Kinderen
alle pijlers
Moederschap valt me zwaar
zondag 17 oktober 2021 om 00:04
Ik ben echt radeloos..
We hebben een dochter van 7 maanden en echt ik houd ontzettend van haar. Het was een gewenste zwangerschap, we hebben voor haar gekozen en daar heb ik geen spijt van. Ik twijfel alleen of ik het nog kan verdragen. Sinds dag 1 heeft zij altijd slecht geslapen. Daarmee bedoel ik dus ook echt slecht. Het waren telkens slaapjes van een half uur - max driekwartier. En dit heeft zeker 2 maanden geduurd. Ik heb dagen gehad dat ik in tranen stond omdat ik wilde slapen. Natuurlijk stond mijn man ook op en zorgde voor haar. Ik was alleen zo gefixeerd op dat ik per se borstvoeding wilde geven. Mijn dochter weigerde daarom aan het begin ook de fles. Ze wilde alleen drinken van mij borst. Dus ja bij elke voeding moest ik wel opstaan. Daarnaast sliep zij bijna alleen maar op ons. In haar bed leggen lukte vaak ook niet.
Nu 7 maanden verder en slaapt ze ietwat beter maar lang niet in de buur van normaal. Ze slaapt nu max 2 uur achter elkaar door. Dus ook in de nacht sta ik elke 1-2 uur op. Wij hebben meerderen keren advies gevraagd van het consultatiebureau, maar word hier niet wijzer van en alle tips geprobeerd die ze gaven. Oa inbakeren bij het begin. Nu gaven ze het advies om haar snachts met een flesje alleen water te geven, maar snachts weigert ze de fles en blijf huilen tot aan krijsen toe. Dus de poging van mijn man om haar fles afgekolfd melk te geven lukt ook niet. Andere tip was haar een papje te geven voor het slapen. Ook dat weigert ze. Ze drinkt het gewoon niet en wilt alleen melk.
Nu komen haar tandjes uit sinds een week en is het helemaal pretpark. Ze slaapt weer alleen op ons. Haar even laten liggen en troosten op bed echt meerdere keren geprobeerd, maar ze raakt overstuur. Momenten dat ze eindelijk op bed slaapt, wordt ze waar na 15-30 minuten wakker. Ook snachts wordt zij om de haverklap wakker. Met zetpil en tandgel geprobeerd, maar helaas geen verandering.
Ik ben echt doodop en ben moedeloos. We zijn 7 maanden verder en er lijkt maar geen vooruitgang in te zitten.
In het verleden hebben we via het ziekenhuis ook hulp gehad van een pedagogische medewerker. Wederom zelfde tips met inbakeren, speen aanbieden etc. Niet lijkt te werken..
Ik weet ook niet wat ik met dit topic wil. Misschien heeft iemand nog iets wat we niet hebben geprobeerd?
We hebben een dochter van 7 maanden en echt ik houd ontzettend van haar. Het was een gewenste zwangerschap, we hebben voor haar gekozen en daar heb ik geen spijt van. Ik twijfel alleen of ik het nog kan verdragen. Sinds dag 1 heeft zij altijd slecht geslapen. Daarmee bedoel ik dus ook echt slecht. Het waren telkens slaapjes van een half uur - max driekwartier. En dit heeft zeker 2 maanden geduurd. Ik heb dagen gehad dat ik in tranen stond omdat ik wilde slapen. Natuurlijk stond mijn man ook op en zorgde voor haar. Ik was alleen zo gefixeerd op dat ik per se borstvoeding wilde geven. Mijn dochter weigerde daarom aan het begin ook de fles. Ze wilde alleen drinken van mij borst. Dus ja bij elke voeding moest ik wel opstaan. Daarnaast sliep zij bijna alleen maar op ons. In haar bed leggen lukte vaak ook niet.
Nu 7 maanden verder en slaapt ze ietwat beter maar lang niet in de buur van normaal. Ze slaapt nu max 2 uur achter elkaar door. Dus ook in de nacht sta ik elke 1-2 uur op. Wij hebben meerderen keren advies gevraagd van het consultatiebureau, maar word hier niet wijzer van en alle tips geprobeerd die ze gaven. Oa inbakeren bij het begin. Nu gaven ze het advies om haar snachts met een flesje alleen water te geven, maar snachts weigert ze de fles en blijf huilen tot aan krijsen toe. Dus de poging van mijn man om haar fles afgekolfd melk te geven lukt ook niet. Andere tip was haar een papje te geven voor het slapen. Ook dat weigert ze. Ze drinkt het gewoon niet en wilt alleen melk.
Nu komen haar tandjes uit sinds een week en is het helemaal pretpark. Ze slaapt weer alleen op ons. Haar even laten liggen en troosten op bed echt meerdere keren geprobeerd, maar ze raakt overstuur. Momenten dat ze eindelijk op bed slaapt, wordt ze waar na 15-30 minuten wakker. Ook snachts wordt zij om de haverklap wakker. Met zetpil en tandgel geprobeerd, maar helaas geen verandering.
Ik ben echt doodop en ben moedeloos. We zijn 7 maanden verder en er lijkt maar geen vooruitgang in te zitten.
In het verleden hebben we via het ziekenhuis ook hulp gehad van een pedagogische medewerker. Wederom zelfde tips met inbakeren, speen aanbieden etc. Niet lijkt te werken..
Ik weet ook niet wat ik met dit topic wil. Misschien heeft iemand nog iets wat we niet hebben geprobeerd?
zondag 17 oktober 2021 om 00:11
Het kan onwijs pittig zijn. Het kan echt gewoon uitzitten zijn, het enige ding dat zeker is is dat het op een gegeven moment beter wordt. Hier ook zo 1 die echt totaal weigerde om te slapen, alleen maar op mama, elke 30-60min wakker. En ineens, met 8 maanden, kwam er een blokje van 3 uur elke nacht in. En met 10 maanden werd het blokje 4.5 uur. En dan lijken dingen alweer zoveel dragelijker.
Voor nu zou ik je aanraden om op aparte kamers te slapen, en als het niet 'jouw' nacht is ook oordopjes in te doen en proberen het los te laten. Als je om de nacht normaal kan slapen scheelt dat al zo enorm, ook voor je eigen gemoedsrust.
En het is dan wel vervelend voor je man dat ze zo huilt, dat snap ik best, maar alleen zo kan ze wennen aan de nieuwe situatie. Echt volhouden, niet telkens uit wanhoop maar weer toegeven. Je man is bij haar, ze heeft alles wat ze nodig heeft, dus ook al huilt ze dan is daar even niks aan te doen (snap dat dat heel lastig is hoor). Maar de fysieke/mentale toestand van jou en man is ook zo belangrijk, en door echt puur op te delen tot het beter gaat--en nogmaals, het zal beter gaan--kun je dat helpen. Knuffel, en hou de moed erin!
Voor nu zou ik je aanraden om op aparte kamers te slapen, en als het niet 'jouw' nacht is ook oordopjes in te doen en proberen het los te laten. Als je om de nacht normaal kan slapen scheelt dat al zo enorm, ook voor je eigen gemoedsrust.
En het is dan wel vervelend voor je man dat ze zo huilt, dat snap ik best, maar alleen zo kan ze wennen aan de nieuwe situatie. Echt volhouden, niet telkens uit wanhoop maar weer toegeven. Je man is bij haar, ze heeft alles wat ze nodig heeft, dus ook al huilt ze dan is daar even niks aan te doen (snap dat dat heel lastig is hoor). Maar de fysieke/mentale toestand van jou en man is ook zo belangrijk, en door echt puur op te delen tot het beter gaat--en nogmaals, het zal beter gaan--kun je dat helpen. Knuffel, en hou de moed erin!
zondag 17 oktober 2021 om 00:50
Joh, aan zo weinig slaap ga je volkomen kapot. Maar dat is toch relatief simpel opgelost als je het durft/probeert? Geef haar eens een middag mee aan een vriendin/familielid en ga slapen! Ga gewoon slapen. Dat is een noodoplossing, want je zoekt iets voor iedere dag en niet voor 1x in de week natuurlijk, maar het helpt wel. Voor nu direct. En het wordt beter.
Ik ken de situatie (bewust) niet van jouw kant, wel van de andere kant. Want ik ben die persoon die gewoon een hele middag met de baby ging wandelen, zodat de moeder even kon slapen. Het sloopt je anders. Die baby had reflux en sliep dus ook heel weinig/kort. Voor iedereen verschrikkelijk en ik zag de fysieke toestand verslechteren.
En natuurlijk, maar dat heb je al 10x gehoord neem ik aan, het lost zich vanzelf op. Het wordt echt beter. Maar daar heb je nu niks aan. Zorg dat je wat slaap kunt pakken!
En dat afwisselen als het kan natuurlijk. Maar ik denk dat de kamer het geluid niet stopt voor een moederinstinct. Zorg dat je mee(r) kan slapen.
Ik ken de situatie (bewust) niet van jouw kant, wel van de andere kant. Want ik ben die persoon die gewoon een hele middag met de baby ging wandelen, zodat de moeder even kon slapen. Het sloopt je anders. Die baby had reflux en sliep dus ook heel weinig/kort. Voor iedereen verschrikkelijk en ik zag de fysieke toestand verslechteren.
En natuurlijk, maar dat heb je al 10x gehoord neem ik aan, het lost zich vanzelf op. Het wordt echt beter. Maar daar heb je nu niks aan. Zorg dat je wat slaap kunt pakken!
En dat afwisselen als het kan natuurlijk. Maar ik denk dat de kamer het geluid niet stopt voor een moederinstinct. Zorg dat je mee(r) kan slapen.
zondag 17 oktober 2021 om 00:56
Ik kan hier mss niet meepraten want ik heb dit nooit gehad met mijn kinderen. Het lijkt me enorm zwaar!
Er zijn 2 dingen die me opvallen in je verhaal. Niet aanvallend bedoelt. Mss heb je er iets aan, mss denk je heb ik al 100 x geprobeerd!
Heb je een vast ritme of lukt dat niet doordat ze zoveel huilt? Alles proberen op zelfde tijdstip te doen. Iedere dag. Je krijgt dan vaste rituelen die je kind gaat herkennen. Dus bv naar boven, luier verschonen, dingetjes in haar kamer aanwijzen en benoemen. Bv alle knuffels. Daarna in bed leggen en muziekje kort aan. Gaat ze huilen? Ik hield voor mezelf de klok bij. Ik vond dat ze 10 minuten mocht huilen voordat ik haar pakte. Eerder niet. Meestal sliep ze dan net. Anders haalde ik haar nog half uurtje uit bed. Ze heeft nooit op me geslapen. Altijd in eigen bed. Bed is slapen, andere plekken niet. Ook eten en drinken op vaste tijden. Ik gaf meteen flesvoeding. Mijn kind ging hier goed op. Je kunt makkelijker vast ritme krijgen en ziet wat er wordt gedronken en man kan ook geven. Ik heb nooit spijt gehad.
Je werkt 36 uur. Waar is je dochter dan? Ik begrijp dat je moet werken dus zeker niet aanvallend bedoelt, maar als ze naar kinderdagverblijf gaat 3 dagen of 4 is dat mss te druk? Niet ieder kind kan daar tegen. In de nacht verwerk je wat je meemaak overdag.
Hoop dat het snel beter gaat. Ik begrijp dat het op deze manier echt zwaar is.
Er zijn 2 dingen die me opvallen in je verhaal. Niet aanvallend bedoelt. Mss heb je er iets aan, mss denk je heb ik al 100 x geprobeerd!
Heb je een vast ritme of lukt dat niet doordat ze zoveel huilt? Alles proberen op zelfde tijdstip te doen. Iedere dag. Je krijgt dan vaste rituelen die je kind gaat herkennen. Dus bv naar boven, luier verschonen, dingetjes in haar kamer aanwijzen en benoemen. Bv alle knuffels. Daarna in bed leggen en muziekje kort aan. Gaat ze huilen? Ik hield voor mezelf de klok bij. Ik vond dat ze 10 minuten mocht huilen voordat ik haar pakte. Eerder niet. Meestal sliep ze dan net. Anders haalde ik haar nog half uurtje uit bed. Ze heeft nooit op me geslapen. Altijd in eigen bed. Bed is slapen, andere plekken niet. Ook eten en drinken op vaste tijden. Ik gaf meteen flesvoeding. Mijn kind ging hier goed op. Je kunt makkelijker vast ritme krijgen en ziet wat er wordt gedronken en man kan ook geven. Ik heb nooit spijt gehad.
Je werkt 36 uur. Waar is je dochter dan? Ik begrijp dat je moet werken dus zeker niet aanvallend bedoelt, maar als ze naar kinderdagverblijf gaat 3 dagen of 4 is dat mss te druk? Niet ieder kind kan daar tegen. In de nacht verwerk je wat je meemaak overdag.
Hoop dat het snel beter gaat. Ik begrijp dat het op deze manier echt zwaar is.
zondag 17 oktober 2021 om 01:18
Herkenbaar. En er is helaas geen wondermiddel of speciaal iets want als dat er was geweest voor jouw dochtertje dan had je het al ontdekt (in maxicosi op wasmachine, muzieklampen die baarmoedergeluiden nadoen, rondjes rondrijden, wieg/ledikant verplaatsen, je zal vast de hele riedel aan professionele en informele tips hebben gekregen).
Mijn tip: wissel de nachten af. En als het jouw slaapnacht is, dan slaap je dus niet thuis maar bij (schoon)ouder(s), vriendin, desnoods in de caravan van de buren in hun garage of motel. Als je op jouw vrije dag iemand kunt regelen die de kleine meeneemt: doen en dan gaan bijslapen. Dat doe je niet alleen voor jezelf maar voor je hele gezin. Niemand heeft er iets aan als je compleet eraan onderdoor gaat. Trust me, got the t-shirt. Het is roofbouw op je lijf op deze manier. Net zoals in een vliegtuig: eerst zelf zuurstofmasker opzetten en dan pas bij kind.
Heel veel sterkte, het gaat echt een keer stoppen en jullie gewoon weer slapen. Echt.
Mijn tip: wissel de nachten af. En als het jouw slaapnacht is, dan slaap je dus niet thuis maar bij (schoon)ouder(s), vriendin, desnoods in de caravan van de buren in hun garage of motel. Als je op jouw vrije dag iemand kunt regelen die de kleine meeneemt: doen en dan gaan bijslapen. Dat doe je niet alleen voor jezelf maar voor je hele gezin. Niemand heeft er iets aan als je compleet eraan onderdoor gaat. Trust me, got the t-shirt. Het is roofbouw op je lijf op deze manier. Net zoals in een vliegtuig: eerst zelf zuurstofmasker opzetten en dan pas bij kind.
Heel veel sterkte, het gaat echt een keer stoppen en jullie gewoon weer slapen. Echt.
Nee heb je, ja kun je krijgen
zondag 17 oktober 2021 om 03:53
Ik zou allereerst stoppen met de borstvoeding, als je dat nog geeft..
Ik zie dat mensen zeggen dat het een fase is, en dat het vanzelf over gaat en dat zal ook best. Ik denk alleen wel dat deze situatie en het slechte slapen niet alleen jou uitput, maar ook je baby. Een baby heeft ook voldoende rust nodig en moet 'leren slapen. Maar dat wist je vast ook al.
Ik zou snuggle and dreams adviseren. Wij hebben hier positive ervaring mee.
Het is loeizwaar, vooral als je ook nog zoveel werkt. Denk goed aan jezelf.
Ik zie dat mensen zeggen dat het een fase is, en dat het vanzelf over gaat en dat zal ook best. Ik denk alleen wel dat deze situatie en het slechte slapen niet alleen jou uitput, maar ook je baby. Een baby heeft ook voldoende rust nodig en moet 'leren slapen. Maar dat wist je vast ook al.
Ik zou snuggle and dreams adviseren. Wij hebben hier positive ervaring mee.
Het is loeizwaar, vooral als je ook nog zoveel werkt. Denk goed aan jezelf.
zondag 17 oktober 2021 om 04:18
zondag 17 oktober 2021 om 04:21
Wat zwaar voor jullie. Het enige wat mij te binnen schiet is: ga in gesprek op je werk. Ik heb twee collega's die dergelijke behoeftige baby's hebben en die gingen er beide aan onderdoor. Heel sneu, ze vertelden ons niks daarover omdat dit niet de norm was binnen het bedrijf. Ze zijn helemaal uitgevallen uiteindelijk maar momenteel weer begonnen.
Ben blij dat ze ons uiteindelijk verteld hebben wat er speelde en niet verder gingen met mooi weer spelen. Zo konden we ook meedenken hoe op het werk hun taken over te nemen. Het luchtte hen ook erg op.
Ben blij dat ze ons uiteindelijk verteld hebben wat er speelde en niet verder gingen met mooi weer spelen. Zo konden we ook meedenken hoe op het werk hun taken over te nemen. Het luchtte hen ook erg op.
zondag 17 oktober 2021 om 04:29
Heel lastig TO!JessMariano_1986 schreef: ↑17-10-2021 04:18Lieve TO, sterkte samen. Het wordt echt ooit beter.
Voor mijn rust en mijn dochters tevredenheid geef ik gemixt. Dus bijv 90 kunstvoeding en 60 borstvoeding in één flesje. Zo krijgt ze toch mijn bv binnen maar ze heeft zelf vele malen meer rust en is meer verzadigd.
Zou dat wat voor je zijn?
Ik doe hetzelfde als diegene hierboven, sinds 7 maanden en het werkt bij mij heel goed. Ze had op een gegeven moment niet genoeg aan alleen mijn borstvoeding en weigerde de borst na een flinke verkoudheid dus dit werd het. Bij de eerste werkte ik ook 40 uur en ik merkte dat daardoor m’n productie achteruit ging ondanks het kolven. Hoeft natuurlijk niet bij jou te zijn.
En gaat het met vaste voeding of moet ze daar nog wat aan wennen?
zondag 17 oktober 2021 om 05:44
Ik had ooit hetzelfde probleem. Verschrikkelijk! Zo zo zo zo moe.... Daar werd het ook niet beter van.
Uiteindelijk hebben we onze dochter voor een paar dagen bij lieve vrienden gebracht die helemaal waren ingesteld op een paar dagen nauwelijks slapen. Maar daar accepteerde ze op een gegeven moment wél de fles, ook water als ze 's nachts wakker werd. Ze kwam daar in een goed ritme en kwam daarmee terug thuis.
Uiteindelijk hebben we onze dochter voor een paar dagen bij lieve vrienden gebracht die helemaal waren ingesteld op een paar dagen nauwelijks slapen. Maar daar accepteerde ze op een gegeven moment wél de fles, ook water als ze 's nachts wakker werd. Ze kwam daar in een goed ritme en kwam daarmee terug thuis.
zondag 17 oktober 2021 om 07:24
Ellendig is dat hè 
Hier ook een hele slechte slaper. Is nu 7, maar nog steeds niet een top slaper, alleen kan ik nu zeggen: terug je bed in, om 0600 mag je je weer komen melden. Pak maar een boekje etc. Misschien een hele kleine troost, het wordt echt beter ooit (vond vooral eerste 1,5 jaar het “ergst” qua slapen).
Ook wel momenten gehad ik echt wanhopig was van het slaaptekort. Rare dingen in de koelkast leggen, niet meer op woorden kunnen komen en autorijden durfde ik op den duur niet meer.
Toen zoon baby was hebben wij per nacht op een gegeven moment afgewisseld. Niet slapen is gewoon een hel. Dat trek je niet maanden en maanden achtereen.
Ik zou dus per nacht afwisselen met partner.
Ook ben ik destijds van 32 naar 16 uur werken gegaan voor een bepaalde periode. Maar dat was voor mij toen fijn, dat is natuurlijk voor iedereen anders. Baas gaf mij die luxe en financieel kon dat.
Hier ook een hele slechte slaper. Is nu 7, maar nog steeds niet een top slaper, alleen kan ik nu zeggen: terug je bed in, om 0600 mag je je weer komen melden. Pak maar een boekje etc. Misschien een hele kleine troost, het wordt echt beter ooit (vond vooral eerste 1,5 jaar het “ergst” qua slapen).
Ook wel momenten gehad ik echt wanhopig was van het slaaptekort. Rare dingen in de koelkast leggen, niet meer op woorden kunnen komen en autorijden durfde ik op den duur niet meer.
Toen zoon baby was hebben wij per nacht op een gegeven moment afgewisseld. Niet slapen is gewoon een hel. Dat trek je niet maanden en maanden achtereen.
Ik zou dus per nacht afwisselen met partner.
Ook ben ik destijds van 32 naar 16 uur werken gegaan voor een bepaalde periode. Maar dat was voor mij toen fijn, dat is natuurlijk voor iedereen anders. Baas gaf mij die luxe en financieel kon dat.
zondag 17 oktober 2021 om 07:32
Waar is baby als jij werkt? Onze baby had echt mamahonger na een dag kdv en dronk dan ook in de nacht vaker.
Waar slaapt baby? Eigen kamer of bij jullie in wieg of cosleeper? Als ze toch zo vaak wakker is zou ik namelijk gaan voor op dezelfde kamer. Dan werd ik bijvoorbeeld minder wakker van pakken en voeden dan als je naar andere kamer moest lopen.
Beter slapen overdag kwam hier pas toen we op 2 slaapjes zaten.
Het wordt beter to. Babytijd kan heel zwaar zijn maar zegt ook nog niet heel veel over je moederkwaliteiten in mijn ogen.
En als je geen oppas in de buurt hebt zou ik extra ouderschapsverlof opnemen terwijl kind bij kdv/gastouder is en gaan slapen.
Waar slaapt baby? Eigen kamer of bij jullie in wieg of cosleeper? Als ze toch zo vaak wakker is zou ik namelijk gaan voor op dezelfde kamer. Dan werd ik bijvoorbeeld minder wakker van pakken en voeden dan als je naar andere kamer moest lopen.
Beter slapen overdag kwam hier pas toen we op 2 slaapjes zaten.
Het wordt beter to. Babytijd kan heel zwaar zijn maar zegt ook nog niet heel veel over je moederkwaliteiten in mijn ogen.
En als je geen oppas in de buurt hebt zou ik extra ouderschapsverlof opnemen terwijl kind bij kdv/gastouder is en gaan slapen.
zondag 17 oktober 2021 om 07:58
zondag 17 oktober 2021 om 08:23
Het eerste wat in me opkomt als in dit lees is dit kind heeft honger. Heb dit van dichtbij gezien, kind kreeg borstvoeding en moeder leek genoeg melk te hebben. Maar toch was het kind ontevreden, sliep het bijna niet en huilde heel erg veel. Moeder en kind zijn zelfs opgenomen geweest in het ziekenhuis. Niemand heeft geopperd om eens kv te proberen. Toch heeft ze dat zelf op een dag geprobeerd. En het was direct allemaal over. Kind sliep en huilde niet meer.
zondag 17 oktober 2021 om 08:23
Rust, ritme, regelmaat.
Enige tip; een slaapconsult boeken bij snuggles&dreams.
Onze dochter sliep na anderhalve week door. Heerlijk.
Er moest overdag vee meer structuur in. Vaste bedtijden, vaste rituelen. Met goede begeleiding een goede slaper (alleen nog vroeg wakker 6.30u maar daar kan ik mee leven).
Enige tip; een slaapconsult boeken bij snuggles&dreams.
Onze dochter sliep na anderhalve week door. Heerlijk.
Er moest overdag vee meer structuur in. Vaste bedtijden, vaste rituelen. Met goede begeleiding een goede slaper (alleen nog vroeg wakker 6.30u maar daar kan ik mee leven).
zondag 17 oktober 2021 om 08:27
Oh wat krijg ik een déjà vu hier. Gebroken, kapot, nog een ander kindje ernaast
, gescheiden, een baan en een non-stop huilende baby (en moeder).
Op een gegeven moment 'leende' ik hem uit, hup naar mijn moeder. Een hele week lang. Ik stond op instorten.
Na een hele lange tijd hiermee door te zijn gegaan liet ik hem huilen in de nacht. Niet omdat ik niet naar hem toe wilde, maar omdat ik niet meer kon.
Mijn lichaam kwam niet meer overeind. Ik kon hem vanuit mijn bed zien en ik bleef maar liggen. Na een paar uur viel hij uitgeput in slaap, de opeenvolgende dagen deed ik hetzelfde en na een week of langer was het over. Klaar gedaan. Over. Ik heb van ongeloof gehuild.
Hoe hard het ook klinkt ik denk dat je minder snel moet reageren als ze huilt. Even laten huilen, desnoods elke dag een kwartier langer. Ik heb trouwens nog steeds geen idee waarom mijn kind zo lang zoveel huilde. Maar het ging over, dat was het belangrijkste.
, gescheiden, een baan en een non-stop huilende baby (en moeder).
Op een gegeven moment 'leende' ik hem uit, hup naar mijn moeder. Een hele week lang. Ik stond op instorten.
Na een hele lange tijd hiermee door te zijn gegaan liet ik hem huilen in de nacht. Niet omdat ik niet naar hem toe wilde, maar omdat ik niet meer kon.
Mijn lichaam kwam niet meer overeind. Ik kon hem vanuit mijn bed zien en ik bleef maar liggen. Na een paar uur viel hij uitgeput in slaap, de opeenvolgende dagen deed ik hetzelfde en na een week of langer was het over. Klaar gedaan. Over. Ik heb van ongeloof gehuild.
Hoe hard het ook klinkt ik denk dat je minder snel moet reageren als ze huilt. Even laten huilen, desnoods elke dag een kwartier langer. Ik heb trouwens nog steeds geen idee waarom mijn kind zo lang zoveel huilde. Maar het ging over, dat was het belangrijkste.
zondag 17 oktober 2021 om 08:45
Wat ik ontzettend mis in jouw verhaal is dat je niet goed voor jezelf zorgt, dus dan valt alles zwaarder.
Ten eerste zou ik radicaal stoppen met de borstvoeding, ook niet gaan kolven. Ten tweede zou ik gebruik maken van de mensen om je heen die willen helpen. Besteed haar uit en ga bijslapen.
Ten derde zou ik het week vragen om ouderschapsverlof en dit besteden aan jezelf (slapen, afspreken met vriendinnen, sauna, winkelen, ontspanning)
Ten vierde zou ik shifts draaien met je mam, jij wordt teveel belast.
Je kind gaat heus wennen aan de fles, geef haar lekker een stukje fruit of groente in de hand. Pas toen ze hier van de bv af waren en met de pot mee aten, werden het leuke baby's;)
Achteraf denk ik dat mijn bv gewoon niet voedend genoeg was.
Ten eerste zou ik radicaal stoppen met de borstvoeding, ook niet gaan kolven. Ten tweede zou ik gebruik maken van de mensen om je heen die willen helpen. Besteed haar uit en ga bijslapen.
Ten derde zou ik het week vragen om ouderschapsverlof en dit besteden aan jezelf (slapen, afspreken met vriendinnen, sauna, winkelen, ontspanning)
Ten vierde zou ik shifts draaien met je mam, jij wordt teveel belast.
Je kind gaat heus wennen aan de fles, geef haar lekker een stukje fruit of groente in de hand. Pas toen ze hier van de bv af waren en met de pot mee aten, werden het leuke baby's;)
Achteraf denk ik dat mijn bv gewoon niet voedend genoeg was.
zondag 17 oktober 2021 om 09:02
Hier ook een slechte slaper, borstvoeding en 36 uur per week werken... pfoeh!!
Ze is nu 8 maanden.
Er leek ook geen enkele verbetering in te zien, maar sinds 2 weken hebben we opeens een paar keer 6+ uur geslapen!
Echt een wonder
Veel sterkte, het wordt straks echt beter!!
Ze is nu 8 maanden.
Er leek ook geen enkele verbetering in te zien, maar sinds 2 weken hebben we opeens een paar keer 6+ uur geslapen!
Echt een wonder
Veel sterkte, het wordt straks echt beter!!
Je hoort de vogels weer, je ruikt de regen nog
zondag 17 oktober 2021 om 09:23
Denk je dat je baby gezond is? Als het antwoord daarop ja is:
De ene baby heeft meer behoefte aan nabijheid dan de ander. En slaapt slechter dan de ander. Bijvoorbeeld doordat het een gevoelig kind is.
Mijn ervaring is dat zoeken naar oplossingen gelijk staat aan: niet kunnen accepteren dat je baby die behoeften in hoge mate heeft.
En dat niet werkende oplossingen zorgen voor alleen maar meer frustratie van beiden kanten: ouders worden wanhopig en de behoeften van de baby onvervuld en het gedrag dus heftiger.
Ik vind het gedrag van jouw baby normaal. De mijne was ook zo. En het ís ook normaal, want er zijn vele ouders die het herkennen.
Wat ik deed: zo min mogelijk nadenken en zoveel mogelijk volgen. Dat kwam neer op veel nabijheid overdag en in de nacht.
Slaapjes gingen in de doek of draagzak, of aan de borst. Nachten lag hij naast mij (zoek naar de Facebook groep Veilig Samen Slapen) en bij wakker worden kieperde ik mijn borst eruit en sliepen we samen verder.
Zo wende ik heel erg aan het slapen, ik voedde zelfs in mijn slaap en werd uitgerust wakker. Overdag sliep ik op vrije dagen ook mee.
Natuurlijk probeerde ik ook weleens iets anders. Werkte nooit.
Inmiddels is mijn baby ruim 5 en het is nu eenmaal een gevoelig kind met veel behoefte aan nabijheid. En nog steeds gaat alles thuis het beste als ik dat accepteer in plaats van ervan baal.
Veel succes hoor!
De ene baby heeft meer behoefte aan nabijheid dan de ander. En slaapt slechter dan de ander. Bijvoorbeeld doordat het een gevoelig kind is.
Mijn ervaring is dat zoeken naar oplossingen gelijk staat aan: niet kunnen accepteren dat je baby die behoeften in hoge mate heeft.
En dat niet werkende oplossingen zorgen voor alleen maar meer frustratie van beiden kanten: ouders worden wanhopig en de behoeften van de baby onvervuld en het gedrag dus heftiger.
Ik vind het gedrag van jouw baby normaal. De mijne was ook zo. En het ís ook normaal, want er zijn vele ouders die het herkennen.
Wat ik deed: zo min mogelijk nadenken en zoveel mogelijk volgen. Dat kwam neer op veel nabijheid overdag en in de nacht.
Slaapjes gingen in de doek of draagzak, of aan de borst. Nachten lag hij naast mij (zoek naar de Facebook groep Veilig Samen Slapen) en bij wakker worden kieperde ik mijn borst eruit en sliepen we samen verder.
Zo wende ik heel erg aan het slapen, ik voedde zelfs in mijn slaap en werd uitgerust wakker. Overdag sliep ik op vrije dagen ook mee.
Natuurlijk probeerde ik ook weleens iets anders. Werkte nooit.
Inmiddels is mijn baby ruim 5 en het is nu eenmaal een gevoelig kind met veel behoefte aan nabijheid. En nog steeds gaat alles thuis het beste als ik dat accepteer in plaats van ervan baal.
Veel succes hoor!
•
