Kinderen
alle pijlers
Mijn kind is trans
zondag 25 september 2022 om 13:10
Even getwijfeld over de titel van het topic omdat ik toch een beetje bang ben dat de discussie een draai zou kunnen krijgen waar ik niet zoveel mee kan. Ik wilde hem daarom misschien neutraal houden zodat het over het geheim gaat, maar tegelijkertijd zou ik ook graag horen wat ervaringsdeskundigen hierover te zeggen hebben. (En misschien zou het topic uiteindelijk ook kunnen meebewegen met de ontwikkelingen van mijn kind.)
Mijn kind (13) is bij mij uit de kast gekomen als trans. Zegt het een jaar te weten en vrienden (m/v/x) gebruiken al een tijd een andere naam en andere voornaamwoorden. Voor de zomervakantie heeft kind gesproken met een leraar op school en voelt zich daar gesteund. Ik wil mijn kind hier ook in bijstaan.
Nu had ik net na de vakantie een afspraak met die leraar, en omdat kind verwachtte dat die hun zou ‘outen’, heeft kind het aan mij verteld. Die angst was overigens ongegrond, maar nadat ik dat onderwerp in het gesprek heb aangesneden, hebben we er wel over gesproken. Sindsdien hebben we het met en zonder kind nog een paar keer besproken.
Kind heeft het nog niet aan vader en sibling verteld. Wil dat niet zelf doen (ook niet in een brief o.i.d.), wil dat niet samen doen en wil ook niet dat ik het vertel. Daardoor voelde ik me al in een lichte spagaat zitten; ik wil mijn kind eigenlijk niet uit die kast duwen, maar het voelt alsof ik dingen achterhoud omdat ik het niet aan mijn man verteld heb. En daarnaast is het heel belangrijk dat hij het als vader weet. Verder zou ik hier eigenlijk wel een klankbord in willen hebben en dat mis ik nu.
Die spagaat wordt langzaamaan een steeds acrobatischere toer, omdat kind op school herhaaldelijk heeft aangegeven te willen dat de nieuwe naam en voornaamwoorden gebruikt worden. Na de eerste keer heb ik aangegeven dat dat nog niet kan: ik vind dat ik daar geen toestemming voor kan geven zolang vader het nog niet weet. Vrijdagmiddag heeft kind weer aangegeven met andere naam en voornaamwoorden te willen worden aangesproken op school. Leraar heeft dit al min of meer in gang gezet en er is afgesproken dat kind in het weekend met vader zou gaan praten. En dat gebeurt dus niet. Kind vertelt niks en ik heb daarom weer gezegd dat er voorlopig op school qua aanspreekvormen dus ook niks kan veranderen. Op school weten steeds wat meer leerlingen ervan, mede doordat de leraar per ongeluk mijn kind met de voorkeursnaam heeft aangesproken.
We hebben nu dus een soort van patstelling bereikt (niet helemaal de juiste uitdrukking, want we zijn geen tegenstanders, maar we zitten wel vast). Kind wil verandering, ik heb zeker met de eerste stappen niet heel veel moeite, maar ben niet de enige die daar iets over in te brengen heeft of op zijn minst van moet weten. Mijn kind kennende blijft dit eindeloos voortduren, dus deze situatie moet doorbroken worden. Maar hoe? Moet ik het dan toch aan mijn man vertellen, of zijn er andere oplossingen?
Mijn kind (13) is bij mij uit de kast gekomen als trans. Zegt het een jaar te weten en vrienden (m/v/x) gebruiken al een tijd een andere naam en andere voornaamwoorden. Voor de zomervakantie heeft kind gesproken met een leraar op school en voelt zich daar gesteund. Ik wil mijn kind hier ook in bijstaan.
Nu had ik net na de vakantie een afspraak met die leraar, en omdat kind verwachtte dat die hun zou ‘outen’, heeft kind het aan mij verteld. Die angst was overigens ongegrond, maar nadat ik dat onderwerp in het gesprek heb aangesneden, hebben we er wel over gesproken. Sindsdien hebben we het met en zonder kind nog een paar keer besproken.
Kind heeft het nog niet aan vader en sibling verteld. Wil dat niet zelf doen (ook niet in een brief o.i.d.), wil dat niet samen doen en wil ook niet dat ik het vertel. Daardoor voelde ik me al in een lichte spagaat zitten; ik wil mijn kind eigenlijk niet uit die kast duwen, maar het voelt alsof ik dingen achterhoud omdat ik het niet aan mijn man verteld heb. En daarnaast is het heel belangrijk dat hij het als vader weet. Verder zou ik hier eigenlijk wel een klankbord in willen hebben en dat mis ik nu.
Die spagaat wordt langzaamaan een steeds acrobatischere toer, omdat kind op school herhaaldelijk heeft aangegeven te willen dat de nieuwe naam en voornaamwoorden gebruikt worden. Na de eerste keer heb ik aangegeven dat dat nog niet kan: ik vind dat ik daar geen toestemming voor kan geven zolang vader het nog niet weet. Vrijdagmiddag heeft kind weer aangegeven met andere naam en voornaamwoorden te willen worden aangesproken op school. Leraar heeft dit al min of meer in gang gezet en er is afgesproken dat kind in het weekend met vader zou gaan praten. En dat gebeurt dus niet. Kind vertelt niks en ik heb daarom weer gezegd dat er voorlopig op school qua aanspreekvormen dus ook niks kan veranderen. Op school weten steeds wat meer leerlingen ervan, mede doordat de leraar per ongeluk mijn kind met de voorkeursnaam heeft aangesproken.
We hebben nu dus een soort van patstelling bereikt (niet helemaal de juiste uitdrukking, want we zijn geen tegenstanders, maar we zitten wel vast). Kind wil verandering, ik heb zeker met de eerste stappen niet heel veel moeite, maar ben niet de enige die daar iets over in te brengen heeft of op zijn minst van moet weten. Mijn kind kennende blijft dit eindeloos voortduren, dus deze situatie moet doorbroken worden. Maar hoe? Moet ik het dan toch aan mijn man vertellen, of zijn er andere oplossingen?
"I'm gonna see if you know the words to this song. If you don't you better ask somebody!"
zondag 25 september 2022 om 19:12
Maar dit heeft het kind toch al aangegeven?shala91 schreef: ↑25-09-2022 19:04En wat gaat pa dan denken als er correspondentie binnenkomt gericht aan 'de ouders/verzorgers van *nieuwe naam kind*? Gaat het geheim dan verder worden uitgebreid met 'is vast een foutje'?
Ik neem aan dat TO ook wel zal weten of diens partner zich ooit negatief/laatdunkend uitlaat over transgenders of enby's, dus daar zal het niet aan liggen.
Als kind thuis nog niet aangesproken wil worden met de nieuwe aanspreekvorm is dat toch gewoon bespreekbaar te maken? Ik kan prima snappen dat het thuis nog wel veilig voelt om gedeadnamed te worden maar dat het wel fijn is om op school al eens te ervaren hoe de nieuwe identiteit past. Anders moet TO als ouder toch in gesprek met kind en op school zeggen, joh, het is prima dat jullie diens nieuwe naam en aanspreekvorm gebruiken, maar het hoeft van hen allemaal nog niet zo officieel.
Wel op school, maar vader nog niet vertellen.
En als vader er dan toevallig toch achter komt kunnen ze het er altijd nog over hebben, hopelijk op een open, niet veroordelende manier.
Niet uit de kast komen is niet iets wat je een ander aandoet, en je hoeft jezelf daarover ook niet te verantwoorden, het hoeft voor de buitenwereld ook niet logisch te zijn.
Niemand heeft "recht" op dit soort persoonlijke informatie, je ouders ook niet.
Dit soort dingen zijn je eigen keus en nooit die van een ander.
zondag 25 september 2022 om 19:12
Ik ben natuurlijk zelf al een tijdje geen puber meer en ik verzwijg het nu ook. Daarom vraag ik me wel af waar de grens ligt van het aantal besprekingen met school, of de hoeveelheid tijd voordat het liegen wordt van mijn kant.Lady*Voldemort schreef: ↑25-09-2022 19:08Ik denk dat het nog veel beschadigender werkt voor kind en gezin als je over het vertrouwen van een kind heen walst. Vader is volwassen, die zou op zijn minst moeten kunnen begrijpen dat pubers nou eenmaal wel eens dingen verzwijgen.
"I'm gonna see if you know the words to this song. If you don't you better ask somebody!"
zondag 25 september 2022 om 19:16
Wel officieel op school, dus verder dan de vrienden en een paar vertrouwenspersonen, betekent bij het eerste contact met de ouders (en dat is binnen een of twee dagen, zo veel mails krijgen we) dus ook bij vader.VallendeSterren schreef: ↑25-09-2022 19:12Maar dit heeft het kind toch al aangegeven?
Wel op school, maar vader nog niet vertellen.
En als vader er dan toevallig toch achter komt kunnen ze het er altijd nog over hebben, hopelijk op een open, niet veroordelende manier.
Niet uit de kast komen is niet iets wat je een ander aandoet, en je hoeft jezelf daarover ook niet te verantwoorden, het hoeft voor de buitenwereld ook niet logisch te zijn.
Niemand heeft "recht" op dit soort persoonlijke informatie, je ouders ook niet.
Dit soort dingen zijn je eigen keus en nooit die van een ander.
"I'm gonna see if you know the words to this song. If you don't you better ask somebody!"
zondag 25 september 2022 om 19:17
zondag 25 september 2022 om 19:19
Ik hoop dat je partner inziet dat het niets met liegen te maken heeft, maar met je kind de ruimte geven en diens grenzen respecteren.
Zoals anderen ook al hebben gezegd denk ik dat je kind nog helemaal niet klaar was voor dit thuis te bespreken, maar het juist op school wil uitproberen/ervaren.
Ik heb mijn eigen voornaam verandert toen ik begin twintig was, het heeft 2 jaar geduurd voordat ik dat thuis aankaartte. Zoiets heeft tijd nodig om zeker te gaan voelen en je voor te bereiden op reacties. Hoe goed je partner ook gaat reageren kan dat voor kind heel anders voelen, dan is het prettig al veel positieve ervaringen met peers te hebben én ook negatieve zodat kind weet dat dat ook wel goed komt.
Geef je kind de tijd en ruimte en vertrouw op je partner dat hij ook begrijpt dat dit niet liegen is.
zondag 25 september 2022 om 19:20
Hear hearLady*Voldemort schreef: ↑25-09-2022 19:17Omdat je dat je kind beloofd hebt. Dat heeft niks met oneerlijkheid te maken, hooguit iets met goed ouderschap. Als je man daar boos over wordt is ie een bokkenlul.
zondag 25 september 2022 om 19:20
Gedwongen geout worden is vreselijk. Weet ik uit eigen ervaring. Maar als het dan per ongeluk uitkomt via een brief van school is dat óók gedwongen geout worden. Dan is het óók niet kinds eigen keus.VallendeSterren schreef: ↑25-09-2022 19:12Maar dit heeft het kind toch al aangegeven?
Wel op school, maar vader nog niet vertellen.
En als vader er dan toevallig toch achter komt kunnen ze het er altijd nog over hebben, hopelijk op een open, niet veroordelende manier.
Niet uit de kast komen is niet iets wat je een ander aandoet, en je hoeft jezelf daarover ook niet te verantwoorden, het hoeft voor de buitenwereld ook niet logisch te zijn.
Niemand heeft "recht" op dit soort persoonlijke informatie, je ouders ook niet.
Dit soort dingen zijn je eigen keus en nooit die van een ander.
Ik zeg niet dat TO kind moet dwingen, ik vind dat TO moet weten waarom kind zich niet veilig genoeg voelt om het aan andere ouder en sibling te vertellen.
Vader is ook maar gewoon een mens en die heeft dan óók recht op een eerste reactie (dat kan je niet sturen).
Mijn moeders eerste reactie, toen ik uit de kast geduwd werd door een leerkracht van school die we buiten tegenkwamen was "gádver, waarom met háár?"
Niet netjes, maar ze is ook maar een mens.
zondag 25 september 2022 om 19:20
Ik denk eigenlijk dat jullie kind dit wel weet, en dat dit een manier is om de confrontatie te ontwijken.
Misschien niet heel tactisch, maar ook niet onbegrijpelijk voor iemand van die leeftijd.
Ben je bang dat je man heel boos zal worden als hij het op deze manier ontdekt?
Jij hebt het ook min of meer per ongeluk ontdekt toch, ben jij hier zelf boos over op je kind?
zondag 25 september 2022 om 19:22
Dat doet die leraar op het moment ook op die manier, maar kind heeft aangegeven graag te zien dat àlle leraren en leerlingen dat doen en dat soort dingen worden allemaal in een geautomatiseerd systeem doorgegeven. Zo heb je de klassenlijst die bij elke les wordt afgeroepen en die wordt gegenereerd vanuit het leerlingenbestand, en meer van dat soort grappen.Lady*Voldemort schreef: ↑25-09-2022 19:15Ik zou trouwens als ik TO was die leraar eens aan zijn jasje trekken, dat ie wel erg hard van stapel loopt. Je kan immers ook best een leerling op een nieuwe manier aanspreken zonder meteen zijn persoonsgegevens in het leerlingenbestand te wijzigen.
"I'm gonna see if you know the words to this song. If you don't you better ask somebody!"
zondag 25 september 2022 om 19:22
Een bokkenlul nog wel. Toe maar.Lady*Voldemort schreef: ↑25-09-2022 19:17Omdat je dat je kind beloofd hebt. Dat heeft niks met oneerlijkheid te maken, hooguit iets met goed ouderschap. Als je man daar boos over wordt is ie een bokkenlul.
To, misschien moet je het er nog eens met je kind over hebben. Staat het er nog steeds achter dat op school alles aangepast wordt?
Hoe het denkt dat vader reageert als die het via via hoort. Of kind het zelf prettig zou vinden als er op zo n manier met hem/haar wordt omgegaan enz.
zondag 25 september 2022 om 19:25
Ja dat gaat dan gewoon niet werken. Het kind heeft de keuze de over wie hij of zij het vertelt, maar betekent dat niet dat er geen consequenties verbonden kunnen worden aan hetgeen hij of zij wil. Ik zou zeggen: Geen probleem ik hou mijn mond tegenover je vader, maar geef geen toestemming voor de officiële naamsverandering zonder dat je het je vader vertelt.
zondag 25 september 2022 om 19:28
Dan kunnen wij hier dus allemaal fijn zitten babbelen over het hoe en waarom en dan kan jij fijn fel uit de bocht vliegen over dat het niemand gedwongen kan worden om uit de kast te komen, maar kind roept dit over zichzelf af.VallendeSterren schreef: ↑25-09-2022 19:20Ik denk eigenlijk dat jullie kind dit wel weet, en dat dit een manier is om de confrontatie te ontwijken.
Misschien niet heel tactisch, maar ook niet onbegrijpelijk voor iemand van die leeftijd.
Ben je bang dat je man heel boos zal worden als hij het op deze manier ontdekt?
Jij hebt het ook min of meer per ongeluk ontdekt toch, ben jij hier zelf boos over op je kind?
Kind heeft nu nog te kiezen, bij de eerste beste brief naar huis dus niet meer. Die logica moet ook bij een 13jarige aan het verstand te peuteren zijn.
zondag 25 september 2022 om 19:29
Die eerste reactie gaat er sowieso komen, maar denk jij echt dat die reactie heel anders zal zijn/zou moeten zijn als vader het in een mail van school leest, dan wanneer kind het wel zelf verteld zou hebben?shala91 schreef: ↑25-09-2022 19:20Gedwongen geout worden is vreselijk. Weet ik uit eigen ervaring. Maar als het dan per ongeluk uitkomt via een brief van school is dat óók gedwongen geout worden. Dan is het óók niet kinds eigen keus.
Ik zeg niet dat TO kind moet dwingen, ik vind dat TO moet weten waarom kind zich niet veilig genoeg voelt om het aan andere ouder en sibling te vertellen.
Vader is ook maar gewoon een mens en die heeft dan óók recht op een eerste reactie (dat kan je niet sturen).
Mijn moeders eerste reactie, toen ik uit de kast geduwd werd door een leerkracht van school die we buiten tegenkwamen was "gádver, waarom met háár?"
Niet netjes, maar ze is ook maar een mens.
Ik denk trouwens dat het voor kind misschien veiliger aanvoelt als de boodschapper neutraal is, dus niet moeder of kind zelf, maar gewoon iemand van buitenaf, die vangt dan de eerste klap op.
Misschien in deze situatie niet eens nodig, maar uiteindelijk is dit niet de beslissing van de moeder, maar van het kind zelf.
anoniem_63680fe92b4c2 wijzigde dit bericht op 25-09-2022 19:31
0.63% gewijzigd
zondag 25 september 2022 om 19:30
Onze kinderen vertellen ons, de ouders, ook wel eens iets wat ze nog even geheim willen houden voor de andere ouder. Ik beloof nooit dat dit beslist zo zal gaan, maar wil wel graag weten wat de reden is dat de andere ouder het nog niet mag weten. Daar niet over willen praten is geen antwoord, wat mij betreft.
Het gebeurt ook wel dat ik alsnog met mijn partner datgene bespreek en uitleg dat kind het nog niet wil vertellen aan partner, maar dat ik het belangrijk vind het toch vast te delen. Partner doet dit ook wel eens zo. We gaan daar verder discreet mee om naar de kinderen.
Maar ik vind het niet aan de kinderen om te bepalen of ik iets met mijn partner, hun andere ouder, kan delen of niet.
Het gebeurt ook wel dat ik alsnog met mijn partner datgene bespreek en uitleg dat kind het nog niet wil vertellen aan partner, maar dat ik het belangrijk vind het toch vast te delen. Partner doet dit ook wel eens zo. We gaan daar verder discreet mee om naar de kinderen.
Maar ik vind het niet aan de kinderen om te bepalen of ik iets met mijn partner, hun andere ouder, kan delen of niet.
zondag 25 september 2022 om 19:32
shala91 schreef: ↑25-09-2022 19:28Dan kunnen wij hier dus allemaal fijn zitten babbelen over het hoe en waarom en dan kan jij fijn fel uit de bocht vliegen over dat het niemand gedwongen kan worden om uit de kast te komen, maar kind roept dit over zichzelf af.
Kind heeft nu nog te kiezen, bij de eerste beste brief naar huis dus niet meer. Die logica moet ook bij een 13jarige aan het verstand te peuteren zijn.
Maar waarom zo de strijd aangaan met een bang kind?
zondag 25 september 2022 om 19:33
Ik vind deze manier van de confrontatie/realiteit ontwijken inderdaad ook wel heel erg passen bij deze leeftijd en dat kun je een kind ook niet kwalijk nemen.VallendeSterren schreef: ↑25-09-2022 19:20Ik denk eigenlijk dat jullie kind dit wel weet, en dat dit een manier is om de confrontatie te ontwijken.
Misschien niet heel tactisch, maar ook niet onbegrijpelijk voor iemand van die leeftijd.
Ben je bang dat je man heel boos zal worden als hij het op deze manier ontdekt?
Jij hebt het ook min of meer per ongeluk ontdekt toch, ben jij hier zelf boos over op je kind?
Dat mijn man dit via post van school zou ontdekken zou betekenen dat ik daar achter zijn rug om expliciet toestemming voor heb gegeven aan school en ik zou het niet onlogisch vinden als hij daar boos over zou worden. Op mij, niet op kind.
Nee, ik ben niet boos op mijn kind maar dat is ook anders.
dg2015 wijzigde dit bericht op 25-09-2022 19:35
1.23% gewijzigd
"I'm gonna see if you know the words to this song. If you don't you better ask somebody!"
zondag 25 september 2022 om 19:34
Als je het in een mail leest komt er nog bij dat "jij de laatste bent die op de hoogte is" en "wist jij dat al?" Boven op de onvermijdelijke schok die het toch is, al is het maar omdat je het lastig vindt voor je kind.VallendeSterren schreef: ↑25-09-2022 19:29Die eerste reactie gaat er sowieso komen, maar denk jij echt dat die reactie heel anders zal zijn/zou moeten zijn als vader het in een mail van school leest, dan wanneer kind het wel zelf verteld zou hebben?
Ik denk trouwens dat het voor kind misschien veiliger aanvoelt als de boodschapper neutraal is, dus niet moeder of kind zelf, maar gewoon iemand van buitenaf, die vangt dan de eerste klap op.
Misschien in deze situatie niet eens nodig, maar uiteindelijk is dit niet de beslissing van de moeder, maar van het kind zelf.
Maar ik hoor het al, het vivaforum reageert op elk nieuws sereen en vol begrip, op welke manier dat nieuws dan ook gebracht wordt.
zondag 25 september 2022 om 19:36
Je denkt dat jouw man het niet kan begrijpen dat jij eerst aan jullie kind hebt gedacht?DG2015 schreef: ↑25-09-2022 19:33Ik vind deze manier van de confrontatie/realiteit ontwijken inderdaad ook wel heel erg passen bij deze leeftijd en dat kun je een kind ook niet kwalijk nemen.
Dat mijn man dit via post van school zou ontdekken zou betekenen dat ik daar achter zijn rug om expliciet toestemming voor heb gegeven aan school en ik zou het niet onlogisch vinden als hij daar boos over zou worden.
Nee, ik ben niet boos op mijn kind maar dat is ook anders.
Het zou natuurlijk ook kunnen dat hij het juist waardeert, dat jij het vooral voor jullie kind zo makkelijk mogelijk probeert te maken, en een veilige omgeving probeert te scheppen waarin het kind op eigen voorwaarden uit de kast kan komen.
zondag 25 september 2022 om 19:39
Dat kan, maar het kan twee kanten op. Ik denk ook dat beide gevoelens naast elkaar kunnen bestaan.VallendeSterren schreef: ↑25-09-2022 19:36Je denkt dat jouw man het niet kan begrijpen dat jij eerst aan jullie kind hebt gedacht?
Het zou natuurlijk ook kunnen dat hij het juist waardeert, dat jij het vooral voor jullie kind zo makkelijk mogelijk probeert te maken, en een veilige omgeving probeert te scheppen waarin het kind op eigen voorwaarden uit de kast kan komen.
"I'm gonna see if you know the words to this song. If you don't you better ask somebody!"
zondag 25 september 2022 om 19:39
Ik heb mij inderdaad nog nooit voorgelogen gevoeld, als iemand pas laat uit de kast kwam, of het mij niet persoonlijk vertelde.shala91 schreef: ↑25-09-2022 19:34Als je het in een mail leest komt er nog bij dat "jij de laatste bent die op de hoogte is" en "wist jij dat al?" Boven op de onvermijdelijke schok die het toch is, al is het maar omdat je het lastig vindt voor je kind.
Maar ik hoor het al, het vivaforum reageert op elk nieuws sereen en vol begrip, op welke manier dat nieuws dan ook gebracht wordt.
Wel eens een beetje teleurgesteld, of plaatsvervangend verdrietig, want dat grote geheim was helemaal niet nodig geweest.
Maar boos?
Nee, ik vind dat meer iets voor dertig jaar terug, mensen zijn nu hopelijk wel wat toleranter, de meeste mensen denken nu toch ook niet meer dat het een vreselijke zonde is om bijvoorbeeld transgender te zijn.
zondag 25 september 2022 om 19:43
De boosheid zou in dit geval niet gericht zijn op degene die uit de kast komt, maar degene die dit wel met de school heeft besproken en niet met de vader. Of dan op zijn minst vooraf een seintje zou hebben gegeven dat de post weleens zou kunnen veranderen.VallendeSterren schreef: ↑25-09-2022 19:39Ik heb mij inderdaad nog nooit voorgelogen gevoeld, als iemand pas laat uit de kast kwam, of het mij niet persoonlijk vertelde.
Wel eens een beetje teleurgesteld, of plaatsvervangend verdrietig, want dat grote geheim was helemaal niet nodig geweest.
Maar boos?
Nee, ik vind dat meer iets voor dertig jaar terug, mensen zijn nu hopelijk wel wat toleranter, de meeste mensen denken nu toch ook niet meer dat het een vreselijke zonde is om transgender te zijn.
"I'm gonna see if you know the words to this song. If you don't you better ask somebody!"
zondag 25 september 2022 om 19:44
zondag 25 september 2022 om 19:45
Dan moet je zelf beslissen wat je belangrijker vind, voorkomen dat je man boos word op jou, of voorkomen dat je kind gekwetst word.
zondag 25 september 2022 om 19:46
Wie zegt dat kind bang is?
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
