Gezondheid alle pijlers

Wat gebeurd er na een herseninfarct?

16-06-2021 05:45 57 berichten
Alle reacties Link kopieren
Mijn moeder is 54 jaar. En werd ineens onwel, reageerde niet (keek alleen recht voor zich). Kon niet staan, laat staan lopen.
Suikergehalte was 10. En werd doorverwezen naar neuroloog gezien ze 20jaar geleden een bloedprop aan haar hersen hebben bestraald. Na enkele onderzoeking scheen het om een herseninfarct te gaan. Ze reageerd nu wel maar heel kort ja en nee.

Wie heeft hier ervaring mee? 😔
Alle reacties Link kopieren
jeleza schreef:
20-08-2021 16:14
Dankjewel we hebben echt veel gelezen en bekeken. Alleen de logopedie oefeningen Zie ik nergens zo’n voorbeeld film
Ik denk dat dit is omdat spraakoefeningen vaak heel persoonlijk zijn, afhankelijk van waar in de mond het mis gaat.

Hier vind ik wel wat oefeningen om de mond en tong soepeler te maken (pagina 25 en 26):

https://www.kcrutrecht.nl/wp-content/up ... roerte.pdf
Alle reacties Link kopieren
jeleza schreef:
19-08-2021 10:13
Omdat ze het dus zo goed deed hoefde ze maar nog na 2 weken na de eerste bezoek naar de logopedie, wat overigens weer goed deed. Waardoor ze alweer pas na 2 weken terug moest. Maar dus die 3de keer hebben ze die verandering gezien. Daarover zeiden ze alleen maar, omdat ze zo zwak is geworden kan de logopedie niet veel helpen. Als ze aangesterkt is dan pas moet ze terug voor logopedie(raar toch?).

dat vind ik inderdaad raar, bij mij werd gezegd dat de eerste 3 maanden met meest cruciaal zijn, revalidatie begon al vanuit bed en ging nog steeds door toen ik veel al kon. Het belangrijkste was herhaling en ik kreeg ook huiswerk mee zodat ik thuis ook kon oefenen.
Ik zeg maar zo, ik zeg maar..
Alle reacties Link kopieren
VGM1980 schreef:
20-08-2021 17:54
dat vind ik inderdaad raar, bij mij werd gezegd dat de eerste 3 maanden met meest cruciaal zijn, revalidatie begon al vanuit bed en ging nog steeds door toen ik veel al kon. Het belangrijkste was herhaling en ik kreeg ook huiswerk mee zodat ik thuis ook kon oefenen.
Dit zeiden ze bij mijn moeder ook. Daarna vindt er nog wel herstel plaats, maar langzamer.
Hier zelf 2 keer een infarct gehad. Beide keren was hier de revalidatie cruciaal. Nu kan ik me voorstellen dat het in Suriname anders gaat. Ik was en ben nog steeds moe, maar ik heb wel met behulp van revalidatie geleerd hoe dit over de dag te verdelen. Ik heb inderdaad flink gerevalideerd, Logopedie, ergotherapie, fysiotherapie, psychologische hulp gehad, ook mijn gezin, en aangepast sporten. Mijn hoofd is wel nieuwe verbindingen gaan maken, daar heb ik epilepsie aan overgehouden. Goed met medicatie te doen, maar ook wel na een paar jaar nog vooruitgang geboekt. De eerste 3 maanden veel, het eerste jaar tot 2 keer toe wat minder en en het 2e jaar erna, wel vooruitgang maar nog minimaal.
Cognitief word ik niet meer de oude, maar hier is mee te leven. Ik vind de prikkelverwerking het lastigste. Je ziet niets, maar out of de blue ben ik vaak letterlijk op.
vaste rustmomenten helpen me.
Alle reacties Link kopieren
VGM1980 schreef:
20-08-2021 17:54
dat vind ik inderdaad raar, bij mij werd gezegd dat de eerste 3 maanden met meest cruciaal zijn, revalidatie begon al vanuit bed en ging nog steeds door toen ik veel al kon. Het belangrijkste was herhaling en ik kreeg ook huiswerk mee zodat ik thuis ook kon oefenen.
Heeft te maken met Suriname 😔 de situatie in het land is echt niet goed te spreken.
Alle reacties Link kopieren
Nummer*Zoveel schreef:
20-08-2021 17:18
Ik denk dat dit is omdat spraakoefeningen vaak heel persoonlijk zijn, afhankelijk van waar in de mond het mis gaat.

Hier vind ik wel wat oefeningen om de mond en tong soepeler te maken (pagina 25 en 26):

https://www.kcrutrecht.nl/wp-content/up ... roerte.pdf
Dankjewel! Ik was echt al zo lang opzoek naar zo een site of filmpjes hierover.
Alle reacties Link kopieren
redhead70 schreef:
20-08-2021 21:16
Hier zelf 2 keer een infarct gehad. Beide keren was hier de revalidatie cruciaal. Nu kan ik me voorstellen dat het in Suriname anders gaat. Ik was en ben nog steeds moe, maar ik heb wel met behulp van revalidatie geleerd hoe dit over de dag te verdelen. Ik heb inderdaad flink gerevalideerd, Logopedie, ergotherapie, fysiotherapie, psychologische hulp gehad, ook mijn gezin, en aangepast sporten. Mijn hoofd is wel nieuwe verbindingen gaan maken, daar heb ik epilepsie aan overgehouden. Goed met medicatie te doen, maar ook wel na een paar jaar nog vooruitgang geboekt. De eerste 3 maanden veel, het eerste jaar tot 2 keer toe wat minder en en het 2e jaar erna, wel vooruitgang maar nog minimaal.
Cognitief word ik niet meer de oude, maar hier is mee te leven. Ik vind de prikkelverwerking het lastigste. Je ziet niets, maar out of de blue ben ik vaak letterlijk op.
vaste rustmomenten helpen me.
Wow! Vind zo knap dat je zo je verhaal nog kan vertellen. Het komt dus in ieder geval wel goed, langzaam maar zeker… heel veel succes in het leven :hug:

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven