Geld & Recht
alle pijlers
Zijn onze financien eerlijk geregeld? Verschil in vermogen.
zaterdag 10 september 2022 om 10:28
Ik heb even advies nodig van een onpartijdige partij. Disclaimer: ik weet dat ik het beste informatie kan inwinnen bij een financieel adviseur of notaris, maar dat wil ik niet achter de rug van mijn partner om doen. De situatie is als volgt:
Ik heb 10 jaar een relatie met de vader van mijn 2 jonge kinderen (peuter en baby). We hebben een koophuis, waarvan we in het begin naar rato van ons salaris de hypotheek afbetaalden. Partner heeft een goede opleiding gehad en vervolgens een baan gehad waar hij enorm veel verdiende (ik hou het een beetje vaag ivm herkenbaarheid). Hierdoor heeft partner na een aantal jaar onze volledige hypotheek af kunnen betalen.
Partner heeft z'n spaargeld slim belegd in vastgoed en van de rente kunnen we nu makkelijk leven. Hij is daarom gestopt met werken, zodat hij volop kan genieten van onze jonge kinderen. Tijdens de corona crisis ben ik mijn baan verloren. Ik had een creatief beroep, waarmee ik nooit enorm veel verdiende maar wel altijd een eerlijke bijdrage kon leveren aan ons huishouden. Omdat het eigenlijk heel goed beviel dat ik ook meer thuis was, hebben we gezamenlijk besloten dat we allebei voorlopig niet meer gaan werken. We vullen onze dagen nu dus met onze kinderen en andere familie, hobby's, dingen in en om het huis en vooral veel reizen. Heerlijk en ik ben iedere dag dankbaar hiervoor. Op termijn willen we vrijwilligerswerk gaan doen en misschien een b&b beginnen (meer als tijdverdrijf dan om nog meer geld te verdienen).
In ons samenlevingscontract staat opgenomen dat ons huis voor een klein percentage van mij is (het percentage wat ik heb afbetaald) en voor de rest van mijn partner. Daarnaast staat er in het contract dat mijn partner mij 250 euro per maand betaalt zolang ik niet werk en dus geen inkomen heb. Dit bedrag spaarde ik maandelijks voor mezelf toen ik nog een eigen inkomen had en dat zou ik dus anders mislopen. Dit bedrag is puur bedoelt voor mij om te beleggen zodat ik ook eigen vermogen opbouw en een spaarpotje heb mochten we bijvoorbeeld uit elkaar gaan. Ik heb trouwens ook een privé spaarrekening waar zo'n halve ton opstaat, dit heb ik gedurende mijn leven zelf gespaard van mijn salaris.
Ik dacht dat we dit zo goed hadden vastgelegd.. Maar ergens wringt er iets bij mij. Onze financiën zijn altijd strikt gescheiden geweest. Partner wil niet trouwen, omdat hij de toegevoegde waarde niet ziet en niet zit te wachten op het betalen van partneralimentatie mochten we ooit uit elkaar gaan. Hij vindt niet dat ik dan recht heb op het geld waar hij altijd zo hard voor gewerkt heeft en zuinig voor geleefd heeft. Verstandelijk snap ik dit, maar gevoelsmatig niet. Veel dagelijkse financiële keuzes maken we samen: budgetten, waar we wonen, vakanties etc en ik help hem met zijn vastgoedportfolio. We hebben samen veel bezichtigingen gedaan en als er bijvoorbeeld iets gerepareerd of schoongemaakt moet worden dan help ik ook mee. Begrijp me niet verkeerd, hij doet 98% van het werk en heeft ook een zwaardere mentale belasting, omdat het dus uiteindelijk zijn geld is. We hebben samen ook een plan gemaakt voor de toekomst zodat we zoveel mogelijk kunnen sparen en beleggen en we dus allebei niet meer hoeven te werken. Belangrijk om te weten is dat we echt geen miljoenen inkomsten hebben, maar net genoeg om bescheiden luxe van te leven. We wonen in een gewoon huis en rijden een gewone auto.
Wat bij mij wringt, is dat mijn partner zijn financien goed voor elkaar heeft en ieder jaar meer vermogen opbouwt. Hij heeft zijn toekomst veilig gesteld. Maar als we uit elkaar zouden gaan, hou ik er niet veel aan over en kan ik weer onderaan beginnen. Omdat we niet getrouwd zijn, heb ik nergens recht op. Wat waarschijnlijk ook eerlijk is want hij heeft inderdaad keihard gewerkt hiervoor en ik heb op financieel gebied niet veel ingebracht. Dus zolang we samen blijven heb ik een prachtig leven, maar mocht hij me op een dag op straat zetten dan wordt het een ander verhaal. Ik merk dat dit als een soort donkere wolk boven mijn hoofd hangt en dat ik hierdoor een soort teamgevoel mis. Als ik dit met hem bespreek snapt hij het wel en probeert hij me gerust te stellen dat hij altijd zal zorgen voor bijvoorbeeld een dak boven mijn hoofd (en dat van z'n kinderen natuurlijk). Maar hij zegt ook dat ik niets te klagen heb, omdat ik nu een goed leven heb en als het niet bevalt kan ik ook gewoon een baan zoeken. Wat natuurlijk helemaal waar is, alleen hebben we dan niet meer zoveel vrijheid zoals nu.
Ik heb bedacht dat ik mijn spaargeld kan gebruiken om me in te kopen in zijn vastgoed investeringen. Ik zou dan op papier 2% eigenaar zijn. Is dit een goed idee?
Sorry, het is een lang verhaal geworden. Ik hoop hier wat eerlijke meningen te lezen. Heb ik het goed voor elkaar en ben ik een luxe prinses die zeurt of doe ik mezelf te kort en zit ik straks mogelijk met een probleem?
Ik heb 10 jaar een relatie met de vader van mijn 2 jonge kinderen (peuter en baby). We hebben een koophuis, waarvan we in het begin naar rato van ons salaris de hypotheek afbetaalden. Partner heeft een goede opleiding gehad en vervolgens een baan gehad waar hij enorm veel verdiende (ik hou het een beetje vaag ivm herkenbaarheid). Hierdoor heeft partner na een aantal jaar onze volledige hypotheek af kunnen betalen.
Partner heeft z'n spaargeld slim belegd in vastgoed en van de rente kunnen we nu makkelijk leven. Hij is daarom gestopt met werken, zodat hij volop kan genieten van onze jonge kinderen. Tijdens de corona crisis ben ik mijn baan verloren. Ik had een creatief beroep, waarmee ik nooit enorm veel verdiende maar wel altijd een eerlijke bijdrage kon leveren aan ons huishouden. Omdat het eigenlijk heel goed beviel dat ik ook meer thuis was, hebben we gezamenlijk besloten dat we allebei voorlopig niet meer gaan werken. We vullen onze dagen nu dus met onze kinderen en andere familie, hobby's, dingen in en om het huis en vooral veel reizen. Heerlijk en ik ben iedere dag dankbaar hiervoor. Op termijn willen we vrijwilligerswerk gaan doen en misschien een b&b beginnen (meer als tijdverdrijf dan om nog meer geld te verdienen).
In ons samenlevingscontract staat opgenomen dat ons huis voor een klein percentage van mij is (het percentage wat ik heb afbetaald) en voor de rest van mijn partner. Daarnaast staat er in het contract dat mijn partner mij 250 euro per maand betaalt zolang ik niet werk en dus geen inkomen heb. Dit bedrag spaarde ik maandelijks voor mezelf toen ik nog een eigen inkomen had en dat zou ik dus anders mislopen. Dit bedrag is puur bedoelt voor mij om te beleggen zodat ik ook eigen vermogen opbouw en een spaarpotje heb mochten we bijvoorbeeld uit elkaar gaan. Ik heb trouwens ook een privé spaarrekening waar zo'n halve ton opstaat, dit heb ik gedurende mijn leven zelf gespaard van mijn salaris.
Ik dacht dat we dit zo goed hadden vastgelegd.. Maar ergens wringt er iets bij mij. Onze financiën zijn altijd strikt gescheiden geweest. Partner wil niet trouwen, omdat hij de toegevoegde waarde niet ziet en niet zit te wachten op het betalen van partneralimentatie mochten we ooit uit elkaar gaan. Hij vindt niet dat ik dan recht heb op het geld waar hij altijd zo hard voor gewerkt heeft en zuinig voor geleefd heeft. Verstandelijk snap ik dit, maar gevoelsmatig niet. Veel dagelijkse financiële keuzes maken we samen: budgetten, waar we wonen, vakanties etc en ik help hem met zijn vastgoedportfolio. We hebben samen veel bezichtigingen gedaan en als er bijvoorbeeld iets gerepareerd of schoongemaakt moet worden dan help ik ook mee. Begrijp me niet verkeerd, hij doet 98% van het werk en heeft ook een zwaardere mentale belasting, omdat het dus uiteindelijk zijn geld is. We hebben samen ook een plan gemaakt voor de toekomst zodat we zoveel mogelijk kunnen sparen en beleggen en we dus allebei niet meer hoeven te werken. Belangrijk om te weten is dat we echt geen miljoenen inkomsten hebben, maar net genoeg om bescheiden luxe van te leven. We wonen in een gewoon huis en rijden een gewone auto.
Wat bij mij wringt, is dat mijn partner zijn financien goed voor elkaar heeft en ieder jaar meer vermogen opbouwt. Hij heeft zijn toekomst veilig gesteld. Maar als we uit elkaar zouden gaan, hou ik er niet veel aan over en kan ik weer onderaan beginnen. Omdat we niet getrouwd zijn, heb ik nergens recht op. Wat waarschijnlijk ook eerlijk is want hij heeft inderdaad keihard gewerkt hiervoor en ik heb op financieel gebied niet veel ingebracht. Dus zolang we samen blijven heb ik een prachtig leven, maar mocht hij me op een dag op straat zetten dan wordt het een ander verhaal. Ik merk dat dit als een soort donkere wolk boven mijn hoofd hangt en dat ik hierdoor een soort teamgevoel mis. Als ik dit met hem bespreek snapt hij het wel en probeert hij me gerust te stellen dat hij altijd zal zorgen voor bijvoorbeeld een dak boven mijn hoofd (en dat van z'n kinderen natuurlijk). Maar hij zegt ook dat ik niets te klagen heb, omdat ik nu een goed leven heb en als het niet bevalt kan ik ook gewoon een baan zoeken. Wat natuurlijk helemaal waar is, alleen hebben we dan niet meer zoveel vrijheid zoals nu.
Ik heb bedacht dat ik mijn spaargeld kan gebruiken om me in te kopen in zijn vastgoed investeringen. Ik zou dan op papier 2% eigenaar zijn. Is dit een goed idee?
Sorry, het is een lang verhaal geworden. Ik hoop hier wat eerlijke meningen te lezen. Heb ik het goed voor elkaar en ben ik een luxe prinses die zeurt of doe ik mezelf te kort en zit ik straks mogelijk met een probleem?
woensdag 14 september 2022 om 12:08
Ik vind de man van TO ook niet fout hoor! Hij heeft zijn schaapjes op het droge en dat heeft hij knap gedaan in deze tijd. En dat TO daarvan mee kan profiteren is ook helemaal fijn echter TO zelf vind de situatie niet zo fijn meer voor een wat als... dus denk ik dat TO gewoon lekker 3 dagen moet gaan werken per week en op haar manier bijdragen aan de vaste lasten. 2 dagen alleen voor de kinderen zorgen zodat haar partner die 2 dagen zijn ding kan doen en de overige 3 dagen voor de kinderen zorgt. Het weekend kunnen ze dan samen leuke dingen doen. Huishouden verdelen en als partner zijn deel niet wil doen huurt hij zelf een schoonmaakster in voor zijn deel. En ik denk dat uiteindelijk met vakanties of uit eten het allemaal wel los zou lopen.
Uiteindelijk ben je samen en is het op dit moment dan geld van beiden om leuke dingen mee te doen. Het gaat erom wanneer er iets gebeurd dat TO op haar eigen benen kan staan. Ik zou ook niet een bom onder de verder goeie relatie leggen want dat zou ook zonde zijn. Maar 3 dagen per week werken is natuurlijk nog steeds erg luxe als je daarnaast nog van allerlei leuke dingen kunt doen zonder echt naar geld te hoeven kijken.
Uiteindelijk ben je samen en is het op dit moment dan geld van beiden om leuke dingen mee te doen. Het gaat erom wanneer er iets gebeurd dat TO op haar eigen benen kan staan. Ik zou ook niet een bom onder de verder goeie relatie leggen want dat zou ook zonde zijn. Maar 3 dagen per week werken is natuurlijk nog steeds erg luxe als je daarnaast nog van allerlei leuke dingen kunt doen zonder echt naar geld te hoeven kijken.
woensdag 14 september 2022 om 12:16
Je laatste post deel ik Susan. Ik denk inderdaad ook dat de situatie fout is en ik denk ook dat er een portie eigenbelang bij zit. Dat op zichzelf is niet fout, want dat doen we allemaal. Ook bij to zit er eigenbelang. Dat geeft allemaal niet. Maar to moet idd goed bij zichzelf te raden gaan. De uitspraken van haar man kunnen haar vleugellam maken, zeker als ze zelf nogal twijfelt. De intentie is vast goed, alleen dat werkt misschien voor hem, maar kan voor haar een averechts effect hebben. Hij bekijkt het zakelijk en nuchter. Maar zij heeft andere motieven om te gaan werken. Dat goede salaris en effectiviteit is bijzaak boven de zelfstandigheid. Het een sluit het ander niet uit, maar als iets alleen maar nut heeft als het goed rendement haalt, dan zijn veel initiatieven al bij voorbaat nutteloos en dat is natuurlijk bullshit.
woensdag 14 september 2022 om 12:18
maar haar man 'werkt', hij melkt huisjesSusan schreef: ↑14-09-2022 11:58Ja nou dat dus. Ik denk dat de enige werkbare oplossing is dat ze allebei weer gaan werken en naar rato bijdragen aan de vaste lasten, huishouden en zorg en dan heeft hij veel en veel meer achter de hand, maar daar doe je niks aan. Wel vind ik dat hij moet vastleggen hoeveel TO heeft geïnvesteerd in dat huis, en dat ze daar iets mee moeten. Dat dat geld nu gewoon verdwenen is lijkt me ook niet helemaal eerlijk.
woensdag 14 september 2022 om 12:19
Ze wil dat, mochten ze uit elkaar gaan, hij niet mag stoppen haar die luxe te geven. Daar komt het op neer eigenlijk.
woensdag 14 september 2022 om 12:28
Eigenlijk krijg jij dus 250 euro per maand betaald voor het zorgen voor jullie kleine kinderen. Ze zijn nog heel klein, dus dat is intens en staat m.i. gelijk aan een drukke baan. Is hij wel eens een volle dag alleen met de kinderen? En gaat je oudste naar een peuterspeelzaal -volle bak doen zodra het kan, door hem bekostigd!- en wanneer naar de basisschool? En wat doet hij eigenlijk verder met zijn tijd?
Er is al veel zinnigs geschreven, ik kan me echt voorstellen dat je hier zelf e.e.a. moet uitproberen voor je een goede balans hebt gevonden. Wat ik persoonlijk als ik jou was meteen zou doen, is óf voor 2 dagen per week een baan zoeken óf je inschrijven als zzp'er in jouw vakgebied. Bij dat laatste heb je geen ellenlang gat in je cv en zorg je ervoor dat je bijvoorbeeld 2 x per jaar een artikel schrijft (vakbladen en blogs staan vaak te bedelen om originele content, van zorgsector tot techniek tot crea. Daar hoef je geen professor voor te zijn noch academisch opgeleid). Over een gat in je cv zou ik dan ook weer niet te spastisch doen, maar je jongste wordt ook een keer 1 jaar en je oudste gaat naar school.
Verder is het wel jullie eigen keuze. Echte tijd en aandacht kunnen besteden aan vrijwilligerswerk, aan projecten, dat is harstikke waardevol en niks om je voor te schamen.
Er is al veel zinnigs geschreven, ik kan me echt voorstellen dat je hier zelf e.e.a. moet uitproberen voor je een goede balans hebt gevonden. Wat ik persoonlijk als ik jou was meteen zou doen, is óf voor 2 dagen per week een baan zoeken óf je inschrijven als zzp'er in jouw vakgebied. Bij dat laatste heb je geen ellenlang gat in je cv en zorg je ervoor dat je bijvoorbeeld 2 x per jaar een artikel schrijft (vakbladen en blogs staan vaak te bedelen om originele content, van zorgsector tot techniek tot crea. Daar hoef je geen professor voor te zijn noch academisch opgeleid). Over een gat in je cv zou ik dan ook weer niet te spastisch doen, maar je jongste wordt ook een keer 1 jaar en je oudste gaat naar school.
Verder is het wel jullie eigen keuze. Echte tijd en aandacht kunnen besteden aan vrijwilligerswerk, aan projecten, dat is harstikke waardevol en niks om je voor te schamen.
woensdag 14 september 2022 om 12:30
Als iemand in het vastgoed zit en inkomen genereert vanuit de verhuur is dat nog niet per definitie een huisjesmelker. Wel mee eens dat het niet per definitie "werken" is en het zal ook niet als dusdanig worden gezien als TO wel gaat werken en zij bijv. een beroep zouden willen doen op kinderopvang(toeslag). Dat is wel echt een groot nadeel.
woensdag 14 september 2022 om 12:49
Ik geef al antwoord in mijn post.
Dag is nooit zo nat of zun schient aaltied wat.
woensdag 14 september 2022 om 12:55
Het lijkt me heel moeilijk om in deze situatie gelijkwaardigheid te creeeren zonder te trouwen in gemeenschap van goederen, of met een prenup waarin alle wat-als situaties vastgelegd worden.
Als TO gaat werken zal zij a) moeten werken en haar man niet, en b) nog altijd minder te besteden hebben dan hij. Dan zal hij dus alsnog financieel moeten bijspringen als ze duur op vakantie willen, als de kinderen een beugel moeten of als zij een paard wil kopen om samen te kunnen rijden, ik noem maar wat. Dan is er geen sprake van gelijkwaardigheid en blijft de een afhankelijk van de ander. De meeste mensen in die situatie kiezen dan niet voor twee weken kamperen in Luxemburg in de zomervakantie, omdat dat past binnen het budget van de minst verdienende. Als je met elkaar verder wilt zou je allebei even zorgeloos moeten kunnen leven, in de wetenschap dat je je levensstandaard kunt behouden als de relatie over mocht gaan. Als je dan ter zelfontplooiing gaat werken is dat prima, maar er hoeft dan verder niet over verdeling van de financiën geneuzeld te worden. Dan gaat dat ook op de grote hoop.
Als TO gaat werken zal zij a) moeten werken en haar man niet, en b) nog altijd minder te besteden hebben dan hij. Dan zal hij dus alsnog financieel moeten bijspringen als ze duur op vakantie willen, als de kinderen een beugel moeten of als zij een paard wil kopen om samen te kunnen rijden, ik noem maar wat. Dan is er geen sprake van gelijkwaardigheid en blijft de een afhankelijk van de ander. De meeste mensen in die situatie kiezen dan niet voor twee weken kamperen in Luxemburg in de zomervakantie, omdat dat past binnen het budget van de minst verdienende. Als je met elkaar verder wilt zou je allebei even zorgeloos moeten kunnen leven, in de wetenschap dat je je levensstandaard kunt behouden als de relatie over mocht gaan. Als je dan ter zelfontplooiing gaat werken is dat prima, maar er hoeft dan verder niet over verdeling van de financiën geneuzeld te worden. Dan gaat dat ook op de grote hoop.
woensdag 14 september 2022 om 13:01
Goed dat je alle reacties serieus neemt TO. Grote kans dat jij straks de situatie in een heel ander daglicht ziet. Bij een trophy wife word een vrouw bedoeld die geniet van haar man's geld en haar man geniet van een vrouw die haar leven inricht zoals hij wil. Wie betaald, bepaalt. Denk niet direct aan hollywoodvrouwen. Er is vaak ook echte liefde en een prima relatie. Wees eens heel eerlijk naar jezelf. Waarom denk je dat je man zeg "Ik zet niets op papier, met 'scheiden' zien we dan wel weer, komt goed"? Dat gaat echt niet alleen om partneralimentatie. Straks heb jij een leuke baan en privéleven en komt hij iemand tegen die wel voor 250,- de hele dag met hem en de kinderen thuis/op vakantie wilt zijn. Geloof me..Dan is de motivatie om voor jou te zorgen zo weg. Stel, jij verlaat hem? Denk je dan nog dat hij zijn woord houd?
Het makkelijkst is als je thuis blijft, alle reizen en dagen invullen zoals hij wil in grote dankbaarheid dat hij betaald. Dan kan je het nog zo leuk hebben samen. Het blijft manipulatie.
Hij heeft je in een gouden kooitje en dat had je zelf misschien niet eens door, tot het moment waarop je nu bent. Dan zijn dit zijn opties:
-Blijf erin en er overkomt je niets.
-Ga eruit en je verliest (mij/geld en zekerheid)
-Je mag de mogelijkheden van vrijheid wel ontdekken maar alles kan een consequentie hebben die als een zwaard van damocles boven je hangt.
Ben je bang dat je hem verliest als je dit doorzet? 1 ding heb je nu wel gemerkt: Geld is belangrijker voor hem dan jou/jullie geluk. Als het samen gaat is het een sprookje. Maar zelfs jouw salaris ziet hij als een inkomstenbron en jullie huwelijk een risico voor zijn vermogen. Alles moet maakbaar zijn in zijn leven, klopt dat? Zelfs als jij een baan wilt moet het A: vorstelijk betalen, B: helemaal aansluiten op zijn wensen. C: zijn vermogen laten groeien..
Hij had heel simpel zichzelf en jou dit leven kunnen blijven geven. Dat jij meedeelt/inkoopt in zijn vastgoed. Het zegt heel wat dat hij dat niet doet. Zo graag wil hij dus niet dat jij thuisblijft. Hij staat ook pas achter jouw zelfstandigheid als hij eraan verdient. Of zou dit een bewuste ontmoediging van hem zijn to?
Het makkelijkst is als je thuis blijft, alle reizen en dagen invullen zoals hij wil in grote dankbaarheid dat hij betaald. Dan kan je het nog zo leuk hebben samen. Het blijft manipulatie.
Hij heeft je in een gouden kooitje en dat had je zelf misschien niet eens door, tot het moment waarop je nu bent. Dan zijn dit zijn opties:
-Blijf erin en er overkomt je niets.
-Ga eruit en je verliest (mij/geld en zekerheid)
-Je mag de mogelijkheden van vrijheid wel ontdekken maar alles kan een consequentie hebben die als een zwaard van damocles boven je hangt.
Ben je bang dat je hem verliest als je dit doorzet? 1 ding heb je nu wel gemerkt: Geld is belangrijker voor hem dan jou/jullie geluk. Als het samen gaat is het een sprookje. Maar zelfs jouw salaris ziet hij als een inkomstenbron en jullie huwelijk een risico voor zijn vermogen. Alles moet maakbaar zijn in zijn leven, klopt dat? Zelfs als jij een baan wilt moet het A: vorstelijk betalen, B: helemaal aansluiten op zijn wensen. C: zijn vermogen laten groeien..
Hij had heel simpel zichzelf en jou dit leven kunnen blijven geven. Dat jij meedeelt/inkoopt in zijn vastgoed. Het zegt heel wat dat hij dat niet doet. Zo graag wil hij dus niet dat jij thuisblijft. Hij staat ook pas achter jouw zelfstandigheid als hij eraan verdient. Of zou dit een bewuste ontmoediging van hem zijn to?
hetjuistebesluit wijzigde dit bericht op 14-09-2022 14:23
38.73% gewijzigd
woensdag 14 september 2022 om 13:11
Eens...fashionvictim schreef: ↑13-09-2022 09:27Eens. Zo vond ik het ook wat bijzonder dat ze schreef dat ze voor het geld niet hoeft te werken.
Het is of de financiën delen of niet. In dit geval niet..
Mijn ouders hebben financiën altijd gedeeld. Vader heeft via promoties een top functie gehad. Maar alles wat van hem is, is van haar. Want dat was hun afspraak. Mijn moeder het huishouden en de Kids mn vader werken..en dat werkt voor hun.
Mijn moeder is afhankelijk maar voelt dit niet zo. Ze hoeft niks te overleggen en doet haar ding. Het is HUN geld em hun vermogen. En zo voelen ze dat beide ook..
woensdag 14 september 2022 om 13:27
De man van TO gebruikt geld als pressiemiddel/manipulatie. Dat is gewoon niet Ok en ik geloof ook niet dat het onbewust gaat.
Als TO gaat werken moet zij opeens de kinderopvang betalen, terwijl ze nu dus al naar de kinderopvang gaan? Alle kosten moeten opeens naar rato? Zolang zijn dus niet werkt wil hij alles voor haar betalen en als ze werkt niet meer.
Hij kan ook zeggen wat goed dat je gaat werken, ik ga je helpen met het financieel beheer van je inkomen zodat jij ook een fijne buffer kan opbouwen zoals hij dat voor zichzelf ook deed.
Als TO gaat werken moet zij opeens de kinderopvang betalen, terwijl ze nu dus al naar de kinderopvang gaan? Alle kosten moeten opeens naar rato? Zolang zijn dus niet werkt wil hij alles voor haar betalen en als ze werkt niet meer.
Hij kan ook zeggen wat goed dat je gaat werken, ik ga je helpen met het financieel beheer van je inkomen zodat jij ook een fijne buffer kan opbouwen zoals hij dat voor zichzelf ook deed.
woensdag 14 september 2022 om 13:29
Jup en jup...MariaDeJong schreef: ↑14-09-2022 09:14Dit is een man die nooit meer hoeft te werken toch?
Mijn hemel, wat een gezeik om geld dan. Tegenover de moeder van zijn kinderen he.....
Blijf beide thuis...hij zn zin en zij dr zin.
Hij betaald... want hij kan dat. Vind het heerlijk dat zij ook thuis is... en doen samen de Kids. Iedereen blij.
Omdat zij bang is voor wat als, na scheiding legt hij bij Notaris vast dat een pand van hem op haar naam komt. Wel zo fair. Want zij is thuis bij hem voor zn vermaak en om samen de kinderen te doen.
Of ga wel werken en gooi alles op een hoop en betaal van die hoop alles. Maar laat nog steeds een pand op je naam zetten..
Maar hij zit boven op ZIJN geld...wat een armoe troef
woensdag 14 september 2022 om 14:23
Kort maar krachtig omschreven zou het hier op neer kunnen komen.
We weten de achtergrond van die vriend niet; misschien is hij al eerder de helft van zijn opgebouwde vermogen kwijt geraakt aan een vrouw. TO heeft andersom ook haar spaargeld te danken aan een overwaarde die resteerde na een vorige relatiebreuk van haar.
Dus misschien heeft die man in het verleden leergeld betaald en heeft hij besloten dat, zolang een relatie duurt, het leven voor die betreffende vrouw helemaal prima is (en zo te lezen is dat ook nu het geval voor TO die een luxe leven leidt en alles kan doen wat zij wil zonder te hoeven werken) maar dat hij niet bij voorbaat zijn hele vermogen inzet.
Ik denk gewoon dat hij voorzichtig is geworden. Als hij de relatie wil verbreken, zal hij wellicht van plan zijn TO ruimhartiger achter te laten dan wanneer TO besluit te vertrekken en hij (wederom?) de helft van zijn bezit kwijt raakt omdat een vrouw eist dat zij haar leven op dezelfde voet verder moet kunnen zetten als in de periode dat zij een relatie met deze man hadden.
Er zijn afspraken gemaakt over zijn/haar financiën en hoe daarmee om te gaan. Daar is TO mee akkoord gegaan.
Zo lang de relatie voortduurt, is er dan ook niets aan de hand. Bij overlijden is het goed geregeld; het huis is voor x % van TO en zal naar rato terug naar haar vloeien (heb ik begrepen); etc.
Het is TO die nu van koers wijzigt en op eerder gemaakte afspraken terug wil komen (en 'zijn" financiën ineens bombardeert tot "onze" financiën en hier vraagt of wij vinden dat deze "eerlijk" verdeeld zijn).
woensdag 14 september 2022 om 14:47
Precies. Er zijn heel veel meer variabelen mogelijk, waardoor wij op basis van deze summiere informatie niet kunnen beoordelen of de man fout zit of niet. Eerder opgedane ervaringen kunnen écht een rol spelen in de keuzes die to of haar man maken. En daarnaast vind ik er ook echt een verschil inzitten hoe lang een relatie al duurt. Als je een paar jaar samen bent is het (imo) best verklaarbaar waarom je met andere voorwaarden in het huwelijk stapt, dan wanneer je al dik tien jaar samen bent. Waarmee ik niet wil zeggen dat ooit gemaakte afspraken niet opnieuw besproken kunnen worden.
To heeft aangegeven dat ze haar vermogen heeft vergaard door een vorige relatie waar ze bij uitgekocht is. Dat weet haar man natuurlijk ook. Dat soort dingen zouden mij ook voorzichtiger kunnen maken.
Ik hoop dat je een aantal goede gesprekken kunt gaan hebben met je man to. En dan vooral hoe jullie het leven voor jullie als gezin voor je ziet, in elkaar inleven waarom hij zegt en doet en hij in jou inleven. Ik hoop dat die goede gesprekken maken dat er meer begrip voor elkaar ontstaat. Maar ik zou in alle gevallen geen genoegen nemen met 'vertrouw maar op mij'. Dat is gewoon dom, of je nu een partner hebt met miljoenen of met een tientje. Volwassenen hebben gewoon een transparante relatie en daar hoort ook financiële transparantie bij. Dat geeft nog altijd geen recht op de helft. Maar als je partner vaag en schimmig doet en dingen voor je achterhoudt, dan is er geen sprake van vertrouwen en dat zou mij persoonlijk meer parten spelen.
To heeft aangegeven dat ze haar vermogen heeft vergaard door een vorige relatie waar ze bij uitgekocht is. Dat weet haar man natuurlijk ook. Dat soort dingen zouden mij ook voorzichtiger kunnen maken.
Ik hoop dat je een aantal goede gesprekken kunt gaan hebben met je man to. En dan vooral hoe jullie het leven voor jullie als gezin voor je ziet, in elkaar inleven waarom hij zegt en doet en hij in jou inleven. Ik hoop dat die goede gesprekken maken dat er meer begrip voor elkaar ontstaat. Maar ik zou in alle gevallen geen genoegen nemen met 'vertrouw maar op mij'. Dat is gewoon dom, of je nu een partner hebt met miljoenen of met een tientje. Volwassenen hebben gewoon een transparante relatie en daar hoort ook financiële transparantie bij. Dat geeft nog altijd geen recht op de helft. Maar als je partner vaag en schimmig doet en dingen voor je achterhoudt, dan is er geen sprake van vertrouwen en dat zou mij persoonlijk meer parten spelen.
woensdag 14 september 2022 om 14:48
Mijn ervaring is dat mensen vaag blijven voor een reden. Ze willen nergens op vastgepind worden en dus op aangesproken kunnen worden. Simpel gezegd, zijn ze dan niet te vertrouwen. Dat vind ik echt een rode vlag. Het is ook erg frustrerend om mee samen te leven, omdat je over hele wezelijke dingen met een kluitje in het riet wordt gestuurd. Elke keer.Banaantje82 schreef: ↑14-09-2022 08:39Ja maar hij zegt alleen dat zien we tegen die tijd wel. Maak je geen zorgen, we vinden echt wel een oplossing.
woensdag 14 september 2022 om 15:07
Maar ergens is dat nog best te snappen toch? Stel dat zij er met zijn beste vriend vandoor gaat. Dan kan ik me goed voorstellen dat hij weinig zin heeft om een huis voor haar te kopen.sidonia schreef: ↑14-09-2022 14:48Mijn ervaring is dat mensen vaag blijven voor een reden. Ze willen nergens op vastgepind worden en dus op aangesproken kunnen worden. Simpel gezegd, zijn ze dan niet te vertrouwen. Dat vind ik echt een rode vlag. Het is ook erg frustrerend om mee samen te leven, omdat je over hele wezelijke dingen met een kluitje in het riet wordt gestuurd. Elke keer.
woensdag 14 september 2022 om 15:08
woensdag 14 september 2022 om 15:10
Maar toch, als je wel getrouwd bent, of geregistreerd partnerschap hebt, of wat dan ook, je hebt iets laten vastleggen, dan wordt er nooit gekeken naar de toedracht van het stuklopen van de relatie. Je kunt niet iets regelen en dan zeggen: maar dat geldt alleen als ik de relatie verbreek of als het in wederzijds overleg is, anders mag je er lekker in zakken. En om nou niets te regelen voor het geval zij er met een ander vandoor gaat?
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
woensdag 14 september 2022 om 15:18
En dat is precies de reden waarom sommige mensen niet willen trouwen.Susan schreef: ↑14-09-2022 15:10Maar toch, als je wel getrouwd bent, of geregistreerd partnerschap hebt, of wat dan ook, je hebt iets laten vastleggen, dan wordt er nooit gekeken naar de toedracht van het stuklopen van de relatie. Je kunt niet iets regelen en dan zeggen: maar dat geldt alleen als ik de relatie verbreek of als het in wederzijds overleg is, anders mag je er lekker in zakken. En om nou niets te regelen voor het geval zij er met een ander vandoor gaat?
De enige reden waarom ik in zo´n geval m´n ex-partner wel nog zou helpen, zou voor de kinderen zijn.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
