Kinderen
alle pijlers
Een tweede of niet?
maandag 14 februari 2022 om 20:59
Sindskort heb ik last van klapperende eierstokken. Erger dan voor ik van mijn kind in verwachting raakte. Ik weet verstandelijk dat een tweede kind het leven ingewikkelder en de nachten zwaarder maakt maar mijn hormonen vinden, uiteraard, dat ze daar niets mee te maken hebben. Wanneer weet je nu of het een goed moment is voor een tweede kind? En komt er een moment dat je gezin als ‘af’ voelt? Hoe hebben jullie dat ervaren?
dinsdag 15 februari 2022 om 16:28
Altijd gezegd: ik wil er 1.
Toen ze 2j was wist ik het zeker: ik wil er 2!
Toen kwamen de twijfels of ik nr 2 wel even graag zou als nr 1.
Nu zijn ze 5 en 1,2 handen op 1 buik. De nachten gaan een pak beter dan met nr 1,de momenten zijn zalig samen. Ik hou van ze allebei evenveel. Ik had niet anders gewild
En ik weet zeker dat er geen nr 3 gaat komen
Toen ze 2j was wist ik het zeker: ik wil er 2!
Toen kwamen de twijfels of ik nr 2 wel even graag zou als nr 1.
Nu zijn ze 5 en 1,2 handen op 1 buik. De nachten gaan een pak beter dan met nr 1,de momenten zijn zalig samen. Ik hou van ze allebei evenveel. Ik had niet anders gewild
En ik weet zeker dat er geen nr 3 gaat komen
dinsdag 15 februari 2022 om 16:56
Ik proef wat koudwatervrees in je posts, en die herken ik heel erg van mezelf. Tegen de eerste avonden/dagen alleen met 2 kinderen (baby en peuter) zag ik best op, want hoe moest ik dat doen dan? Maar in de praktijk viel het me alles mee. Ja, niet alles gaat zoals je wilt en er gebeuren altijd dingen tegelijk die niet handig samengaan. De een die net spuugt als de ander een poepluier heeft. De peuter die van een stoel kukelt als je net je baby aan de tiet/fles hebt hangen. Maar daar vind je je weg wel in. En kleine baby's worden heel snel grote baby's en daarna dreumes, en voor je 't weet gaan ze wat meer mee met je peuter en zit je met 2 kinderen tegelijk een boterham te eten in plaats van gedoe te hebben met flesjes. Het is een hectische periode maar het gaat ook snel voorbij. En dan komen er weer andere uitdagingen, zoals politieagent spelen omdat dreumes net te lang op de verkeerde manier naar een stuk speelgoed van de peuter kijkt enzo
. Gelukkig veel hulp beschikbaar.
dinsdag 15 februari 2022 om 17:17
Niet om iemand af te vallen, maar ik herken dit uit m'n oppastijd; ik paste dan op, terwijl de ouders een avondje weg gingen. Maar als moeder dan een dag of drie alleen was (omdat vader twee/drie dagen weg was), vroeg ze mij om langer te blijven, want ze keek wel op tegen de kinderen alleen in bad en naar bed doen. Toen dacht ik daar nooit zo over na en deed ik het gewoon omdat ik graag help, maar nu ik bovenstaande lees, denk ik "goh, wat deed ík dan op de avonden dat zij een avondje weg waren? Deed ik het toch ook in m'n eentje? En het waren niet eens mijn kinderen, en ik was nog super jong!"Horcrux schreef: ↑15-02-2022 16:56Ik proef wat koudwatervrees in je posts, en die herken ik heel erg van mezelf. Tegen de eerste avonden/dagen alleen met 2 kinderen (baby en peuter) zag ik best op, want hoe moest ik dat doen dan? Maar in de praktijk viel het me alles mee. Ja, niet alles gaat zoals je wilt en er gebeuren altijd dingen tegelijk die niet handig samengaan. De een die net spuugt als de ander een poepluier heeft. De peuter die van een stoel kukelt als je net je baby aan de tiet/fles hebt hangen. Maar daar vind je je weg wel in. En kleine baby's worden heel snel grote baby's en daarna dreumes, en voor je 't weet gaan ze wat meer mee met je peuter en zit je met 2 kinderen tegelijk een boterham te eten in plaats van gedoe te hebben met flesjes. Het is een hectische periode maar het gaat ook snel voorbij. En dan komen er weer andere uitdagingen, zoals politieagent spelen omdat dreumes net te lang op de verkeerde manier naar een stuk speelgoed van de peuter kijkt enzo
dinsdag 15 februari 2022 om 17:36
Toen nummer 2 er was dacht ik ook 'Waar was ik in vredesnaam zo druk mee met 1 kind?"Irish_Wasser_Woman schreef: ↑15-02-2022 17:17Niet om iemand af te vallen, maar ik herken dit uit m'n oppastijd; ik paste dan op, terwijl de ouders een avondje weg gingen. Maar als moeder dan een dag of drie alleen was (omdat vader twee/drie dagen weg was), vroeg ze mij om langer te blijven, want ze keek wel op tegen de kinderen alleen in bad en naar bed doen. Toen dacht ik daar nooit zo over na en deed ik het gewoon omdat ik graag help, maar nu ik bovenstaande lees, denk ik "goh, wat deed ík dan op de avonden dat zij een avondje weg waren? Deed ik het toch ook in m'n eentje? En het waren niet eens mijn kinderen, en ik was nog super jong!"
dinsdag 15 februari 2022 om 18:21
Mijn buurvrouw heeft er 4. Daarnaast natuurlijk vriendjes van de oudste kinderen en ze past ook nog eens op.
Die moet wel eens lachen als ze andere moeders hoort die het "heel erg druk" hebben met maar 1 kind. Bij een 2e en volgende besef je waarschijnlijk pas hoeveel tijd je daarmee bezig was en hoeveel tijd je over had.
Dan leer je vanzelf efficiënt omgaan met je tijd. En de kinderen leren dat ze soms even moeten wachten en dat ouder(s) niet alleen met hun bezig kunnen zijn.
Die moet wel eens lachen als ze andere moeders hoort die het "heel erg druk" hebben met maar 1 kind. Bij een 2e en volgende besef je waarschijnlijk pas hoeveel tijd je daarmee bezig was en hoeveel tijd je over had.
Dan leer je vanzelf efficiënt omgaan met je tijd. En de kinderen leren dat ze soms even moeten wachten en dat ouder(s) niet alleen met hun bezig kunnen zijn.
dinsdag 15 februari 2022 om 18:28
To ik denk dat je verder moet kijken dan de babytijd. Wat is zo'n korte periode? Een kind heb je voor het leven. Daar valt een druke 1 of 2e jaar bij in het niets. Ze zijn veel langer kind/tiener/volwassen dan dat ze echt klein zijn.
De vraag is wil jij een nieuw gezinslid in jullie leven. Probeer verder te kijken dan alleen die eerste periode.
De vraag is wil jij een nieuw gezinslid in jullie leven. Probeer verder te kijken dan alleen die eerste periode.
dinsdag 15 februari 2022 om 20:07
Klopt, zit hem vooral in het feit dat de jongste met 3 maanden misschien niet doorslaapt en dat meerdere dagen achter elkaar een gebroken nacht mijn aandoening kan triggeren en dan kan ik voor (met moeite) voor 1 kind zorgen en niet voor 2. Daarom wil ik achtervang hebben.Horcrux schreef: ↑15-02-2022 16:56Ik proef wat koudwatervrees in je posts, en die herken ik heel erg van mezelf. Tegen de eerste avonden/dagen alleen met 2 kinderen (baby en peuter) zag ik best op, want hoe moest ik dat doen dan? Maar in de praktijk viel het me alles mee. Ja, niet alles gaat zoals je wilt en er gebeuren altijd dingen tegelijk die niet handig samengaan. De een die net spuugt als de ander een poepluier heeft. De peuter die van een stoel kukelt als je net je baby aan de tiet/fles hebt hangen. Maar daar vind je je weg wel in. En kleine baby's worden heel snel grote baby's en daarna dreumes, en voor je 't weet gaan ze wat meer mee met je peuter en zit je met 2 kinderen tegelijk een boterham te eten in plaats van gedoe te hebben met flesjes. Het is een hectische periode maar het gaat ook snel voorbij. En dan komen er weer andere uitdagingen, zoals politieagent spelen omdat dreumes net te lang op de verkeerde manier naar een stuk speelgoed van de peuter kijkt enzo
dinsdag 15 februari 2022 om 20:38
Wij hebben twee kinderen, van net twee en net vier, schelen dus krap twee jaar. Gezond, gezellig, niet geweldige slapers maar ach, dat went 
Ik wenste er altijd drie, maar eigenlijk begint dat gevoel nu te bekoelen. Oudste gaat nu naar school; ineens lijkt de periode voordat jongste ook zal gaan wel te overzien. Dan komt er meer ruimte, voor stappen op werk maar ook gewoon voor de rust en doen waar ik zin in heb, denk ik.
Komt bij dat ik zwanger zijn niet geweldig vind, niet geheel ongehavend de zwangerschappen ben doorgekomen en nu toch al tweede helft dertig ben...
Kortom, ik denk nu toch dat het er bij twee blijft. Of eigenlijk: rationeel weet ik dat allang, want man wil er niet nog een. Maar nu denk ik dat ik dat met hem eens begin te zijn, ook hormonaal/emotioneel gezien
Ik wenste er altijd drie, maar eigenlijk begint dat gevoel nu te bekoelen. Oudste gaat nu naar school; ineens lijkt de periode voordat jongste ook zal gaan wel te overzien. Dan komt er meer ruimte, voor stappen op werk maar ook gewoon voor de rust en doen waar ik zin in heb, denk ik.
Komt bij dat ik zwanger zijn niet geweldig vind, niet geheel ongehavend de zwangerschappen ben doorgekomen en nu toch al tweede helft dertig ben...
Kortom, ik denk nu toch dat het er bij twee blijft. Of eigenlijk: rationeel weet ik dat allang, want man wil er niet nog een. Maar nu denk ik dat ik dat met hem eens begin te zijn, ook hormonaal/emotioneel gezien
dinsdag 15 februari 2022 om 21:29
Ik had in en kraamweek van de eerste al zoiets van; ik wil er nog 1!
Man was daar nog helemaal niet aan toe, logisch.
Uiteindelijk is er een 2e gekomen. Man was altijd stellig; hier blijft het bij.
Tweede kind is kort samengevat veel bewerkelijker dan de eerste, en ik heb heel lang gezegd en gevoeld dat het echt goed was zo, er zou geen 3e komen.
Man denkt er nog steeds zo over, ik zou het zelf niet heel erg vinden als het wél gebeurt.
Maar eigenlijk is het helemaal geen goed idee want ik ben enorm slecht in zwanger zijn. Echt zo niet mijn ding.
Dus ik denk toch dat het hier bij blijft.
Man was daar nog helemaal niet aan toe, logisch.
Uiteindelijk is er een 2e gekomen. Man was altijd stellig; hier blijft het bij.
Tweede kind is kort samengevat veel bewerkelijker dan de eerste, en ik heb heel lang gezegd en gevoeld dat het echt goed was zo, er zou geen 3e komen.
Man denkt er nog steeds zo over, ik zou het zelf niet heel erg vinden als het wél gebeurt.
Maar eigenlijk is het helemaal geen goed idee want ik ben enorm slecht in zwanger zijn. Echt zo niet mijn ding.
Dus ik denk toch dat het hier bij blijft.
dinsdag 15 februari 2022 om 21:55
Wel grappig dat ik niet de enige vrouw ben waarbij de wens voor een derde fors bekoelt ná de eerste hormonale periode met nr. 2 
Soms denk ik ook wel eens dat ik die derde in m’n hoofd had omdat ik dacht ‘dit kan niet de laatste keer zijn dat ik dit meemaak’. Ofzo. Dat je baarmoeder vanaf nu een … ja … zinloos orgaan is, zeg maar. Het is toch een vrij grootse levensfase, die van het (proberen) kinderen (te) krijgen. Dat is dan ineens weg, als je ‘klaar’ bent.
En als je dan zo middenin de hormonen zit denk je misschien ‘neeeeeee dat kan ik niet!’.
Terwijl nu denk ik: wijn, slaap, een boek lezen, seks, tijd voor mezelf, wat makkelijker er weer op uit kunnen met partner en vriendinnen; het voelt heel erg als tijd daarvoor en echt helemaaaaaal niet als tijd om weer 9 maanden (+ in mijn geval nog 2 jaar daarna; heb geen illusie dat een derde opeens wel fatsoenlijk zou slapen
) af te gaan zien
Sorry TO, dit helpt niet. Ze zeggen altijd dat je geen kind moet krijgen als sibling voor je oudste, maar dat was hier wel de grootste reden. En echt we zijn stapeldol op hem, allemaal. Maar toen hij er niet was miste ik hem ook niet, terwijl toen mijn oudste er niet was miste ik wel iets.
Maar dat maakt voor de liefde die ik nu voor ze voel niks uit, dat het een bedachtzamere keuze was, en minder hormonaal gedreven dan bij de oudste.
Soms denk ik ook wel eens dat ik die derde in m’n hoofd had omdat ik dacht ‘dit kan niet de laatste keer zijn dat ik dit meemaak’. Ofzo. Dat je baarmoeder vanaf nu een … ja … zinloos orgaan is, zeg maar. Het is toch een vrij grootse levensfase, die van het (proberen) kinderen (te) krijgen. Dat is dan ineens weg, als je ‘klaar’ bent.
En als je dan zo middenin de hormonen zit denk je misschien ‘neeeeeee dat kan ik niet!’.
Terwijl nu denk ik: wijn, slaap, een boek lezen, seks, tijd voor mezelf, wat makkelijker er weer op uit kunnen met partner en vriendinnen; het voelt heel erg als tijd daarvoor en echt helemaaaaaal niet als tijd om weer 9 maanden (+ in mijn geval nog 2 jaar daarna; heb geen illusie dat een derde opeens wel fatsoenlijk zou slapen
) af te gaan zien Sorry TO, dit helpt niet. Ze zeggen altijd dat je geen kind moet krijgen als sibling voor je oudste, maar dat was hier wel de grootste reden. En echt we zijn stapeldol op hem, allemaal. Maar toen hij er niet was miste ik hem ook niet, terwijl toen mijn oudste er niet was miste ik wel iets.
Maar dat maakt voor de liefde die ik nu voor ze voel niks uit, dat het een bedachtzamere keuze was, en minder hormonaal gedreven dan bij de oudste.
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
dinsdag 15 februari 2022 om 22:04
Nouja, het gemiddelde van twee kinderen en een hond zal niet voor niets zijn ontstaan.lux- schreef: ↑15-02-2022 21:55Wel grappig dat ik niet de enige vrouw ben waarbij de wens voor een derde fors bekoelt ná de eerste hormonale periode met nr. 2
Sorry TO, dit helpt niet. Ze zeggen altijd dat je geen kind moet krijgen als sibling voor je oudste, maar dat was hier wel de grootste reden. En echt we zijn stapeldol op hem, allemaal. Maar toen hij er niet was miste ik hem ook niet, terwijl toen mijn oudste er niet was miste ik wel iets.
Maar dat maakt voor de liefde die ik nu voor ze voel niks uit, dat het een bedachtzamere keuze was, en minder hormonaal gedreven dan bij de oudste.
Ik zie een toekomstig gezin eigenlijk ook wel voor me net twee, misschien wel drie kinderen. Het is alleen lastig om me te realiseren dat dat een beeld is dat ook verwerkelijkt kan en nu mag worden. Het voelt soms nog alsof ik altijd 20 ben gebleven en kinderen iets voor ‘later’ is.
dinsdag 15 februari 2022 om 22:05
Heel begrijpelijk, en fijn dat je dat al geregeld hebtLeeuw32 schreef: ↑15-02-2022 20:07Klopt, zit hem vooral in het feit dat de jongste met 3 maanden misschien niet doorslaapt en dat meerdere dagen achter elkaar een gebroken nacht mijn aandoening kan triggeren en dan kan ik voor (met moeite) voor 1 kind zorgen en niet voor 2. Daarom wil ik achtervang hebben.
En hopelijk slaapt de jongste net zo voorbeeldig als de oudste en vallen de gebroken nachten heel erg mee.
dinsdag 15 februari 2022 om 22:12
Herkenbaar dit. Rammelende eierstokken heb ik nooit gehad. Het was meer dat ik ons in de toekomst als gezin met meer dan 2 kinderen zag dus mijn kinderwens was vooral rationeel. De kans dat ik ooit een 3e (of meer) wil schat ik heel klein in. Eigenlijk heb ik nu pas dat ik af en toe bij het zien van een andere baby denk: oh zou het niet leuk zijn om dat nog eens mee te maken? Dat getut en geknuffel met zo'n heel klein ukkiemontblanc schreef: ↑15-02-2022 22:04Nouja, het gemiddelde van twee kinderen en een hond zal niet voor niets zijn ontstaan.
Ik zie een toekomstig gezin eigenlijk ook wel voor me net twee, misschien wel drie kinderen. Het is alleen lastig om me te realiseren dat dat een beeld is dat ook verwerkelijkt kan en nu mag worden. Het voelt soms nog alsof ik altijd 20 ben gebleven en kinderen iets voor ‘later’ is.
En dan denk ik weer aan hoe intensief ik die eerste maanden vond met slaapgebrek, steeds wisselende ritmes qua slapen en voeden van de baby en hoe relaxed het is dat beide kinderen nu (bijna) baby-af zijn, enigszins een ritme hebben en er wat meer interactie mogelijk is. En dan denk ik: nee, nooit meer. Oh en zwanger zijn was leuk om meegemaakt te hebben maar vooral een hoop fysiek ongemak. Dus nee, dat gaan we niet nog een keer doen.
dinsdag 15 februari 2022 om 22:26
Ach, vroeger was zoveel mogelijk en vooral ook veel zoons het ideaal. Het is toch een beetje een modeding, gezinssamenstelling. Al wisselt het misschien niet elk seizoenmontblanc schreef: ↑15-02-2022 22:04Nouja, het gemiddelde van twee kinderen en een hond zal niet voor niets zijn ontstaan.
Ik zie een toekomstig gezin eigenlijk ook wel voor me net twee, misschien wel drie kinderen. Het is alleen lastig om me te realiseren dat dat een beeld is dat ook verwerkelijkt kan en nu mag worden. Het voelt soms nog alsof ik altijd 20 ben gebleven en kinderen iets voor ‘later’ is.
Zou mij helemaal niet verbazen als over 20 jaar 1 kind hebben ‘in de mode’ is.
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
dinsdag 15 februari 2022 om 22:35
Sterker nog, dat is het onderhuids nu al een beetje
ja, onder bepaalde groepen geldt ook ‘3 is het nieuwe 2’, klopt.Maar statistisch gezien is er wereldwijd een gigantische stijging in het aantal 1 kind gezinnen. Ik denk en hoop dat dat een van de volgende vooroordelen/taboes is die wordt doorbroken.
dinsdag 15 februari 2022 om 22:44
Ik denk ook echt dat 1 kind hebben veel voordelen heeft. Ik heb het natuurlijk 3.5 jaar mogen ervaren en het beviel me uitstekend.Positivevibes schreef: ↑15-02-2022 22:35Sterker nog, dat is het onderhuids nu al een beetje
Maar statistisch gezien is er wereldwijd een gigantische stijging in het aantal 1 kind gezinnen. Ik denk en hoop dat dat een van de volgende vooroordelen/taboes is die wordt doorbroken.
Voor de planeet zou het ook niet slecht zijn als 1 het nieuwe 2 werd
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
woensdag 16 februari 2022 om 10:39
Dat is dus ook de reden dat wij bewus voor 1 kind kiezen. Soms lijkt 2 me ook wel leuk, dat ze samen kunnen spelen en je niet full focus op je kind hoeft te zitten. Maar als ik kijk naar de jeugd van mij en mijn man (allebei op jonge leeftijd ald topsport opleiding) dan had alleen zijn voor ons ook echt voordelen.
woensdag 16 februari 2022 om 12:28
Wij hebben er binnen 3,5 jaar 3 gekregen... toen jongste net geboren was kreeg de middelste haar diagnose, ernstig meervoudig beperkt.
Jezus.... even tandje bij. Nu, is het zoooo gezellig. Middelste groeit op met zussen die stapelgek op en met haar zijn. Wat een chaos af en toe. Ik zou het zo weer doen.
Jezus.... even tandje bij. Nu, is het zoooo gezellig. Middelste groeit op met zussen die stapelgek op en met haar zijn. Wat een chaos af en toe. Ik zou het zo weer doen.
woensdag 16 februari 2022 om 20:42
Wij waren heel stellig en riepen altijd en overal het blijft bij 2. Ze schelen 20 maanden, was wel een pittige tijd vooral omdat onze tweede echt vaak ziek was. Maar eerlijk als we nu terugkijken, vergeet je ook veel dingen. Haha! Het is gek maar soms denk ik echt hoe hebben we dat doorstaan en hoe hebben we dat kunnen volhouden. Maar het is toch gelukt. En inmiddels hebben we meer dan 1 jaar nog een kleintje erbij. Het verschil is een stuk groter dan de ander twee. Maar tot nu toe is het echt genieten. Pittig wel maar echt heel leuk. Je kan helaas niks voorspellen en niet weten hoe het loopt, het is soms ook geluk hebben. Geluk hebben met slapen of met andere dingen. Maar uiteindelijk doe je het toch allemaal en komt het wel goed. En niet te vergeten, deze tijden zijn ook maar tijdelijk. Haha en hopelijk hebben we snel wat meer slaap 
donderdag 17 februari 2022 om 09:15
Ik heb ook één kind en zal juist absoluut niet snel zeggen dat ik het druk heb. Althans, niet druk met mijn kind. Dat ik een gevulde agenda heb komt doordat ik zoveel doe; werk, studie, hobby, sociaal leven, sport. Maar ja, daarom wilde ik er ook maar één, zodat ik verder ook nog dingen kan doen die ik graag wil.evelien2010 schreef: ↑15-02-2022 18:21Mijn buurvrouw heeft er 4. Daarnaast natuurlijk vriendjes van de oudste kinderen en ze past ook nog eens op.
Die moet wel eens lachen als ze andere moeders hoort die het "heel erg druk" hebben met maar 1 kind. Bij een 2e en volgende besef je waarschijnlijk pas hoeveel tijd je daarmee bezig was en hoeveel tijd je over had.
Dan leer je vanzelf efficiënt omgaan met je tijd. En de kinderen leren dat ze soms even moeten wachten en dat ouder(s) niet alleen met hun bezig kunnen zijn.
donderdag 17 februari 2022 om 09:32
TO, even een reactie op jou. Wij hebben één kind en gevoelsmatig klopt dit helemaal voor ons. Dit werkt gewoon goed. Rationeel denk ik wel eens, doe ik er goed aan geen tweede te krijgen? Ik ben soms bang om later spijt te krijgen. Maar ja, angst is geen goede raadgever zeggen ze altijd. Ik accepteer min of meer dat ik zal blijven twijfelen of ik een tweede wil of niet. Misschien tot halverwege de 40, als het biologisch eigenlijk niet meer kan. Maar ach, er zullen ook mensen zijn die altijd blijven twijfelen of ze er goed aan gedaan hebben geen derde te krijgen. Of überhaupt geen kinderen te krijgen.
donderdag 17 februari 2022 om 09:34
Zijn jij en je man beide enig kind?BabyGroot schreef: ↑16-02-2022 10:39Dat is dus ook de reden dat wij bewus voor 1 kind kiezen. Soms lijkt 2 me ook wel leuk, dat ze samen kunnen spelen en je niet full focus op je kind hoeft te zitten. Maar als ik kijk naar de jeugd van mij en mijn man (allebei op jonge leeftijd ald topsport opleiding) dan had alleen zijn voor ons ook echt voordelen.
donderdag 17 februari 2022 om 10:22
Haha, hetzelfde hier. Als ik mensen met 2 of meer kinderen zie (en dan vooral dicht op elkaar) dan denk ik vaak aan de dingen die ik dan zou moeten laten voor het gezin.Beschuitmetjam schreef: ↑17-02-2022 09:15Ik heb ook één kind en zal juist absoluut niet snel zeggen dat ik het druk heb. Althans, niet druk met mijn kind. Dat ik een gevulde agenda heb komt doordat ik zoveel doe; werk, studie, hobby, sociaal leven, sport. Maar ja, daarom wilde ik er ook maar één, zodat ik verder ook nog dingen kan doen die ik graag wil.
Het zal vast wel kunnen allemaal hoor, maar het wordt dan toch wel meer geregel dan met 1.
donderdag 17 februari 2022 om 10:28
Grappig, ik lees hier juist een aantal mensen die meerdere kinderen hebben die weer zeggen dat het nu juist makkelijker is, dat de tweede zo in het ritje meegaat. Het hoeft dus niet per se lastiger te zijn.
donderdag 17 februari 2022 om 10:56
Dat is gewoon allemaal zo persoonlijk. Geen mens is hetzelfde, je ziet dat al bij kinderen. Je kent je zelf het beste dus kunt zelf het beste inschatten of je gelukkiger zal worden van een tweede. Karakter, omstandigheden, ervaringen, alles speelt een rol bij beslissingen.
