Zijn onze financien eerlijk geregeld? Verschil in vermogen.

Banaantje82 zaterdag 10 september 2022 om 10:28

Ik heb even advies nodig van een onpartijdige partij. Disclaimer: ik weet dat ik het beste informatie kan inwinnen bij een financieel adviseur of notaris, maar dat wil ik niet achter de rug van mijn partner om doen. De situatie is als volgt:

Ik heb 10 jaar een relatie met de vader van mijn 2 jonge kinderen (peuter en baby). We hebben een koophuis, waarvan we in het begin naar rato van ons salaris de hypotheek afbetaalden. Partner heeft een goede opleiding gehad en vervolgens een baan gehad waar hij enorm veel verdiende (ik hou het een beetje vaag ivm herkenbaarheid). Hierdoor heeft partner na een aantal jaar onze volledige hypotheek af kunnen betalen.

Partner heeft z'n spaargeld slim belegd in vastgoed en van de rente kunnen we nu makkelijk leven. Hij is daarom gestopt met werken, zodat hij volop kan genieten van onze jonge kinderen. Tijdens de corona crisis ben ik mijn baan verloren. Ik had een creatief beroep, waarmee ik nooit enorm veel verdiende maar wel altijd een eerlijke bijdrage kon leveren aan ons huishouden. Omdat het eigenlijk heel goed beviel dat ik ook meer thuis was, hebben we gezamenlijk besloten dat we allebei voorlopig niet meer gaan werken. We vullen onze dagen nu dus met onze kinderen en andere familie, hobby's, dingen in en om het huis en vooral veel reizen. Heerlijk en ik ben iedere dag dankbaar hiervoor. Op termijn willen we vrijwilligerswerk gaan doen en misschien een b&b beginnen (meer als tijdverdrijf dan om nog meer geld te verdienen).

In ons samenlevingscontract staat opgenomen dat ons huis voor een klein percentage van mij is (het percentage wat ik heb afbetaald) en voor de rest van mijn partner. Daarnaast staat er in het contract dat mijn partner mij 250 euro per maand betaalt zolang ik niet werk en dus geen inkomen heb. Dit bedrag spaarde ik maandelijks voor mezelf toen ik nog een eigen inkomen had en dat zou ik dus anders mislopen. Dit bedrag is puur bedoelt voor mij om te beleggen zodat ik ook eigen vermogen opbouw en een spaarpotje heb mochten we bijvoorbeeld uit elkaar gaan. Ik heb trouwens ook een privé spaarrekening waar zo'n halve ton opstaat, dit heb ik gedurende mijn leven zelf gespaard van mijn salaris.

Ik dacht dat we dit zo goed hadden vastgelegd.. Maar ergens wringt er iets bij mij. Onze financiën zijn altijd strikt gescheiden geweest. Partner wil niet trouwen, omdat hij de toegevoegde waarde niet ziet en niet zit te wachten op het betalen van partneralimentatie mochten we ooit uit elkaar gaan. Hij vindt niet dat ik dan recht heb op het geld waar hij altijd zo hard voor gewerkt heeft en zuinig voor geleefd heeft. Verstandelijk snap ik dit, maar gevoelsmatig niet. Veel dagelijkse financiële keuzes maken we samen: budgetten, waar we wonen, vakanties etc en ik help hem met zijn vastgoedportfolio. We hebben samen veel bezichtigingen gedaan en als er bijvoorbeeld iets gerepareerd of schoongemaakt moet worden dan help ik ook mee. Begrijp me niet verkeerd, hij doet 98% van het werk en heeft ook een zwaardere mentale belasting, omdat het dus uiteindelijk zijn geld is. We hebben samen ook een plan gemaakt voor de toekomst zodat we zoveel mogelijk kunnen sparen en beleggen en we dus allebei niet meer hoeven te werken. Belangrijk om te weten is dat we echt geen miljoenen inkomsten hebben, maar net genoeg om bescheiden luxe van te leven. We wonen in een gewoon huis en rijden een gewone auto.

Wat bij mij wringt, is dat mijn partner zijn financien goed voor elkaar heeft en ieder jaar meer vermogen opbouwt. Hij heeft zijn toekomst veilig gesteld. Maar als we uit elkaar zouden gaan, hou ik er niet veel aan over en kan ik weer onderaan beginnen. Omdat we niet getrouwd zijn, heb ik nergens recht op. Wat waarschijnlijk ook eerlijk is want hij heeft inderdaad keihard gewerkt hiervoor en ik heb op financieel gebied niet veel ingebracht. Dus zolang we samen blijven heb ik een prachtig leven, maar mocht hij me op een dag op straat zetten dan wordt het een ander verhaal. Ik merk dat dit als een soort donkere wolk boven mijn hoofd hangt en dat ik hierdoor een soort teamgevoel mis. Als ik dit met hem bespreek snapt hij het wel en probeert hij me gerust te stellen dat hij altijd zal zorgen voor bijvoorbeeld een dak boven mijn hoofd (en dat van z'n kinderen natuurlijk). Maar hij zegt ook dat ik niets te klagen heb, omdat ik nu een goed leven heb en als het niet bevalt kan ik ook gewoon een baan zoeken. Wat natuurlijk helemaal waar is, alleen hebben we dan niet meer zoveel vrijheid zoals nu.

Ik heb bedacht dat ik mijn spaargeld kan gebruiken om me in te kopen in zijn vastgoed investeringen. Ik zou dan op papier 2% eigenaar zijn. Is dit een goed idee?

Sorry, het is een lang verhaal geworden. Ik hoop hier wat eerlijke meningen te lezen. Heb ik het goed voor elkaar en ben ik een luxe prinses die zeurt of doe ik mezelf te kort en zit ik straks mogelijk met een probleem?

Wat vinden jullie?

Totaal aantal stemmen: 199

Je hebt het goed voor elkaar en je zeurt (39%)

Je bent niet erg zakelijk en zit ooit mogelijk met een probleem (61%)

studiemiepmiep dinsdag 13 september 2022 om 09:17

Vraagje tussen door,

Hoe zouden jullie de volgende situatie dan vinden. (1 kind, 8 jaar niet getrouwd)

Huis gekocht, 750.000

Eigengeld inleg vrouw:400.000
Eigengeld inleg man: 50.000

Gezamelijke hypotheek 300.000

(Die ondertussen in de toekomst met erfenissen vanuit vrouws kant sneller afgelost zal gaan worden, dus die balans zal nog meer naar de vrouw uitslaan)

Beide 50% eigenaar (vrouw heeft wel "veto" bij uit elkaar gaan om huis te verkopen dan wel partner uit te kopen voor zijn deel.om te voorkomen dat ze financieel gegijzeld kan worden door dwarsliggende partner).

Hypotheek + echte vaste lasten zoals electra, gemeente betalen we 50/50 (rest is min of meer naar rato en of eigen geld) (zoals kleding)

Is het dan zo raar dat we alles beschreven hebben en dat erfenissen en aflossingen en inleg op eigen naam blijven?......

Dus bij uit elkaar gaan is het ieder zijn eigen spaargeld en ieder zijn eigen inleg en erfenissen en extra aflossingen op hypotheek. Eventuele restschuld /overwaarde is ieder de helft.

Ik lees hier dat je alles maar moet delen..... En moet bedekken met de mantel der liefde..van samen delen. Terwijl ik graag financiëel onafhankelijk ben en blijf ook al kom ik er alleen voor te staan en dus de boel kan verkopen en een klein huisje voor mij en dochter kan kopen zonder problemen

Hetjuistebesluit dinsdag 13 september 2022 om 09:22

@studiemiepmiep, prima geregeld hoor. Ik snap de kritiek ook niet op vriend van TO. TO moet alleen geen genoegen nemen met zijn mondelinge toezegging dat hij voor een dak boven haar hoofd zorgt bij een relatiebreuk. Het is aan TO om daar iets aan te doen.

Ik snap ergens ook wel dat vriend niet zegt: "Je zoekt het maar uit als we uit elkaar gaan" maar vriend is nergens tot verplicht.

fashionvictim dinsdag 13 september 2022 om 09:24

Lila-Linda schreef: ↑
13-09-2022 09:06
hierom

niks mis met halverwege je leven een andere keus maken

Ik had dat gelezen. Bizar dat een partner meent je "uit zichzelf" te moeten aanbieden dat ie wel een opleiding voor je wil betalen als je al een universitaire opleiding hebt. Ik vind dat enorm denigrerend en betuttelend als je niet zelf de wens hebt uitgesproken dat je heel graag die master zus of zo zou willen doen. En aangezien TO niet eens weet wat voor opleiding ze zou moeten doen, ga ik ervan uit dat ze een dergelijke wens niet heeft uitgesproken.

Am Yisrael Chai!

fashionvictim dinsdag 13 september 2022 om 09:27

Gebruna schreef: ↑
13-09-2022 09:10
Dat is toch eigen keuze van TO? Haar vriend heeft haar volgens mij niet gedwongen om te stoppen met werken.
Oudste kind is een peuter, jongste een baby. Een gat van drie jaar, wegens moederschap, kom je heus wel mee weg v.w.b. je CV.

Maar zoals ik al eerder zei, het probleem begint eigenlijk al in de titel waar TO praat over "onze" financiën.
Die zijn er niet. Zij hebben gescheiden financiën.
Voor het geval hij komt te overlijden, zijn zaken goed geregeld volgens mij.
Wat die opleiding betreft: vriend heeft wellicht het idee dat TO niet zo goed weet wat zij wil en/of eigenlijk helemaal geen zin heeft in opleiden of werken. Die man zal niet dom zijn en heeft mogelijk al eerder ervaring opgedaan met 'alles eerlijk delen'.

Zij hebben als twee volwassen mensen afgesproken dat er sprake is van gescheiden financiën: die van hem en die van haar.
De vraag of "onze" financiën eerlijk geregeld zijn, is dus ook eigenlijk helemaal niet aan de orde. Door te praten over "onze" financiën neemt TO een voorschot op de door haar gewenst situatie terwijl zij met haar vriend andere afspraken heeft gemaakt.
Ofwel, TO wil terugkomen op eerder gemaakte afspraken en wil dat "zijn" financiën nu ook "haar" financiën worden.

Het enkele feit dat zij de moeder is van hun kinderen, lijkt mij anno 2022 op zich geen argument in deze discussie.
Tenminste, niet achteraf. Uiteraard ligt dat anders als je daar tevoren samen goede afspraken over maakt.

Eens. Zo vond ik het ook wat bijzonder dat ze schreef dat ze voor het geld niet hoeft te werken.

Am Yisrael Chai!

Anoniem_655778c911c2f dinsdag 13 september 2022 om 09:27

Ik lees hier helemaal niet dat je alles moet delen. Ik lees dat je ervoor moet zorgen dat je niet in een situatie van afhankelijkheid moet komen/ blijven. Ik vind helemaal niet dat de vriend van to haar de helft van zijn bezittingen moet geven als hij dat niet wil, wel dat to ervoor moet zorgen dat ze zelf meer haar eigen financiële keuzes kan gaan maken.

Tig dinsdag 13 september 2022 om 09:33

fashionvictim schreef: ↑
13-09-2022 09:27
Eens. Zo vond ik het ook wat bijzonder dat ze schreef dat ze voor het geld niet hoeft te werken.

Maar zo zijn veel vrouwen. Dat lees je hier toch ook ? "met toeslagen kom je een heel eind". Ik vind het behoorlijk asociaal om van toeslagen te leven, zeker in deze tijd is dat gewoon niet meer nodig. Ook is het geen zekere factor want ook dat kan zomaar verlaagd of zelfs stopgezet worden door de regering. Regel gewoon je eigen inkomen, ongeacht hoeveel geld je partner heeft.

tig wijzigde dit bericht op 13-09-2022 09:36

0.36% gewijzigd

Lila-Linda dinsdag 13 september 2022 om 09:35

fashionvictim schreef: ↑
13-09-2022 09:24
Ik had dat gelezen. Bizar dat een partner meent je "uit zichzelf" te moeten aanbieden dat ie wel een opleiding voor je wil betalen als je al een universitaire opleiding hebt. Ik vind dat enorm denigrerend en betuttelend als je niet zelf de wens hebt uitgesproken dat je heel graag die master zus of zo zou willen doen. En aangezien TO niet eens weet wat voor opleiding ze zou moeten doen, ga ik ervan uit dat ze een dergelijke wens niet heeft uitgesproken.

geen idee, dat weet ik echt niet. Misschien heeft TO wel aangegeven te willen omscholen?
zolang we er niet bij waren, blijft het speculeren

Anoniem_64fd9f1a16274 dinsdag 13 september 2022 om 09:52

studiemiepmiep schreef: ↑
13-09-2022 09:17
Is het dan zo raar dat we alles beschreven hebben en dat erfenissen en aflossingen en inleg op eigen naam blijven?......

Dus bij uit elkaar gaan is het ieder zijn eigen spaargeld en ieder zijn eigen inleg en erfenissen en extra aflossingen op hypotheek. Eventuele restschuld /overwaarde is ieder de helft.

Nee, ik vind dat niet gek. Juist verstandig.

Valkyrie dinsdag 13 september 2022 om 10:27

studiemiepmiep schreef: ↑
13-09-2022 09:17

Ik lees hier dat je alles maar moet delen..... En moet bedekken met de mantel der liefde..van samen delen. Terwijl ik graag financiëel onafhankelijk ben en blijf ook al kom ik er alleen voor te staan en dus de boel kan verkopen en een klein huisje voor mij en dochter kan kopen zonder problemen

Nou ja, je moet helemaal niks natuurlijk. Je moet het zo regelen dat je er allebei tevreden over bent en dat loopt bij TO nogal scheef. In mijn situatie hebben man en ik ervoor gekozen alle privé bezittingen te delen, maar, we werken allebei wel genoeg dat wanneer het fout loopt we wel allebei onze broek kunnen ophouden.

Joyce48 dinsdag 13 september 2022 om 10:42

Hetjuistebesluit schreef: ↑
13-09-2022 09:12
Of TO wil gewoon dat zijn vermogen ook van haar word:

Hij vindt niet dat ik dan recht heb op het geld waar hij altijd zo hard voor gewerkt heeft en zuinig voor geleefd heeft. Verstandelijk snap ik dit, maar gevoelsmatig niet.

Ik zou ook geen nee zeggen als hij dat aanbied, maar dat doet hij niet. Scheelt hier wel pagina's goede adviezen als TO hier duidelijk over is.

Dit is volgens mij de spijker op zijn kop en dat blijkt al uit de topictitel.

Iedereen adviseert TO te gaan werken, om financieel onafhankelijk te worden, maar nergens geeft TO aan dat ze dat wil. Toch echt wel een gevalletje van wel de lusten (luxe, niet werken, vakanties, uitjes) en niet de lasten (zorgen dat je nu en ook in de toekomst je eigen broek kunt ophouden, pensioen opbouwen).

Gebruna dinsdag 13 september 2022 om 10:51

Pelle schreef: ↑
13-09-2022 09:13
hoe kom je aan 3 jaar? TO zegt nergens dat ze gaat werken als de kinderen naar school gaan.

TO is nu eind 30, dus rond 1985 geboren. Zeg dat zij is gaan werken vanaf haar 22e jaar (2007).
Oudste kind is nu peuter; geboren in/rond 2019 en TO zou 'nu' kunnen gaan werken.
Dus 'kinderen krijgen' als reden om een loopbaan te onderbreken, zou beperkt kunnen zijn tot 3 a 4 jaar.
De overige jaren van 'niet werken' in het recente verleden en in de toekomst is m.i. eigen keuze van TO.

En, ter aanvulling voor wat betreft pensioen: toen TO haar vriend 10 jaar geleden leerde kennen (plm. 2012) was zowel de emancipatie als de veronderstelde kennis over pensioen(opbouw) volgens mij toch echt al in de fase dat TO hier op had kunnen anticiperen bij het maken van afspraken.
Van je 22e jaar tot en met je 69e jaar kun je in principe in totaal 48 jaar pensioenrechten opbouwen. TO heeft in het verleden een jaar of 6 opgebouwd en kan -na nu- nog 31 jaar opbouwen tot haar 69e jaar. Vanuit de huidige situatie geredeneerd kan zij in totaal dus 37 jaar opbouwen.
Als je er voor kiest dat niet te doen, kun je de financiële consequenties daarvan toch niet neerleggen bij iemand die zegt het wel gezellig te vinden als jij ook de hele dag thuis bent? Dat lijkt mij niet de bedoeling van emancipatie en van economische/financiële zelfstandigheid.

impala dinsdag 13 september 2022 om 10:55

studiemiepmiep schreef: ↑
13-09-2022 09:17
Vraagje tussen door,

Hoe zouden jullie de volgende situatie dan vinden. (1 kind, 8 jaar niet getrouwd)

Huis gekocht, 750.000

Eigengeld inleg vrouw:400.000
Eigengeld inleg man: 50.000

Gezamelijke hypotheek 300.000

(Die ondertussen in de toekomst met erfenissen vanuit vrouws kant sneller afgelost zal gaan worden, dus die balans zal nog meer naar de vrouw uitslaan)

Beide 50% eigenaar (vrouw heeft wel "veto" bij uit elkaar gaan om huis te verkopen dan wel partner uit te kopen voor zijn deel.om te voorkomen dat ze financieel gegijzeld kan worden door dwarsliggende partner).

Hypotheek + echte vaste lasten zoals electra, gemeente betalen we 50/50 (rest is min of meer naar rato en of eigen geld) (zoals kleding)

Is het dan zo raar dat we alles beschreven hebben en dat erfenissen en aflossingen en inleg op eigen naam blijven?......

Dus bij uit elkaar gaan is het ieder zijn eigen spaargeld en ieder zijn eigen inleg en erfenissen en extra aflossingen op hypotheek. Eventuele restschuld /overwaarde is ieder de helft.

Ik lees hier dat je alles maar moet delen..... En moet bedekken met de mantel der liefde..van samen delen. Terwijl ik graag financiëel onafhankelijk ben en blijf ook al kom ik er alleen voor te staan en dus de boel kan verkopen en een klein huisje voor mij en dochter kan kopen zonder problemen

Hoezo vond je het het een goed idee om 50/50 eigenaar te worden van het huis als de een 4 ton inlegt en de ander 50.000? Dat zou ik dus echt nooit doen.

impala wijzigde dit bericht op 13-09-2022 10:58

1.14% gewijzigd

.

Anoniem_394175 dinsdag 13 september 2022 om 10:55

Ik vind erf-geld echt wat anders dan geld dat door werken verdiend is binnen de relatie en vind dat de meeste van jullie daar nogal makkelijk overheen stappen.

Al ben ik het er uiteraard wel mee eens dat TO vooral zelf ook moet gaan werken/zorgen dan ze financieel safe zit.

Singlejingle dinsdag 13 september 2022 om 10:56

72Jelle schreef: ↑
13-09-2022 07:35
Zeker, ik slaap nog liever onder een brug dan dat een ander deze machtspositie over mij heeft. Maar dan moet to ook de consequenties aanvaarden, werken, meebetalen, dat halve huis terug kopen enz. En ik lees toch dat ze daar niet heel veel zin in heeft.

Dit. Ik zou het ook niet willen. Ik denk overigens niet dat er kwade opzet in het spel is. Ik denk dat de man van to oprecht wil helpen. Maar helaas betekent hulp willen geven wel dat je dat meestal wilt geven zolang het voor jezelf goed voelt. Hulp geven komt nl uit vrijwillige basis voort en als je iets onzinnigs vind (bijv. een verkeerde investering), dan is het heel menselijk om dat niet te willen.
Deze hele relatie is gebouwd op ongelijkheid. Hij geeft gul, maar heel menselijk en logisch wel aan de dingen die voor hem zinvol zijn. En dat is dan ook meteen de crux, omdat het zijn geld is, is hij de maatstaf van wat zinvol is. Ook al is dat geen kwade opzet.
En ik kan me goed voorstellen dat to af en toe denkt dat ze andere dingen dan hem zinvol vindt, maar dat daar dan geen geld voor is, terwijl er feitelijk wel geld is, alleen wordt het door hem daar niet aan uitgegeven.

De enige manier waarop to gelijkwaardigheid terug kan krijgen in deze relatie, is door te gaan werken. Je wilt toch niet in de situatie zitten dat er 1 iemand in de relatie is die de maatstaf van zinvol en zinloos bepaalt (welliswaar passief, door wel/geen geld ergens in te willen steken). Je wilt toch niet machteloos staan als de relatie voorbij gaat en iemand wederom vindt dat het nu eenmaal zijn geld is, want zelf voor gewerkt en dat je dan niet weet of daar uit schuldgevoel naar jou wel of niet iets overblijft? Meestal is de liefde vaak ver te zoeken als er eenmaal sprake is van een scheiding. In het ergste geval kun je elkaars bloed drinken en dat staat haaks op liefdevol willen zorgen voor de ander.

Je moet in principe zelf uit de relatie kunnen stappen to. En weten dat je het dan financieel redt. Met een enorm gat in je cv (zeker als je een creatief beroep hebt gehad) gaat dat wel eens heel moeilijk kunnen zijn. Dat is geen kwade opzet vanuit je man, maar blijft hoe dan ook ongelijkwaardig. En ik kan me ook zijn positie heel goed voorstellen dat hij het niet op de grote hoop wil vegen om maar te zorgen dat er wél gelijkwaardigheid komt. Want dan zou hij zich weer gebruikt kunnen voelen als een makkelijke cash-cow, wat ik me ook weer levendig voor kan stellen.

Kortom, dit trek je niet zo makkelijk recht. Zorg daarom dat je los van hem een eigen leven hebt. Je hebt zijn support dan alleen maar mentaal nodig dat hij je aanmoedigt en trots op je is, omdat je je eigen keuzes maakt, los van zijn geld. En niet afhankelijk bent van zijn mening over een studie en of hij daar achter staat om dat te willen betalen.

singlejingle wijzigde dit bericht op 13-09-2022 11:35

5.81% gewijzigd

Pikachu dinsdag 13 september 2022 om 11:15

Als TO haar man echt goed voor haar wilde zorgen dat had hij een huis voor haar kunnen kopen als beleggingsobject en als haar uitvalsbasis voor als ze ooit uit elkaar zouden gaan.

Overigens kan TO nu geen eigen woning kopen zonder hulp van man. met 50 k kun je inderdaad de eerste inleg betalen , maar de rest van een eventuele hypotheek kan ze niet betalen, want geen inkomen.

hoi

Singlejingle dinsdag 13 september 2022 om 11:21

Gebruna schreef: ↑
13-09-2022 10:51

Van je 22e jaar tot en met je 69e jaar kun je in principe in totaal 48 jaar pensioenrechten opbouwen. TO heeft in het verleden een jaar of 6 opgebouwd en kan -na nu- nog 31 jaar opbouwen tot haar 69e jaar. Vanuit de huidige situatie geredeneerd kan zij in totaal dus 37 jaar opbouwen.
Als je er voor kiest dat niet te doen, kun je de financiële consequenties daarvan toch niet neerleggen bij iemand die zegt het wel gezellig te vinden als jij ook de hele dag thuis bent? Dat lijkt mij niet de bedoeling van emancipatie en van economische/financiële zelfstandigheid.

Sterker nog, gezien het feit dat to amper kosten hoeft te maken, kan ze naast het opbouwen van pensioen ook nog een hele dikke spaarrekening opbouwen als ze gaat werken, want het gaat niet naar vaste lasten. Dus werken geeft haar niet alleen zelfstandigheid en voldoening, uitdaging en een sociaal leven naast haar gezin, maar ook nog eens een dikke spaarrekening. Ik zou het wel weten hoor.

Anoniem_6649a968afa5e dinsdag 13 september 2022 om 11:24

Gebruna schreef: ↑
13-09-2022 10:51
TO is nu eind 30, dus rond 1985 geboren. Zeg dat zij is gaan werken vanaf haar 22e jaar (2007).
Oudste kind is nu peuter; geboren in/rond 2019 en TO zou 'nu' kunnen gaan werken.
Dus 'kinderen krijgen' als reden om een loopbaan te onderbreken, zou beperkt kunnen zijn tot 3 a 4 jaar.
De overige jaren van 'niet werken' in het recente verleden en in de toekomst is m.i. eigen keuze van TO.

En, ter aanvulling voor wat betreft pensioen: toen TO haar vriend 10 jaar geleden leerde kennen (plm. 2012) was zowel de emancipatie als de veronderstelde kennis over pensioen(opbouw) volgens mij toch echt al in de fase dat TO hier op had kunnen anticiperen bij het maken van afspraken.
Van je 22e jaar tot en met je 69e jaar kun je in principe in totaal 48 jaar pensioenrechten opbouwen. TO heeft in het verleden een jaar of 6 opgebouwd en kan -na nu- nog 31 jaar opbouwen tot haar 69e jaar. Vanuit de huidige situatie geredeneerd kan zij in totaal dus 37 jaar opbouwen.
Als je er voor kiest dat niet te doen, kun je de financiële consequenties daarvan toch niet neerleggen bij iemand die zegt het wel gezellig te vinden als jij ook de hele dag thuis bent? Dat lijkt mij niet de bedoeling van emancipatie en van economische/financiële zelfstandigheid.

Ik denk dat ze van 1982 is, maar dat terzijde.
Het is sowieso eigen keuze van TO. Ze is niet gestopt vanwege de kinderen. En nergens zegt ze dat ze weer wil werken wanneer de kinderen naar school gaan. TO maakt zich zorgen om de "oneerlijke" verdeling van vermogensopbouw. Maar de optie om te gaan werken, lijkt haar juist niet te trekken. Want dan moet ze meebetalen aan de vaste lasten en dat vindt ze ook niet eerlijk, want voor hem is het peanuts en voor haar niet.

anoniem_6649a968afa5e wijzigde dit bericht op 13-09-2022 11:46

0.03% gewijzigd

Anoniem_6649a968afa5e dinsdag 13 september 2022 om 11:25

en nee dat pensioengat kan ze zeker niet bij hem neerleggen, daar moet ze zelf wat aan doen.

Singlejingle dinsdag 13 september 2022 om 11:27

impala schreef: ↑
13-09-2022 10:55
Hoezo vond je het het een goed idee om 50/50 eigenaar te worden van het huis als de een 4 ton inlegt en de ander 50.000? Dat zou ik dus echt nooit doen.

Nee, ik ook niet. Denk ik. Zou er voor mij wel afhangen hoe lang ik al een relatie heb. Als dat al tien jaar is, zou voor mij mein en dein meer vervagen dan wanneer dat huis al gekocht zou worden na 2 jaar relatie. Maar ik zou niet héél makkelijk de helft van mijn vermogen zomaar op 50/50 zetten. Dan moet ik echt al langer samen zijn en veel vertrouwen hebben in een gezamenlijke toekomst. En heel belangrijk om mijn gevoel dat er geen misbruik wordt gemaakt, is het feit dat mijn partner wel zou blijven werken. Vraag me niet waarom, maar ik vind werken belangrijk. Ik vind het onaantrekkelijk als iemand al op jonge leeftijd geen arbeidsinvulling heeft en nog eens extra als deze niet zelf het geld heeft verdiend. Dat riekt bij mij naar een gevoel van het iets te mooi makkelijk vinden.

Anoniem_394175 dinsdag 13 september 2022 om 11:29

Pikachu schreef: ↑
13-09-2022 11:15
Als TO haar man echt goed voor haar wilde zorgen dat had hij een huis voor haar kunnen kopen als beleggingsobject en als haar uitvalsbasis voor als ze ooit uit elkaar zouden gaan.

Overigens kan TO nu geen eigen woning kopen zonder hulp van man. met 50 k kun je inderdaad de eerste inleg betalen , maar de rest van een eventuele hypotheek kan ze niet betalen, want geen inkomen.

Inderdaad.

Noekie-Noek dinsdag 13 september 2022 om 11:38

Pikachu schreef: ↑
13-09-2022 11:15
Als TO haar man echt goed voor haar wilde zorgen dat had hij een huis voor haar kunnen kopen als beleggingsobject en als haar uitvalsbasis voor als ze ooit uit elkaar zouden gaan.

Overigens kan TO nu geen eigen woning kopen zonder hulp van man. met 50 k kun je inderdaad de eerste inleg betalen , maar de rest van een eventuele hypotheek kan ze niet betalen, want geen inkomen.

Waarom moet man voor haar zorgen? Ze heeft nog altijd de verantwoordelijkheid voor haar eigen leven. Meeliften op vermogen van partner is prima maar dit zijn de gevolgen mocht het fout gaan. Ik zie echt geen enkele reden waarom partner alles maar moet betalen. Hij heeft zijn vermogen zelf opgebouwd en het stat haar vrij dit ook te doen partner wil hier zelf in faciliteren maar wil wel dat ze zelf jn beweging komt en terecht.

Anoniem_65c29b33320d9 dinsdag 13 september 2022 om 11:44

Noekie-Noek schreef: ↑
13-09-2022 11:38
Waarom moet man voor haar zorgen? Ze heeft nog altijd de verantwoordelijkheid voor haar eigen leven. Meeliften op vermogen van partner is prima maar dit zijn de gevolgen mocht het fout gaan. Ik zie echt geen enkele reden waarom partner alles maar moet betalen. Hij heeft zijn vermogen zelf opgebouwd en het stat haar vrij dit ook te doen partner wil hier zelf in faciliteren maar wil wel dat ze zelf jn beweging komt en terecht.

Precies dit!
Buiten dat feit zou ik het vreselijk vinden om bij mijn man om geld te vragen om iets voor mezelf te (kunnen) kopen of doen. Financiële onafhankelijkheid is voor mij echt heel belangrijk.

Daarnaast suggereert de post boven de post die ik quote dat de partner van TO het niet goed met haar voorheeft omdat hij geen huis voor haar heeft gekocht voor het geval ze ooit uit elkaar gaan of anders toch als belegging? Wtf? Ik denk dat partner van TO heel goed voor haar zorgt zolang ze samen zijn. Daarna is het aan haarzelf om goed voor zichzelf te zorgen en daar moet ze nu mee beginnen. Sterker nog daar had ze nooit mee moeten stoppen.

Singlejingle dinsdag 13 september 2022 om 11:44

Noekie-Noek schreef: ↑
13-09-2022 11:38
Waarom moet man voor haar zorgen? Ze heeft nog altijd de verantwoordelijkheid voor haar eigen leven. Meeliften op vermogen van partner is prima maar dit zijn de gevolgen mocht het fout gaan. Ik zie echt geen enkele reden waarom partner alles maar moet betalen. Hij heeft zijn vermogen zelf opgebouwd en het stat haar vrij dit ook te doen partner wil hier zelf in faciliteren maar wil wel dat ze zelf jn beweging komt en terecht.

Zelf in beweging komen is de crux

studiemiepmiep dinsdag 13 september 2022 om 12:47

impala schreef: ↑
13-09-2022 10:55
Hoezo vond je het het een goed idee om 50/50 eigenaar te worden van het huis als de een 4 ton inlegt en de ander 50.000? Dat zou ik dus echt nooit doen.

50/50 eigenaar is toch prima, hebben we beide geen na of voordeel van. Wel alles netjes beschreven

Want ieder deel blijft voor zichzelf bij uit elkaar gaan (en wat je samen aflost gaat uiteraard wel 50%)

Stel huis is over 20 jaar bij verkoop 800.000 euro hypotheek vrij (hypotheek was 300.000 is dan afgelost)

Vrouw heeft ingelegd+ extra afgelost 500.00
Man inleg +extra afgelost op eigen naam: 100.000

Samen afgelost 150.000

(Aankoop was 750.000)

Bij verkoop a 800.000
Krijgt vrouw: 500.00+ (150.000/2) + 25.000 50% overwaarde)

Man krijgt: 100.00+ (150.000/2) +25.000

Eind stand vrouw 600.000
Eindstand man 200.000

Heel eerlijk lijkt mij iedereen krijgt precies waar ie aan mee heeft betaald en delen samen in de eventuele waarde vermeerdering of vermindering.....

De TS uit het verhaal had ook best voor 50% eigenaar kunnen zijn, maar zodra er op papier staat en vast gelegd is wie wat heeft ingebracht en afgelost krijg ze bij wijze van spreken nog steeds maar een veel kleiner deel mee (stel huis was 450.00) man heeft 375.000 totaal betaald en zei 75.000 dat krijgt ze dat dus mee....

En niet 50% van die 450.000....

Singlejingle dinsdag 13 september 2022 om 12:56

Ah, ik dacht (maar ik heb dan ook geen koophuis) dat 50/50 betekent dat de opbrengst bij verkoop door de helft wordt gedeeld.
Hmmm, moet even nadenken wat ik van deze constructie vind Studiemiep. Ik snap 'm heel feitelijk gezien wel, maar het voelt voor mij zakelijker dan dat ik de waarde van mijn partner voel. Emotioneel gezien is voor mij in mijn lange relatie toch ook meer mijn zorggevoel getriggerd. Zeker als je het gevoel hebt dat je partner een volledig gelijke is en niemand misbruik van elkaar maakt. Ik zou mijn ex denk ik meer gunnen na een lange relatie, zeker als ik er zelf niet echt minder van zou worden. Maar goed, dat is sentimenteel en berust niet op feiten. Het is altijd makkelijker om een mening te hebben over andermans geld als je zelf geen geld uit te delen hebt. Dan is de gelijkheid kaart makkelijker getrokken.

Maar goed, dit werkt voor jullie prima, dus dan is het goed : )

singlejingle wijzigde dit bericht op 13-09-2022 12:59

4.97% gewijzigd

Wat vinden jullie?

Actieve topics