Geld & Recht
alle pijlers
Verhuizen met co-ouderschap: ex ligt dwars
woensdag 22 mei 2019 om 12:15
Dag allemaal,
Eigenlijk weet ik niet of ik op deze pijler goed zit met dit topic, of dat ik op de kinderpijler moet zijn, maar ik doe het eerst maar even hier. Ik heb een dilemma omtrent verhuizen met co-ouderschap en ben op zoek naar wat advies.
De situatie: ex-man en ik zijn zes jaar geleden gescheiden. We hebben samen twee zoons van 9 en 7 jaar oud, waarover wij co-ouderschap hebben (50/50 regeling, de ene week zijn ze bij mij, de andere week bij hem). Op dit moment wonen we in hetzelfde dorp, op loopafstand van elkaar. Allebei hebben we een relatie en wonen we met die partners samen (ik al een aantal jaar). Het contact tussen ons is prima, alles gaat altijd in goed overleg en we komen regelmatig bij elkaar over de vloer.
Mijn partner en ik willen graag verhuizen. Ons huis wordt wat krap met twee opgroeiende kinderen en het is een huurwoning. Liever zouden we investeren in een koophuis, waarvan het ook de bedoeling is dat we daar de rest van ons leven blijven. Echter, in onze heel directe omgeving is niet echt iets koop dat wij kunnen betalen en/of dat naar onze zin is. Wij willen daarom graag onze actieradius een beetje vergroten, maximaal op 15 minuten reisafstand van mijn ex. Deze afstandsbepaling hebben wij zes jaar geleden ook laten opnemen in het convenant, dus mijn partner en ik houden ons daarmee aan de afspraken. Uiteraard hebben wij hierover eerst met mijn ex en zijn partner overlegd (we hebben ook nog geen huis gevonden, zijn nog maar net echt een beetje begonnen met zoeken, aangezien we eerst tot een overeenkomst met het andere ouderpaar willen komen). Hij gaat hier echter niet mee akkoord en eist eigenlijk dat we op loopafstand blijven wonen. Zijn redenering is dat dit in het belang van de kinderen is, omdat alles dan voor hen zoveel mogelijk hetzelfde blijft.
Het is overigens zo dat de kinderen niet van school zouden hoeven wisselen door onze verhuizing. Als we op maximaal 15 minuten van mijn ex zouden komen te wonen is het nog steeds haalbaar dat ze op hun huidige scholen blijven. Logistiek gezien heeft hij er persoonlijk ook geen last van, aangezien hij de kinderen niet op structurele basis naar ons hoeft te brengen of moet komen ophalen (het 'wisselmoment' is op vrijdag na school, wat dus betekent dat wij allebei onze kinderen ophalen op school en er dus niemand naar de andere ouder toe hoeft om ze op te pikken). Uiteraard zal er dus wel verder gereisd moeten worden bij calamiteiten, of wanneer een ouderpaar om wat voor reden dan ook een keer moet inspringen voor het andere paar. Dit komt in de praktijk echter bijna nooit voor).
Uiteraard staan in deze situatie de belangen van de kinderen voorop en willen ook wij hen niet blootstellen aan ingrijpende veranderingen. Echter zijn wij wel van mening dat in deze situatie van mijn ex wat meer flexibiliteit verwacht mag worden. We houden ons aan de bepalingen waarmee door ons beiden akkoord is gegaan in het convenant en proberen bovendien zoveel mogelijk rekening te houden met de woonlocatie van mijn ex. Een groter huis kopen zal ook voor de kinderen prettig zijn, aangezien zij dan meer ruimte krijgen en dat met oog op de toekomst en hun behoeften tegen die tijd geen overbodige luxe is. Bovendien verandert er, behalve de woonplaats, dus vrij weinig voor hen.
Ik hecht grote waarde aan de goede relatie met mijn ex-man, in het belang van de kinderen. Maar ik vind het wel vervelend dat hij ons nu op deze manier probeert te beperken in de door het co-ouderschap toch al gelimiteerde mogelijkheden in woonkeuze die we hebben. Mijns inziens zijn wij heel redelijk, maar misschien zie ik het verkeerd. Graag zou ik jullie visie hierop horen.
Eigenlijk weet ik niet of ik op deze pijler goed zit met dit topic, of dat ik op de kinderpijler moet zijn, maar ik doe het eerst maar even hier. Ik heb een dilemma omtrent verhuizen met co-ouderschap en ben op zoek naar wat advies.
De situatie: ex-man en ik zijn zes jaar geleden gescheiden. We hebben samen twee zoons van 9 en 7 jaar oud, waarover wij co-ouderschap hebben (50/50 regeling, de ene week zijn ze bij mij, de andere week bij hem). Op dit moment wonen we in hetzelfde dorp, op loopafstand van elkaar. Allebei hebben we een relatie en wonen we met die partners samen (ik al een aantal jaar). Het contact tussen ons is prima, alles gaat altijd in goed overleg en we komen regelmatig bij elkaar over de vloer.
Mijn partner en ik willen graag verhuizen. Ons huis wordt wat krap met twee opgroeiende kinderen en het is een huurwoning. Liever zouden we investeren in een koophuis, waarvan het ook de bedoeling is dat we daar de rest van ons leven blijven. Echter, in onze heel directe omgeving is niet echt iets koop dat wij kunnen betalen en/of dat naar onze zin is. Wij willen daarom graag onze actieradius een beetje vergroten, maximaal op 15 minuten reisafstand van mijn ex. Deze afstandsbepaling hebben wij zes jaar geleden ook laten opnemen in het convenant, dus mijn partner en ik houden ons daarmee aan de afspraken. Uiteraard hebben wij hierover eerst met mijn ex en zijn partner overlegd (we hebben ook nog geen huis gevonden, zijn nog maar net echt een beetje begonnen met zoeken, aangezien we eerst tot een overeenkomst met het andere ouderpaar willen komen). Hij gaat hier echter niet mee akkoord en eist eigenlijk dat we op loopafstand blijven wonen. Zijn redenering is dat dit in het belang van de kinderen is, omdat alles dan voor hen zoveel mogelijk hetzelfde blijft.
Het is overigens zo dat de kinderen niet van school zouden hoeven wisselen door onze verhuizing. Als we op maximaal 15 minuten van mijn ex zouden komen te wonen is het nog steeds haalbaar dat ze op hun huidige scholen blijven. Logistiek gezien heeft hij er persoonlijk ook geen last van, aangezien hij de kinderen niet op structurele basis naar ons hoeft te brengen of moet komen ophalen (het 'wisselmoment' is op vrijdag na school, wat dus betekent dat wij allebei onze kinderen ophalen op school en er dus niemand naar de andere ouder toe hoeft om ze op te pikken). Uiteraard zal er dus wel verder gereisd moeten worden bij calamiteiten, of wanneer een ouderpaar om wat voor reden dan ook een keer moet inspringen voor het andere paar. Dit komt in de praktijk echter bijna nooit voor).
Uiteraard staan in deze situatie de belangen van de kinderen voorop en willen ook wij hen niet blootstellen aan ingrijpende veranderingen. Echter zijn wij wel van mening dat in deze situatie van mijn ex wat meer flexibiliteit verwacht mag worden. We houden ons aan de bepalingen waarmee door ons beiden akkoord is gegaan in het convenant en proberen bovendien zoveel mogelijk rekening te houden met de woonlocatie van mijn ex. Een groter huis kopen zal ook voor de kinderen prettig zijn, aangezien zij dan meer ruimte krijgen en dat met oog op de toekomst en hun behoeften tegen die tijd geen overbodige luxe is. Bovendien verandert er, behalve de woonplaats, dus vrij weinig voor hen.
Ik hecht grote waarde aan de goede relatie met mijn ex-man, in het belang van de kinderen. Maar ik vind het wel vervelend dat hij ons nu op deze manier probeert te beperken in de door het co-ouderschap toch al gelimiteerde mogelijkheden in woonkeuze die we hebben. Mijns inziens zijn wij heel redelijk, maar misschien zie ik het verkeerd. Graag zou ik jullie visie hierop horen.
anoniem_386392 wijzigde dit bericht op 22-05-2019 17:42
Reden: spelfout
Reden: spelfout
1.28% gewijzigd
woensdag 22 mei 2019 om 21:51
en daar heeft je ex dan weer niets over te zeggen zo lang je binnen de afspraken in het convenant blijft, neemt niet weg dat ik het ivm de kinderen op 15 fiets minuten zou houden en niet op 15 autominutenRodanthe83 schreef: ↑22-05-2019 19:37Nee hoor, dat is niet waar. Ik wil ook liever in deze regio blijven. Dat is voor mij namelijk ook beter logistiek gezien, qua werk. Mijn ex heeft gezegd dat het loopafstand zou moeten blijven en maximaal 10 minuten fietsen.
woensdag 22 mei 2019 om 21:57
Wat mij opvalt is dat bijna iedereen aangeeft dat 15 min met de auto te ver is een niet in het belang van de kinderen is. Je wil dit alleen niet horen. Wat wil je nu precies met dit topic? Je wilde wellicht dat iedereen achter jou zou staan maar nu dat niet zo is..... doe je ook iets met onze ervaringen?Rodanthe83 schreef: ↑22-05-2019 20:07Wat ik vreemd vind is dat er op dit forum de neiging bestaat om gescheiden moeders vrijwel altijd te kastijden als bitches die hun eigen belangen voor die van hun kinderen stellen. Ik ben, mijns inziens, een redelijk persoon wiens huwelijk helaas is geklapt tegen mijn zin in. Ik heb mijn uiterste best gedaan dat voor mijn kinderen op een zo goed mogelijke manier vorm te geven. Ik probeer hun belangen altijd voorop te stellen. Maar: ik kan het niet altijd perfect doen. En ik, en wij als gezin en wat daarvoor als geheel belangrijk is, zijn er ook nog. Mijn ex is een starre man, die weigert flexibel te zijn. Hij werpt al sinds onze scheiding allerlei barrières op, die ik, omwille van de kinderen, altijd zo goed mogelijk heb proberen te nemen. Ik ben niet een ontaarde moeder die haar kinderen naar haar pijpen wil laten dansen.
woensdag 22 mei 2019 om 22:32
Je lijkt niet echt in te willen gaan op de meningen die meegaan in het standpunt van je ex. Nu ik bovenstaande lees denk ik dat je er veel bijleest wat niet bedoeld wordt. Zo ben ik het bijvoorbeeld wel met je ex eens maar dat wil niet zeggen dat ik je een bitch vind of je ex een topvent.Rodanthe83 schreef: ↑22-05-2019 20:07Wat ik vreemd vind is dat er op dit forum de neiging bestaat om gescheiden moeders vrijwel altijd te kastijden als bitches die hun eigen belangen voor die van hun kinderen stellen. Ik ben, mijns inziens, een redelijk persoon wiens huwelijk helaas is geklapt tegen mijn zin in. Ik heb mijn uiterste best gedaan dat voor mijn kinderen op een zo goed mogelijke manier vorm te geven. Ik probeer hun belangen altijd voorop te stellen. Maar: ik kan het niet altijd perfect doen. En ik, en wij als gezin en wat daarvoor als geheel belangrijk is, zijn er ook nog. Mijn ex is een starre man, die weigert flexibel te zijn. Hij werpt al sinds onze scheiding allerlei barrières op, die ik, omwille van de kinderen, altijd zo goed mogelijk heb proberen te nemen. Ik ben niet een ontaarde moeder die haar kinderen naar haar pijpen wil laten dansen.
En hoe je ex zich naar je opstelt is vervelend, maar is geen reden om zijn punten niet te willen horen (of die van degenen hier die het met hem eens zijn)
woensdag 22 mei 2019 om 22:34
Hij heeft geen punt.menta schreef: ↑22-05-2019 22:32Je lijkt niet echt in te willen gaan op de meningen die meegaan in het standpunt van je ex. Nu ik bovenstaande lees denk ik dat je er veel bijleest wat niet bedoeld wordt. Zo ben ik het bijvoorbeeld wel met je ex eens maar dat wil niet zeggen dat ik je een bitch vind of je ex een topvent.
En hoe je ex zich naar je opstelt is vervelend, maar is geen reden om zijn punten niet te willen horen (of die van degenen hier die het met hem eens zijn)
woensdag 22 mei 2019 om 23:46
woensdag 22 mei 2019 om 23:47
Dat heeft ze al heel veel berichten terug bijgesteld aar 15 fietsminuten. En ook van 15 autominuten houden ze niets over.
woensdag 22 mei 2019 om 23:52
Hoe bedoel je dat het dagelijks leven gewoon kan doorgaan? TO wil het liefst 15 min met de auto verhuizen. Dit heeft wel degelijk invloed op de kinderen. Ze kunnen niet zelf naar school, vriendjes, sport en papa. Ook als ze straks op de middelbare zitten kunnen ze zelf niet even snel heen en weer om spullen bij papa te halen.
Omdat ze overal met de auto heb moeten zal het het zelfstandig worden in de weg staan en kunnen ze niet zelf beslissen waar ze heen gaan omdat ze moeder steeds moeten vragen ze te brengen en te halen. Ook voor moeder en zware belasting.
woensdag 22 mei 2019 om 23:55
Met 15 minuten fietsen gaat alles gewoon door zoals het was.Tess1981 schreef: ↑22-05-2019 23:52Hoe bedoel je dat het dagelijks leven gewoon kan doorgaan? TO wil het liefst 15 min met de auto verhuizen. Dit heeft wel degelijk invloed op de kinderen. Ze kunnen niet zelf naar school, vriendjes, sport en papa. Ook als ze straks op de middelbare zitten kunnen ze zelf niet even snel heen en weer om spullen bij papa te halen.
Omdat ze overal met de auto heb moeten zal het het zelfstandig worden in de weg staan en kunnen ze niet zelf beslissen waar ze heen gaan omdat ze moeder steeds moeten vragen ze te brengen en te halen. Ook voor moeder en zware belasting.
Maar stel dat het auto wordt: de kinderen gaan nog niet alleen en zullen dus niet anders weten. Als je als ouders de boel goed organiseert hoeven de kinderen niet heen en weer om iets vergetens te halen. En zo wel, dan rijd 1 van de ouders even heen en weer. Nogmaals, 15 minuten is geen 15 uur.
donderdag 23 mei 2019 om 00:02
Dat weet haar ex niet, waarvan je zegt dat hij geen punt heeft.
Ook heeft ze het niet echt bijgesteld, want ze zegt ook dat het helemaal niet zeker is dat ze wat gaan vinden op die 15 fietsminuten afstand en dat ze dus willen kijken tot 15 autominuten.
Zo goed als alle reacties daarover gaan over de auto en niet over die fietsafstand. Irritant dat dit de discussie zo vertroebelt.
donderdag 23 mei 2019 om 00:08
Ex zegt sowieso niet verder dan 10 minuten lopen. totaal onzinnig en zinloos.menta schreef: ↑23-05-2019 00:02Dat weet haar ex niet, waarvan je zegt dat hij geen punt heeft.
Ook heeft ze het niet echt bijgesteld, want ze zegt ook dat het helemaal niet zeker is dat ze wat gaan vinden op die 15 fietsminuten afstand en dat ze dus willen kijken tot 15 autominuten.
Zo goed als alle reacties daarover gaan over de auto en niet over die fietsafstand. Irritant dat dit de discussie zo vertroebelt.
Ik zie niet in waarom een kind met 15 minuten rijden afstand van alles zal mislopen. De rest is gewoon organisatie vanuit de ouders.
donderdag 23 mei 2019 om 00:11
Ik woon piepklein en dat is een bewuste keuze.
Maar ik kan me heel goed voorstellen dat er mensen zijn die bij de afweging 15 autominuten afstand en ruimer wonen een andere keuze maken.
Natuurlijk is kruipafstand ideaal, maar 15 autominuten afstand tussen co-ouders is in mijn ogen geen ramp.
Maar ik kan me heel goed voorstellen dat er mensen zijn die bij de afweging 15 autominuten afstand en ruimer wonen een andere keuze maken.
Natuurlijk is kruipafstand ideaal, maar 15 autominuten afstand tussen co-ouders is in mijn ogen geen ramp.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
donderdag 23 mei 2019 om 00:13
Nee ex zei ook dat 10 minuten fietsen oké zou zijn. Dus als TO echt op 15 minuten fietsen gaat wonen, lijkt me dat ze daar samen wel uit kunnen komen.
Voor wat betreft het tweede gedeelte zie ik dat echt anders. De kinderen zijn dan afhankelijk van de ouders en raken een stuk vrijheid en flexibiliteit daarin kwijt. Maar daarover verschillen we van mening en dat is prima.
donderdag 23 mei 2019 om 00:15
Ex is een zeurdoos.menta schreef: ↑23-05-2019 00:13Nee ex zei ook dat 10 minuten fietsen oké zou zijn. Dus als TO echt op 15 minuten fietsen gaat wonen, lijkt me dat ze daar samen wel uit kunnen komen.
Voor wat betreft het tweede gedeelte zie ik dat echt anders. De kinderen zijn dan afhankelijk van de ouders en raken een stuk vrijheid en flexibiliteit daarin kwijt. Maar daarover verschillen we van mening en dat is prima.
We verschillen inderdaad van mening. Mijn kind heeft het nog nooit als beperkend ervaren, ook niet in zijn vrijheid. Maar misschien zijn zijn vader en ik wel heel flexibel en plooien we ons makkelijk.
donderdag 23 mei 2019 om 00:21
Sjonge, wat doet iedereen moeilijk over die 15 minuten, zeg. Mijn ex en ik wonen in dezelfde woonplaats en wij wonen al 17 autominuten bij elkaar vandaan. Op de fiets is het even lang, bovendien, want dan fiets je binnendoor.
15 autominuten zegt dus helemaal niks over de afstand. Bij ons is het met de auto 10 km de kortste route, de snelste route (die 17 minuten dus) is 14 km en de fietsroute is maar 5 km.
15 autominuten zegt dus helemaal niks over de afstand. Bij ons is het met de auto 10 km de kortste route, de snelste route (die 17 minuten dus) is 14 km en de fietsroute is maar 5 km.
donderdag 23 mei 2019 om 02:24
Ik vind je heel redelijk klinken TO.
Ik vind het ook bijzonder dat zoveel mensen hier meteen 'team man' zeggen. Ik zou eerder voor 'team beste voor de kinderen' gaan. Als die op elkaars lip zitten omdat er geen ruimte is en hun vader moeder 0 ruimte biedt om in vrede te verhuizen, lijkt me dat ook geen ideale situatie.
Ik vind het ook bijzonder dat zoveel mensen hier meteen 'team man' zeggen. Ik zou eerder voor 'team beste voor de kinderen' gaan. Als die op elkaars lip zitten omdat er geen ruimte is en hun vader moeder 0 ruimte biedt om in vrede te verhuizen, lijkt me dat ook geen ideale situatie.
donderdag 23 mei 2019 om 02:29
Rodanthe83 schreef: ↑22-05-2019 14:13Het punt is: ik wil natuurlijk helemaal niet naar de rechter. Ik heb me juist altijd ingezet om conflicten te voorkomen. Mijn ex is iemand met hevige controledrang (hij is verder een prima, lieve en betrokken vader, laat ik dat wel duidelijk maken) en iemand die eigenlijk bij alles wat er verandert enorme beren op de weg ziet. Verder zegt hij dat als hij ooit wil gaan verhuizen hij dan vervolgens teveel aan onze nieuwe plek 'vast zit' en dat hem dan dus beperkt in waar hij kan gaan wonen. Ik vind dat enigszins hypocriet. Want daarmee zegt hij dus eigenlijk dat ik nergens anders kan gaan wonen, omdat dat hem in de toekomst eventueel gaat beperken.
Dit zinnetje vind ik wel opvallend. Als hij ooit wil verhuizen, kan hij sowieso niet ver weg want officieel zou hij binnen 15 autominuten moeten blijven. Maar aangezien hij nu 10 loopminuten eist, zou het wel hypocriet zijn als hij zich daar zelf ook niet aan houdt. Dus hij is sowieso beperkt in zijn keuze. Of misschien geldt die regel dan niet meer?
TO je bent niet voor niks gescheiden. Fijn dat jij altijd compromises wil sluiten, maar zowel je zelf zegt, komt het maar van 1 kant. Op een gegeven moment zou ik dan toch wel meer mijn eigen plan trekken.
donderdag 23 mei 2019 om 08:01
TO, juridisch gezien mag jij gewoon verhuizen. Sowieso zelf, je hebt alleen toestemming nodig om je kinderen, als ze bij jou ingeschreven staan, ook van adres te laten wijzigen.
Omdat jouw verhuizing geen invloed zal hebben op de afgesproken zorgregeling of op het sociaal leven van de kinderen, is er niks aan de hand. Daarnaast voldoe je aan de afspraken in het convenant. Je ex heeft dus helemaal geen inspraak.
Dat je ex zich zo star opstelt zal vast niet alleen om deze verhuizing gaan. Probeer je eigen weg te gaan. Zolang jij het belang van je kinderen goed voor ogen hebt, doe je echt niks verkeerd.
Omdat jouw verhuizing geen invloed zal hebben op de afgesproken zorgregeling of op het sociaal leven van de kinderen, is er niks aan de hand. Daarnaast voldoe je aan de afspraken in het convenant. Je ex heeft dus helemaal geen inspraak.
Dat je ex zich zo star opstelt zal vast niet alleen om deze verhuizing gaan. Probeer je eigen weg te gaan. Zolang jij het belang van je kinderen goed voor ogen hebt, doe je echt niks verkeerd.
donderdag 23 mei 2019 om 08:26
Dit.Socra schreef: ↑22-05-2019 20:50Mijn mening: ik ben niet voor niks van mijn ex gescheiden. Hij heeft niks meer te zeggen over mijn beslissingen. Dat is namelijk het hele punt van scheiden. In tegenstelling tot 3/4 van de reacties hier vind ik dan ook helemaal niet dat jouw ex de belangen van de kinderen voorop heeft staan. Het klinkt eerder als een machtsstrijd van zijn kant. Jouw wens om er 'samen' uit te komen, betekent zo te horen dat je vooral doet wat hij wil. Waarom? Zolang jij binnen de afspraken blijft, ook al zit je op het uiterste randje, kan hij je niks maken. Waar ben je bang voor?
