Geld & Recht
alle pijlers
Zijn onze financien eerlijk geregeld? Verschil in vermogen.
zaterdag 10 september 2022 om 10:28
Ik heb even advies nodig van een onpartijdige partij. Disclaimer: ik weet dat ik het beste informatie kan inwinnen bij een financieel adviseur of notaris, maar dat wil ik niet achter de rug van mijn partner om doen. De situatie is als volgt:
Ik heb 10 jaar een relatie met de vader van mijn 2 jonge kinderen (peuter en baby). We hebben een koophuis, waarvan we in het begin naar rato van ons salaris de hypotheek afbetaalden. Partner heeft een goede opleiding gehad en vervolgens een baan gehad waar hij enorm veel verdiende (ik hou het een beetje vaag ivm herkenbaarheid). Hierdoor heeft partner na een aantal jaar onze volledige hypotheek af kunnen betalen.
Partner heeft z'n spaargeld slim belegd in vastgoed en van de rente kunnen we nu makkelijk leven. Hij is daarom gestopt met werken, zodat hij volop kan genieten van onze jonge kinderen. Tijdens de corona crisis ben ik mijn baan verloren. Ik had een creatief beroep, waarmee ik nooit enorm veel verdiende maar wel altijd een eerlijke bijdrage kon leveren aan ons huishouden. Omdat het eigenlijk heel goed beviel dat ik ook meer thuis was, hebben we gezamenlijk besloten dat we allebei voorlopig niet meer gaan werken. We vullen onze dagen nu dus met onze kinderen en andere familie, hobby's, dingen in en om het huis en vooral veel reizen. Heerlijk en ik ben iedere dag dankbaar hiervoor. Op termijn willen we vrijwilligerswerk gaan doen en misschien een b&b beginnen (meer als tijdverdrijf dan om nog meer geld te verdienen).
In ons samenlevingscontract staat opgenomen dat ons huis voor een klein percentage van mij is (het percentage wat ik heb afbetaald) en voor de rest van mijn partner. Daarnaast staat er in het contract dat mijn partner mij 250 euro per maand betaalt zolang ik niet werk en dus geen inkomen heb. Dit bedrag spaarde ik maandelijks voor mezelf toen ik nog een eigen inkomen had en dat zou ik dus anders mislopen. Dit bedrag is puur bedoelt voor mij om te beleggen zodat ik ook eigen vermogen opbouw en een spaarpotje heb mochten we bijvoorbeeld uit elkaar gaan. Ik heb trouwens ook een privé spaarrekening waar zo'n halve ton opstaat, dit heb ik gedurende mijn leven zelf gespaard van mijn salaris.
Ik dacht dat we dit zo goed hadden vastgelegd.. Maar ergens wringt er iets bij mij. Onze financiën zijn altijd strikt gescheiden geweest. Partner wil niet trouwen, omdat hij de toegevoegde waarde niet ziet en niet zit te wachten op het betalen van partneralimentatie mochten we ooit uit elkaar gaan. Hij vindt niet dat ik dan recht heb op het geld waar hij altijd zo hard voor gewerkt heeft en zuinig voor geleefd heeft. Verstandelijk snap ik dit, maar gevoelsmatig niet. Veel dagelijkse financiële keuzes maken we samen: budgetten, waar we wonen, vakanties etc en ik help hem met zijn vastgoedportfolio. We hebben samen veel bezichtigingen gedaan en als er bijvoorbeeld iets gerepareerd of schoongemaakt moet worden dan help ik ook mee. Begrijp me niet verkeerd, hij doet 98% van het werk en heeft ook een zwaardere mentale belasting, omdat het dus uiteindelijk zijn geld is. We hebben samen ook een plan gemaakt voor de toekomst zodat we zoveel mogelijk kunnen sparen en beleggen en we dus allebei niet meer hoeven te werken. Belangrijk om te weten is dat we echt geen miljoenen inkomsten hebben, maar net genoeg om bescheiden luxe van te leven. We wonen in een gewoon huis en rijden een gewone auto.
Wat bij mij wringt, is dat mijn partner zijn financien goed voor elkaar heeft en ieder jaar meer vermogen opbouwt. Hij heeft zijn toekomst veilig gesteld. Maar als we uit elkaar zouden gaan, hou ik er niet veel aan over en kan ik weer onderaan beginnen. Omdat we niet getrouwd zijn, heb ik nergens recht op. Wat waarschijnlijk ook eerlijk is want hij heeft inderdaad keihard gewerkt hiervoor en ik heb op financieel gebied niet veel ingebracht. Dus zolang we samen blijven heb ik een prachtig leven, maar mocht hij me op een dag op straat zetten dan wordt het een ander verhaal. Ik merk dat dit als een soort donkere wolk boven mijn hoofd hangt en dat ik hierdoor een soort teamgevoel mis. Als ik dit met hem bespreek snapt hij het wel en probeert hij me gerust te stellen dat hij altijd zal zorgen voor bijvoorbeeld een dak boven mijn hoofd (en dat van z'n kinderen natuurlijk). Maar hij zegt ook dat ik niets te klagen heb, omdat ik nu een goed leven heb en als het niet bevalt kan ik ook gewoon een baan zoeken. Wat natuurlijk helemaal waar is, alleen hebben we dan niet meer zoveel vrijheid zoals nu.
Ik heb bedacht dat ik mijn spaargeld kan gebruiken om me in te kopen in zijn vastgoed investeringen. Ik zou dan op papier 2% eigenaar zijn. Is dit een goed idee?
Sorry, het is een lang verhaal geworden. Ik hoop hier wat eerlijke meningen te lezen. Heb ik het goed voor elkaar en ben ik een luxe prinses die zeurt of doe ik mezelf te kort en zit ik straks mogelijk met een probleem?
Ik heb 10 jaar een relatie met de vader van mijn 2 jonge kinderen (peuter en baby). We hebben een koophuis, waarvan we in het begin naar rato van ons salaris de hypotheek afbetaalden. Partner heeft een goede opleiding gehad en vervolgens een baan gehad waar hij enorm veel verdiende (ik hou het een beetje vaag ivm herkenbaarheid). Hierdoor heeft partner na een aantal jaar onze volledige hypotheek af kunnen betalen.
Partner heeft z'n spaargeld slim belegd in vastgoed en van de rente kunnen we nu makkelijk leven. Hij is daarom gestopt met werken, zodat hij volop kan genieten van onze jonge kinderen. Tijdens de corona crisis ben ik mijn baan verloren. Ik had een creatief beroep, waarmee ik nooit enorm veel verdiende maar wel altijd een eerlijke bijdrage kon leveren aan ons huishouden. Omdat het eigenlijk heel goed beviel dat ik ook meer thuis was, hebben we gezamenlijk besloten dat we allebei voorlopig niet meer gaan werken. We vullen onze dagen nu dus met onze kinderen en andere familie, hobby's, dingen in en om het huis en vooral veel reizen. Heerlijk en ik ben iedere dag dankbaar hiervoor. Op termijn willen we vrijwilligerswerk gaan doen en misschien een b&b beginnen (meer als tijdverdrijf dan om nog meer geld te verdienen).
In ons samenlevingscontract staat opgenomen dat ons huis voor een klein percentage van mij is (het percentage wat ik heb afbetaald) en voor de rest van mijn partner. Daarnaast staat er in het contract dat mijn partner mij 250 euro per maand betaalt zolang ik niet werk en dus geen inkomen heb. Dit bedrag spaarde ik maandelijks voor mezelf toen ik nog een eigen inkomen had en dat zou ik dus anders mislopen. Dit bedrag is puur bedoelt voor mij om te beleggen zodat ik ook eigen vermogen opbouw en een spaarpotje heb mochten we bijvoorbeeld uit elkaar gaan. Ik heb trouwens ook een privé spaarrekening waar zo'n halve ton opstaat, dit heb ik gedurende mijn leven zelf gespaard van mijn salaris.
Ik dacht dat we dit zo goed hadden vastgelegd.. Maar ergens wringt er iets bij mij. Onze financiën zijn altijd strikt gescheiden geweest. Partner wil niet trouwen, omdat hij de toegevoegde waarde niet ziet en niet zit te wachten op het betalen van partneralimentatie mochten we ooit uit elkaar gaan. Hij vindt niet dat ik dan recht heb op het geld waar hij altijd zo hard voor gewerkt heeft en zuinig voor geleefd heeft. Verstandelijk snap ik dit, maar gevoelsmatig niet. Veel dagelijkse financiële keuzes maken we samen: budgetten, waar we wonen, vakanties etc en ik help hem met zijn vastgoedportfolio. We hebben samen veel bezichtigingen gedaan en als er bijvoorbeeld iets gerepareerd of schoongemaakt moet worden dan help ik ook mee. Begrijp me niet verkeerd, hij doet 98% van het werk en heeft ook een zwaardere mentale belasting, omdat het dus uiteindelijk zijn geld is. We hebben samen ook een plan gemaakt voor de toekomst zodat we zoveel mogelijk kunnen sparen en beleggen en we dus allebei niet meer hoeven te werken. Belangrijk om te weten is dat we echt geen miljoenen inkomsten hebben, maar net genoeg om bescheiden luxe van te leven. We wonen in een gewoon huis en rijden een gewone auto.
Wat bij mij wringt, is dat mijn partner zijn financien goed voor elkaar heeft en ieder jaar meer vermogen opbouwt. Hij heeft zijn toekomst veilig gesteld. Maar als we uit elkaar zouden gaan, hou ik er niet veel aan over en kan ik weer onderaan beginnen. Omdat we niet getrouwd zijn, heb ik nergens recht op. Wat waarschijnlijk ook eerlijk is want hij heeft inderdaad keihard gewerkt hiervoor en ik heb op financieel gebied niet veel ingebracht. Dus zolang we samen blijven heb ik een prachtig leven, maar mocht hij me op een dag op straat zetten dan wordt het een ander verhaal. Ik merk dat dit als een soort donkere wolk boven mijn hoofd hangt en dat ik hierdoor een soort teamgevoel mis. Als ik dit met hem bespreek snapt hij het wel en probeert hij me gerust te stellen dat hij altijd zal zorgen voor bijvoorbeeld een dak boven mijn hoofd (en dat van z'n kinderen natuurlijk). Maar hij zegt ook dat ik niets te klagen heb, omdat ik nu een goed leven heb en als het niet bevalt kan ik ook gewoon een baan zoeken. Wat natuurlijk helemaal waar is, alleen hebben we dan niet meer zoveel vrijheid zoals nu.
Ik heb bedacht dat ik mijn spaargeld kan gebruiken om me in te kopen in zijn vastgoed investeringen. Ik zou dan op papier 2% eigenaar zijn. Is dit een goed idee?
Sorry, het is een lang verhaal geworden. Ik hoop hier wat eerlijke meningen te lezen. Heb ik het goed voor elkaar en ben ik een luxe prinses die zeurt of doe ik mezelf te kort en zit ik straks mogelijk met een probleem?
woensdag 14 september 2022 om 08:55
Dat geeft ook wel aan dat vriend van alles kan roepen. Puntje bij paaltje is het een ander verhaal.
Je hebt in deze situatie het volste recht om niet (aan alles) mee te betalen. Wat wil hij dan doen, het uitmaken en jou het huis uitzetten? Dan krijg je waarschijnlijk: je hebt toch werk/jij wilde ook niks bijdragen. En daar sta je dan met zijn loze belofte 'dat zien we dan wel, komt goed'
Je hebt in deze situatie het volste recht om niet (aan alles) mee te betalen. Wat wil hij dan doen, het uitmaken en jou het huis uitzetten? Dan krijg je waarschijnlijk: je hebt toch werk/jij wilde ook niks bijdragen. En daar sta je dan met zijn loze belofte 'dat zien we dan wel, komt goed'
hetjuistebesluit wijzigde dit bericht op 14-09-2022 08:56
2.77% gewijzigd
woensdag 14 september 2022 om 08:55
woensdag 14 september 2022 om 08:57
Nou zeg. Hij is thuis maar wil niet alleen voor de kinderen zorgen. Maar jullie krijgen geen kot omdat hij thuis is en dat maakt de opvang duur. Nogal flauw dat hij de kosten van de opvang tegen jouw salaris afzet.
En daarom maar een eigen onderneming starten? Alsof je daar de eerste jaren veel mee gaat verdienen, als je het al van de grond krijgt.
Waarom niet een parttime (3-4 dagen) baan in een gebied dat je trekt?
Kinderen 2 dagen naar de opvang, dan blijven er 1 of 2 dagen voor hem over. Als hij dat al teveel is moet hij zelf ook maar een nieuwe baan zoeken. Dat lijkt me sowieso geen verkeerd idee want wat gaat hij doen als de kinderen op de opvang zijn?
En daarom maar een eigen onderneming starten? Alsof je daar de eerste jaren veel mee gaat verdienen, als je het al van de grond krijgt.
Waarom niet een parttime (3-4 dagen) baan in een gebied dat je trekt?
Kinderen 2 dagen naar de opvang, dan blijven er 1 of 2 dagen voor hem over. Als hij dat al teveel is moet hij zelf ook maar een nieuwe baan zoeken. Dat lijkt me sowieso geen verkeerd idee want wat gaat hij doen als de kinderen op de opvang zijn?
woensdag 14 september 2022 om 09:00
Hij betaalt alles.fashionvictim schreef: ↑14-09-2022 08:55Hoe zit het trouwens met andere zaken als een eigen auto, hobby's, kleding en uitstapjes met vriendinnen, wie betaalt die nu eigenlijk?
woensdag 14 september 2022 om 09:01
en hij wil niet?Banaantje82 schreef: ↑14-09-2022 09:00Om alle kosten op een hoop te gooien en alles naar rato te verdelen was mijn idee, ik dacht dat dat het meest eerlijk was.
woensdag 14 september 2022 om 09:02
Jawel hij was het ermee eens dat dat eerlijk is.
woensdag 14 september 2022 om 09:04
dus het probleem is nu opgelost?
jullie gaan alles verdelen? en op papier zetten? ook bij eventuele scheiding?
woensdag 14 september 2022 om 09:05
Ja, maar hij had überhaupt niet eens moeten opperen dat jij die kinderopvang zou betalen. En zeggen dat jouw salaris precies opgaat aan de kinderopvang en dat je daardoor vooral moet doorzoeken naar iets wat beter betaalt, is gewoon een demotiverende kloteopmerking, want hij snapt ook wel dat je niet "even" een enorm goed betaalde baan hebt als je net pas weer begint. Stap 1 voor jou is nu gewoon weer het arbeidsproces ingaan, solliciteren, iets zoeken wat je leuk vindt voor een aantal dagen per week.Banaantje82 schreef: ↑14-09-2022 09:00Om alle kosten op een hoop te gooien en alles naar rato te verdelen was mijn idee, ik dacht dat dat het meest eerlijk was.
Stel, je wil na lange tijd weer gaan sporten en je man zegt dat je wel mag gaan sporten, maar dat je dan wel moet zorgen dat je binnen een jaar mee kan doen aan de Nederlandse kampioenschappen, zo niet, dan kan je beter nog even doorzoeken naar een andere sportclub. Dan ben je toch ook niet gemotiveerd om echt te beginnen? In tegendeel, dan blijf je zoeken en van uitstel komt afstel, want je legt de lat veel te hoog.
En dat hele idee van een eigen bedrijf lijkt me ook bullshit. Dat is leuk als het vanuit jezelf komt, niet als je man je dat oplegt. Stel, je gaat dat doen, mag het dan nog iets zijn wat echt je interesse heeft of komt hij dan ook weer in je nek hijgen dat het wel iets moet zijn wat flink veel geld oplevert, want de kinderopvang, en anders stelt het naast zijn salaris niks voor?
Zijn rol hierin vind ik echt heel dubieus, hoor. Hij komt heel genereus over aan de buitenkant, op het allereerste gezicht, maar hij heeft echt wel een dubbele agenda.
susan wijzigde dit bericht op 14-09-2022 09:06
1.66% gewijzigd
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
woensdag 14 september 2022 om 09:05
Ik voelde natuurlijk zelf al aan dat het niet helemaal eerlijk was, daarom opende ik dit topic. Afgezien van het geld is het een leuke man en lieve vader.LaFleurNoire schreef: ↑14-09-2022 09:02Maar wat vindt je nu van alle kritiek op je man? Heb je echt het idee dat je een leuke, gelijkwaardige relatie hebt met deze man?
woensdag 14 september 2022 om 09:07
Prima, maar dan kan hij toch ook weer gaan werken, als hij daar zo gillend gek van wordt? Hij heeft zelf besloten dat hij voortijdig wil stoppen.Banaantje82 schreef: ↑14-09-2022 09:04Oh en over het 4 dagen met de kinderen thuis zitten, dat zou ik ook echt niet willen. Ik zou gillend gek worden. Nu doen we het samen, kan je elkaar afwisselen. Dus dat snap ik van hem.
Of wil hij gewoon hele dagen thuis niks gaan zitten doen?
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
woensdag 14 september 2022 om 09:07
Maar waar komt die 4 dagen ineens vandaan? De kinderen gaan nu toch ook al naar de opvang?Banaantje82 schreef: ↑14-09-2022 09:04Oh en over het 4 dagen met de kinderen thuis zitten, dat zou ik ook echt niet willen. Ik zou gillend gek worden. Nu doen we het samen, kan je elkaar afwisselen. Dus dat snap ik van hem.
Is 2 dagen alleen voor je eigen kinderen zorgen al teveel?
anoniem_64fd9f1a16274 wijzigde dit bericht op 14-09-2022 09:14
0.85% gewijzigd
woensdag 14 september 2022 om 09:07
Maar hij is niet goed voor je aan het zorgen. Dat leuke is dus beperkt.Banaantje82 schreef: ↑14-09-2022 09:05Ik voelde natuurlijk zelf al aan dat het niet helemaal eerlijk was, daarom opende ik dit topic. Afgezien van het geld is het een leuke man en lieve vader.
woensdag 14 september 2022 om 09:08
De meeste mensen zijn leuk als alles precies gaat zoals ze willen, en anderen precies doen wat ze willen.Banaantje82 schreef: ↑14-09-2022 09:05Ik voelde natuurlijk zelf al aan dat het niet helemaal eerlijk was, daarom opende ik dit topic. Afgezien van het geld is het een leuke man en lieve vader.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
woensdag 14 september 2022 om 09:12
Nee zeker niet! Daar is hij het type niet voor. Hij is altijd bezig en ondernemend. Hij zou dan inderdaad ook weer gaan werken, maar vergat even dat hij dan dus ook nog meer gaat verdienen. En daar dus mooi de extra kinderopvang van kan betalen
woensdag 14 september 2022 om 09:13
Dat geld kun je uiteraard niet los van hem zien, want dat geld zorgt voor een ontzettend ongelijkwaardige relatie waarbij hij niet van zins lijkt zaken netjes op papier te regelen, waarbij jij dus in precies dezelfde positie zit als de huisvrouwen die hier altijd voor domme, onzelfstandige, profiterende uitvreters worden uitgemaakt en in een verpauperd schimmelflatje driehoog achter terecht komen na de onvermijdelijke scheiding.Banaantje82 schreef: ↑14-09-2022 09:05Ik voelde natuurlijk zelf al aan dat het niet helemaal eerlijk was, daarom opende ik dit topic. Afgezien van het geld is het een leuke man en lieve vader.
Iemand die je op deze manier klein wil houden is geen leuke man. Als hij financieel zo slim is weet hij uiteraard ook donders goed hoe hij het wél goed kan regelen voor je, maar dat doet hij niet.
woensdag 14 september 2022 om 09:14
Goede vergelijking.Susan schreef: ↑14-09-2022 09:05Stel, je wil na lange tijd weer gaan sporten en je man zegt dat je wel mag gaan sporten, maar dat je dan wel moet zorgen dat je binnen een jaar mee kan doen aan de Nederlandse kampioenschappen, zo niet, dan kan je beter nog even doorzoeken naar een andere sportclub. Dan ben je toch ook niet gemotiveerd om echt te beginnen? In tegendeel, dan blijf je zoeken en van uitstel komt afstel, want je legt de lat veel te hoog.
En ook over een eigen onderneming opstarten heb ik dezelfde mening.
woensdag 14 september 2022 om 09:14
Dit is een man die nooit meer hoeft te werken toch?Banaantje82 schreef: ↑14-09-2022 09:12Nee zeker niet! Daar is hij het type niet voor. Hij is altijd bezig en ondernemend. Hij zou dan inderdaad ook weer gaan werken, maar vergat even dat hij dan dus ook nog meer gaat verdienen. En daar dus mooi de extra kinderopvang van kan betalen
Mijn hemel, wat een gezeik om geld dan. Tegenover de moeder van zijn kinderen he.....
woensdag 14 september 2022 om 09:15
Precies dit.LaFleurNoire schreef: ↑14-09-2022 09:13Dat geld kun je uiteraard niet los van hem zien, want dat geld zorgt voor een ontzettend ongelijkwaardige relatie waarbij hij niet van zins lijkt zaken netjes op papier te regelen, waarbij jij dus in precies dezelfde positie zit als de huisvrouwen die hier altijd voor domme, onzelfstandige, profiterende uitvreters worden uitgemaakt en in een verpauperd schimmelflatje driehoog achter terecht komen na de onvermijdelijke scheiding.
Iemand die je op deze manier klein wil houden is geen leuke man. Als hij financieel zo slim is weet hij uiteraard ook donders goed hoe hij het wél goed kan regelen voor je, maar dat doet hij niet.
Die scheiding komt er ooit heus wel. En dan ben je de lul. Big time.
woensdag 14 september 2022 om 09:15
Maar waarom vond hij dan in eerste instantie dat jij de hele kinderopvang zou moeten betalen? Of hij nu wel of niet werkt, ik snap werkelijk niet hoe die gedachte zelfs maar bij hem opkwam, ik vind dat zo raar. Ik snap ook niet dat je iemand die zo redeneert als lief kunt zien. Ik vind iemand die tonnen op de bank heeft staan en dan ook nog eens meteen klaarstaat om het naar verhouding bescheiden salaris van zijn vriendin te innen gewoon een aasgier en echt niet lief.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
woensdag 14 september 2022 om 09:17
De meeste mensen blinken niet ergens in uit maar doen gewoon hun werk. De vraag is of je met een nieuwe studie, waarvan je nu nog niet eens weet wat dat dan zou moeten zijn, wel kunt uitblinken. Een eigen bedrijf is niet voor iedereen weggelegd; je zult toch passie en/of zakelijk inzicht moeten hebben en dat ontbreekt je beide lijkt het. Dan zal je man zich er wel mee bemoeien en ben je nog steeds afhankelijk.Banaantje82 schreef: ↑14-09-2022 08:31Lieve Viva dames, ik wil even heel duidelijk maken dat ik absoluut wel wil werken. Maar tot nu toe is mijn loopbaan niet enorm bijzonder geweest. Ik heb een studie gedaan die ik graag wilde doen, maar waar eigenlijk nooit werk in te vinden is. Vervolgens heb ik allerlei verschillende banen gehad, maar nooit ergens in uit kunnen blinken. Het spaargeld wat ik heb, heb ik voornamelijk verkregen na het verbreken van een eerdere relatie waarna mijn ex mij uit een woning moest kopen.
Ik heb het gevoel dat ik nu in de perfecte positie zit om een carrière switch te maken. Daar is mogelijk een studie voor nodig. En iedereen doet hier heel lullig over dat partner dat voor mij wil betalen, maar dat was volgens mij alleen maar lief bedoeld.
We hebben gister even zitten rekenen wat ik zou verdienen als ik weer terug zou gaan naar het soort werk wat ik voorheen heb gedaan. Partner heeft aangegeven dat kinderen meer naar de opvang moeten als ik ga werken, want hij wil niet alleen 4 volle dagen voor 2 kinderen zorgen (wat ik begrijp). De extra kosten voor kinderopvang zijn bijna even hoog als mijn salaris zou zijn. Daarom wil hij me stimuleren om niet "zomaar" weer een baan aan te nemen, maar om te bekijken welke mogelijkheden er zijn om een hoger inkomen te vergaren. Bijvoorbeeld door het starten van een eigen
Je schrijft dat je je man leuk vindt en dat jullie het goed hebben samen. Maar als ik dit allemaal lees, zijn houding naar jou, denk ik alleen maar: wegwezen.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
