Mijn kind is trans

25-09-2022 13:10 421 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Even getwijfeld over de titel van het topic omdat ik toch een beetje bang ben dat de discussie een draai zou kunnen krijgen waar ik niet zoveel mee kan. Ik wilde hem daarom misschien neutraal houden zodat het over het geheim gaat, maar tegelijkertijd zou ik ook graag horen wat ervaringsdeskundigen hierover te zeggen hebben. (En misschien zou het topic uiteindelijk ook kunnen meebewegen met de ontwikkelingen van mijn kind.)
Mijn kind (13) is bij mij uit de kast gekomen als trans. Zegt het een jaar te weten en vrienden (m/v/x) gebruiken al een tijd een andere naam en andere voornaamwoorden. Voor de zomervakantie heeft kind gesproken met een leraar op school en voelt zich daar gesteund. Ik wil mijn kind hier ook in bijstaan.
Nu had ik net na de vakantie een afspraak met die leraar, en omdat kind verwachtte dat die hun zou ‘outen’, heeft kind het aan mij verteld. Die angst was overigens ongegrond, maar nadat ik dat onderwerp in het gesprek heb aangesneden, hebben we er wel over gesproken. Sindsdien hebben we het met en zonder kind nog een paar keer besproken.
Kind heeft het nog niet aan vader en sibling verteld. Wil dat niet zelf doen (ook niet in een brief o.i.d.), wil dat niet samen doen en wil ook niet dat ik het vertel. Daardoor voelde ik me al in een lichte spagaat zitten; ik wil mijn kind eigenlijk niet uit die kast duwen, maar het voelt alsof ik dingen achterhoud omdat ik het niet aan mijn man verteld heb. En daarnaast is het heel belangrijk dat hij het als vader weet. Verder zou ik hier eigenlijk wel een klankbord in willen hebben en dat mis ik nu.
Die spagaat wordt langzaamaan een steeds acrobatischere toer, omdat kind op school herhaaldelijk heeft aangegeven te willen dat de nieuwe naam en voornaamwoorden gebruikt worden. Na de eerste keer heb ik aangegeven dat dat nog niet kan: ik vind dat ik daar geen toestemming voor kan geven zolang vader het nog niet weet. Vrijdagmiddag heeft kind weer aangegeven met andere naam en voornaamwoorden te willen worden aangesproken op school. Leraar heeft dit al min of meer in gang gezet en er is afgesproken dat kind in het weekend met vader zou gaan praten. En dat gebeurt dus niet. Kind vertelt niks en ik heb daarom weer gezegd dat er voorlopig op school qua aanspreekvormen dus ook niks kan veranderen. Op school weten steeds wat meer leerlingen ervan, mede doordat de leraar per ongeluk mijn kind met de voorkeursnaam heeft aangesproken.
We hebben nu dus een soort van patstelling bereikt (niet helemaal de juiste uitdrukking, want we zijn geen tegenstanders, maar we zitten wel vast). Kind wil verandering, ik heb zeker met de eerste stappen niet heel veel moeite, maar ben niet de enige die daar iets over in te brengen heeft of op zijn minst van moet weten. Mijn kind kennende blijft dit eindeloos voortduren, dus deze situatie moet doorbroken worden. Maar hoe? Moet ik het dan toch aan mijn man vertellen, of zijn er andere oplossingen?
"I'm gonna see if you know the words to this song. If you don't you better ask somebody!"
Alle reacties Link kopieren Quote
VallendeSterren schreef:
25-09-2022 19:39
Ik heb mij inderdaad nog nooit voorgelogen gevoeld, als iemand pas laat uit de kast kwam, of het mij niet persoonlijk vertelde.
Wel eens een beetje teleurgesteld, of plaatsvervangend verdrietig, want dat grote geheim was helemaal niet nodig geweest.
Maar boos?
Nee, ik vind dat meer iets voor dertig jaar terug, mensen zijn nu hopelijk wel wat toleranter, de meeste mensen denken nu toch ook niet meer dat het een vreselijke zonde is om bijvoorbeeld transgender te zijn.
Ja iemand. Niet je eigen vlees en bloed.

Ik zou het persoonlijk hartverscheurend erg vinden als mijn kinderen denken dat ze iets niet aan mij kunnen vertellen. En ik zou daar waarschijnlijk ook wel over kunnen uitvallen naar mijn (niet bestaande) partner. Dat het al zover is gekomen met officiële naamsveranderingen op school, maar datcik het nog niet wist.

Uit onmacht.
DG2015 schreef:
25-09-2022 19:43
De boosheid zou in dit geval niet gericht zijn op degene die uit de kast komt, maar degene die dit wel met de school heeft besproken en niet met de vader. Of dan op zijn minst vooraf een seintje zou hebben gegeven dat de post weleens zou kunnen veranderen.
Of die school wacht even met post veranderen. Ik zou echt die leraar even vragen of ie zijn paarden wil houden hoor.
shala91 schreef:
25-09-2022 19:47
Ja iemand. Niet je eigen vlees en bloed.

Ik zou het persoonlijk hartverscheurend erg vinden als mijn kinderen denken dat ze iets niet aan mij kunnen vertellen. En ik zou daar waarschijnlijk ook wel over kunnen uitvallen naar mijn (niet bestaande) partner. Dat het al zover is gekomen met officiële naamsveranderingen op school, maar datcik het nog niet wist.

Uit onmacht.
Ja, mijn ouders waren ook zo, vlogen altijd uit de bocht uit "onmacht"
Is precies waarom ik ze bijna nooit iets vertelde :proud:
Het ging bij de kleine dingetjes vaak al mis, dus bij de grote probeerde ik het niet eens.
En achteraf is dat jammer, want ik kreeg ook weinig steun van mijn ouders op die manier, en ik denk dat ze me die wel hadden willen geven als ik gewoon de ruimte had gehad om opener te zijn.

Daarom zou ik zelf met het kind meegaan, en niet al voor mijn partner gaan bedenken hoe hij wel of niet zal reageren, het kind komt eerst, want die is het meest kwetsbaar.

Maar goed, die beslissing moet to uiteindelijk zelf maken, ik geef gewoon mijn mening, anderen ook, en zij maakt de keus.
Alle reacties Link kopieren Quote
Lady*Voldemort schreef:
25-09-2022 19:52
Of die school wacht even met post veranderen. Ik zou echt die leraar even vragen of ie zijn paarden wil houden hoor.
Ga ik ook doen. Ik weet dat school het beleid heeft om kinderen NIET [ik was het belangrijkste woord vergeten] te outen naar ouders dus ik ga morgenochtend meteen vragen wat ze doen met leerlingen die wel een naamsverandering met alle toeters en bellen willen maar waarvan ouders helemaal niet op de hoogte zijn. Er is eerder gezegd dat het alles of niets is als kind op school anders aangesproken wil worden, maar misschien wordt het wel anders als ik het op die manier voorleg.
dg2015 wijzigde dit bericht op 25-09-2022 20:14
4.11% gewijzigd
"I'm gonna see if you know the words to this song. If you don't you better ask somebody!"
DG2015 schreef:
25-09-2022 20:04
Ga ik ook doen. Ik weet dat school het beleid heeft om kinderen te outen naar ouders dus ik ga morgenochtend meteen vragen wat ze doen met leerlingen die wel een naamsverandering met alle toeters en bellen willen maar waarvan ouders helemaal niet op de hoogte zijn. Er is eerder gezegd dat het alles of niets is als kind op school anders aangesproken wil worden, maar misschien wordt het wel anders als ik het op die manier voorleg.
Jezus wat erg. Ik zou echt in de hoogste boom gaan hangen hoor, zijn ze nou helemaal gek.
Alle reacties Link kopieren Quote
Lady*Voldemort schreef:
25-09-2022 20:05
Jezus wat erg. Ik zou echt in de hoogste boom gaan hangen hoor, zijn ze nou helemaal gek.
Oeps, hier was ik een woordje vergeten: NIET moest daar nog staan... Wat erg! (Het is juist een heel fijne school)
Vandaag dat ik de vraag zou stellen hoe ze dit met de groep kinderen zouden doen die niet bij hun ouders uit de kast zijn.
"I'm gonna see if you know the words to this song. If you don't you better ask somebody!"
DG2015 schreef:
25-09-2022 20:09
Oeps, hier was ik een woordje vergeten: NIET moest daar nog staan... Wat erg! (Het is juist een heel fijne school)

Ooooohhhh :lol:

Nou bel die man dan morgen even op joh, dat ie even wacht met outen. Hij bedoelt het vast goed maar hij loopt in dit geval wat te hard van stapel. Dat geeft je kind toch ook weer lucht.
Alle reacties Link kopieren Quote
DG2015 schreef:
25-09-2022 16:50
Nee, nog niet voor de hele school. Vrienden en een heel select groepje leraren. In die vriendengroep vind ik helemaal okee; dat kan 'oefenen' zijn, of zelfs (niet helemaal hetzelfde, maar natuurlijk) vergelijkbaar met een bijnaam (waar ze er ook allemaal heel gekke van hebben). Waar het lastiger wordt is dat kind heeft aangegeven dat dit schoolbreed moet worden doorgevoerd. ik heb zoals ik zei aangegeven dat dat alleen kan als vader het ook weet. Kind is daarmee akkoord gegaan en heeft aangegeven dit te begrijpen, maar na verloop van tijd geeft het opnieuw op school aan dat de aanspreekvormen wat hun betreft gewijzigd zouden moeten worden, en gaat akkoord met vertellen aan vader. en doet dat dus niet. Ik zie voor me dat dit een terugkerend verhaal blijft, of dat er helemaal gezwegen wordt en dat moet doorbroken worden.
Ik denk dat ik behalve het stukje 'vader moet het weten' nog eens een keer de scenario's expliciet ga uitstippelen van wat er gebeurt of zou kunnen gebeuren als we nu doorpakken zoals kind het aangeeft, misschien is dat wel nodig om het ten volle te laten doordringen.

Maar hieruit begrijp ik dus dat kind het in principe wel aan vader wil vertellen; alleen nog niet dit weekend want hikt er tegenaan. Meer uitstel gedrag. Dat vind ik een andere situatie dan wanneer kind überhaupt niet van plan is om het te vertellen (zo begreep ik het eerst). Hier is het dus meer een kwestie van even de tijd geven en dit even afstemmen met school.
Alle reacties Link kopieren Quote
Geef het kind tijd, net zoveel tijd als het kind nodig heeft. Haast niks en zie het vertrouwen van het kind om het jou NU al te vertellen als iets heel moois.
Vader moet maar even wachten, het kind is belangrijker en met dertien jaar mag je die tijd toch hebben, vragen en nemen.
De sterren wandlen, de tijd gaat, de klok zal slaan,.
Misschien mosterd, maar als een leerling tegen mij zegt dat ik een bepaalde aanspreekvorm kan gebruiken, doe ik dat gewoon. Zonder overleg met ouders, ofzo. Dat geldt voor Geertruida die toch echt liever Esmee genoemd wil worden, maar ook voor Emma die eerst Job was, of Erik die nu nonbinair is. Ik doe mijn best, het lukt niet altijd even goed, maar ik bel nooit ouders om het te controleren.
Alle reacties Link kopieren Quote
Turtlerain schreef:
25-09-2022 20:35
Maar hieruit begrijp ik dus dat kind het in principe wel aan vader wil vertellen; alleen nog niet dit weekend want hikt er tegenaan. Meer uitstel gedrag. Dat vind ik een andere situatie dan wanneer kind überhaupt niet van plan is om het te vertellen (zo begreep ik het eerst). Hier is het dus meer een kwestie van even de tijd geven en dit even afstemmen met school.
Ja, dat klopt.
Het probleem is dat kind twee tijdspaden aan wil houden die niet met elkaar correleren, en die zouden dus botsen; het wil te snel op school en ten opzichte daarvan te langzaam thuis. Want als het er doorheen is op school wordt kind thuis ge-out door de post.
Ik ga op school nog wat explicieter vragen of toch een wat officieuzere manier is van het wijzigen van aanspreekvormen.
"I'm gonna see if you know the words to this song. If you don't you better ask somebody!"
Alle reacties Link kopieren Quote
cuculuscanorus schreef:
25-09-2022 20:59
Misschien mosterd, maar als een leerling tegen mij zegt dat ik een bepaalde aanspreekvorm kan gebruiken, doe ik dat gewoon. Zonder overleg met ouders, ofzo. Dat geldt voor Geertruida die toch echt liever Esmee genoemd wil worden, maar ook voor Emma die eerst Job was, of Erik die nu nonbinair is. Ik doe mijn best, het lukt niet altijd even goed, maar ik bel nooit ouders om het te controleren.
En dit sowieso.
Alle reacties Link kopieren Quote
cuculuscanorus schreef:
25-09-2022 20:59
Misschien mosterd, maar als een leerling tegen mij zegt dat ik een bepaalde aanspreekvorm kan gebruiken, doe ik dat gewoon. Zonder overleg met ouders, ofzo. Dat geldt voor Geertruida die toch echt liever Esmee genoemd wil worden, maar ook voor Emma die eerst Job was, of Erik die nu nonbinair is. Ik doe mijn best, het lukt niet altijd even goed, maar ik bel nooit ouders om het te controleren.
Maar dat is weer heel pragmatisch Nederlands gedacht en wij wonen in Engeland. Daarnaast weet ik niet of mijn kind dat aan elke leraar afzonderlijk durft te vragen.
"I'm gonna see if you know the words to this song. If you don't you better ask somebody!"
Alle reacties Link kopieren Quote
Krijgen jullie sowieso zo vaak post van school?

Wij krijgen de meeste dingen via de mail, maar daar staan niet de namen van de leerlingen in. Post de rechtstreeks aan je kind geadresseerd is kun je toch gewoon aan je kind geven?
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
DG2015 schreef:
25-09-2022 21:06
Maar dat is weer heel pragmatisch Nederlands gedacht en wij wonen in Engeland. Daarnaast weet ik niet of mijn kind dat aan elke leraar afzonderlijk durft te vragen.
Pragmatisme maakt het leven makkelijk! Maar is men in Engeland zo veel rechtlijniger? Ik weet niet of er een mentor of iets in die richting is, maar zo iemand kan het verzoek ook bij de verschillende docenten neerleggen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Het is aan je kind wanneer en aan wie het zich "out" en ik zou daar geen druk bij gebruiken of het zelf aan je man vertellen, als daardoor onhandige situaties ontstaan dan is dat maar zo.

Wees blij dat je kind het aan jou heeft durven vertellen zou ik zeggen. En aan wat vrienden en een leraar. Moet een heel verwarrende eenzame periode zijn anders voor je kind
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik zou als de man van TO wel echt pissed zijn als TO de administratieve verandering doorgevoerd heeft zonder dat ik dat wist (op TO dus) Dat zou dus echt geen optie zijn voor mij.
Kind is 13, het zou moeten begrijpen dat zoiets een serieuze aanslag kan zijn op de relatie van de ouders.

Het niet vertellen is prima, en kind kan informeel met nieuwe naam en voornaamwoorden aangesproken worden.
En als kind nog niet klaar is om het dit weekend te vertellen dan wordt het nog niet verteld, maar dan dus ook nog geen officiële wijziging.
Alle reacties Link kopieren Quote
Zoals ik het nu lees zou het merendeel van de viva deelnemers dit verzwijgen voor hun partner!! Dit kan nauwelijks geloven! Het is niet zo dat alleen de ene ouder het weet en verder niemand maar kind wil dat de hele school het weet maar de rest van het gezin niet. Met nog zo veel respect voor de grenzen van kind kan dit toch niet voor partner verzwegen worden???

Als ouder moet je je kind begeleiden in dit proces en naar mijn idee wil dit zeggen dat je aangeeft dat 'outen' op school en thuis geheim houden niet samengaan. Het komt over alsof kind de confrontatie wil vermijden en daarom deze weg kiest omdat het zo toch wel 'uitkomt'. De gevolgen van deze route kunnen ernstig zijn voor de relaties binnen het gezin, daar zou ik kind en het hele gezin voor willen behoeden. Dit heeft naar mijn idee niets te maken met gedwongen 'outen' maar met het nemen van verantwoording voor een keuze die kind wil maken, hoe moelijk dit ook is.
Alle reacties Link kopieren Quote
Als dit zou hebben gespeeld met mijn kind (inmiddels 18+) zou ik er niet akkoord mee zijn dat haar vader, die net zoveel voor kind zorgt als ik, net zo betrokken is en net zoveel zeggenschap heeft, daar niet van op de hoogte is.

En wij zijn uit elkaar gegaan toen kind 1 jaar was en hebben beiden al jaren een nieuw gezin.

Wij hebben altijd de afspraak gehad met kind dat het prima is om een van ons in vertrouwen te nemen en niet allebei als je dat niet wilt, maar dat het aan ons was om te beoordelen of de andere ouder daarover moest worden ingelicht.

Hoe die andere ouder dan ingelicht wordt, daar praat je dan met je kind over. En je helpt je kind daarmee als het moeilijk is.
Maar het is niet aan kind en ook niet aan jou, om de andere ouder buiten te sluiten bij zaken die ingrijpen in het dagelijks leven van kind.

Bij veel van de reacties vraag ik me echt af of je ook zo zou reageren als het jouw kind was, en jij was de buitengesloten ouder.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik ben niet meer samen met de vader van mjjn kind maar ik zou als mijn kind daar niet aan toe is haar vader inderdaad niet inlichten. Nou is mijn kinds situatie wel anders want mijn kind is geen trans en het heeft dus ook geen verstrekkende gevolgen als haar vader het niet weet en ik heb mijn kind wel verteld dat ik niet spastisch geheimzinnig ga doen maar ze beslist inderdaad zelf of en wanneer ze uit de kast komt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Purplepeanut schreef:
25-09-2022 23:31
Ik ben niet meer samen met de vader van mjjn kind maar ik zou als mijn kind daar niet aan toe is haar vader inderdaad niet inlichten. Nou is mijn kinds situatie wel anders want mijn kind is geen trans en het heeft dus ook geen verstrekkende gevolgen als haar vader het niet weet en ik heb mijn kind wel verteld dat ik niet spastisch geheimzinnig ga doen maar ze beslist inderdaad zelf of en wanneer ze uit de kast komt.
Kind van TO is al uit de kast. Dat is nu juist het hele issue.
Alle reacties Link kopieren Quote
Tegen een paar vrienden een leraar en moeder. Dat is moedig. En er komt vast een dag dat kind het aan vader vertelt. Maar nu nog niet. Ik vind het echt aan kind zelf en niet aan moeder om dat te doen
Alle reacties Link kopieren Quote
Purplepeanut schreef:
25-09-2022 23:40
Tegen een paar vrienden een leraar en moeder. Dat is moedig. En er komt vast een dag dat kind het aan vader vertelt. Maar nu nog niet. Ik vind het echt aan kind zelf en niet aan moeder om dat te doen
Lees de OP nog eens. Het is aan het verspreiden én kind wil administratieve aanpassing.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb niet alles gelezen dus misschien dingen gemist maar ik lees nergens over administratieve wijziging.
En ik blijf bij mijn mening. Ik zou proberen te praten met kind maar ik ervaar de "je vertelt het je vader of op school blijf je gewoon wie je was" manier als onnodige druk en dat is niet mijn manier
Alle reacties Link kopieren Quote
DG2015 schreef:
25-09-2022 19:12
Ik ben natuurlijk zelf al een tijdje geen puber meer en ik verzwijg het nu ook. Daarom vraag ik me wel af waar de grens ligt van het aantal besprekingen met school, of de hoeveelheid tijd voordat het liegen wordt van mijn kant.
Precies wat ik dacht. Je bent samen ouders van je kinderen. Dat jullie kind jullie beiden niet in vertrouwen wil nemen vind ik horen bij de leeftijd.

Als mijn partner dit zou weten en het zou verzwijgen terwijl het op school ook al bekend zou zijn zou dit een niet te repareren vertrouwensbreuk zijn. Met zoiets belangrijks als dit…
Je hoeft het kind niet te outen, maar je kunt wel je man de kans geven om zn ogen te openen. En aangezien de hele slaapkamer al vol met signalen hangt lijkt het me niet echt een heel lastig gesprek.
Mogelijk heeft je man al lang door wat er aan de hand is, en wacht hij op het moment dat het hem verteld wordt zodat er over gesproken kan worden. Want dat hij jullie meeneemt naar het theater zou zomaar zijn manier kunnen zijn om het bespreekbaar te kunnen maken.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven