Geld & Recht
alle pijlers
Te hoge woonlasten
donderdag 6 september 2018 om 14:15
Hoi allemaal, ik heb een hele moeilijke kwestie die ik graag met jullie wil bespreken. Enerzijds om het van me af te schrijven en om misschien wat perspectief te krijgen. Ik zocht met mijn vriend al ontzettend lange tijd naar een woning in Utrecht. Nu hebben we een woning eindelijk gegund gekregen en ik merk dat de woonlasten mij nu ineens meer benauwen dan ik van te voren had geschat. En nu hoor ik jullie al denken: "had je dat van te voren niet kunnen inschatten"? Nee helaas niet.
De woonlasten zijn door de hoge huizenprijzen ontiegelijk hoog en we moesten een woning vinden, want het huurappartement moesten we helaas door omstandigheden uit. We wilden graag bij familie en vrienden blijven wonen, werden verliefd op de woning, financieel is het haalbaar en we hadden in deze markt geen tijd om er lang over na te denken. En dus hebben we flink overboden en zitten we sinds enkele maanden in het huis.
Echter benauwd het me. Is dat omdat we de hoge lasten niet gewend zijn? Is dat omdat het een kwestie van wennen is en ik me nog niet thuis voel? Ik weet het niet, maar ik heb continu een opgejaagd gevoel. We hebben alle kosten op een rijtje gezet en een hypotheekadviseur ingeschakeld. Het is niet dat we ver boven onze max zitten (we zitten er zo'n 1,5 ton onder zelfs), maar ik heb steeds meer het gevoel dat ik hoge woonlasten eigenlijk maar beklemmend vind.
We hadden toevallig bij vrienden een maand geleden een docu over Tiny Houses gekeken en dit heeft mijn ogen geopend en waarschijnlijk (latente) gedachtes bij me los gemaakt. Ik kan me heel goed voorstellen dat het fijn is om juist veel lagere lasten te hebben en meer vrijheid te hebben om meer te doen, eventueel minder te werken en vooral ook gewoon minder materialistisch te leven. Waarom moet het allemaal altijd meer, groter, beter, luxer? Maar goed, ik heb nu wel een groot huis op mijn naam staan en mijn vriend voelt dit helemaal niet zo.
Ik had het -en dit is heel erg naar om toe te geven- achteraf niet gedaan. Het voelt te materialistisch om zo'n groot huis te hebben. Toen we keken was het echt ons droomhuis, en nu doen de grote ruimtes (overwacht) best ongezellig aan. Op een klein oppervlakte was het krap, maar eigenlijk wel gezelliger zo samen met mijn vriend.
Maar goed... het koophuis is er. En mijn vriend staat er anders in. Ik heb ook absoluut geen twijfels over ons, maar wel over het hebben van een (groot) koophuis. En maak me ook vooral druk over wat de prijzen zijn over een tijd. Maken we dan niet ineens 80K verlies bij verkoop? Die gedachte brengt stress met zich mee. Zijn er mensen die zich hier in herkennen? Of is het gewoon een fase die sommige mensen doorgaan wanneer je afscheid neemt van je zorgeloze leventje die je lijdt in je goedkope appartement (waar ik al van student af aan in zit en dus lage woonlasten ben gewend)?
De woonlasten zijn door de hoge huizenprijzen ontiegelijk hoog en we moesten een woning vinden, want het huurappartement moesten we helaas door omstandigheden uit. We wilden graag bij familie en vrienden blijven wonen, werden verliefd op de woning, financieel is het haalbaar en we hadden in deze markt geen tijd om er lang over na te denken. En dus hebben we flink overboden en zitten we sinds enkele maanden in het huis.
Echter benauwd het me. Is dat omdat we de hoge lasten niet gewend zijn? Is dat omdat het een kwestie van wennen is en ik me nog niet thuis voel? Ik weet het niet, maar ik heb continu een opgejaagd gevoel. We hebben alle kosten op een rijtje gezet en een hypotheekadviseur ingeschakeld. Het is niet dat we ver boven onze max zitten (we zitten er zo'n 1,5 ton onder zelfs), maar ik heb steeds meer het gevoel dat ik hoge woonlasten eigenlijk maar beklemmend vind.
We hadden toevallig bij vrienden een maand geleden een docu over Tiny Houses gekeken en dit heeft mijn ogen geopend en waarschijnlijk (latente) gedachtes bij me los gemaakt. Ik kan me heel goed voorstellen dat het fijn is om juist veel lagere lasten te hebben en meer vrijheid te hebben om meer te doen, eventueel minder te werken en vooral ook gewoon minder materialistisch te leven. Waarom moet het allemaal altijd meer, groter, beter, luxer? Maar goed, ik heb nu wel een groot huis op mijn naam staan en mijn vriend voelt dit helemaal niet zo.
Ik had het -en dit is heel erg naar om toe te geven- achteraf niet gedaan. Het voelt te materialistisch om zo'n groot huis te hebben. Toen we keken was het echt ons droomhuis, en nu doen de grote ruimtes (overwacht) best ongezellig aan. Op een klein oppervlakte was het krap, maar eigenlijk wel gezelliger zo samen met mijn vriend.
Maar goed... het koophuis is er. En mijn vriend staat er anders in. Ik heb ook absoluut geen twijfels over ons, maar wel over het hebben van een (groot) koophuis. En maak me ook vooral druk over wat de prijzen zijn over een tijd. Maken we dan niet ineens 80K verlies bij verkoop? Die gedachte brengt stress met zich mee. Zijn er mensen die zich hier in herkennen? Of is het gewoon een fase die sommige mensen doorgaan wanneer je afscheid neemt van je zorgeloze leventje die je lijdt in je goedkope appartement (waar ik al van student af aan in zit en dus lage woonlasten ben gewend)?
vrijdag 7 september 2018 om 12:54
Overbieden is natuurlijk niet echt een gezonde manier van financieel plannen. Maar goed, het zijn keuzes.
Bij de vorige financiële crisis (je krijgt er nog een paar te verwerken TO, voor je huis is afbetaald), had ik geen stress over mijn huis. Gewoon altijd ruim onder de grenzen van het maximale gebleven, dus toen 1,5 miljoen huizen in Nederland onder water stonden, hadden wij geen enkel probleem. Maar de andere kant is natuurlijk ook dat al die mensen die zichzelf in de problemen hebben gebracht, wel jaren veel luxer en ruimer hebben gewoond dan wij. Dus het is maar waar je voorkeur ligt. Als je “boven je stand” wil leven, zal je risico’s moeten accepteren, en als je minder risico wil, heb je ook minder mogelijkheden.
Bij de vorige financiële crisis (je krijgt er nog een paar te verwerken TO, voor je huis is afbetaald), had ik geen stress over mijn huis. Gewoon altijd ruim onder de grenzen van het maximale gebleven, dus toen 1,5 miljoen huizen in Nederland onder water stonden, hadden wij geen enkel probleem. Maar de andere kant is natuurlijk ook dat al die mensen die zichzelf in de problemen hebben gebracht, wel jaren veel luxer en ruimer hebben gewoond dan wij. Dus het is maar waar je voorkeur ligt. Als je “boven je stand” wil leven, zal je risico’s moeten accepteren, en als je minder risico wil, heb je ook minder mogelijkheden.
Like a great eternal Klansman
With his two flashing red eyes
Turn around he's always watching
(Dead Kennedys)
With his two flashing red eyes
Turn around he's always watching
(Dead Kennedys)
vrijdag 7 september 2018 om 13:00
Als ons huis nu onderwater staat is dat niet perse een probleem. Zo lang het maar geschikt is om te blijven wonen, en ons huis is prima geschikt voor de komende 30 jaar.
Pas in combinatie met andere omstandigheden wordt het een probleem. Voor overlijden hebben we een of afgesloten. Voor arbeidsongeschikheid een verzekering. N
Blijft over zo lang werkloos dat we door onze buffer heen raken. Dat is het enige scenario wat een probleem op kan leveren, maar op 1 salaris plus ww redden we het makkelijk op 1 salaris redden we het niet meer maar dan zou 1 van ons dus langer dan een jaar zonder werk moeten zitten en dat risico is best klein.
Door dat we dit goed hebben doorgesproken met onze hypotheekadviseur voelde het toch al een stuk rustiger.
.
Pas in combinatie met andere omstandigheden wordt het een probleem. Voor overlijden hebben we een of afgesloten. Voor arbeidsongeschikheid een verzekering. N
Blijft over zo lang werkloos dat we door onze buffer heen raken. Dat is het enige scenario wat een probleem op kan leveren, maar op 1 salaris plus ww redden we het makkelijk op 1 salaris redden we het niet meer maar dan zou 1 van ons dus langer dan een jaar zonder werk moeten zitten en dat risico is best klein.
Door dat we dit goed hebben doorgesproken met onze hypotheekadviseur voelde het toch al een stuk rustiger.
.
vrijdag 7 september 2018 om 13:09
vrijdag 7 september 2018 om 13:14
Eens. Maar zoals dat voor jou geen optie is is dat voor ons de komende 4 jaar ook geen optie. Dus moeten we ons best doen om gelukkig te blijven samen. Daarna zijn onze lasten anders en hebben we net dat beetje afgelost waardoor ik er zou kunnen blijven wonen....JollyRider schreef: ↑07-09-2018 13:09Een ding is helaas niet zo makkelijk te verzekeren: scheiding. En dan is een huis onder water al snel een heel serieus probleem.
Maar waar het me om ging is dat het mij hielp om scenario's uit te werken om te bedenken waar mij onrust vandaan komt en daar dus mitigerende maatregelen bij te bedenken.
vrijdag 7 september 2018 om 13:15
Oh daar ben ik het 100% mee eens. Rationeel kijken naar je risico’s is meestal slimmer dan je door angst slapeloze nachten laten bezorgenKaaaaaaaatje schreef: ↑07-09-2018 13:14Eens. Maar zoals dat voor jou geen optie is is dat voor ons de komende 4 jaar ook geen optie. Dus moeten we ons best doen om gelukkig te blijven samen. Daarna zijn onze lasten anders en hebben we net dat beetje afgelost waardoor ik er zou kunnen blijven wonen....
Maar waar het me om ging is dat het mij hielp om scenario's uit te werken om te bedenken waar mij onrust vandaan komt en daar dus mitigerende maatregelen bij te bedenken.
Like a great eternal Klansman
With his two flashing red eyes
Turn around he's always watching
(Dead Kennedys)
With his two flashing red eyes
Turn around he's always watching
(Dead Kennedys)
dinsdag 11 september 2018 om 11:28
Wellicht dat wij ons ook nog extra verzekeren tegen eventuele arbeidsongeschiktheid. Die hebben wij nog niet. Natuurlijk wel een overlijdensrisicoverzekering, maar ook die moeten we wellicht nog een keer bekijken. Ik zie zulke grote verschillen in de bedragen....
Overigens geniet ik nu gelukkig al wel meer van het huis
Overigens geniet ik nu gelukkig al wel meer van het huis
dinsdag 11 september 2018 om 11:41
Wat je wel kunt doen om dat te ondervangen is een huis kiezen dat geschikt is voor dubbele bewoning.JollyRider schreef: ↑07-09-2018 13:09Een ding is helaas niet zo makkelijk te verzekeren: scheiding. En dan is een huis onder water al snel een heel serieus probleem.
dinsdag 11 september 2018 om 14:13
wij hebben vooral de overlijdensrisicoverzekering goed uitgezocht en de bestaande verzekering opengebroken en een nieuwe afgesloten. De kosten van die verzekering zijn de afgelopen jaren nogal gedaald en wij hadden dus een duur exemplaar. Bekeken wat onze woonlasten nu zijn, wat een woonlast is die op het laagste inkomen goed te betalen is en daarna hebben we bepaald welk deel van de hypotheek gedekt moest worden door de overlijdensrisicoverzekering. Bij ons blijft er dan zoveel hypotheek over dat die nog goed te betalen is, het huis niet verkocht hoeft te worden en en ook nog wat andere dingen kunnen als er 1 inkomen volledig wegvalt. We hebben daarmee geen rekening gehouden met eventuele uitkeringen door pensioenfondsen, omdat die voorwaarden per pensioenfonds wisselen en je dan gelijk weer een heleboel uitzoek werk hebt als je van baan wisselt. Komt daar wel geld vandaan, dan is dat leuk meegenomen.AsianGirl1985 schreef: ↑11-09-2018 11:28Wellicht dat wij ons ook nog extra verzekeren tegen eventuele arbeidsongeschiktheid. Die hebben wij nog niet. Natuurlijk wel een overlijdensrisicoverzekering, maar ook die moeten we wellicht nog een keer bekijken. Ik zie zulke grote verschillen in de bedragen....
Overigens geniet ik nu gelukkig al wel meer van het huis
Arbeidsongeschiktheid hebben wij niet extra verzekerd. Bij 1 salaris en 1 WIA uitkering kunnen alle kosten nog steeds betaald worden. En dat geldt ook voor 2 WIA uitkeringen. Maar ook dan zal er geschrapt moeten worden in de kosten. Wij zijn wel allebei in dienst van een werkgever, dus geen ZZP-constructies.
dinsdag 11 september 2018 om 17:03
Dat tiny house idee kan hier dus ook? Niet dat ik het zou willen hoor maar ik kijk wel eens tiny houses op youtube en dan lijkt het echt geweldig als je de beperkte ruimte in huis niet erg vind. Ze hebben het er dan over dat je je huis overal mee naar toe kan nemen en neer kan zetten dus ook op dat mooie plekje in het bos en dan je eigen groente verbouwen. Heb zelfs een filmpje gezien dat een heel gezin in zo'n huisje woonden en dan ook nog eens huisdieren hadden.
Maar het zal in het echt wel niet zo makkelijk en rooskleurig zijn inderdaad want waar laat je je post bezorgen? Je hebt in de middle of nowhere ook niet zomaar internet? Waar laat je je afval uit je compost toilet en het vieze water uit de douche/keuken? En mag je wel overal gewoon staan?
Maar het zal in het echt wel niet zo makkelijk en rooskleurig zijn inderdaad want waar laat je je post bezorgen? Je hebt in de middle of nowhere ook niet zomaar internet? Waar laat je je afval uit je compost toilet en het vieze water uit de douche/keuken? En mag je wel overal gewoon staan?
dinsdag 11 september 2018 om 21:08
woensdag 12 september 2018 om 12:20
Orangetree schreef: ↑06-09-2018 14:26https://www.funda.nl/koop/almere/huis-8 ... ometastic/
https://www.funda.nl/koop/almere/huis-8 ... eg-tiny-a/
https://www.funda.nl/koop/almere/huis-8 ... oda-house/
Te bizar voor woorden die prijzen. Voor 10.000 meer heb je een 'echt' woonhuis. Dus wie riep er iets over 'lage' lasten?
Heremetiet wat een geld voor een veredelt tuinhuisje.
Het lijkt heel leuk en romantisch en dat is het ook voor een vakantie maar niet om gewoon in te leven voor de meeste mensen. Waar laat je je spullen? Die hokjes hebben niet eens ruimte voor een eettafel (waar ga je je computer neerzetten? de administratie doen?) of meer dan één bank in de woonkamer dus meer dan twee bezoekers wordt een probleem want ruimte voor extra stoelen is er niet. Waar laat je je kerstspullen, je gourmetstel dat je eens per jaar gebruikt, je koffers enz enz? En dan de wasmachine delen met 11 andere huishoudens.. Waar ga je die was dan drogen eigenlijk? Ik denk dat het gewoon even wennen is. Als je in een groter huis gaat wonen voelt het vaak erg groot en leeg maar dat komt met de tijd wel. Toen ik in mijn vorige huis ging wonen vroeg ik me ook af wat we met al die ruimte moesten maar toen we eruit gingen vroeg ik me af hoe al die zooi er ooit ingepast heeft.
Ook is een koophuis natuurlijk een grote verantwoordelijkheid en dat kan best benauwend zijn als je er teveel over nadenkt. Dus minder nadenken en meer genieten dan maar!
Difficulty is inevitable, drama is a choice.
woensdag 12 september 2018 om 15:00
@asiangirl Ik snap het gevoel misschien wel. Maar laat ik de eerste vraag stellen: ben je wel happy met het huis? Is het alleen maar groot en onwerkelijk als in 'blij'? je kunt nooit alles vóór zijn en wel nadenken over scenarios. Dat moet natuurlijk ook maar je moet je er niet druk om blijven maken. Ik denk ook wel eens na 'what if'.. maar dan bedenk ik weer dat we uiteindelijk dit huis weer gewoon kunnen verkopen, al dan niet met verlies en dat ik altijd wel ergens gelukkig zal worden, al is het maar in een doos. Ik word wel heel happy van dit huis, maar meer van de natuur, de vogeltjes in de tuin en de andere dieren dan van de 'kamers' of het 'bezit' dus vandaar ook de kartonnen doos die een tijdje lang wel zou kunnen voldoen (bij wijze van spreken, je snapt wat ik bedoel). gezelligheid maken is wel belangrijk maar dat zit ook niet in spullen. probeer vast iets met kleuren te doen als je dat nog niet deed. Wij zitten hier nu 8 maanden en de woonkamer moet bijvoorbeeld nog gebeuren maar dat is prima want inmiddels wonen we hier wat langer en weten we ook beter wat we zouden willen en wat we kunnen, Overigens is aflossen in de meeste gevallen een prima idee. De vaste lasten aan hypotheek gaan dan ook mooi omlaag. Maakten jullie een budget en houden jullie nu een kasboek bij? Dat kan heel verhelderend werken!
woensdag 12 september 2018 om 15:18
Je hoeft natuurlijk geen 'officieel tiny house' te kopen als je een tiny house wil. Dan koop je gewoon een klein huisje en ga je minimalistisch leven. Dat is óók een tiny house, maar dan niet hypermodern en modebewust.
Wij hebben geen arbeidsongeschiktheidsverzekering en hebben wel te maken gehad met ziekte (en werkloosheid) sinds we ons huis gekocht hebben. We hebben het prima gered met WW en ZW (beiden in loondienst) en ook een tijdje op enkel 1 inkomen. Had het erop geleken dat de situatie blijvend zou zijn was er tijd genoeg geweest om ons huis te verkopen/andere oplossingen te zoeken.
Spaargeld geeft mij overigens wel een gerust gevoel en biedt ook wel vrijheid. En dan kan je er alsnog voor kiezen dat je geen hoge woonlasten wil hebben, alleen is dat meer een gesprek dat jullie samen moeten hebben over levensstijl en hoe jullie dat voor je zin in de toekomst dan dat je nu ten onder dreigt te gaan omdat je woonlasten zo 'hoog' zijn.
Wij hebben geen arbeidsongeschiktheidsverzekering en hebben wel te maken gehad met ziekte (en werkloosheid) sinds we ons huis gekocht hebben. We hebben het prima gered met WW en ZW (beiden in loondienst) en ook een tijdje op enkel 1 inkomen. Had het erop geleken dat de situatie blijvend zou zijn was er tijd genoeg geweest om ons huis te verkopen/andere oplossingen te zoeken.
Spaargeld geeft mij overigens wel een gerust gevoel en biedt ook wel vrijheid. En dan kan je er alsnog voor kiezen dat je geen hoge woonlasten wil hebben, alleen is dat meer een gesprek dat jullie samen moeten hebben over levensstijl en hoe jullie dat voor je zin in de toekomst dan dat je nu ten onder dreigt te gaan omdat je woonlasten zo 'hoog' zijn.
woensdag 12 september 2018 om 16:28
Daar kun je je voor verzekeren he? Overleg eens met je hypotheekadviseur.AsianGirl1985 schreef: ↑06-09-2018 15:59Wat mij benauwd? Vooral het 'wat als' we ineens beiden werkloos raken. We minder gaan verdienen? We arbeidsongeschikt raken?
De mijne heeft mij dat aangeraden. Vooral omdat ik alleen ben. Alleen is de premie juist daarom nogal een flinke hap uit m’n budget....
woensdag 12 september 2018 om 16:37
Ik heb dat andersom gedaan en een spaarpotje aangelegd om de periode dat ik ww krijg dit aan te vullen naar mijn normale netto inkomen. Ik verdien best aardig maar daar had ik nog geen 10.000 voor nodig en dan ben ik twee jaar verder. Als het me in die 2 jaar niet lukt om een andere baan te vinden heb ik tijd genoeg om mijn levensstijl aan te passen of het huis te verkopen. Aantal maanden WW loopt alleen maar op (dus ik vul dat potje jaarlijks bij zodat het op peil blijft) en op deze manier blijft m'n geld van mij zonder dat ik het een of andere vage verzekeringspolis met allerlei voorwaarden moet gaan steken. Tegen de tijd dat de overheid de WW er helemaal uitgooit maak ik wel een ander plan.ik_ben_moppie70 schreef: ↑12-09-2018 16:28Daar kun je je voor verzekeren he? Overleg eens met je hypotheekadviseur.
De mijne heeft mij dat aangeraden. Vooral omdat ik alleen ben. Alleen is de premie juist daarom nogal een flinke hap uit m’n budget....
