Geld & Recht
alle pijlers
Zijn onze financien eerlijk geregeld? Verschil in vermogen.
zaterdag 10 september 2022 om 10:28
Ik heb even advies nodig van een onpartijdige partij. Disclaimer: ik weet dat ik het beste informatie kan inwinnen bij een financieel adviseur of notaris, maar dat wil ik niet achter de rug van mijn partner om doen. De situatie is als volgt:
Ik heb 10 jaar een relatie met de vader van mijn 2 jonge kinderen (peuter en baby). We hebben een koophuis, waarvan we in het begin naar rato van ons salaris de hypotheek afbetaalden. Partner heeft een goede opleiding gehad en vervolgens een baan gehad waar hij enorm veel verdiende (ik hou het een beetje vaag ivm herkenbaarheid). Hierdoor heeft partner na een aantal jaar onze volledige hypotheek af kunnen betalen.
Partner heeft z'n spaargeld slim belegd in vastgoed en van de rente kunnen we nu makkelijk leven. Hij is daarom gestopt met werken, zodat hij volop kan genieten van onze jonge kinderen. Tijdens de corona crisis ben ik mijn baan verloren. Ik had een creatief beroep, waarmee ik nooit enorm veel verdiende maar wel altijd een eerlijke bijdrage kon leveren aan ons huishouden. Omdat het eigenlijk heel goed beviel dat ik ook meer thuis was, hebben we gezamenlijk besloten dat we allebei voorlopig niet meer gaan werken. We vullen onze dagen nu dus met onze kinderen en andere familie, hobby's, dingen in en om het huis en vooral veel reizen. Heerlijk en ik ben iedere dag dankbaar hiervoor. Op termijn willen we vrijwilligerswerk gaan doen en misschien een b&b beginnen (meer als tijdverdrijf dan om nog meer geld te verdienen).
In ons samenlevingscontract staat opgenomen dat ons huis voor een klein percentage van mij is (het percentage wat ik heb afbetaald) en voor de rest van mijn partner. Daarnaast staat er in het contract dat mijn partner mij 250 euro per maand betaalt zolang ik niet werk en dus geen inkomen heb. Dit bedrag spaarde ik maandelijks voor mezelf toen ik nog een eigen inkomen had en dat zou ik dus anders mislopen. Dit bedrag is puur bedoelt voor mij om te beleggen zodat ik ook eigen vermogen opbouw en een spaarpotje heb mochten we bijvoorbeeld uit elkaar gaan. Ik heb trouwens ook een privé spaarrekening waar zo'n halve ton opstaat, dit heb ik gedurende mijn leven zelf gespaard van mijn salaris.
Ik dacht dat we dit zo goed hadden vastgelegd.. Maar ergens wringt er iets bij mij. Onze financiën zijn altijd strikt gescheiden geweest. Partner wil niet trouwen, omdat hij de toegevoegde waarde niet ziet en niet zit te wachten op het betalen van partneralimentatie mochten we ooit uit elkaar gaan. Hij vindt niet dat ik dan recht heb op het geld waar hij altijd zo hard voor gewerkt heeft en zuinig voor geleefd heeft. Verstandelijk snap ik dit, maar gevoelsmatig niet. Veel dagelijkse financiële keuzes maken we samen: budgetten, waar we wonen, vakanties etc en ik help hem met zijn vastgoedportfolio. We hebben samen veel bezichtigingen gedaan en als er bijvoorbeeld iets gerepareerd of schoongemaakt moet worden dan help ik ook mee. Begrijp me niet verkeerd, hij doet 98% van het werk en heeft ook een zwaardere mentale belasting, omdat het dus uiteindelijk zijn geld is. We hebben samen ook een plan gemaakt voor de toekomst zodat we zoveel mogelijk kunnen sparen en beleggen en we dus allebei niet meer hoeven te werken. Belangrijk om te weten is dat we echt geen miljoenen inkomsten hebben, maar net genoeg om bescheiden luxe van te leven. We wonen in een gewoon huis en rijden een gewone auto.
Wat bij mij wringt, is dat mijn partner zijn financien goed voor elkaar heeft en ieder jaar meer vermogen opbouwt. Hij heeft zijn toekomst veilig gesteld. Maar als we uit elkaar zouden gaan, hou ik er niet veel aan over en kan ik weer onderaan beginnen. Omdat we niet getrouwd zijn, heb ik nergens recht op. Wat waarschijnlijk ook eerlijk is want hij heeft inderdaad keihard gewerkt hiervoor en ik heb op financieel gebied niet veel ingebracht. Dus zolang we samen blijven heb ik een prachtig leven, maar mocht hij me op een dag op straat zetten dan wordt het een ander verhaal. Ik merk dat dit als een soort donkere wolk boven mijn hoofd hangt en dat ik hierdoor een soort teamgevoel mis. Als ik dit met hem bespreek snapt hij het wel en probeert hij me gerust te stellen dat hij altijd zal zorgen voor bijvoorbeeld een dak boven mijn hoofd (en dat van z'n kinderen natuurlijk). Maar hij zegt ook dat ik niets te klagen heb, omdat ik nu een goed leven heb en als het niet bevalt kan ik ook gewoon een baan zoeken. Wat natuurlijk helemaal waar is, alleen hebben we dan niet meer zoveel vrijheid zoals nu.
Ik heb bedacht dat ik mijn spaargeld kan gebruiken om me in te kopen in zijn vastgoed investeringen. Ik zou dan op papier 2% eigenaar zijn. Is dit een goed idee?
Sorry, het is een lang verhaal geworden. Ik hoop hier wat eerlijke meningen te lezen. Heb ik het goed voor elkaar en ben ik een luxe prinses die zeurt of doe ik mezelf te kort en zit ik straks mogelijk met een probleem?
Ik heb 10 jaar een relatie met de vader van mijn 2 jonge kinderen (peuter en baby). We hebben een koophuis, waarvan we in het begin naar rato van ons salaris de hypotheek afbetaalden. Partner heeft een goede opleiding gehad en vervolgens een baan gehad waar hij enorm veel verdiende (ik hou het een beetje vaag ivm herkenbaarheid). Hierdoor heeft partner na een aantal jaar onze volledige hypotheek af kunnen betalen.
Partner heeft z'n spaargeld slim belegd in vastgoed en van de rente kunnen we nu makkelijk leven. Hij is daarom gestopt met werken, zodat hij volop kan genieten van onze jonge kinderen. Tijdens de corona crisis ben ik mijn baan verloren. Ik had een creatief beroep, waarmee ik nooit enorm veel verdiende maar wel altijd een eerlijke bijdrage kon leveren aan ons huishouden. Omdat het eigenlijk heel goed beviel dat ik ook meer thuis was, hebben we gezamenlijk besloten dat we allebei voorlopig niet meer gaan werken. We vullen onze dagen nu dus met onze kinderen en andere familie, hobby's, dingen in en om het huis en vooral veel reizen. Heerlijk en ik ben iedere dag dankbaar hiervoor. Op termijn willen we vrijwilligerswerk gaan doen en misschien een b&b beginnen (meer als tijdverdrijf dan om nog meer geld te verdienen).
In ons samenlevingscontract staat opgenomen dat ons huis voor een klein percentage van mij is (het percentage wat ik heb afbetaald) en voor de rest van mijn partner. Daarnaast staat er in het contract dat mijn partner mij 250 euro per maand betaalt zolang ik niet werk en dus geen inkomen heb. Dit bedrag spaarde ik maandelijks voor mezelf toen ik nog een eigen inkomen had en dat zou ik dus anders mislopen. Dit bedrag is puur bedoelt voor mij om te beleggen zodat ik ook eigen vermogen opbouw en een spaarpotje heb mochten we bijvoorbeeld uit elkaar gaan. Ik heb trouwens ook een privé spaarrekening waar zo'n halve ton opstaat, dit heb ik gedurende mijn leven zelf gespaard van mijn salaris.
Ik dacht dat we dit zo goed hadden vastgelegd.. Maar ergens wringt er iets bij mij. Onze financiën zijn altijd strikt gescheiden geweest. Partner wil niet trouwen, omdat hij de toegevoegde waarde niet ziet en niet zit te wachten op het betalen van partneralimentatie mochten we ooit uit elkaar gaan. Hij vindt niet dat ik dan recht heb op het geld waar hij altijd zo hard voor gewerkt heeft en zuinig voor geleefd heeft. Verstandelijk snap ik dit, maar gevoelsmatig niet. Veel dagelijkse financiële keuzes maken we samen: budgetten, waar we wonen, vakanties etc en ik help hem met zijn vastgoedportfolio. We hebben samen veel bezichtigingen gedaan en als er bijvoorbeeld iets gerepareerd of schoongemaakt moet worden dan help ik ook mee. Begrijp me niet verkeerd, hij doet 98% van het werk en heeft ook een zwaardere mentale belasting, omdat het dus uiteindelijk zijn geld is. We hebben samen ook een plan gemaakt voor de toekomst zodat we zoveel mogelijk kunnen sparen en beleggen en we dus allebei niet meer hoeven te werken. Belangrijk om te weten is dat we echt geen miljoenen inkomsten hebben, maar net genoeg om bescheiden luxe van te leven. We wonen in een gewoon huis en rijden een gewone auto.
Wat bij mij wringt, is dat mijn partner zijn financien goed voor elkaar heeft en ieder jaar meer vermogen opbouwt. Hij heeft zijn toekomst veilig gesteld. Maar als we uit elkaar zouden gaan, hou ik er niet veel aan over en kan ik weer onderaan beginnen. Omdat we niet getrouwd zijn, heb ik nergens recht op. Wat waarschijnlijk ook eerlijk is want hij heeft inderdaad keihard gewerkt hiervoor en ik heb op financieel gebied niet veel ingebracht. Dus zolang we samen blijven heb ik een prachtig leven, maar mocht hij me op een dag op straat zetten dan wordt het een ander verhaal. Ik merk dat dit als een soort donkere wolk boven mijn hoofd hangt en dat ik hierdoor een soort teamgevoel mis. Als ik dit met hem bespreek snapt hij het wel en probeert hij me gerust te stellen dat hij altijd zal zorgen voor bijvoorbeeld een dak boven mijn hoofd (en dat van z'n kinderen natuurlijk). Maar hij zegt ook dat ik niets te klagen heb, omdat ik nu een goed leven heb en als het niet bevalt kan ik ook gewoon een baan zoeken. Wat natuurlijk helemaal waar is, alleen hebben we dan niet meer zoveel vrijheid zoals nu.
Ik heb bedacht dat ik mijn spaargeld kan gebruiken om me in te kopen in zijn vastgoed investeringen. Ik zou dan op papier 2% eigenaar zijn. Is dit een goed idee?
Sorry, het is een lang verhaal geworden. Ik hoop hier wat eerlijke meningen te lezen. Heb ik het goed voor elkaar en ben ik een luxe prinses die zeurt of doe ik mezelf te kort en zit ik straks mogelijk met een probleem?
maandag 12 september 2022 om 17:19
Exact! Sterker nog, ze weten vaak niet eens waarvoor zij tijdens het trouwen getekend hebben, hoe vaak ik dát al heb gelezen en gehoord, triest! Helemaal verblind (ik chargeer) door de prinsessenjurk, het eten, aantal gasten, de muziek/band etc. Lekker parttime werken of, erger nog, tbm worden, want daar stonden wij beiden achter……..totdat hij haar verliet voor een ander exemplaar en dan opeens was het geen beslissing/keuze meer van hen beiden, maar heeft zij zich opgeofferd zodat hij carrière kon maken. Tja……..Lila-Linda schreef: ↑12-09-2022 17:06Trouwen is niets meer of minder dan een zakelijke overeenkomst. Meeste mensen krijgen dat pas door, als ze gaan scheiden
De bruiloft is voor de poespas, geleende tweelingen etc
Maar goed, leest TO nog mee eigenlijk?
maandag 12 september 2022 om 18:54
Misschien heb ik iets gemist, maar ik lees nergens dat haar vriend TO ervan probeert te weerhouden om te gaan werken; alleen dat hij het best gezellig vindt zo.
Ik heb zelfs de indruk dat dit vooral een keuze van TO was: "...Omdat het eigenlijk heel goed beviel dat ik ook meer thuis was, hebben we gezamenlijk besloten dat we allebei voorlopig niet meer gaan werken..."
Ik snap wel dat TO haar vriend niet wil vragen om de kosten van een financieel adviseur voor haar te betalen; het 'eerlijk' willen delen van wat hij (in het verleden, ook nog vóór hij TO kende?) heeft opgebouwd, zou immers de indruk kunnen wekken dat zij aan het voorsorteren is om hem te gaan verlaten.
Ik heb zelfs de indruk dat dit vooral een keuze van TO was: "...Omdat het eigenlijk heel goed beviel dat ik ook meer thuis was, hebben we gezamenlijk besloten dat we allebei voorlopig niet meer gaan werken..."
Ik snap wel dat TO haar vriend niet wil vragen om de kosten van een financieel adviseur voor haar te betalen; het 'eerlijk' willen delen van wat hij (in het verleden, ook nog vóór hij TO kende?) heeft opgebouwd, zou immers de indruk kunnen wekken dat zij aan het voorsorteren is om hem te gaan verlaten.
maandag 12 september 2022 om 18:57
Letterlijk weerhouden niet, ik denk wel duidelijk door laten schemeren dat hij het niet leuk zou vinden. Zij weet nu ook dat toen zij nog werkte, hij vaak eenzaam was overdag. Als je bewust hebt gekozen eerder te stoppen met werken, ongeacht of je partner dat ook doet, dan lijkt het mij dat je prima naar je zin hebt in je eentje thuis. Zo niet, dan valt of staat dat hele plan toch met of je partner ook thuis is.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
maandag 12 september 2022 om 19:09
Dit is absoluut niet waar! In Nederland zijn hiervoor erg goede voorzieningen in de vorm van toeslagen. Je salaris icm met zorg en huurtoeslag als je een sociale huurwoning hebt, kgb en kinderalimentatie kom je echt een heel eind.Banaantje82 schreef: ↑11-09-2022 18:55Bedankt voor je bijdrage. Ik schrik hier van. Is dit echt waar? Kan iemand anders dat bevestigen?
Daarnaast bestaat er ook kinderopvang.....
Genoeg ouders die fulltime werken en kids naar de opvang gaan. Stel de kinderen zijn de helft van de week bij jou gaan ze die dagen tich gewoon naar de opvang/bso. Natuurlijk zal dat even wennen zijn maar totaal geen reden om co-ouderschap af te wijzen.
maandag 12 september 2022 om 19:13
Zo lees ik het ook niet en daar waren mijn eerdere reacties ook niet op gebaseerd.
Wel lees ik dat man van TO het wel helemaal naar zijn genoegen heeft ingericht, want als TO zou gaan werken zal hij waarschijnlijk ook een (klein) freelance job erbij zoeken. Helemaal prima natuurlijk, maar dat geeft wel aan dat hij niet het huidige leven kan leiden als TO gaat werken, dus heeft hij haar nu precies zoals hij dat wilt om hem genoegdoening te geven. En TO krijgt een schamele €250 per maand als beloning voor haar werkzaamheden om ZIJN vermogen te vergroten (bezichtigingen, schoonmaken etc). En ja, zo leeft vooral hij het leven wat hij wilt leiden. Ik zie nergens enig voordeel voor TO eerlijk gezegd, want zij is zo vervangbaar als het maar zijn kan zonder dat het hem financieel raakt. Erg geslepen vooral!
maandag 12 september 2022 om 19:15
Ik lees zeker nog mee! Maar de reacties gaan hard, ik vind het moeilijk om te bepalen waar ik op moet reageren. Er wordt veel ingevuld nu en verkeerde aannames gedaan, wat ook logisch is met de summiere informatie, maar ik ga proberen wat meer te vertellen.
Het is absoluut niet zo dat partner mij tegenhoudt om te gaan werken. Het is eigenlijk bijna het tegenovergestelde. Hij stimuleert mij enorm om iets voor mezelf te gaan beginnen of om iets te doen "buiten de gebaande paden". We hebben vanmiddag een goed gesprek gehad over de hele situatie. Hij geeft aan helemaal te begrijpen hoe ok me voel, maar zegt ook (net als jullie) dat ik alle mogelijkheden heb om iets te gaan doen. Maar ik moet wel zelf aan de slag gaan. Hij heeft vanmiddag uit zichzelf aangeboden om een opleiding te betalen als ik zeker weet wat ik wil gaan doen. Hij zou het zeker jammer vinden als ik 4 of 5 lange dagen buiten de deur ben, want we hebben het gewoon heel gezellig samen thuis. We gaan veel wandelen en lunchen in andere steden, zoals ik al zei een soort van lange vakantie. We sporten samen veel. Natuurlijk is dat gezelliger samen dan alleen.
Maar daarnaast heb ik ook uiteenlopende hobby's, ben ik mantelzorger voor een familielid en heb ik heel veel vriendinnen die allemaal parttime werken dus met wie ik gewoon overdag af kan spreken. En ik sport veel, had ik dat al gezegd?
Wat betreft het huishouden, dat is op mijn initiatief zo gegaan. Toen ik mijn baan kwijtraakte heb ik voorgesteld om onze werkster af te zeggen, want dat is toch belachelijk dat je thuis zit en iemand anders je huis laat schoonmaken. Ik vind het niet erg om te doen en partner doet andere dingen in huis, zoals heel veel klussen. En hij doet meer met de kinderen omdat hij daar beter in is, hij is geduldiger met ze en heeft veel meer energie. Ik ben vaker moe en vind het fijn om af en toe even alleen thuis te zijn.
Toen we elkaar leerden kennen had hij een "gewone" baan met een "gewoon" salaris. Hij heeft in zijn loopbaan een aantal keer een risico moeten nemen om te komen waar hij nu is. Deze risicos hebben we altijd samen besproken en ik heb hem altijd gesteund in zijn werk. De eerste paar jaar hebben we alle vaste lasten (dus ook de hypotheek) 50/50 betaald (ondanks dat hij altijd meer heeft verdiend). Hij heeft jarenlang dus meer kunnen sparen en beleggen en uiteindelijk daardoor het huis af kunnen betalen.
Het is absoluut niet zo dat partner mij tegenhoudt om te gaan werken. Het is eigenlijk bijna het tegenovergestelde. Hij stimuleert mij enorm om iets voor mezelf te gaan beginnen of om iets te doen "buiten de gebaande paden". We hebben vanmiddag een goed gesprek gehad over de hele situatie. Hij geeft aan helemaal te begrijpen hoe ok me voel, maar zegt ook (net als jullie) dat ik alle mogelijkheden heb om iets te gaan doen. Maar ik moet wel zelf aan de slag gaan. Hij heeft vanmiddag uit zichzelf aangeboden om een opleiding te betalen als ik zeker weet wat ik wil gaan doen. Hij zou het zeker jammer vinden als ik 4 of 5 lange dagen buiten de deur ben, want we hebben het gewoon heel gezellig samen thuis. We gaan veel wandelen en lunchen in andere steden, zoals ik al zei een soort van lange vakantie. We sporten samen veel. Natuurlijk is dat gezelliger samen dan alleen.
Maar daarnaast heb ik ook uiteenlopende hobby's, ben ik mantelzorger voor een familielid en heb ik heel veel vriendinnen die allemaal parttime werken dus met wie ik gewoon overdag af kan spreken. En ik sport veel, had ik dat al gezegd?
Wat betreft het huishouden, dat is op mijn initiatief zo gegaan. Toen ik mijn baan kwijtraakte heb ik voorgesteld om onze werkster af te zeggen, want dat is toch belachelijk dat je thuis zit en iemand anders je huis laat schoonmaken. Ik vind het niet erg om te doen en partner doet andere dingen in huis, zoals heel veel klussen. En hij doet meer met de kinderen omdat hij daar beter in is, hij is geduldiger met ze en heeft veel meer energie. Ik ben vaker moe en vind het fijn om af en toe even alleen thuis te zijn.
Toen we elkaar leerden kennen had hij een "gewone" baan met een "gewoon" salaris. Hij heeft in zijn loopbaan een aantal keer een risico moeten nemen om te komen waar hij nu is. Deze risicos hebben we altijd samen besproken en ik heb hem altijd gesteund in zijn werk. De eerste paar jaar hebben we alle vaste lasten (dus ook de hypotheek) 50/50 betaald (ondanks dat hij altijd meer heeft verdiend). Hij heeft jarenlang dus meer kunnen sparen en beleggen en uiteindelijk daardoor het huis af kunnen betalen.
maandag 12 september 2022 om 19:15
Eens.GeweldigWeer schreef: ↑12-09-2022 19:13Zo lees ik het ook niet en daar waren mijn eerdere reacties ook niet op gebaseerd.
Wel lees ik dat man van TO het wel helemaal naar zijn genoegen heeft ingericht, want als TO zou gaan werken zal hij waarschijnlijk ook een (klein) freelance job erbij zoeken. Helemaal prima natuurlijk, maar dat geeft wel aan dat hij niet het huidige leven kan leiden als TO gaat werken, dus heeft hij haar nu precies zoals hij dat wilt om hem genoegdoening te geven. En TO krijgt een schamele €250 per maand als beloning voor haar werkzaamheden om ZIJN vermogen te vergroten (bezichtigingen, schoonmaken etc). En ja, zo leeft vooral hij het leven wat hij wilt leiden. Ik zie nergens enig voordeel voor TO eerlijk gezegd, want zij is zo vervangbaar als het maar zijn kan zonder dat het hem financieel raakt. Erg geslepen vooral!
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
maandag 12 september 2022 om 19:23
Ze heeft teveel spaargeld voor huurtoeslag en is geloof ik momenteel niet ingeschreven bij een woningbouwvereniging.Noekie-Noek schreef: ↑12-09-2022 19:09Dit is absoluut niet waar! In Nederland zijn hiervoor erg goede voorzieningen in de vorm van toeslagen. Je salaris icm met zorg en huurtoeslag als je een sociale huurwoning hebt, kgb en kinderalimentatie kom je echt een heel eind.
Daarnaast bestaat er ook kinderopvang.....
Genoeg ouders die fulltime werken en kids naar de opvang gaan. Stel de kinderen zijn de helft van de week bij jou gaan ze die dagen tich gewoon naar de opvang/bso. Natuurlijk zal dat even wennen zijn maar totaal geen reden om co-ouderschap af te wijzen.
Gebaseerd op hoe ze haar partner beschrijft (‘heel zakelijk’), zou ik er niet vanuit gaan dat hij wel een woning voor TO regelt/betaalt als hij haar haat, of zomaar akkoord gaat met co-ouderschap en bijbehorende alimentatieverplichtingen, als zij dan de kinderen naar de opvang brengt terwijl hij gewoon thuis is.
Het klinkt nogal als een gouden kooi TO, goed om achter een baan aan te gaan…
maandag 12 september 2022 om 19:30
Dan zou ik eerst eens beginnen dit recht te trekken en dat hij jou naar rato terugbetaald wat jij teveel hebt bijgedragen. Hij houdt alle financiën gescheiden, maar toen hij nog niet ‘binnen was’ mocht jij 50% bijdragen voor iets wat nooit 50% van jou zal zijn na een evt breuk? Heb je zelf nu niet door hoe scheef het daarvoor al zat? Zo ‘zakelijk’ was hij toen dus niet, wel geslepen!Banaantje82 schreef: ↑12-09-2022 19:15De eerste paar jaar hebben we alle vaste lasten (dus ook de hypotheek) 50/50 betaald (ondanks dat hij altijd meer heeft verdiend). Hij heeft jarenlang dus meer kunnen sparen en beleggen en uiteindelijk daardoor het huis af kunnen betalen.
maandag 12 september 2022 om 19:32
Juist ja, een gouden kooi!__appelbloesem__ schreef: ↑12-09-2022 19:23
Het klinkt nogal als een gouden kooi TO, goed om achter een baan aan te gaan…
maandag 12 september 2022 om 19:48
Maar dan nog, zal een rechter nooit zeggen, mevrouw u werkt teveel, uw kinderen worden aan uw ex toegwezen. Scheiden en moeten werken is echt geen reden een moeder aan de kant te zetten.__appelbloesem__ schreef: ↑12-09-2022 19:23Ze heeft teveel spaargeld voor huurtoeslag en is geloof ik momenteel niet ingeschreven bij een woningbouwvereniging.
Gebaseerd op hoe ze haar partner beschrijft (‘heel zakelijk’), zou ik er niet vanuit gaan dat hij wel een woning voor TO regelt/betaalt als hij haar haat, of zomaar akkoord gaat met co-ouderschap en bijbehorende alimentatieverplichtingen, als zij dan de kinderen naar de opvang brengt terwijl hij gewoon thuis is.
Het klinkt nogal als een gouden kooi TO, goed om achter een baan aan te gaan…
maandag 12 september 2022 om 20:53
Nergens enig voordeel?? Wat een rare en wantrouwige reactie..GeweldigWeer schreef: ↑12-09-2022 19:13Zo lees ik het ook niet en daar waren mijn eerdere reacties ook niet op gebaseerd.
Wel lees ik dat man van TO het wel helemaal naar zijn genoegen heeft ingericht, want als TO zou gaan werken zal hij waarschijnlijk ook een (klein) freelance job erbij zoeken. Helemaal prima natuurlijk, maar dat geeft wel aan dat hij niet het huidige leven kan leiden als TO gaat werken, dus heeft hij haar nu precies zoals hij dat wilt om hem genoegdoening te geven. En TO krijgt een schamele €250 per maand als beloning voor haar werkzaamheden om ZIJN vermogen te vergroten (bezichtigingen, schoonmaken etc). En ja, zo leeft vooral hij het leven wat hij wilt leiden. Ik zie nergens enig voordeel voor TO eerlijk gezegd, want zij is zo vervangbaar als het maar zijn kan zonder dat het hem financieel raakt. Erg geslepen vooral!
Hij betaalt de vaste lasten.
Geeft haar 250 euro pm zodat ze een halve ton heeft kunnen sparen.
Doet het merendeel met de kinderen en veel van de klussen rondom huis.
Wil een opleiding voor haar betalen en motiveert haar ook om dat te gaan doen. Zodat ze ook een goede kans heeft op een leuke baan en carrière.
Vindt het gezellig als ze thuis is en heeft plezier van samen dingen ondernemen.
Je hebt gelijk.. wat een vreselijk geslepen man zeg..
maandag 12 september 2022 om 20:58
Ja, dat vraag ik me ook af. Je hebt een tijdlang meebetaald aan dat huis, maar nu hij het heeft afbetaald is het opeens volledig zijn huis. Wat is er dan gebeurd met het stuk aflossing van TO?GeweldigWeer schreef: ↑12-09-2022 19:30Dan zou ik eerst eens beginnen dit recht te trekken en dat hij jou naar rato terugbetaald wat jij teveel hebt bijgedragen. Hij houdt alle financiën gescheiden, maar toen hij nog niet ‘binnen was’ mocht jij 50% bijdragen voor iets wat nooit 50% van jou zal zijn na een evt breuk? Heb je zelf nu niet door hoe scheef het daarvoor al zat? Zo ‘zakelijk’ was hij toen dus niet, wel geslepen!
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
maandag 12 september 2022 om 21:18
Dit. Je bent compleet afhankelijk. Maar zoals kinderen op een dag ook onder moeders vleugels vandaan moeten komen, omdat dit goed is voor het gevoel van zelfredzaamheid, zo adviseer ik jou ook om stappen te zetten om zelf je toekomstige spaargeld bij elkaar te sparen, door te gaan werken. Je hebt de luxe positie dat je waarschijnlijk het grootste deel wat je gaat verdienen niet hoeft op te maken en weg kunt zetten. Dus doe dat! Dan sta je nooit met lege handen als de relatie voorbij mocht gaan en kan je vanuit een werkende positie ook weer makkelijker je uren uitbreiden. Nu laat je alle groeikansen, carriere, pensioen etc liggen.MrsMorrison schreef: ↑12-09-2022 10:28Ik vind het nog steeds bijzonder wat ik lees. Partner van TO voorziet in alles op financieel gebied waardoor TO eigenlijk een heel luxe leven kan leiden, vrijwillig ook nog want ze kiest er zelf voor niet bij te dragen financieel. En dan zou na jaren op die manier leven van het geld van de partner van TO bij einde relatie de partner nog eens een deel af moeten staan omdat TO erop achteruit gaat? Ja... natuurlijk gaat ze erop achteruit ze brengt nu zelf toch ook niks in? Ik zou minstens parttime gaan werken en op die manier wel financieel bijdragen in het gezin. En van daaruit kun je een constructie op papier zetten waar je bij eventueel beëindigen van de relatie recht op hebt. Als TO de vermogende partij was geweest had ze dab ook niet gezorgd voor diezelfde constructie als wat haar partner doet?
maandag 12 september 2022 om 21:26
Ik vind dit ergens wel een goede uitkomst. Hij wil dat je zelf doelen voor jezel stelt en dingen bereikt net zoal hij dat ook elf heeft weten te behalen. Hij stimmuleert je door een opleiding voor je te willen betalen. Hij gunt je dus alles maar wil wel dat je daar zelf voor werkt.Banaantje82 schreef: ↑12-09-2022 19:15Ik lees zeker nog mee! Maar de reacties gaan hard, ik vind het moeilijk om te bepalen waar ik op moet reageren. Er wordt veel ingevuld nu en verkeerde aannames gedaan, wat ook logisch is met de summiere informatie, maar ik ga proberen wat meer te vertellen.
Het is absoluut niet zo dat partner mij tegenhoudt om te gaan werken. Het is eigenlijk bijna het tegenovergestelde. Hij stimuleert mij enorm om iets voor mezelf te gaan beginnen of om iets te doen "buiten de gebaande paden". We hebben vanmiddag een goed gesprek gehad over de hele situatie. Hij geeft aan helemaal te begrijpen hoe ok me voel, maar zegt ook (net als jullie) dat ik alle mogelijkheden heb om iets te gaan doen. Maar ik moet wel zelf aan de slag gaan. Hij heeft vanmiddag uit zichzelf aangeboden om een opleiding te betalen als ik zeker weet wat ik wil gaan doen. Hij zou het zeker jammer vinden als ik 4 of 5 lange dagen buiten de deur ben, want we hebben het gewoon heel gezellig samen thuis. We gaan veel wandelen en lunchen in andere steden, zoals ik al zei een soort van lange vakantie. We sporten samen veel. Natuurlijk is dat gezelliger samen dan alleen.
Maar daarnaast heb ik ook uiteenlopende hobby's, ben ik mantelzorger voor een familielid en heb ik heel veel vriendinnen die allemaal parttime werken dus met wie ik gewoon overdag af kan spreken. En ik sport veel, had ik dat al gezegd?
Wat betreft het huishouden, dat is op mijn initiatief zo gegaan. Toen ik mijn baan kwijtraakte heb ik voorgesteld om onze werkster af te zeggen, want dat is toch belachelijk dat je thuis zit en iemand anders je huis laat schoonmaken. Ik vind het niet erg om te doen en partner doet andere dingen in huis, zoals heel veel klussen. En hij doet meer met de kinderen omdat hij daar beter in is, hij is geduldiger met ze en heeft veel meer energie. Ik ben vaker moe en vind het fijn om af en toe even alleen thuis te zijn.
Toen we elkaar leerden kennen had hij een "gewone" baan met een "gewoon" salaris. Hij heeft in zijn loopbaan een aantal keer een risico moeten nemen om te komen waar hij nu is. Deze risicos hebben we altijd samen besproken en ik heb hem altijd gesteund in zijn werk. De eerste paar jaar hebben we alle vaste lasten (dus ook de hypotheek) 50/50 betaald (ondanks dat hij altijd meer heeft verdiend). Hij heeft jarenlang dus meer kunnen sparen en beleggen en uiteindelijk daardoor het huis af kunnen betalen.
maandag 12 september 2022 om 21:32
Ik snap gewoon niet waarom je dat zou willen, dat je partner een opleiding voor je betaalt. Wat als het toch niet bij je past, als je het te zwaar vindt in combinatie met huishouden/kinderen/mantelzorgen, moet je je dan bij hem gaan verantwoorden? En dat hij dan zegt ‘ja banaantje, daar hebben we het over gehad, maar als je nu stopt is dat geld in het putje en dat moet je wel terugbetalen’. Je hébt bovendien al een universitaire opleiding. Zoek een baan, zo mogelijk op je niveau, en combineer dat met een master in de gewenste richting. Dán zorg je voor jezelf.Banaantje82 schreef: ↑12-09-2022 19:15Hij heeft vanmiddag uit zichzelf aangeboden om een opleiding te betalen als ik zeker weet wat ik wil gaan doen. Hij zou het zeker jammer vinden als ik 4 of 5 lange dagen buiten de deur ben, want we hebben het gewoon heel gezellig samen thuis. We gaan veel wandelen en lunchen in andere steden, zoals ik al zei een soort van lange vakantie. We sporten samen veel. Natuurlijk is dat gezelliger samen dan alleen.
maandag 12 september 2022 om 21:39
Op zich is een studie betalen natuurlijk een hartstikke lief aanbod, maar ik snap ook niet zo goed waarom er nu ineens een andere opleiding gevolgd moet worden. Je bent universitair geschoold en had een prima baan. Moet je persé een baan vinden waar je beter mee verdient, alleen omdat je partner vermogend is? Jij bevindt je je juist in de luxepositie dat je geen kostwinner bent en je je creatieve beroep kan uitoefenen. Met een gewone salaris en weinig vaste lasten kun je prima sparen.oneenietweer schreef: ↑12-09-2022 21:32Ik snap gewoon niet waarom je dat zou willen, dat je partner een opleiding voor je betaalt. Wat als het toch niet bij je past, als je het te zwaar vindt in combinatie met huishouden/kinderen/mantelzorgen, moet je je dan bij hem gaan verantwoorden? En dat hij dan zegt ‘ja banaantje, daar hebben we het over gehad, maar als je nu stopt is dat geld in het putje en dat moet je wel terugbetalen’. Je hébt bovendien al een universitaire opleiding. Zoek een baan, zo mogelijk op je niveau, en combineer dat met een master in de gewenste richting. Dán zorg je voor jezelf.
anoniem_64fd9f1a16274 wijzigde dit bericht op 12-09-2022 21:42
5.87% gewijzigd
maandag 12 september 2022 om 21:40
Fijn Banaantje dat je nog meeleest en hebt gereageerd. Klinkt als een goed gesprek.
Ik heb gisteren, voor ik de reacties in dit topic las, op je poll gestemd, en wel op de eerste optie: je hebt het goed voor elkaar. Ik vond het in de OP namelijk klinken alsof je met de tweede optie bedoelde dat jij je zakelijker zou moeten opstellen tov je partner en van hem meer geld zou moeten eisen. En dat zou ik heel gek vinden.
Ga gewoon aan het werk. Ik zou niet meer op zijn kosten een opleiding gaan doen. Het voelt ongetwijfeld beter als je het nu eindelijk eens zelf gaat regelen, zonder inbreng van hem. Heb je werkelijk een nieuwe opleiding nodig om in deze tijd, met zoveel vacatures, aan het werk te gaan?
Ik heb gisteren, voor ik de reacties in dit topic las, op je poll gestemd, en wel op de eerste optie: je hebt het goed voor elkaar. Ik vond het in de OP namelijk klinken alsof je met de tweede optie bedoelde dat jij je zakelijker zou moeten opstellen tov je partner en van hem meer geld zou moeten eisen. En dat zou ik heel gek vinden.
Ga gewoon aan het werk. Ik zou niet meer op zijn kosten een opleiding gaan doen. Het voelt ongetwijfeld beter als je het nu eindelijk eens zelf gaat regelen, zonder inbreng van hem. Heb je werkelijk een nieuwe opleiding nodig om in deze tijd, met zoveel vacatures, aan het werk te gaan?
Coffee is never my cup of tea
maandag 12 september 2022 om 21:45
Nav van to's laatste bericht heb ik niet het idee dat ze wil werken. Ze wil wel financiele zekerheid en meer vermogen.
Tenminste, ik lees een lijst van alle voordelen die ze niet kwijt wilt (sporten, reizen, mantelzorg, vriendinnen) Maar nergens iets over een baan. De aangeboden opleiding snap ik ook niet. Je mag er dus wel gebruik van maken, maar jullie willen beiden liever niet dat je straks 5 dagen werkt?
Wat zou je zelf het liefst willen, als alles mogelijk is? Helpt de tips van de leden over een baan, of wil je wat anders behalve fulltime werken?
Tenminste, ik lees een lijst van alle voordelen die ze niet kwijt wilt (sporten, reizen, mantelzorg, vriendinnen) Maar nergens iets over een baan. De aangeboden opleiding snap ik ook niet. Je mag er dus wel gebruik van maken, maar jullie willen beiden liever niet dat je straks 5 dagen werkt?
Wat zou je zelf het liefst willen, als alles mogelijk is? Helpt de tips van de leden over een baan, of wil je wat anders behalve fulltime werken?
hetjuistebesluit wijzigde dit bericht op 12-09-2022 22:00
3.45% gewijzigd
maandag 12 september 2022 om 21:48
De belangrijkste vragen heb je dus niet met je vriend besproken?
-Waarom mag jij zijn rekening niet inkijken?
-Waarom is zijn vermogen geheim?
-Wat wil hij dat jij van je salaris afdraagt?
- wat vind hij van je idee dat jij je inkoopt bij hem?
-Als Jullie beiden niet willen dat jij fulltime werkt, waarom zet hij zijn belofte niet op papier? Al is het 'maar' om een paar jaar woonruimte. Of een pensioenopbouw naast je aow voor de jaren dat je (nog) niet werkt.
-Waarom mag jij zijn rekening niet inkijken?
-Waarom is zijn vermogen geheim?
-Wat wil hij dat jij van je salaris afdraagt?
- wat vind hij van je idee dat jij je inkoopt bij hem?
-Als Jullie beiden niet willen dat jij fulltime werkt, waarom zet hij zijn belofte niet op papier? Al is het 'maar' om een paar jaar woonruimte. Of een pensioenopbouw naast je aow voor de jaren dat je (nog) niet werkt.
hetjuistebesluit wijzigde dit bericht op 12-09-2022 22:01
21.88% gewijzigd
maandag 12 september 2022 om 21:51
TO, thanks voor de toelichting. Misschien ben ik inderdaad (en sommige anderen) iets te hard geweest over je partner. Ik blijf er wel bij dat de relatie niet gelijkwaardig klinkt, maar het is wellicht minder erg dan ik op de vorige pagina schetste. 
Heel lief dat hij aanbiedt een opleiding te betalen, maar dat zou ik zelf niet doen eigenlijk. Wat als je de opleiding niet leuk vindt? Wat als je een tentamen niet haalt? Wat als je vertraging oploopt? Ik zou dan nog liever of zelf betalen of geen opleiding doen en meteen gaan werken.
Ik vind het ook lastig verder, want jullie hebben een tijdje 50/50 bijgedragen, waardoor hij flink heeft kunnen sparen, maarja, daar ben jij destijds wel akkoord mee gegaan natuurlijk. Ik vind het ook weer een beetje gek om dat dan terug te draaien. Ik zou me vooral richten op het nu en de toekomst.
Heel lief dat hij aanbiedt een opleiding te betalen, maar dat zou ik zelf niet doen eigenlijk. Wat als je de opleiding niet leuk vindt? Wat als je een tentamen niet haalt? Wat als je vertraging oploopt? Ik zou dan nog liever of zelf betalen of geen opleiding doen en meteen gaan werken.
Ik vind het ook lastig verder, want jullie hebben een tijdje 50/50 bijgedragen, waardoor hij flink heeft kunnen sparen, maarja, daar ben jij destijds wel akkoord mee gegaan natuurlijk. Ik vind het ook weer een beetje gek om dat dan terug te draaien. Ik zou me vooral richten op het nu en de toekomst.
maandag 12 september 2022 om 21:57
Dat was me uit de OP al duidelijk.Hetjuistebesluit schreef: ↑12-09-2022 21:45Nav van to's laatste bericht heb ik niet het idee dat ze wil werken. Ze wil wel financiele zekerheid en meer vermogen.
Tenminste, ik lees een lijst van alle voordelen die ze niet kwijt wilt (sporten, reizen, mantelzorg, vriendinnen) Maar nergens iets over een baan. De aangeboden opleiding snap ik ook niet. Je mag er dus wel gebruik van maken, maar jullie willen beiden liever niet dat je straks 5 dagen werkt?
Wat zou je zelf het liefst willen, als alles mogelijk is? Helpt de tips van de leden over een baan, of wil je wat anders behalve fulltime werken?
Leuk hoor, veel sporten en vriendinnen zien. Maar de meeste mensen moeten dat toch echt combineren met werk en de zorg voor een gezin en doen dat dus ´s avonds.
De kinderen gaan zelfs naar het kdv voor de omgang met andere kinderen. Heel goed voor de kinderen natuurlijk maar ook nog meer vrijheid voor TO en man.
maandag 12 september 2022 om 22:02
Ze kochten samen een huis, betalen samen. Totdat hij het hele huis afbetaalt, dan komt er een samenlevingscontract waarin to afstand moet doen van het huis.
En dat tekent ze ook nog....
maandag 12 september 2022 om 22:03
Hetjuistebesluit schreef: ↑12-09-2022 21:48De belangrijkste vragen heb je dus niet met je vriend besproken?
-Waarom mag jii zijn rekening niet inkijken?
-Waarom is zijn vermogen geheim?
Partner en ik hebben geen kinderen en wel allebei een eigen bedrijf, en wij kijken ook niet bij elkaar op de bankrekening. We vertellen elkaar niet hoeveel winst of verlies we hebben gedraaid, of wat ons (privé- of bedrijfs-)vermogen is. We hebben wel enig idee, maar ik vind het niet nodig om alle ins en outs te weten.
We zijn overigens ook geen fiscale partners. Als je dat wel bent, zou je toch wel iets meer moeten weten, in ieder geval de stand van zaken op 1 januari.
Wat ik ook veel terug zie komen in dit topic is dat het huis 50/50 moet zijn. Dat vind ik ook niet zo belangrijk. Wie meer inlegt mag meer overhouden bij verkoop met overwaarde, of meer restschuld hebben bij verkoop als het onder water staat. Wel zo eerlijk wat mij betreft. Als je uit elkaar gaat moet toch 1 van beiden vertrekken. Als degene die het minst heeft bijgedragen in ruil daarvoor wel enig eigen vermogen heeft opgebouwd kan hij/zij prima een andere woning vinden. Met 50k lukt dat wel.
Coffee is never my cup of tea
maandag 12 september 2022 om 22:51
Volgens mij heb ik ergens gelezen dat het huis eigendom is naar rato van hetgeen beiden hebben ingelegd.
Als TO 10 % heeft ingelegd en partner 90 % dan is het huis waarin zij nu beiden gratis wonen dus bij een eventuele scheiding voor 10 % (van de alsdan getaxeerde waarde) eigendom van TO en dan zal zij voor dat bedrag moeten worden uitgekocht.
TO is eind dertig en het oudste kind is een peuter. Dus TO heeft haar vriend ontmoet toen zij eind twintig was, vriend is mogelijk ouder gelet op het feit dat al zoveel meer (vermogen) heeft opgebouwd.
TO heeft vanaf studie tot plm. 35/36 jaar c.q. de geboorte van haar eerste kind zo'n 3 jaar (nu peuter) geleden gewoon fulltime kunnen werken. Dat heeft zij blijkbaar ook jaren gedaan, want 50.000,- zelf gespaard.
Met dat eigen spaargeld, de opgespaarde toelage/zakgeld van vriend, en X % van de (alsdan) waarde van de woning, kan TO na een eventuele scheiding toch gewoon verder leven volgens de levensstandaard die zij voordien had - nog afgezien van het feit dat vriend financieel waarschijnlijk zal blijven bijdragen aan de kosten voor hun kinderen?
Alleen zal TO dan moeten sporten, lunchen, mantelzorgen, met vriendinnen afspreken, etc. buiten haar werk.
Het voordeel is dan geweest dat zij een X aantal jaren dit allemaal heeft kunnen doen zonder dat zij daarnaast zelf een inkomen hoefde te verwerven.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
