
Te hoge woonlasten
donderdag 6 september 2018 om 14:15
Hoi allemaal, ik heb een hele moeilijke kwestie die ik graag met jullie wil bespreken. Enerzijds om het van me af te schrijven en om misschien wat perspectief te krijgen. Ik zocht met mijn vriend al ontzettend lange tijd naar een woning in Utrecht. Nu hebben we een woning eindelijk gegund gekregen en ik merk dat de woonlasten mij nu ineens meer benauwen dan ik van te voren had geschat. En nu hoor ik jullie al denken: "had je dat van te voren niet kunnen inschatten"? Nee helaas niet.
De woonlasten zijn door de hoge huizenprijzen ontiegelijk hoog en we moesten een woning vinden, want het huurappartement moesten we helaas door omstandigheden uit. We wilden graag bij familie en vrienden blijven wonen, werden verliefd op de woning, financieel is het haalbaar en we hadden in deze markt geen tijd om er lang over na te denken. En dus hebben we flink overboden en zitten we sinds enkele maanden in het huis.
Echter benauwd het me. Is dat omdat we de hoge lasten niet gewend zijn? Is dat omdat het een kwestie van wennen is en ik me nog niet thuis voel? Ik weet het niet, maar ik heb continu een opgejaagd gevoel. We hebben alle kosten op een rijtje gezet en een hypotheekadviseur ingeschakeld. Het is niet dat we ver boven onze max zitten (we zitten er zo'n 1,5 ton onder zelfs), maar ik heb steeds meer het gevoel dat ik hoge woonlasten eigenlijk maar beklemmend vind.
We hadden toevallig bij vrienden een maand geleden een docu over Tiny Houses gekeken en dit heeft mijn ogen geopend en waarschijnlijk (latente) gedachtes bij me los gemaakt. Ik kan me heel goed voorstellen dat het fijn is om juist veel lagere lasten te hebben en meer vrijheid te hebben om meer te doen, eventueel minder te werken en vooral ook gewoon minder materialistisch te leven. Waarom moet het allemaal altijd meer, groter, beter, luxer? Maar goed, ik heb nu wel een groot huis op mijn naam staan en mijn vriend voelt dit helemaal niet zo.
Ik had het -en dit is heel erg naar om toe te geven- achteraf niet gedaan. Het voelt te materialistisch om zo'n groot huis te hebben. Toen we keken was het echt ons droomhuis, en nu doen de grote ruimtes (overwacht) best ongezellig aan. Op een klein oppervlakte was het krap, maar eigenlijk wel gezelliger zo samen met mijn vriend.
Maar goed... het koophuis is er. En mijn vriend staat er anders in. Ik heb ook absoluut geen twijfels over ons, maar wel over het hebben van een (groot) koophuis. En maak me ook vooral druk over wat de prijzen zijn over een tijd. Maken we dan niet ineens 80K verlies bij verkoop? Die gedachte brengt stress met zich mee. Zijn er mensen die zich hier in herkennen? Of is het gewoon een fase die sommige mensen doorgaan wanneer je afscheid neemt van je zorgeloze leventje die je lijdt in je goedkope appartement (waar ik al van student af aan in zit en dus lage woonlasten ben gewend)?
De woonlasten zijn door de hoge huizenprijzen ontiegelijk hoog en we moesten een woning vinden, want het huurappartement moesten we helaas door omstandigheden uit. We wilden graag bij familie en vrienden blijven wonen, werden verliefd op de woning, financieel is het haalbaar en we hadden in deze markt geen tijd om er lang over na te denken. En dus hebben we flink overboden en zitten we sinds enkele maanden in het huis.
Echter benauwd het me. Is dat omdat we de hoge lasten niet gewend zijn? Is dat omdat het een kwestie van wennen is en ik me nog niet thuis voel? Ik weet het niet, maar ik heb continu een opgejaagd gevoel. We hebben alle kosten op een rijtje gezet en een hypotheekadviseur ingeschakeld. Het is niet dat we ver boven onze max zitten (we zitten er zo'n 1,5 ton onder zelfs), maar ik heb steeds meer het gevoel dat ik hoge woonlasten eigenlijk maar beklemmend vind.
We hadden toevallig bij vrienden een maand geleden een docu over Tiny Houses gekeken en dit heeft mijn ogen geopend en waarschijnlijk (latente) gedachtes bij me los gemaakt. Ik kan me heel goed voorstellen dat het fijn is om juist veel lagere lasten te hebben en meer vrijheid te hebben om meer te doen, eventueel minder te werken en vooral ook gewoon minder materialistisch te leven. Waarom moet het allemaal altijd meer, groter, beter, luxer? Maar goed, ik heb nu wel een groot huis op mijn naam staan en mijn vriend voelt dit helemaal niet zo.
Ik had het -en dit is heel erg naar om toe te geven- achteraf niet gedaan. Het voelt te materialistisch om zo'n groot huis te hebben. Toen we keken was het echt ons droomhuis, en nu doen de grote ruimtes (overwacht) best ongezellig aan. Op een klein oppervlakte was het krap, maar eigenlijk wel gezelliger zo samen met mijn vriend.
Maar goed... het koophuis is er. En mijn vriend staat er anders in. Ik heb ook absoluut geen twijfels over ons, maar wel over het hebben van een (groot) koophuis. En maak me ook vooral druk over wat de prijzen zijn over een tijd. Maken we dan niet ineens 80K verlies bij verkoop? Die gedachte brengt stress met zich mee. Zijn er mensen die zich hier in herkennen? Of is het gewoon een fase die sommige mensen doorgaan wanneer je afscheid neemt van je zorgeloze leventje die je lijdt in je goedkope appartement (waar ik al van student af aan in zit en dus lage woonlasten ben gewend)?
donderdag 6 september 2018 om 16:06
Maakt niet uit natuurlijk.
Het zou wel minder verwarrend zijn als je woonlasten en vaste lasten niet door elkaar gebruikt

Maar als jullie 50% van je inkomen overhouden lijkt het mij dat je je geen zorgen hoeft te maken hoor!

donderdag 6 september 2018 om 16:34
Met zo'n inkomen is er helemaal niks aan de hand. Je hebt wel ineens veel meer verantwoordelijkheid op je schouders, en dat is altijd spannend vind ik. Die 400 euro is wel een gemiddelde, ik zou ook kijken naar wat voor huis je hebt. Heb je houten kozijnen, hoeveel ramen, wat is het bouwjaar, welke materialen zijn gebruikt, hoe is de isolatie, de staat van leidingwerk, meterkast, ketel, grootte va de tuin, staat van de schutting, het speelt allemaal mee welke kosten je kan verwachten.
Een vierdehands auto die slecht onderhouden is en tegen het aflopen van de apk verkocht wordt, daar verwacht je meer onderhoud aan dan aan een spiksplinternieuwe auto. Al is het ook vaak een kwestie van geluk hebben!
Een vierdehands auto die slecht onderhouden is en tegen het aflopen van de apk verkocht wordt, daar verwacht je meer onderhoud aan dan aan een spiksplinternieuwe auto. Al is het ook vaak een kwestie van geluk hebben!
donderdag 6 september 2018 om 16:43
Ja lekker anderhalfverdienersmodel nastreven vanaf nu en dan erna klagen dat t niet opschiet met je carriere en dat je man niet 'helpt' met de kinderen. Leuk. Doen!Madeliefjees schreef: ↑06-09-2018 16:28Kind toch, jullie inkomen is 5500 en je hypotheek 1400. Jij kan prima een paar dagen minder gaan werken en een stel koters nemen.
donderdag 6 september 2018 om 16:48
Het klinkt niet onverantwoord, maar ja, het is wel meer verantwoordelijkheid. Maar laat er ook wat meer tijd overheen gaan. En wellicht maak je een paar goede stappen, en kun je best minder werken tzt! Niks ligt vast, en als je het huis echt te groot vindt kun je altijd nog gaan downsizen op termijn. Niks is voor eeuwig he (qua bezit dan). Ik probeer nu te genieten van de zee aan ruimte die we hebben, het gezellig te maken, de kinderen helpen daar trouwens goed bij, en verder de kosten zo veel mogelijk te drukken, want hoewel ik houd van mooie en dure spullen, bevalt het idee van te veel bezit en kosten me helemaal niet.AsianGirl1985 schreef: ↑06-09-2018 15:59Ja precies dit dus! Zo groot past misschien toch minder goed bij me, omdat het zo decadent voelt. Voelt nog zo onwerkelijk. Is dit echt allemaal van ons? En inderdaad als we in een kleine kamer eten/relaxen, gebruiken we maar zo'n klein gedeelte. Maar inderdaad is dat wennen denk ik.
Wat mij benauwd? Vooral het 'wat als' we ineens beiden werkloos raken. We minder gaan verdienen? We arbeidsongeschikt raken? Vooral dat denk ik. En dat ik nu wel fulltime moet blijven werken. Is tijd eigenlijk niet meer waard? Dus inderdaad met name de invulling van tijd mis ik soms van mijn leven in ons oude appartement. We konden alles doen wat we wilden. Dure kleren boeien mij niet zo, maar wel het samen eten, reizen, dingen beleven.
En over de woonlasten. Netto Hypotheek is zo'n 27% v/h Netto inkomen (dit is c.a. 5500). Verwacht wel te stijgen in salaris. Voor onderhoudskosten heb ik wel slechts 200 per maand gerekend. Dus die 400 komt wel wat hoger uit dus? Hmm... wel goed om nu te weten. Bij die 47% aan woonlasten als percentage v/h inkomen heb ik overigens niet mijn auto gerekend. Die valt er wel buiten.
Aan een lager bestedingsbudget wen je sowieso, alleen kost dat soms tijd. Wellicht helpt het dat de 'wat als' situatie hier al eens langs is gekomen (we hadden tijdje ipv 2 hoge, 1 laag inkomen) en daar kwamen we ook prima doorheen.
donderdag 6 september 2018 om 16:55
Je hebt zelfs ruimte om flink af te lossen, en dan gaan meteen de maandlasten naar beneden (en je stress wordt tegelijkertijd steeds minder, en dan slaap je beter, waardoor er meer ruimte is om te proberen te genieten van het huis).Madeliefjees schreef: ↑06-09-2018 16:28Kind toch, jullie inkomen is 5500 en je hypotheek 1400. Jij kan prima een paar dagen minder gaan werken en een stel koters nemen.
Dat aflossen heeft bij mij veel bijgedragen aan het genieten van ons huis. Het huis wordt letterlijk en figuurlijk steeds meer ons thuis. Ik ben ook van een kleine naar een grote woonruimte gegaan en ik vind het heerlijk voor ons zoontje, en met feestjes geven is ook het makkelijk.
I was reminded that my bloodtype is B positive.

donderdag 6 september 2018 om 16:57
Joh, dat kan iedereen toch voor zichzelf beslissen. Genoeg succesvolle anderhalfverdienersmodellen en ook genoeg onsuccesvolle tweeverdienersmodellen.MadameJean schreef: ↑06-09-2018 16:43Ja lekker anderhalfverdienersmodel nastreven vanaf nu en dan erna klagen dat t niet opschiet met je carriere en dat je man niet 'helpt' met de kinderen. Leuk. Doen!
donderdag 6 september 2018 om 17:15
Maar met je huidige inkomen en hypotheek zou je nog steeds de keuze kunnen maken om minder te werken toch? Misschien moet je er andere dingen voor laten maar dan nog....
Als je er vanuit gaat dat je went aan de verantwooedelijkheid die hoort bij eigenaar zijn van een huis. Wat zit je dan nog dwars?
En als dat de hoge lasten zijn weet je dan wat je verder kwijt bent per maand en of je daar ergens 50 euro op kunt besparen die je extra kunt aflossen? Dat lijkt echt bijna niets meer over een paar jaar scheelt dat echt aanzienlijk in je lasten. Zou dat een fijner gevoel geven dat je in elk geval actief bezig bent die lasten te verminderen? Dat heb ik namelijk wel heel sterk.
Als je er vanuit gaat dat je went aan de verantwooedelijkheid die hoort bij eigenaar zijn van een huis. Wat zit je dan nog dwars?
En als dat de hoge lasten zijn weet je dan wat je verder kwijt bent per maand en of je daar ergens 50 euro op kunt besparen die je extra kunt aflossen? Dat lijkt echt bijna niets meer over een paar jaar scheelt dat echt aanzienlijk in je lasten. Zou dat een fijner gevoel geven dat je in elk geval actief bezig bent die lasten te verminderen? Dat heb ik namelijk wel heel sterk.
donderdag 6 september 2018 om 17:16
ja natuurlijk, ik reageerde slechts tikje cynisch vanwege de wijze waarop het voorstel gepresenteerd werd. Genoeg geld = vrouw minder werken.
Pas later zag ik dat TO het idee van ft wel als reden voor haar onrust aandraagt dus wellicht is het inderdaad een goed idee.

donderdag 6 september 2018 om 17:20
Dan snap ik het hoor, ik word daar ook nogal kriegelig van als daarvanuit wordt gegaan.MadameJean schreef: ↑06-09-2018 17:16ja natuurlijk, ik reageerde slechts tikje cynisch vanwege de wijze waarop het voorstel gepresenteerd werd. Genoeg geld = vrouw minder werken.
Pas later zag ik dat TO het idee van ft wel als reden voor haar onrust aandraagt dus wellicht is het inderdaad een goed idee.
donderdag 6 september 2018 om 17:23
Niet iedereen wil een carriere. Meer tijd is ook heel wat waard.MadameJean schreef: ↑06-09-2018 16:43Ja lekker anderhalfverdienersmodel nastreven vanaf nu en dan erna klagen dat t niet opschiet met je carriere en dat je man niet 'helpt' met de kinderen. Leuk. Doen!
ik geef mn bek ook maar een douw
donderdag 6 september 2018 om 17:41
Wel een beetje herkenbaar. Ik had dat gevoel de eerste maanden na onze verhuizing ook.
Maar goed, wij zijn verhuisd vanuit een half afgelost klein huisje naar een grote woning waar we nu dus 75% van de WOZ waarde hypotheek op hebben.
Tevens zijn wij ons ‘aflos’ gedrag gaan uitbreiden. We hebben een minimumbuffer en telkens we daar 250,00 boven zitten lossen we dat meteen extra af op de hypotheek. Vakantiegeld, meevallers van de belastingdienst worden meteen afgelost op de hypotheek.
Vakantie sparen we dan los voor en houden we even wat sober. We zitten middenin de top qua kinderopvang en aflossing studieschuld, BSO hebben we waarschijnlijk niet nodig zodra ze naar school gaan dus ik verwacht dan wel iets meer ruimte te krijgen. Alhoewel dan hebben we weer zwemlessen
.
Maar met consequent dus onze meevallers en sparen voor extra aflossing zijn onze maandlasten, met een lage hypotheekrente, toch al 25 euro gedaald in anderhalf jaar.
Ik bereken maar niet te vaak hoe lang het nog duurt voor alles afgelost is, stel dat we niet meer extra kunnen aflossen is dat maximaal 30 jaar. Hoop er binnen 20 zeker vanaf te zijn.
Maar goed, wij zijn verhuisd vanuit een half afgelost klein huisje naar een grote woning waar we nu dus 75% van de WOZ waarde hypotheek op hebben.
Tevens zijn wij ons ‘aflos’ gedrag gaan uitbreiden. We hebben een minimumbuffer en telkens we daar 250,00 boven zitten lossen we dat meteen extra af op de hypotheek. Vakantiegeld, meevallers van de belastingdienst worden meteen afgelost op de hypotheek.
Vakantie sparen we dan los voor en houden we even wat sober. We zitten middenin de top qua kinderopvang en aflossing studieschuld, BSO hebben we waarschijnlijk niet nodig zodra ze naar school gaan dus ik verwacht dan wel iets meer ruimte te krijgen. Alhoewel dan hebben we weer zwemlessen

Maar met consequent dus onze meevallers en sparen voor extra aflossing zijn onze maandlasten, met een lage hypotheekrente, toch al 25 euro gedaald in anderhalf jaar.
Ik bereken maar niet te vaak hoe lang het nog duurt voor alles afgelost is, stel dat we niet meer extra kunnen aflossen is dat maximaal 30 jaar. Hoop er binnen 20 zeker vanaf te zijn.

donderdag 6 september 2018 om 22:15
Ow ik lees dit nu pas en zie dat je al wat meer gerustgesteld bent. Toch nog even mij twee centen
Objectief rationeel gezien denk ik inderdaad dat je je druk maakt om niks. Toch herken ik je gevoel. Wij verhuisden 5 jaar geleden naar ons gezamenlijke huis, met ook een gezamenlijke restschuld van 5 nullen op twee appartementen...
De eerste tijd kon ik er 's nachts echt een beetje wakker van liggen, of alles wel goed zou gaan. Of eigenlijk meer, ik had het gevoel dat we op het scherpst van de snede liepen en het net zo goed goed, als fout kon gaan.
Inmiddels dus 5 jaar verder, allebei wat gestegen in salaris, alvast wat extra aflossingen gedaan (de eerste twee jaar zijn we heel bewust niet op vakantie geweest om geld over te houden)....
Nu hebben we een schoonmaakster en gaan gewoon weer op vakantie naar Spanje, hebben allebei een abonnement op een fijn tijdschrift, hoeven de kinderen niks te ontzeggen...
Het komt goed dus!

Objectief rationeel gezien denk ik inderdaad dat je je druk maakt om niks. Toch herken ik je gevoel. Wij verhuisden 5 jaar geleden naar ons gezamenlijke huis, met ook een gezamenlijke restschuld van 5 nullen op twee appartementen...
De eerste tijd kon ik er 's nachts echt een beetje wakker van liggen, of alles wel goed zou gaan. Of eigenlijk meer, ik had het gevoel dat we op het scherpst van de snede liepen en het net zo goed goed, als fout kon gaan.
Inmiddels dus 5 jaar verder, allebei wat gestegen in salaris, alvast wat extra aflossingen gedaan (de eerste twee jaar zijn we heel bewust niet op vakantie geweest om geld over te houden)....
Nu hebben we een schoonmaakster en gaan gewoon weer op vakantie naar Spanje, hebben allebei een abonnement op een fijn tijdschrift, hoeven de kinderen niks te ontzeggen...
Het komt goed dus!

donderdag 6 september 2018 om 23:14
Dat weet je toch niet, op grond van de informatie? Misschien brengt TO wel het meeste geld binnen en zorgt een dag minder werken voor een flinke hap uit het inkomen. Ik hoop het niet, voor TO, want het lijkt mij vreselijk om fulltime te moeten werken voor het huis. Dan zou ik liever allerlei dingen 'laten'.Kaaaaaaaatje schreef: ↑06-09-2018 17:15Maar met je huidige inkomen en hypotheek zou je nog steeds de keuze kunnen maken om minder te werken toch? Misschien moet je er andere dingen voor laten maar dan nog....
vrijdag 7 september 2018 om 09:38
Ook als ze kostwinner is en ze dus 20% van 5500 euro in moet leveren zou het gewoon moeten kunnen met deze hypotheek. Misschien moet je er wel iets voor laten, maar dan houdt je alsnog 3000 euro over na je hypotheek.Voornu schreef: ↑06-09-2018 23:14Dat weet je toch niet, op grond van de informatie? Misschien brengt TO wel het meeste geld binnen en zorgt een dag minder werken voor een flinke hap uit het inkomen. Ik hoop het niet, voor TO, want het lijkt mij vreselijk om fulltime te moeten werken voor het huis. Dan zou ik liever allerlei dingen 'laten'.
En in Utrecht wonen is heel erg duur maar ook heel erg fijn. En dat overheden hebben wij ook gedaan. Daarmee kochten we de zekerheid dat we dit huis zouden krijgen, dat we niet nog verder hoefden te zoeken, dat het gewoon klaar was en dat de prijzen niet nog verder zouden stijgen. Overigens zijn er in het jaar daarna ook geen huizen te koop gekomen in deze buurt.
Maar to ik hoop dat het bedenken van een plan je helpt om de rust te vinden en te kunnen genieten van je mooie huis!

vrijdag 7 september 2018 om 09:44
Ik reken de woonlasten altijd per persoon. 1400 klinkt wel hoog, maar 700 per persoon is natuurlijk een prima bedrag. Ik ben als alleenverdiener met twee kinderen een stuk meer kwijt. Mijn vaste lasten zijn ook niet maar de helft van mijn totale inkomen. Je hebt gewoon altijd heel goedkoop gewoond en nu past je woning bij je inkomen.
vrijdag 7 september 2018 om 10:05
Met jullie inkomen, is deze hypotheek zeer haalbaar, vind ik.
Maar ik ken ook het gevoel wel, en vooral kort nadat we een groter huis kochten.
In begin hield het mij ook enorm bezig, maar na een tijdje zie je dat het gewoon goed komt.
Veel mensen moeten gewoon leven en alles betalen van wat jullie overhouden na de vaste lasten. Dit besef, zet het misschien wat meer in perspectief.
Maar ik ken ook het gevoel wel, en vooral kort nadat we een groter huis kochten.
In begin hield het mij ook enorm bezig, maar na een tijdje zie je dat het gewoon goed komt.
Veel mensen moeten gewoon leven en alles betalen van wat jullie overhouden na de vaste lasten. Dit besef, zet het misschien wat meer in perspectief.
vrijdag 7 september 2018 om 10:09
vrijdag 7 september 2018 om 10:55
Dan is meer aflossen juist raar want dan wordt het bedrag dat je nu betaalt juist hoger.AsianGirl1985 schreef: ↑07-09-2018 10:09Ja daar hebben jullie ook gelijk in. Het bedrag van de hypotheek doet vooral gevoelsmatig erg hoog aan, maar in feite past het precies bij ons inkomen. We brengen overigens beiden evenveel in 'het laatje'. Jullie reacties hebben het wel helpen te relativeren.

vrijdag 7 september 2018 om 11:12
Je hebt een grote stap in je leven gemaakt. Naar een nieuwe fase. Van overzichtelijk huurhuis naar een koophuis van behoorlijke omvang, begrijp ik. Lijkt erop dat je hier nog even aan moet wennen en nog een thuis van je huis moet maken. Dit kost tijd.
Over een tijdje wil je wellicht niet anders meer.
Over een tijdje wil je wellicht niet anders meer.

vrijdag 7 september 2018 om 11:41
vrijdag 7 september 2018 om 12:44
Dat klinkt natuurlijk als heel veel.Kaaaaaaaatje schreef: ↑07-09-2018 09:38Ook als ze kostwinner is en ze dus 20% van 5500 euro in moet leveren zou het gewoon moeten kunnen met deze hypotheek. Misschien moet je er wel iets voor laten, maar dan houdt je alsnog 3000 euro over na je hypotheek.
Maar ze hebben daarnaast nog 1300 euro aan vaste lasten. En met zo'n inkomen betaal je makkelijk 1000 euro aan kinderopvang. Hou je 700 euro over voor de auto, sparen en alle overige leefkosten (kleding, sport, vakantie, leuke dingen) en wat er maar bij een kind komt kijken.
Dat kan dus inderdaad wel, maar heel makkelijk en heel comfortabel, mwah. Kinderen zijn duur! Als je gewoon 20% minder wil werken zonder kind dan kan het inderdaad makkelijk
