Geld & Recht
alle pijlers
Zijn onze financien eerlijk geregeld? Verschil in vermogen.
zaterdag 10 september 2022 om 10:28
Ik heb even advies nodig van een onpartijdige partij. Disclaimer: ik weet dat ik het beste informatie kan inwinnen bij een financieel adviseur of notaris, maar dat wil ik niet achter de rug van mijn partner om doen. De situatie is als volgt:
Ik heb 10 jaar een relatie met de vader van mijn 2 jonge kinderen (peuter en baby). We hebben een koophuis, waarvan we in het begin naar rato van ons salaris de hypotheek afbetaalden. Partner heeft een goede opleiding gehad en vervolgens een baan gehad waar hij enorm veel verdiende (ik hou het een beetje vaag ivm herkenbaarheid). Hierdoor heeft partner na een aantal jaar onze volledige hypotheek af kunnen betalen.
Partner heeft z'n spaargeld slim belegd in vastgoed en van de rente kunnen we nu makkelijk leven. Hij is daarom gestopt met werken, zodat hij volop kan genieten van onze jonge kinderen. Tijdens de corona crisis ben ik mijn baan verloren. Ik had een creatief beroep, waarmee ik nooit enorm veel verdiende maar wel altijd een eerlijke bijdrage kon leveren aan ons huishouden. Omdat het eigenlijk heel goed beviel dat ik ook meer thuis was, hebben we gezamenlijk besloten dat we allebei voorlopig niet meer gaan werken. We vullen onze dagen nu dus met onze kinderen en andere familie, hobby's, dingen in en om het huis en vooral veel reizen. Heerlijk en ik ben iedere dag dankbaar hiervoor. Op termijn willen we vrijwilligerswerk gaan doen en misschien een b&b beginnen (meer als tijdverdrijf dan om nog meer geld te verdienen).
In ons samenlevingscontract staat opgenomen dat ons huis voor een klein percentage van mij is (het percentage wat ik heb afbetaald) en voor de rest van mijn partner. Daarnaast staat er in het contract dat mijn partner mij 250 euro per maand betaalt zolang ik niet werk en dus geen inkomen heb. Dit bedrag spaarde ik maandelijks voor mezelf toen ik nog een eigen inkomen had en dat zou ik dus anders mislopen. Dit bedrag is puur bedoelt voor mij om te beleggen zodat ik ook eigen vermogen opbouw en een spaarpotje heb mochten we bijvoorbeeld uit elkaar gaan. Ik heb trouwens ook een privé spaarrekening waar zo'n halve ton opstaat, dit heb ik gedurende mijn leven zelf gespaard van mijn salaris.
Ik dacht dat we dit zo goed hadden vastgelegd.. Maar ergens wringt er iets bij mij. Onze financiën zijn altijd strikt gescheiden geweest. Partner wil niet trouwen, omdat hij de toegevoegde waarde niet ziet en niet zit te wachten op het betalen van partneralimentatie mochten we ooit uit elkaar gaan. Hij vindt niet dat ik dan recht heb op het geld waar hij altijd zo hard voor gewerkt heeft en zuinig voor geleefd heeft. Verstandelijk snap ik dit, maar gevoelsmatig niet. Veel dagelijkse financiële keuzes maken we samen: budgetten, waar we wonen, vakanties etc en ik help hem met zijn vastgoedportfolio. We hebben samen veel bezichtigingen gedaan en als er bijvoorbeeld iets gerepareerd of schoongemaakt moet worden dan help ik ook mee. Begrijp me niet verkeerd, hij doet 98% van het werk en heeft ook een zwaardere mentale belasting, omdat het dus uiteindelijk zijn geld is. We hebben samen ook een plan gemaakt voor de toekomst zodat we zoveel mogelijk kunnen sparen en beleggen en we dus allebei niet meer hoeven te werken. Belangrijk om te weten is dat we echt geen miljoenen inkomsten hebben, maar net genoeg om bescheiden luxe van te leven. We wonen in een gewoon huis en rijden een gewone auto.
Wat bij mij wringt, is dat mijn partner zijn financien goed voor elkaar heeft en ieder jaar meer vermogen opbouwt. Hij heeft zijn toekomst veilig gesteld. Maar als we uit elkaar zouden gaan, hou ik er niet veel aan over en kan ik weer onderaan beginnen. Omdat we niet getrouwd zijn, heb ik nergens recht op. Wat waarschijnlijk ook eerlijk is want hij heeft inderdaad keihard gewerkt hiervoor en ik heb op financieel gebied niet veel ingebracht. Dus zolang we samen blijven heb ik een prachtig leven, maar mocht hij me op een dag op straat zetten dan wordt het een ander verhaal. Ik merk dat dit als een soort donkere wolk boven mijn hoofd hangt en dat ik hierdoor een soort teamgevoel mis. Als ik dit met hem bespreek snapt hij het wel en probeert hij me gerust te stellen dat hij altijd zal zorgen voor bijvoorbeeld een dak boven mijn hoofd (en dat van z'n kinderen natuurlijk). Maar hij zegt ook dat ik niets te klagen heb, omdat ik nu een goed leven heb en als het niet bevalt kan ik ook gewoon een baan zoeken. Wat natuurlijk helemaal waar is, alleen hebben we dan niet meer zoveel vrijheid zoals nu.
Ik heb bedacht dat ik mijn spaargeld kan gebruiken om me in te kopen in zijn vastgoed investeringen. Ik zou dan op papier 2% eigenaar zijn. Is dit een goed idee?
Sorry, het is een lang verhaal geworden. Ik hoop hier wat eerlijke meningen te lezen. Heb ik het goed voor elkaar en ben ik een luxe prinses die zeurt of doe ik mezelf te kort en zit ik straks mogelijk met een probleem?
Ik heb 10 jaar een relatie met de vader van mijn 2 jonge kinderen (peuter en baby). We hebben een koophuis, waarvan we in het begin naar rato van ons salaris de hypotheek afbetaalden. Partner heeft een goede opleiding gehad en vervolgens een baan gehad waar hij enorm veel verdiende (ik hou het een beetje vaag ivm herkenbaarheid). Hierdoor heeft partner na een aantal jaar onze volledige hypotheek af kunnen betalen.
Partner heeft z'n spaargeld slim belegd in vastgoed en van de rente kunnen we nu makkelijk leven. Hij is daarom gestopt met werken, zodat hij volop kan genieten van onze jonge kinderen. Tijdens de corona crisis ben ik mijn baan verloren. Ik had een creatief beroep, waarmee ik nooit enorm veel verdiende maar wel altijd een eerlijke bijdrage kon leveren aan ons huishouden. Omdat het eigenlijk heel goed beviel dat ik ook meer thuis was, hebben we gezamenlijk besloten dat we allebei voorlopig niet meer gaan werken. We vullen onze dagen nu dus met onze kinderen en andere familie, hobby's, dingen in en om het huis en vooral veel reizen. Heerlijk en ik ben iedere dag dankbaar hiervoor. Op termijn willen we vrijwilligerswerk gaan doen en misschien een b&b beginnen (meer als tijdverdrijf dan om nog meer geld te verdienen).
In ons samenlevingscontract staat opgenomen dat ons huis voor een klein percentage van mij is (het percentage wat ik heb afbetaald) en voor de rest van mijn partner. Daarnaast staat er in het contract dat mijn partner mij 250 euro per maand betaalt zolang ik niet werk en dus geen inkomen heb. Dit bedrag spaarde ik maandelijks voor mezelf toen ik nog een eigen inkomen had en dat zou ik dus anders mislopen. Dit bedrag is puur bedoelt voor mij om te beleggen zodat ik ook eigen vermogen opbouw en een spaarpotje heb mochten we bijvoorbeeld uit elkaar gaan. Ik heb trouwens ook een privé spaarrekening waar zo'n halve ton opstaat, dit heb ik gedurende mijn leven zelf gespaard van mijn salaris.
Ik dacht dat we dit zo goed hadden vastgelegd.. Maar ergens wringt er iets bij mij. Onze financiën zijn altijd strikt gescheiden geweest. Partner wil niet trouwen, omdat hij de toegevoegde waarde niet ziet en niet zit te wachten op het betalen van partneralimentatie mochten we ooit uit elkaar gaan. Hij vindt niet dat ik dan recht heb op het geld waar hij altijd zo hard voor gewerkt heeft en zuinig voor geleefd heeft. Verstandelijk snap ik dit, maar gevoelsmatig niet. Veel dagelijkse financiële keuzes maken we samen: budgetten, waar we wonen, vakanties etc en ik help hem met zijn vastgoedportfolio. We hebben samen veel bezichtigingen gedaan en als er bijvoorbeeld iets gerepareerd of schoongemaakt moet worden dan help ik ook mee. Begrijp me niet verkeerd, hij doet 98% van het werk en heeft ook een zwaardere mentale belasting, omdat het dus uiteindelijk zijn geld is. We hebben samen ook een plan gemaakt voor de toekomst zodat we zoveel mogelijk kunnen sparen en beleggen en we dus allebei niet meer hoeven te werken. Belangrijk om te weten is dat we echt geen miljoenen inkomsten hebben, maar net genoeg om bescheiden luxe van te leven. We wonen in een gewoon huis en rijden een gewone auto.
Wat bij mij wringt, is dat mijn partner zijn financien goed voor elkaar heeft en ieder jaar meer vermogen opbouwt. Hij heeft zijn toekomst veilig gesteld. Maar als we uit elkaar zouden gaan, hou ik er niet veel aan over en kan ik weer onderaan beginnen. Omdat we niet getrouwd zijn, heb ik nergens recht op. Wat waarschijnlijk ook eerlijk is want hij heeft inderdaad keihard gewerkt hiervoor en ik heb op financieel gebied niet veel ingebracht. Dus zolang we samen blijven heb ik een prachtig leven, maar mocht hij me op een dag op straat zetten dan wordt het een ander verhaal. Ik merk dat dit als een soort donkere wolk boven mijn hoofd hangt en dat ik hierdoor een soort teamgevoel mis. Als ik dit met hem bespreek snapt hij het wel en probeert hij me gerust te stellen dat hij altijd zal zorgen voor bijvoorbeeld een dak boven mijn hoofd (en dat van z'n kinderen natuurlijk). Maar hij zegt ook dat ik niets te klagen heb, omdat ik nu een goed leven heb en als het niet bevalt kan ik ook gewoon een baan zoeken. Wat natuurlijk helemaal waar is, alleen hebben we dan niet meer zoveel vrijheid zoals nu.
Ik heb bedacht dat ik mijn spaargeld kan gebruiken om me in te kopen in zijn vastgoed investeringen. Ik zou dan op papier 2% eigenaar zijn. Is dit een goed idee?
Sorry, het is een lang verhaal geworden. Ik hoop hier wat eerlijke meningen te lezen. Heb ik het goed voor elkaar en ben ik een luxe prinses die zeurt of doe ik mezelf te kort en zit ik straks mogelijk met een probleem?
maandag 12 september 2022 om 14:10
Ik snap ook niet waarom hij die coach niet wil betalen.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
maandag 12 september 2022 om 14:11
Dit is dus DE reden voor TO om haar eigen inkomen te moeten hebben. Haar vriend kiest wat hij wel of niet voor haar wil betalen, en dat is echt niet okee. Ik zou me zo onvrij voelen in die situatie!
maandag 12 september 2022 om 14:12
maandag 12 september 2022 om 14:34
Mijn man en ik werken beide wel. Maar mijn man verdient het 3 dubbele van wat ik verdien, maar het huis staat toch echt op beide namen 50/50.
Ik zou als ik jou was gewoon gaan werken, niet alleen om financieel onafhankelijk te zijn, maar ook om een netwerk op te bouwen. Zoals ik nu lees bestaat je leven alleen uit je man (qua volwassenen) en dat was het.
Ik zou als ik jou was gewoon gaan werken, niet alleen om financieel onafhankelijk te zijn, maar ook om een netwerk op te bouwen. Zoals ik nu lees bestaat je leven alleen uit je man (qua volwassenen) en dat was het.
maandag 12 september 2022 om 14:36
en ik wil er niet meteen een Relatieprobleem van maken
maar ik vind dat binnen een gezonde relatie geen ruimte is voor zoveel dominantie
maandag 12 september 2022 om 14:47
Nee, want vrouwen in de jaren '50 waren getrouwd en hadden dus bij uit elkaar gaan wél ergens recht op.Gebruna schreef: ↑12-09-2022 13:54...
TO is in de positie die vrouwen in de jaren '50 hadden. Maar toen was er het één kostwinnersprincipe terwijl anno 2022 iedereen geacht wordt zelf economisch zelfstandig te (kunnen) zijn. Kies je er zelf voor om dat níet te zijn dan kan dat in het huidige systeem. Op zich dus ook niks oneerlijks aan. Gewoon eigen keuze. Een keuze die betekent dat je niet hoeft te werken, met als consequentie dat je geen eigen inkomen hebt zolang je niet werkt.
...
TO, los van hoe eerlijk het is, klinkt jullie relatie erg ongelijkwaardig:
- Je partner belooft dat hij zorgt dat jij goed terechtkomt als jullie uit elkaar zouden gaan, maar wil niks zwart op wit zetten (en jij moet dat maar accepteren)
- Je vindt het moeilijk om over dit onderwerp te beginnen (bang voor zijn reactie?)
- Je vindt het moeilijk om dingen voor jezelf te kopen.
- Je weet nu al dat je partner geen coach gaat betalen.
- In huis doet je jij de minder leuke dingen (huishouden) terwijl je partner meer met de kinderen bezig is. Is dit zo afgesproken of is dit omdat je partner eerst kiest waar hij zin in heeft en jij dan datgene wat overblijft moet doen?
Oftewel je partner heeft veel macht en jij moet maar 'dankbaar' zijn dat je in zo'n luxe situatie leeft. Die €250 lijkt een zoethoudertje.
"Net genoeg zodat het vrouwtje niet gaat zeuren", is mijn gedachte daarbij, maar misschien gaat dat wat ver hoor.
maandag 12 september 2022 om 14:50
Dit vroeg ik me eerder ook al af, ja.Jupiter1995 schreef: ↑12-09-2022 14:47Nee, want vrouwen in de jaren '50 waren getrouwd en hadden dus bij uit elkaar gaan wél ergens recht op.
TO, los van hoe eerlijk het is, klinkt jullie relatie erg ongelijkwaardig:
- Je partner belooft dat hij zorgt dat jij goed terechtkomt als jullie uit elkaar zouden gaan, maar wil niks zwart op wit zetten (en jij moet dat maar accepteren)
- Je vindt het moeilijk om over dit onderwerp te beginnen (bang voor zijn reactie?)
- Je vindt het moeilijk om dingen voor jezelf te kopen.
- Je weet nu al dat je partner geen coach gaat betalen.
- In huis doet je jij de minder leuke dingen (huishouden) terwijl je partner meer met de kinderen bezig is. Is dit zo afgesproken of is dit omdat je partner eerst kiest waar hij zin in heeft en jij dan datgene wat overblijft moet doen?
Oftewel je partner heeft veel macht en jij moet maar 'dankbaar' zijn dat je in zo'n luxe situatie leeft. Die €250 lijkt een zoethoudertje.
Verder: eens met de rest van je post.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
maandag 12 september 2022 om 14:55
Dit. Ik vind dat je wel een beetje zeurt TO. Wat ga je doen als de huizenmarkt of de financiële markten weer eens instorten? Best riskant om je inkomen zo de markt af te laten hangen.suzyqfive schreef: ↑10-09-2022 11:55Poeh, eerlijk gezegd, wat een luizenleventje heb jij zeg! Je leeft op de zak van je partner. Een halve ton spaargeld is ook best veel.
Maar als je je allemaal zo’n zorgen maakt: ga dan een baantje zoeken en ga dat sparen en maak jezelf verantwoordelijk voor je eigen toekomst zonder hem.
En wat is er vastgelegd in het geval dat hij overlijdt?
maandag 12 september 2022 om 14:58
Volgens mij zegt je partner eigenlijk: ik weet niet wat ik ga doen als we ooit uit elkaar zouden gaan of als jij op je vermogen bent ingeteerd. Ik weet niet of ik je in het laatste geval wel financieel wil bijstaan. Ergens wil hij de financiën wat gescheiden houden ook al hebben jullie al jaren een relatie en kinderen.
maandag 12 september 2022 om 15:00
Twee vragen die vandaag nog even bij mij opkwamen, TO.
Je beschrijft (en anderen doen dat ook) een situatie van, wat als mijn man me inruilt voor een jonger exemplaar, van de relatie af wil etc. Maar heb je er ook over nagedacht dat jij zelf degene kan zijn die van de relatie af wil?
En het andere, is jouw man naar jouw gevoel oprecht in zijn keuze om jou te hebben laten stoppen met werken? Gaat het echt om gezelligheid? Het is namelijk ook behoorlijk veel op elkaars lip zitten... En aangezien je schrijft dat jij vooral veel huishoudelijke dingen doet en hij veel met de kinderen: Is het niet een beetje een manier om ervoor te zorgen dat jij het huishouden gaat doen (stel je zou 40 uur werken en hij is altijd thuis dan is het onlogisch en lullig dat van jou te verwachten) en doordat hij jou als het ware "betaalt" staat hij sterker om te kunnen kiezen wat jij doet en wat hij doet.
Ik weet wel dat die 250 euro voor jou niet zo bedoeld is, maar toch komt het nu zo'n beetje over dat ie zelf vooral alleen nog de leuke dingen doet.
Je beschrijft (en anderen doen dat ook) een situatie van, wat als mijn man me inruilt voor een jonger exemplaar, van de relatie af wil etc. Maar heb je er ook over nagedacht dat jij zelf degene kan zijn die van de relatie af wil?
En het andere, is jouw man naar jouw gevoel oprecht in zijn keuze om jou te hebben laten stoppen met werken? Gaat het echt om gezelligheid? Het is namelijk ook behoorlijk veel op elkaars lip zitten... En aangezien je schrijft dat jij vooral veel huishoudelijke dingen doet en hij veel met de kinderen: Is het niet een beetje een manier om ervoor te zorgen dat jij het huishouden gaat doen (stel je zou 40 uur werken en hij is altijd thuis dan is het onlogisch en lullig dat van jou te verwachten) en doordat hij jou als het ware "betaalt" staat hij sterker om te kunnen kiezen wat jij doet en wat hij doet.
Ik weet wel dat die 250 euro voor jou niet zo bedoeld is, maar toch komt het nu zo'n beetje over dat ie zelf vooral alleen nog de leuke dingen doet.
maandag 12 september 2022 om 15:43
Even omgedraaid: je hebt als vrouw alles goed voor elkaar, hypotheek afgelost, hoeft niet te werken, etc.
Dan komt er een vriend die bij je intrekt en jij betaalt alles + je geeft hem zakgeld.
En dan ineens wil die volledig gratis inwonende vriend de financiën 'eerlijker' verdelen. Van zijn eigen spaargeld wil hij géén financieel adviseur raadplegen, want 'te duur'. Dus dat zou die vrouw bij wie hij inwoont dan moeten betalen...
"want als die vrouw hem de deur zou wijzen dan zou hij zijn eigen spaargeld op moeten gaan maken en weer moeten gaan werken en van onderaf gaan beginnen op de carrière ladder".
En 'dus' zou het eerlijker zijn wanneer die vrouw óf met hem trouwt, óf hem bij voorbaat een huis schenkt of anderszins waarborgt dat hij het leven dat hij bij haar heeft, op ongeveer hetzelfde niveau kan voortzetten als hij (!) een einde aan de relatie zou maken?
(of uit bezorgdheid dat die vrouw ooit een einde aan die relatie zou kunnen maken)
Dan komt er een vriend die bij je intrekt en jij betaalt alles + je geeft hem zakgeld.
En dan ineens wil die volledig gratis inwonende vriend de financiën 'eerlijker' verdelen. Van zijn eigen spaargeld wil hij géén financieel adviseur raadplegen, want 'te duur'. Dus dat zou die vrouw bij wie hij inwoont dan moeten betalen...
"want als die vrouw hem de deur zou wijzen dan zou hij zijn eigen spaargeld op moeten gaan maken en weer moeten gaan werken en van onderaf gaan beginnen op de carrière ladder".
En 'dus' zou het eerlijker zijn wanneer die vrouw óf met hem trouwt, óf hem bij voorbaat een huis schenkt of anderszins waarborgt dat hij het leven dat hij bij haar heeft, op ongeveer hetzelfde niveau kan voortzetten als hij (!) een einde aan de relatie zou maken?
(of uit bezorgdheid dat die vrouw ooit een einde aan die relatie zou kunnen maken)
maandag 12 september 2022 om 15:46
Ik zou dan sowieso niet stimuleren dat vriend dan fulltime thuis is en het grootste deel van het huishouden op zich neemt.Gebruna schreef: ↑12-09-2022 15:43Even omgedraaid: je hebt als vrouw alles goed voor elkaar, hypotheek afgelost, hoeft niet te werken, etc.
Dan komt er een vriend die bij je intrekt en jij betaalt alles + je geeft hem zakgeld.
En dan ineens wil die volledig gratis inwonende vriend de financiën 'eerlijker' verdelen. Van zijn eigen spaargeld wil hij géén financieel adviseur raadplegen, want 'te duur'. Dus dat zou die vrouw bij wie hij inwoont dan moeten betalen...
"want als die vrouw hem de deur zou wijzen dan zou hij zijn eigen spaargeld op moeten gaan maken en weer moeten gaan werken en van onderaf gaan beginnen op de carrière ladder".
En 'dus' zou het eerlijker zijn wanneer die vrouw óf met hem trouwt, óf hem bij voorbaat een huis schenkt of anderszins waarborgt dat hij het leven dat hij bij haar heeft, op ongeveer hetzelfde niveau kan voortzetten als hij (!) een einde aan de relatie zou maken?
(of uit bezorgdheid dat die vrouw ooit een einde aan die relatie zou kunnen maken)
maandag 12 september 2022 om 15:47
Wel erbij zetten dat je samen kinderen hebt. Dat vind ik de situatie wel anders en veel minder vrijblijvend maken, het is dan niet 'de man/vrouw die bij je inwoont' maar degene met wie je een gezin hebt. Dat maakt het ook gewoon lastig als het zo ongelijk is.Gebruna schreef: ↑12-09-2022 15:43Even omgedraaid: je hebt als vrouw alles goed voor elkaar, hypotheek afgelost, hoeft niet te werken, etc.
Dan komt er een vriend die bij je intrekt en jij betaalt alles + je geeft hem zakgeld.
En dan ineens wil die volledig gratis inwonende vriend de financiën 'eerlijker' verdelen. Van zijn eigen spaargeld wil hij géén financieel adviseur raadplegen, want 'te duur'. Dus dat zou die vrouw bij wie hij inwoont dan moeten betalen...
"want als die vrouw hem de deur zou wijzen dan zou hij zijn eigen spaargeld op moeten gaan maken en weer moeten gaan werken en van onderaf gaan beginnen op de carrière ladder".
En 'dus' zou het eerlijker zijn wanneer die vrouw óf met hem trouwt, óf hem bij voorbaat een huis schenkt of anderszins waarborgt dat hij het leven dat hij bij haar heeft, op ongeveer hetzelfde niveau kan voortzetten als hij (!) een einde aan de relatie zou maken?
(of uit bezorgdheid dat die vrouw ooit een einde aan die relatie zou kunnen maken)
Verder is er volgens mij niemand die beweert dat die vriend maar voor alles moet betalen en haar in een gespreid bedje moet laten komen, maar het is gewoon een rare situatie die echt niet alleen maar voordelen heeft, wat ze nu ook kiest. En er zit gewoon een kant aan dat hij graag een bepaald leven wil leiden maar daar niks aan vindt als zij weer zou werken. Het is niet dat hij het in zijn eentje ook heel erg naar zijn zin heeft als hij thuiszit en zij zoiets had van 'dat wil ik ook '.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
maandag 12 september 2022 om 15:50
Dus het is dan: je hebt als vrouw alles goed voor elkaar, hypotheek afgelost, hoeft niet te werken, etc.
Dan komt er een vriend die bij je intrekt die in eerste instantie gewoon een baan heeft, je krijgt samen kinderen, vervolgens raakt die vriend door een crisis zijn baan kwijt, jij vindt het zelf wel zo gezellig om allebei thuis te zitten, jij betaalt alles + je geeft hem zakgeld. Hij doet het volledige huishouden, jij doet het meeste met de kinderen.
En dan ineens bedenkt die volledig gratis inwonende vriend dat zijn positie wel erg zwak is ten opzichte van jouw positie, daarom twijfelt hij wat hij nu moet doen. Van zijn eigen spaargeld wil hij géén financieel adviseur raadplegen, want dat spaargeld is de enige financiële zekerheid die hij nu heeft en daar wil hij niet ongemerkt op interen. Dus dat zou jij als de vrouw met wie hij een gezin heeft dan moeten betalen. Jij zou het niet zo leuk vinden als hij weer gaat werken en laat dat ook doorschemeren. Hij twijfelt nu waar hij goed aan doet.
Dan komt er een vriend die bij je intrekt die in eerste instantie gewoon een baan heeft, je krijgt samen kinderen, vervolgens raakt die vriend door een crisis zijn baan kwijt, jij vindt het zelf wel zo gezellig om allebei thuis te zitten, jij betaalt alles + je geeft hem zakgeld. Hij doet het volledige huishouden, jij doet het meeste met de kinderen.
En dan ineens bedenkt die volledig gratis inwonende vriend dat zijn positie wel erg zwak is ten opzichte van jouw positie, daarom twijfelt hij wat hij nu moet doen. Van zijn eigen spaargeld wil hij géén financieel adviseur raadplegen, want dat spaargeld is de enige financiële zekerheid die hij nu heeft en daar wil hij niet ongemerkt op interen. Dus dat zou jij als de vrouw met wie hij een gezin heeft dan moeten betalen. Jij zou het niet zo leuk vinden als hij weer gaat werken en laat dat ook doorschemeren. Hij twijfelt nu waar hij goed aan doet.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
maandag 12 september 2022 om 16:14
Ik vind je ook wel een beetje zeuren met dat je naar een coach wil , maar daarvoor niet je spaargeld wil aanspreken.
Kom op zeg. Als jij naar een coach wil dan ga je gewoon. Maak daar niet zo’n ding van omdat hij dat niet wil betalen. Dan betaal je het zelf.
Je zet jezelf muurvast door het zo te doen. Desnoods neem je een krantenwijk zodat je die coach kan betalen. Boeien.
Kom op zeg. Als jij naar een coach wil dan ga je gewoon. Maak daar niet zo’n ding van omdat hij dat niet wil betalen. Dan betaal je het zelf.
Je zet jezelf muurvast door het zo te doen. Desnoods neem je een krantenwijk zodat je die coach kan betalen. Boeien.
maandag 12 september 2022 om 16:43
Ik wel, want daar heeft hij niks aan. Hij wil haar afhankelijk houden lijkt het. Maar die coach kan TO toch betalen van haar zakgeld (wat een vreselijk woord voor een volwassene), daar is het toch voor? Om dingen van te doen die de zakgeldgever onzinnig of je eigen verantwoordelijkheid vindt en als zodanig niet voor je wil betalen.
maandag 12 september 2022 om 16:47
zo hebben wij dat thuis ook jaoneenietweer schreef: ↑12-09-2022 16:43Ik wel, want daar heeft hij niks aan. Hij wil haar afhankelijk houden lijkt het. Maar die coach kan TO toch betalen van haar zakgeld (wat een vreselijk woord voor een volwassene), daar is het toch voor? Om dingen van te doen die de zakgeldgever onzinnig of je eigen verantwoordelijkheid vindt en als zodanig niet voor je wil betalen.
we hebben beiden een X-bedrag per maand, waar ik vooral kleding van koop, en hij onzin
Maar een coach gaat bij ons van de gezamenlijke pot
maandag 12 september 2022 om 16:49
Eens. Die man betaalt alles voor het gezin.Onkruit schreef: ↑12-09-2022 16:14Ik vind je ook wel een beetje zeuren met dat je naar een coach wil , maar daarvoor niet je spaargeld wil aanspreken.
Kom op zeg. Als jij naar een coach wil dan ga je gewoon. Maak daar niet zo’n ding van omdat hij dat niet wil betalen. Dan betaal je het zelf.
Je zet jezelf muurvast door het zo te doen. Desnoods neem je een krantenwijk zodat je die coach kan betalen. Boeien.
Dan kun je best zelf wat persoonlijke dingen betalen, zoals een coach. Daarvoor heb je spaargeld toch? Meer dan de gemiddelde Nederlander heeft.
Wil je dat persé niet gebruiken, dan is dat nog een extra reden een baan te zoeken. En in principe heb je daar geen coach voor bij nodig.
maandag 12 september 2022 om 16:50
Of gewoon van haar eigen spaargeld.oneenietweer schreef: ↑12-09-2022 16:43Ik wel, want daar heeft hij niks aan. Hij wil haar afhankelijk houden lijkt het. Maar die coach kan TO toch betalen van haar zakgeld (wat een vreselijk woord voor een volwassene), daar is het toch voor? Om dingen van te doen die de zakgeldgever onzinnig of je eigen verantwoordelijkheid vindt en als zodanig niet voor je wil betalen.
maandag 12 september 2022 om 16:56
Volgens mij is er huist niemand die dat vindt, dat vriend maar voor alles moet betalen en een gespreid bedje moet verzorgen...Susan schreef: ↑12-09-2022 15:47Wel erbij zetten dat je samen kinderen hebt. Dat vind ik de situatie wel anders en veel minder vrijblijvend maken, het is dan niet 'de man/vrouw die bij je inwoont' maar degene met wie je een gezin hebt. Dat maakt het ook gewoon lastig als het zo ongelijk is.
Verder is er volgens mij niemand die beweert dat die vriend maar voor alles moet betalen en haar in een gespreid bedje moet laten komen, maar het is gewoon een rare situatie die echt niet alleen maar voordelen heeft, wat ze nu ook kiest. En er zit gewoon een kant aan dat hij graag een bepaald leven wil leiden maar daar niks aan vindt als zij weer zou werken. Het is niet dat hij het in zijn eentje ook heel erg naar zijn zin heeft als hij thuiszit en zij zoiets had van 'dat wil ik ook '.
Het is juist een hele vreemde keuze van vriend (vind ik) dat ie heeft gestimuleerd dat zij (ook) altijd thuis moet zijn.
En inderdaad, het feit dat ze kinderen hebben/samen een gezin vormen vind ik dus het grote verschil met wanneer het een relatie was geweest zónder kinderen.
Ik vind het vreemd/onwenselijk dat degene met wie je een gezin vormt niet ook mede-eigenaar is van het huis. Of het nou al afbetaald is of niet. Verder zou ik zeggen, de rest van de gebruikelijke kosten deel je door twee. Als het huis is afbetaald scheelt dat aanzienlijk in de kosten die er betaald moeten worden, ook als de één ervoor moet gaan werken en de ander dat niet hoeft. Al begrijp ik dat het voor TO's vriend dan juist weer kwetsbaar voelt als hij zijn partner 50% eigenaar maakt terwijl er niet voor 50% aan meebetaald is. Maar hoe leg je dit in godsnaam vast als de verhoudingen bijv. 95% om 5% liggen? Dat maakt TO weer kwetsbaar, ook als zij gewoon wel fulltime was blijven werken of dat vanaf nu gaat doen.
maandag 12 september 2022 om 16:57
Weinig toe te voegen aan de meeste reacties.
Blijkbaar is de volledige hypotheek al afgelost en staat bij de notaris duidelijk beschreven hoeveel % TO eigenaar is mochten zij ooit uit elkaar gaan, helder!
TO gaat nu een baan zoeken en draagt NAAR RATO bij in de vaste lasten als g/w/l etc. En ja, naar rato en zeker niet 50/50! TO, heb je voorheen ook 50/50 bijgedragen aan de hypotheek voordat deze was ingelost, terwijl je geen 50% eigenaar was?
Dit is de enige manier om je afhankelijkheid weer om te buigen naar onafhankelijkheid. En als hij jouw coach niet wilt betalen, dan betaal jij niet mee aan de schoonmaakhulp als hij dit persé wilt. Kinderachtig, jazeker, maar voor TO wel de enige manier om een wat gelijkwaardigere relatie te krijgen, omdat man zich met al zijn rijkdom zeer infantiel gedraagt en zich enkel om zichzelf lijkt te bekommeren.
Blijkbaar is de volledige hypotheek al afgelost en staat bij de notaris duidelijk beschreven hoeveel % TO eigenaar is mochten zij ooit uit elkaar gaan, helder!
TO gaat nu een baan zoeken en draagt NAAR RATO bij in de vaste lasten als g/w/l etc. En ja, naar rato en zeker niet 50/50! TO, heb je voorheen ook 50/50 bijgedragen aan de hypotheek voordat deze was ingelost, terwijl je geen 50% eigenaar was?
Dit is de enige manier om je afhankelijkheid weer om te buigen naar onafhankelijkheid. En als hij jouw coach niet wilt betalen, dan betaal jij niet mee aan de schoonmaakhulp als hij dit persé wilt. Kinderachtig, jazeker, maar voor TO wel de enige manier om een wat gelijkwaardigere relatie te krijgen, omdat man zich met al zijn rijkdom zeer infantiel gedraagt en zich enkel om zichzelf lijkt te bekommeren.
maandag 12 september 2022 om 17:02
Zij is wel mede-eigenaar van het huis, alleen niet voor 50%. Dat kan ik enigszins nog wel begrijpen namelijk. Ik woon bijv in een huis dat ik volledig heb afgelost en zou een partner ook niet zomaar 50% eigenaar maken en dat staat helemaal los van liefde! Ook trouwen is niets meer of minder dan een zakelijke overeenkomst en dat (meestal) vrouwen het (ver)romantiseren en het hangen aan liefde veranderd daar helemaal niets aan.
maandag 12 september 2022 om 17:06
Trouwen is niets meer of minder dan een zakelijke overeenkomst. Meeste mensen krijgen dat pas door, als ze gaan scheidenGeweldigWeer schreef: ↑12-09-2022 17:02Zij is wel mede-eigenaar van het huis, alleen niet voor 50%. Dat kan ik enigszins nog wel begrijpen namelijk. Ik woon bijv in een huis dat ik volledig heb afgelost en zou een partner ook niet zomaar 50% eigenaar maken en dat staat helemaal los van liefde! Ook trouwen is niets meer of minder dan een zakelijke overeenkomst en dat (meestal) vrouwen het (ver)romantiseren en het hangen aan liefde veranderd daar helemaal niets aan.
De bruiloft is voor de poespas, geleende tweelingen etc
Maar goed, leest TO nog mee eigenlijk?
maandag 12 september 2022 om 17:13
Lila-Linda schreef: ↑12-09-2022 17:06Trouwen is niets meer of minder dan een zakelijke overeenkomst. Meeste mensen krijgen dat pas door, als ze gaan scheiden
De bruiloft is voor de poespas, geleende tweelingen etc
Maar goed, leest TO nog mee eigenlijk?
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
