![](/styles/viva/public/images/pijler_images/150x150rounded/icons-150x150-gezondheid-01.png)
Verloren van de leukemie
woensdag 5 december 2007 om 13:12
Het is over. De strijd is gestreden. Geen behandelingen meer. 18 juni 2007 is mijn vriend, Patrick, opgenomen met acute leukemie. 3 chemokuren laten kregen we op 3 december te horen dat de leukemie alweer terug was (dit was inmiddels de 2e keer, op 18 oktober kregen we hetzelfde te horen) met de mededeling dat dit het was. Klaar, je kunt naar huis. Meer chemo's heeft geen zin. Hoe verwerk je zoiets? Na 13 jaar samen te zijn geweest moeten we ongewild afscheid gaan nemen van elkaar. En dat na een tijd van bijna alleen maar in het ziekenhuis te hebben gelegen. Het is oneerlijk, zoiets verwacht je niet als je 33 bent (op een andere leeftijd overigens ook niet). We zijn nog niet klaar om afscheid te nemen van elkaar, we wilden nog zoveel doen.
Iedere ochtend is er een moment dat ik denk dat ik het allemaal gedroomd heb, maar als ik een seconde later echt wakker ben dan bingelen de tranen over mijn wangen omdat het helaas geen droom blijkt te zijn.
Ik ben gebroken.
Iedere ochtend is er een moment dat ik denk dat ik het allemaal gedroomd heb, maar als ik een seconde later echt wakker ben dan bingelen de tranen over mijn wangen omdat het helaas geen droom blijkt te zijn.
Ik ben gebroken.
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
vrijdag 20 juni 2008 om 00:31
vrijdag 20 juni 2008 om 00:33
Kris: ik kan niets zeggen dat het makkelijker maakt. Dat het leed verzacht; dat de pijn stilt.
Het enige dat ik kan zeggen is dat Pat over je zal waken. Zoals Hero dat over Mimsey doet. Zoals Vincent over zijn familie waakt. Zoals Ray ook over zijn geliefden waakt. Zoals Jaimy over zijn ouders en broertjes waakt. Daar geloof ik heilig in...
Ik wens je enorm veel kracht!
Joey
Het enige dat ik kan zeggen is dat Pat over je zal waken. Zoals Hero dat over Mimsey doet. Zoals Vincent over zijn familie waakt. Zoals Ray ook over zijn geliefden waakt. Zoals Jaimy over zijn ouders en broertjes waakt. Daar geloof ik heilig in...
Ik wens je enorm veel kracht!
Joey
vrijdag 20 juni 2008 om 08:20
Op mijn vaders graf staat het volgende gedichtje:
En toch telkens weer
zullen wij je tegenkomen
zeg niet "het is voorbij"
slechts je lichaam werd ons ontnomen
niet wie je was en ook niet wat je zei
Ik heb diep respect voor je en wens je alle kracht en sterkte toe voor nu en voor de tijd die komen gaat.
Chrisje71
En toch telkens weer
zullen wij je tegenkomen
zeg niet "het is voorbij"
slechts je lichaam werd ons ontnomen
niet wie je was en ook niet wat je zei
Ik heb diep respect voor je en wens je alle kracht en sterkte toe voor nu en voor de tijd die komen gaat.
Chrisje71
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
vrijdag 20 juni 2008 om 09:32
Lieve Kris, het eerste wat ik vanmorgen dacht toen ik wakker werd was 'hoe zou het nu met Kris zijn'. Het laatste wat ik gisteravond hier gelezen heb was je prachtige gedicht voor Patrick.
Ik hoop dat je vandaag heel veel lieve mensen om je heen hebt. Ze kunnen het leed niet wegnemen maar misschien een beetje verzachten.
Zorg goed voor jezelf de komende tijd of laat anderen dat voor je doen.
een hele dikke kus
Nelly
Ik hoop dat je vandaag heel veel lieve mensen om je heen hebt. Ze kunnen het leed niet wegnemen maar misschien een beetje verzachten.
Zorg goed voor jezelf de komende tijd of laat anderen dat voor je doen.
een hele dikke kus
Nelly
vrijdag 20 juni 2008 om 15:20
[quote][message=1549972,noline]lapin schreef op 20 juni 2008 @ 09:32[/message]:
Lieve Kris, het eerste wat ik vanmorgen dacht toen ik wakker werd was 'hoe zou het nu met Kris zijn'. Het laatste wat ik gisteravond hier gelezen heb was je prachtige gedicht voor Patrick.
Ik hoop dat je vandaag heel veel lieve mensen om je heen hebt. Ze kunnen het leed niet wegnemen maar misschien een beetje verzachten.
Zorg goed voor jezelf de komende tijd of laat anderen dat voor je doen.
een hele dikke kus
Nelly[/quote]
Lieve Lapin, wat weet jij het hier, en ook op andere topics, toch altijd lief en treffend te zeggen.
Lieve Kris, het eerste wat ik vanmorgen dacht toen ik wakker werd was 'hoe zou het nu met Kris zijn'. Het laatste wat ik gisteravond hier gelezen heb was je prachtige gedicht voor Patrick.
Ik hoop dat je vandaag heel veel lieve mensen om je heen hebt. Ze kunnen het leed niet wegnemen maar misschien een beetje verzachten.
Zorg goed voor jezelf de komende tijd of laat anderen dat voor je doen.
een hele dikke kus
Nelly[/quote]
Lieve Lapin, wat weet jij het hier, en ook op andere topics, toch altijd lief en treffend te zeggen.
De wereld biedt genoeg voor ieders behoefte, maar niet voor ieders hebzucht.