ik ook niet aan voor mijn pubers . Zo hebben we het altijd gedaan eigenlijk ; heb je 100 euro over , heeft iedereen 25 te besteden . Zo heel precies niet , maar wat ik bedoel ; niet wij in iets duurs en kinderen " omdat ze er nog uit groeien " in een totaal andere prijsklasse .
Dus hun kleedgeld is ook best royaal ( meestal meer dan wij voor onszelf uitgeven omdat wij meestal pas iets kopen als we iets leuks zien of iets nodig hebben . Die pubers kopen omdat ze het nou eenmaal te besteden heb en hun net iets meer met de mode bezig zijn . ) en wat ze er niet van halen leggen ze zelf bij met zakgeld , verjaardagsgeld of bijbaantjes .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
donderdag 30 oktober 2008 om 14:36
Weet je Vesude. Ik begrijp je punt wel welke je wilt maken. Je wilt graag wat meer geld voor jezelf overhouden en hoe moet je dat voor elkaar krijgen.
Snap je dat je sommige mensen tegen het verkeerde been trapt. Dat je loopt te 'piepen' dat je niet uitkomt, of te kort hebt, terwijl je vertelt wat je inkomen is. Wat het inkomen van je partner is en nog belangrijker dat je vertelt dat jullie in een prachtige boerderij zijn gaan wonen.
Hoe kan je nu zeggen dat je minder geld overhoudt als je luxer ben gaan wonen?
Hoe kan je nu verbaasd zijn hierover?
Bij mij is het andersom. Ik woonde samen. Had een gezamenlijk inkomen van meer dan ¤ 4500 netto in de maand. Ik leefde als godin in Frankrijk. Deed alles wat ik wilde. Shoppen, dineren, vakanties. Het kon niet op.
Mijn relatie is over. Ex uitgekocht, ben hier blijven wonen.
Ik kan ook vertellen dat ik het nu een stuk minder heb. Dat ik moet denken voordat ik een euro uitgeef. Dat ik niet meer een prachtige luxe bank kan uitzoeken maar dat ik er eentje koop bij de Ikea om 'm vervolgens zelf in elkaar te zetten. Dat iedere 2 weken naar de thermen niet meer in mijn uitgavenlijstje pas. Dat ik me drukmaak over mijn energierekening omdat ik daar nooit eerder over nadacht. Maar ik koos ervoor om in mijn prachtige huis te blijven wonen omdat mijn hart hier ligt. Ik had ook mijn huis kunnen verkopen, ergens een klein appartement kunnen kopen en veel meer geld kunnen uitgeven aan andere zaken. Maar dat deed ik niet. Daar komt onze overeenkomst. Wij hebben allebei 'zoals je dat noemt' een luxe probleem.
Alleen ik klaag niet.
Ik voel me gelukkig.
Als je echt voelt dat je gelukkig bent, je woont in een huis waar je gelukkig bent en waar jij ook nog eens woont met de liefde van je leven en je twee kinderen.... je hebt geld om te eten, er is drinken, je kunt echt wel af en toe iets kopen voor jezelf.....
Waar hebben we het dan over?
Ik vermoed dat het merendeel van de mensen zo bereid is ¤ 300 per maand op te geven om bijzonder intens gelukkig met de liefde van hun leven lang en gelukkig in een prachtige boerderij te wonen.
Daarom, daarom schop je tegen het verkeerde been hier.
Luxe probleem. Niets meer, niets minder.
En dat kan erg pijnlijk zijn voor mensen die met veel minder rond moeten komen.
Snap je dat je sommige mensen tegen het verkeerde been trapt. Dat je loopt te 'piepen' dat je niet uitkomt, of te kort hebt, terwijl je vertelt wat je inkomen is. Wat het inkomen van je partner is en nog belangrijker dat je vertelt dat jullie in een prachtige boerderij zijn gaan wonen.
Hoe kan je nu zeggen dat je minder geld overhoudt als je luxer ben gaan wonen?
Hoe kan je nu verbaasd zijn hierover?
Bij mij is het andersom. Ik woonde samen. Had een gezamenlijk inkomen van meer dan ¤ 4500 netto in de maand. Ik leefde als godin in Frankrijk. Deed alles wat ik wilde. Shoppen, dineren, vakanties. Het kon niet op.
Mijn relatie is over. Ex uitgekocht, ben hier blijven wonen.
Ik kan ook vertellen dat ik het nu een stuk minder heb. Dat ik moet denken voordat ik een euro uitgeef. Dat ik niet meer een prachtige luxe bank kan uitzoeken maar dat ik er eentje koop bij de Ikea om 'm vervolgens zelf in elkaar te zetten. Dat iedere 2 weken naar de thermen niet meer in mijn uitgavenlijstje pas. Dat ik me drukmaak over mijn energierekening omdat ik daar nooit eerder over nadacht. Maar ik koos ervoor om in mijn prachtige huis te blijven wonen omdat mijn hart hier ligt. Ik had ook mijn huis kunnen verkopen, ergens een klein appartement kunnen kopen en veel meer geld kunnen uitgeven aan andere zaken. Maar dat deed ik niet. Daar komt onze overeenkomst. Wij hebben allebei 'zoals je dat noemt' een luxe probleem.
Alleen ik klaag niet.
Ik voel me gelukkig.
Als je echt voelt dat je gelukkig bent, je woont in een huis waar je gelukkig bent en waar jij ook nog eens woont met de liefde van je leven en je twee kinderen.... je hebt geld om te eten, er is drinken, je kunt echt wel af en toe iets kopen voor jezelf.....
Waar hebben we het dan over?
Ik vermoed dat het merendeel van de mensen zo bereid is ¤ 300 per maand op te geven om bijzonder intens gelukkig met de liefde van hun leven lang en gelukkig in een prachtige boerderij te wonen.
Daarom, daarom schop je tegen het verkeerde been hier.
Luxe probleem. Niets meer, niets minder.
En dat kan erg pijnlijk zijn voor mensen die met veel minder rond moeten komen.
DTEEZ!
donderdag 30 oktober 2008 om 14:48
quote:Djoels schreef op 30 oktober 2008 @ 14:36:
Weet je Vesude. Ik begrijp je punt wel welke je wilt maken. Je wilt graag wat meer geld voor jezelf overhouden en hoe moet je dat voor elkaar krijgen.
Snap je dat je sommige mensen tegen het verkeerde been trapt. Dat je loopt te 'piepen' dat je niet uitkomt, of te kort hebt, terwijl je vertelt wat je inkomen is. Wat het inkomen van je partner is en nog belangrijker dat je vertelt dat jullie in een prachtige boerderij zijn gaan wonen.
Hoe kan je nu zeggen dat je minder geld overhoudt als je luxer ben gaan wonen?
Hoe kan je nu verbaasd zijn hierover?
Bij mij is het andersom. Ik woonde samen. Had een gezamenlijk inkomen van meer dan ¤ 4500 netto in de maand. Ik leefde als godin in Frankrijk. Deed alles wat ik wilde. Shoppen, dineren, vakanties. Het kon niet op.
Mijn relatie is over. Ex uitgekocht, ben hier blijven wonen.
Ik kan ook vertellen dat ik het nu een stuk minder heb. Dat ik moet denken voordat ik een euro uitgeef. Dat ik niet meer een prachtige luxe bank kan uitzoeken maar dat ik er eentje koop bij de Ikea om 'm vervolgens zelf in elkaar te zetten. Dat iedere 2 weken naar de thermen niet meer in mijn uitgavenlijstje pas. Dat ik me drukmaak over mijn energierekening omdat ik daar nooit eerder over nadacht. Maar ik koos ervoor om in mijn prachtige huis te blijven wonen omdat mijn hart hier ligt. Ik had ook mijn huis kunnen verkopen, ergens een klein appartement kunnen kopen en veel meer geld kunnen uitgeven aan andere zaken. Maar dat deed ik niet. Daar komt onze overeenkomst. Wij hebben allebei 'zoals je dat noemt' een luxe probleem.
Alleen ik klaag niet.
Ik voel me gelukkig.
Als je echt voelt dat je gelukkig bent, je woont in een huis waar je gelukkig bent en waar jij ook nog eens woont met de liefde van je leven en je twee kinderen.... je hebt geld om te eten, er is drinken, je kunt echt wel af en toe iets kopen voor jezelf.....
Waar hebben we het dan over?
Ik vermoed dat het merendeel van de mensen zo bereid is ¤ 300 per maand op te geven om bijzonder intens gelukkig met de liefde van hun leven lang en gelukkig in een prachtige boerderij te wonen.
Daarom, daarom schop je tegen het verkeerde been hier.
Luxe probleem. Niets meer, niets minder.
En dat kan erg pijnlijk zijn voor mensen die met veel minder rond moeten komen.
Het is niet mijn bedoeling om mensen tegen het zere been te trappen. Ik besef ook dat er mensen zijn die naar de voedselbank moeten. Ik ben heel gelukkig in mijn prachtige woning en geniet hier iedere dag van. Met dit onderwerp wilde ik slechts wat reakties naast elkaar zetten om te horen hoe andere mensen hierover denken. Ze mogen dan best zeggen dat ik verwend overkom. Ik heb een brede rug hoor! Wat ik alleen niet snap is dat mensen van de gelegenheid gebruik maken om je even een lesje te leren. Ik stel me kwetsbaar op en ben bereid tot een discussie. Ik haak echter af mensen menen dat ik ook geen recht meer heb op alimentatie omdat ik nu weer samenwoon. Alsof ik een of andere over het paard getilde verwende bitch ben! Dat is toch helemaal niet het onderwerp van deze discussie?
Aan jouw antwoord heb ik overigens echt iets! Dat is iets om over na te denken mee te nemen. Ik wens je overigens veel succes toe. Je lijkt me een sterk iemand die haar mannetje kan staan.
Weet je Vesude. Ik begrijp je punt wel welke je wilt maken. Je wilt graag wat meer geld voor jezelf overhouden en hoe moet je dat voor elkaar krijgen.
Snap je dat je sommige mensen tegen het verkeerde been trapt. Dat je loopt te 'piepen' dat je niet uitkomt, of te kort hebt, terwijl je vertelt wat je inkomen is. Wat het inkomen van je partner is en nog belangrijker dat je vertelt dat jullie in een prachtige boerderij zijn gaan wonen.
Hoe kan je nu zeggen dat je minder geld overhoudt als je luxer ben gaan wonen?
Hoe kan je nu verbaasd zijn hierover?
Bij mij is het andersom. Ik woonde samen. Had een gezamenlijk inkomen van meer dan ¤ 4500 netto in de maand. Ik leefde als godin in Frankrijk. Deed alles wat ik wilde. Shoppen, dineren, vakanties. Het kon niet op.
Mijn relatie is over. Ex uitgekocht, ben hier blijven wonen.
Ik kan ook vertellen dat ik het nu een stuk minder heb. Dat ik moet denken voordat ik een euro uitgeef. Dat ik niet meer een prachtige luxe bank kan uitzoeken maar dat ik er eentje koop bij de Ikea om 'm vervolgens zelf in elkaar te zetten. Dat iedere 2 weken naar de thermen niet meer in mijn uitgavenlijstje pas. Dat ik me drukmaak over mijn energierekening omdat ik daar nooit eerder over nadacht. Maar ik koos ervoor om in mijn prachtige huis te blijven wonen omdat mijn hart hier ligt. Ik had ook mijn huis kunnen verkopen, ergens een klein appartement kunnen kopen en veel meer geld kunnen uitgeven aan andere zaken. Maar dat deed ik niet. Daar komt onze overeenkomst. Wij hebben allebei 'zoals je dat noemt' een luxe probleem.
Alleen ik klaag niet.
Ik voel me gelukkig.
Als je echt voelt dat je gelukkig bent, je woont in een huis waar je gelukkig bent en waar jij ook nog eens woont met de liefde van je leven en je twee kinderen.... je hebt geld om te eten, er is drinken, je kunt echt wel af en toe iets kopen voor jezelf.....
Waar hebben we het dan over?
Ik vermoed dat het merendeel van de mensen zo bereid is ¤ 300 per maand op te geven om bijzonder intens gelukkig met de liefde van hun leven lang en gelukkig in een prachtige boerderij te wonen.
Daarom, daarom schop je tegen het verkeerde been hier.
Luxe probleem. Niets meer, niets minder.
En dat kan erg pijnlijk zijn voor mensen die met veel minder rond moeten komen.
Het is niet mijn bedoeling om mensen tegen het zere been te trappen. Ik besef ook dat er mensen zijn die naar de voedselbank moeten. Ik ben heel gelukkig in mijn prachtige woning en geniet hier iedere dag van. Met dit onderwerp wilde ik slechts wat reakties naast elkaar zetten om te horen hoe andere mensen hierover denken. Ze mogen dan best zeggen dat ik verwend overkom. Ik heb een brede rug hoor! Wat ik alleen niet snap is dat mensen van de gelegenheid gebruik maken om je even een lesje te leren. Ik stel me kwetsbaar op en ben bereid tot een discussie. Ik haak echter af mensen menen dat ik ook geen recht meer heb op alimentatie omdat ik nu weer samenwoon. Alsof ik een of andere over het paard getilde verwende bitch ben! Dat is toch helemaal niet het onderwerp van deze discussie?
Aan jouw antwoord heb ik overigens echt iets! Dat is iets om over na te denken mee te nemen. Ik wens je overigens veel succes toe. Je lijkt me een sterk iemand die haar mannetje kan staan.
donderdag 30 oktober 2008 om 15:22
Vesude is begrijp dat je ook met puberkinderen er wilt zijn voor je kinderen. Ben zelf gescheiden en het schikbeeld wat stoeptegel schetst heeft mij ook voor ogen gestaan. Gelukkig was ik in staat na de scheiding een klein huisje te kopen, wat ik met de allimentatie en kinderbijslag kon betalen voor mij kind en mij. Na 2 jaar is mijn vriend bij me ingetrokken. Vooraf hebben we bij de notaris alles vast laten leggen, omdat we dat beiden graag wilden. Ook ik wil er zoveel mogelijk zijn voor mijn kind, en werk alle uren dat het naar school is. Gaan samen de deur uit en ben net terug voor school uit is. Vriend betaald voor 3 kinderen allimentatie van zijn salaris. Wij hebben een gezamelijke pot, waar we evenveel instoppen elke maand voor alle vaste lasten, boodschappen etc. Wat bij beiden overblijft is ter vrije besteding. De xtra kosten voor mijn kind betaal ik zelf (kleding, school, sportvereniging) en kleding voor ons zelf valt ook buiten dit budget. Verder hebben we een gezamelijke spaarpot voor de extra's, zoals vakantie of mankementen aan het huis, nieuwe meubels wanneer dat nodig is. Wij zijn hier allebei heel gelukkig mee. Het feit dat meedere mensen zeggen dat je dan niet van je vriend zou houden, vind ik niet helemaal eerlijk. Onze verdeling is zo ontstaan omdat ik als alleenstaande moeder zowat op straat stond, vader bleef in het huis wonen wat ik niet kon betalen.Het schrikbeeld van Stoeptegel staat mij nog steeds voor ogen, en ik wil nooit meer in zo'n situatie terecht komen.
Vandaar dat, ondanks dat mijn huidige vriend en ik veel van elkaar houden, ik geen nieuw gezamelijk huis wil kopen, maar in mijn kleine huisje blijf, mocht t ooit mis gaan ,ik niet op straat kom te staan. Zeg nou zelf, veel van de mensen op dit forum zijn al aan hun 2e relatie bezig, dus zeg nooit nooit.Toen je voor de 1e keer trouwde dacht ook iedereen dat dit voor altijd zou zijn.
Vandaar dat, ondanks dat mijn huidige vriend en ik veel van elkaar houden, ik geen nieuw gezamelijk huis wil kopen, maar in mijn kleine huisje blijf, mocht t ooit mis gaan ,ik niet op straat kom te staan. Zeg nou zelf, veel van de mensen op dit forum zijn al aan hun 2e relatie bezig, dus zeg nooit nooit.Toen je voor de 1e keer trouwde dacht ook iedereen dat dit voor altijd zou zijn.
donderdag 30 oktober 2008 om 15:28
quote:__justme__ schreef op 30 oktober 2008 @ 12:45:
Vriend heeft 2500-1675= 825 vrij te besteden.
Jij hebt (1250 +250)-825 = 675 vrij te besteden.
Ikke niet snap nie...
Kan je wel tellen TO?
Vriend heeft dat alleen te besteden en To heeft dat aan zichzelf en haar twee kids te besteden en pubers zijn duur.
(zal wel mosterd zijn)
Vriend heeft 2500-1675= 825 vrij te besteden.
Jij hebt (1250 +250)-825 = 675 vrij te besteden.
Ikke niet snap nie...
Kan je wel tellen TO?
Vriend heeft dat alleen te besteden en To heeft dat aan zichzelf en haar twee kids te besteden en pubers zijn duur.
(zal wel mosterd zijn)
donderdag 30 oktober 2008 om 15:31
Die alimentatie is niet eens voor jou maar voor je kinderen. Ik zou het erg raar vinden als een van de ouders niks meer zou bijdragen aan de eigen kinderen waar die ook wonen (al komt dat wel voor helaas).
Maar goed ik denk dat het niets zou uitmaken hoe jij en je gezin zouden wonen en wat erin en eruit zou gaan; het geeft altijd een onprettig gevoel als je geldzaken niet op orde zijn en in dit voorbeeld zoals bij jou je het gevoel hebt dat het 'oneerlijk' is verdeelt. Anderen houden gewoon niks/weinig over zoals hier... en dan valt er weinig over na te denken haha
Jullie hebben het vast doorgesproken allemaal maar het loopt nu mank. Dus je moet met je vriend gaan praten, alles weer op een rijtje zetten. Je kan meer gaan werken, de rest kan thuis meer doen, het geld wordt anders verdeelt maar goed wat jullie er ook op verzinnen, je zult toch eerst moeten praten.
Als jullie een half jaar geloof ik samengewoond hebben zijn jullie fiscaal partners en dan kun je vast daar ook een gunstigere verdeling maken.
Het is bij jullie ingewikkelder dan bij mij bijvoorbeeld, dus ik zou of de verdeling/grote bedragen steeds goed uitrekenen en steeds overleggen enz maar dan wel alles naar rato en niet zoals nu (ikzelf zou meer gaan werken maar goed, als je heel veel in huis doet en dat scheelt je vriend veel werk zou ik het daar op gooien). Of je doet alles op een grote hoop en doet beide niet zo moeilijk. Als er wel genoeg geld is, is het toch wel raar om er alsnog zo'n gedoe over te hebben...
Maar goed ik denk dat het niets zou uitmaken hoe jij en je gezin zouden wonen en wat erin en eruit zou gaan; het geeft altijd een onprettig gevoel als je geldzaken niet op orde zijn en in dit voorbeeld zoals bij jou je het gevoel hebt dat het 'oneerlijk' is verdeelt. Anderen houden gewoon niks/weinig over zoals hier... en dan valt er weinig over na te denken haha
Jullie hebben het vast doorgesproken allemaal maar het loopt nu mank. Dus je moet met je vriend gaan praten, alles weer op een rijtje zetten. Je kan meer gaan werken, de rest kan thuis meer doen, het geld wordt anders verdeelt maar goed wat jullie er ook op verzinnen, je zult toch eerst moeten praten.
Als jullie een half jaar geloof ik samengewoond hebben zijn jullie fiscaal partners en dan kun je vast daar ook een gunstigere verdeling maken.
Het is bij jullie ingewikkelder dan bij mij bijvoorbeeld, dus ik zou of de verdeling/grote bedragen steeds goed uitrekenen en steeds overleggen enz maar dan wel alles naar rato en niet zoals nu (ikzelf zou meer gaan werken maar goed, als je heel veel in huis doet en dat scheelt je vriend veel werk zou ik het daar op gooien). Of je doet alles op een grote hoop en doet beide niet zo moeilijk. Als er wel genoeg geld is, is het toch wel raar om er alsnog zo'n gedoe over te hebben...
donderdag 30 oktober 2008 om 15:42
Bij ons is het allemaal gewoon vanzelf gelopen.
In het begin van onze relatie had ik meer geld en betaalde ik de hypotheek,later is dat verschroven.
Nou maar even vertellen hoe wij het doen.
Ik woon 8 jaar samen,twee kids uit mijn vorige huwelijk,vriend en ik hebben samen een kind.
Wij hebben samen een koopwoning,ik heb daar mijn overwaarde van mijn oude huis ingegooit.
Vriend betaalt alle huishoudelijke vaste lasten.
Ik betaal de vaste lasten en benodigdheden van mij en de kids
Doe ook boodschappen,koop eens kleding voor mijn vriend of whatever.
We hebben ieder een eigen rekening,gewoon zo gebleven niet eens bewust.
En als mijn geld op is vraag ik het pasje van mijn vriend en die haalt hij als vanzelfsprekend uit zijn porto.
We hebben echt totaal geen lijn in de financieen.
Alle kids zijn hier gewoon gelijk,wie wat nodig heeft krijgt het.
Als ik het niet meer heb,heeft vriend het.
Maar ik kan zo prima voor alles zorgen,dus dat komt niet zo vaak voor.
In het begin van onze relatie had ik meer geld en betaalde ik de hypotheek,later is dat verschroven.
Nou maar even vertellen hoe wij het doen.
Ik woon 8 jaar samen,twee kids uit mijn vorige huwelijk,vriend en ik hebben samen een kind.
Wij hebben samen een koopwoning,ik heb daar mijn overwaarde van mijn oude huis ingegooit.
Vriend betaalt alle huishoudelijke vaste lasten.
Ik betaal de vaste lasten en benodigdheden van mij en de kids
Doe ook boodschappen,koop eens kleding voor mijn vriend of whatever.
We hebben ieder een eigen rekening,gewoon zo gebleven niet eens bewust.
En als mijn geld op is vraag ik het pasje van mijn vriend en die haalt hij als vanzelfsprekend uit zijn porto.
We hebben echt totaal geen lijn in de financieen.
Alle kids zijn hier gewoon gelijk,wie wat nodig heeft krijgt het.
Als ik het niet meer heb,heeft vriend het.
Maar ik kan zo prima voor alles zorgen,dus dat komt niet zo vaak voor.
anoniem_20139 wijzigde dit bericht op 01-11-2008 01:00
Reden: ik zit te klungelen met quoten
Reden: ik zit te klungelen met quoten
% gewijzigd
donderdag 30 oktober 2008 om 15:48
Vesude, in mijn ogen heb je het financieel erg ruim en komt het mij ook eerlijk gezegd een beetje verwend over. De keuzes die je in het leven maakt hebben nu eenmaal consequenties en je kan niet alles willen. Mijn situatie lijkt meer op die van Stoeptegel. Ik heb echt een heel minimaal inkomen (en drie tieners rondlopen), maar doe wel het werk dat ik leuk vind en me gelukkig mee voel. Ik zou ook een baan kunnen nemen waarmee ik veel meer verdien, dan heb ik meer geld, maar minder plezier in het werk. Het verwende zit er volgens mij in dat mensen alles willen en het moeilijk kunnen accepteren dat je niet altijd alles tegelijk kan en dat je moet kiezen wat je het belangrijkst vindt.
Als ik die bedragen hier langs zie komen, begrijp ik echt niet wat het probleem is. Jullie hebben meer dan genoeg geld om lekker te kunnen leven zonder iets te kort te komen. Mijn idee zou zijn om alles op een hoop te gooien, er is genoeg en het scheelt een hoop gesteggel over wie wat moet betalen en wanneer. Je kan je tijd en energie beter gebruiken.
Als ik die bedragen hier langs zie komen, begrijp ik echt niet wat het probleem is. Jullie hebben meer dan genoeg geld om lekker te kunnen leven zonder iets te kort te komen. Mijn idee zou zijn om alles op een hoop te gooien, er is genoeg en het scheelt een hoop gesteggel over wie wat moet betalen en wanneer. Je kan je tijd en energie beter gebruiken.
donderdag 30 oktober 2008 om 20:00
lunableu dat betekend dus dat haar nieuwe partner geen geld voor zich zelf overhoud. dat zou pas oneerlijk zijn!
TO wat wil jij nou eigenlijk? dat jouw vriend jou elke maand 300 euro geeft?
ik ben wel heel nieuwsgierig waar dat geld wat je overhoud nou echt aan op gaat (maar daar krijg ik vast geen antwoord op )
TO wat wil jij nou eigenlijk? dat jouw vriend jou elke maand 300 euro geeft?
ik ben wel heel nieuwsgierig waar dat geld wat je overhoud nou echt aan op gaat (maar daar krijg ik vast geen antwoord op )
donderdag 30 oktober 2008 om 20:22
quote:gigaluilak schreef op 30 oktober 2008 @ 20:00:
lunableu dat betekend dus dat haar nieuwe partner geen geld voor zich zelf overhoud. dat zou pas oneerlijk zijn!
Misschien begrijp ik het niet goed, maar als je het geld op een hoop gooit, is het geld dat je overhoudt nadat de vaste lasten eraf zijn toch voor voor jullie samen?
lunableu dat betekend dus dat haar nieuwe partner geen geld voor zich zelf overhoud. dat zou pas oneerlijk zijn!
Misschien begrijp ik het niet goed, maar als je het geld op een hoop gooit, is het geld dat je overhoudt nadat de vaste lasten eraf zijn toch voor voor jullie samen?
donderdag 30 oktober 2008 om 20:58
Ik snap je beredenering wel, Vesude.
Er is al eens gezegd: gooi alles op 1 hoop en verdeel wat over gelijk. Dus 3750 - 2500 is 1250 blijft over. Ieder heeft dan 625. De alimentatie van je ex- man blijft er buiten, want die is voor de uitgaven van je kids.
Ook zou je kunnen kijken wat de verdeling was voor jullie samen het huis kochten. Je zegt dat je vriend nu meer over heeft dan daarvoor. Dat meerdere zou je evt. voor een deel kunnen overhevelen naar jou. Lijkt mij dat er toch een eerlijkere verdeling mogelijk is, want als er voor hem, ondanks een groter huis en huishoudelijke uitgaven voor 4 personen toch meer overblijft dan toen hij alleen woonde is er toch iets scheef getrokken.
Er is al eens gezegd: gooi alles op 1 hoop en verdeel wat over gelijk. Dus 3750 - 2500 is 1250 blijft over. Ieder heeft dan 625. De alimentatie van je ex- man blijft er buiten, want die is voor de uitgaven van je kids.
Ook zou je kunnen kijken wat de verdeling was voor jullie samen het huis kochten. Je zegt dat je vriend nu meer over heeft dan daarvoor. Dat meerdere zou je evt. voor een deel kunnen overhevelen naar jou. Lijkt mij dat er toch een eerlijkere verdeling mogelijk is, want als er voor hem, ondanks een groter huis en huishoudelijke uitgaven voor 4 personen toch meer overblijft dan toen hij alleen woonde is er toch iets scheef getrokken.
donderdag 30 oktober 2008 om 21:14
beetje krom waterfee, om de alimentatie er uit te laten. In de vaste lasten zitten toch ook uitgaven voor de kids (gas/water, eten etc.) en daar betaald vriend toch ook gewoon aan mee?
Eerlijk gezegd ben ik het wel met Djoels eens. Ik snap het probleem ook eigenlijk niet zo. Je kiest voor deze levensituati, dan heeft dat ook financiele consequenties, dat weet je...
Eerlijk gezegd ben ik het wel met Djoels eens. Ik snap het probleem ook eigenlijk niet zo. Je kiest voor deze levensituati, dan heeft dat ook financiele consequenties, dat weet je...
