Geld & Recht
alle pijlers
Wat is redelijk verlof bij overlijden
zaterdag 27 juli 2019 om 21:49
De vader van een werkneemster is onlangs overleden in de Verenigde Staten. Volgens onze CAO heeft ze recht op verlof tot en met de dag van de begrafenis. Ze geeft echter aan dat die tijd te krap is, ze niet voor een week naar de VS gaat vliegen en liever 4 weken wegblijft. Ze heeft de vraag bij mij neergelegd of ik deze 4 weken als doorbetaalt calamiteitenverlof wil toekennen.
Als reden voor 4 weken geeft ze aan dat zij haar moeder niet direct alleen wil laten en tickets voor een week te duur zijn. Ik begrijp dat volkomen maar 4 weken vind ik ook wel erg lang voor calamiteitenverlof. Mijn suggestie om kortdurend zorgverlof op te nemen werd van de hand gewezen aangezien dit 30% van het salaris gaat kosten. Drie weken vakantie opnemen wil ze liever niet aangezien ze in oktober 3 weken verlof heeft gepland.
Nu wil ik in deze trieste situatie niet de "zakelijke bitch" uithangen maar zie 1-2-3 ook geen redelijke uitweg. Iemand suggesties?
Als reden voor 4 weken geeft ze aan dat zij haar moeder niet direct alleen wil laten en tickets voor een week te duur zijn. Ik begrijp dat volkomen maar 4 weken vind ik ook wel erg lang voor calamiteitenverlof. Mijn suggestie om kortdurend zorgverlof op te nemen werd van de hand gewezen aangezien dit 30% van het salaris gaat kosten. Drie weken vakantie opnemen wil ze liever niet aangezien ze in oktober 3 weken verlof heeft gepland.
Nu wil ik in deze trieste situatie niet de "zakelijke bitch" uithangen maar zie 1-2-3 ook geen redelijke uitweg. Iemand suggesties?
anoniem_192854 wijzigde dit bericht op 27-07-2019 21:59
Reden: Haar vader is overleden en niet haar moeder
Reden: Haar vader is overleden en niet haar moeder
0.26% gewijzigd
maandag 29 juli 2019 om 18:46
Ik heb een collega afkomstig uit Iran. Toen haar vader overleed speelde er iets soortgelijks. Ik vind het anders in die zin dat je graag bij je familie wilt zijn voor je verwerking, voor wederzijdse ondersteuning en wellicht voor het regelen van dingen. In eigen land is het gemakkelijker te bereizen. Ik zou er als werkgever pragmatisch mee omgaan, de werkneemster kan zelf nadenken hoe ze de gemiste tijd later kan inhalen voor een gedeelte.
maandag 29 juli 2019 om 19:44
Doet me denken aan een situatie bij een vroegere werkgever van mijn man. Daar had een collega haar vriend verloren. Ze vertelde dat hij van een balkon was gevallen. Vreselijk nieuws, iedereen leefde mee, ze werd uitgeroosterd, andere collega's vielen in, zoals altijd. Het bleek echter nergens in de media vermeld te staan. Bleek later dat het om haar konijn ging.
Als je minder wil moeten, moet je minder willen.
maandag 29 juli 2019 om 20:18
Loyaliteit en menselijkheid moet wel van twee kanten komen. Als personeel er op staat dat alles wat in de CAO staat strikt wordt nageleefd door de werkgever, moet niet raar opkijken dat dat andersom ook zo gedaan wordt.MrsDuck schreef: ↑29-07-2019 16:15Globaal wat gelezen hier...maar wat zijn mensen hier hard en wantrouwig geworden. Wacht maar tot je zelf wat hebt en dan op de letter van wet, CAO etc. wordt gewezen terwijl het ook menselijker kan. Sterker nog een menselijke baas heeft beter en loyaler personeel dan een baas die met strenge hand regeert.
maandag 29 juli 2019 om 20:26
Dat verhaal van dat konijn is dan wel weer grappig. Denk dat daar, ook later, nog vaak om gelachen is, ook door de collega´s die, met hun gezicht in de serieuze stand, onmiddellijk aanboden om voor haar in te vallen?
Je maakt inderdaad vaak vreemde verhalen mee. Maar gelukkig gaat het meestal goed, de werkgever/leidinggevende kent de mensen natuurlijk ook vaak langer dan vandaag.
Je maakt inderdaad vaak vreemde verhalen mee. Maar gelukkig gaat het meestal goed, de werkgever/leidinggevende kent de mensen natuurlijk ook vaak langer dan vandaag.
maandag 29 juli 2019 om 20:40
Beetje raar. De vriend van mijn collega is afgelopen jaar overleden en het was vrij duidelijk dat het echt om een persoon ging en niet om een huisdier. Daarnaast kenden de meeste van ons hem ook persoonlijk. En waren alle collega’s bij de uitvaart om haar te steunen.SweetFirefly schreef: ↑29-07-2019 19:44Doet me denken aan een situatie bij een vroegere werkgever van mijn man. Daar had een collega haar vriend verloren. Ze vertelde dat hij van een balkon was gevallen. Vreselijk nieuws, iedereen leefde mee, ze werd uitgeroosterd, andere collega's vielen in, zoals altijd. Het bleek echter nergens in de media vermeld te staan. Bleek later dat het om haar konijn ging.
maandag 29 juli 2019 om 20:45
Ik was 28 toen mijn moeder euthanaseerde. Ze was zelf nogal praktisch en deed het op een vrijdag zodat wij veel in het weekend konden regelen.
De week erna vrij geweest. Daarna weer aan het werk.
“Don’t look back – you’re not going that way.”
maandag 29 juli 2019 om 21:03
Mijn ouder is onlangs overleden. Ik heb ook gewoon zelf lekker vrij genomen na de begrafenis. Werkgever is heel coulant, maar ik heb dus ook gewoon zelf vrij genomen. Ik vind het een beetje onzin dat alles vanuit de werkgever geregeld moet worden. Eerlijk gezegd kon het me ook geen zak schelen hoeveel vrije dagen het me kostte.
Hetzelfde geldt als nu een goede vriend zou overlijden. Daarvoor krijg je natuurlijk geen vrije dagen vanuit werk. Maar dat interesseert me geen biet. Daar neem ik lekker zelf voor op. Ik snap niet dag iemand met zijn vakantiesaldo bezig is met zoiets.
Hetzelfde geldt als nu een goede vriend zou overlijden. Daarvoor krijg je natuurlijk geen vrije dagen vanuit werk. Maar dat interesseert me geen biet. Daar neem ik lekker zelf voor op. Ik snap niet dag iemand met zijn vakantiesaldo bezig is met zoiets.
maandag 29 juli 2019 om 21:18
maandag 29 juli 2019 om 21:22
En al eens bij stilgestaan dat als zij nu haar vakantie hiervoor moet opnemen, zij voor de rest van het jaar in een heel zwaar rouwproces zit waarbij ze dan geen enkele dag meer vrij kan nemen, zelfs niet op de momenten waarop het écht niet gaat, die er waarschijnlijk wel zullen zijn? Hoeveel heb je dan nog aan de werkneemster? Het wordt hier echt zwaar onderschat heb ik zo de indruk...
maandag 29 juli 2019 om 21:23
Onlangs mijn moeder verloren. Ze had een zwaar ziekbed de weken en maanden daarvoor. Ik heb in die tijd 2 zorgverlofdagen opgenomen. De 2 werkdagen voor haar dood (wisten niet precies wanneer ze zou overlijden) heb Ik me ziek gemeld.
Begrafenis was een week na overlijden. Die week niet gewerkt maar samen met vader, broer en zus veel moeten regelen. De dag na begrafenis niet gewerkt (was een donderdag en vrijdags ben ik altijd vrij). De eerste week erna halve dagen gewerkt, daarna weer volle dagen.
De week tussen overlijden en begrafenis is verwerkt als calamiteitenverlof, de rest ziekteverlof. Leidinggevende lijkt al lang blij dat ik zo snel weer aan de slag ben.
Begrafenis was een week na overlijden. Die week niet gewerkt maar samen met vader, broer en zus veel moeten regelen. De dag na begrafenis niet gewerkt (was een donderdag en vrijdags ben ik altijd vrij). De eerste week erna halve dagen gewerkt, daarna weer volle dagen.
De week tussen overlijden en begrafenis is verwerkt als calamiteitenverlof, de rest ziekteverlof. Leidinggevende lijkt al lang blij dat ik zo snel weer aan de slag ben.
Poep, wie heeft jou gescheten?
maandag 29 juli 2019 om 21:33
Rosanna1985 schreef: ↑29-07-2019 21:22En al eens bij stilgestaan dat als zij nu haar vakantie hiervoor moet opnemen, zij voor de rest van het jaar in een heel zwaar rouwproces zit waarbij ze dan geen enkele dag meer vrij kan nemen, zelfs niet op de momenten waarop het écht niet gaat, die er waarschijnlijk wel zullen zijn? Hoeveel heb je dan nog aan de werkneemster? Het wordt hier echt zwaar onderschat heb ik zo de indruk...
Zo hoeft het helemaal niet te gaan. De persoon waar het nu om gaat vindt dat de werkgever moet opdraaien voor de kosten, terwijl het normaal en fair is om hier je eigen dagen voor op te nemen. Het is geen zieligheidswedstrijd.
maandag 29 juli 2019 om 21:34
Toen mijn oma, waar ik 15 jaar dagelijks voor gezorgd heb, overleed heb ik tijdens het sterfbed thuis kunnen werken. Overdag werken en ‘s avonds/s nachts waken. Het duurde wat langer dan verwacht, maar gelukkig kreeg ik medewerking van mijn werk. Tussen het overlijden en de begrafenis dezelfde constructie volgehouden. De dag na de begrafenis ben ik teruggegaan en meteen weer aan het werk gegaan. Ik had een avonddienst dus dat kon prima.
Hoewel ik het zeker moeilijk had was ik wel blij dat ik weer mijn dagelijkse routine kon oppakken en werk gaf afleiding. Het rouwproces heeft veel langer geduurd uiteraard, maar daar heeft mijn werk niet onder geleden.
Hoewel ik het zeker moeilijk had was ik wel blij dat ik weer mijn dagelijkse routine kon oppakken en werk gaf afleiding. Het rouwproces heeft veel langer geduurd uiteraard, maar daar heeft mijn werk niet onder geleden.
Seriously?
maandag 29 juli 2019 om 21:47
Hoezo is een week niet genoeg? Voor jou zou het niet genoeg zijn, maar iedereen gaat er anders mee om.Rosanna1985 schreef: ↑29-07-2019 21:18Serieus. Haar vader is overleden. Natuurlijk is een week niet genoeg. Het zou zelfs goed kunnen dat alle resterende verlofdagen van dit jaar niet genoeg zijn, en wat dan? Als ze niet in staat is om te werken is het ook goed mogelijk dat ze zich ziekmeldt, dan kan je ook niets meer doen...
En het gaat de vrouw niet om rouw en regelen, ze vindt de vliegtickets naar USA te duur om daar maar een week te blijven.
“Don’t look back – you’re not going that way.”
maandag 29 juli 2019 om 21:48
Daar heb je een punt natuurlijk. Als ze had gezegd dat ze echt nog niet in staat is om na een week al te komen werken was het een ander verhaal geweest en zou ik het wel erg hard vinden om dan te zeggen dat ze toch moet komen werken (gesteld dat haar vakantiedagen niet voldoende zouden zijn). Maar als ze zelf als reden aangeeft dat de vliegtuigtickets te duur zijn om maar een week te blijven...
maandag 29 juli 2019 om 21:50
Dat rouwproces kan wel jaren duren. Je kunt niet al die tijd thuis blijven op kosten van de werkgever.Rosanna1985 schreef: ↑29-07-2019 21:22En al eens bij stilgestaan dat als zij nu haar vakantie hiervoor moet opnemen, zij voor de rest van het jaar in een heel zwaar rouwproces zit waarbij ze dan geen enkele dag meer vrij kan nemen, zelfs niet op de momenten waarop het écht niet gaat, die er waarschijnlijk wel zullen zijn? Hoeveel heb je dan nog aan de werkneemster? Het wordt hier echt zwaar onderschat heb ik zo de indruk...
En ik onderschat niets.
“Don’t look back – you’re not going that way.”
maandag 29 juli 2019 om 21:52
Dat heeft ze gedaan. En vergeet niet dat de werkgever onverwacht een werknemer voor 4 weken "kwijt" is.Rosanna1985 schreef: ↑29-07-2019 21:48Daar heb je een punt natuurlijk. Als ze had gezegd dat ze echt nog niet in staat is om na een week al te komen werken was het een ander verhaal geweest en zou ik het wel erg hard vinden om dan te zeggen dat ze toch moet komen werken (gesteld dat haar vakantiedagen niet voldoende zouden zijn). Maar als ze zelf als reden aangeeft dat de vliegtuigtickets te duur zijn om maar een week te blijven...
Dat geeft in zulke gevallen niet, maar werknemer wil óók de 3 weken vakantie in oktober én alles doorbetaald.
Daar vallen de meeste mensen over.
“Don’t look back – you’re not going that way.”
maandag 29 juli 2019 om 21:55
maandag 29 juli 2019 om 21:56
Rosanna1985 schreef: ↑29-07-2019 21:18Serieus. Haar vader is overleden. Natuurlijk is een week niet genoeg. Het zou zelfs goed kunnen dat alle resterende verlofdagen van dit jaar niet genoeg zijn, en wat dan? Als ze niet in staat is om te werken is het ook goed mogelijk dat ze zich ziekmeldt, dan kan je ook niets meer doen...
In die trant denk ik ook. De meeste mensen melden zich ziek in mijn omgeving.
Patroon: eerst vrij voor de begrafenis, dan gaat het wel en dan komen ze weer, en dan na een paar maanden ziek.
Ik zou haar de vrijheid geven haar rouw in te delen zoals ze wil, dan is een maand echt niet lang onder deze omstandigheden.
Maar verder dan jouw aanbod zou ik niet gaan want je bent zo te horen geen groot bedrijf.
maandag 29 juli 2019 om 22:01
En wie moet dat dan gaan bekostigen? En onder welke noemer moet dat geplaatst worden?Het-groepje schreef: ↑29-07-2019 21:56In die trant denk ik ook. De meeste mensen melden zich ziek in mijn omgeving.
Patroon: eerst vrij voor de begrafenis, dan gaat het wel en dan komen ze weer, en dan na een paar maanden ziek.
Ik zou haar de vrijheid geven haar rouw in te delen zoals ze wil, dan is een maand echt niet lang onder deze omstandigheden.
Maar verder dan jouw aanbod zou ik niet gaan want je bent zo te horen geen groot bedrijf.
Ziektewet is duidelijk, maar het kan voor een bedrijf ook niet fijn zijn als een werknemer de ene dag er wel is en de andere niet.
“Don’t look back – you’re not going that way.”
maandag 29 juli 2019 om 22:14
Ja, dit is herkenbaar. Een maand is niet lang onder deze omstandigheden maar 3 maanden ook niet. En ja, uit ervaring weet ik dat je er echt wel ziek van kunt zijn. Maar zoiets is een proces. Nu na anderhalf jaar kan ik zeggen dat ik me enigszins weer normaal begin te voelen. Ik heb me nooit ziek gemeld maar voor mijn doen toch een groot deel van het jaar ondermaats gepresteerd. En gewoon af en toe een dag vrij genomen.Het-groepje schreef: ↑29-07-2019 21:56In die trant denk ik ook. De meeste mensen melden zich ziek in mijn omgeving.
Patroon: eerst vrij voor de begrafenis, dan gaat het wel en dan komen ze weer, en dan na een paar maanden ziek.
Ik zou haar de vrijheid geven haar rouw in te delen zoals ze wil, dan is een maand echt niet lang onder deze omstandigheden.
Maar verder dan jouw aanbod zou ik niet gaan want je bent zo te horen geen groot bedrijf.
Wat OT beschrijft is een werknemer met allerlei eisen die geen water bij de wijn wil doen. Ik had nog heel veel vakantiedagen dus ik kreeg mijn 'off days' doorbetaald maar als ik ze niet had gehad had het me echt niet geboeid als ze niet doorbetaald werden.
maandag 29 juli 2019 om 22:27
Ja ik vind het wel wat eiserig overkomen. Maargoed, haar vader is net overleden, daar reageert iedereen weer anders op.Lady_Day schreef: ↑29-07-2019 22:14Ja, dit is herkenbaar. Een maand is niet lang onder deze omstandigheden maar 3 maanden ook niet. En ja, uit ervaring weet ik dat je er echt wel ziek van kunt zijn. Maar zoiets is een proces. Nu na anderhalf jaar kan ik zeggen dat ik me enigszins weer normaal begin te voelen. Ik heb me nooit ziek gemeld maar voor mijn doen toch een groot deel van het jaar ondermaats gepresteerd. En gewoon af en toe een dag vrij genomen.
Wat OT beschrijft is een werknemer met allerlei eisen die geen water bij de wijn wil doen. Ik had nog heel veel vakantiedagen dus ik kreeg mijn 'off days' doorbetaald maar als ik ze niet had gehad had het me echt niet geboeid als ze niet doorbetaald werden.
maandag 29 juli 2019 om 22:43
Rosanna1985 schreef: ↑29-07-2019 22:23Het overlijden had natuurlijk ook kunnen gebeuren ná de 3 weken vakantie in oktober. Wat dan?
Dan geldt nog steeds de CAO. Verder kan een werkgever alvast vakantiedagen laten opnemen die nog niet opgebouwd zijn, zoals ook weleens gebeurt als er al een vakantie is geboekt en je begint bij een nieuwe werkgever.
dinsdag 30 juli 2019 om 00:17
Ik heb mijn vader ook plotseling verloren en woon in Amerika. Maar dit kan echt niet. Het is verschrikkelijk manipulatief. En ze heeft haar zin gekregen, dus iedereen maar dan ook iedereen zal dingen gaan eisen, want je schept een precedent. Maar goed blijkbaar strooit de manager met andermans geld en jij kan ermee redden. Fraai. Iets met zachte heelmeester, superstinkende wonden. Ze kan jullie alles maken. Je was echt super coulant. Die andere werknemer had een berisping moeten krijgen, 4 weken weg zonder toestemming weggaan. WHUT?
Maar goed in het veld waar ik vroeger werkte maakte je de gekste dingen mee. Mensen die hun eigen vervanging gingen regelen en omdat ze volgende maandag ziek zouden zijn. Iets met glazen bol. En dan verbaasd dat ik dat niet pikte op de woensdag ervoor. Of mensen die vonden dat ze recht hadden op meer vrij, want ze waren BAM ouder en dan had je een paar handen minder. Ik had hier alle begrip voor, en er kon veel, maar eisen ja nee. Je hebt evenveel FTE als een ander. Ik was heel redelijk en probeerde iedereen te helpen, maar precedenten scheppen is heel gevaarlijk. Geef je het aan een, dan moet de ander ook. Paar 1000 euro down the drain. Ik neem aan dat het geen commercieel bedrijf is.
Hier in Amerika is dan weer het andere uiterste. Rot hoor, maar hier scheiden onze wegen. We kunnen iemand niet 4 weken missen. Privezaken daar heeft de werkgever geen boodschap aan.
Maar goed in het veld waar ik vroeger werkte maakte je de gekste dingen mee. Mensen die hun eigen vervanging gingen regelen en omdat ze volgende maandag ziek zouden zijn. Iets met glazen bol. En dan verbaasd dat ik dat niet pikte op de woensdag ervoor. Of mensen die vonden dat ze recht hadden op meer vrij, want ze waren BAM ouder en dan had je een paar handen minder. Ik had hier alle begrip voor, en er kon veel, maar eisen ja nee. Je hebt evenveel FTE als een ander. Ik was heel redelijk en probeerde iedereen te helpen, maar precedenten scheppen is heel gevaarlijk. Geef je het aan een, dan moet de ander ook. Paar 1000 euro down the drain. Ik neem aan dat het geen commercieel bedrijf is.
Hier in Amerika is dan weer het andere uiterste. Rot hoor, maar hier scheiden onze wegen. We kunnen iemand niet 4 weken missen. Privezaken daar heeft de werkgever geen boodschap aan.
