Kinderen
alle pijlers
Het kriebelt, maar vriend wil nog niet!
donderdag 13 maart 2008 om 21:27
Hé Sash, wat een vervelend verhaal zeg! Was er eerder nooit sprake van? En waarom wil hij nog niet de komende tijd?
Ik ben zelf 26, dus de druk is niet zo groot, maar wil het wel heel graag. Toen hij zei dat hij de komende tijd nog niet wil, terwijl ik wel dacht dat we over een paar maanden zouden beginnen, ben ik 2 dagen diepongelukkig geweest. Nu ga ik vol goede hoop door en ga ik maar gewoon verder met mijn leventje. Maar bij jou ligt dat natuurlijk toch even anders.
In ieder geval welkom hier!
Ik ben zelf 26, dus de druk is niet zo groot, maar wil het wel heel graag. Toen hij zei dat hij de komende tijd nog niet wil, terwijl ik wel dacht dat we over een paar maanden zouden beginnen, ben ik 2 dagen diepongelukkig geweest. Nu ga ik vol goede hoop door en ga ik maar gewoon verder met mijn leventje. Maar bij jou ligt dat natuurlijk toch even anders.
In ieder geval welkom hier!
donderdag 13 maart 2008 om 22:22
Hallo allemaal,
inderdaad een vervelend verhaal Sash. Ook voor mij geldt dit niet (gelukkig) Ik ben nog onder de dertig en mijn vriend is er nu nog niet aan toe, maar ik denk niet dat het nog jaren zal duren.
Uiteraard ben ik al over mijn meest vruchtbare periode heen.. maar ik zit net boven de gemiddelde leeftijd dat vrouwen kinderen krijgen.
Mogalie, de baby kamer heeft nu niet echt een functie. Het is een beetje een rommelkamer waar spulletjes in staan die we zo 123 niet ergens anders neer willen zetten. Wat kasten en een vitrine de kattenbak.
De kamer is een beetje cremekleurig dus ik kan er alle kanten mee op mocht het zover komen
Fijne avond!
groetjes
Julia
inderdaad een vervelend verhaal Sash. Ook voor mij geldt dit niet (gelukkig) Ik ben nog onder de dertig en mijn vriend is er nu nog niet aan toe, maar ik denk niet dat het nog jaren zal duren.
Uiteraard ben ik al over mijn meest vruchtbare periode heen.. maar ik zit net boven de gemiddelde leeftijd dat vrouwen kinderen krijgen.
Mogalie, de baby kamer heeft nu niet echt een functie. Het is een beetje een rommelkamer waar spulletjes in staan die we zo 123 niet ergens anders neer willen zetten. Wat kasten en een vitrine de kattenbak.
De kamer is een beetje cremekleurig dus ik kan er alle kanten mee op mocht het zover komen
Fijne avond!
groetjes
Julia
donderdag 13 maart 2008 om 23:10
@Sash, dat lijkt me wel heel moeilijk, helemaal omdat je biologische klok wel iets harder tikt.
Wat zegt jouw vriend hier dan over? Hij heeft iig niet het excuus dat hij te jong is...
@Mogalie, waar is jouw vriend nu dan??
Voordeel van ambtenaar is wel dat ze vaak goede kinderopvang hebben, of is dat bij jullie niet geregeld? Niet dat je dat nu al nodig hebt.. Welke opleiding heb je gevolgd hiervoor?
@Julia, ik hoorde 2 weken geleden op de radio dat gem. leeftijd van vrouwen die 1e kind krijgen 31,7 is. Vond ik wel schrikbarend hoog gemiddelde.
Wat zegt jouw vriend hier dan over? Hij heeft iig niet het excuus dat hij te jong is...
@Mogalie, waar is jouw vriend nu dan??
Voordeel van ambtenaar is wel dat ze vaak goede kinderopvang hebben, of is dat bij jullie niet geregeld? Niet dat je dat nu al nodig hebt.. Welke opleiding heb je gevolgd hiervoor?
@Julia, ik hoorde 2 weken geleden op de radio dat gem. leeftijd van vrouwen die 1e kind krijgen 31,7 is. Vond ik wel schrikbarend hoog gemiddelde.
vrijdag 14 maart 2008 om 18:14
Dames,
Wil jullie niet laten schrikken, maar in de viva/flair van deze week staat dat mannen steeds ouder kinderen krijgen, waarvan iets van 40% op hun 35ste of later en 6% na hun 45ste....
@Mirjam, mijn lief werkt in een andere stad en daar slaapt hij ook 4 of 5 nachten per week. Gelukkig nog maar een paar maanden.
Ik weet niet of de kinderopvang goed is geregeld, maar als het net zo goed is als de rest...
.
Ik heb Facility Management gestudeerd, maar doe daar niet zoveel mee. Ik ben nl. handhaver en dan gericht op brandveiligheid, illegale bouwsels, horeca en precario (reclame-uitingen in de stad).
Wat doen jullie/hebben jullie gedaan?
@Julia, ik heb ook zo'n onbestemde kamer! We hebben 3 slaapkamers en slapen zelf in de kleinste. Ieder van ons zou een studeer-/relaxkamer krijgen, maar het was vechten om de grootste kamer. Omdat we het onzin vinden dat een baby een megakamer heeft
, heeft manlief de grootste (staat een hele zithoek en computergebeuren in) en ik de kleinste die we dan om kunnen bouwen naar....raar toch?
Vanaf vandaag gaan we niet meer roken in huis... heb de asbakken net op zolder gezet. Gelukkig rook ik niet zo veel. Ik zal alleen mijn sigaretje voor het slapen gaan gaan missen...
Wil jullie niet laten schrikken, maar in de viva/flair van deze week staat dat mannen steeds ouder kinderen krijgen, waarvan iets van 40% op hun 35ste of later en 6% na hun 45ste....
@Mirjam, mijn lief werkt in een andere stad en daar slaapt hij ook 4 of 5 nachten per week. Gelukkig nog maar een paar maanden.
Ik weet niet of de kinderopvang goed is geregeld, maar als het net zo goed is als de rest...
.Ik heb Facility Management gestudeerd, maar doe daar niet zoveel mee. Ik ben nl. handhaver en dan gericht op brandveiligheid, illegale bouwsels, horeca en precario (reclame-uitingen in de stad).
Wat doen jullie/hebben jullie gedaan?
@Julia, ik heb ook zo'n onbestemde kamer! We hebben 3 slaapkamers en slapen zelf in de kleinste. Ieder van ons zou een studeer-/relaxkamer krijgen, maar het was vechten om de grootste kamer. Omdat we het onzin vinden dat een baby een megakamer heeft
, heeft manlief de grootste (staat een hele zithoek en computergebeuren in) en ik de kleinste die we dan om kunnen bouwen naar....raar toch?Vanaf vandaag gaan we niet meer roken in huis... heb de asbakken net op zolder gezet. Gelukkig rook ik niet zo veel. Ik zal alleen mijn sigaretje voor het slapen gaan gaan missen...
vrijdag 14 maart 2008 om 19:53
Hoi Sash,
Las net je berichtje en vind het heel vervelend dat jouw vriend er nog niet aan toe is. Je bent op zoek naar verhalen van moeders die het veel minder romantisch ervaren dan dat het is en naar moeders die af en toe spijt hebben? Waarom? Wil je een soort bevestiging dat kinderen hebben ook niet leuk kan zijn? Ik geloof dat er heel weinig moeders zijn die spijt hebben van hun kind. Soms baal je er weleens van maar als je kind al naar je lacht of je een kus geeft, vergeet je alles weer... Een kind hebben is soms best wel zwaar vooral in het begin, ik dacht dat het veel romantischer was... Wij moesten erg wennen aan ons zoontje en bij ons allebei moest het moeder en vader gevoel groeien. Mijn vriend heeft 1 dag in de week papa dag en sinds kort (ons zoontje is 1,5) vindt hij dat pas leuk. Wij doen dan ook vaak nog dingen zonder hem maar hoe ouder hij wordt hoe leuker het is. Het hebben van een kind is leuk maar ik kan me voorstellen dat je ook een heel leuk leven zonder kinderen kan hebben, maar dan moet je dat allebei willen...
Las net je berichtje en vind het heel vervelend dat jouw vriend er nog niet aan toe is. Je bent op zoek naar verhalen van moeders die het veel minder romantisch ervaren dan dat het is en naar moeders die af en toe spijt hebben? Waarom? Wil je een soort bevestiging dat kinderen hebben ook niet leuk kan zijn? Ik geloof dat er heel weinig moeders zijn die spijt hebben van hun kind. Soms baal je er weleens van maar als je kind al naar je lacht of je een kus geeft, vergeet je alles weer... Een kind hebben is soms best wel zwaar vooral in het begin, ik dacht dat het veel romantischer was... Wij moesten erg wennen aan ons zoontje en bij ons allebei moest het moeder en vader gevoel groeien. Mijn vriend heeft 1 dag in de week papa dag en sinds kort (ons zoontje is 1,5) vindt hij dat pas leuk. Wij doen dan ook vaak nog dingen zonder hem maar hoe ouder hij wordt hoe leuker het is. Het hebben van een kind is leuk maar ik kan me voorstellen dat je ook een heel leuk leven zonder kinderen kan hebben, maar dan moet je dat allebei willen...
vrijdag 14 maart 2008 om 20:42
:
Dames,
Wil jullie niet laten schrikken, maar in de viva/flair van deze week staat dat mannen steeds ouder kinderen krijgen, waarvan iets van 40% op hun 35ste of later en 6% na hun 45ste....
@Mirjam, mijn lief werkt in een andere stad en daar slaapt hij ook 4 of 5 nachten per week. Gelukkig nog maar een paar maanden.
Ik weet niet of de kinderopvang goed is geregeld, maar als het net zo goed is als de rest...
Ik heb Facility Management gestudeerd, maar doe daar niet zoveel mee. Ik ben nl. handhaver en dan gericht op brandveiligheid, illegale bouwsels, horeca en precario (reclame-uitingen in de stad).
Wat doen jullie/hebben jullie gedaan?
@Julia, ik heb ook zo'n onbestemde kamer! We hebben 3 slaapkamers en slapen zelf in de kleinste. Ieder van ons zou een studeer-/relaxkamer krijgen, maar het was vechten om de grootste kamer. Omdat we het onzin vinden dat een baby een megakamer heeft
Vanaf vandaag gaan we niet meer roken in huis... heb de asbakken net op zolder gezet. Gelukkig rook ik niet zo veel. Ik zal alleen mijn sigaretje voor het slapen gaan gaan missen...
Mogalie, bekijk het van de zonnige kant, 54% van de mannen krijgt een kind voor zijn 35e..
Lijkt me erg zwaar als je vriend zo weinig thuis is hoor. Ik vind t al erg als hij dagje in hotel zit. Over 2 weken zit ik 3 nachten in hotel en dan voel ik me snachts echt alleen. Gelukkig zit ik overdag met 30 collega's om me heen aan een project te werken, waardoor ik geen tijd hem eraan te denken.
Maar hoezo is het nog maar een paar maanden? Heeft je vriend een andere baan in de buurt?
Mijn zusje heeft ook facility management gestudeerd
Die werkt bij belastingdienst en doet ook iets met brandbeveiliging geloof ik.. Moet soms naar Schiphol enzo, maar precies weet ik het niet, eigenlijk weet ik heel weinig van haar werk.Ik werk sinds 5 jaar bij een accountantskantoor en ben gaan studeren nadat ik daar begonnen was. Eerst HBO, toen Premaster en nu dus mijn Master.
Heb voor mijn accountantswerk een jaartje Pabo gedaan.... Heeeeel wat anders. Vond t lesgeven wel leuk, maar niet leuk genoeg denk ik..
Wij hebben hier geen kamer over. We konden met de nieuwbouw kiezen voor 2 ruime kamers of 3 (te) kleine kamers. Liever 2x goed, als 3x niks, dus nu hebben we een grote slaapkamer en grote studeerkamer. Maar alles is in studeerkamer is los en kan naar zolder :-) Daar heb ik ook bewust voor gekozen. Betekent wel dat een evt. kindje een babykamer heeft van 14 m2. Lichtelijk overdreven, maar goed. Staat witte inbouwkast in die gewoon kan blijven staan. De muren zijn in zelfde kleur als slaapkamer gestuct en die ga ik dan dus echt niet oververven ofzo. Gebruik dan wel gekleurde gordijntjes, schilderijtjes enzo.
Ik wilde de muren eerst wit houden, omdat dit automatisch de kinderkamer wordt, maar dat vond vriendje toch iets te gek.
Maar ik heb er zeker wel rekening gehouden met het inrichten. We willen hier ook gewoon nog een aantal jaar blijven wonen. En al helemaal na de hele verbouwing. Ik wil hier niet eens meer weg..
Waarom stoppen jullie met roken in huis? Vriendje mag ook niet roken in huis, maar dat is omdat ik niet rook..
zondag 16 maart 2008 om 19:15
@Mirjam, goed weekend gehad?
Knap hoor dat je er de fut voor hebt om naast baan nog HBO, Premaster én master te doen! Ik zou het niet meer willen.
Kan me voorstellen dat je niet precies weet wat je zus doet, FM is ook een beetje een vaag vakgebied omdat je zoveel verschillende kanten op kan. Ik weet van mijn zus ook niet precies wat ze doet, alleen globaal.
Vriendje is interim manager, dus alleen maar om alles goed te organiseren en dan over te dragen aan een gewone manager. Over een paar maanden moet het weer naar behoren lopen en zal hij weer iets anders gaan doen.
Ik mis hem ook wel, maar ik ben het zo gewend. Voorheen werkte hij ook 100 uur per week ongeveer en was hij iedere dag wel op zijn werk. Nu issie tenminste 2 dagen (meestal dan ;)) echt thuis. Wat doet jouw man?
Kan me voorstellen dat je na de verbouwing niet meer wilt verhuizen, dat is ook de reden dat wij stoppen met binnen roken: na al dat zwoegen wil ik niet mijn huis in no time in een rookhol laten veranderen. En eigenlijk willen we ook wel stoppen en dit maakt het alleen maar makkelijker. Moet zeggen dat ik er wel echt aan moet wennen...:(
Bij ons zou een b-kamer ook zo groot zijn, muren zijn wit en aankleding moet het ook eigen maken.
Gisteren mijn zus, man en nichtjes op visite gehad. Heerlijk! Wat een scheetjes zijn het. Jammer dat ze weer weg moesten...
Ik ga nog even relaxen en me voorbereiden op de werkweek.
Knap hoor dat je er de fut voor hebt om naast baan nog HBO, Premaster én master te doen! Ik zou het niet meer willen.
Kan me voorstellen dat je niet precies weet wat je zus doet, FM is ook een beetje een vaag vakgebied omdat je zoveel verschillende kanten op kan. Ik weet van mijn zus ook niet precies wat ze doet, alleen globaal.
Vriendje is interim manager, dus alleen maar om alles goed te organiseren en dan over te dragen aan een gewone manager. Over een paar maanden moet het weer naar behoren lopen en zal hij weer iets anders gaan doen.
Ik mis hem ook wel, maar ik ben het zo gewend. Voorheen werkte hij ook 100 uur per week ongeveer en was hij iedere dag wel op zijn werk. Nu issie tenminste 2 dagen (meestal dan ;)) echt thuis. Wat doet jouw man?
Kan me voorstellen dat je na de verbouwing niet meer wilt verhuizen, dat is ook de reden dat wij stoppen met binnen roken: na al dat zwoegen wil ik niet mijn huis in no time in een rookhol laten veranderen. En eigenlijk willen we ook wel stoppen en dit maakt het alleen maar makkelijker. Moet zeggen dat ik er wel echt aan moet wennen...:(
Bij ons zou een b-kamer ook zo groot zijn, muren zijn wit en aankleding moet het ook eigen maken.
Gisteren mijn zus, man en nichtjes op visite gehad. Heerlijk! Wat een scheetjes zijn het. Jammer dat ze weer weg moesten...
Ik ga nog even relaxen en me voorbereiden op de werkweek.
zondag 16 maart 2008 om 20:47
Mijn vriendje werkt bij zelfde bedrijf en doet zelfde werk... Erg he.
We hebben elkaar ontmoet tijdens een voetbal- en volleybaltoernooi in Praag van t werk. Hij kwam de bus uit in Praag en ik dacht in 1e instantie, 'hoe oud is die' en daarna 'wel een hele leuke jongen'. En dat gevoel is nooit meer weggegaan.
Hoe hebben jullie elkaar ontmoet?
Wij zijn gisteren bij vriendin op bezoek geweest die 3 weken geleden bevallen is. Die kleine heeft eerst al ruim een uur in mijn armen liggen rondkijken en slapen en na het eten heeft hij weer bij mij gelegen. Had hem op zijn buik op mijn buik gelegd. Hij trok zijn knietjes in en zo in elkaar gevouwen heeft hij ruim 2 uur op mijn buik liggen slapen.
Ben echt helemaal verliefd.
Vandaag had ik verjaardag van mijn zwager (broer van mijn vriend) en zijn zus met dochtertje waren er ook. Die is nou 2 en een heel lief meisje. Komt altijd bij me zitten en knuffelen. Ik was ook 1 van de eerste namen die ze kon zeggen.. Is natuurlijk niet officieel mijn nichtje, maar haar moeder noemde mij na de geboorte meteen tante Mirjam...
Hoe oud zijn jouw nichtjes?
Gister via jaarlijkse veiling van de krant 2 bonnen voor sierbestrating gekocht. We kunnen nu binnenkort naar stenen gaan kijken voor de tuin.. Met mooi weer heerlijk in de tuin zitten, nu al zin in.
Weekend is gewoon alweer voorbij. Volgende week gelukkig dagje extra
Succes met werken weer!
maandag 17 maart 2008 om 19:32
@Mirjam, wat grappig, ik heb de mijne ook op het werk leren kennen. Toen ik nog een bijbaantje had, werkte hij in de andere zaak van mijn baas. Ik woonde toen nog samen met iemand anders, maar dat heb ik heel snel verbroken (waren ook al maaaaaaanden problemen) en een week later was ik samen met moman. En nog altijd zwaar gelukkig!
Lief he, zo'n kleintje! De jongste van mijn zus is in december geboren. Was zaterdag ook zo leuk om haar de fles te geven en haar te zien lachen. En ze ruiken zo lekker!
Die andere van mijn zus is pas 2 geworden. Echt een leuke leeftijd en een heel lief kind. Ze zeurt bijna niet en ruimt rommel gelijk op en ze brabbelt er zo vrolijk op los! Smelt als ik haar zie of zelfs maar aan de telefoon krijg
Ik kijk ook zo uit naar heerlijk in het zonnetje een krantje lezen of een wijntje drinken..... Eerst nog maar de kou overleven!
Heb je HET onderwerp nog besproken met je vriend?
Lief he, zo'n kleintje! De jongste van mijn zus is in december geboren. Was zaterdag ook zo leuk om haar de fles te geven en haar te zien lachen. En ze ruiken zo lekker!
Die andere van mijn zus is pas 2 geworden. Echt een leuke leeftijd en een heel lief kind. Ze zeurt bijna niet en ruimt rommel gelijk op en ze brabbelt er zo vrolijk op los! Smelt als ik haar zie of zelfs maar aan de telefoon krijg
Ik kijk ook zo uit naar heerlijk in het zonnetje een krantje lezen of een wijntje drinken..... Eerst nog maar de kou overleven!
Heb je HET onderwerp nog besproken met je vriend?
woensdag 19 maart 2008 om 21:05
Hé dames!
Hier een doorbraak (kleintje hoor): tijdens een GOED gesprek over zwanger worden en dat ik het toch vervelend vind om steeds meer om me heen te horen dat ze aan kids gaan beginnen/zwanger zijn. Toen heb ik aangegeven dat ik na dit doosje (2,5 strip) echt wil stoppen met de pil om de redenen die in dit topic allemaal al zijn genoemd en dat hij dan condooms moet kopen. En dat vond hij goed!
Verder gaat ook alles goed. Met jullie???
Hier een doorbraak (kleintje hoor): tijdens een GOED gesprek over zwanger worden en dat ik het toch vervelend vind om steeds meer om me heen te horen dat ze aan kids gaan beginnen/zwanger zijn. Toen heb ik aangegeven dat ik na dit doosje (2,5 strip) echt wil stoppen met de pil om de redenen die in dit topic allemaal al zijn genoemd en dat hij dan condooms moet kopen. En dat vond hij goed!
Verder gaat ook alles goed. Met jullie???
woensdag 19 maart 2008 om 21:32
Hoi Mogalie!
Dat klinkt goed zeg! Spannend!!!
Hier gaat alles prima.
Ik heb het idee dat mijn vriend heel heel heel heel langzaam aan het idee begint te wennen.
Ik heb echt wel een goed gevoel over dat het niet al te lang meer gaat duren voor hij overstag is. Maar dat kan morgen weer heel anders zijn
groetjes
Julia
PS: is iedereen nu klaar met klussen?
Dat klinkt goed zeg! Spannend!!!
Hier gaat alles prima.
Ik heb het idee dat mijn vriend heel heel heel heel langzaam aan het idee begint te wennen.
Ik heb echt wel een goed gevoel over dat het niet al te lang meer gaat duren voor hij overstag is. Maar dat kan morgen weer heel anders zijn
groetjes
Julia
PS: is iedereen nu klaar met klussen?
donderdag 20 maart 2008 om 20:03
Mogalie, wat spannend... Nog maar 2 en halve maand!!!
Ik had toch aan de pil moeten blijven, haha.. Zie zelfs op tegen het eruithalen van mijn spiraaltje. Maar ik ben toch echt wel van plan dit na de zomer te gaan doen hoor!
Bij ons beginnen de kleinere klusjes ook steeds minder te worden, zoals wegwerken van draden. Staan nog wel megaveel verhuisdozen op zolder, maar daar gaan we zaterdag mee aan de gang!
Ik hoop dat het beetje weer is want dan gebeurt er ook nog wat in de tuin. Daar is niks van gekomen deze week natuurlijk. Al is het terras al bijna uitgegraven en dat is nu wel belangrijkste.
We moeten binnenkort mooie tegels gaan uitzoeken, zodat iig het terras zomerklaar is! En dan onze mooie tuinset erop en lekker genieten van t zonnetje!!!
Wel balen dat er nog zoveel moet gebeuren in een nieuwbouwhuis. Wij hebben ook nieuwbouw, maar de problemen vielen echt ontzettend mee..
Ik ben wel constant aan t rekenen met alles. We hebben bijv. besloten ipv deze winter naar Egypte in het najaar op vakantie te gaan met vrienden (en kids). En dan denk ik, 'misschien gaan we wel nooit meer met zijn 2tjes op vakantie'...
Begrijp me niet verkeerd, ik vind het helemaal niet erg om niet meer met zijn 2tjes op vakantie te gaan! Tuurlijk is het lekker, een weekje relaxen. Maar afgelopen zomer zijn we met 4 kids op vakantie geweest en ik was sochtends om 6 uur al wakker omdat ik 1 van de kinderen hoorde en dan deed ik snel de deur naar onze kamer open en ik was de hele dag met ze in de weer, maar toch heb ik voor mijn gevoel een relax vakantie gehad.
Ik ben dus wel bang dat hij na de zomer nog niet wil en dat dat dan een grote teleurstelling is.. Maar laten we positief blijven en hopen dat ik eind 2008 (net als jullie natuurlijk) zwanger ben
Ik had toch aan de pil moeten blijven, haha.. Zie zelfs op tegen het eruithalen van mijn spiraaltje. Maar ik ben toch echt wel van plan dit na de zomer te gaan doen hoor!
Bij ons beginnen de kleinere klusjes ook steeds minder te worden, zoals wegwerken van draden. Staan nog wel megaveel verhuisdozen op zolder, maar daar gaan we zaterdag mee aan de gang!
Ik hoop dat het beetje weer is want dan gebeurt er ook nog wat in de tuin. Daar is niks van gekomen deze week natuurlijk. Al is het terras al bijna uitgegraven en dat is nu wel belangrijkste.
We moeten binnenkort mooie tegels gaan uitzoeken, zodat iig het terras zomerklaar is! En dan onze mooie tuinset erop en lekker genieten van t zonnetje!!!
Wel balen dat er nog zoveel moet gebeuren in een nieuwbouwhuis. Wij hebben ook nieuwbouw, maar de problemen vielen echt ontzettend mee..
Ik ben wel constant aan t rekenen met alles. We hebben bijv. besloten ipv deze winter naar Egypte in het najaar op vakantie te gaan met vrienden (en kids). En dan denk ik, 'misschien gaan we wel nooit meer met zijn 2tjes op vakantie'...
Begrijp me niet verkeerd, ik vind het helemaal niet erg om niet meer met zijn 2tjes op vakantie te gaan! Tuurlijk is het lekker, een weekje relaxen. Maar afgelopen zomer zijn we met 4 kids op vakantie geweest en ik was sochtends om 6 uur al wakker omdat ik 1 van de kinderen hoorde en dan deed ik snel de deur naar onze kamer open en ik was de hele dag met ze in de weer, maar toch heb ik voor mijn gevoel een relax vakantie gehad.
Ik ben dus wel bang dat hij na de zomer nog niet wil en dat dat dan een grote teleurstelling is.. Maar laten we positief blijven en hopen dat ik eind 2008 (net als jullie natuurlijk) zwanger ben
donderdag 20 maart 2008 om 20:32
Dag allemaal,
Herkenbaar die titel.
Al ben ik al moeder van een zoontje van bijna twee.
Ik wil heel graag een 2e en hij niet omdat hij twijfelt over onze relatie zegt hij en dat een 2e volgens hem niet niets is.
Ja dag! het meeste komt op mij neer. Ik werk 3 dagen sinds ik moeder ben. Dus voor hem zou niet eens heel veel veranderen behalve financieel. Het is wel moeilijk hoor. Ik heb al een kindje dus daar ben ik ook blij mee. Maar ik vind het moeder zijn zo geweldig en zoiets uniek. Het is echt een mensje van jezelf en je partner. Heel speciaal voelt dat en ook dat je zoveel voor ze kunt doen en zoveel terug krijgt. O.a. die armpjes om je nek. Tuurlijk is het vaak zwaar maar ik had het echt nooit willen missen. Dus moeders die nog twijfelen?
Ik ben alleen al 35 en dus ook niet meer de jongste. Als het aan mij man ligt nu niet. Maar zou hij ooit wel willen? Ik ben wel al gestopt met de pil om andere redenen. De vorige keer was ik na 3 maanden al zwanger. Maar nu houdt hij er dus rekening mee dat ik zwanger zou kunnen raken. Als het gebeurt is het geen ramp maar hij voorkomt het liever door in mijn onvruchtbare periode te willen vrijen om met iets anders...
Ik vind het zo lastig. Dat ik nooit meer een 2e zou krijgen is voor mij momenteel ondragelijk. Ik wil het zoooooo graag. Maar ja. Je hebt er natuurlijk wel een partner voor nodig die het wil.
Succes allemaal!
Herkenbaar die titel.
Al ben ik al moeder van een zoontje van bijna twee.
Ik wil heel graag een 2e en hij niet omdat hij twijfelt over onze relatie zegt hij en dat een 2e volgens hem niet niets is.
Ja dag! het meeste komt op mij neer. Ik werk 3 dagen sinds ik moeder ben. Dus voor hem zou niet eens heel veel veranderen behalve financieel. Het is wel moeilijk hoor. Ik heb al een kindje dus daar ben ik ook blij mee. Maar ik vind het moeder zijn zo geweldig en zoiets uniek. Het is echt een mensje van jezelf en je partner. Heel speciaal voelt dat en ook dat je zoveel voor ze kunt doen en zoveel terug krijgt. O.a. die armpjes om je nek. Tuurlijk is het vaak zwaar maar ik had het echt nooit willen missen. Dus moeders die nog twijfelen?
Ik ben alleen al 35 en dus ook niet meer de jongste. Als het aan mij man ligt nu niet. Maar zou hij ooit wel willen? Ik ben wel al gestopt met de pil om andere redenen. De vorige keer was ik na 3 maanden al zwanger. Maar nu houdt hij er dus rekening mee dat ik zwanger zou kunnen raken. Als het gebeurt is het geen ramp maar hij voorkomt het liever door in mijn onvruchtbare periode te willen vrijen om met iets anders...
Ik vind het zo lastig. Dat ik nooit meer een 2e zou krijgen is voor mij momenteel ondragelijk. Ik wil het zoooooo graag. Maar ja. Je hebt er natuurlijk wel een partner voor nodig die het wil.
Succes allemaal!
Pluk de dag!
donderdag 20 maart 2008 om 21:06
Hey Nikiet,
Ik denk dat het niet uitmaakt of het je 1e of 2e kindje is. Als de wens er zo sterk is ben je hier gewoon heel veel mee bezig. En als je vriend dat niet is lijkt me dat zo moeilijk.
Mijn vriend wil gelukkig wel kinderen.. alleen nu nog niet.
Maar je vriend twijfelt over de relatie, jij niet begrijp ik uit je verhaal?
Maar waar twijfelt hij dan over? En hoe is hij als vader van je kindje?
zaterdag 22 maart 2008 om 17:58
Hallo dames!
Hoe is het ermee? Leuk lang weekend in het vooruitzicht?
@Nikiet: heftig verhaal. Kan me voorstellen dat het pittig is om dat te horen en ik ben, net als mirjam, ook wel benieuwd naar hoe jij in jullie relatie staat. Ook al is het heel vervelend, toch ook wel erg eerlijk van je vriend om dat te zeggen. Want het is natuurlijk niet zo slim om een kindje (erbij) te nemen als je relatie niet goed gaat....
@Mirjam: Lekker dozen gesjouwd vandaag?
Als je na de zomer je spiraaltje eruit laat halen, wat was dan ook alweer de afspraak? Dat jullie er dan over gaan praten? Pfff, sorry dat ik zo vergeetachtig ben. Misschien moeten we ook zo'n handig tabelletje plaatsen, zodat het direct duidelijk is. Iemand een idee hoe dat moet??? En wat moet er dan allemaal in komen te staan?
Zal zelf ook even gaan kijken.
Maar eerst een lekker hapje koken!
Hoe is het ermee? Leuk lang weekend in het vooruitzicht?
@Nikiet: heftig verhaal. Kan me voorstellen dat het pittig is om dat te horen en ik ben, net als mirjam, ook wel benieuwd naar hoe jij in jullie relatie staat. Ook al is het heel vervelend, toch ook wel erg eerlijk van je vriend om dat te zeggen. Want het is natuurlijk niet zo slim om een kindje (erbij) te nemen als je relatie niet goed gaat....
@Mirjam: Lekker dozen gesjouwd vandaag?
Als je na de zomer je spiraaltje eruit laat halen, wat was dan ook alweer de afspraak? Dat jullie er dan over gaan praten? Pfff, sorry dat ik zo vergeetachtig ben. Misschien moeten we ook zo'n handig tabelletje plaatsen, zodat het direct duidelijk is. Iemand een idee hoe dat moet??? En wat moet er dan allemaal in komen te staan?
Zal zelf ook even gaan kijken.
Maar eerst een lekker hapje koken!
vrijdag 28 maart 2008 om 22:55
mooi dat dat zo goed gaat. Hebben jullie dit weekend wel weer tijd voor elkaar?
Hier ook prima. Laat af en toe terloops vallen hoeveel pilstrips ik nog heb en gisteren begon hij zelf te rekenen. En dat lijkt hij ook wel vanzelfsprekend te vinden.
Maar verder moet ik er nog steeds vanuit gaan dat we dan gewoon met een jasje gaan sexen ;)....
Ik ga slapen. Helemaal dood!
Hier ook prima. Laat af en toe terloops vallen hoeveel pilstrips ik nog heb en gisteren begon hij zelf te rekenen. En dat lijkt hij ook wel vanzelfsprekend te vinden.
Maar verder moet ik er nog steeds vanuit gaan dat we dan gewoon met een jasje gaan sexen ;)....
Ik ga slapen. Helemaal dood!
zondag 30 maart 2008 om 16:40
Hoi dames,
Wat fijn om te lezen dat ik niet de enige met zo'n lastig verhaal.
Ik ben 28 en heb ruim 5 jaar een relatie. Als kind wist ik al dat ik graag moeder wilde worden. Ik was er dan ook altijd van overtuigd dat ik jong moeder zou worden. Mijn vriend heeft vanaf het begin gezegd dat hij wel kinderen wilde maar dat hij niet wist wanneer. Ik heb het hier altijd wel moeilijk mee gehad,maar deed mijn uiterste best om hem die ruimte geven.Meestal zo'n 3x per jaar kwam het onderwerp ter sprake,dan was ik weer overstuur omdat ik niet kreeg te horen wat ik graag wilde horen. Meestal zakte dit gevoel na en paar dagen wel weer weg en dan dacht ik er weer even minder aan. Ongeveer een jaar geleden trok ik het niet meer en heb hem voor het blok gezet. Ik leefde al zolang in onzekerheid en begon me af te vragen of hij uberhaupt ooit zou willen. We hebben toen met elkaar afgesproken dat ik rond januari 2008 zou stoppen met de pil en dat we dan halverwege 2008 ervoor zouden gaan. Een half jaar ontpillen leek me wel verstandig,omdat ik de pil toch zo'n 12 jaar geslikt heb.Toen we deze afspraak hadden was ik in de zevende hemel. Eindelijk iets om naar toe te leven en eindelijk duidelijkheid. Met de pil ben ik toen vrij snel gestopt,vooral omdat ik vreselijke hoofdpijn had en door deze reden al eerder van pil gewisseld was. Mijn bedoeling was toen niet om hem eerder over de streep te trekken,maar ik ga niet ontkennen dat ik hier stiekem wel op hoopte.Hij stond er helemaal achter dat ik op dat moment stopte. Hoewel de tijd verder tikte, over zwanger raken, baby's en kinderen werd maar amper gesproken. Als erover gesproken werd dan kwam het wel weer van mij af en reageerde hij kortaf of zelfs helemaal niet. Ik merkte aan hem dat hoe dichterbij het zwangerschapverhaal kwam hoe afstandelijker hij werd Dit vond ik toch wel vreemd.Als je ervoor wilt gaan dan moet je toch wel een beetje gaan voorbereiden en dingen bespreken? Hierdoor kwamen er spanningen tussen ons. In het begin als ik hem ernaar vroeg dan ontkende hij dit,maar de laaste tijd geeft hij toe dat hij er moeite mee heeft. Hij zegt dat door de spanningen/ruzies die er nu zijn, hij niet aan kinderen wil beginnen. Hij vind het geen goede basis en daar moet ik hem gelijk in geven. Alleen kijk ik er anders naar, We zijn in een spiraal terecht gekomen....ik wil al heel lang wel..(soms een obsessie) en hij weet niet of hij wil. aL die onzekerheid maakt het voor ons allebei hartstikke moeilijk. Toch willen we elkaar niet kwijt!! Hoe doorbreek je zoiets?? Om me heen lijkt de hele wereld zwanger te zijn. Zelfs 1 van m'n beste vriendinnen en dan komt het toch wel heel dichtbij.....Het is pittig!!
Wat fijn om te lezen dat ik niet de enige met zo'n lastig verhaal.
Ik ben 28 en heb ruim 5 jaar een relatie. Als kind wist ik al dat ik graag moeder wilde worden. Ik was er dan ook altijd van overtuigd dat ik jong moeder zou worden. Mijn vriend heeft vanaf het begin gezegd dat hij wel kinderen wilde maar dat hij niet wist wanneer. Ik heb het hier altijd wel moeilijk mee gehad,maar deed mijn uiterste best om hem die ruimte geven.Meestal zo'n 3x per jaar kwam het onderwerp ter sprake,dan was ik weer overstuur omdat ik niet kreeg te horen wat ik graag wilde horen. Meestal zakte dit gevoel na en paar dagen wel weer weg en dan dacht ik er weer even minder aan. Ongeveer een jaar geleden trok ik het niet meer en heb hem voor het blok gezet. Ik leefde al zolang in onzekerheid en begon me af te vragen of hij uberhaupt ooit zou willen. We hebben toen met elkaar afgesproken dat ik rond januari 2008 zou stoppen met de pil en dat we dan halverwege 2008 ervoor zouden gaan. Een half jaar ontpillen leek me wel verstandig,omdat ik de pil toch zo'n 12 jaar geslikt heb.Toen we deze afspraak hadden was ik in de zevende hemel. Eindelijk iets om naar toe te leven en eindelijk duidelijkheid. Met de pil ben ik toen vrij snel gestopt,vooral omdat ik vreselijke hoofdpijn had en door deze reden al eerder van pil gewisseld was. Mijn bedoeling was toen niet om hem eerder over de streep te trekken,maar ik ga niet ontkennen dat ik hier stiekem wel op hoopte.Hij stond er helemaal achter dat ik op dat moment stopte. Hoewel de tijd verder tikte, over zwanger raken, baby's en kinderen werd maar amper gesproken. Als erover gesproken werd dan kwam het wel weer van mij af en reageerde hij kortaf of zelfs helemaal niet. Ik merkte aan hem dat hoe dichterbij het zwangerschapverhaal kwam hoe afstandelijker hij werd Dit vond ik toch wel vreemd.Als je ervoor wilt gaan dan moet je toch wel een beetje gaan voorbereiden en dingen bespreken? Hierdoor kwamen er spanningen tussen ons. In het begin als ik hem ernaar vroeg dan ontkende hij dit,maar de laaste tijd geeft hij toe dat hij er moeite mee heeft. Hij zegt dat door de spanningen/ruzies die er nu zijn, hij niet aan kinderen wil beginnen. Hij vind het geen goede basis en daar moet ik hem gelijk in geven. Alleen kijk ik er anders naar, We zijn in een spiraal terecht gekomen....ik wil al heel lang wel..(soms een obsessie) en hij weet niet of hij wil. aL die onzekerheid maakt het voor ons allebei hartstikke moeilijk. Toch willen we elkaar niet kwijt!! Hoe doorbreek je zoiets?? Om me heen lijkt de hele wereld zwanger te zijn. Zelfs 1 van m'n beste vriendinnen en dan komt het toch wel heel dichtbij.....Het is pittig!!
zondag 30 maart 2008 om 17:23
Vivian, welkom hier!
Wat een heftig verhaal. Klinkt ook wel heel herkenbaar. Snapt je vriend wel dat jullie juist hierdoor zo veel ruzie hebben?
Mijn vriend en ik kregen er nl. ook steeds meer ruzie door en ik voelde me zoooo afhankelijk van hem. Na een heel goed gesprek is het me gelukt hem dat duidelijk te maken en heb ik gezegd na dit pakje (2,5 strip) met de pil te stoppen, zodat hij verantwoordelijk is voor anticonceptie. En nu heeft hij wel door dat het sindsdien super goed gaat. Misschien kun je daar iets mee?
Heb je weleens gevraagd waarom hij steeds een andere reden heeft om er nog niet aan te willen beginnen? En zorgt hij braaf voor condooms? Wil hij helemaal niet over de toekomst (wat betreft kinderen/gezin) praten?
Ik hoop dat je er iets aan hebt om hier mee te kletsen!
Groetjes,
Mogalie
Wat een heftig verhaal. Klinkt ook wel heel herkenbaar. Snapt je vriend wel dat jullie juist hierdoor zo veel ruzie hebben?
Mijn vriend en ik kregen er nl. ook steeds meer ruzie door en ik voelde me zoooo afhankelijk van hem. Na een heel goed gesprek is het me gelukt hem dat duidelijk te maken en heb ik gezegd na dit pakje (2,5 strip) met de pil te stoppen, zodat hij verantwoordelijk is voor anticonceptie. En nu heeft hij wel door dat het sindsdien super goed gaat. Misschien kun je daar iets mee?
Heb je weleens gevraagd waarom hij steeds een andere reden heeft om er nog niet aan te willen beginnen? En zorgt hij braaf voor condooms? Wil hij helemaal niet over de toekomst (wat betreft kinderen/gezin) praten?
Ik hoop dat je er iets aan hebt om hier mee te kletsen!
Groetjes,
Mogalie
maandag 31 maart 2008 om 15:49
@Vivian
Je bent nu 28, dus theoretisch gezien heb je nog wel even. Hij heeft natuurlijk de mogelijkheid om met 80 nog kinderen te maken, dus hij ervaart die druk ook niet zo.
Wat ik persoonlijk zou doen is een keer een gesprek aangaan. Zonder ruzie te maken. Gewoon van te voren zeggen dat je het er 1x zonder ruzie over wilt hebben.
Leg hem uit wat je voelt, en waarom. Dat je begrip hebt voor zijn mening, maar dat jij er ook nog bent. Stel vervolgens een ultimatum. Dat klinkt even grof maar je moet ergens een grens trekken waar je je beiden in kunt vinden. Je zou bijvoorbeeld kunnen afspreken dat jullie op jouw 30ste verjaardag stoppen met anti conceptie. Dat is even een voorbeeldje hoor, misschien kom je straks met praten op iets heel anders uit. Maar goed. Het geeft hem dan een behoorlijke tijd en jou rust. Vervolgens heb je het er niet meer over. Gaat het na die tijd niet goed tussen jullie, heb je nog tijd om met iemand anders verder te gaan, als je daarvoor zou willen kiezen. Gaat het wel goed, zal hij er waarschijnlijk ook geen woorden meer aan vuil maken.
Ik heb op een gegeven moment gezegd dat ik nog 1x een pil recept zou halen (in 'mijn tijd' kreeg je nog 6 strips ineens) en dat ik daarna zou stoppen en de verantwoordelijkheid voor het niet krijgen van kinderen bij hem neerlegde. Als hij dus geen condooms zou kopen zou de kans bestaan dat er een kindje kwam. We hebben het er nooit meer over gehad, en dochterlelie wordt vrijdag 8.....
Je bent nu 28, dus theoretisch gezien heb je nog wel even. Hij heeft natuurlijk de mogelijkheid om met 80 nog kinderen te maken, dus hij ervaart die druk ook niet zo.
Wat ik persoonlijk zou doen is een keer een gesprek aangaan. Zonder ruzie te maken. Gewoon van te voren zeggen dat je het er 1x zonder ruzie over wilt hebben.
Leg hem uit wat je voelt, en waarom. Dat je begrip hebt voor zijn mening, maar dat jij er ook nog bent. Stel vervolgens een ultimatum. Dat klinkt even grof maar je moet ergens een grens trekken waar je je beiden in kunt vinden. Je zou bijvoorbeeld kunnen afspreken dat jullie op jouw 30ste verjaardag stoppen met anti conceptie. Dat is even een voorbeeldje hoor, misschien kom je straks met praten op iets heel anders uit. Maar goed. Het geeft hem dan een behoorlijke tijd en jou rust. Vervolgens heb je het er niet meer over. Gaat het na die tijd niet goed tussen jullie, heb je nog tijd om met iemand anders verder te gaan, als je daarvoor zou willen kiezen. Gaat het wel goed, zal hij er waarschijnlijk ook geen woorden meer aan vuil maken.
Ik heb op een gegeven moment gezegd dat ik nog 1x een pil recept zou halen (in 'mijn tijd' kreeg je nog 6 strips ineens) en dat ik daarna zou stoppen en de verantwoordelijkheid voor het niet krijgen van kinderen bij hem neerlegde. Als hij dus geen condooms zou kopen zou de kans bestaan dat er een kindje kwam. We hebben het er nooit meer over gehad, en dochterlelie wordt vrijdag 8.....
dinsdag 1 april 2008 om 13:54
Hoi Mogalie: ik denk niet dat m'n vriend snapt dat de ruzies hierdoor ontstaan,heb dit uiteraard wel tegen hem gezegd,maar het lijkt wel of hij het allemaal heel anders ziet. Dus jullie hadden er ook veel ruzie over? Je voelt je op een gegeven moment ook zo'n zeikerd he. Dat maakt het extra moeilijk als je er weer eens over wilt beginnen.
Ik ben dus al wel gestopt met de pil,maar we mijden de week waarin ik vruchtbaar ben(denk te zijn),voor de zekerheid plakken we hier dan nog wat dagen aanvast.
de redenen voor hem zijn een beetje de cliche dingen waar iedereen wel overheen moet stappen denk ik: veel vrijheid inleveren,de verantwoordelijkheid,geen verre reizen meer kunnen maken de financiele gevolgen. We hebben het hier wel regelmatig over gehad en ik denk dat het hem benauwd,omdat onze afspraak van' ervoor gaan' steeds dichterbij komt. Ik denk dat hij het wel wil uiteindelijk,maar dat hij het liefst nog een jaar wacht.
Hij kan opzich wel over de toekomst praten en ook wel over ons als gezin,maar dan maakt hij bijv. een opmerking daarover,maar hij wil dan niet meteen een heel gesprek erover hebben en dat is dan meestal de fout die ik maak.
het is zeker fijn om hier de verhalen te lezen en er met jullie
over te kletsen. Praat wat makkelijker als mensen je echt begrijpen. Ik begrijp dat andere mensen zeggen; je moet gewoon geduldig afwachten,maar ja...ik kan mijn verlangen naar een kindje(wat ik al jaren heb) niet blijven negeren.
Hoi Mamalelie,
Het lastige is dat ik dat ultimatum dus eigenlijk een jaar geleden al gesteld heb. We hebben toen een afspraak gemaakt die voor ons beide goed was. Nu krabbelt hij terug omdat het 'ervoor gaan' steeds dichterbij komt.
Dank je wel voor je tip en ik ga em ook zeker gebruiken,maar ik heb voor nu even besloten om er de komende weken even helemaal niet over te praten,dit gaat natuurlijk heel moeilijk voor mij worden,maar ga het toch proberen.Ik wil proberen het even te laten rusten,voor ons allebei wel even goed denk ik.
Maar bij jou heeft het dus goed uitgepakt! Jeetje al een dochtertje van 8,wat leuk zeg! En ik lees dus dat je vriend/man heel erg trots is.
Nou bedankt voor jullie reacties....miss tot snel
groetjes Viv
Ik ben dus al wel gestopt met de pil,maar we mijden de week waarin ik vruchtbaar ben(denk te zijn),voor de zekerheid plakken we hier dan nog wat dagen aanvast.
de redenen voor hem zijn een beetje de cliche dingen waar iedereen wel overheen moet stappen denk ik: veel vrijheid inleveren,de verantwoordelijkheid,geen verre reizen meer kunnen maken de financiele gevolgen. We hebben het hier wel regelmatig over gehad en ik denk dat het hem benauwd,omdat onze afspraak van' ervoor gaan' steeds dichterbij komt. Ik denk dat hij het wel wil uiteindelijk,maar dat hij het liefst nog een jaar wacht.
Hij kan opzich wel over de toekomst praten en ook wel over ons als gezin,maar dan maakt hij bijv. een opmerking daarover,maar hij wil dan niet meteen een heel gesprek erover hebben en dat is dan meestal de fout die ik maak.
het is zeker fijn om hier de verhalen te lezen en er met jullie
over te kletsen. Praat wat makkelijker als mensen je echt begrijpen. Ik begrijp dat andere mensen zeggen; je moet gewoon geduldig afwachten,maar ja...ik kan mijn verlangen naar een kindje(wat ik al jaren heb) niet blijven negeren.
Hoi Mamalelie,
Het lastige is dat ik dat ultimatum dus eigenlijk een jaar geleden al gesteld heb. We hebben toen een afspraak gemaakt die voor ons beide goed was. Nu krabbelt hij terug omdat het 'ervoor gaan' steeds dichterbij komt.
Dank je wel voor je tip en ik ga em ook zeker gebruiken,maar ik heb voor nu even besloten om er de komende weken even helemaal niet over te praten,dit gaat natuurlijk heel moeilijk voor mij worden,maar ga het toch proberen.Ik wil proberen het even te laten rusten,voor ons allebei wel even goed denk ik.
Maar bij jou heeft het dus goed uitgepakt! Jeetje al een dochtertje van 8,wat leuk zeg! En ik lees dus dat je vriend/man heel erg trots is.
Nou bedankt voor jullie reacties....miss tot snel
groetjes Viv
dinsdag 1 april 2008 om 19:32
@Vivian, klinkt heel herkenbaar. Wij maakten er vaak ruzie over en hij zag ook niet dat het daar aan lag. Maar juist omdat hij bleef zeggen dat hij er nog niet helemaal aan toe was, maar wel bijna, had ik op een gegeven moment het idee dat ik niet alleen wat betreft kids, maar wat betreft ALLES afhankelijk van hem was. Waar we heen gingen, wat we deden, wie op visite kwamen, hoe onze ritmes op elkaar aansloten. Was natuurlijk niet zo, maar ik was ook niet meer reeel... En ik voelde me ook echt een mega zeikerd die om alles moest vragen. Verschrikkelijk.
De mijne heeft/had trouwens precies dezelfde redenen om er niet klaar voor te zijn.
Pas toen hij zei dat hij echt nog niet wilde en toen hij zag hoeveel pijn mij dat deed, heeft ie volgens mij beseft hoe het voor mij is. En nu komen we elkaar een beetje tegemoet door te stoppen met de pil en hij aan de condooms
en praten we er soms over en hou ik verder mijn mond.
Zijn niet steeds hele gesprekken, maar meer als: ik denk dat ik altijd 's nachts eruit kan voor de kindjes, want jij hoort zelfs een fanfare naast je hoofd niet als je slaapt. Einde onderwerp.
Misschien proberen een balans te vinden tussen je ei (sorry...) kwijt kunnen en het luchtig houden...moeilijk, maar wekrt denk ik wel goed.
En tot die tijd hopen we allemaal maar dat ze ineens het licht zien
De mijne heeft/had trouwens precies dezelfde redenen om er niet klaar voor te zijn.
Pas toen hij zei dat hij echt nog niet wilde en toen hij zag hoeveel pijn mij dat deed, heeft ie volgens mij beseft hoe het voor mij is. En nu komen we elkaar een beetje tegemoet door te stoppen met de pil en hij aan de condooms
en praten we er soms over en hou ik verder mijn mond. Zijn niet steeds hele gesprekken, maar meer als: ik denk dat ik altijd 's nachts eruit kan voor de kindjes, want jij hoort zelfs een fanfare naast je hoofd niet als je slaapt. Einde onderwerp.
Misschien proberen een balans te vinden tussen je ei (sorry...) kwijt kunnen en het luchtig houden...moeilijk, maar wekrt denk ik wel goed.
En tot die tijd hopen we allemaal maar dat ze ineens het licht zien
