Kinderen
alle pijlers
meningsverschil over opvoeding (tik op de vingers)
vrijdag 29 februari 2008 om 15:37
Er is iets voorgevallen tussen ons en mijn schoonouders waarbij wij niet goed weten hoe we hier nu mee om moeten gaan.
Het al dan niet gebruken van een tik op de handjes als opvoedkunidg middel is al vaak onderwerp van gesprek geweest tussen ons en mijn schoonouders. Zij zijn van mening dat dat een juist opvoedkundig middel is terwijl mijn man en ik dat niet vinden. Wij kiezen er voor onze zoon als het moet honderd keer weg te pakken bij de spulletjes waar hij niet aan mag zitten maar willen hem niet op zijn handjes tikken.
Vorige week waren we echter bij mijn schoonouders op bezoek en toen ging onze zoon voor de tweede keer ergens aan waar hij niet aan mag komen en toen gaf mijn schoonmoeder hem dus een tik op zijn vingers. Ik heb toen gezegd dat ik dat echt niet wilde hebben en dat onze visie daarop duidelijk was. Vervolgens is de boel geescaleerd en zijn wij uiteindelijk boos naar huis toe gegaan.
Mijn man heeft hierna nog met zijn ouders er over gesproken en zij zijn van mening dat het hun huis is en dat zij daarin doen wat zij willen. Vervolgens kwam er nog een heel relaas dat wij nooit iets goed vonden wat zij deden met onze zoon, zoals koekjes geven en dat ze zich erg door ons op de vingers gekeken voelden. Mijn man heeft toen nog een keer uitgelegd waarom wij neit willen dat onze zoon een tik op de vingers krijgt en heft ookg ereageerd op de andere "beschuldigingen". Uiteindelijk houden mijn schoonouders voet bij stuk en weten wij dus niet meer hoe we hier nu mee om moeten gaan. Door het voorval hebben wij geen vertrouwen meer in hun. Dit is ook zo naar hun toe uitgesproken maar zij houden nog steeds voet bij stuk. We voelen ons hier erg naar bij en weten niet goed hoe we hier nu mee om moeten gaan. Zijne r hier wellicht mensen die hetzelfde hebben meegemaakt of die hier tips voor hebben?
Het al dan niet gebruken van een tik op de handjes als opvoedkunidg middel is al vaak onderwerp van gesprek geweest tussen ons en mijn schoonouders. Zij zijn van mening dat dat een juist opvoedkundig middel is terwijl mijn man en ik dat niet vinden. Wij kiezen er voor onze zoon als het moet honderd keer weg te pakken bij de spulletjes waar hij niet aan mag zitten maar willen hem niet op zijn handjes tikken.
Vorige week waren we echter bij mijn schoonouders op bezoek en toen ging onze zoon voor de tweede keer ergens aan waar hij niet aan mag komen en toen gaf mijn schoonmoeder hem dus een tik op zijn vingers. Ik heb toen gezegd dat ik dat echt niet wilde hebben en dat onze visie daarop duidelijk was. Vervolgens is de boel geescaleerd en zijn wij uiteindelijk boos naar huis toe gegaan.
Mijn man heeft hierna nog met zijn ouders er over gesproken en zij zijn van mening dat het hun huis is en dat zij daarin doen wat zij willen. Vervolgens kwam er nog een heel relaas dat wij nooit iets goed vonden wat zij deden met onze zoon, zoals koekjes geven en dat ze zich erg door ons op de vingers gekeken voelden. Mijn man heeft toen nog een keer uitgelegd waarom wij neit willen dat onze zoon een tik op de vingers krijgt en heft ookg ereageerd op de andere "beschuldigingen". Uiteindelijk houden mijn schoonouders voet bij stuk en weten wij dus niet meer hoe we hier nu mee om moeten gaan. Door het voorval hebben wij geen vertrouwen meer in hun. Dit is ook zo naar hun toe uitgesproken maar zij houden nog steeds voet bij stuk. We voelen ons hier erg naar bij en weten niet goed hoe we hier nu mee om moeten gaan. Zijne r hier wellicht mensen die hetzelfde hebben meegemaakt of die hier tips voor hebben?
zaterdag 1 maart 2008 om 00:10
Ik heb het zelf gehad met mijn neefjes (nu 15 en 14 jaar). In onze tuin van ons vorige huis hadden we hele mooie bloempotten staan. Die werden vervolgens door neefjes aan gruzelementen gegooid; ouders deden verder niks. Man heeft de jongens toen even heel vermanend toegesproken, wat vervolgens weer tot irritatie bij mijn zwager leidde want "bij mijn man mochten ze ook niks".
zaterdag 1 maart 2008 om 00:14
Er heeft in de hele discussie helemaal niemand gezegd dat je niks zou mogen zeggen of niet zou mogen ingrijpen, integendeel.
De manier van ingrijpen staat alleen wel ter discussie. Andermans kind slaan vind ik volstrekt onacceptabel.
(Kind dat de tent afbrak: wat mij betreft komen kind en ouders niet meer terug, overigens om nog meer redenen dan het tent afbreken.)
zaterdag 1 maart 2008 om 00:22
Olijf, ja, dat ben ik, en mama zijn is inderdaad heel erg leuk!
Traincha, volgens mij was dat nou net het punt van de hele discussie: een corrigerende tik is in de ogen van sommigen onnodig (en ongewenst), omdat er ook andere manieren van corrigeren zijn, niet omdat kinderen helemaal niet gecorrigeerd moeten worden. En als de ouders slaan afkeuren, heeft in mijn ogen iedereen zich daarbij neer te leggen, en andere manieren van corrigeren te gebruiken, ook als dat soms moeilijker is dan gewoon een tik geven.
Traincha, volgens mij was dat nou net het punt van de hele discussie: een corrigerende tik is in de ogen van sommigen onnodig (en ongewenst), omdat er ook andere manieren van corrigeren zijn, niet omdat kinderen helemaal niet gecorrigeerd moeten worden. En als de ouders slaan afkeuren, heeft in mijn ogen iedereen zich daarbij neer te leggen, en andere manieren van corrigeren te gebruiken, ook als dat soms moeilijker is dan gewoon een tik geven.
zaterdag 1 maart 2008 om 00:30
zaterdag 1 maart 2008 om 00:31
Waarom gebeuren zulke dingen nou toch altijd bij de grootouders van vaders kant ???
Wat ook meespeelt - denk ik - is doordat jullie al eerder discussies hebben gehad over opvoedkundige tikken etc . dat je met terugwerkende kracht de opvoeding die je man heeft gehad hebt gewikt , gewogen en te licht hebt bevonden ; ook wel erg pijnlijk ; misschien net zo pijnlijk als de kritiek die jullie nu krijgen .
Zien jullie het zitten om het wel op de een of andere manier weer goed te krijgen ook al betekent dat niet persé dat zij of jmullie " gelijk " krijgen ?
Wat ook meespeelt - denk ik - is doordat jullie al eerder discussies hebben gehad over opvoedkundige tikken etc . dat je met terugwerkende kracht de opvoeding die je man heeft gehad hebt gewikt , gewogen en te licht hebt bevonden ; ook wel erg pijnlijk ; misschien net zo pijnlijk als de kritiek die jullie nu krijgen .
Zien jullie het zitten om het wel op de een of andere manier weer goed te krijgen ook al betekent dat niet persé dat zij of jmullie " gelijk " krijgen ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zaterdag 1 maart 2008 om 00:55
Nineke,
Ik vind het absoluut niet kunnen. Ik ga er vanuit dat je prima je eigen kind in de gaten houdt en hem dus aanpakt op jouw manier wanneer nodig.
En wat een raar iets dat je schoonouders bij hun standpunt blijven? Wat is dat voor autoritair gedrag.
Ik vind inderdaad als er ergens andere regels gelden,heeft mijn kind zich er ook aan te houden. Maar dan bedoel ik ook regels zoals bv,niet met schoenen op de bank (mag hij hier ook niet maar kan ff niets bedenken).
Heb wel serieus eens mee gemaakt dat wij als visite allemaal een chocoladekoekje kregen,maar mijn kind niet,want (werd ook gezegd ) snoepen is slecht voor kinderen. Nou ,dat vind ik dan weer geen terechte regel om mij aan te houden bij een ander,ik bepaal zelf wel wat mijn kind mag eten.
Als iemand het in zijn hoofd haalt om mijn kind een tik te geven zou ik echt laaiend worden. Ouders niet,schoonouders niet,vrienden niet en als een vreemde het durft te doen? nou die mag gaan rennen.
Dus regels van het huis,daar houden wij ons aan.Regels van mij over mijn kind daar houden anderen zich maar aan.
Dus Nineke, voor mij zou het gesprek zo klaar zijn .
Handen thuis,zo niet? dan komt mijn kind er niet. Ik zou niet eens een discussie aan gaan.
Ik vind het absoluut niet kunnen. Ik ga er vanuit dat je prima je eigen kind in de gaten houdt en hem dus aanpakt op jouw manier wanneer nodig.
En wat een raar iets dat je schoonouders bij hun standpunt blijven? Wat is dat voor autoritair gedrag.
Ik vind inderdaad als er ergens andere regels gelden,heeft mijn kind zich er ook aan te houden. Maar dan bedoel ik ook regels zoals bv,niet met schoenen op de bank (mag hij hier ook niet maar kan ff niets bedenken).
Heb wel serieus eens mee gemaakt dat wij als visite allemaal een chocoladekoekje kregen,maar mijn kind niet,want (werd ook gezegd ) snoepen is slecht voor kinderen. Nou ,dat vind ik dan weer geen terechte regel om mij aan te houden bij een ander,ik bepaal zelf wel wat mijn kind mag eten.
Als iemand het in zijn hoofd haalt om mijn kind een tik te geven zou ik echt laaiend worden. Ouders niet,schoonouders niet,vrienden niet en als een vreemde het durft te doen? nou die mag gaan rennen.
Dus regels van het huis,daar houden wij ons aan.Regels van mij over mijn kind daar houden anderen zich maar aan.
Dus Nineke, voor mij zou het gesprek zo klaar zijn .
Handen thuis,zo niet? dan komt mijn kind er niet. Ik zou niet eens een discussie aan gaan.
zaterdag 1 maart 2008 om 08:00
Dit ben ik ook helemaal met je eens. Als jij als gastvrouw iets niet wil, dan mag je daar wat van zeggen of ingrijpen. Dat doe ik ook, als een kind hier de tent afbreekt en de ouders grijpen niet in, dan grijp ik ook in. Alleen vind ik een tik op de vingers bij de 2de waarschuwing echt zwaar overdreven bij een kind van 15 maanden, Dan zou ik zo'n kind nog een keer zeggen dat het niet mag, of even afleiden met ander speelgoed.
zaterdag 1 maart 2008 om 08:34
zaterdag 1 maart 2008 om 09:04
Bij mij zou het geen verschil maken of het nu bij mijn ouders of bij mijn schoonouders is. Ik zou echt niet willen dat iemand mijn kind moet corrigeren met een tik. Buiten dat een 'tik op de vingers' misschien niet zo erg is, maar wat als dat dan niet meer het gewenste effect geeft?
Ik heb een dochter van 14 maanden en nog nooit heeft iemand haar moeten corrigeren, want man of ik houden haar in de gaten, en corrigeren haar als nodig. Ik denk dat het rood voor m'n ogen word als iemand haar zou slaan/tikken.
Vorige week bij de oma van mijn man geweest, en die heeft heel veel 'mooie' spulletjes staan voor een dreumes van 14 maanden.. En ik weet dat zij het niet leuk zou vinden (logisch) als onze dochter daar aan zit.
Aangezien ik dat weet, neem ik al van alles mee, boekjes, wat blokken enz.
1 van ons zit op de grond, bij dochter, evengoed bij de bank enzo, maar zo 'zorgen' wij ervoor dat ze met haar speelgoed / ons speelt en niet aan oma's spullies zit. En kunnen we evengoed lekker kletsen met elkaar.
Klinkt misschien een beetje zweverig op visite en dan op de grond zitten, maar zo houden we het bezoekje aan 'het snuisterijenparadijs' voor iedereen leuk.
Ik heb een dochter van 14 maanden en nog nooit heeft iemand haar moeten corrigeren, want man of ik houden haar in de gaten, en corrigeren haar als nodig. Ik denk dat het rood voor m'n ogen word als iemand haar zou slaan/tikken.
Vorige week bij de oma van mijn man geweest, en die heeft heel veel 'mooie' spulletjes staan voor een dreumes van 14 maanden.. En ik weet dat zij het niet leuk zou vinden (logisch) als onze dochter daar aan zit.
Aangezien ik dat weet, neem ik al van alles mee, boekjes, wat blokken enz.
1 van ons zit op de grond, bij dochter, evengoed bij de bank enzo, maar zo 'zorgen' wij ervoor dat ze met haar speelgoed / ons speelt en niet aan oma's spullies zit. En kunnen we evengoed lekker kletsen met elkaar.
Klinkt misschien een beetje zweverig op visite en dan op de grond zitten, maar zo houden we het bezoekje aan 'het snuisterijenparadijs' voor iedereen leuk.
zaterdag 1 maart 2008 om 10:00
Mette Mare, ik vind dat niet zweverig, ik vind dat juíst getuigen van voorbereiding en het blijkt dus nog heel effectief ook!
Ik ben het met Mastermind eens. In elk huis en in elke situatie gelden andere regels en ook dat moeten ze leren. Hier geldt de regel: ouders grijpen in indien nodig, zijn ze er niet dan doet de 'oppas' dat. En dan met een gepaste straf. TO vindt een tik op de vingers te ver gaan, prima, maar heb je je schoonouders dan ook een duidelijk alternatief gegeven? (en dan heb ik het over een effectief alternatief, dus niet 10x waarschuwen) Ik begrijp heel goed dat wanneer ouders niet, of te laat ingrijpen een gastvrouw/heer dat overneemt.
In mijn spreekkamer staat veel (dure) electronica. Op het moment dat er een kind als tasmanian devil binnenkomt en ik merk dat de ouders niet ingrijpen, vraag ik ouders of ze goed verzekert zijn. Reageren ze daar verder nog niet op, dan zal ik een kind zelf toespreken als dat nodig is(uiteraard zonder tik, ik zal andermans kinderen nooit een tik verkopen).
Bij mijn (schoon)ouders hetzelfde verhaal. Maar zij vinden ons eerder te streng.
Ik ben het met Mastermind eens. In elk huis en in elke situatie gelden andere regels en ook dat moeten ze leren. Hier geldt de regel: ouders grijpen in indien nodig, zijn ze er niet dan doet de 'oppas' dat. En dan met een gepaste straf. TO vindt een tik op de vingers te ver gaan, prima, maar heb je je schoonouders dan ook een duidelijk alternatief gegeven? (en dan heb ik het over een effectief alternatief, dus niet 10x waarschuwen) Ik begrijp heel goed dat wanneer ouders niet, of te laat ingrijpen een gastvrouw/heer dat overneemt.
In mijn spreekkamer staat veel (dure) electronica. Op het moment dat er een kind als tasmanian devil binnenkomt en ik merk dat de ouders niet ingrijpen, vraag ik ouders of ze goed verzekert zijn. Reageren ze daar verder nog niet op, dan zal ik een kind zelf toespreken als dat nodig is(uiteraard zonder tik, ik zal andermans kinderen nooit een tik verkopen).
Bij mijn (schoon)ouders hetzelfde verhaal. Maar zij vinden ons eerder te streng.
zaterdag 1 maart 2008 om 10:12
Er werden een paar dingen gesuggereerd in voorgaande postings die ik wel even wil ontkrachten.
1. Het heeft er niks mee te maken dat het mijn schoonoudetrs zijn en niet mijn eigen ouders.
2. Ik vind niet dat ze helemaal niet in mogen grijpen. Natuurlijk wel. Als ik of mijn man te laat zijn met ingrijpoen (wat bij een vliegensvlugge dreumes kan gebeuren ok al doen we nog zo ons best) dan mag degene van wie het huis is natuurlijk wat er van zeggen, met woorden wel te verstaan!
3. Mijn zoontje brak niet de tent af.
4. Als andere kinderen in ons huis iets doen wat neit mag dan zeg ik daar wat van en als dat niet helpt dan leid ik het kind af. Doorgaans reageren de ouders van het kind dan zelf ook. Nog nooit voorgekomen dat dat niet zo was ...
1. Het heeft er niks mee te maken dat het mijn schoonoudetrs zijn en niet mijn eigen ouders.
2. Ik vind niet dat ze helemaal niet in mogen grijpen. Natuurlijk wel. Als ik of mijn man te laat zijn met ingrijpoen (wat bij een vliegensvlugge dreumes kan gebeuren ok al doen we nog zo ons best) dan mag degene van wie het huis is natuurlijk wat er van zeggen, met woorden wel te verstaan!
3. Mijn zoontje brak niet de tent af.
4. Als andere kinderen in ons huis iets doen wat neit mag dan zeg ik daar wat van en als dat niet helpt dan leid ik het kind af. Doorgaans reageren de ouders van het kind dan zelf ook. Nog nooit voorgekomen dat dat niet zo was ...
zaterdag 1 maart 2008 om 11:10
Zou jij dan heel verbaasd zijn dat wanneer ik zie dat jij mijn zoon een corrigerende tik geef, ik jouw hand pak en jou een corrigerende tik terug geef in de trant van:" Nee Traincha, ik wil niet dat mijn zoon tikken krijgt en al zeker niet van andere!"
Want, hee, als jij corrigerende tikken uit mag delen wanneer jij dat nodig vindt, mag ik dat ook!
Heb ik een keer bij mijn broer gedaan toen hij, nadat hij duidelijk wist dat ik het niet wilde hebben, mijn zoon toch een tik gaf. Hij was toen 1 en zat aan zijn gitaar.
(Overigens niet speciaal naar Traincha gericht, maar een ieder die vindt dat het normaal is om andermans kinderen op die manier te corrigeren. En ook ben ik niet keihard tegen die tikken, ben wel sterk van mening dat ouders bepalen of dat toegestaan is of niet!)
zaterdag 1 maart 2008 om 11:14
Ik vind het best grappig dat in dit voorbeeld jullie verschil in opvoeden zo onderstreept wordt. Jouw schoonouders zijn duidelijk naar je kind, na een waarschuwing een tik. Jullie willen liever praten, uitleggen, het goede voorbeeld geven. Nu is er iets voorgevallen en jouw schoonouders zijn ook naar jullie toe duidelijk: in ons huis gelden onze regels. Ik lees dat jij wel drie keer schrijft: "ze houden voet bij stuk.". Jullie willen liever praten, uitleggen, het goede voorbeeld geven. Geen ordeel verder hoor, maar het verschil komt zo mooi naar voren. Volgens mij is de situatie duidelijk: Je hebt het te accepteren dat jouw schoonouders in hun huis wel een tik op de vingers geven als zij dit nodig vinden. Dus kunnen ze in het vervolg beter bij jullie komen, tenzij je op termijn toch het contact tussen zoon en schoonouders belangrijk genoeg vindt om hem wel daar te laten en er op te vertrouwen dat het wel goed komt met hem. Of je moet er bij zijn en je schoonmoeder voor zijn, want je dreumes is misschien vliegensvlug, maar kun je niet bij hem zijn voor zij er is?
Nog even over het goede voorbeeld geven trouwens. Daarin ben je niet consequent. Een kind.. pff.. zelfs een zestienjarige heeft nog niet het overzicht om de gevolgen van zijn acties te overzien, omdat de hersenen nog niet volgroeid zijn. Laat staan een dreumes. Het goede voorbeeld houdt voor mij in dat het kind leert dat je als volwassenen onder elkaar niet met slaan je gelijk probeert te halen. Maar als het goed is kruipt jouw man niet over de grond en zit hij aan spullen waar hij niet aan mag komen tot vervelends toe. Het is dus nogal relatief, want ik neem aan dat je je man ook niet in een stoel zet waar hij niet weg kan als jij je zin niet krijgt, of hem even venijnig bij zijn arm pakt.
'Het goede voorbeeld geven' wat betreft niet knijpen/slaan zit volgens mij meer in jouw hoofd dan dat van je kind. Ik zou het zeker niet accepteren. Ik ken ook geen kind dat het in zijn hoofd haalt om een volwassene te slaan/knijpen. Eén keer en niet weer, daar kun je als ouder (in mijn ogen) duidelijk in zijn.
Nog even over het goede voorbeeld geven trouwens. Daarin ben je niet consequent. Een kind.. pff.. zelfs een zestienjarige heeft nog niet het overzicht om de gevolgen van zijn acties te overzien, omdat de hersenen nog niet volgroeid zijn. Laat staan een dreumes. Het goede voorbeeld houdt voor mij in dat het kind leert dat je als volwassenen onder elkaar niet met slaan je gelijk probeert te halen. Maar als het goed is kruipt jouw man niet over de grond en zit hij aan spullen waar hij niet aan mag komen tot vervelends toe. Het is dus nogal relatief, want ik neem aan dat je je man ook niet in een stoel zet waar hij niet weg kan als jij je zin niet krijgt, of hem even venijnig bij zijn arm pakt.
'Het goede voorbeeld geven' wat betreft niet knijpen/slaan zit volgens mij meer in jouw hoofd dan dat van je kind. Ik zou het zeker niet accepteren. Ik ken ook geen kind dat het in zijn hoofd haalt om een volwassene te slaan/knijpen. Eén keer en niet weer, daar kun je als ouder (in mijn ogen) duidelijk in zijn.
zaterdag 1 maart 2008 om 11:15
Dit zinnetje is eigenlijk wat mij het meest tegen mijn borst zou stuiten. Tot hoever denken ze daarin te mogen gaan. Tot aan de wet? Erover, want het is nog steeds hun huis.
Mogen je zoon in jurken gaan hijsen omdat ze liever een kleindochter, want het is immers hun huis.
Mag hij een sigaretje opsteken omdat het zo stoer staat, want het is hun huis!
Mogen ze hem volproppen met chocola tot buikpijn toe, want het is natuurlijk hun huis.
Het zijn misschien bizarre voorbeelden, dat is om aan te geven dat de grenzen zoek zijn wanneer zij mogen doen wat ze willen in hun huis wanneer het jouw kind betreft. Het ondermijnt jullie in alle opzichten.
Ik ben van mening dat ieder van betekenis in het leven van mijn zoon, mee opvoedt. Ouder doen en kunnen dat niet alleen. De ouders daarentegen, zijn wel die de lijn zetten en uiteindelijk bepalen wat wel en niet kan!
zaterdag 1 maart 2008 om 11:30
Nee, dat is lekker, het stukje uit de context halen. Het is precies wat ik zeg hoor, maar dan je moet ook even lezen wat erna komt. Schoonouders binden niet in, dus kan TO hen alleen laten oppassen als ze met hen instemt, of zoon kan er niet alleen komen. Dan kun jij op je kop gaan staan en roepen dat schoonouders volgens jou in zouden moeten binden, maar daar ging TO's vraag niet over.
