Geld & Recht
alle pijlers
Zijn onze financien eerlijk geregeld? Verschil in vermogen.
zaterdag 10 september 2022 om 10:28
Ik heb even advies nodig van een onpartijdige partij. Disclaimer: ik weet dat ik het beste informatie kan inwinnen bij een financieel adviseur of notaris, maar dat wil ik niet achter de rug van mijn partner om doen. De situatie is als volgt:
Ik heb 10 jaar een relatie met de vader van mijn 2 jonge kinderen (peuter en baby). We hebben een koophuis, waarvan we in het begin naar rato van ons salaris de hypotheek afbetaalden. Partner heeft een goede opleiding gehad en vervolgens een baan gehad waar hij enorm veel verdiende (ik hou het een beetje vaag ivm herkenbaarheid). Hierdoor heeft partner na een aantal jaar onze volledige hypotheek af kunnen betalen.
Partner heeft z'n spaargeld slim belegd in vastgoed en van de rente kunnen we nu makkelijk leven. Hij is daarom gestopt met werken, zodat hij volop kan genieten van onze jonge kinderen. Tijdens de corona crisis ben ik mijn baan verloren. Ik had een creatief beroep, waarmee ik nooit enorm veel verdiende maar wel altijd een eerlijke bijdrage kon leveren aan ons huishouden. Omdat het eigenlijk heel goed beviel dat ik ook meer thuis was, hebben we gezamenlijk besloten dat we allebei voorlopig niet meer gaan werken. We vullen onze dagen nu dus met onze kinderen en andere familie, hobby's, dingen in en om het huis en vooral veel reizen. Heerlijk en ik ben iedere dag dankbaar hiervoor. Op termijn willen we vrijwilligerswerk gaan doen en misschien een b&b beginnen (meer als tijdverdrijf dan om nog meer geld te verdienen).
In ons samenlevingscontract staat opgenomen dat ons huis voor een klein percentage van mij is (het percentage wat ik heb afbetaald) en voor de rest van mijn partner. Daarnaast staat er in het contract dat mijn partner mij 250 euro per maand betaalt zolang ik niet werk en dus geen inkomen heb. Dit bedrag spaarde ik maandelijks voor mezelf toen ik nog een eigen inkomen had en dat zou ik dus anders mislopen. Dit bedrag is puur bedoelt voor mij om te beleggen zodat ik ook eigen vermogen opbouw en een spaarpotje heb mochten we bijvoorbeeld uit elkaar gaan. Ik heb trouwens ook een privé spaarrekening waar zo'n halve ton opstaat, dit heb ik gedurende mijn leven zelf gespaard van mijn salaris.
Ik dacht dat we dit zo goed hadden vastgelegd.. Maar ergens wringt er iets bij mij. Onze financiën zijn altijd strikt gescheiden geweest. Partner wil niet trouwen, omdat hij de toegevoegde waarde niet ziet en niet zit te wachten op het betalen van partneralimentatie mochten we ooit uit elkaar gaan. Hij vindt niet dat ik dan recht heb op het geld waar hij altijd zo hard voor gewerkt heeft en zuinig voor geleefd heeft. Verstandelijk snap ik dit, maar gevoelsmatig niet. Veel dagelijkse financiële keuzes maken we samen: budgetten, waar we wonen, vakanties etc en ik help hem met zijn vastgoedportfolio. We hebben samen veel bezichtigingen gedaan en als er bijvoorbeeld iets gerepareerd of schoongemaakt moet worden dan help ik ook mee. Begrijp me niet verkeerd, hij doet 98% van het werk en heeft ook een zwaardere mentale belasting, omdat het dus uiteindelijk zijn geld is. We hebben samen ook een plan gemaakt voor de toekomst zodat we zoveel mogelijk kunnen sparen en beleggen en we dus allebei niet meer hoeven te werken. Belangrijk om te weten is dat we echt geen miljoenen inkomsten hebben, maar net genoeg om bescheiden luxe van te leven. We wonen in een gewoon huis en rijden een gewone auto.
Wat bij mij wringt, is dat mijn partner zijn financien goed voor elkaar heeft en ieder jaar meer vermogen opbouwt. Hij heeft zijn toekomst veilig gesteld. Maar als we uit elkaar zouden gaan, hou ik er niet veel aan over en kan ik weer onderaan beginnen. Omdat we niet getrouwd zijn, heb ik nergens recht op. Wat waarschijnlijk ook eerlijk is want hij heeft inderdaad keihard gewerkt hiervoor en ik heb op financieel gebied niet veel ingebracht. Dus zolang we samen blijven heb ik een prachtig leven, maar mocht hij me op een dag op straat zetten dan wordt het een ander verhaal. Ik merk dat dit als een soort donkere wolk boven mijn hoofd hangt en dat ik hierdoor een soort teamgevoel mis. Als ik dit met hem bespreek snapt hij het wel en probeert hij me gerust te stellen dat hij altijd zal zorgen voor bijvoorbeeld een dak boven mijn hoofd (en dat van z'n kinderen natuurlijk). Maar hij zegt ook dat ik niets te klagen heb, omdat ik nu een goed leven heb en als het niet bevalt kan ik ook gewoon een baan zoeken. Wat natuurlijk helemaal waar is, alleen hebben we dan niet meer zoveel vrijheid zoals nu.
Ik heb bedacht dat ik mijn spaargeld kan gebruiken om me in te kopen in zijn vastgoed investeringen. Ik zou dan op papier 2% eigenaar zijn. Is dit een goed idee?
Sorry, het is een lang verhaal geworden. Ik hoop hier wat eerlijke meningen te lezen. Heb ik het goed voor elkaar en ben ik een luxe prinses die zeurt of doe ik mezelf te kort en zit ik straks mogelijk met een probleem?
Ik heb 10 jaar een relatie met de vader van mijn 2 jonge kinderen (peuter en baby). We hebben een koophuis, waarvan we in het begin naar rato van ons salaris de hypotheek afbetaalden. Partner heeft een goede opleiding gehad en vervolgens een baan gehad waar hij enorm veel verdiende (ik hou het een beetje vaag ivm herkenbaarheid). Hierdoor heeft partner na een aantal jaar onze volledige hypotheek af kunnen betalen.
Partner heeft z'n spaargeld slim belegd in vastgoed en van de rente kunnen we nu makkelijk leven. Hij is daarom gestopt met werken, zodat hij volop kan genieten van onze jonge kinderen. Tijdens de corona crisis ben ik mijn baan verloren. Ik had een creatief beroep, waarmee ik nooit enorm veel verdiende maar wel altijd een eerlijke bijdrage kon leveren aan ons huishouden. Omdat het eigenlijk heel goed beviel dat ik ook meer thuis was, hebben we gezamenlijk besloten dat we allebei voorlopig niet meer gaan werken. We vullen onze dagen nu dus met onze kinderen en andere familie, hobby's, dingen in en om het huis en vooral veel reizen. Heerlijk en ik ben iedere dag dankbaar hiervoor. Op termijn willen we vrijwilligerswerk gaan doen en misschien een b&b beginnen (meer als tijdverdrijf dan om nog meer geld te verdienen).
In ons samenlevingscontract staat opgenomen dat ons huis voor een klein percentage van mij is (het percentage wat ik heb afbetaald) en voor de rest van mijn partner. Daarnaast staat er in het contract dat mijn partner mij 250 euro per maand betaalt zolang ik niet werk en dus geen inkomen heb. Dit bedrag spaarde ik maandelijks voor mezelf toen ik nog een eigen inkomen had en dat zou ik dus anders mislopen. Dit bedrag is puur bedoelt voor mij om te beleggen zodat ik ook eigen vermogen opbouw en een spaarpotje heb mochten we bijvoorbeeld uit elkaar gaan. Ik heb trouwens ook een privé spaarrekening waar zo'n halve ton opstaat, dit heb ik gedurende mijn leven zelf gespaard van mijn salaris.
Ik dacht dat we dit zo goed hadden vastgelegd.. Maar ergens wringt er iets bij mij. Onze financiën zijn altijd strikt gescheiden geweest. Partner wil niet trouwen, omdat hij de toegevoegde waarde niet ziet en niet zit te wachten op het betalen van partneralimentatie mochten we ooit uit elkaar gaan. Hij vindt niet dat ik dan recht heb op het geld waar hij altijd zo hard voor gewerkt heeft en zuinig voor geleefd heeft. Verstandelijk snap ik dit, maar gevoelsmatig niet. Veel dagelijkse financiële keuzes maken we samen: budgetten, waar we wonen, vakanties etc en ik help hem met zijn vastgoedportfolio. We hebben samen veel bezichtigingen gedaan en als er bijvoorbeeld iets gerepareerd of schoongemaakt moet worden dan help ik ook mee. Begrijp me niet verkeerd, hij doet 98% van het werk en heeft ook een zwaardere mentale belasting, omdat het dus uiteindelijk zijn geld is. We hebben samen ook een plan gemaakt voor de toekomst zodat we zoveel mogelijk kunnen sparen en beleggen en we dus allebei niet meer hoeven te werken. Belangrijk om te weten is dat we echt geen miljoenen inkomsten hebben, maar net genoeg om bescheiden luxe van te leven. We wonen in een gewoon huis en rijden een gewone auto.
Wat bij mij wringt, is dat mijn partner zijn financien goed voor elkaar heeft en ieder jaar meer vermogen opbouwt. Hij heeft zijn toekomst veilig gesteld. Maar als we uit elkaar zouden gaan, hou ik er niet veel aan over en kan ik weer onderaan beginnen. Omdat we niet getrouwd zijn, heb ik nergens recht op. Wat waarschijnlijk ook eerlijk is want hij heeft inderdaad keihard gewerkt hiervoor en ik heb op financieel gebied niet veel ingebracht. Dus zolang we samen blijven heb ik een prachtig leven, maar mocht hij me op een dag op straat zetten dan wordt het een ander verhaal. Ik merk dat dit als een soort donkere wolk boven mijn hoofd hangt en dat ik hierdoor een soort teamgevoel mis. Als ik dit met hem bespreek snapt hij het wel en probeert hij me gerust te stellen dat hij altijd zal zorgen voor bijvoorbeeld een dak boven mijn hoofd (en dat van z'n kinderen natuurlijk). Maar hij zegt ook dat ik niets te klagen heb, omdat ik nu een goed leven heb en als het niet bevalt kan ik ook gewoon een baan zoeken. Wat natuurlijk helemaal waar is, alleen hebben we dan niet meer zoveel vrijheid zoals nu.
Ik heb bedacht dat ik mijn spaargeld kan gebruiken om me in te kopen in zijn vastgoed investeringen. Ik zou dan op papier 2% eigenaar zijn. Is dit een goed idee?
Sorry, het is een lang verhaal geworden. Ik hoop hier wat eerlijke meningen te lezen. Heb ik het goed voor elkaar en ben ik een luxe prinses die zeurt of doe ik mezelf te kort en zit ik straks mogelijk met een probleem?
woensdag 14 september 2022 om 09:19
Ik denk dat hij best wel dondersgoed weet wat hij aan het doen is door al die barrières op te werpen (niet de eerste de beste baan aannemen, maar iets met een hoog salaris; begin voor jezelf; ga een andere opleiding doen) en dat hij dus gewoon helemaal niet wil dat je gaat werken.
En hij wil ook niet dat jij degene bent die hem verlaat en daarom houdt hij het ook zo vaag wat betreft de woonsituatie na een break. Zodat jij dus niet degene bent die weggaat. Als hij degene is die ermee stopt, nou ja, dan ziet hij wel.
En hij wil ook niet dat jij degene bent die hem verlaat en daarom houdt hij het ook zo vaag wat betreft de woonsituatie na een break. Zodat jij dus niet degene bent die weggaat. Als hij degene is die ermee stopt, nou ja, dan ziet hij wel.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
woensdag 14 september 2022 om 09:24
Juist als ie het voor het geld niet hoeft te doen (een baan) dan kan hij zelf toch degene zijn die iets voor bijv 2 dagen per week gaat doen wat hij leuk vindt? Qua betaald werk dan.
En jij dan 3 of 4 dagen werkt zodat je je onafhankelijkheid behoudt én jullie gebruik kunnen maken van de kinderopvang(toeslag).
Hij wordt niet gillend gek van de kinderen de hele dag thuis.
Jij hebt nog eigen inkomsten en hoeft geen "zakgeld" meer te krijgen.
Kun je nog steeds afspreken dat hij grote kosten/uitgaven op zich neemt als dat geld er immers is.
En jij dan 3 of 4 dagen werkt zodat je je onafhankelijkheid behoudt én jullie gebruik kunnen maken van de kinderopvang(toeslag).
Hij wordt niet gillend gek van de kinderen de hele dag thuis.
Jij hebt nog eigen inkomsten en hoeft geen "zakgeld" meer te krijgen.
Kun je nog steeds afspreken dat hij grote kosten/uitgaven op zich neemt als dat geld er immers is.
woensdag 14 september 2022 om 09:30
Heel goed van je TO!Banaantje82 schreef: ↑14-09-2022 09:12Nee zeker niet! Daar is hij het type niet voor. Hij is altijd bezig en ondernemend. Hij zou dan inderdaad ook weer gaan werken, maar vergat even dat hij dan dus ook nog meer gaat verdienen. En daar dus mooi de extra kinderopvang van kan betalen
Gelijkwaardigheid en onafhankelijkheid begint met de juiste eerlijke assertiviteit.
Denk asjeblieft goed na over naar rato betalen. Echt.. niet doen. Wat is er eerlijk aan, als hij er netto niets van voelt en jij wel? Als het geen invloed heeft op zijn pensioenopbouw en toekomstige vangnet en voor jou wel?
Weet je wat ook eerlijk is: zodra jij evenveel verdient en vermogen heb als hij, ga je naar rato meebetalen.
Nogmaals: maak verschil tussen gezamenlijke vaste lasten (g/w/l) en je eigen lasten (zorgverzekering en abonnementen) je gaat daarnaast ook je eigen kleding (en die je kiest voor je kids) betalen. Dus vriend gaat er zowiezo op voor uit.
hetjuistebesluit wijzigde dit bericht op 14-09-2022 09:37
21.20% gewijzigd
woensdag 14 september 2022 om 09:37
Eigen bedrijf en studie zijn natuurlijk ook bij uitstek bezigeheden (of 'hobby's') waar TO de kinderen gewoon naast kan blijven doen. Als ze het even goed inplant, heeft man er verder geen last van.Susan schreef: ↑14-09-2022 09:05Ja, maar hij had überhaupt niet eens moeten opperen dat jij die kinderopvang zou betalen. En zeggen dat jouw salaris precies opgaat aan de kinderopvang en dat je daardoor vooral moet doorzoeken naar iets wat beter betaalt, is gewoon een demotiverende kloteopmerking, want hij snapt ook wel dat je niet "even" een enorm goed betaalde baan hebt als je net pas weer begint. Stap 1 voor jou is nu gewoon weer het arbeidsproces ingaan, solliciteren, iets zoeken wat je leuk vindt voor een aantal dagen per week.
Stel, je wil na lange tijd weer gaan sporten en je man zegt dat je wel mag gaan sporten, maar dat je dan wel moet zorgen dat je binnen een jaar mee kan doen aan de Nederlandse kampioenschappen, zo niet, dan kan je beter nog even doorzoeken naar een andere sportclub. Dan ben je toch ook niet gemotiveerd om echt te beginnen? In tegendeel, dan blijf je zoeken en van uitstel komt afstel, want je legt de lat veel te hoog.
En dat hele idee van een eigen bedrijf lijkt me ook bullshit. Dat is leuk als het vanuit jezelf komt, niet als je man je dat oplegt. Stel, je gaat dat doen, mag het dan nog iets zijn wat echt je interesse heeft of komt hij dan ook weer in je nek hijgen dat het wel iets moet zijn wat flink veel geld oplevert, want de kinderopvang, en anders stelt het naast zijn salaris niks voor?
Zijn rol hierin vind ik echt heel dubieus, hoor. Hij komt heel genereus over aan de buitenkant, op het allereerste gezicht, maar hij heeft echt wel een dubbele agenda.
woensdag 14 september 2022 om 09:41
Een eigen bedrijf waarmee ze het inkomen genereert dat hij voor ogen heeft, moet ze ook tegelijkertijd maar zien als een hobby die ze makkelijk naast de kinderen kan doen? Dat studeren idem dito. Waarom zou zij zich in allerlei bochten moeten wringen om te zorgen dat hij er vooral geen last van heeft? Die man is enorm flexibel, heeft alle tijd en al het geld van de wereld?
Sowieso, waarom die term hobby er tussen aanhalingstekens bij? Ik vind dat echt heel denigrerend zeker naar een vrouw die graag terug de arbeidsmarkt op wil en zich toch al minderwaardig voelt naast haar man.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
woensdag 14 september 2022 om 09:43
Oh, ik was niet duidelijk denk ik. Ik schreef vanuit het -vermoedelijke-perspectief van deze man, niet hoe ik er zelf over denk.Susan schreef: ↑14-09-2022 09:41Een eigen bedrijf waarmee ze het inkomen genereert dat hij voor ogen heeft, moet ze ook tegelijkertijd maar zien als een hobby die ze makkelijk naast de kinderen kan doen? Dat studeren idem dito. Waarom zou zij zich in allerlei bochten moeten wringen om te zorgen dat hij er vooral geen last van heeft? Die man is enorm flexibel, heeft alle tijd en al het geld van de wereld?
Sowieso, waarom die term hobby er tussen aanhalingstekens bij? Ik vind dat echt heel denigrerend zeker naar een vrouw die graag terug de arbeidsmarkt op wil en zich toch al minderwaardig voelt naast haar man.
woensdag 14 september 2022 om 09:45
Wat een berekenend type, die man van jou. Betreffen die slimme investeringen uit de OP misschien mondkapjes?
Er is al veel over geschreven, maar nog een overweging om lekker te gaan werken is dat je je daarmee verzekert tegen arbeidsongeschiktheid.
Als je ziek wordt, de keus niet eens meer hébt om al dan niet te werken, dan heb je in elk geval een inkomen.
Er is al veel over geschreven, maar nog een overweging om lekker te gaan werken is dat je je daarmee verzekert tegen arbeidsongeschiktheid.
Als je ziek wordt, de keus niet eens meer hébt om al dan niet te werken, dan heb je in elk geval een inkomen.
Dag is nooit zo nat of zun schient aaltied wat.
woensdag 14 september 2022 om 09:48
O oké, in dat geval denk ik dat je wel eens gelijk zou kunnen hebben.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
woensdag 14 september 2022 om 09:57
Hier in het nieuws het verhaal van meewerkende partners die bij scheiding met niks achterblijven. Bedrijf op zijn naam vanwege belastingvoordeel, dat bedrijf is het pensioen, en nooit arbeidsongeschiktheidsverzekering want te duur. Bij scheiding heeft hij het bedrijf, het pensioen en het inkomen. Zij, inmiddels arbeidsongeschikt, komt niet in aanmerking voor de ziektewet maar ook niet voor bijstand vanwege de partneralimentatie die ze niet krijgt.
Echt, maak jezelf niet zo afhankelijk van de grillen van je partner.
Echt, maak jezelf niet zo afhankelijk van de grillen van je partner.
Dag is nooit zo nat of zun schient aaltied wat.
woensdag 14 september 2022 om 10:14
Hier kost een dag crèche per kind 465 euro per maand. Reken dan ook nog dat je meestal over een euro per uur niets terug krijgt want boven het maximale tarief (zitten alle crèches hier). Dan zit je zo op 500 euro netto kosten per dag per maand. Dat is dus fulltime 2500 euro netto en dat is veel geld.fashionvictim schreef: ↑14-09-2022 08:46je zegt wel dat je wel wil werken, maar je grijpt echt elk mogelijk excuus onder de zon aan om uit te leggen waarom je het vooral niet moet doen.
Bovenstaande lijkt me echt onzin, voor het tweede kind krijg je ten eerste meer terug, en ten tweede krijg je met een inkomen hoger dan 2 ton nog 33,3% voor het eerste kind en 67,1% voor het tweede kind aan KOT.
woensdag 14 september 2022 om 10:17
Anna75 schreef: ↑14-09-2022 09:45Wat een berekenend type, die man van jou. Betreffen die slimme investeringen uit de OP misschien mondkapjes?
Er is al veel over geschreven, maar nog een overweging om lekker te gaan werken is dat je je daarmee verzekert tegen arbeidsongeschiktheid.
Als je ziek wordt, de keus niet eens meer hébt om al dan niet te werken, dan heb je in elk geval een inkomen.
Nou echt wat een exemplaar. Aan zijn argumentatie kan je al zien dat hij alleen met zichzelf het beste voor heeft. Het wordt tijd dat jij dat ook gaat doen TO.
woensdag 14 september 2022 om 10:43
Ik denk nog steeds niet per se dat hij er geen leuker mens door is geworden, maar de verhoudingen zijn compleet zoek. Het geld en de vrijheid van hem en de complete financiele afhankelijkheid van haar, maken dat deze relatie per definitie niet (meer) gelijkwaardig is. En zelfs al krijgt to eigen inkomen, dan nog zal er geen sprake zijn van gelijkwaardigheid. Want hij kan alle dagen thuiszitten en vrij kiezen wat hij daarmee doet, terwijl er geld blijft groeien en binnenkomen. En zij heeft die vrijheid niet. Kortom, alles in jullie relatie zit scheef door deze posities die jullie hebben.
Ik zou het even met je man niet meer hebben over geld, maar ik zou relatiegesprekken gaan voeren met iemand om te kijken of hij dit ook kan zien en dan moeten jullie het gesprek aangaan samen of jullie wat dichter naar elkaar kunnen komen. Het maakt feitelijk niet uit in welke percentages jullie dit financieel of qua vrije tijd oplossen, want nu neigt de strijd te gaan naar cijfertjes (ja, maar jij, en als jij niet dit dan ik niet dat). Dan ben je al bezig de wapenfeiten te pakken. Maar daar gaat het nu niet over, want dit is zo'n vrij zeldzaam voorkomende gekke situatie, dat je dan verdwaalt. Het gaat erom dat zowel jij begrip en inzicht gaat krijgen voor hem en zijn (onuitgesproken) zorgen. En dat hij andersom gaat inleven hoe deze positie in jullie relatie jou beïnvloed. En dan maakt het feitelijk niet uit welke oplossing jullie kiezen, maar ik heb nu het idee dat geen van jullie zich eigenlijk echt gehoord voelt en beiden nu aan het verdedigen zijn naar elkaar.
woensdag 14 september 2022 om 10:44
Pffff wat een rare gedachte heeft je partner. Allereerst zou ik eens gewoon gaan solliciteren en terug gaan werken in of je vakgebied of al het andere war je kan ipv nadenken over wat je wil, welke studie en wel/geen eigen bedrijf. Een eigen bedrijf is niet zomaar een beetje aan hobbyen natuurlijk. Tenminste niet wanneer je dit serieus overweegt. Dan zeg je hey schat ik heb werk gevonden voor 3 dagen, ik zorg de andere 2 dagen voor de kinderen en jij die 3 dagen dat ik werk. Plus het huishouden gaan we samen doen. Dan de gezamenlijke kosten verdelen naar rato en de rest voor jezelf opzij zetten voor je eigen leuke dingen. Als het eenmaal zover is gaat hij echt niet moeilijk doen over het betalen van vakanties. Doet hij dat wel dan is het een lul en zoek je je eigen woonruimte. Maar echt, mijn advies is ga zsm weer gewoon lekker aan het werk. En je hoeft niet ergens in uit te blinken maar je moet wel leren zelfstandig te zijn en je eigen broek op kunnen houden.
woensdag 14 september 2022 om 10:49
Dat snap ik ook heel goed. Kijk, de man zit niet thuis omdat hij dolgraag in z'n up thuisblijfpapa wilde zijn. Hij zit thuis omdat het A: financieel mogelijk was en B: het gezellig vond als gezin, dus met gedeelde zorg. Kan me goed voorstellen dat dat anders voelt als je het in de werkweek van je vrouw alleen moet doen, terwijl dat nooit het uitgangspunt was.Banaantje82 schreef: ↑14-09-2022 09:04Oh en over het 4 dagen met de kinderen thuis zitten, dat zou ik ook echt niet willen. Ik zou gillend gek worden. Nu doen we het samen, kan je elkaar afwisselen. Dus dat snap ik van hem.
woensdag 14 september 2022 om 10:50
Ik krijg echt een heel naar gevoel erbij.Susan schreef: ↑14-09-2022 09:15Maar waarom vond hij dan in eerste instantie dat jij de hele kinderopvang zou moeten betalen? Of hij nu wel of niet werkt, ik snap werkelijk niet hoe die gedachte zelfs maar bij hem opkwam, ik vind dat zo raar. Ik snap ook niet dat je iemand die zo redeneert als lief kunt zien. Ik vind iemand die tonnen op de bank heeft staan en dan ook nog eens meteen klaarstaat om het naar verhouding bescheiden salaris van zijn vriendin te innen gewoon een aasgier en echt niet lief.
woensdag 14 september 2022 om 10:56
Nou, ik vind hem wel heel erg de houding hebben van 'ik zit met al mijn vergaarde geld op een fluwelen kussentje en wil vooral het makkelijke leven leiden dat ik voor mezelf in gedachte heb' en dat is het allerbelangrijkste. Ook als TO weer gaat werken draait het er vooral om dat het voor hem zo makkelijk mogelijk is.Singlejingle schreef: ↑14-09-2022 10:43Ik denk nog steeds niet per se dat hij er geen leuker mens door is geworden,
Hij hinkt ook heel erg op twee gedachten: dat thuis zitten is blijkbaar toch echt alleen leuk als TO ook thuis is, zodat hij niet alles alleen hoeft te doen, maar van de financiële zekerheid die je gewoon nodig hebt om dat leven te kunnen leiden wil hij niks delen. Consequentie is dat zij dan dus weer moet gaan werken om die financiële zekerheid wel op te bouwen, maar dan wordt het voor hem allemaal weer minder leuk en daar wil hij dan op de een of andere manier compensatie voor zien en in elk geval een heel dikke vinger in de pap hebben.
Echt leuk kan ik zijn houding echt niet noemen.
Het is gewoon ook een heel uitzonderlijke situatie, zo jong al niet meer hoeven werken, en dat dwingt TO in een heel vreemde positie.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
woensdag 14 september 2022 om 10:58
Dus die gezelligheid bestaat alleen bij gratie van het ook thuiszitten van TO. Dus als hij die situatie wil voortzetten moet daar zekerheid voor haar tegenover staan. Het is het een of het ander. Het slaat echt nergens op dat als zij deze gammele situatie niet wil, zij dan maar moet opdraaien voor de kinderopvang, wat hij in eerste instantie dus wel vond.Singlejingle schreef: ↑14-09-2022 10:49Dat snap ik ook heel goed. Kijk, de man zit niet thuis omdat hij dolgraag in z'n up thuisblijfpapa wilde zijn. Hij zit thuis omdat het A: financieel mogelijk was en B: het gezellig vond als gezin, dus met gedeelde zorg. Kan me goed voorstellen dat dat anders voelt als je het in de werkweek van je vrouw alleen moet doen, terwijl dat nooit het uitgangspunt was.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
woensdag 14 september 2022 om 11:00
En los van jullie mogelijkheden om thuis te zitten hele dagen: is dat ook iets wat je als voorbeeld mee wilt geven aan je kinderen? Ze zijn nu nog klein en zullen daar op deze leeftijd later geen herinneringen aan hebben. Maar jullie kinderen worden ook ooit eens tieners en jong volwassenen en het voorbeeld dat jullie geven met eigen gedrag is wat onbewust een blauwdruk wordt wat voor hen normaal is. Voor hen zal het normaal zijn (als je zo door blijft gaan) dat je met hele dagen thuiszitten een riant leven kunt leiden. Terwijl we allemaal weten dat dat voor 98% van de mensen niet geldt. Daar kun je best wel depressieve mensen van krijgen. Veel mensen doen het namelijk erg goed op het gevoel dat ze nuttig en nodig zijn en dat hun bijdrage belangrijk is. Maar veel mensen zijn ook ergens lui aangelegd, dat als het niet hóeft, ze vaak kiezen voor de makkelijke weg. Zeker als ze dit al van jongsaf aan zien als de normaalste zaak vd wereld. Je moet dan echt vanuit jezelf een ondernemend typetje zijn om daar anders mee om te gaan.Banaantje82 schreef: ↑14-09-2022 09:12Nee zeker niet! Daar is hij het type niet voor. Hij is altijd bezig en ondernemend. Hij zou dan inderdaad ook weer gaan werken, maar vergat even dat hij dan dus ook nog meer gaat verdienen. En daar dus mooi de extra kinderopvang van kan betalen
Ik zou -voor je kinderen- echt kijken welke normen en waarden jullie ze op de lange termijn willen meegeven. En vrouw, voor jou specifiek, ik zou echt voor je eigenwaarde, je kracht en geloof in jezelf, gaan werken. Je zult zien dat als je eenmaal een tijdje bezig bent, dit je vleugels kan geven. Je hebt de luxe dat je geen kutbaantje hoeft te nemen, maar begin gewoon. Maakt feitelijk niet uit wat je gaat doen. Als jij in beweging komt, dan ga je zien dat alles weer gaat stromen. Dan krijg je weer zin, dan voel je weer wat je leuk vindt, waar je goed in bent, wat je absoluut niet wil, waar je interesse naar uitgaat. Je weet hoe balletjes kunnen rollen he? Die rollen alle kanten op, juist omdat als je eenmaal weer de vibes te pakken krijgt, je makkelijk van het een naar het andere gaat en voor je het weet ben je jaren verder en doe je dingen die je (nu) niet voor mogelijk dacht. Maar thuisblijven verlamd heel erg.
woensdag 14 september 2022 om 11:01
Dat snap ik ook heel goed, maar toch niet als je daardoor je partner compleet van JOU afhankelijk maakt? Nu lijkt het bijna alsof hij zijn vrouw er ook nog voor betaalt. Ik vind het alleen te zwaar, de hele tijd met die kinderen, het huishouden ligt me niet. Weet je wat? Partner ook thuis en ze krijgt 250 euro salaris per maand...Singlejingle schreef: ↑14-09-2022 10:49Dat snap ik ook heel goed. Kijk, de man zit niet thuis omdat hij dolgraag in z'n up thuisblijfpapa wilde zijn. Hij zit thuis omdat het A: financieel mogelijk was en B: het gezellig vond als gezin, dus met gedeelde zorg. Kan me goed voorstellen dat dat anders voelt als je het in de werkweek van je vrouw alleen moet doen, terwijl dat nooit het uitgangspunt was.
woensdag 14 september 2022 om 11:03
woensdag 14 september 2022 om 11:03
Precies.Elfilin schreef: ↑14-09-2022 11:01Dat snap ik ook heel goed, maar toch niet als je daardoor je partner compleet van JOU afhankelijk maakt? Nu lijkt het bijna alsof hij zijn vrouw er ook nog voor betaalt. Ik vind het alleen te zwaar, de hele tijd met die kinderen, het huishouden ligt me niet. Weet je wat? Partner ook thuis en ze krijgt 250 euro salaris per maand...
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
woensdag 14 september 2022 om 11:06
Oké dan: het is voor een jonge vrouw met twee kleine kinderen vrij uitzonderlijk om een partner te hebben die al volledig thuis zit.
Ik vermoed dat hij niet al in de zestig is, maar goed, ja, het zou kunnen.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
woensdag 14 september 2022 om 11:08
Ik krijg het beeld van een extreem egocentrisch en verwend iemand, die vriend van TO. Hij werkt niet, maar wil ook niet teveel in zijn eentje voor de kinderen zorgen. Het feit dat hij het al probeert, om de opvangkosten bij TO te droppen terwijl hij notabene thuis is. Ik zou furieus. Hij is heus wel slim genoeg om te weten dat dit niet klopt maar hij dacht zeker; ach ik probeer het gewoon.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
