Kinderen
alle pijlers
Een tweede of niet?
maandag 14 februari 2022 om 20:59
Sindskort heb ik last van klapperende eierstokken. Erger dan voor ik van mijn kind in verwachting raakte. Ik weet verstandelijk dat een tweede kind het leven ingewikkelder en de nachten zwaarder maakt maar mijn hormonen vinden, uiteraard, dat ze daar niets mee te maken hebben. Wanneer weet je nu of het een goed moment is voor een tweede kind? En komt er een moment dat je gezin als ‘af’ voelt? Hoe hebben jullie dat ervaren?
maandag 14 februari 2022 om 22:01
Goede vraag. Hier was het de eerste periode op zn zachtst gezegd heel pittig en nu het zo veel beter gaat, ben ik zo gelukkig met dochter dat ik er stante pede nog een wil. En dan twijfel ik weer aan mn eigen gezonde verstand, want welke gek wil nou met een baby van 6 maanden alweer zwanger raken, laat staan na een huilbaby, bijna doodervaringen, PTSS (waar ik nog niet volledig van verholpen ben) en ziekenhuisopnames.
Die hormonen maken je tijdelijk ontoerekeningsvatbaar, kan niet anders
Die hormonen maken je tijdelijk ontoerekeningsvatbaar, kan niet anders
-
maandag 14 februari 2022 om 22:02
Gefeliciteerd! Wat fijn CS!ClaireSophie schreef: ↑14-02-2022 21:08Ik raakte vier maanden na de geboorte van onze eerste in verwachting. Een hoop zorgen over gemaakt, viel uiteindelijk alles mee. Onze meisjes zijn twee handen op één buik. Maar eerlijk: we hebben een hoop mazzel, relaxte kinderen, goede slapers (over het algemeen) en een groot netwerk van oppassers dus we gaan regelmatig samen de deur uit om op te laden.
Want 13 maanden leeftijdsverschil zijn met recht tropenjaren. En nu, nu de oudste begin januari 3 is geworden en onze jongste donderdag a.s 2 wordt ben ik negen weken zwanger van onze derde. En nu pas maak ik mij grote zorgen: HOE THE FUCK GAAN WE DIT DOEN?
Maar deze spruit is gewenst en zal vast ook groot komen is 't mantra....
Het komt vast ook met dit kleintje erbij helemaal goed.
phloxx wijzigde dit bericht op 14-02-2022 22:05
3.31% gewijzigd
-
maandag 14 februari 2022 om 22:03
2 kinderen lijkt mij makkelijker dan 1. Als wij bijv op vakantie gaan, of naar het strand of wat dan ook, dan hebben de kinderen gewoon heel veel aan elkaar. Als je 1 kind hebt lijkt het mij dat je je kind veel vaker moet vermaken, moet entertainen. Is misschien niet altijd zo, maar zo ervaar ik het zelf wel met 2 kinderen. Als je ziet hoe vaak zij samen spelen en hoeveel ze aan elkaar hebben.
Het lijkt mij dat je zelf wel een klein idee/voorkeur hebt of je je kind als enig kind wil laten opgroeien of graag ziet dat hij/zij een broertje of zusje krijgt. Niks mis met enig kind zijn uiteraard, maar voor man en mij was het altijd wel duidelijk dat we dat niet wilden. Natuurlijk kunnen die plannen wel wijzigen bij een heel lastige zwangerschap of moeilijke babytijd.
maandag 14 februari 2022 om 22:07
Wat heerlijk dat jullie de boel ook weer op de rit hebben, ik kan me inderdaad wel wat vervelende topics van je herinneren.Phloxx schreef: ↑14-02-2022 22:01Goede vraag. Hier was het de eerste periode op zn zachtst gezegd heel pittig en nu het zo veel beter gaat, ben ik zo gelukkig met dochter dat ik er stante pede nog een wil. En dan twijfel ik weer aan mn eigen gezonde verstand, want welke gek wil nou met een baby van 6 maanden alweer zwanger raken, laat staan na een huilbaby, bijna doodervaringen, PTSS (waar ik nog niet volledig van verholpen ben) en ziekenhuisopnames.
Die hormonen maken je tijdelijk ontoerekeningsvatbaar, kan niet anders
Lastig hoor, er komt natuurlijk ook nooit een ideaal moment voor nog een kind.
maandag 14 februari 2022 om 22:08
Ik heb 1 dochtertje van 2 jaar en 9 maanden.
Helaas zal het bij 1 blijven ( natuurlijk ben ik al "rijk" met mijn dochtertje) Ik had echt heel erg graag 2 kinderen gewild. Ik ben alleenstaande moeder vanaf de geboorte en ben door een hele moeilijke tijd gegaan doordat ik erg getraumatiseerd was door wat mijn ex mij aangedaan heeft.
Er komt geen man meer in mijn leven en ondertussen ben ik ook al ouder en weet ik dat ik mij erbij neer moet leggen dat het niet meer gaat gebeuren.
Helaas zal het bij 1 blijven ( natuurlijk ben ik al "rijk" met mijn dochtertje) Ik had echt heel erg graag 2 kinderen gewild. Ik ben alleenstaande moeder vanaf de geboorte en ben door een hele moeilijke tijd gegaan doordat ik erg getraumatiseerd was door wat mijn ex mij aangedaan heeft.
Er komt geen man meer in mijn leven en ondertussen ben ik ook al ouder en weet ik dat ik mij erbij neer moet leggen dat het niet meer gaat gebeuren.
Blijf in jezelf geloven !
maandag 14 februari 2022 om 22:10
Wat betreft dat ze wat aan elkaar hebben: dat zal pas meer spelen als ze wat ouder zijn lijkt me? Na de ‘tropenjaren’, zeg maar?tulpje21 schreef: ↑14-02-2022 22:032 kinderen lijkt mij makkelijker dan 1. Als wij bijv op vakantie gaan, of naar het strand of wat dan ook, dan hebben de kinderen gewoon heel veel aan elkaar. Als je 1 kind hebt lijkt het mij dat je je kind veel vaker moet vermaken, moet entertainen. Is misschien niet altijd zo, maar zo ervaar ik het zelf wel met 2 kinderen. Als je ziet hoe vaak zij samen spelen en hoeveel ze aan elkaar hebben.
Het lijkt mij dat je zelf wel een klein idee/voorkeur hebt of je je kind als enig kind wil laten opgroeien of graag ziet dat hij/zij een broertje of zusje krijgt. Niks mis met enig kind zijn uiteraard, maar voor man en mij was het altijd wel duidelijk dat we dat niet wilden. Natuurlijk kunnen die plannen wel wijzigen bij een heel lastige zwangerschap of moeilijke babytijd.
Grappig genoeg wilde ik van tevoren maar 1 kind, ik heb ook veel me-time nodig. Maar toevallig krijgen vrienden van ons binnenkort hun derde kind en nu lijkt 3 me ook ontzettend leuk.
maandag 14 februari 2022 om 22:13
ik vond die 2e prima erbij te doen.. zat 2 1/2jaar tussen. No.3 kwam als bonus ,1 1/2 jaar er maar tussen..ook goed te doen
Keus voor 2e was voor mij een logische. 1 kind vond ik niet leuk voor kind zelf (ben zelf enig kind en vind het vreselijk), dus no. 2 was een no brainer keuze voor 3 was minder voor de hand liggend.. uiteindelijk niet hoeven kiezen.. hij diende zich vanzelf aan.. no.4 is er nooit gekomen, had ik lichamelijk niet overleefd
Keus voor 2e was voor mij een logische. 1 kind vond ik niet leuk voor kind zelf (ben zelf enig kind en vind het vreselijk), dus no. 2 was een no brainer keuze voor 3 was minder voor de hand liggend.. uiteindelijk niet hoeven kiezen.. hij diende zich vanzelf aan.. no.4 is er nooit gekomen, had ik lichamelijk niet overleefd
maandag 14 februari 2022 om 22:15
Onze twee zijn vanaf dag 1 twee handen op één buik geweest. Natuurlijk kunnen ze dan nog niet samen spelen maar de oudste is dol op baby’s en was dus ook direct dol op haar zusje. En dat is alleen maar meer geworden. Ze vinden elkaar het leukste om mee te boeven. Ze maken nu wel regelmatig ruzie om speelgoed maar zijn ook zo heerlijk druk met elkaar de hele dag, grapjes maken, samen spelletjes verzinnen, elkaar nadoen. Daarvoor hoeven ze echt niet ouder te zijn in mijn beleving.montblanc schreef: ↑14-02-2022 22:10Wat betreft dat ze wat aan elkaar hebben: dat zal pas meer spelen als ze wat ouder zijn lijkt me? Na de ‘tropenjaren’, zeg maar?
Grappig genoeg wilde ik van tevoren maar 1 kind, ik heb ook veel me-time nodig. Maar toevallig krijgen vrienden van ons binnenkort hun derde kind en nu lijkt 3 me ook ontzettend leuk.
maandag 14 februari 2022 om 22:17
Dank, lief van je. Ik ben er me erdoor wel ook heel bewust van en geniet extra van haar.
Haha ja dat zei ik ook tegen man, wanneer komt het nu ooit uit dat je mogelijk 9 maanden kotsziek bent en erna 10 weken uit de running wat betreft werk? Ik heb het geluk gehad dat mijn zwangerschap een groot feest was, maar zeker als bij jou het zo pittig was, snap ik heel goed dat je daar tegenop ziet.
-
maandag 14 februari 2022 om 22:28
Hier een dochter van 5,5 en van net 2.
Ik vond zwanger zijn van nr 2 erg zwaar. Weinig rust met mijn actieve kleuter.
Wel heel tof dat ze zelf zo ontzettend blij was met haar zusje. Ze was 3,5 toen de baby kwam en kon al veel zelf en goed helpen. Maar ik vond t erg zwaar de tweede erbij. Had ook geen rustige baby.
Ze spelen wel echt al onwijs lief samen sinds de kleinste kon kruipen.
Het is super leuk om ze samen te zien en de jongste is nu 2 en nu wordt ‘t eindelijk wat makkelijker. Maar ik vond t erg zwaar van 1 naar 2 en geen haaaar op mijn hoofd die denkt leuk een derde.
Ik vond zwanger zijn van nr 2 erg zwaar. Weinig rust met mijn actieve kleuter.
Wel heel tof dat ze zelf zo ontzettend blij was met haar zusje. Ze was 3,5 toen de baby kwam en kon al veel zelf en goed helpen. Maar ik vond t erg zwaar de tweede erbij. Had ook geen rustige baby.
Ze spelen wel echt al onwijs lief samen sinds de kleinste kon kruipen.
Het is super leuk om ze samen te zien en de jongste is nu 2 en nu wordt ‘t eindelijk wat makkelijker. Maar ik vond t erg zwaar van 1 naar 2 en geen haaaar op mijn hoofd die denkt leuk een derde.
where ever you go, go with your heart
maandag 14 februari 2022 om 22:37
1 kind is 85% van de tijd makkelijker zeker als je veel behoefte hebt aan me-time. Die sleep je overal zo mee heen en kan altijd wel ergens logerentulpje21 schreef: ↑14-02-2022 22:032 kinderen lijkt mij makkelijker dan 1. Als wij bijv op vakantie gaan, of naar het strand of wat dan ook, dan hebben de kinderen gewoon heel veel aan elkaar. Als je 1 kind hebt lijkt het mij dat je je kind veel vaker moet vermaken, moet entertainen. Is misschien niet altijd zo, maar zo ervaar ik het zelf wel met 2 kinderen. Als je ziet hoe vaak zij samen spelen en hoeveel ze aan elkaar hebben.
Het lijkt mij dat je zelf wel een klein idee/voorkeur hebt of je je kind als enig kind wil laten opgroeien of graag ziet dat hij/zij een broertje of zusje krijgt. Niks mis met enig kind zijn uiteraard, maar voor man en mij was het altijd wel duidelijk dat we dat niet wilden. Natuurlijk kunnen die plannen wel wijzigen bij een heel lastige zwangerschap of moeilijke babytijd.
TO, zwanger zijn (als das niet heel makkelijk is) van een 2e met een dreumes/ peuter is gewoon prut. Of het veel drukker is geen idee, ik moet nog z2 weken
. Ik durfde een 2e aan vanwege hele goede afspraken met man, breed sociaal netwerk en het feit dat wij de middelen hebben om extra hulp in te kopen.
Hier was ik na een half jaar toe aan het proberen voor een 2e met de wetenschap dat het bij ons langer zou duren. Als er een toch een 2e kwam, dan meteen door zodat we de ellende qua alles
rondom zwanger zijn gehad hadden. Uiteindelijk schelen ze straks 2 jaar. Maar leeuwtje was een relatief makkelijke baby (veel slapen overdag, vanaf 12 weken van 7 tot 7 en geen plakkert), dat hielp zekerz.
Hoop dat je een goede keuze kunt maken!
maandag 14 februari 2022 om 22:48
Wat fijn dat het zoveel beter gaat! En pohhh is ze alweer 6 maanden waaaaaar blijft de tijd???Phloxx schreef: ↑14-02-2022 22:01Goede vraag. Hier was het de eerste periode op zn zachtst gezegd heel pittig en nu het zo veel beter gaat, ben ik zo gelukkig met dochter dat ik er stante pede nog een wil. En dan twijfel ik weer aan mn eigen gezonde verstand, want welke gek wil nou met een baby van 6 maanden alweer zwanger raken, laat staan na een huilbaby, bijna doodervaringen, PTSS (waar ik nog niet volledig van verholpen ben) en ziekenhuisopnames.
Die hormonen maken je tijdelijk ontoerekeningsvatbaar, kan niet anders
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
maandag 14 februari 2022 om 22:56
Ja het is niet te doen: hele borden voedsel kaant ze weg, houdt zelf de fles vast, heeft 2 tandjes, rolt als een wcrol door de kamer heen en steekt haar armpjes uit als ze je ziet. Sinds gisteren is ze van kinderwagenbak gepromoveerd naar kinderwagenzitje. Opeens is onze beeb verruilt voor een mini mens.
-
maandag 14 februari 2022 om 23:03
Vraagstuk wel of geen tweede speelt hier ook. Zoontje is nu 16 maanden en ben gek op m, maar vind het regelmatig best zwaar ook al doet hij het goed en zorgt man evenveel als ik. Ik ben dan toch degene die de zwangerschap zal moeten doen. Aan de ene kant lijkt een gezin met twee kinderen me heel leuk en wat meer in balans en denk ik sommige dagen van hup we gaan ervoor en dan zit er niet teveel leeftijdsverschil en zit je toch al in de drukte/vermoeidheid. Andere dagen denk ik oprecht dat ik dat niet ga trekken/leuk ga vinden etc. Ben wel benieuwd of er nog echt zo'n gevoel van rammelende eierstokken gaat komen zoals voor de eerste of dat het toch meer een besluit wordt a la we willen graag een gezin met twee kinderen dus we gaan t proberen.
dinsdag 15 februari 2022 om 08:15
Dit speelt bij ons ook.
Lang verhaal maar we hebben om meerdere redenen heel veel zorgen gehad omtrent zwangerschap en kind. Dat maakt het sowieso al spannend.
Aan de andere kant is zoon het leukste kind ter wereld en past de moederrol me zó verrassend goed dat ik wel twintig kinderen zou willen
In de tussentijd heeft mijn man ook ernstige
gezondheidsproblemen gehad, kwam covid daar overheen en had ik al met veel verdriet afscheid genomen van het idee van een tweede kindje.
En nu gaat het veel beter. Heb ik gevoelsmatig een grotere wens dan ooit. Maar rationeel is het eigenlijk niet verstandig. Alles is eindelijk een beetje op de rit.
Tja, geen idee dus. Weet je het ooit zeker? Als ik het met mijn verstand bekijk moeten we het gewoon hierbij laten. Alle serieuze argumenten pleiten daarvoor. Maar de gedachte aan nog een baby.., Ik ben echt stikjaloers op alle zwangeren in mijn omgeving en vooral ook op iedereen voor wie de keuze zó makkelijk is.
Lang verhaal maar we hebben om meerdere redenen heel veel zorgen gehad omtrent zwangerschap en kind. Dat maakt het sowieso al spannend.
Aan de andere kant is zoon het leukste kind ter wereld en past de moederrol me zó verrassend goed dat ik wel twintig kinderen zou willen
In de tussentijd heeft mijn man ook ernstige
gezondheidsproblemen gehad, kwam covid daar overheen en had ik al met veel verdriet afscheid genomen van het idee van een tweede kindje.
En nu gaat het veel beter. Heb ik gevoelsmatig een grotere wens dan ooit. Maar rationeel is het eigenlijk niet verstandig. Alles is eindelijk een beetje op de rit.
Tja, geen idee dus. Weet je het ooit zeker? Als ik het met mijn verstand bekijk moeten we het gewoon hierbij laten. Alle serieuze argumenten pleiten daarvoor. Maar de gedachte aan nog een baby..,
Ik ben echt stikjaloers op alle zwangeren in mijn omgeving en vooral ook op iedereen voor wie de keuze zó makkelijk is.
dinsdag 15 februari 2022 om 08:40
Ik denk dat voor iedereen wel verschillend is wanneer je klaar bent voor de 2e.
Maar zelf (en in mijn omgeving) zie ik wel dat ongeveer 1 tot max 3 jaar leeftijdsverschil ideaal is. Je zit dan nog in de kleine kinderen. En die bent door de oudste toch al gewend aan een kind. Ook hebben de kinderen veel meer aan elkaar omdat ze in dezelfde fases zitten.
Ik zou dus zeker niet te lang wachten. En echt je weet wel wanneer het klaar is. Hoewel sommige mensen wellicht nooit klaar zijn. En bedenk dat ze maar heel kort zo klein zijn. De periode daarna duurt zoveel langer.
Maar zelf (en in mijn omgeving) zie ik wel dat ongeveer 1 tot max 3 jaar leeftijdsverschil ideaal is. Je zit dan nog in de kleine kinderen. En die bent door de oudste toch al gewend aan een kind. Ook hebben de kinderen veel meer aan elkaar omdat ze in dezelfde fases zitten.
Ik zou dus zeker niet te lang wachten. En echt je weet wel wanneer het klaar is. Hoewel sommige mensen wellicht nooit klaar zijn. En bedenk dat ze maar heel kort zo klein zijn. De periode daarna duurt zoveel langer.
dinsdag 15 februari 2022 om 08:45
Dit vind ik dan weer enorme dooddoeners. Ik zie juist in mijn omgeving heel veel dat twee binnen een korte tijd zoveel druk op de relatie zet dat de ouders (bijna) uit elkaar gaan. En of de kinderen het samen gaan vinden is afhankelijk van zoveel verschillende factoren. Maar goed, ik vind dit ook allemaal geen relevante punten om de beslissing of het moment voor een 2e op te baseren.evelien2010 schreef: ↑15-02-2022 08:40
Maar zelf (en in mijn omgeving) zie ik wel dat ongeveer 1 tot max 3 jaar leeftijdsverschil ideaal is. Je zit dan nog in de kleine kinderen. En die bent door de oudste toch al gewend aan een kind. Ook hebben de kinderen veel meer aan elkaar omdat ze in dezelfde fases zitten.
Ik zou dus zeker niet te lang wachten. En echt je weet wel wanneer het klaar is.
dinsdag 15 februari 2022 om 09:02
Tja, dit herken ik dan weer totaal niet.evelien2010 schreef: ↑15-02-2022 08:40Ik denk dat voor iedereen wel verschillend is wanneer je klaar bent voor de 2e.
Maar zelf (en in mijn omgeving) zie ik wel dat ongeveer 1 tot max 3 jaar leeftijdsverschil ideaal is. Je zit dan nog in de kleine kinderen. En die bent door de oudste toch al gewend aan een kind. Ook hebben de kinderen veel meer aan elkaar omdat ze in dezelfde fases zitten.
Ik zou dus zeker niet te lang wachten. En echt je weet wel wanneer het klaar is. Hoewel sommige mensen wellicht nooit klaar zijn. En bedenk dat ze maar heel kort zo klein zijn. De periode daarna duurt zoveel langer.
Dat ‘verplichte’ leeftijdsverschil van zo’n 2 jaar is in mijn ogen een van de meest onzinnige en onware vooroordelen van het ouderschap.
Ik zie vooral heel veel kinderen die enorm in elkaar vaarwater zitten en vriendinnen die spijt hebben en achteraf veel liever wat langer hadden gewacht. Zelf scheel ik ruim 7 jaar met mijn broertje en wij hebben juist al ons hele leven heel veel aan elkaar.
Kortom, leeftijdsverschil zegt nul komma nul over hoeveel kinderen aan elkaar hebben of hoe makkelijk het gaat.
En zoals patatje ook zegt, hoe dan ook lijken dat me niet de doorslaggevende redenen om wel of niet voor een tweede kind te gaan. Mensen opjagen omdat het zo hoort is sowieso niet behulpzaam.
positivevibes wijzigde dit bericht op 15-02-2022 09:05
10.60% gewijzigd
dinsdag 15 februari 2022 om 09:03
Ik heb een 12 jaar jonger broertje en heb dat altijd heel leuk gevonden en dat is nog steeds heel gezellig. Voor mij is de band met hem ook niet heel anders dan met mijn 3 jaar jongere zusje. Mijn moeder heeft inderdaad het wel als lastig ervaren; ze was met ons toe aan een tienertijd, zat ze ineens weer in de speeltuin. Dat vond ze wel weer even schakelen.evelien2010 schreef: ↑15-02-2022 08:40Ik denk dat voor iedereen wel verschillend is wanneer je klaar bent voor de 2e.
Maar zelf (en in mijn omgeving) zie ik wel dat ongeveer 1 tot max 3 jaar leeftijdsverschil ideaal is. Je zit dan nog in de kleine kinderen. En die bent door de oudste toch al gewend aan een kind. Ook hebben de kinderen veel meer aan elkaar omdat ze in dezelfde fases zitten.
Ik zou dus zeker niet te lang wachten. En echt je weet wel wanneer het klaar is. Hoewel sommige mensen wellicht nooit klaar zijn. En bedenk dat ze maar heel kort zo klein zijn. De periode daarna duurt zoveel langer.
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
dinsdag 15 februari 2022 om 09:10
Je moet die periode wel door als ze klein zijn en dat dat kan veel druk op de relatie van de ouders....en het toch een jaar of 2 a 3 aanpoten.evelien2010 schreef: ↑15-02-2022 08:40Ik denk dat voor iedereen wel verschillend is wanneer je klaar bent voor de 2e.
Maar zelf (en in mijn omgeving) zie ik wel dat ongeveer 1 tot max 3 jaar leeftijdsverschil ideaal is. Je zit dan nog in de kleine kinderen. En die bent door de oudste toch al gewend aan een kind. Ook hebben de kinderen veel meer aan elkaar omdat ze in dezelfde fases zitten.
Ik zou dus zeker niet te lang wachten. En echt je weet wel wanneer het klaar is. Hoewel sommige mensen wellicht nooit klaar zijn. En bedenk dat ze maar heel kort zo klein zijn. De periode daarna duurt zoveel langer.
dinsdag 15 februari 2022 om 09:26
En ik vind de druk op een klein leeftijdsverschil ook hoog trouwens. Mij werd echt met regelmaat verteld dat ik eigenlijk al te laat was, dat er 3.5 jaar tussen zat. ‘Dan hebben ze al niks meer aan elkaar.’
Terwijl het in veel andere landen helemaal niet zo gangbaar is en daar wordt ook niet gevonden dat kinderen niks meer aan een broertje of zusje hebben als er een (vaak nog) groter leeftijdsverschil is.
Die van mij zijn stapeldol op elkaar, maar goed weet niet of ze nóg vaker zouden spelen als de jongste een jaar eerder was geboren natuurlijk. Ik zie de oudste zich nu juist in spel ook wel aanpassen aan de jongste. Dat deed hij een jaar geleden echt nog niet. ‘Broertje is nog klein,’ zegt hij dan. ‘Ik bouw een toren dan kan hij hem omgooien.’ En de oudste is de jongste z’n idool, dus hij geniet ook van de onverholen adoratie van zijn kleine broertje
Terwijl het in veel andere landen helemaal niet zo gangbaar is en daar wordt ook niet gevonden dat kinderen niks meer aan een broertje of zusje hebben als er een (vaak nog) groter leeftijdsverschil is.
Die van mij zijn stapeldol op elkaar, maar goed weet niet of ze nóg vaker zouden spelen als de jongste een jaar eerder was geboren natuurlijk. Ik zie de oudste zich nu juist in spel ook wel aanpassen aan de jongste. Dat deed hij een jaar geleden echt nog niet. ‘Broertje is nog klein,’ zegt hij dan. ‘Ik bouw een toren dan kan hij hem omgooien.’ En de oudste is de jongste z’n idool, dus hij geniet ook van de onverholen adoratie van zijn kleine broertje
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
dinsdag 15 februari 2022 om 09:35
Ik zit ook een beetje in dezelfde situatie, To. Vriend en ik hebben eigenlijk net besloten om er maar gewoon voor te gaan, dochter is bijna 20 maanden.
Ik herken het gevoel van klapperende eierstokken eigenlijk niet, bij de eerste ook nooit gehad (maar die kwam onverwacht). Bij mij is het vooral dat ik het op lange termijn wel echt voor me zie, twee van die druktemakers in huis
.
Ik hoor ook regelmatig vrouwen die binnen een paar maanden (of in ieder geval ruim binnen het jaar) alweer zwanger zijn van nr 2 en ik kan me daar echt zó totaal niks bij voorstellen. Het leek me echt verschrikkelijk om alweer zo snel zwanger te zijn en dan had ik niet eens een hele zware zwangerschap en babytijd ofzo. Maar ik vind het altijd wel interessant om te horen waarom mensen er toch bewust voor kiezen, dus ook wel een leuk topic wat dat betreft
Ik herken het gevoel van klapperende eierstokken eigenlijk niet, bij de eerste ook nooit gehad (maar die kwam onverwacht). Bij mij is het vooral dat ik het op lange termijn wel echt voor me zie, twee van die druktemakers in huis
.Ik hoor ook regelmatig vrouwen die binnen een paar maanden (of in ieder geval ruim binnen het jaar) alweer zwanger zijn van nr 2 en ik kan me daar echt zó totaal niks bij voorstellen. Het leek me echt verschrikkelijk om alweer zo snel zwanger te zijn en dan had ik niet eens een hele zware zwangerschap en babytijd ofzo. Maar ik vind het altijd wel interessant om te horen waarom mensen er toch bewust voor kiezen, dus ook wel een leuk topic wat dat betreft
dinsdag 15 februari 2022 om 09:49
Dat maakt me dan weer een beetje bang, mijn omgeving zegt juist dat het eerste jaar het zwaarst is.
dinsdag 15 februari 2022 om 10:00
Dat is denk ik ook heel persoonlijk hoor, maar de babytijd lag me beter dan ik verwacht had, ondanks de nodige problemen en gebroken nachten. Op een of andere manier vond ik het een voorspelbaardere periode dan met een peuter, die in alle mogelijke opzichten een ongeleid projectiel zijn
En op een of andere manier is het nu ook moeilijker schakelen als je eenmaal verwacht dat dingen lopen en er een ritme is, ik ben nu eerder uit mijn doen als er iets onverwachts gebeurd. Nu hebben wij wel een lange periode van veel ziek zijn achter de rug zonder back up opvang door corona dus misschien ben ik even het perspectief kwijt 
