Geld & Recht
alle pijlers
Verhuizen met co-ouderschap: ex ligt dwars
woensdag 22 mei 2019 om 12:15
Dag allemaal,
Eigenlijk weet ik niet of ik op deze pijler goed zit met dit topic, of dat ik op de kinderpijler moet zijn, maar ik doe het eerst maar even hier. Ik heb een dilemma omtrent verhuizen met co-ouderschap en ben op zoek naar wat advies.
De situatie: ex-man en ik zijn zes jaar geleden gescheiden. We hebben samen twee zoons van 9 en 7 jaar oud, waarover wij co-ouderschap hebben (50/50 regeling, de ene week zijn ze bij mij, de andere week bij hem). Op dit moment wonen we in hetzelfde dorp, op loopafstand van elkaar. Allebei hebben we een relatie en wonen we met die partners samen (ik al een aantal jaar). Het contact tussen ons is prima, alles gaat altijd in goed overleg en we komen regelmatig bij elkaar over de vloer.
Mijn partner en ik willen graag verhuizen. Ons huis wordt wat krap met twee opgroeiende kinderen en het is een huurwoning. Liever zouden we investeren in een koophuis, waarvan het ook de bedoeling is dat we daar de rest van ons leven blijven. Echter, in onze heel directe omgeving is niet echt iets koop dat wij kunnen betalen en/of dat naar onze zin is. Wij willen daarom graag onze actieradius een beetje vergroten, maximaal op 15 minuten reisafstand van mijn ex. Deze afstandsbepaling hebben wij zes jaar geleden ook laten opnemen in het convenant, dus mijn partner en ik houden ons daarmee aan de afspraken. Uiteraard hebben wij hierover eerst met mijn ex en zijn partner overlegd (we hebben ook nog geen huis gevonden, zijn nog maar net echt een beetje begonnen met zoeken, aangezien we eerst tot een overeenkomst met het andere ouderpaar willen komen). Hij gaat hier echter niet mee akkoord en eist eigenlijk dat we op loopafstand blijven wonen. Zijn redenering is dat dit in het belang van de kinderen is, omdat alles dan voor hen zoveel mogelijk hetzelfde blijft.
Het is overigens zo dat de kinderen niet van school zouden hoeven wisselen door onze verhuizing. Als we op maximaal 15 minuten van mijn ex zouden komen te wonen is het nog steeds haalbaar dat ze op hun huidige scholen blijven. Logistiek gezien heeft hij er persoonlijk ook geen last van, aangezien hij de kinderen niet op structurele basis naar ons hoeft te brengen of moet komen ophalen (het 'wisselmoment' is op vrijdag na school, wat dus betekent dat wij allebei onze kinderen ophalen op school en er dus niemand naar de andere ouder toe hoeft om ze op te pikken). Uiteraard zal er dus wel verder gereisd moeten worden bij calamiteiten, of wanneer een ouderpaar om wat voor reden dan ook een keer moet inspringen voor het andere paar. Dit komt in de praktijk echter bijna nooit voor).
Uiteraard staan in deze situatie de belangen van de kinderen voorop en willen ook wij hen niet blootstellen aan ingrijpende veranderingen. Echter zijn wij wel van mening dat in deze situatie van mijn ex wat meer flexibiliteit verwacht mag worden. We houden ons aan de bepalingen waarmee door ons beiden akkoord is gegaan in het convenant en proberen bovendien zoveel mogelijk rekening te houden met de woonlocatie van mijn ex. Een groter huis kopen zal ook voor de kinderen prettig zijn, aangezien zij dan meer ruimte krijgen en dat met oog op de toekomst en hun behoeften tegen die tijd geen overbodige luxe is. Bovendien verandert er, behalve de woonplaats, dus vrij weinig voor hen.
Ik hecht grote waarde aan de goede relatie met mijn ex-man, in het belang van de kinderen. Maar ik vind het wel vervelend dat hij ons nu op deze manier probeert te beperken in de door het co-ouderschap toch al gelimiteerde mogelijkheden in woonkeuze die we hebben. Mijns inziens zijn wij heel redelijk, maar misschien zie ik het verkeerd. Graag zou ik jullie visie hierop horen.
Eigenlijk weet ik niet of ik op deze pijler goed zit met dit topic, of dat ik op de kinderpijler moet zijn, maar ik doe het eerst maar even hier. Ik heb een dilemma omtrent verhuizen met co-ouderschap en ben op zoek naar wat advies.
De situatie: ex-man en ik zijn zes jaar geleden gescheiden. We hebben samen twee zoons van 9 en 7 jaar oud, waarover wij co-ouderschap hebben (50/50 regeling, de ene week zijn ze bij mij, de andere week bij hem). Op dit moment wonen we in hetzelfde dorp, op loopafstand van elkaar. Allebei hebben we een relatie en wonen we met die partners samen (ik al een aantal jaar). Het contact tussen ons is prima, alles gaat altijd in goed overleg en we komen regelmatig bij elkaar over de vloer.
Mijn partner en ik willen graag verhuizen. Ons huis wordt wat krap met twee opgroeiende kinderen en het is een huurwoning. Liever zouden we investeren in een koophuis, waarvan het ook de bedoeling is dat we daar de rest van ons leven blijven. Echter, in onze heel directe omgeving is niet echt iets koop dat wij kunnen betalen en/of dat naar onze zin is. Wij willen daarom graag onze actieradius een beetje vergroten, maximaal op 15 minuten reisafstand van mijn ex. Deze afstandsbepaling hebben wij zes jaar geleden ook laten opnemen in het convenant, dus mijn partner en ik houden ons daarmee aan de afspraken. Uiteraard hebben wij hierover eerst met mijn ex en zijn partner overlegd (we hebben ook nog geen huis gevonden, zijn nog maar net echt een beetje begonnen met zoeken, aangezien we eerst tot een overeenkomst met het andere ouderpaar willen komen). Hij gaat hier echter niet mee akkoord en eist eigenlijk dat we op loopafstand blijven wonen. Zijn redenering is dat dit in het belang van de kinderen is, omdat alles dan voor hen zoveel mogelijk hetzelfde blijft.
Het is overigens zo dat de kinderen niet van school zouden hoeven wisselen door onze verhuizing. Als we op maximaal 15 minuten van mijn ex zouden komen te wonen is het nog steeds haalbaar dat ze op hun huidige scholen blijven. Logistiek gezien heeft hij er persoonlijk ook geen last van, aangezien hij de kinderen niet op structurele basis naar ons hoeft te brengen of moet komen ophalen (het 'wisselmoment' is op vrijdag na school, wat dus betekent dat wij allebei onze kinderen ophalen op school en er dus niemand naar de andere ouder toe hoeft om ze op te pikken). Uiteraard zal er dus wel verder gereisd moeten worden bij calamiteiten, of wanneer een ouderpaar om wat voor reden dan ook een keer moet inspringen voor het andere paar. Dit komt in de praktijk echter bijna nooit voor).
Uiteraard staan in deze situatie de belangen van de kinderen voorop en willen ook wij hen niet blootstellen aan ingrijpende veranderingen. Echter zijn wij wel van mening dat in deze situatie van mijn ex wat meer flexibiliteit verwacht mag worden. We houden ons aan de bepalingen waarmee door ons beiden akkoord is gegaan in het convenant en proberen bovendien zoveel mogelijk rekening te houden met de woonlocatie van mijn ex. Een groter huis kopen zal ook voor de kinderen prettig zijn, aangezien zij dan meer ruimte krijgen en dat met oog op de toekomst en hun behoeften tegen die tijd geen overbodige luxe is. Bovendien verandert er, behalve de woonplaats, dus vrij weinig voor hen.
Ik hecht grote waarde aan de goede relatie met mijn ex-man, in het belang van de kinderen. Maar ik vind het wel vervelend dat hij ons nu op deze manier probeert te beperken in de door het co-ouderschap toch al gelimiteerde mogelijkheden in woonkeuze die we hebben. Mijns inziens zijn wij heel redelijk, maar misschien zie ik het verkeerd. Graag zou ik jullie visie hierop horen.
anoniem_386392 wijzigde dit bericht op 22-05-2019 17:42
Reden: spelfout
Reden: spelfout
1.28% gewijzigd
donderdag 23 mei 2019 om 09:04
Zoals ik inmiddels al meerdere keren heb aangegeven begrijp ik uiteraard dat het voor de kinderen het fijnst is als we op loopafstand van elkaar wonen. Ik ben daar dus wel degelijk op in gegaan, beetje jammer dat mij verweten wordt dat ik dat 'niet wil horen'. Zoals ik ook al meerdere keren heb gezegd gaat het om een MAXIMALE reisduur van 15 autominuten, aangezien dat ook in het convenant staat dat door zowel mij als mijn ex-man officieel is ondertekend en door de rechter is goedgekeurd. Vanzelfsprekend willen mijn partner en ik de afstand ook zo klein mogelijk houden en daar zullen wij ons best voor doen. De realiteit is echter dat loopafstand en zelfs 10 minuten fietsen vrijwel onmogelijk wordt zoals het er nu naar uitziet en mijn ex-man zijn uiterste best doet om ons tegen te houden iets verder weg te zoeken. Ik kan jullie vertellen dat dat weinig met het belang van de kinderen te maken heeft, maar vooral met zijn eigen controledrang.
Daarnaast, zoals sommige mensen hier ook al hebben opgemerkt: 15 autominuten wil niet automatisch zeggen dat de kinderen een uur zouden moeten fietsen. Die routes kunnen nogal verschillen in de praktijk. Maar in het convenant staat nou eenmaal een maximum opgenomen van 15 autominuten. Iets waar hij overigens zelf destijds mee gekomen is. Ik wil geen ruzie en ik wil ook geen gang naar de rechter (er moet namelijk bij elke verhuizing toestemming van de andere ouder verkregen worden, ook als je binnen de afspraken van het convenant verhuist, dus als hij blijft weigeren moet we helaas naar de rechter), ik wil graag in alle redelijkheid tot een compromis komen. Dat lijkt nu niet te lukken.
Daarnaast, zoals sommige mensen hier ook al hebben opgemerkt: 15 autominuten wil niet automatisch zeggen dat de kinderen een uur zouden moeten fietsen. Die routes kunnen nogal verschillen in de praktijk. Maar in het convenant staat nou eenmaal een maximum opgenomen van 15 autominuten. Iets waar hij overigens zelf destijds mee gekomen is. Ik wil geen ruzie en ik wil ook geen gang naar de rechter (er moet namelijk bij elke verhuizing toestemming van de andere ouder verkregen worden, ook als je binnen de afspraken van het convenant verhuist, dus als hij blijft weigeren moet we helaas naar de rechter), ik wil graag in alle redelijkheid tot een compromis komen. Dat lijkt nu niet te lukken.
anoniem_386392 wijzigde dit bericht op 23-05-2019 09:33
0.18% gewijzigd
donderdag 23 mei 2019 om 09:08
Leg je er alvast bij neer dat je hier helaas mee naar de rechter zal moeten gaan. Het is niet anders. Veel succes!Rodanthe83 schreef: ↑23-05-2019 09:04Zoals ik inmiddels al meerdere keren heb aangegeven begrijp ik uiteraard dat het voor de kinderen het fijnst is als we op loopafstand van elkaar wonen. Ik ben daar dus wel degelijk op in gegaan, beetje jammer dat mij verweten wordt dat ik dat 'niet wil horen'. Zoals ik ook al meerdere keren heb gezegd gaat het om een MAXIMALE reisduur van 15 autominuten, aangezien dat ook in het convenant staat dat door zowel mij als mijn ex-man officieel is ondertekend en door de rechter is goedgekeurd. Vanzelfsprekend willen mijn partner en ik de afstand ook zo klein mogelijk houden en daar zullen wij ons best voor doen. De realiteit is echter dat loopafstand en zelfs 10 minuten fietsen vrijwel onmogelijk wordt, zoals het er nu naar uitziet en mijn ex-man zijn uiterste best doet om ons tegen te houden iets verder te zoeken. Ik kan jullie vertellen dat dat weinig met het belang van de kinderen te maken heeft, maar vooral met zijn eigen controledrang.
Daarnaast, zoals sommige mensen hier ook al hebben opgemerkt: 15 autominuten wil niet automatisch zeggen dat de kinderen een uur zouden moeten fietsen. Die routes kunnen nogal verschillen in de praktijk. Maar in het convenant staat nou eenmaal een maximum opgenomen van 15 autominuten. Iets waar hij overigens zelf destijds mee gekomen is. Ik wil geen ruzie en ik wil ook geen gang naar de rechter (er moet namelijk bij elke verhuizing toestemming van de andere ouder verkregen worden, ook als je binnen de afspraken van het convenant verhuist, dus als hij blijft weigeren moet we helaas naar de rechter), ik wil graag in all redelijkheid tot een compromis komen. Dat lijkt nu niet te lukken.
donderdag 23 mei 2019 om 10:17
Het is voor iedereen een fijne situatie zoals het nu is met betrekking tot de kinderen maar dat wil natuurlijk niet zeggen dat het zo voor altijd moet blijven. Ik snap goed dat je op zoek gaat naar een andere woning, dat is geen vreemde wens. Jouw ex bevalt het allemaal heel goed zoals het is nu, waardoor hij terugkrabbelt op de eerder gemaakte afspraken. Zolang jij binnen de afspraken van het convenant blijft vind ik dat je gewoon mag doorzetten met deze plannen, ook al gaat hij het voor de rechter laten komen. Succes!
donderdag 23 mei 2019 om 11:10
Dat zal wel meevallen, hoor. Zodra hij zich bij een advocaat zou melden (en volgens mij kun je deze zaak niet zonder advocaat voor laten komen, maar dat weet ik niet zeker) zal die hem zeggen dat hij geen zaak heeft. Of misschien bedenkt hij dat zelf wel.
Hij lijkt vooral hard te blaffen zodat jij weer braaf in je mandje gaat, maar misschien moet je dat gewoon een keer niet doen en niet met hem overleggen maar het gewoon meedelen.
"Dennis, Michiel en ik hebben een bod uitgebracht op een leuk huis in de Huppelepupstraat in Buurdorp. Als het geaccepteerd wordt verhuizen we in september."
En door.
donderdag 23 mei 2019 om 11:28
Omdat je ze elke dag moet halen/brengen naar school. Of denk je dat je dan in de zomer na het eten nogen even met ze terug naar school gaat rijden?Banba schreef: ↑22-05-2019 17:02
Mijn kinderen wonen op 15 autominuten van hun basisschool (in eerste instantie niet gekozen, maar van school gewisseld ivm niet kunnen aarden oudste kind).
Ik zou het niet aanbevelen... 15 Minuten lijkt inderdaad niet ver, maar is voor kinderen in de leeftijd van de jouwe is het onoverbrugbaar. Ze kunnen dus niet zomaar met een vriendje mee, niet nog even langer op het plein blijven spelen, niet in weekenden, vakanties of zomeravonden even hun klasgenoten opzoeken.
De aansluiting met de kinderen die wel in de straat/wijk wonen is automatisch lastiger, omdat ze elkaar niet van school kennen, enz. enz.
Nu denken de kinderen vooral aan een grotere kamer, maar bovenstaande kunnen ze op deze leeftijd natuurlijk totaal niet overzien.
Waarom niet dan?
The time is now
donderdag 23 mei 2019 om 11:32
donderdag 23 mei 2019 om 11:38
Ja klopt, maar uitgaande van 10/15 minuten met de auto... onderschat niet hoe intensief is dat is als je dat dagelijks 4 keer moet rijden...Rodanthe83 schreef: ↑22-05-2019 17:57Belg007, hoezo kom je er überhaupt bij dat onze 7-jarige nu alleen van een speelafspraakje terug naar huis gaat? Dat is toch niet im frage. En denk je dat nu alle vriendjes naast de school wonen? De kinderen hebben nu ook vriendjes die een stuk verder weg wonen. Daar brengen we ze dus heen en we halen ze weer op.
Ik doe dat nu 7 jaar en ik kan je vertellen, het is niet relaxed.
Ondanks dat mijn kinderen makkelijk even alleen thuis kunnen blijven, moet ik altijd vervoer vanuit school naar huis regelen. Het is dus nooit 'jongens, kom zelf maar naar huis. Ik ben er rond een uur of 4.' En ik moet dus altijd op de klok kijken op doordeweekse dagen en op tijd ter plekke zijn.
Daarnaast maak ik dus 40 km per dag met alleen maar op en neer naar school rijden (en dan tel ik de keren dat ik, meerder keren per week, een van de kinderen vervolgens om 16:30 met de auto weer bij een vriendje in de buurt van school kan ophalen nog niet mee).
Kost ook best wat, kan ik je vertellen.
The time is now
donderdag 23 mei 2019 om 11:40
In mijn woonplaats is het heel normaal om je kinderen aan de andere kant op school te hebben dan waar je woont. Diverse zeer gewilde scholen met wachtlijsten en daar rijden mensen dus graag voor van de ene kant naar de andere.
Ik snap serieus niet dat iedereen zo moeilijk doet over die 15 minuten. Dat is hier zo normaal dat ik dat niet eens als 'reistijd' beschouw, maar als 'we wonen praktisch naast elkaar'. Kinderen hier fietsen ook al vanaf jonge leeftijd zulke afstanden van school naar huis, of naar hockey / voetbal / etc, later naar de middelbare school, dus ik snap niet waarom zoveel mensen hier doen alsof TO wil emigreren ipv een stukje verderop in een andere wijk wil wil gaan wonen.
Ik snap serieus niet dat iedereen zo moeilijk doet over die 15 minuten. Dat is hier zo normaal dat ik dat niet eens als 'reistijd' beschouw, maar als 'we wonen praktisch naast elkaar'. Kinderen hier fietsen ook al vanaf jonge leeftijd zulke afstanden van school naar huis, of naar hockey / voetbal / etc, later naar de middelbare school, dus ik snap niet waarom zoveel mensen hier doen alsof TO wil emigreren ipv een stukje verderop in een andere wijk wil wil gaan wonen.
donderdag 23 mei 2019 om 11:43
Aangezien ex tegen de verhuizing is, erewacht ik niet dat die zal meewerken. Al het brengen en halen komt dus op de schouders van TO en haar nieuwe partner.
Als beide ex-partners flexibel zijn en het niet erg vinden om meerdere keren per dag op en neer te rijden, dan kan het prima werken. Maar in die situatie zot TO niet.
En dan kan het logistiek wel eens een uitdaging worden met twee kinderen, als die op dezelfde tijd op een andere locatie moeten/ willen zijn.
Als TO al weet dat t waarschijnlijk een rechtszaak gaat worden, en dat jurisprudentie aantoont dat rechters doorgaans 7 km hemelsbreed als grens hanteren, dan lijkt me het het verstandigst als ze uitgaat van die grens. Dat lijkt me voor de kinderen het meest praktisch en is ook fietsend te overbruggen.
Als beide ex-partners flexibel zijn en het niet erg vinden om meerdere keren per dag op en neer te rijden, dan kan het prima werken. Maar in die situatie zot TO niet.
En dan kan het logistiek wel eens een uitdaging worden met twee kinderen, als die op dezelfde tijd op een andere locatie moeten/ willen zijn.
Als TO al weet dat t waarschijnlijk een rechtszaak gaat worden, en dat jurisprudentie aantoont dat rechters doorgaans 7 km hemelsbreed als grens hanteren, dan lijkt me het het verstandigst als ze uitgaat van die grens. Dat lijkt me voor de kinderen het meest praktisch en is ook fietsend te overbruggen.
donderdag 23 mei 2019 om 11:54
Maar stel dat je ex dat geweigerd had , onder het mom “ jouw keuze om ver weg te verhuizen , jouw probleem”,( wat in de situatie van TO wel eens de realiteit zou kunnen zijn) en jij dus alle ritjes die je ex de afgelopen jaren heeft ook zelf had moeten doen, had je het dan ook geen enkel probleem gevonden? Of zou het dan toch makkelijker zijn geweest om iets dichterbij te wonen?
TO heeft nog geen concreet huis op het oog, dus ze kan nog kiezen om toch niet op 15 autominuten te gaan zoeken.
donderdag 23 mei 2019 om 12:03
Nee, had ik geen probleem gevonden en heb ik ook een periode gedaan. Hij zat namelijk al op school in de stad waar ik later ben gaan wonen.forumfossiel schreef: ↑23-05-2019 11:54Maar stel dat je ex dat geweigerd had , onder het mom “ jouw keuze om ver weg te verhuizen , jouw probleem”,( wat in de situatie van TO wel eens de realiteit zou kunnen zijn) en jij dus alle ritjes die je ex de afgelopen jaren heeft ook zelf had moeten doen, had je het dan ook geen enkel probleem gevonden? Of zou het dan toch makkelijker zijn geweest om iets dichterbij te wonen?
TO heeft nog geen concreet huis op het oog, dus ze kan nog kiezen om toch niet op 15 autominuten te gaan zoeken.
Ik zie ook niet in waarom TO dan het hele jaar door alle ritjes zelf zou moeten doen. Ex woont naast de school en ze hebben een co-ouderschap.
Het is enorm spijkers op laag water zoeken.
donderdag 23 mei 2019 om 12:07
Ik ga het gewoon nog een keer vragen: in de Randstad is 15 autominuten regelmatig een kwestie van van de ene wijk naar de andere wijk verhuizen. Dat lijk ik ook uit het verhaal van TO op te maken. Wijk A waar ze nu wonen is te duur, dus ze willen verhuizen naar wijk B of C die iets verder in de ring ligt.forumfossiel schreef: ↑23-05-2019 11:54
TO heeft nog geen concreet huis op het oog, dus ze kan nog kiezen om toch niet op 15 autominuten te gaan zoeken.
Waarom vinden jullie dat allemaal in vredesnaam zo ver? Het is in de Randstad toch gewoon heel erg normaal om je kinderen bijvoorbeeld 1 of 2 wijken verderop op school te hebben (zeker bij gewilde witte scholen als Vrije Scholen en Montessorischolen e.d.)?
donderdag 23 mei 2019 om 12:07
Als je verder uit elkaar gaat wonen vergt het iets meer planning en reistijd. Maar 15 autominuten valt in de meeste rurale gebieden in Nederland wel mee (waar ik ben opgegroeid komt dat uit op zo'n 10km -12km fietsen = ong. half uurtje). Wij hebben vroeger dit soort afstanden dagelijks gefietst naar middelbare school, sportclubjes, vrienden. Dat is gewoon het dorps/plattelandsleven. Als we 's avonds niet konden worden opgepikt en het al donker was, konden we met een OV kaart naar huis.
Je kinderen zullen vrij snel prima op zichzelf kunnen gaan en staan waar ze willen, dus het is goed dat je alvast aan het oriënteren bent naar wat er in de toekomst mogelijk is..mogelijk met dus een overbruggingsperiode waarbij je zelf ze wat meer moet chauffeuren. Ik zou zelf vooral kijken waar middelbare scholen/sportclubs zitten en wat je kinderen goed zal liggen. Het is interessanter om daar wat meer in de buurt te gaan zitten, dan het liefst op kruipafstand van je ex te wonen.
Je kinderen zullen vrij snel prima op zichzelf kunnen gaan en staan waar ze willen, dus het is goed dat je alvast aan het oriënteren bent naar wat er in de toekomst mogelijk is..mogelijk met dus een overbruggingsperiode waarbij je zelf ze wat meer moet chauffeuren. Ik zou zelf vooral kijken waar middelbare scholen/sportclubs zitten en wat je kinderen goed zal liggen. Het is interessanter om daar wat meer in de buurt te gaan zitten, dan het liefst op kruipafstand van je ex te wonen.
donderdag 23 mei 2019 om 12:10
In de Randstad is dat hetzelfde, in mijn woonplaats is 15 autominuten zelfs maar 5 km fietsafstand. En de aangrenzende gemeente ligt ook maar op iets minder 15 autominuten en is op 7 km fietsafstand.LillyA schreef: ↑23-05-2019 12:07Als je verder uit elkaar gaat wonen vergt het iets meer planning en reistijd. Maar 15 autominuten valt in de meeste rurale gebieden in Nederland wel mee (waar ik ben opgegroeid komt dat uit op zo'n 10km -12km fietsen = ong. half uurtje). Wij hebben vroeger dit soort afstanden dagelijks gefietst naar middelbare school, sportclubjes, vrienden. Dat is gewoon het dorps/plattelandsleven. Als we 's avonds niet konden worden opgepikt en het al donker was, konden we met een OV kaart naar huis.
donderdag 23 mei 2019 om 12:15
TO heeft het in haar OP over ” een andere woonplaats op 15 minuten”. Misschien is dat mijn interpretatie, maar dan denk ik al snel aan 15-20 km en niet aan een of twee wijken verder op. Dat laatste zou ook 15-20 minuten fietsen zijn, en dat vind ik persoonlijk prima te doen.SuperflySister schreef: ↑23-05-2019 12:07Ik ga het gewoon nog een keer vragen: in de Randstad is 15 autominuten regelmatig een kwestie van van de ene wijk naar de andere wijk verhuizen. Dat lijk ik ook uit het verhaal van TO op te maken. Wijk A waar ze nu wonen is te duur, dus ze willen verhuizen naar wijk B of C die iets verder in de ring ligt.
Waarom vinden jullie dat allemaal in vredesnaam zo ver? Het is in de Randstad toch gewoon heel erg normaal om je kinderen bijvoorbeeld 1 of 2 wijken verderop op school te hebben (zeker bij gewilde witte scholen als Vrije Scholen en Montessorischolen e.d.)?
Meer dan 10 kilometer vind ik voor een basisschool kind een pokke- eind fietsen. En ja er zijn vast kinderen die dat dagelijks zonder morren door weer en wind doen, maar ik vind dat geen wenselijke situatie als de optie om binnen 5 km iets te vinden er ook is.
donderdag 23 mei 2019 om 12:17
Dat zou je denken. De praktijk is helaas anders weet ik uit ervaring. Al hoop ik voor to, dat het zover niet gaat komen.SuperflySister schreef: ↑23-05-2019 11:10Dat zal wel meevallen, hoor. Zodra hij zich bij een advocaat zou melden (en volgens mij kun je deze zaak niet zonder advocaat voor laten komen, maar dat weet ik niet zeker) zal die hem zeggen dat hij geen zaak heeft. Of misschien bedenkt hij dat zelf wel.
To: kijk gewoon binnen de afgesproken afstand of je een leuk betaalbaar huis kunt kopen ( ook dit is in de huidige markt niet heel vanzelfsprekend met zoveel gegadigden voor 1 huis). Wat daarna komt, heb je niet zelf in de hand.
donderdag 23 mei 2019 om 12:26
Voor sommige gescheiden ouders met bijv dwarse ofniet meewerkende exen is het gewoon de realiteit hoor. Niet Voor iedereen. Maar het zijn nou ook weer niet per definitie in ieders situatie onzinnige argumentenOrișa schreef: ↑23-05-2019 12:03Nee, had ik geen probleem gevonden en heb ik ook een periode gedaan. Hij zat namelijk al op school in de stad waar ik later ben gaan wonen.
Ik zie ook niet in waarom TO dan het hele jaar door alle ritjes zelf zou moeten doen. Ex woont naast de school en ze hebben een co-ouderschap.
Het is enorm spijkers op laag water zoeken.
donderdag 23 mei 2019 om 12:27
Wat is de realiteit?citronella schreef: ↑23-05-2019 12:26Voor sommige gescheiden ouders met bijv dwarse ofniet meewerkende exen is het gewoon de realiteit hoor. Niet Voor iedereen. Maar het zijn nou ook weer niet per definitie in ieders situatie onzinnige argumenten
donderdag 23 mei 2019 om 12:30
Je hebt het nu over allerlei hypothetische huizen. Maar maak eens een uitdraai van funda met de te koop staande huizen binnen een straal van X die aan je wensen voldoen. Ga aan de hand van die huizen eens praten met ex.
Er is nog geen interesse in een echt huis, het is allemaal nog zo ver weg, zo theoretisch, dat de vader van je kinderen terecht de afstand zo klein mogelijk wil houden.
Mijn tip zou dus zijn: maak het eens concreet.
Er is nog geen interesse in een echt huis, het is allemaal nog zo ver weg, zo theoretisch, dat de vader van je kinderen terecht de afstand zo klein mogelijk wil houden.
Mijn tip zou dus zijn: maak het eens concreet.
