Kinderen
alle pijlers
Een tweede of niet?
maandag 14 februari 2022 om 20:59
Sindskort heb ik last van klapperende eierstokken. Erger dan voor ik van mijn kind in verwachting raakte. Ik weet verstandelijk dat een tweede kind het leven ingewikkelder en de nachten zwaarder maakt maar mijn hormonen vinden, uiteraard, dat ze daar niets mee te maken hebben. Wanneer weet je nu of het een goed moment is voor een tweede kind? En komt er een moment dat je gezin als ‘af’ voelt? Hoe hebben jullie dat ervaren?
dinsdag 15 februari 2022 om 10:09
Een ander standpunt: ik vond en vind zwanger zijn niet leuk (zacht uitgedrukt). Daarom juist zo snel mogelijk, nog 2 weken en dan klaar! Definitief mijn lijf terug en nooit meerHoppípolla schreef: ↑15-02-2022 09:35Ik zit ook een beetje in dezelfde situatie, To. Vriend en ik hebben eigenlijk net besloten om er maar gewoon voor te gaan, dochter is bijna 20 maanden.
Ik herken het gevoel van klapperende eierstokken eigenlijk niet, bij de eerste ook nooit gehad (maar die kwam onverwacht). Bij mij is het vooral dat ik het op lange termijn wel echt voor me zie, twee van die druktemakers in huis.
Ik hoor ook regelmatig vrouwen die binnen een paar maanden (of in ieder geval ruim binnen het jaar) alweer zwanger zijn van nr 2 en ik kan me daar echt zó totaal niks bij voorstellen. Het leek me echt verschrikkelijk om alweer zo snel zwanger te zijn en dan had ik niet eens een hele zware zwangerschap en babytijd ofzo. Maar ik vind het altijd wel interessant om te horen waarom mensen er toch bewust voor kiezen, dus ook wel een leuk topic wat dat betreft
dinsdag 15 februari 2022 om 10:10
Ik denk dat alles z'n voor-en nadelen heeft. Mijn dochters schelen net geen 2 jaar en als ik zie hoe leuk ze met elkaar spelen, delen en ongelooflijk gek op elkaar zijn, dan ben ik heel erg blij met onze keuze.
Maar wie weet was hetzelfde gebeurd met een verschil van meer dan wat we nu hebben, ik weet het niet. Je hebt gewoon wat je krijgt en daar heb je het mee te doen.
Zelf ben ik bijna 5 jaar ouder dan mijn broertje en zusje en dat vond ik ( en vind ik nog steeds) veel. Dat komt door meerdere factoren, niet de minste dat ze een tweeling zijn en ik wat dat betreft toch ergens een enig kind was, maar dan wel in een gezin met 3 kinderen.
Nu pas, we zijn allemaal al ruimschoots volwassen, heb ik echt het idee gelijkwaardig te zijn, we delen veel meer dan we ooit als kind hebben gedaan.
Maar, wie weet als het leven anders was gelopen, ze geen tweeling waren geweest, we andere karakters hadden gehad, het wel prima had geklikt met die bijna 5 jaar verschil. We leven wel in andere fases en dat vinden we alledrie soms wel wat jammer.
Het heeft wel mijn idee gevormd hoe ik mijn leven met kinderen voor me zag en tot nu toe lijkt dat meer dan goed uit te pakken. Wat ik nu tussen mijn dochters zie, heb ik zelf nooit gevoeld of ervaren tussen mijn zusje en mezelf of tussen mijn broertje en mezelf. Ik zag dat wel in de band die zij zelf hadden.
Ik denk dat van geen naar 1 kind bij ons meer invloed heeft gehad op onze relatie dan van 1 naar 2.. Maar ook dat is dus persoonlijk en ik herken me dan weer niet in bovenstaande situatie, waarin ouders met weinig leeftijdsverschil het zwaarder/lastiger hebben. Ik voel die last in ieder geval niet en man ook niet.
Maar wie weet was hetzelfde gebeurd met een verschil van meer dan wat we nu hebben, ik weet het niet. Je hebt gewoon wat je krijgt en daar heb je het mee te doen.
Zelf ben ik bijna 5 jaar ouder dan mijn broertje en zusje en dat vond ik ( en vind ik nog steeds) veel. Dat komt door meerdere factoren, niet de minste dat ze een tweeling zijn en ik wat dat betreft toch ergens een enig kind was, maar dan wel in een gezin met 3 kinderen.
Nu pas, we zijn allemaal al ruimschoots volwassen, heb ik echt het idee gelijkwaardig te zijn, we delen veel meer dan we ooit als kind hebben gedaan.
Maar, wie weet als het leven anders was gelopen, ze geen tweeling waren geweest, we andere karakters hadden gehad, het wel prima had geklikt met die bijna 5 jaar verschil. We leven wel in andere fases en dat vinden we alledrie soms wel wat jammer.
Het heeft wel mijn idee gevormd hoe ik mijn leven met kinderen voor me zag en tot nu toe lijkt dat meer dan goed uit te pakken. Wat ik nu tussen mijn dochters zie, heb ik zelf nooit gevoeld of ervaren tussen mijn zusje en mezelf of tussen mijn broertje en mezelf. Ik zag dat wel in de band die zij zelf hadden.
Ik denk dat van geen naar 1 kind bij ons meer invloed heeft gehad op onze relatie dan van 1 naar 2.. Maar ook dat is dus persoonlijk en ik herken me dan weer niet in bovenstaande situatie, waarin ouders met weinig leeftijdsverschil het zwaarder/lastiger hebben. Ik voel die last in ieder geval niet en man ook niet.
chantilly21_2 wijzigde dit bericht op 15-02-2022 10:12
2.31% gewijzigd
dinsdag 15 februari 2022 om 10:10
dinsdag 15 februari 2022 om 10:14
Benieuwd hoe dit gaat zijn omdat met 2 je wat minder makkelijk een hele dag weg kunt zijn. Gaan het zien....heb gelukkig al veel tipsChantilly21_2 schreef: ↑15-02-2022 10:10Ik denk dat alles z'n voor-en nadelen heeft. Mijn dochters schelen net geen 2 jaar en als ik zie hoe leuk ze met elkaar spelen, delen en ongelooflijk gek op elkaar zijn, dan ben ik heel erg blij met onze keuze.
Maar wie weet was hetzelfde gebeurd met een verschil van meer dan wat we nu hebben, ik weet het niet. Je hebt gewoon wat je krijgt en daar heb je het mee te doen.
Zelf ben ik bijna 5 jaar ouder dan mijn broertje en zusje en dat vond ik ( en vind ik nog steeds) veel. Dat komt door meerdere factoren, niet de minste dat ze een tweeling zijn en ik wat dat betreft toch ergens een enig kind was, maar dan wel in een gezin met 3 kinderen.
Nu pas, we zijn allemaal al ruimschoots volwassen, heb ik echt het idee gelijkwaardig te zijn, we delen veel meer dan we ooit als kind hebben gedaan.
Maar, wie weet als het leven anders was gelopen, ze geen tweeling waren geweest, we andere karakters hadden gehad, het wel prima had geklikt met die bijna 5 jaar verschil. We leven wel in andere fases en dat vinden we alledrie soms wel wat jammer.
Het heeft wel mijn idee gevormd hoe ik mijn leven met kinderen voor me zag en tot nu toe lijkt dat meer dan goed uit te pakken. Wat ik nu tussen mijn dochters zie, heb ik zelf nooit gevoeld of ervaren tussen mijn zusje en mezelf of tussen mijn broertje en mezelf. Ik zag dat wel in de band die zij zelf hadden.
Ik denk dat van geen naar 1 kind bij ons meer invloed heeft gehad op onze relatie dan van 1 naar 2.. Maar ook dat is dus persoonlijk en ik herken me dan weer niet in bovenstaande situatie, waarin ouders met weinig leeftijdsverschil het zwaarder/lastiger hebben. Ik voel die last in ieder geval niet en man ook niet.
dinsdag 15 februari 2022 om 10:24
Ik was zo veel relaxter bij de tweede, dat ook dagjes weg en alles makkelijk ging en gaat. Natuurlijk zit je wel weer met slaapjes enzo maar kind 2 heeft hier gewoon maar moeten dealen met veel in de kinderwagen of draagzak slapen (iets wat kind 1 gewoon vertikte). Ik denk doordat kind 2 vanaf het begin is meegegaan in het ritme van kind 1, ze een stuk makkelijker is en ik zelf ook, maar dat kan ook karakter zijn.
dinsdag 15 februari 2022 om 10:28
Heel herkenbaar, ik was ook een stuk makkelijker bij nummer 2 dan bij de eerste. Moest wel, want mijn 2 jarige had haar beweging nodig, moest naar de opvang in mijn verlof en ze werd daar door mij naar toegebracht, ook als baby dan net aan een dutje begon, haar leven was net zo belangrijk als dat van de jongste. En ik kwam erachter dat het eigenlijk wel OK ging, daar waar ik juist best opzag tegen het onderbreken van enig ritme bij de jongste..Minik schreef: ↑15-02-2022 10:24Ik was zo veel relaxter bij de tweede, dat ook dagjes weg en alles makkelijk ging en gaat. Natuurlijk zit je wel weer met slaapjes enzo maar kind 2 heeft hier gewoon maar moeten dealen met veel in de kinderwagen of draagzak slapen (iets wat kind 1 gewoon vertikte). Ik denk doordat kind 2 vanaf het begin is meegegaan in het ritme van kind 1, ze een stuk makkelijker is en ik zelf ook, maar dat kan ook karakter zijn.
Bij de oudste was dat heel anders en was alles wat voor haar werkte, handig was etc. voor mij prio nummer 1.
dinsdag 15 februari 2022 om 10:33
Ja daar kan ik me ook wel weer iets bij voorstellen. Ik sta er op dit moment ook wel een beetje zo in, maar dat heeft bij mij dus nog wel wat meer tijd nodig gehad. Dus hopelijk snel zwanger, dan hebben we dat ook weer gehad
dinsdag 15 februari 2022 om 10:35
Enige reden waarom wij eventueel niet voor een tweede zouden gaan, zou dan puur medisch zijn geweest. Als mijn lichaam geen tweede zwangerschap meer aan had gekund, dan was het over en uit. Alle overige redenen doen er bij ons niet toe. Wij vinden het hebben van een broertje of zusje voor onze oudste de belangrijkste reden. Die relatie gaat vaak (geen garantie natuurlijk) een leven lang mee.
dinsdag 15 februari 2022 om 11:28
Ik bedoelde als partner een hele dag weg zonder kinderen…als je 1 kind hebt is dat voor de ander makkelijker in zijn/haar eentje dan 2.Minik schreef: ↑15-02-2022 10:24Ik was zo veel relaxter bij de tweede, dat ook dagjes weg en alles makkelijk ging en gaat. Natuurlijk zit je wel weer met slaapjes enzo maar kind 2 heeft hier gewoon maar moeten dealen met veel in de kinderwagen of draagzak slapen (iets wat kind 1 gewoon vertikte). Ik denk doordat kind 2 vanaf het begin is meegegaan in het ritme van kind 1, ze een stuk makkelijker is en ik zelf ook, maar dat kan ook karakter zijn.
dinsdag 15 februari 2022 om 11:32
Ik hoop dat man nog heel lang thuiswerkt, hoef ik baby niet mee te slepenChantilly21_2 schreef: ↑15-02-2022 10:28Heel herkenbaar, ik was ook een stuk makkelijker bij nummer 2 dan bij de eerste. Moest wel, want mijn 2 jarige had haar beweging nodig, moest naar de opvang in mijn verlof en ze werd daar door mij naar toegebracht, ook als baby dan net aan een dutje begon, haar leven was net zo belangrijk als dat van de jongste. En ik kwam erachter dat het eigenlijk wel OK ging, daar waar ik juist best opzag tegen het onderbreken van enig ritme bij de jongste..
Bij de oudste was dat heel anders en was alles wat voor haar werkte, handig was etc. voor mij prio nummer 1.
. En die slaapt toch hopelijk in haar bakje.
dinsdag 15 februari 2022 om 11:34
Met een 2e kind moet je hoe dan ook die fases weer door. Dan is het juist een stuk makkelijker als je daar toch al inzit. En je leven al is afgestemd op rekening houden met slaapjes en luiers etc.Patatje15 schreef: ↑15-02-2022 08:45Dit vind ik dan weer enorme dooddoeners. Ik zie juist in mijn omgeving heel veel dat twee binnen een korte tijd zoveel druk op de relatie zet dat de ouders (bijna) uit elkaar gaan. En of de kinderen het samen gaan vinden is afhankelijk van zoveel verschillende factoren. Maar goed, ik vind dit ook allemaal geen relevante punten om de beslissing of het moment voor een 2e op te baseren.
Als je jaren wacht is je oudste kind al veel zelfstandiger en ben je net weer gewend aan een ander soort leven. En dan kan het een behoorlijke stap terug zijn naar opnieuw gebroken nachten. Ook zie ik dat het meeslepen van een kleine baby best bewerkelijk kan zijn. Oudere kinderen krijgen natuurlijk ook school, sportclub en speelafspraakjes. Die combinatie met een baby is een stuk intensiever dan de rustige periode thuis die je hebt met jongere kinderen.
En grote leeftijdsverschillen geven totaal andere fases. Een ouder kind heeft niets meer met ballorig. En een jonger kind blijft thuis terwijl het oudere kind bijvoorbeeld al op stap gaat of zaken buitenshuis onderneemt. Het is echt wel een meerwaarde als kinderen samen door die fases gaan. En aan dezelfde activiteiten toe zijn. Die kan je dan ook als gezin ondernemen ipv je op te splitsen. Natuurlijk zullen ze een kleine sibling best leuk vinden. Maar ze hebben er natuurlijk veel minder aan.
Het is echt wel een verschil of je echt samen op kunt groeien. Of dat het oudste kind al bijna naar de middelbare gaat of uit huis terwijl de jongste daar totaal nog niet is.
En natuurlijk als moeder ook zwaarder voor je lichaam (en meer risico's) als je ouder bent. Hoewel we natuurlijk niet weten hoe oud TO is.
dinsdag 15 februari 2022 om 11:41
Niks hiervan is “natuurlijk zo”. Het is jouw mening. Dat is prima verder maar absoluut geen feit. Kinderen met 4-5-6 of meer jaar verschil groeien ook samen op en hebben soms zelfs meer aan elkaar.evelien2010 schreef: ↑15-02-2022 11:34Met een 2e kind moet je hoe dan ook die fases weer door. Dan is het juist een stuk makkelijker als je daar toch al inzit. En je leven al is afgestemd op rekening houden met slaapjes en luiers etc.
Als je jaren wacht is je oudste kind al veel zelfstandiger en ben je net weer gewend aan een ander soort leven. En dan kan het een behoorlijke stap terug zijn naar opnieuw gebroken nachten. Ook zie ik dat het meeslepen van een kleine baby best bewerkelijk kan zijn. Oudere kinderen krijgen natuurlijk ook school, sportclub en speelafspraakjes. Die combinatie met een baby is een stuk intensiever dan de rustige periode thuis die je hebt met jongere kinderen.
En grote leeftijdsverschillen geven totaal andere fases. Een ouder kind heeft niets meer met ballorig. En een jonger kind blijft thuis terwijl het oudere kind bijvoorbeeld al op stap gaat of zaken buitenshuis onderneemt. Het is echt wel een meerwaarde als kinderen samen door die fases gaan. En aan dezelfde activiteiten toe zijn. Die kan je dan ook als gezin ondernemen ipv je op te splitsen. Natuurlijk zullen ze een kleine sibling best leuk vinden. Maar ze hebben er natuurlijk veel minder aan.
Het is echt wel een verschil of je echt samen op kunt groeien. Of dat het oudste kind al bijna naar de middelbare gaat of uit huis terwijl de jongste daar totaal nog niet is.
En natuurlijk als moeder ook zwaarder voor je lichaam (en meer risico's) als je ouder bent. Hoewel we natuurlijk niet weten hoe oud TO is.
Alles heeft voor en nadelen. Het zou fijn zijn als we elkaars keuzes gewoon kunnen respecteren en stoppen met doen alsof er een universele waarheid is.
dinsdag 15 februari 2022 om 11:43
Oh daar heb ik echt letterlijk nooit over nagedacht. Ik zou oprecht niet weten waarom je niet in je eentje voor twee kinderen zou kunnen zorgen een dag.
Hier werkt man fulltime en ik drie dagen, dus ik heb elke week twee dagen de kinderen in mijn eentje. En als ik ‘s avonds weg ga of in het weekend een dag of een heel weekend, kan mijn man dat uiteraard ook prima in zijn eentje. Ik zie daar geen enkel probleem in.
dinsdag 15 februari 2022 om 11:44
Dat is echt afhankelijk van de kinderen.
2 of meer kinderen houden elkaar bezig. En kunnen elkaar vermaken en met elkaar spelen ipv dat je als ouder continu moet zorgen voor vermaak. En je bent minder afhankelijk van andere kinderen om mee te spelen. Er is immers altijd iemand.
dinsdag 15 februari 2022 om 11:53
Ik vind dat ‘niet hoeven omschakelen omdat je er toch al in zit’ ook altijd een beetje een gek argument. Toen ik van geen kind naar één kind ging zat ik ook niet in de luiers en slaapjesfase, maar toen kind er was ineens wel. Gewoon, omdat mijn leven er toen zo uit zag. Dus ik zie echt niet in waarom je niet meer zou kunnen omschakelen als je al een kind hebt. Het zal wel weer wennen zijn ja, maar dat is het altijd.Positivevibes schreef: ↑15-02-2022 11:41Niks hiervan is “natuurlijk zo”. Het is jouw mening. Dat is prima verder maar absoluut geen feit. Kinderen met 4-5-6 of meer jaar verschil groeien ook samen op en hebben soms zelfs meer aan elkaar.
Alles heeft voor en nadelen. Het zou fijn zijn als we elkaars keuzes gewoon kunnen respecteren en stoppen met doen alsof er een universele waarheid is.
Overigens snap ik wel dat mensen om die reden voor een relatief klein leeftijdsverschil kiezen, maar dat is dan puur persoonlijk en zeker geen universele waarheid nee.
dinsdag 15 februari 2022 om 11:53
Dat valt misschien ook wel mee, maar was een van de redenen waarom ik twijfelde over een 2e kind (icm de 3e shift). Ik zie er best tegen op om eind mei een week lang alleen te doen met een 2 jarige en 1 van 3 maandenMinik schreef: ↑15-02-2022 11:43Oh daar heb ik echt letterlijk nooit over nagedacht. Ik zou oprecht niet weten waarom je niet in je eentje voor twee kinderen zou kunnen zorgen een dag.
Hier werkt man fulltime en ik drie dagen, dus ik heb elke week twee dagen de kinderen in mijn eentje. En als ik ‘s avonds weg ga of in het weekend een dag of een heel weekend, kan mijn man dat uiteraard ook prima in zijn eentje. Ik zie daar geen enkel probleem in.
. Gelukkig veel hulp beschikbaar.
dinsdag 15 februari 2022 om 11:55
Als ik niet zwanger hoefde te zijn hadden we er 2,5 - 3,5 jaar tussen gelaten. Leek ons leuker, maar tegen die tijd had ik gezegd, er komt geen 2e meer. Man wilde het risico niet nemen.Hoppípolla schreef: ↑15-02-2022 11:53Ik vind dat ‘niet hoeven omschakelen omdat je er toch al in zit’ ook altijd een beetje een gek argument. Toen ik van geen kind naar één kind ging zat ik ook niet in de luiers en slaapjesfase, maar toen kind er was ineens wel. Gewoon, omdat mijn leven er toen zo uit zag. Dus ik zie echt niet in waarom je niet meer zou kunnen omschakelen als je al een kind hebt. Het zal wel weer wennen zijn ja, maar dat is het altijd.
Overigens snap ik wel dat mensen om die reden voor een relatief klein leeftijdsverschil kiezen, maar dat is dan puur persoonlijk en zeker geen universele waarheid nee.
dinsdag 15 februari 2022 om 11:56
Bij ons zit er iets meer dan 3 jaar tussen en ik moet zeggen dat ik blij ben dat het gelopen is zoals het is gelopen.
Onze oudste is nu een stuk 'zelfstandiger' en slaapt intussen ook veel beter dan de eerste 2 á 2,5 jaar. Dat geeft veel meer rust in huis.
Onze jongste is daarnaast ook nog eens veel 'makkelijker' dan onze oudste. We weten dus niet wat we meemaken want we stelden ons in op 'hetzelfde' als dat we al kennen.
Als we nu de interactie tussen de 2 zien, nummer 2 is nog geen half jaar oud, is dat echt prachtig om te zien.
Onze oudste is nu een stuk 'zelfstandiger' en slaapt intussen ook veel beter dan de eerste 2 á 2,5 jaar. Dat geeft veel meer rust in huis.
Onze jongste is daarnaast ook nog eens veel 'makkelijker' dan onze oudste. We weten dus niet wat we meemaken want we stelden ons in op 'hetzelfde' als dat we al kennen.
Als we nu de interactie tussen de 2 zien, nummer 2 is nog geen half jaar oud, is dat echt prachtig om te zien.
dinsdag 15 februari 2022 om 12:00
Eens.Positivevibes schreef: ↑15-02-2022 11:41Niks hiervan is “natuurlijk zo”. Het is jouw mening. Dat is prima verder maar absoluut geen feit. Kinderen met 4-5-6 of meer jaar verschil groeien ook samen op en hebben soms zelfs meer aan elkaar.
Alles heeft voor en nadelen. Het zou fijn zijn als we elkaars keuzes gewoon kunnen respecteren en stoppen met doen alsof er een universele waarheid is.
Hoewel mijn persoonlijke ervaring (eerst een enig kind, jaren later nog twee kinderen gekregen) wel is zoals als universele waarheid gepresenteerd werd.
En nu de kinderen ouder zijn trekken ze veel meer naar elkaar toe, maar mijn oudste is echt wel als een soort enig kind met kleine broertjes opgegroeid hoor.
En ik heb énorm moeten wennen toen ik sommige fases die ik toch echt achter me gelaten had weer doorging. Niet erg, en uiteraard went dat zó weer, maar ik vond het wéér iets doen na vele jaren echt heel anders dan weer iets doen ‘net als bij broer die daar net klaar mee is’.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
dinsdag 15 februari 2022 om 12:01
Benieuwd of ik over paar maanden jaloers op je ben patatje….
dinsdag 15 februari 2022 om 12:04
Derde shift moest ik googelen, nooit van gehoord. Mijn man moest een week weg toen oudste bijna 2 was en jongste ook 3 maanden. Ik zag er van tevoren ook vreselijk tegenop dus snap je angst wel hoor. Maar het viel uiteindelijk enorm mee, was een hele gezellige week. Die week waren ouders en schoonouders op vakantie en had ik dus echt totaal geen hulp maar toch ging het prima. Je kunt dat gewoon!
dinsdag 15 februari 2022 om 12:07
Nee hoor! Want jij hebt dan jouw baby en jouw situatie is dan weer goed voor jou. Elk gezin is anders en uiteindelijk zijn de meeste ouders gewoon heel blij met hoe het bij hen zelf gelopen is. Als je echt gevoelens zou hebben van jaloezie op mensen die geen tweede hebben gekregen, dan zou het tijd worden om aan de bel te trekken bij je huisarts.
dinsdag 15 februari 2022 om 12:13
Ik heb mijn kinderwens, of het nu de eerste of tweede was, zelf nooit bestempeld als 'klapperende eierstokken' of 'gierende hormonen', maar gewoon als reële wens en waar natuurlijk ook zware kanten aan waren, maar niet als iets wat irrationeel of zoiets. Dat weeg je samen af en dan neem je een besluit. Ik wilde ook nog wel een derde, had ook niks te maken met eierstokken of hormonen, maar toen hebben we besloten om het niet te doen, mijn man had die wens niet en het zou ook erg zwaar zijn geworden.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
dinsdag 15 februari 2022 om 12:19
Waarschijnlijk wel hoor, maar dat ik nog eens terug verlang maat het oude leventje met alleen ons zoontje is ingecalculeerd. Ik weet dat de komende 2 jaar “overleven” worden, zeker de 1e maanden als het een plak of huilbaby is. Ik ben geen baby-mama….Maar voor dat scenario ligt het noodplan klaarMinik schreef: ↑15-02-2022 12:07Nee hoor! Want jij hebt dan jouw baby en jouw situatie is dan weer goed voor jou. Elk gezin is anders en uiteindelijk zijn de meeste ouders gewoon heel blij met hoe het bij hen zelf gelopen is. Als je echt gevoelens zou hebben van jaloezie op mensen die geen tweede hebben gekregen, dan zou het tijd worden om aan de bel te trekken bij je huisarts.
TO, ik laat duidelijk mijn denken zien: het is niet altijd dat je zeker weet of het een goede keuze is vooraf
