Geld & Recht
alle pijlers
Studieschuld man, nog meebetalen of niet?
woensdag 19 september 2018 om 11:15
Jullie klinken allebei als lieve zachte mensen. Ik hoop echt dat dit beter voor je wordt.Rinkels schreef: ↑19-09-2018 10:40Het scheve vond ik in eerste instantie niet erg. We hebben samen een gezin en ik wilde hem niet zijn hele leven nadragen dat hij in zijn studietijd fouten heeft gemaakt. Anders kun je ook niet samen verder. Het blijkt nu al meerdere jaren dat het niet werkt om mee te betalen aan de studieschuld. Want hij neemt mijn creditcard en overlegt niet over uitgaven.Daarna weer verder geprobeerd, maar het gaat gewoon niet. Ja dan was het de verkeerde keuze. Maar er zijn niet heel veel andere keuzes. We hebben het hier heel vaak samen over gehad. Iedere keer schrikt hij enorm van zichzelf. Hij kan het gewoon niet laten om muziek te kopen. Dat lonkt gewoon de hele tijd. Hij heeft ook veel contact met anderen die muziek kopen. Dus dan vindt hij van zichzelf dat het wel meevalt vergelijken met hen. Maar ja... zij hebben natuurlijk een gezonde financiële situatie. Op andere gebieden kan hij zich qua geld wel beheersen.
We hebben gisteravond een gesprek gehad. Hij had nagedacht en zei dat hij geen platenzaken meer in zou gaan en ook niet meer op muziekfora zou gaan. Voor mij is het allemaal te laat en ik heb hem verteld dat ik niet meer ga meebetalen. En dat voelde als een bevrijding. Hoe het in de praktijk verder zal gaan, weet ik natuurlijk niet. We lopen vast weer tegen nieuwe dingen aan. Hij gaat ook meer werken heeft hij beloofd.
Ik denk wel dat het goed is om wat hier ook wordt gezegd uit te voeren: scheidt de financiëen.
woensdag 19 september 2018 om 11:16
Goed begin. Nou volhouden. Geen dingen meer voor hem regelen en oplossen. Alleen volhouden: zo wil ik het niet meer.Rinkels schreef: ↑19-09-2018 10:40We hebben gisteravond een gesprek gehad. Hij had nagedacht en zei dat hij geen platenzaken meer in zou gaan en ook niet meer op muziekfora zou gaan. Voor mij is het allemaal te laat en ik heb hem verteld dat ik niet meer ga meebetalen. En dat voelde als een bevrijding. Hoe het in de praktijk verder zal gaan, weet ik natuurlijk niet. We lopen vast weer tegen nieuwe dingen aan. Hij gaat ook meer werken heeft hij beloofd.
Ik ben het ook niet eens met de mensen die zeggen dat jij zijn financiën moet beheren. Dan ven he het nog steeds voor hem aan het oplossen.
anoniem_368225 wijzigde dit bericht op 19-09-2018 16:48
0.26% gewijzigd
woensdag 19 september 2018 om 11:34
Als je een studieschuld opbouwt moet je ook de verantwoordelijkheid nemen om die af te betalen. Dus waarom verkoopt hij die muziekcollectie niet? Lijkt me niet zo belangrijk als zijn gezin. En misschien wat extra uurtjes werken.
Wij hebben ook allebei een studieschuld, en lossen ook die 'van elkaar' op papier af. Maar als je er op een goede manier instaat, dus genoeg werken en aanpakken moet dat geen probleem zijn.
Succes!
Wij hebben ook allebei een studieschuld, en lossen ook die 'van elkaar' op papier af. Maar als je er op een goede manier instaat, dus genoeg werken en aanpakken moet dat geen probleem zijn.
Succes!
woensdag 19 september 2018 om 12:41
Ik geloof even mijn oren (ogen) niet:poldervrouw schreef: ↑19-09-2018 12:36Ik lees nog steeds niet over die creditcard.. Je moet ervoor zorgen dat hij daar niets meer mee kan.. het is blijkbaar voor hem gemakkelijk om jouw kaart te gebruiken.. zou ik niet goedvinden in deze situatie..
in een relatie vertrouw je elkaar (blind) met een creditcard, OF je maakt het uit.
Maar op deze manier krijg je 1 verantwoordelijke en 1 puber. En weet je wat pubers doen? Die worden slinks in toch hun zin krijgen.
woensdag 19 september 2018 om 13:13
Yunaaislynn schreef: ↑19-09-2018 08:56Koffiekop: waarom zou dat niet kunnen? Kwestie van afspraken toch?
Wij wonen 10 jaar samen. Nu 2 kinderen. Ik werk 4 dagen ( laten we zeggen €30.00 per jaar). Mijn man eigen bedrijf ( per jaar €15.000-€80.000). Zeer wisselend dus. Hij geen studieschuld , ik wel ( (€65.000 oorspronkelijk). Even als voorbeeld;
We hebben beide eigen rekening. Onze gezamenlijke vaste lasten ( tv/internet/boodschappen/diesel) zijn ongeveer €600 per maand. Dus beide betalen we €300 naar de gezamenlijke rekening. Eigen vaste lasten ( kleine zaken, privé aankopen, kleding) betaald iedere voor zich. Grote aankopen ( gezinsvakantie bijv) gewoon 50/50
Mijn partner houdt zo in goede jaren enorme bedragen over. Heeft mooie spaarrekening. Hij is 3 jaar geleden meegeweest met een reis naar Canada , ik niet. Geen probleem, lijkt mij ook geheel terecht hij heeft er immers voor gespaard. Hij gaat ook wel een een avondje stappen, ik niet ( ook geen behoefte aan trouwens) Partner betaald daarnaast nog hypotheek en 1 auto ( de goedkoopste dan wel haha)
Ik leg een behoorlijk deel van mijn salaris in elke maand, en betaal daarbij €400 studieschuld af. Plus een auto ( de duurste dus ), en de kosten voor de kinderen ( kleding, extra’s, speelgoed). Dan is 2/3e van mijn salaris verdwenen en komt de ‘rest’ nog. De kinderopvang betalen we trouwens wel samen ( ik betaal het en verrekenen dat iedere maand). Mijn spaarrekening is dus wat kleiner.
Dankzij het bedrijf van partner ben ik wel in de gelukkige positie dat ik 2 vrij kostbare hobby’s kan hebben. Door de situatie waarin wij leven zijn die hoge kosten namelijk vrij laag( ik heb bijvoorbeeld 3 paarden aan huis staan). Daar ben ik partner ontzettend dankbaar voor. Aan de andere kant draai ik 100% op voor huishouden en ook grotendeels voor de kinderen. En er wordt verwacht dat ik bij ‘ nood’ toch ook bijspring in het bedrijf. Nee zeggen is dan meestal niet een optie ook nog. Wij zijn super tevreden zo, al zal niet iedereen dat zo zien. Iedereen heeft andere ideeen over het invullen van een relatie natuurlijk. Mijn schoonmoeder spreekt schande van onze leefwijze bijvoorbeeld ( zonder dat ze de details kent hoor haha).
Anyway, het leven kan ingewikkeld zijn, lastig, zwaar en vervelend. Maar je moet er zelf ook wat van maken. Ga ( op tijd) in gesprek dus en leg zaken vast. Spreek elkaar daar dan ook op aan. Anders is er geen gelijkwaardige relatie toch? Dan is het vrij zinloos om maar door te gaan, want imo kom je daar niet ongeschonden uit. In geval van to denk ik dat het al behoorlijk uit de hand is gelopen, en een mediator of therapeut wellicht noodzaak.
Ik mis even de hypotheek of huur, gas electra, sparen voor studie kinderen. Daar draag jij ook allemaal in gelijke mate aan bij na je aflossing schuld en alles wat je boven noemt? En dat van 30.000,- bruto pj? Dat je nog een draad kleding aan je lijf hebt. Dat kan toch helemaal niet. Jouw partner draagt dus meer bij. Jouw schuld betekent gewoon dat jij 400,- mindsr bij kan dragen aan het gezin. Niet dat je 400,- minder voor jezelf op je prive rekening ‘over’ hebt na aftrek vaste lasten, tenzij jullie gratis wonen?
Edit: ik las erover heen. Je man betaalt dus gewoon alle woonlasten. Dan kan je toch niet met deoge ogen beweren dat jij helemaal zelf je studieschuld aflost en je gezin daar niks van merkt?
woensdag 19 september 2018 om 13:24
Ik denk dat het voor hem nuttiger is om beter te leren budgetteren. Natuurlijk kun je jezelf beter niet in de verleiding brengen door op fora en webshops te browsen, want dan wil je alles hebben. Maar helemaal cold turkey niets leuks meer kopen werkt vaak averechts. Dat gaat een tijdje goed en dan vlieg je volledig uit de bocht. Misschien kan hij beter maandelijks bepalen wat hij maximaal aan muziek kan uitgeven. Of dat per kwartaal opsparen en dan een grotere uitgave doen. Dan stilt hij die behoefte wat meer en houdt hij het onder controle.Rinkels schreef: ↑19-09-2018 10:40Het scheve vond ik in eerste instantie niet erg. We hebben samen een gezin en ik wilde hem niet zijn hele leven nadragen dat hij in zijn studietijd fouten heeft gemaakt. Anders kun je ook niet samen verder. Het blijkt nu al meerdere jaren dat het niet werkt om mee te betalen aan de studieschuld. Want hij neemt mijn creditcard en overlegt niet over uitgaven.Daarna weer verder geprobeerd, maar het gaat gewoon niet. Ja dan was het de verkeerde keuze. Maar er zijn niet heel veel andere keuzes. We hebben het hier heel vaak samen over gehad. Iedere keer schrikt hij enorm van zichzelf. Hij kan het gewoon niet laten om muziek te kopen. Dat lonkt gewoon de hele tijd. Hij heeft ook veel contact met anderen die muziek kopen. Dus dan vindt hij van zichzelf dat het wel meevalt vergelijken met hen. Maar ja... zij hebben natuurlijk een gezonde financiële situatie. Op andere gebieden kan hij zich qua geld wel beheersen.
We hebben gisteravond een gesprek gehad. Hij had nagedacht en zei dat hij geen platenzaken meer in zou gaan en ook niet meer op muziekfora zou gaan. Voor mij is het allemaal te laat en ik heb hem verteld dat ik niet meer ga meebetalen. En dat voelde als een bevrijding. Hoe het in de praktijk verder zal gaan, weet ik natuurlijk niet. We lopen vast weer tegen nieuwe dingen aan. Hij gaat ook meer werken heeft hij beloofd.
Niet met geld om kunnen gaan is geen tienerprobleem. Het is van alle leeftijden en er kampen talloze anderen met dezelfde problemen. Maar het moet niet zo zijn dat jij dan zijn vangnet bent. Ja, als jullie uit elkaar zouden gaan ben je die 8 jaar kwijt. Maar hij zou dan ook wel gedwongen zijn zijn levensstijl aan te passen. Dus jullie hebben er allebei baat bij er nu wat van te maken en het vertrouwen weer op te bouwen.
Goede voornemens zijn mooi, maar hou het realistisch en zorg ervoor dat het niet bij woorden blijft. Hij moet echt plannen maken om te laten zien dat hij er aan werkt. Simpelweg zeggen dat je niet meer op fora zult kijken is niet voldoende en ik kan je op een briefje geven dat hij toch weer de fout in zal. Dus hij kan beter een plan/budget voor zichzelf opstellen waarin hij heel concreet voor zichzelf bepaalt hoeveel hij aan zijn hobby besteedt. Hopelijk deze week nog.
Ik kom uit een gezin waar er ondanks hoge inkomens altijd met geld geworsteld werd en ook ik zelf heb erg veel moeite om mij aan een budget te houden. In het verleden heb ik mijn eigen creditcard ook vaak tot de max gebruikt waarna ik weer hard moest sparen om het terug te betalen. Pas toen ik voor mezelf met excel sheets strakke budgetten heb gemaakt en ik me ten doel stelde mijn studieschuld sneller af te betalen, kon ik een slag maken. Het is echt makkelijker om te weten; €100 voor uitgaan en €200 voor kleding, dan dat je jezelf helemaal afsluit. Na een aantal maanden denk je dan; ik ben zo goed bezig geweest, nu mag ik weer wat kopen. En pats, dan koop je veel te veel.
Ik heb geen partner, maar ik herken wat ik hier lees en hij heeft er zelf op termijn ook meer aan om het probleem bij de wortel aan te pakken. Het geeft echt voldoening, rust en je kunt weer trots op jezelf zijn.
anoniem_363018 wijzigde dit bericht op 19-09-2018 13:27
0.94% gewijzigd
woensdag 19 september 2018 om 13:27
Dat mijn partner de hypotheek betaald staat er gewoon hoor koffiekop. Het is ook zijn huis, wat ook nog bedrijfswoning is. En ik draag gewoon bij aan gas/water/licht. Het is daarnaast toch echt zo, we gaan 1x per 2a3 jaar op gezinsvakantie en doen verder weinig gekke dingen. Sparen voor studies doen we niet, dat doen opa en oma. Wel sparen we voor beide kids €20 per maand ( ik dus €10 en man €10 per kind).
Waar lees jij dat partner meer bijdraagt aan het gezin. Het tegendeel is namelijk waar. Enige wat hij extra betaald is de hypotheek, en het is zijn huis dus waarom zou ik dat betalen? Daarnaast werk ik zo’n 10 uur gemiddeld mee in het bedrijf ( onbetaald) en zorg ik voor huis en kinderen. Wij vinden dat een prima deal dus tja.......Qua overige woonkosten draag ik gewoon bij, en de inrichting heb ik dit jaar op mijn kosten vernieuwd ( kosten zo’n €6000, jaren voor gespaard). Ik betaal daarbij alle kosten voor de kinderen wat zeker minimaal de helft van zijn hypotheek is. Ik spaar max nu €150 per maand naar dat is dan maar even zo. Het is een kwestie van kiezen en geen heel rare dingen doen. Maar ik durf wel te stellen dat ik best comfortabel keef zo hoor.
€30.000 bruto is hier ruim €2000 netto oer maand trouwens ( gezamenlijke rekening €300, studieschuld €400, kinderopvang ongeveer €165, auto €220, zorgverzekering €130 = €1215) dus nog €785 over voor kinderspul, kleding en sparen. Ik zie het probleem niet?
Waar lees jij dat partner meer bijdraagt aan het gezin. Het tegendeel is namelijk waar. Enige wat hij extra betaald is de hypotheek, en het is zijn huis dus waarom zou ik dat betalen? Daarnaast werk ik zo’n 10 uur gemiddeld mee in het bedrijf ( onbetaald) en zorg ik voor huis en kinderen. Wij vinden dat een prima deal dus tja.......Qua overige woonkosten draag ik gewoon bij, en de inrichting heb ik dit jaar op mijn kosten vernieuwd ( kosten zo’n €6000, jaren voor gespaard). Ik betaal daarbij alle kosten voor de kinderen wat zeker minimaal de helft van zijn hypotheek is. Ik spaar max nu €150 per maand naar dat is dan maar even zo. Het is een kwestie van kiezen en geen heel rare dingen doen. Maar ik durf wel te stellen dat ik best comfortabel keef zo hoor.
€30.000 bruto is hier ruim €2000 netto oer maand trouwens ( gezamenlijke rekening €300, studieschuld €400, kinderopvang ongeveer €165, auto €220, zorgverzekering €130 = €1215) dus nog €785 over voor kinderspul, kleding en sparen. Ik zie het probleem niet?
woensdag 19 september 2018 om 13:47
Say what?poldervrouw schreef: ↑19-09-2018 12:36Ik lees nog steeds niet over die creditcard.. Je moet ervoor zorgen dat hij daar niets meer mee kan.. het is blijkbaar voor hem gemakkelijk om jouw kaart te gebruiken.. zou ik niet goedvinden in deze situatie..
Je mag toch hopen dat je partner te vertrouwen is met de creditcard in het huishouden. En als dat vertrouwen er dus niet is, moet je dáarover in gesprek. Niet de creditcard buiten bereik leggen, dat is iets voor een klein kind of een onverantwoordelijke puber. Als hij zich niet volwassen gedraagt, hoef jij je als partner nog niet als ouder te gedragen. Dan moet je júist in de rol van gelijke gaan staan om een opening te creëren om in gesprek te gaan en deze vervelende situatie op te lossen.
woensdag 19 september 2018 om 14:02
woensdag 19 september 2018 om 14:16
dus je hebt te maken met een puber die zijn kamer niet wil opruimen,Rinkels schreef: ↑19-09-2018 13:56Hij heeft me gister ook beloofd om na te denken om een gedeelte van zijn platen te verkopen. Het levert niet heel veel op. Ik zat te denken om het gedeelte dat in onze "rommelkamer" staat, weg te doen. Dan staat de rest alleen nog op zolder.
Nu kwam hij vanochtend: " ja maar het gedeelte in de rommelkamer heb ik allemaal NIET in mijn studententijd gekocht". Dat had ik allemaal al op de middelbare school verzameld. Dan denk ik weer: "hoe denk jij in godsnaam?" Het gaat natuurlijk niet letterlijk om de platen in de rommelkamer, maar over de hoeveelheid die in de rommelkamer staat. Toen zei hij dat het heel erg pijn doet om de platen weg te doen. Dat het echt zijn indentiteit is. En ik zei: "ja dat is dus jouw identiteit, dat je je vrouw met schulden opzadelt omdat je zo graag platen wilt hebben staan". Ik snap het aan de andere kant heel goed hoor. Als je in jaren een collectie hebt opgebouwd. Maar het is allemaal met geld gekocht dat hij niet had.
maar gelukkig wel wil beloven, dat hij wil gaan nadenken over het wegdoen.
Nou jottum hoor!
woensdag 19 september 2018 om 14:36
Omdat dat niet duidelijk is. Hij moet er echt een bedrag voor zichzelf aan hangen. Dan kan het ook zonder overleg. Als je weet: max. €50 aan muziek per maand (of €150 per kwartaal), dan is dat duidelijk. Een lp van €51 kan niet, eentje van €48 wel, of die van €51 volgende maand met het uitgespaarde bedrag dat de maand ervoor niet besteed is. Klaar. Ik bedoel dit niet voor jou, maar voor hemzelf, zo moet hij zijn budget opstellen en daar ook de (hogere) maandlasten voor de studieschuld en eerlijk verdeelde gezamenlijke gezinskosten in meerekenen.Rinkels schreef: ↑19-09-2018 13:53Ik weet niet wat het beste is. Hij wil laten zien dat hij het kan, dat hij te vertrouwen is. En het enige dat hij kan bedenken is: nooit meer een platenwinkel in of nooit meer op het forum. Als ik jouw post lees, denk ik dat dat beter is omdat je dan nog een beetje iets "mag". Maar aan de andere kant, hij mocht ook heus wel platen kopen voor kleine bedragen, als hij het maar even eerst overlegde. En dat deed hij dus niet. Op andere gebieden kan hij zich prima aan budgetten houden.
Dat gedoe met die platen wel of niet wegdoen en dan zeggen wanneer iets wel of niet gekocht is geeft aan dat hij totaal niet begrijpt wat de issue is. Ik snap als geen ander dat dingen sentimentele waarde hebben, maar om zo flauw te reageren terwijl iemand (je partner!) de noodklok luidt is echt niet chic. Hij schaamt zich dus totaal niet voor de situatie.
woensdag 19 september 2018 om 14:38
Dit vraag ik mij ook af. Bijstand is €1425 per maand. Jullie zitten er €200 boven na betaling studieschuld van €300 zeg je dus totale netto inkomen is dan rond de €1925 per maand. Man werkt 24 uur, hoeveel werk jij dan en wat verdienen jullie elk? Werken jullie allebei 24 uur voor nog geen €1000 per maand? Jij bent afgestudeerd schreef je. Ik mis iets in het verhaal of je man liegt over de hoogte van zijn inkomen ofzo.
