
Samengesteld gezin. Hoe verdelen we de financien?
donderdag 30 oktober 2008 om 10:38
Mijn vriend en ik wonen sinds een aantal maanden samen onder een dak met mijn twee kinderen (16 en 13 jaar) uit mijn eerste huwelijk. Ik heb een parttime baan en zorg voor het huishouden. Het netto inkomen van mijn vriend is dubbel zoveel als dat van mij (2500 tegenover 1250). Wij zijn telkens op zoek naar een manier om de vaste laten/huishoudgeld op een eerlijke manier te verdelen maar komen hier niet uit! Op dit moment hanteren we de volgende regeling. Alle vaste lasten (incl. boodschappengeld) komt bij ons per maand uit op 2500 euro. We leggen daarvoor een evenredig deel in (1675/825). Met het bedrag dat overblijft mag ieder van ons doen wat hij/zij leuk vindt. Verder hebben wij de afspraak dat ik verantwoordelijk ben voor de uitgaven van mijn kinderen (zakgeld, kleedgeld, sporten, bijdrage GSM, schoolgeld enz enz). Dat betaal ik dus van het bedrag dat ik overhoud! Ik ontvang daarnaast ook alimentatie van mijn ex (250 euro voor 2 kinderen) en kinderbijslag!
Wat mij niet lekker zit is het volgende: Toen ik nog alleen met de kinderen woonde, had ik recht op verschillende toeslagen (kindertoeslag, zorgtoeslag, teruggave IB belasting ivm alleenstaande ouder kortingen). Nadat ik ben gaan samenwonen zijn deze toeslagen komen te vervallen. Hierdoor heb ik 300 euro per maand minder te besteden. De maandelijke lasten m.b.t. de kids gaan echter gewoon door. Ik wil daarvoor niet bij mijn vriend aankloppen. Hij heeft immers ook zijn eigen verplichtingen en betaald alimentatie aan zijn ex vrouw.
Mijn vraag is : Hoe doen andere samengestelde gezinnen dit? Is onze strikte verdeling goed en vooral eerlijk?
Wat mij niet lekker zit is het volgende: Toen ik nog alleen met de kinderen woonde, had ik recht op verschillende toeslagen (kindertoeslag, zorgtoeslag, teruggave IB belasting ivm alleenstaande ouder kortingen). Nadat ik ben gaan samenwonen zijn deze toeslagen komen te vervallen. Hierdoor heb ik 300 euro per maand minder te besteden. De maandelijke lasten m.b.t. de kids gaan echter gewoon door. Ik wil daarvoor niet bij mijn vriend aankloppen. Hij heeft immers ook zijn eigen verplichtingen en betaald alimentatie aan zijn ex vrouw.
Mijn vraag is : Hoe doen andere samengestelde gezinnen dit? Is onze strikte verdeling goed en vooral eerlijk?
vrijdag 31 oktober 2008 om 23:00
Ik wijs helemaal niet hoor Vesude.
Als je gevoel er is komt het ergens vandaan,of dat nu terecht is of niet.
Het beste is om er wel wat mee te doen.
Dat kan zijn, opnieuw bespreken met je vriend wat de financiele afspraken betreft.
Of opnieuw kijken naar je gevoel hierover en misschien een andere gedachtesprong maken.
kijken naar waar je wel tevreden over bent,wat de positieve kanten zijn.
Het kan je helpen om uit de negatieve spiraal te komen.
Het lijkt mij vooral niet fijn dat het zo'n isseu is tussen jullie.
Ik vind het trouwens een goede insteek dat je niet meer wil werken om ook je puberkids de nodige toezicht en aandacht te geven.
Het is inderdaad een hele kwetsbare levensfase.
Daar gaat ook tijd in zitten.
En je vriend vind het vast ook fijn dat jij goed voor jullie huis zorgt?
Weet je vriend eigenlijk dat je met dit onbestemde gevoel rond loopt?
Als je gevoel er is komt het ergens vandaan,of dat nu terecht is of niet.
Het beste is om er wel wat mee te doen.
Dat kan zijn, opnieuw bespreken met je vriend wat de financiele afspraken betreft.
Of opnieuw kijken naar je gevoel hierover en misschien een andere gedachtesprong maken.
kijken naar waar je wel tevreden over bent,wat de positieve kanten zijn.
Het kan je helpen om uit de negatieve spiraal te komen.
Het lijkt mij vooral niet fijn dat het zo'n isseu is tussen jullie.
Ik vind het trouwens een goede insteek dat je niet meer wil werken om ook je puberkids de nodige toezicht en aandacht te geven.
Het is inderdaad een hele kwetsbare levensfase.
Daar gaat ook tijd in zitten.
En je vriend vind het vast ook fijn dat jij goed voor jullie huis zorgt?
Weet je vriend eigenlijk dat je met dit onbestemde gevoel rond loopt?
vrijdag 31 oktober 2008 om 23:25
quote:iry schreef op 31 oktober 2008 @ 23:00:Weet je vriend eigenlijk dat je met dit onbestemde gevoel rond loopt?
Hij vind het jammer dat ik me zo onzeker voel. Hij is van mening (en kan dat ook best goed onderbouwen) dat hij in zn recht staat. Hij werkt hard en veel, mijn kids zijn niet zijn kids. Hij heeft een enorme bulk geld in het huis gestoken. Dat zijn allemaal feitelijke waarheden.
Weet je ... ik mis denk ik het "wij" gevoel doordat alles zo met een mesje gesneden wordt. Het liefste zou ik onze beide salarissen op een grote hoop gooien en vervolgens een berekening maken van alle lusten en lasten (alles dus... ook de alimentatie die hij aan zijn vrouw betaald). Deze in mindering brengen en van hetgene er overblijft aan hem 2/3 betalen en aan mijzelf 1/3. Dan is er enerzijds een eerlijke verdeling en het "wij" gevoel is er dan wel!!
Hij vind het jammer dat ik me zo onzeker voel. Hij is van mening (en kan dat ook best goed onderbouwen) dat hij in zn recht staat. Hij werkt hard en veel, mijn kids zijn niet zijn kids. Hij heeft een enorme bulk geld in het huis gestoken. Dat zijn allemaal feitelijke waarheden.
Weet je ... ik mis denk ik het "wij" gevoel doordat alles zo met een mesje gesneden wordt. Het liefste zou ik onze beide salarissen op een grote hoop gooien en vervolgens een berekening maken van alle lusten en lasten (alles dus... ook de alimentatie die hij aan zijn vrouw betaald). Deze in mindering brengen en van hetgene er overblijft aan hem 2/3 betalen en aan mijzelf 1/3. Dan is er enerzijds een eerlijke verdeling en het "wij" gevoel is er dan wel!!
vrijdag 31 oktober 2008 om 23:38
Hmm veel reacties.
ik moet toch zeggen dat ik wel een beetje het gevoel herken van een post 6 pagina's terug dat je liever alles op 1 hoop gooit als je minder verdient.
Ik 'verdien' (studiefinanciering is niet echt inkomsten, daarnaast bijbaantje 600 euro) 1400 euro per maand. OM(vriend) verdient wisselend door horeca werk. en daar gaat het mis. Soms heeft hij 2000 euro, maar als hij lui is(want het is op basis van hoe welwillend hij is over het algemeen) 800.
Maar jullie hebben vaste salarissen, dus er moet een goede oplossing zijn.
Hij betaalt idd mee aan je kids dmv vaste lasten, en ik vind dat ondanks het hele liefde gezwets je niet kan verwachten dat hij nog extra daar voor neer ligt. Daar hebben ze uiteindelikj ook een vader voor, die netjes zijn alimentatie betaalt.
Persoonlijk vind ik de verdeling nu(allebei naar ratio inleggen totdat vaste lasten betaald zijn) wel een goede oplossing. Hij heeft veel geld in het huis gestoken, en betaalt zelf ook alimentatie. ALs je echt ongelukkig van wordt, moet je er met hem over praten.
Maar die berekening waar je het over hebt
die kun je nu toch al maken? En dan kijken hoe het voor je voelt(als je het gewoon even hier hypotetisch schetst)
ik moet toch zeggen dat ik wel een beetje het gevoel herken van een post 6 pagina's terug dat je liever alles op 1 hoop gooit als je minder verdient.
Ik 'verdien' (studiefinanciering is niet echt inkomsten, daarnaast bijbaantje 600 euro) 1400 euro per maand. OM(vriend) verdient wisselend door horeca werk. en daar gaat het mis. Soms heeft hij 2000 euro, maar als hij lui is(want het is op basis van hoe welwillend hij is over het algemeen) 800.
Maar jullie hebben vaste salarissen, dus er moet een goede oplossing zijn.
Hij betaalt idd mee aan je kids dmv vaste lasten, en ik vind dat ondanks het hele liefde gezwets je niet kan verwachten dat hij nog extra daar voor neer ligt. Daar hebben ze uiteindelikj ook een vader voor, die netjes zijn alimentatie betaalt.
Persoonlijk vind ik de verdeling nu(allebei naar ratio inleggen totdat vaste lasten betaald zijn) wel een goede oplossing. Hij heeft veel geld in het huis gestoken, en betaalt zelf ook alimentatie. ALs je echt ongelukkig van wordt, moet je er met hem over praten.
Maar die berekening waar je het over hebt
die kun je nu toch al maken? En dan kijken hoe het voor je voelt(als je het gewoon even hier hypotetisch schetst)
vrijdag 31 oktober 2008 om 23:43
Lieve vesude,
Ik denk dat je daar de kern te pakken hebt.
Ik heb je hele topic al het gevoel dat de geldkwestie niet zozeer het probleem is,maar waar het voor staat.
Als je vriend het onderbouwt en daarbij argumenten gebruikt als ik werk meer(of hard) en het zijn niet mijn kinderen zou mij dat zeker ook geen wij gevoel geven.
Ook al zijn het feiten.
Nee,ik zou dat ook geen fijne houding vinden.
Hij heeft gekozen voor het hele pakket en niet alleen voor jou (wat ook niet kan als je kinderen hebt).
Kan je dat laatste niet voorleggen?
Ik vind het geen slecht idee.
En als je kids wat ouder zijn en je meer zou willen werken,zou je dat ook meer voor samen doen,voor leuke dingen bijv.
Niet dat wij het zo goed geregeld hebben hoor.
Maar wij doen maar wat en er zal nooit discussie zijn.
Ik denk dat je daar de kern te pakken hebt.
Ik heb je hele topic al het gevoel dat de geldkwestie niet zozeer het probleem is,maar waar het voor staat.
Als je vriend het onderbouwt en daarbij argumenten gebruikt als ik werk meer(of hard) en het zijn niet mijn kinderen zou mij dat zeker ook geen wij gevoel geven.
Ook al zijn het feiten.
Nee,ik zou dat ook geen fijne houding vinden.
Hij heeft gekozen voor het hele pakket en niet alleen voor jou (wat ook niet kan als je kinderen hebt).
Kan je dat laatste niet voorleggen?
Ik vind het geen slecht idee.
En als je kids wat ouder zijn en je meer zou willen werken,zou je dat ook meer voor samen doen,voor leuke dingen bijv.
Niet dat wij het zo goed geregeld hebben hoor.
Maar wij doen maar wat en er zal nooit discussie zijn.
zaterdag 1 november 2008 om 00:32
In mijn belevingswereld zijn er naast vaste lasten ook vaste 'leuke uitgaven', wat je inkomen ook is, hoe verschillend je inkomens zijn en waaraan je het uit wil geven is niet relevant.
Op basis van wat kan en wat je redelijk lijkt stel je een bedrag vast dat ieder voor zich houdt. Misschien is dat in Stoeptegels geval 5 euro, dat is natuurlijk zuur, maar dat is niet anders, 5 euro om een luxer douchesoppie van te kopen, of een potje nagellak, iets puur voor haarzelf.
In andere gezinnen is 50 euro, 100 of misschien wel 500 redelijk. Daarna denk ik dat een grote hoop fair is om de vaste lasten uit te betalen. Wat er over blijft kun je dan weer over discusieren qua gezamelijke spaarrekeningen, meer/ minder inkomen, wel of niet moeilijk over doen. Wat mij betreft is het binnen een relatie een grote berg, mits er goede afspraken zijn hoe je een eventuele scheiding af zou wikkelen.
Voor cynici: mijn partner die gezien zijn carriere altijd véél meer zal verdienen dan ik (ook al zou ik 60 uur per week gaan werken) wil in gemeenschap van goederen trouwen.
Op basis van wat kan en wat je redelijk lijkt stel je een bedrag vast dat ieder voor zich houdt. Misschien is dat in Stoeptegels geval 5 euro, dat is natuurlijk zuur, maar dat is niet anders, 5 euro om een luxer douchesoppie van te kopen, of een potje nagellak, iets puur voor haarzelf.
In andere gezinnen is 50 euro, 100 of misschien wel 500 redelijk. Daarna denk ik dat een grote hoop fair is om de vaste lasten uit te betalen. Wat er over blijft kun je dan weer over discusieren qua gezamelijke spaarrekeningen, meer/ minder inkomen, wel of niet moeilijk over doen. Wat mij betreft is het binnen een relatie een grote berg, mits er goede afspraken zijn hoe je een eventuele scheiding af zou wikkelen.
Voor cynici: mijn partner die gezien zijn carriere altijd véél meer zal verdienen dan ik (ook al zou ik 60 uur per week gaan werken) wil in gemeenschap van goederen trouwen.
zaterdag 1 november 2008 om 00:59
quote:iry schreef op 30 oktober 2008 @ 15:42:
Ik had het al gepost Vesude,ik haal het even naar boven.
Bij ons is het allemaal gewoon vanzelf gelopen.
In het begin van onze relatie had ik meer geld en betaalde ik de hypotheek,later is dat verschroven.
Tsja,wij doen maar wat.
Ik vind het wel prettig dat ik gewoon een eigen rekening heb en vriens de huishoudelijke vaste lasten betaalt.
Niet om het gescheiden te houden,want uiteindelijk is het 1 pot nat bij ons als het er op aankomt.
Maar ik vind het wel overzichtelijk voor mijzelf(ik heb een beetje een gat in mijn hand namelijk)
------------------------------------------------------------------------------------------------
Nou maar even vertellen hoe wij het doen.
Ik woon 8 jaar samen,twee kids uit mijn vorige huwelijk,vriend en ik hebben samen een kind.
Wij hebben samen een koopwoning,ik heb daar mijn overwaarde van mijn oude huis ingegooit.
Vriend betaalt alle huishoudelijke vaste lasten.
Ik betaal de vaste lasten en benodigdheden van mij en de kids
Doe ook boodschappen,koop eens kleding voor mijn vriend of whatever.
We hebben ieder een eigen rekening,gewoon zo gebleven niet eens bewust.
En als mijn geld op is vraag ik het pasje van mijn vriend en die haalt hij als vanzelfsprekend uit zijn porto.
We hebben echt totaal geen lijn in de financieen.
Alle kids zijn hier gewoon gelijk,wie wat nodig heeft krijgt het.
Als ik het niet meer heb,heeft vriend het.
Maar ik kan zo prima voor alles zorgen,dus dat komt niet zo vaak voor.zo dus
Ik had het al gepost Vesude,ik haal het even naar boven.
Bij ons is het allemaal gewoon vanzelf gelopen.
In het begin van onze relatie had ik meer geld en betaalde ik de hypotheek,later is dat verschroven.
Tsja,wij doen maar wat.
Ik vind het wel prettig dat ik gewoon een eigen rekening heb en vriens de huishoudelijke vaste lasten betaalt.
Niet om het gescheiden te houden,want uiteindelijk is het 1 pot nat bij ons als het er op aankomt.
Maar ik vind het wel overzichtelijk voor mijzelf(ik heb een beetje een gat in mijn hand namelijk)
------------------------------------------------------------------------------------------------
Nou maar even vertellen hoe wij het doen.
Ik woon 8 jaar samen,twee kids uit mijn vorige huwelijk,vriend en ik hebben samen een kind.
Wij hebben samen een koopwoning,ik heb daar mijn overwaarde van mijn oude huis ingegooit.
Vriend betaalt alle huishoudelijke vaste lasten.
Ik betaal de vaste lasten en benodigdheden van mij en de kids
Doe ook boodschappen,koop eens kleding voor mijn vriend of whatever.
We hebben ieder een eigen rekening,gewoon zo gebleven niet eens bewust.
En als mijn geld op is vraag ik het pasje van mijn vriend en die haalt hij als vanzelfsprekend uit zijn porto.
We hebben echt totaal geen lijn in de financieen.
Alle kids zijn hier gewoon gelijk,wie wat nodig heeft krijgt het.
Als ik het niet meer heb,heeft vriend het.
Maar ik kan zo prima voor alles zorgen,dus dat komt niet zo vaak voor.zo dus
zaterdag 1 november 2008 om 01:09
Waar ik mij dan wel weer aan erger is dat ik via de kinderen weleens hoor dat mijn ex vindt dat mijn vriend wel een hoop kan betalen voor de kids of dat ik daardoor ruim in het geld zit.
En dat vind ik een omgekeerde gedachtegang.
Vriend betaalt met liefde en plezier dingen voor de kids als het nodig is.
Trouwens ook vooral als het niet nodig is.
Als hij graag met zijn allen op winter sport gaat betaald vriend als vanzelfsprekend alles voor mijn kids incl.de benodigde skikleding.
Of hij koopt eens iets extra's voor ze,verwend ze met feestdagen.
Maar het is niet zo dat hij dat verplicht is en ex geen kosten meer hoeft te maken voor de kids.
Dat vind ik wel jammer dat hij er zo weleens over denkt(mijn ex dan)
En dat vind ik een omgekeerde gedachtegang.
Vriend betaalt met liefde en plezier dingen voor de kids als het nodig is.
Trouwens ook vooral als het niet nodig is.
Als hij graag met zijn allen op winter sport gaat betaald vriend als vanzelfsprekend alles voor mijn kids incl.de benodigde skikleding.
Of hij koopt eens iets extra's voor ze,verwend ze met feestdagen.
Maar het is niet zo dat hij dat verplicht is en ex geen kosten meer hoeft te maken voor de kids.
Dat vind ik wel jammer dat hij er zo weleens over denkt(mijn ex dan)

zaterdag 1 november 2008 om 09:41
quote:iry schreef op 31 oktober 2008 @ 23:43:
Nee,ik zou dat ook geen fijne houding vinden.
Hij heeft gekozen voor het hele pakket en niet alleen voor jou (wat ook niet kan als je kinderen hebt).
Dat lijkt me niet. Iemand kiest voor 'n nieuwe man/vrouw, de eventuele kinderen krijgt ie er bij op de koop toe, net zoals je 'n schoonfamilie op de koop toe krijgt. Je zou ook kunnen zeggen dat iemand zo verschrikkelijk veel van iemand houdt dat ie bereid is de rest van 't pakket erbij te nemen. Zichzelf neer te leggen bij 't feit dat hij die kinderen ook onderdak moet bieden en dus in huis moet tolereren.
Wie zegt overigens dat man al het geld dat ie overhoudt puur voor zichzelf zal besteden? Misschien spaart hij er wel voor om samen met TO een paar weken op vakantie te kunnen. Of om samen met TO lekker uit eten te gaan. Dat ie het geld liever aan iets leuks voor hun tweetjes wil besteden dan dat TO het over de balk smijt aan de schoonheidsspecialist of het zoveelste paar nieuwe schoenen bijv.
Nee,ik zou dat ook geen fijne houding vinden.
Hij heeft gekozen voor het hele pakket en niet alleen voor jou (wat ook niet kan als je kinderen hebt).
Dat lijkt me niet. Iemand kiest voor 'n nieuwe man/vrouw, de eventuele kinderen krijgt ie er bij op de koop toe, net zoals je 'n schoonfamilie op de koop toe krijgt. Je zou ook kunnen zeggen dat iemand zo verschrikkelijk veel van iemand houdt dat ie bereid is de rest van 't pakket erbij te nemen. Zichzelf neer te leggen bij 't feit dat hij die kinderen ook onderdak moet bieden en dus in huis moet tolereren.
Wie zegt overigens dat man al het geld dat ie overhoudt puur voor zichzelf zal besteden? Misschien spaart hij er wel voor om samen met TO een paar weken op vakantie te kunnen. Of om samen met TO lekker uit eten te gaan. Dat ie het geld liever aan iets leuks voor hun tweetjes wil besteden dan dat TO het over de balk smijt aan de schoonheidsspecialist of het zoveelste paar nieuwe schoenen bijv.
zaterdag 1 november 2008 om 11:15
Eigenlijk heb je een luxe probleem, namelijk dat je vriend zoveel verdiend, dat die daardoor meer overhoudt dan jij. Hij maakt meer uren, maar jij zorgt voor t huishouden. Poetst, wast, doet de boodschappen, kookt etc, en je kunt er tegelijkertijd zijn voor je kinderen (wat ik niet onbelangrijk vind). Je kunt ook een ïnterieurverzorgster huren die de boel schoon houd in de uren dat de kids thuiskomen/zijn zodat jij meer kan werken en er iemand is die de kids in de gaten houdt. De "poets"
kan dan door jullie 2en betaald worden. Dan heb jij ook meer te besteden en doe je niet gratis al het huishoudelijke werk in de tijd dat hij zn uren maakt en dus meer kan verdienen. Je kunt ook voorstellen dat ie jou een kleine vergoeding geeft voor al het nu gratis verrichte werk in t huishouden. Klinkt idioot in een relatie, maar t is een mogelijkheid. Het "wij-gevoel"zal er alleen niet beter op worden vrees ik.
kan dan door jullie 2en betaald worden. Dan heb jij ook meer te besteden en doe je niet gratis al het huishoudelijke werk in de tijd dat hij zn uren maakt en dus meer kan verdienen. Je kunt ook voorstellen dat ie jou een kleine vergoeding geeft voor al het nu gratis verrichte werk in t huishouden. Klinkt idioot in een relatie, maar t is een mogelijkheid. Het "wij-gevoel"zal er alleen niet beter op worden vrees ik.
zaterdag 1 november 2008 om 11:19
quote:elninjoo schreef op 01 november 2008 @ 09:41:
Je zou ook kunnen zeggen dat iemand zo verschrikkelijk veel van iemand houdt dat ie bereid is de rest van 't pakket erbij te nemen. Zichzelf neer te leggen bij 't feit dat hij die kinderen ook onderdak moet bieden en dus in huis moet tolereren. IMO is dat geen basis om en gezin te vormen, dan hadden TO en haar vriend beter kunnen gaan (blijven) LATten.
Je zou ook kunnen zeggen dat iemand zo verschrikkelijk veel van iemand houdt dat ie bereid is de rest van 't pakket erbij te nemen. Zichzelf neer te leggen bij 't feit dat hij die kinderen ook onderdak moet bieden en dus in huis moet tolereren. IMO is dat geen basis om en gezin te vormen, dan hadden TO en haar vriend beter kunnen gaan (blijven) LATten.
zaterdag 1 november 2008 om 12:09
Ik blijf op 2 benen hinken. Enerzijds denk ik: "klaarg niet, geniet van je gezin, je katten en je prachtige huis en accepteer dat je per maand vrijwel niets voor jezelf overhoud". Aan de andere kant denk ik: "shit.... ik woon dan wel prachtig, maar voor een leuke broek of een trui zit er niet zomaar meer in. Een beetje goede kapper heb ik afgezegd en op de schoonheidspecialiste trakteer ik mezelf nog maar 2x per jaar. Mijn eigen centjes zijn gereduceerd en ik loop me het laplazerus te poetsen, te wassen te strijken te koken te zorgen".
Ik zou net zo gelukkig zijn in een leuk appartementje, die 1/4 van de huurprijs kost dan wij nu aan hypotheek kwijt zijn. Toen ik nog alleen met de kids woonde had ik echt veel meer armslag. Een schoolnota van 150 euro? Kon ik van mn huishoudrekening betalen! Nu moet ik mn spaarcentjes aanspreken terwijl vriendlief (en ik hou echt van hem !!!!) een oude motorfiets opknapt, 1x in de week met zn vriend uitgebreid naar de sauna gaat (best duur!), gaat voetballen met daarna de nodige rondjes in de kantine. Tja (ik bedoel het niet cynisch), dat kan als je bijna 1000 euro per maand extra te besteden hebt.
Tuurlijk doen wij ook samen leuke dingen. Maar ook die worden samen bekostigd. Wij hebben samen een "leuke dingen/vakantierekening" geopend waar wij elke maand een bedragje opstorten (mijn vriend dus weer 2/3 en ik 1/3).
Als er een grote rekening betaald moet worden (reparaties, aanschaf van apparatuur, inhuur van monteur oid) dan moet ik wel eerlijk zeggen dat hij zn pinpas tevoorschijn haalt.
Tot slot. Mijn huidige woning is me niet heilig! Ik ben iemand die overal snel went en op veel plekken gelukkig kan zijn! Enfin... ik heb gekozen voor deze stap in mn leven, deze woning, deze plek en deze gezinssamenstelling.
Ik zou net zo gelukkig zijn in een leuk appartementje, die 1/4 van de huurprijs kost dan wij nu aan hypotheek kwijt zijn. Toen ik nog alleen met de kids woonde had ik echt veel meer armslag. Een schoolnota van 150 euro? Kon ik van mn huishoudrekening betalen! Nu moet ik mn spaarcentjes aanspreken terwijl vriendlief (en ik hou echt van hem !!!!) een oude motorfiets opknapt, 1x in de week met zn vriend uitgebreid naar de sauna gaat (best duur!), gaat voetballen met daarna de nodige rondjes in de kantine. Tja (ik bedoel het niet cynisch), dat kan als je bijna 1000 euro per maand extra te besteden hebt.
Tuurlijk doen wij ook samen leuke dingen. Maar ook die worden samen bekostigd. Wij hebben samen een "leuke dingen/vakantierekening" geopend waar wij elke maand een bedragje opstorten (mijn vriend dus weer 2/3 en ik 1/3).
Als er een grote rekening betaald moet worden (reparaties, aanschaf van apparatuur, inhuur van monteur oid) dan moet ik wel eerlijk zeggen dat hij zn pinpas tevoorschijn haalt.
Tot slot. Mijn huidige woning is me niet heilig! Ik ben iemand die overal snel went en op veel plekken gelukkig kan zijn! Enfin... ik heb gekozen voor deze stap in mn leven, deze woning, deze plek en deze gezinssamenstelling.

zaterdag 1 november 2008 om 12:16
Maar waarom vind je 't dan zo moeilijk om te gaan werken voor je extraatje? Die extraatjes die je als alleenstaande moeder kreeg waren kadootjes van het belastinggeld van werkende mensen.
Stel dat je voortaan 's middags om 17 uur thuis bent, dan kun je nog toezicht houden op je pubers. En die zijn oud genoeg om dat ene uurtje wat zij voor jou thuis zijn alleen te kunnen zijn. Als ze rottigheid willen uithalen kunnen ze dat tenslotte ook op straat, op hangplekken, bij vriendjes thuis waarvan de ouders (nog) niet thuis zijn e.d. Werken is echt de enige mogelijkheid om jezelf ook aan meer geld te kunnen helpen en dan hoef je ook gelijk niet meer in je uppie te poetsen in huis als je beiden evenveel uur buiten de deur werkt, aangezien je dan ook beiden evenveel inspanning zult moeten leveren in huis of gezamenlijk 'n poets in huren. Je kinderen zijn overigens ook oud genoeg om ook mee te kunnen helpen in de huishouding en om er 'n weekendbaantje op na te houden, dus dan kunnen ze zelf ook een deel van hun luxewensen bekostigen.
Stel dat je voortaan 's middags om 17 uur thuis bent, dan kun je nog toezicht houden op je pubers. En die zijn oud genoeg om dat ene uurtje wat zij voor jou thuis zijn alleen te kunnen zijn. Als ze rottigheid willen uithalen kunnen ze dat tenslotte ook op straat, op hangplekken, bij vriendjes thuis waarvan de ouders (nog) niet thuis zijn e.d. Werken is echt de enige mogelijkheid om jezelf ook aan meer geld te kunnen helpen en dan hoef je ook gelijk niet meer in je uppie te poetsen in huis als je beiden evenveel uur buiten de deur werkt, aangezien je dan ook beiden evenveel inspanning zult moeten leveren in huis of gezamenlijk 'n poets in huren. Je kinderen zijn overigens ook oud genoeg om ook mee te kunnen helpen in de huishouding en om er 'n weekendbaantje op na te houden, dus dan kunnen ze zelf ook een deel van hun luxewensen bekostigen.

zaterdag 1 november 2008 om 12:28
quote:iry schreef op 01 november 2008 @ 11:44:
Nou elninjo,
Als mijn vriend een relatie met mij zou hebben en de kinderen "op de koop erbij neemt' en ze maar tollereert
Kon hij nu zijn koffers pakken.
Het zijn geen honden.
'k Vind het een enorm grote opoffering voor iedereen die een partner kiest waarbij je zijn/haar familie/huisgenoten erbij moet nemen. En dit hoeven niet persé kinderen te zijn, iemand kan ook z'n demente ouder in huis hebben genomen bijv. Denk dat je dan god op je blote knietjes mag danken dat je partner zoveel voor je over heeft dat ie dat accepteert. Gevoelens krijgen voor iemand is al zo zeldzaam en dan moet je niet alleen voor één persoon, maar ook voor zijn/haar inwonende familieleden, oprechte gevoelens krijgen? Denk dat zulke partners dun gezaaid zullen zijn die oprecht van die bijgeleverde huisgenoten gaan houden. Als jij dan toevallig zo'n lot uit de loterij hebt gevonden die jouw kinderen overal bij wil betrekken dan mag je je vriend wel op handen dragen.
Dat stoort mij dus nog 't meest in de hele bijdrage van TO. Dat zij haar kinderen inbrengt in deze relatie en dan nog zeurt over geld wat zij te weinig denkt te hebben. Als ik 'n paard inbreng in 'n relatie is het toch ook normaal dat ik daar zelf volledig voor opdraai en daar niet mijn partner mee ga belasten die niet voor dat paard gekozen heeft?
Nou elninjo,
Als mijn vriend een relatie met mij zou hebben en de kinderen "op de koop erbij neemt' en ze maar tollereert
Kon hij nu zijn koffers pakken.
Het zijn geen honden.
'k Vind het een enorm grote opoffering voor iedereen die een partner kiest waarbij je zijn/haar familie/huisgenoten erbij moet nemen. En dit hoeven niet persé kinderen te zijn, iemand kan ook z'n demente ouder in huis hebben genomen bijv. Denk dat je dan god op je blote knietjes mag danken dat je partner zoveel voor je over heeft dat ie dat accepteert. Gevoelens krijgen voor iemand is al zo zeldzaam en dan moet je niet alleen voor één persoon, maar ook voor zijn/haar inwonende familieleden, oprechte gevoelens krijgen? Denk dat zulke partners dun gezaaid zullen zijn die oprecht van die bijgeleverde huisgenoten gaan houden. Als jij dan toevallig zo'n lot uit de loterij hebt gevonden die jouw kinderen overal bij wil betrekken dan mag je je vriend wel op handen dragen.
Dat stoort mij dus nog 't meest in de hele bijdrage van TO. Dat zij haar kinderen inbrengt in deze relatie en dan nog zeurt over geld wat zij te weinig denkt te hebben. Als ik 'n paard inbreng in 'n relatie is het toch ook normaal dat ik daar zelf volledig voor opdraai en daar niet mijn partner mee ga belasten die niet voor dat paard gekozen heeft?
zaterdag 1 november 2008 om 12:30
quote:elninjoo schreef op 01 november 2008 @ 12:16:
Maar waarom vind je 't dan zo moeilijk om te gaan werken voor je extraatje? Die extraatjes die je als alleenstaande moeder kreeg waren kadootjes van het belastinggeld van werkende mensen.
Stel dat je voortaan 's middags om 17 uur thuis bent, dan kun je nog toezicht houden op je pubers. En die zijn oud genoeg om dat ene uurtje wat zij voor jou thuis zijn alleen te kunnen zijn. Als ze rottigheid willen uithalen kunnen ze dat tenslotte ook op straat, op hangplekken, bij vriendjes thuis waarvan de ouders (nog) niet thuis zijn e.d. Werken is echt de enige mogelijkheid om jezelf ook aan meer geld te kunnen helpen en dan hoef je ook gelijk niet meer in je uppie te poetsen in huis als je beiden evenveel uur buiten de deur werkt, aangezien je dan ook beiden evenveel inspanning zult moeten leveren in huis of gezamenlijk 'n poets in huren. Je kinderen zijn overigens ook oud genoeg om ook mee te kunnen helpen in de huishouding en om er 'n weekendbaantje op na te houden, dus dan kunnen ze zelf ook een deel van hun luxewensen bekostigen.
Bij mijn huidige werkgever kan ik 1 dag in de week meer werken (dan zit ik op 32 uur). Als ik dan een poetshulp neem (12,50 per uur = 50 euro in de week = ruim 200 euro in de maand)... wat ik hou daaraan over??? Die zal toch (linksom of rechtsom) betaald moeten worden.
Ben overigens wel blij met alle opmerkingen hoor. Ik stop alles in mn rugzakje en denk erover na!
Maar waarom vind je 't dan zo moeilijk om te gaan werken voor je extraatje? Die extraatjes die je als alleenstaande moeder kreeg waren kadootjes van het belastinggeld van werkende mensen.
Stel dat je voortaan 's middags om 17 uur thuis bent, dan kun je nog toezicht houden op je pubers. En die zijn oud genoeg om dat ene uurtje wat zij voor jou thuis zijn alleen te kunnen zijn. Als ze rottigheid willen uithalen kunnen ze dat tenslotte ook op straat, op hangplekken, bij vriendjes thuis waarvan de ouders (nog) niet thuis zijn e.d. Werken is echt de enige mogelijkheid om jezelf ook aan meer geld te kunnen helpen en dan hoef je ook gelijk niet meer in je uppie te poetsen in huis als je beiden evenveel uur buiten de deur werkt, aangezien je dan ook beiden evenveel inspanning zult moeten leveren in huis of gezamenlijk 'n poets in huren. Je kinderen zijn overigens ook oud genoeg om ook mee te kunnen helpen in de huishouding en om er 'n weekendbaantje op na te houden, dus dan kunnen ze zelf ook een deel van hun luxewensen bekostigen.
Bij mijn huidige werkgever kan ik 1 dag in de week meer werken (dan zit ik op 32 uur). Als ik dan een poetshulp neem (12,50 per uur = 50 euro in de week = ruim 200 euro in de maand)... wat ik hou daaraan over??? Die zal toch (linksom of rechtsom) betaald moeten worden.
Ben overigens wel blij met alle opmerkingen hoor. Ik stop alles in mn rugzakje en denk erover na!

zaterdag 1 november 2008 om 12:35
quote:Vesude schreef op 01 november 2008 @ 12:30:
[...]
Bij mijn huidige werkgever kan ik 1 dag in de week meer werken (dan zit ik op 32 uur). Als ik dan een poetshulp neem (12,50 per uur = 50 euro in de week = ruim 200 euro in de maand)... wat ik hou daaraan over??? Die zal toch (linksom of rechtsom) betaald moeten worden.
Ben overigens wel blij met alle opmerkingen hoor. Ik stop alles in mn rugzakje en denk erover na!Als je meer werkt dan wil dat toch niet zeggen dat je die poets daar zelf van moet betalen? Dat wordt dan 'n gezamenlijke uitgave van jou en je vriend. Verder zou je ook gewoon de huishoudelijke klussen samen met je vriend én de kids kunnen doen dan spaar je het geld gewoon helemaal uit. Ikzelf werk fulltime en daarnaast nog freelance maar ik heb ook geen poets (zonde van 't geld). Die stofzuiger 'n keer door 't huis zwieren en de was en de droger aanzetten kost echt niet zoveel tijd.
[...]
Bij mijn huidige werkgever kan ik 1 dag in de week meer werken (dan zit ik op 32 uur). Als ik dan een poetshulp neem (12,50 per uur = 50 euro in de week = ruim 200 euro in de maand)... wat ik hou daaraan over??? Die zal toch (linksom of rechtsom) betaald moeten worden.
Ben overigens wel blij met alle opmerkingen hoor. Ik stop alles in mn rugzakje en denk erover na!Als je meer werkt dan wil dat toch niet zeggen dat je die poets daar zelf van moet betalen? Dat wordt dan 'n gezamenlijke uitgave van jou en je vriend. Verder zou je ook gewoon de huishoudelijke klussen samen met je vriend én de kids kunnen doen dan spaar je het geld gewoon helemaal uit. Ikzelf werk fulltime en daarnaast nog freelance maar ik heb ook geen poets (zonde van 't geld). Die stofzuiger 'n keer door 't huis zwieren en de was en de droger aanzetten kost echt niet zoveel tijd.
zaterdag 1 november 2008 om 12:46
quote:elninjoo schreef op 01 november 2008 @ 12:35:
[...]
Ikzelf werk fulltime en daarnaast nog freelance maar ik heb ook geen poets (zonde van 't geld). Die stofzuiger 'n keer door 't huis zwieren en de was en de droger aanzetten kost echt niet zoveel tijd.Je hebt daarnaast ook een gezin met kinderen? Petje af!
[...]
Ikzelf werk fulltime en daarnaast nog freelance maar ik heb ook geen poets (zonde van 't geld). Die stofzuiger 'n keer door 't huis zwieren en de was en de droger aanzetten kost echt niet zoveel tijd.Je hebt daarnaast ook een gezin met kinderen? Petje af!
zaterdag 1 november 2008 om 12:51
Ik kan me je gevoel wel voorstellen, eigenlijk. Maar ik weet ook zo een twee drie niet een oplossing. Als ik alles zo lees heb ik inderdaad het gevoel dat jij er bij in bent geschoten, okee, die kosten zitten hem kennelijk in die hogere woonlasten, maar als jij inderdaad zelf niet degene bent geweest die per se in dat dure huis wilde wonen en nu ook nog eens voor de volledige verzorging van dat veel grotere huis opdraait, vind ik het ook niet helemaal eerlijk.
Ik zou dus toch nog een keer met je vriend om de tafel, want wat jij schetst dat hij een heel sociaal leven en hobbies heeft en dergelijke heeft terwijl jij niet eens een nieuwe broek kan kopen als je die nodig hebt, dat lijkt me niet echt een leuke relatie eerlijk gezegd.
Ik zou dus toch nog een keer met je vriend om de tafel, want wat jij schetst dat hij een heel sociaal leven en hobbies heeft en dergelijke heeft terwijl jij niet eens een nieuwe broek kan kopen als je die nodig hebt, dat lijkt me niet echt een leuke relatie eerlijk gezegd.
Am Yisrael Chai!
zaterdag 1 november 2008 om 12:54
HAHAHAHA elninjo een gezin met kinderen!!! Vesude leest nog niet zo lang op het prikbord?
Vesude, een poets voor vier uur per week en dat iedere week, dat is inderdaad een heleboel geld. Heb je die echt nodig?
Laat die poets zitten en ga lekker een dag extra werken, dan zit je iets ruimer in je budget. Dat huishouden regelt zichzelf wel - misschien kunnen de grote kinderen wat klussen op zich nemen.
Vesude, een poets voor vier uur per week en dat iedere week, dat is inderdaad een heleboel geld. Heb je die echt nodig?
Laat die poets zitten en ga lekker een dag extra werken, dan zit je iets ruimer in je budget. Dat huishouden regelt zichzelf wel - misschien kunnen de grote kinderen wat klussen op zich nemen.