Kinderen
alle pijlers
Mijn kind is trans
zondag 25 september 2022 om 13:10
Even getwijfeld over de titel van het topic omdat ik toch een beetje bang ben dat de discussie een draai zou kunnen krijgen waar ik niet zoveel mee kan. Ik wilde hem daarom misschien neutraal houden zodat het over het geheim gaat, maar tegelijkertijd zou ik ook graag horen wat ervaringsdeskundigen hierover te zeggen hebben. (En misschien zou het topic uiteindelijk ook kunnen meebewegen met de ontwikkelingen van mijn kind.)
Mijn kind (13) is bij mij uit de kast gekomen als trans. Zegt het een jaar te weten en vrienden (m/v/x) gebruiken al een tijd een andere naam en andere voornaamwoorden. Voor de zomervakantie heeft kind gesproken met een leraar op school en voelt zich daar gesteund. Ik wil mijn kind hier ook in bijstaan.
Nu had ik net na de vakantie een afspraak met die leraar, en omdat kind verwachtte dat die hun zou ‘outen’, heeft kind het aan mij verteld. Die angst was overigens ongegrond, maar nadat ik dat onderwerp in het gesprek heb aangesneden, hebben we er wel over gesproken. Sindsdien hebben we het met en zonder kind nog een paar keer besproken.
Kind heeft het nog niet aan vader en sibling verteld. Wil dat niet zelf doen (ook niet in een brief o.i.d.), wil dat niet samen doen en wil ook niet dat ik het vertel. Daardoor voelde ik me al in een lichte spagaat zitten; ik wil mijn kind eigenlijk niet uit die kast duwen, maar het voelt alsof ik dingen achterhoud omdat ik het niet aan mijn man verteld heb. En daarnaast is het heel belangrijk dat hij het als vader weet. Verder zou ik hier eigenlijk wel een klankbord in willen hebben en dat mis ik nu.
Die spagaat wordt langzaamaan een steeds acrobatischere toer, omdat kind op school herhaaldelijk heeft aangegeven te willen dat de nieuwe naam en voornaamwoorden gebruikt worden. Na de eerste keer heb ik aangegeven dat dat nog niet kan: ik vind dat ik daar geen toestemming voor kan geven zolang vader het nog niet weet. Vrijdagmiddag heeft kind weer aangegeven met andere naam en voornaamwoorden te willen worden aangesproken op school. Leraar heeft dit al min of meer in gang gezet en er is afgesproken dat kind in het weekend met vader zou gaan praten. En dat gebeurt dus niet. Kind vertelt niks en ik heb daarom weer gezegd dat er voorlopig op school qua aanspreekvormen dus ook niks kan veranderen. Op school weten steeds wat meer leerlingen ervan, mede doordat de leraar per ongeluk mijn kind met de voorkeursnaam heeft aangesproken.
We hebben nu dus een soort van patstelling bereikt (niet helemaal de juiste uitdrukking, want we zijn geen tegenstanders, maar we zitten wel vast). Kind wil verandering, ik heb zeker met de eerste stappen niet heel veel moeite, maar ben niet de enige die daar iets over in te brengen heeft of op zijn minst van moet weten. Mijn kind kennende blijft dit eindeloos voortduren, dus deze situatie moet doorbroken worden. Maar hoe? Moet ik het dan toch aan mijn man vertellen, of zijn er andere oplossingen?
Mijn kind (13) is bij mij uit de kast gekomen als trans. Zegt het een jaar te weten en vrienden (m/v/x) gebruiken al een tijd een andere naam en andere voornaamwoorden. Voor de zomervakantie heeft kind gesproken met een leraar op school en voelt zich daar gesteund. Ik wil mijn kind hier ook in bijstaan.
Nu had ik net na de vakantie een afspraak met die leraar, en omdat kind verwachtte dat die hun zou ‘outen’, heeft kind het aan mij verteld. Die angst was overigens ongegrond, maar nadat ik dat onderwerp in het gesprek heb aangesneden, hebben we er wel over gesproken. Sindsdien hebben we het met en zonder kind nog een paar keer besproken.
Kind heeft het nog niet aan vader en sibling verteld. Wil dat niet zelf doen (ook niet in een brief o.i.d.), wil dat niet samen doen en wil ook niet dat ik het vertel. Daardoor voelde ik me al in een lichte spagaat zitten; ik wil mijn kind eigenlijk niet uit die kast duwen, maar het voelt alsof ik dingen achterhoud omdat ik het niet aan mijn man verteld heb. En daarnaast is het heel belangrijk dat hij het als vader weet. Verder zou ik hier eigenlijk wel een klankbord in willen hebben en dat mis ik nu.
Die spagaat wordt langzaamaan een steeds acrobatischere toer, omdat kind op school herhaaldelijk heeft aangegeven te willen dat de nieuwe naam en voornaamwoorden gebruikt worden. Na de eerste keer heb ik aangegeven dat dat nog niet kan: ik vind dat ik daar geen toestemming voor kan geven zolang vader het nog niet weet. Vrijdagmiddag heeft kind weer aangegeven met andere naam en voornaamwoorden te willen worden aangesproken op school. Leraar heeft dit al min of meer in gang gezet en er is afgesproken dat kind in het weekend met vader zou gaan praten. En dat gebeurt dus niet. Kind vertelt niks en ik heb daarom weer gezegd dat er voorlopig op school qua aanspreekvormen dus ook niks kan veranderen. Op school weten steeds wat meer leerlingen ervan, mede doordat de leraar per ongeluk mijn kind met de voorkeursnaam heeft aangesproken.
We hebben nu dus een soort van patstelling bereikt (niet helemaal de juiste uitdrukking, want we zijn geen tegenstanders, maar we zitten wel vast). Kind wil verandering, ik heb zeker met de eerste stappen niet heel veel moeite, maar ben niet de enige die daar iets over in te brengen heeft of op zijn minst van moet weten. Mijn kind kennende blijft dit eindeloos voortduren, dus deze situatie moet doorbroken worden. Maar hoe? Moet ik het dan toch aan mijn man vertellen, of zijn er andere oplossingen?
"I'm gonna see if you know the words to this song. If you don't you better ask somebody!"
zondag 25 september 2022 om 17:54
Vind je het moeilijk om het niet aan je man te kunnen vertellen?
(waarom worden broers/zussen sibling genoemd?)
zondag 25 september 2022 om 18:10
Ja, ik vind het lastig om het niet te vertellen. Ik vind dat hij het (op een zeker moment) ook moet weten, en daardoor voelt het als een steeds groter wordend geheim. Daarnaast lijkt het me fijn om dit allemaal te bespreken met die ene andere persoon die mijn kind net zo goed kent. Gewoon ook om te kunnen bepalen hoe we die het beste kunnen begeleiden.
(Sibling: omdat ik het gender van het kind waar het nu om gaat niet heb benoemd (want: kind zelf daar een andere naam op plakken dan we nu doen, waar ik in wil meebewegen maar dat nog niet kan vanwege vader, dus weet niet zo goed wat ik er van moet maken), heb ik min of meer automatisch ook het gender van mijn andere kind in het midden gelaten. In het Nederlands bestaat geen officieel woord voor broer/zus, en dan kan ik wel brus gebruiken, maar dat kennen mensen niet of ze associëren het specifiek met broers/zussen van kinderen met een beperking. In het Engels bestaat daar sibling voor, en omdat ik in Engeland woon heb ik het ook opgepakt.)
"I'm gonna see if you know the words to this song. If you don't you better ask somebody!"
zondag 25 september 2022 om 18:19
Ik sta hier anders in dan de eerste reacties. Het kind is pas 13 en moeder weet het net. Geef het even wat tijd.turquasi schreef: ↑25-09-2022 13:37Je kunt ook te voorzichtig zijn... mooie kans om een moeilijk gesprek te oefenen hoor... maar papa (en sibling) hierbuiten houden is idioot. Hoe hij ook reageren gaat. Het klinkt alsof tot nog toe de wind mee is, eens iets anders ervaren in de veilige eigen kring is misschien wel zo gezond
zondag 25 september 2022 om 18:25
Ik vind dat to dat niet kan maken zonder dat vader er van af weet.
Als mijn partner xo iets groots voor mij geheim zou houden terwijl school en de huisarts er al wel van weten dan zou ik serieus een scheiding overwegen.
zondag 25 september 2022 om 18:30
Maar je zou wel vrede kunnen hebben met het idee dat jouw kind door jouw partner gedwongen is om iets te delen waar het kind nog niet aan toe was?Velvetlady schreef: ↑25-09-2022 18:25Ik vind dat to dat niet kan maken zonder dat vader er van af weet.
Als mijn partner xo iets groots voor mij geheim zou houden terwijl school en de huisarts er al wel van weten dan zou ik serieus een scheiding overwegen.
En met het idee dat jouw partner dus voor jullie allebei het risico heeft genomen dat jullie kind jullie nooit meer in vertrouwen zal nemen?
zondag 25 september 2022 om 18:33
Of je doet alsof je volwassen bent, even je eigen emoties en behoeftes wat minder laten gelden. En groots? Zo maak je dat er wel van ja, dat hoeft en zou het eigenlijk ook niet moeten zijn.Velvetlady schreef: ↑25-09-2022 18:25Ik vind dat to dat niet kan maken zonder dat vader er van af weet.
Als mijn partner xo iets groots voor mij geheim zou houden terwijl school en de huisarts er al wel van weten dan zou ik serieus een scheiding overwegen.
zondag 25 september 2022 om 18:35
Dit. Ik vind het zo over de grenzen van de 13 jarige gaan allemaal, onder het mom van ik ben de ouder. Blergh.VallendeSterren schreef: ↑25-09-2022 18:30Maar je zou wel vrede kunnen hebben met het idee dat jouw kind door jouw partner gedwongen is om iets te delen waar het kind nog niet aan toe was?
En met het idee dat jouw partner dus voor jullie allebei het risico heeft genomen dat jullie kind jullie nooit meer in vertrouwen zal nemen?
zondag 25 september 2022 om 18:35
Eens. En je kan best eerdaags aangeven dat je niet van geheimen houdt naar de vader toe, ook omdat het lijkt dat hij niet negatief gaat reageren, maar gun hem ook nog toch even wat nadenk tijd.
zondag 25 september 2022 om 18:35
Als het alleen tegen de ene ouder wordt verteld en verder weet niemand het is het wel wat anders dan wanneer de hele school het weet en de andere ouder niet.VallendeSterren schreef: ↑25-09-2022 18:30Maar je zou wel vrede kunnen hebben met het idee dat jouw kind door jouw partner gedwongen is om iets te delen waar het kind nog niet aan toe was?
En met het idee dat jouw partner dus voor jullie allebei het risico heeft genomen dat jullie kind jullie nooit meer in vertrouwen zal nemen?
zondag 25 september 2022 om 18:35
Inderdaad.VallendeSterren schreef: ↑25-09-2022 18:30Maar je zou wel vrede kunnen hebben met het idee dat jouw kind door jouw partner gedwongen is om iets te delen waar het kind nog niet aan toe was?
En met het idee dat jouw partner dus voor jullie allebei het risico heeft genomen dat jullie kind jullie nooit meer in vertrouwen zal nemen?
En met het idee dat je partner hier alleen mee heeft geworsteld omdat je meer in je trots gekrenkt was als ze de huisarts (of andere vertrouwenspersoon met beroepsgeheim) in vertrouwen heeft genomen. Ik vind dat dat altijd moet mogen. TO zit tussen twee vuren, waarom zou ze geen uitlaatklep mogen zoeken? En dat "de huisarts het weet"? De huisarts weet zoveel wat in vertrouwen is verteld, hij is toch geen persoonlijke kennis van de familie of zo?
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
zondag 25 september 2022 om 18:37
Nou, de héle school, het gros van die school zal zich niet echt met het kind van TO bemoeien. De eigen klas, de vrienden die kind buiten de klas heeft en de docenten die kind heeft. In eerste instantie wilde kind het ook tot die groep beperken en het thuis nog helemaal niet vertellen.Subnautica schreef: ↑25-09-2022 18:35Als het alleen tegen de ene ouder wordt verteld en verder weet niemand het is het wel wat anders dan wanneer de hele school het weet en de andere ouder niet.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
zondag 25 september 2022 om 18:37
En zou je het eventueel in vertrouwen niet tegen je man kunnen zeggen? Dat hij kind er zeker niet op aanspreekt? Maar dat jij ook niet met het geheim naar je man hebt?DG2015 schreef: ↑25-09-2022 18:10Ja, ik vind het lastig om het niet te vertellen. Ik vind dat hij het (op een zeker moment) ook moet weten, en daardoor voelt het als een steeds groter wordend geheim. Daarnaast lijkt het me fijn om dit allemaal te bespreken met die ene andere persoon die mijn kind net zo goed kent. Gewoon ook om te kunnen bepalen hoe we die het beste kunnen begeleiden.
(Sibling: omdat ik het gender van het kind waar het nu om gaat niet heb benoemd (want: kind zelf daar een andere naam op plakken dan we nu doen, waar ik in wil meebewegen maar dat nog niet kan vanwege vader, dus weet niet zo goed wat ik er van moet maken), heb ik min of meer automatisch ook het gender van mijn andere kind in het midden gelaten. In het Nederlands bestaat geen officieel woord voor broer/zus, en dan kan ik wel brus gebruiken, maar dat kennen mensen niet of ze associëren het specifiek met broers/zussen van kinderen met een beperking. In het Engels bestaat daar sibling voor, en omdat ik in Engeland woon heb ik het ook opgepakt.)
(Ok logisch ivm 'sibling')
zondag 25 september 2022 om 18:46
Het gaat hier ook over TO zelf die worstelt met een probleem en professionele hulp kan gebruiken. Een huisarts heeft niet voor niet geheimhoudingsplicht en dit is het beste adres om een dergelijk probleem te bespreken.Velvetlady schreef: ↑25-09-2022 18:25Ik vind dat to dat niet kan maken zonder dat vader er van af weet.
Als mijn partner xo iets groots voor mij geheim zou houden terwijl school en de huisarts er al wel van weten dan zou ik serieus een scheiding overwegen.
zondag 25 september 2022 om 18:48
En dit, het kind is eigenlijk de meest kwetsbare partij hier, een beetje ouder kan hopelijk wat begrip opbrengen voor het feit dat dit voor een 13jarige allemaal heel lastig is.LuciFee2022 schreef: ↑25-09-2022 18:33Of je doet alsof je volwassen bent, even je eigen emoties en behoeftes wat minder laten gelden. En groots? Zo maak je dat er wel van ja, dat hoeft en zou het eigenlijk ook niet moeten zijn.
Juist door het kind te laten zien dat de ouders het allemaal wel aankunnen, ongeacht hoe het kind het wil aanpakken, kun je weer verder.
zondag 25 september 2022 om 18:49
Maar het mag wel bekend worden op de hele school. En administratief aangepast.Susan schreef: ↑25-09-2022 18:37Nou, de héle school, het gros van die school zal zich niet echt met het kind van TO bemoeien. De eigen klas, de vrienden die kind buiten de klas heeft en de docenten die kind heeft. In eerste instantie wilde kind het ook tot die groep beperken en het thuis nog helemaal niet vertellen.
Het gaat hier niet om een situatie waarin een kind 1 ouder in vertrouwen neemt en verder nog niemand. Het gaat om een situatie waarin iedereen in de nabije leefwereld van het kind er in mee wordt genomen, behalve de vader en de sibling. En dat is niet ok tenzij er hele rare verhoudingen zijn met die ouder en de sibling. TO beschrijft echter een prima veilige thuissituatie tussen alle gezinsleden.
Buitensluiten terwijl het al zo groot aan het worden is kan beschadigend werken voor de relaties in het gezin. Tussen ouder en kind, tussen kind en kind en tussen ouder en ouder. En dat is niet in het belang van het kind in kwestie. Daar mag je als ouder, opvoeder dan zeker wel regie in nemen.
patchouli_ wijzigde dit bericht op 25-09-2022 18:50
5.39% gewijzigd
zondag 25 september 2022 om 18:50
VallendeSterren schreef: ↑25-09-2022 18:48En dit, het kind is eigenlijk de meest kwetsbare partij hier, een beetje ouder kan hopelijk wat begrip opbrengen voor het feit dat dit voor een 13jarige allemaal heel lastig is.
Juist door het kind te laten zien dat de ouders het allemaal wel aankunnen, ongeacht hoe het kind het wil aanpakken, kun je weer verder.
zondag 25 september 2022 om 18:51
Alleen als de vader/andere ouder emotioneel niet echt geheel ontwikkeld is denk ik.patchouli_ schreef: ↑25-09-2022 18:49Maar het mag wel bekend worden op de hele school. En administratief aangepast.
Het gaat hier niet om een situatie waarin een kind 1 ouder in vertrouwen neemt en verder nog niemand. Het gaat om een situatie waarin iedereen in de nabije leefwereld van het kind er in mee wordt genomen, behalve de vader en de sibling. En dat is niet ok tenzij er hele rare verhoudingen zijn met die ouder en de sibling. TO beschrijft echter een prima veilige thuissituatie tussen alle gezinsleden.
Buitensluiten terwijl het al zo groot aan het worden is kan beschadigend werken voor de relaties in het gezin. Tussen ouder en kind, tussen kind en kind en tussen ouder en ouder. En dat is niet in het belang van het kind in kwestie. Daar mag je als ouder, opvoeder dan zeker wel regie in nemen.
zondag 25 september 2022 om 18:53
Eens.VallendeSterren schreef: ↑25-09-2022 18:48En dit, het kind is eigenlijk de meest kwetsbare partij hier, een beetje ouder kan hopelijk wat begrip opbrengen voor het feit dat dit voor een 13jarige allemaal heel lastig is.
Juist door het kind te laten zien dat de ouders het allemaal wel aankunnen, ongeacht hoe het kind het wil aanpakken, kun je weer verder.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
zondag 25 september 2022 om 18:54
Dit. Daar ga je dan niet zo overheen walsen omdat jij vindt het het zo heurt. Maak het niet groter dan het voor nu is, er is nog helemaal niks besloten/geopereerd/afspraken met poli's gemaakt of wat dan ook. Jammer dat het op school allemaal zo officieel moet, maar verder is er weinig aan dan hand toch?VallendeSterren schreef: ↑25-09-2022 18:48En dit, het kind is eigenlijk de meest kwetsbare partij hier, een beetje ouder kan hopelijk wat begrip opbrengen voor het feit dat dit voor een 13jarige allemaal heel lastig is.
Juist door het kind te laten zien dat de ouders het allemaal wel aankunnen, ongeacht hoe het kind het wil aanpakken, kun je weer verder.
zondag 25 september 2022 om 19:04
En wat gaat pa dan denken als er correspondentie binnenkomt gericht aan 'de ouders/verzorgers van *nieuwe naam kind*? Gaat het geheim dan verder worden uitgebreid met 'is vast een foutje'?Star⁴ schreef: ↑25-09-2022 18:54Dit. Daar ga je dan niet zo overheen walsen omdat jij vindt het het zo heurt. Maak het niet groter dan het voor nu is, er is nog helemaal niks besloten/geopereerd/afspraken met poli's gemaakt of wat dan ook. Jammer dat het op school allemaal zo officieel moet, maar verder is er weinig aan dan hand toch?
Ik neem aan dat TO ook wel zal weten of diens partner zich ooit negatief/laatdunkend uitlaat over transgenders of enby's, dus daar zal het niet aan liggen.
Als kind thuis nog niet aangesproken wil worden met de nieuwe aanspreekvorm is dat toch gewoon bespreekbaar te maken? Ik kan prima snappen dat het thuis nog wel veilig voelt om gedeadnamed te worden maar dat het wel fijn is om op school al eens te ervaren hoe de nieuwe identiteit past. Anders moet TO als ouder toch in gesprek met kind en op school zeggen, joh, het is prima dat jullie diens nieuwe naam en aanspreekvorm gebruiken, maar het hoeft van hen allemaal nog niet zo officieel.
zondag 25 september 2022 om 19:08
Ik denk dat het nog veel beschadigender werkt voor kind en gezin als je over het vertrouwen van een kind heen walst. Vader is volwassen, die zou op zijn minst moeten kunnen begrijpen dat pubers nou eenmaal wel eens dingen verzwijgen.patchouli_ schreef: ↑25-09-2022 18:49
Buitensluiten terwijl het al zo groot aan het worden is kan beschadigend werken voor de relaties in het gezin. Tussen ouder en kind, tussen kind en kind en tussen ouder en ouder. En dat is niet in het belang van het kind in kwestie. Daar mag je als ouder, opvoeder dan zeker wel regie in nemen.
zondag 25 september 2022 om 19:08
Vandaar dat ik ook schrijf dat dat wel een dingetje is, maar alsnog is er weinig aan de hand wat mij betreft. Niet genoeg om over de grenzen van het kind te gaan in ieder geval.shala91 schreef: ↑25-09-2022 19:04En wat gaat pa dan denken als er correspondentie binnenkomt gericht aan 'de ouders/verzorgers van *nieuwe naam kind*? Gaat het geheim dan verder worden uitgebreid met 'is vast een foutje'?
Ik neem aan dat TO ook wel zal weten of diens partner zich ooit negatief/laatdunkend uitlaat over transgenders of enby's, dus daar zal het niet aan liggen.
Als kind thuis nog niet aangesproken wil worden met de nieuwe aanspreekvorm is dat toch gewoon bespreekbaar te maken? Ik kan prima snappen dat het thuis nog wel veilig voelt om gedeadnamed te worden maar dat het wel fijn is om op school al eens te ervaren hoe de nieuwe identiteit past. Anders moet TO als ouder toch in gesprek met kind en op school zeggen, joh, het is prima dat jullie diens nieuwe naam en aanspreekvorm gebruiken, maar het hoeft van hen allemaal nog niet zo officieel.
zondag 25 september 2022 om 19:11
Maar dit heeft het kind toch al aangegeven?shala91 schreef: ↑25-09-2022 19:04En wat gaat pa dan denken als er correspondentie binnenkomt gericht aan 'de ouders/verzorgers van *nieuwe naam kind*? Gaat het geheim dan verder worden uitgebreid met 'is vast een foutje'?
Ik neem aan dat TO ook wel zal weten of diens partner zich ooit negatief/laatdunkend uitlaat over transgenders of enby's, dus daar zal het niet aan liggen.
Als kind thuis nog niet aangesproken wil worden met de nieuwe aanspreekvorm is dat toch gewoon bespreekbaar te maken? Ik kan prima snappen dat het thuis nog wel veilig voelt om gedeadnamed te worden maar dat het wel fijn is om op school al eens te ervaren hoe de nieuwe identiteit past. Anders moet TO als ouder toch in gesprek met kind en op school zeggen, joh, het is prima dat jullie diens nieuwe naam en aanspreekvorm gebruiken, maar het hoeft van hen allemaal nog niet zo officieel.
Wel op school, maar vader nog niet vertellen.
En als vader er dan toevallig toch achter komt kunnen ze het er altijd nog over hebben, hopelijk op een open, niet veroordelende manier.
Niet uit de kast komen is niet iets wat je een ander aandoet, en je hoeft jezelf daarover ook niet te verantwoorden, het hoeft voor de buitenwereld ook niet logisch te zijn.
Dit soort dingen zijn je eigen keus en nooit die van een ander.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
