Wel/niet tot omgang ‘dwingen’?

Ik zal nu wel weer iedereen over mee heen krijgen maar wil toch graag reageren richting TO om haar echt voor grote fouten te behoeden. Ik zou het nl echt vreselijk vinden als het recht straks tegen TO staat en TO en zoon verder in de problemen komen.

Ik heb het je al eerder gezegd werk zoveel mogelijk mee aan de omgang, stimmuleer zoon en probeer als hij niet wil samen met hem tot een oplossing te komen zodat hij het vertrouwen in jou niet hoeft te verliezen waar je zo bang voor bent. Wil hij niet met vader mee, breng hem dan naar een locatie. Ga de eerste keer desnoods mee om hem het vertouwen te geven dat je er voor hem bent.
Laat je zoon niet zelf zijn vader af mailen. Dit zorgt er voor dat jij in een kwaad daglicht komt te staan. Want de rechter zou ook kunnen denken dat jij de mail schreef of je zoon ertoe hebt aangezet.

De manier hoe je de afgelopen periode gehandeld hebt, heeft alleen maar voor uitbreiding gezorgd (vsn 1x pm naar 2x per maand) dit laat zien dat de rechter jouw manier van handelen dus niet in verhouding vindt.

Daarnaast vraag ik me af hoe ernstig de mishandelingen zijn geweest. Het is niet dat ik twijfel aan jouw verhaal. Maar ik vraag me af hoe tuurlijk alles op papier staat want ik begrijp in deze de uitspraak van de rechter niet zo goed.

Het advies van jouw advocaat heeft jullie nu in deze situatie gebracht, heel vervelend. Ze adviseert je nu ook om zoon niet te laten gaan. Staat ze straks ook voor je klaar om de puinhoop op te ruimen die hierdoor veroorzaakt wordt?

Praat met het wijkteam over de uitspraak, vraag hen hoe je hiermee om moet gaat. Hoe je je zoon het beste kan begeleiden om het voor hem zo prettig mogelijk te laten verlopen. Vraag hen om advies en zorg dat dat op papier staat. Ok als hij straks echt niet meer wil kun je aantonen dat je altijd van goede wil bent geweest.

Ik gun je het beste, bedoel het echt niet rot maar je zal huurt we ht doorheen moeten om aan te kunnen tonen hoe alles zit. Nu niet meer werken aan de uitspraak zal echt alleen tegen je gaan werken en dat idd iets wat je echt niet moet willen in deze situatie.

Sterkte

Pieka ik snap het juridisch niet zo. Hoezo is er een uitspraak gedaan voordat het raadsonderzoek is afgerond?

Wat bijzonder dat de rechter dan al een voorlopige uitspraak doet met uitbreiding.

Ik vind overigens niet dat je zoon hier zelf zo een grote verantwoordelijkheid in kan laten dragen. Laat hem niet zelf mailen, dat is echt verschrikkelijk in deze situatie. Ik zou als dit de uitspraak is vooral zoeken naar hoe deze zoveel mogelijk na te komen is op een manier dat zoon zich voldoende veilig voelt. En vooral bewijs verzamelen van jouw inzet.

De Raad kan in het onderzoek meteen meenemen wat deze voorlopige regeling voor effect heeft op je zoon.

Het is wel een werkelijk verbazingwekkende uitspraak van de rechtbank. Je gaat je toch afvragen of de rechter het dossier goed heeft gelezen.

Lastig verhaal. Ik heb ook geen goede ervaringen met rechters en de raad. Na 1 keer de kinderen thuis te houden van vakantie (niet veilig volgens mij) moesten ze toch en anders een dwangsom.
De raad heeft toen besloten dat het erger voor de kinderen is dat ze minder contact met vader hebben, dan dat het er onveilig voor ze zou zijn. Kortom, vader heeft een sterke babbel en sterke rechten, en de kinderen zijn de dupe.
Inmiddels een jaar verder ziet ook de hulpverlening dat er toch iets niet klopt. We wachten nu op de zitting bij de rechtbank omdat dochter een psycholoog nodig heeft en vader geen toestemming geeft.

Denk goed na waar je naar toe wilt en kijk uit! Zou een psycholoog iets kunnen betekenen? Als die een onafhankelijk verslag schrijft zou dat meer indruk moeten maken dan dat alleen jij je zorgen deelt.
Nu steven je af op een onder toezichtstelling, dat is niet zalig makend, wees je daarvan bewust.

Die psycholoog gaat geen onafhankelijk verslag schrijven. Ze kijkt wel uit waar zij haar handtekening onder zet.

Ik zou echt mijn eigen leven op poten zetten met je kind op de dagen dat hij er is en de hulpverlening over boord gooien. Des te eerder is er rust.

Hij is is bijna 12 nog even en hij gaat zijn eigen gang. Dat duurt echt niet meer zo lang.

Tess1981 schreef: ↑

19-04-2019 19:53

Waarom is dit schofterig? Allereert schrijf ik dat ik hiermee niet wil beweren dat TO net zo is als waar ik over schrijf. Helaas komt het in het geval van scheidingen steeds vaker voor dat deze uitmonden in een vechtscheiding en hierdoor nu de goede (in dit geval TO als ik op haar laatste verhaal af ga) onder de kwade moeten lijden. Je dus als ouder waarbij er echt iets aan de hand is je je in allerlei bochten moet wringen en bewijzen moet hebben om wel door te kunnen dringen. Dat is helaas een feit en een hele ernstige! Helaas is dat nu de tijd waarin we leven en zijn vechtscheiding over de rug van kinderen eerder gewoonte dan uitzondering.

In het geval van TO, waarbij ze aangeeft alles op papier te hebben en schijnbaar het wijkteam en de rechter het allemaal niet zo serieus nemen en TO aan haar lot over laten er samen met ex omgang op te zetten zonder begeleiding en hulp. Zou ik alleen maar kunnen adviseren een goede advocaat in te schakelen die hier iets mee gaat doen. Want als het verhaal zo duidelijk is als TO schetst en ook op papier staat vind ik het schandalig dat zowel het CJG als de kinderrechter hier overheen stappen en TO aan laten modderen.

Ik vind dat je een aantal uitstekende posts geschreven hebt waarin je terechte vragen en afwegingen maakt.
Niets mis mee om kritisch te zijn om een duidelijker beeld te krijgen.
Daarmee heb je TO totaal niet negatief weggezet.

@Pieka,

Ik heb zelf in een soortgelijke situatie gezeten en een goede vriend van mij ook.
Voor mij is het moeilijk voor te stellen dat een rechtbank beslissingen neemt zonder onderbouwing, dat is niet mijn ervaring.
Bij de rechtszaak van die vriend werd de vader door de rechter in het gelijk gesteld met als basis de onderbouwing van verschillende instanties.
Echter werd er bij de 'opbouw van de omgangsregeling' bijzonder rekening gehouden met de emoties van de moeder.

Uiteraard breekt het je hart wanneer je kind niet wil maar het brein van een 11 jarige is nog lang niet in staat om alle emoties van jullie scheiding te verwerken en in perspectief te plaatsen.
Je gaf al aan dat je bereid bent om de beslissing van de rechter naast je neer te leggen, dat is een signaal dat jij de rechtsgang niet accepteert waarvan je nu zelf deel uitmaakt.
Persoonlijk vind ik dat de uitspraak een kans geeft om, eventueel met een mediator, tot nieuwe gesprekken te komen met je ex waarin je jouw grieven, angsten en onzekerheden kunt bespreken.
Uiteindelijk moeten jullie samen nog 7 jaar door om deze jongen klaar te stomen voor zijn toekomst.

Alleen maar het gevecht aangaan is ook niet in het belang van je kind.
Zoeken naar compromissen en die ook willen sluiten wél.

Pieka19* schreef: ↑

05-05-2019 11:10

Vandaag zou er omgang zijn. Zoon heeft gisteren aan vader laten weten niet te willen. Maar i.p.v. te luisteren walst vader over zoon heen en zegt dat hij gewoon moet komen. Om vervolgens dus tegen mij te roepen dat ik me niet aan de beschikking houdt.

Dit was allemaal al besproken met de advocaat en zij raadde me aan om het te laten gebeuren.

Ik heb nog wel aangeboden om aanwezig te zijn bij de omgang. Zoon zou zich dan veilig genoeg voelen om wel omgang te hebben met vader. Maar vader blijft zeggen dat hij bepaalt wat er gebeurd en dat ik wel van zijn advocaat hoor.

Pfff was dat onderzoek maar vast begonnen. Wat een ellende zo. En ik weet niet wat ik nog meer kan doen om het zoon makkelijker te maken.

Waar heb je eraan gedaan dit om te buigen? Waarom laat je je zoon dit zelf tegen vader zeggen tegen alle adviezen in? Ik denk dat er genoeg adviezen gegeven zijn die het jou en je zoon makkelijker zouden moeten kunnen maken. Die je in ieder geval verder vooruit helpen ipv je in de problemen brengen. Met deze stap maak je het jezelf en je positie erg lastig.