Gezondheid
alle pijlers
Verloren van de leukemie
woensdag 5 december 2007 om 13:12
Het is over. De strijd is gestreden. Geen behandelingen meer. 18 juni 2007 is mijn vriend, Patrick, opgenomen met acute leukemie. 3 chemokuren laten kregen we op 3 december te horen dat de leukemie alweer terug was (dit was inmiddels de 2e keer, op 18 oktober kregen we hetzelfde te horen) met de mededeling dat dit het was. Klaar, je kunt naar huis. Meer chemo's heeft geen zin. Hoe verwerk je zoiets? Na 13 jaar samen te zijn geweest moeten we ongewild afscheid gaan nemen van elkaar. En dat na een tijd van bijna alleen maar in het ziekenhuis te hebben gelegen. Het is oneerlijk, zoiets verwacht je niet als je 33 bent (op een andere leeftijd overigens ook niet). We zijn nog niet klaar om afscheid te nemen van elkaar, we wilden nog zoveel doen.
Iedere ochtend is er een moment dat ik denk dat ik het allemaal gedroomd heb, maar als ik een seconde later echt wakker ben dan bingelen de tranen over mijn wangen omdat het helaas geen droom blijkt te zijn.
Ik ben gebroken.
Iedere ochtend is er een moment dat ik denk dat ik het allemaal gedroomd heb, maar als ik een seconde later echt wakker ben dan bingelen de tranen over mijn wangen omdat het helaas geen droom blijkt te zijn.
Ik ben gebroken.
donderdag 19 juni 2008 om 17:58
donderdag 19 juni 2008 om 18:19
Fly, fly little wing
Fly beyond imagining
The softest cloud, the whitest dove
Upon the wind of heaven's love
Past the planets and the stars
Leave this lonely world of ours
Escape the sorrow and the pain
And fly again
Fly, fly precious one
Your endless journey has begun
Take your gentle happiness
Far too beautiful for this
Cross over to the other shore
There is peace forevermore
But hold this mem'ry bittersweet
Until we meet
Fly, fly do not fear
Don't waste a breath, don't shed a tear
Your heart is pure, your soul is free
Be on your way, don't wait for me
Above the universe you'll climb
On beyond the hands of time
The moon will rise, the sun will set
But I won't forget
Fly, fly little wing
Fly where only angels sing
Fly away, the time is right
Go now, find the light
Fly beyond imagining
The softest cloud, the whitest dove
Upon the wind of heaven's love
Past the planets and the stars
Leave this lonely world of ours
Escape the sorrow and the pain
And fly again
Fly, fly precious one
Your endless journey has begun
Take your gentle happiness
Far too beautiful for this
Cross over to the other shore
There is peace forevermore
But hold this mem'ry bittersweet
Until we meet
Fly, fly do not fear
Don't waste a breath, don't shed a tear
Your heart is pure, your soul is free
Be on your way, don't wait for me
Above the universe you'll climb
On beyond the hands of time
The moon will rise, the sun will set
But I won't forget
Fly, fly little wing
Fly where only angels sing
Fly away, the time is right
Go now, find the light
donderdag 19 juni 2008 om 22:33
Lieve allebei,
Wie in de gedachten van zijn geliefde leeft,
is niet dood.
Hij is slechts ver weg,dood ben je pas als je vergeten bent.
En ook dit zijn misschien op dit moment loze woorden voor je
Kris10na,maar lees al heel lang met jullie mee.(heb zelf ook die kl#%^&te ziekte gehad)En ik vind het zo vreselijk voor jullie.
Misschien had ik beter kunnen mailen:woorden schieten tekort.............en zo is het ook denk ik.
Boma
Wie in de gedachten van zijn geliefde leeft,
is niet dood.
Hij is slechts ver weg,dood ben je pas als je vergeten bent.
En ook dit zijn misschien op dit moment loze woorden voor je
Kris10na,maar lees al heel lang met jullie mee.(heb zelf ook die kl#%^&te ziekte gehad)En ik vind het zo vreselijk voor jullie.
Misschien had ik beter kunnen mailen:woorden schieten tekort.............en zo is het ook denk ik.
Boma
donderdag 19 juni 2008 om 22:37
En inmiddels wordt het donker buiten en ga je de nacht in.
De nacht die vandaag zal veranderen in morgen. De laatste dag en de eerste dag. De eerste hele dag zonder Patrick. Wat zul je je afschuwelijk voelen.
Hele dikke, warme, lieve knuffel van mij. Ik hoop dat je de nacht goed doorkomt.
De nacht die vandaag zal veranderen in morgen. De laatste dag en de eerste dag. De eerste hele dag zonder Patrick. Wat zul je je afschuwelijk voelen.
Hele dikke, warme, lieve knuffel van mij. Ik hoop dat je de nacht goed doorkomt.
Wat wilde ik nou toch typen?
donderdag 19 juni 2008 om 23:38
Mijn lief
Mijn lief, zo vredig ben je nu.
Wakend bij je stille lichaam, denk ik aan al die tijden,
Dat ik naast je zat en meeleed als ik jou zag lijden.
Vaak was ik radeloos en bang,
Ik kon het niet verdragen.
Soms zei je zachtjes: Huil maar,
Dan vonden we elkaar en klaagden onze grote nood in
Eindeloos vragen.
Jij was zo dapper en zo sterk,
Soms werd het je te machtig,
Dan zei je:
Ik kan dit lijden niet meer dragen, laat mij nu menswaardig gaan.
Dan pakte ik je hand,
Jij keek mij aan en in mijn ogen zag je,
Dat ik je nog niet laten kon en zachtjes zei je:
't valt wel mee, en weer een lange nacht lag je en leed en
Wachtte, totdat ook ik kon zeggen:
't is goed mijn lief, ik kan je laten gaan, ik wil niet dat je langer wacht, Ik heb er vrede mee, ga maar.
Rust zacht.
Mijn lief, zo vredig ben je nu.
Wakend bij je stille lichaam, denk ik aan al die tijden,
Dat ik naast je zat en meeleed als ik jou zag lijden.
Vaak was ik radeloos en bang,
Ik kon het niet verdragen.
Soms zei je zachtjes: Huil maar,
Dan vonden we elkaar en klaagden onze grote nood in
Eindeloos vragen.
Jij was zo dapper en zo sterk,
Soms werd het je te machtig,
Dan zei je:
Ik kan dit lijden niet meer dragen, laat mij nu menswaardig gaan.
Dan pakte ik je hand,
Jij keek mij aan en in mijn ogen zag je,
Dat ik je nog niet laten kon en zachtjes zei je:
't valt wel mee, en weer een lange nacht lag je en leed en
Wachtte, totdat ook ik kon zeggen:
't is goed mijn lief, ik kan je laten gaan, ik wil niet dat je langer wacht, Ik heb er vrede mee, ga maar.
Rust zacht.
vrijdag 20 juni 2008 om 00:04
quote:Kris10a schreef op 19 juni 2008 @ 23:38:
Mijn lief
Mijn lief, zo vredig ben je nu.
Wakend bij je stille lichaam, denk ik aan al die tijden,
Dat ik naast je zat en meeleed als ik jou zag lijden.
Vaak was ik radeloos en bang,
Ik kon het niet verdragen.
Soms zei je zachtjes: Huil maar,
Dan vonden we elkaar en klaagden onze grote nood in
Eindeloos vragen.
Jij was zo dapper en zo sterk,
Soms werd het je te machtig,
Dan zei je:
Ik kan dit lijden niet meer dragen, laat mij nu menswaardig gaan.
Dan pakte ik je hand,
Jij keek mij aan en in mijn ogen zag je,
Dat ik je nog niet laten kon en zachtjes zei je:
't valt wel mee, en weer een lange nacht lag je en leed en
Wachtte, totdat ook ik kon zeggen:
't is goed mijn lief, ik kan je laten gaan, ik wil niet dat je langer wacht, Ik heb er vrede mee, ga maar.
Rust zacht.Oh.. wat mooi Kris.
Mijn lief
Mijn lief, zo vredig ben je nu.
Wakend bij je stille lichaam, denk ik aan al die tijden,
Dat ik naast je zat en meeleed als ik jou zag lijden.
Vaak was ik radeloos en bang,
Ik kon het niet verdragen.
Soms zei je zachtjes: Huil maar,
Dan vonden we elkaar en klaagden onze grote nood in
Eindeloos vragen.
Jij was zo dapper en zo sterk,
Soms werd het je te machtig,
Dan zei je:
Ik kan dit lijden niet meer dragen, laat mij nu menswaardig gaan.
Dan pakte ik je hand,
Jij keek mij aan en in mijn ogen zag je,
Dat ik je nog niet laten kon en zachtjes zei je:
't valt wel mee, en weer een lange nacht lag je en leed en
Wachtte, totdat ook ik kon zeggen:
't is goed mijn lief, ik kan je laten gaan, ik wil niet dat je langer wacht, Ik heb er vrede mee, ga maar.
Rust zacht.Oh.. wat mooi Kris.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
