Kinderen
alle pijlers
Moederschap valt me zwaar
zondag 17 oktober 2021 om 00:04
Ik ben echt radeloos..
We hebben een dochter van 7 maanden en echt ik houd ontzettend van haar. Het was een gewenste zwangerschap, we hebben voor haar gekozen en daar heb ik geen spijt van. Ik twijfel alleen of ik het nog kan verdragen. Sinds dag 1 heeft zij altijd slecht geslapen. Daarmee bedoel ik dus ook echt slecht. Het waren telkens slaapjes van een half uur - max driekwartier. En dit heeft zeker 2 maanden geduurd. Ik heb dagen gehad dat ik in tranen stond omdat ik wilde slapen. Natuurlijk stond mijn man ook op en zorgde voor haar. Ik was alleen zo gefixeerd op dat ik per se borstvoeding wilde geven. Mijn dochter weigerde daarom aan het begin ook de fles. Ze wilde alleen drinken van mij borst. Dus ja bij elke voeding moest ik wel opstaan. Daarnaast sliep zij bijna alleen maar op ons. In haar bed leggen lukte vaak ook niet.
Nu 7 maanden verder en slaapt ze ietwat beter maar lang niet in de buur van normaal. Ze slaapt nu max 2 uur achter elkaar door. Dus ook in de nacht sta ik elke 1-2 uur op. Wij hebben meerderen keren advies gevraagd van het consultatiebureau, maar word hier niet wijzer van en alle tips geprobeerd die ze gaven. Oa inbakeren bij het begin. Nu gaven ze het advies om haar snachts met een flesje alleen water te geven, maar snachts weigert ze de fles en blijf huilen tot aan krijsen toe. Dus de poging van mijn man om haar fles afgekolfd melk te geven lukt ook niet. Andere tip was haar een papje te geven voor het slapen. Ook dat weigert ze. Ze drinkt het gewoon niet en wilt alleen melk.
Nu komen haar tandjes uit sinds een week en is het helemaal pretpark. Ze slaapt weer alleen op ons. Haar even laten liggen en troosten op bed echt meerdere keren geprobeerd, maar ze raakt overstuur. Momenten dat ze eindelijk op bed slaapt, wordt ze waar na 15-30 minuten wakker. Ook snachts wordt zij om de haverklap wakker. Met zetpil en tandgel geprobeerd, maar helaas geen verandering.
Ik ben echt doodop en ben moedeloos. We zijn 7 maanden verder en er lijkt maar geen vooruitgang in te zitten.
In het verleden hebben we via het ziekenhuis ook hulp gehad van een pedagogische medewerker. Wederom zelfde tips met inbakeren, speen aanbieden etc. Niet lijkt te werken..
Ik weet ook niet wat ik met dit topic wil. Misschien heeft iemand nog iets wat we niet hebben geprobeerd?
We hebben een dochter van 7 maanden en echt ik houd ontzettend van haar. Het was een gewenste zwangerschap, we hebben voor haar gekozen en daar heb ik geen spijt van. Ik twijfel alleen of ik het nog kan verdragen. Sinds dag 1 heeft zij altijd slecht geslapen. Daarmee bedoel ik dus ook echt slecht. Het waren telkens slaapjes van een half uur - max driekwartier. En dit heeft zeker 2 maanden geduurd. Ik heb dagen gehad dat ik in tranen stond omdat ik wilde slapen. Natuurlijk stond mijn man ook op en zorgde voor haar. Ik was alleen zo gefixeerd op dat ik per se borstvoeding wilde geven. Mijn dochter weigerde daarom aan het begin ook de fles. Ze wilde alleen drinken van mij borst. Dus ja bij elke voeding moest ik wel opstaan. Daarnaast sliep zij bijna alleen maar op ons. In haar bed leggen lukte vaak ook niet.
Nu 7 maanden verder en slaapt ze ietwat beter maar lang niet in de buur van normaal. Ze slaapt nu max 2 uur achter elkaar door. Dus ook in de nacht sta ik elke 1-2 uur op. Wij hebben meerderen keren advies gevraagd van het consultatiebureau, maar word hier niet wijzer van en alle tips geprobeerd die ze gaven. Oa inbakeren bij het begin. Nu gaven ze het advies om haar snachts met een flesje alleen water te geven, maar snachts weigert ze de fles en blijf huilen tot aan krijsen toe. Dus de poging van mijn man om haar fles afgekolfd melk te geven lukt ook niet. Andere tip was haar een papje te geven voor het slapen. Ook dat weigert ze. Ze drinkt het gewoon niet en wilt alleen melk.
Nu komen haar tandjes uit sinds een week en is het helemaal pretpark. Ze slaapt weer alleen op ons. Haar even laten liggen en troosten op bed echt meerdere keren geprobeerd, maar ze raakt overstuur. Momenten dat ze eindelijk op bed slaapt, wordt ze waar na 15-30 minuten wakker. Ook snachts wordt zij om de haverklap wakker. Met zetpil en tandgel geprobeerd, maar helaas geen verandering.
Ik ben echt doodop en ben moedeloos. We zijn 7 maanden verder en er lijkt maar geen vooruitgang in te zitten.
In het verleden hebben we via het ziekenhuis ook hulp gehad van een pedagogische medewerker. Wederom zelfde tips met inbakeren, speen aanbieden etc. Niet lijkt te werken..
Ik weet ook niet wat ik met dit topic wil. Misschien heeft iemand nog iets wat we niet hebben geprobeerd?
zondag 17 oktober 2021 om 15:30
Erg herkenbaar hoor. Soms heb je kinderen die medisch niets mankeren maar gewoon blijven huilen. Dan is het een kwestie van doen wat wel werkt ipv een methode volgen. En helaas uitzitten tot ze ouder worden en beter gaan slapen. En ook wel laten huilen om uit haar opgebouwde ritme te komen. Als niets wérkt en ze heeft gedronken, geen vieze luier etc dan is doorzetten ook een optie. Hoe moeilijk ook. Uiteindelijk zal ze uitgeput in slaap vallen. Ik ken er genoeg die een reiswieg op een andere verdieping hebben gezet.
Voor jezelf. Kijk of jij of de baby af en toe elders kunnen slapen. Laat haar logeren bij een familielid. Of ga zelf elders slapen. Mijn buurman lag met oordoppen in op zolder nadat hij omviel van slaapgebrek.
Als ze aan het huilen is op jullie slaapkamer slaapt er natuurlijk niemand meer.
Voor jezelf. Kijk of jij of de baby af en toe elders kunnen slapen. Laat haar logeren bij een familielid. Of ga zelf elders slapen. Mijn buurman lag met oordoppen in op zolder nadat hij omviel van slaapgebrek.
Als ze aan het huilen is op jullie slaapkamer slaapt er natuurlijk niemand meer.
zondag 17 oktober 2021 om 15:32
Waarom is dat niet oké dan? Baby’s vinden het heerlijk om lekker geborgen, in veilige warme armen, onder het geruis van jouw hartslag en ademhaling in te dommelen. Wat zou daar mis mee zijn?Zoë1 schreef: ↑17-10-2021 14:33Sinds een paar dagen gaat het met mij echt een stuk slechter. Mijn man merkt dat en probeert wat meer de zorg over te nemen. Hij is echter ook gebroken. Zegt dit niet, maar het is te zien.
Het gecontroleerd laten huilen kan mijn man beter dan ik. Toch merkt hij ook dat het zelden resulteert in in slaap vallen. Als ik mijn dochter hoor huilen, schiet ik al meteen in de stress. Dus laten huilen en lekker slapen of ontspannen kan ik echt niet. Ik reageer zelfs op geluiden wanneer ik slaap en mijn man voor haar zorgt. Ik weet dat het niet oke is dat ze op ons slaapt, maar het is echt de wanhoop. Gisterenavond hebben we haar om 9u op bed gedaan en tot 12u was het troosten, huilen, oppakken, neerleggen, huilen, troosten, huilen. Uiteindelijk hebben we het opgegeven en zaten we met zn drieën op de bank. Dochter was duidelijk helemaal op en vermoeid. Toch wilde ze spelen en zocht ze de aandacht bij ons. Dit gaat nu eigenlijk de afgelopen paar avonden op deze manier. Ook zij is helemaal op. Enerzijds zoek ik allerlei dingen om het op te proberen lossen. Anderzijds maakt het mij alleen maar meer moedeloos als optie x ook weer niet werkt. Ik voel mij ook zo vast in deze situatie. Het gevoel niets aan de situatie te kunnen veranderen, maar er ook niet van kunnen loskomen. Want ja ze blijft onze dochter en wij haar ouders.
Ik vind dit altijd mooi gezegd:
If you hold your baby to sleep, he might get used to your comfort
If he gets used to your comfort, he might expect it there all the time
If he expects your comfort, he might cry when it’s not available
If he cries, you’ll have to comfort him some more
If you comfort him when he cries, he might think you are reliable
If he thinks you’re reliable, he might expect you to understand him when he’s upset
If you understand him when he’s upset, he might learn to regulate his emotions
If he regulates his emotions, he might have an easier time forming relationships
If he has an easier time forming relationships, he might become well adjusted
If he becomes well adjusted, he might become self sufficient
And if he becomes self sufficient… Chances are… He won’t want you to hold him to sleep anymore.
Er is NIKS mis met je baby troosten. Laat je niet aanpraten dat dat wel zo is.
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
zondag 17 oktober 2021 om 15:40
Dat zal zeker werken, het kind leert daardoor dat huilen niet meer effectief is dus het stopt met huilen. Alleen is dat laatste juist niet wat ik zou willen omdat huilen de enige optie is voor een baby om duidelijk te maken dat hij iets nodig heeft.diyer schreef: ↑17-10-2021 12:28En als je dus met een blok van 3 uur begint, wijk er niet vanaf. Stel dat de laatste voeding om 12.00 begon, dan begin je de volgende voeding niet eerder dan 15.00 uur. Begint ze dus om 13.50 al zachtjes te huilen, dan weet je dat je nog 1 uur en 10 minuten hebt om dat aan te moeten horen.
Ik vind dat FrizZ, gatonegro en Lux mooie adviezen geven. Hier overigens ook een huilbaby die koemelk allergie en reflux had, dat constateerde ik na ong 4/5 maanden. Hij is nu bijna 2 en niet meer zo overstuur maar nog zeker 2-4 keer per nacht wakker en vaak lang bezig om in slaap te vallen. Maar ik boek nog steeds vooruitgang en dat maakt dat ik vertrouwen heb in wat in gedaan heb.
Ik heb overigens wel heel lang in de ziektewet gezeten want daarnaast werken was gewoon geen optie
marchuba wijzigde dit bericht op 17-10-2021 15:50
Reden: Toevoeging
Reden: Toevoeging
4.76% gewijzigd
zondag 17 oktober 2021 om 15:46
Ik lees overigens niet dat deze baby een huilbaby is, ik lees dat ze slecht (zelf) slaapt.
En zelf slapen is een westers bedacht ding, omdat we nu eenmaal de luxe hebben van grote huizen zonder dreiging van wilde dieren.
Maar dat weet die baby niet. Die heeft gewoon een instinct dat zegt dat het ouders nodig heeft.
En zelf slapen is een westers bedacht ding, omdat we nu eenmaal de luxe hebben van grote huizen zonder dreiging van wilde dieren.
Maar dat weet die baby niet. Die heeft gewoon een instinct dat zegt dat het ouders nodig heeft.
•
zondag 17 oktober 2021 om 15:48
Yup, wij sliepen om de beurt een nachtje op zolder. Gezellig? Nee, maar absoluut beter voor onze gezondheid/slaapbehoefte/humeur.snoopy1983 schreef: ↑17-10-2021 00:11Het kan onwijs pittig zijn. Het kan echt gewoon uitzitten zijn, het enige ding dat zeker is is dat het op een gegeven moment beter wordt. Hier ook zo 1 die echt totaal weigerde om te slapen, alleen maar op mama, elke 30-60min wakker. En ineens, met 8 maanden, kwam er een blokje van 3 uur elke nacht in. En met 10 maanden werd het blokje 4.5 uur. En dan lijken dingen alweer zoveel dragelijker.
Voor nu zou ik je aanraden om op aparte kamers te slapen, en als het niet 'jouw' nacht is ook oordopjes in te doen en proberen het los te laten. Als je om de nacht normaal kan slapen scheelt dat al zo enorm, ook voor je eigen gemoedsrust.
En het is dan wel vervelend voor je man dat ze zo huilt, dat snap ik best, maar alleen zo kan ze wennen aan de nieuwe situatie. Echt volhouden, niet telkens uit wanhoop maar weer toegeven. Je man is bij haar, ze heeft alles wat ze nodig heeft, dus ook al huilt ze dan is daar even niks aan te doen (snap dat dat heel lastig is hoor). Maar de fysieke/mentale toestand van jou en man is ook zo belangrijk, en door echt puur op te delen tot het beter gaat--en nogmaals, het zal beter gaan--kun je dat helpen. Knuffel, en hou de moed erin!
Het is een (vervelende) faaaaase
Gaat u anders ondertussen even wat voor u zelf doen. (Viktor)
zondag 17 oktober 2021 om 15:49
Dit zou heel goed kunnen. Mn bv was ook onvoldoende.Because schreef: ↑17-10-2021 08:45Wat ik ontzettend mis in jouw verhaal is dat je niet goed voor jezelf zorgt, dus dan valt alles zwaarder.
Ten eerste zou ik radicaal stoppen met de borstvoeding, ook niet gaan kolven. Ten tweede zou ik gebruik maken van de mensen om je heen die willen helpen. Besteed haar uit en ga bijslapen.
Ten derde zou ik het week vragen om ouderschapsverlof en dit besteden aan jezelf (slapen, afspreken met vriendinnen, sauna, winkelen, ontspanning)
Ten vierde zou ik shifts draaien met je mam, jij wordt teveel belast.
Je kind gaat heus wennen aan de fles, geef haar lekker een stukje fruit of groente in de hand. Pas toen ze hier van de bv af waren en met de pot mee aten, werden het leuke baby's;)
Achteraf denk ik dat mijn bv gewoon niet voedend genoeg was.
zondag 17 oktober 2021 om 16:01
Dit. Kinderarts vond osteopaat ook onzin. Maar na 3 x een heel ander kind. Nek zat vast. En niet duwen. Hooguit hand oplegging..
zondag 17 oktober 2021 om 16:43
Zo herkenbaar wat je schrijft. Onze twee oudste waren beide goede slapers, maar onze jongste was echt een drama met slapen. Dag en nacht maximaal 30 minuten slapen, heel onrustig en veel huilen. Omdat ik ook nog een peuter en een kleuter had om voor te zorgen, liep ik op een gegeven moment echt op mijn tandvlees. Ik heb echt alle gewoontes hoe het bij mijn oudsten wel werkte overboord gegooid en gekeken wat voor mij op dat moment het makkelijkst was. Dus in de draagdoek omdat hij daar makkelijker kleine hazenslaapjes deed, overdag sliep hij ook wel in mijn armen of de box. ‘s Nachts sliep hij naast of in mijn bed zodat ik hem zo aan kon leggen en dan direct weer verder slapen. Hij viel dan drinkend in slaap. Totaal niet wat het consultatiebureau wil zien, maar echt de enige manier waarop ik ook nog kon werken en er voor de andere kinderen kon zijn. Toen hij 12 maanden was kreeg hij buisjes en werden zijn neusamandelen geknipt. Twee maanden daarna begon hij ineens door te slapen. En ook vrij snel weer in zijn eigen ledikantje. Ik heb nooit gemerkt dat ik hem dus ‘verpest’ zou hebben door hem die periode bij me te te laten slapen. Het is een heerlijk vrolijke jongen die gewoon net zo goed slaapt en naar bed gaat als zijn broer en zus.
Dus kies echt wat voor jezelf nu het makkelijkst is en het is echt waar, het gaat over. Voor nu sterkte en een knuffel
Dus kies echt wat voor jezelf nu het makkelijkst is en het is echt waar, het gaat over. Voor nu sterkte en een knuffel
zondag 17 oktober 2021 om 17:35
Het klinkt echt loeizwaar TO! Ik denk ook niet dat de titel van je topic ‘moederschap valt me zwaar’ moet zijn maar ‘niet slapen valt me zwaar’, want iedereen zou hierdoor het ouderschap als zwaar beleven.
Ik had er precies zo een, met het grote verschil dat hij ‘s nachts wel in zijn bed lag te slapen voor langere stukken. En alleen overdag mij als ledikant gebruikte. Daar was en ben ik nog dankbaar voor.
Iets wat volgens mij nog niet benoemd is, droomvoeding. Zou het helpen om je dochter te voeden net voor het moment dat ze typisch wakker is? Zodat ze lekker in die warme sluimering blijft liggen en misschien dieper slaapt doordat ze de cyclus aan elkaar knoopt. Baby’s hebben nu nog een slaapcyclus van 1,5 uur. Misschien dat ze de keer erop dan ook langer slaapt.
Wij hebben ook een flesje met flesvoeding gegeven als laatste fles. Voor mijn gevoel hielp dat niet super goed maar je kan het altijd proberen zodra ze de fles pakt.
Hou vol! Mijn zoontje deed het na een maand of 8/9 beter. En hij ging met drie maanden naar de opvang en krijste daar ook de hele dag als hij in een bedje werd gelegd, dan probeerde ze het een paar keer en kwam er weer iemand bij staan. Hij had altijd de luxe van een slaapkamertje voor zichzelf
De medewerkers zijn fris en slapen ‘s nachts dus kunnen ze tegen een krijsbaby die niet in bed wil liggen. Op gegeven moment pikte hij het van ze, en daarna thuis ook. Ik bracht hem soms ook voor een ochtend als ik zelf mijn parttime dag had.
Ik had er precies zo een, met het grote verschil dat hij ‘s nachts wel in zijn bed lag te slapen voor langere stukken. En alleen overdag mij als ledikant gebruikte. Daar was en ben ik nog dankbaar voor.
Iets wat volgens mij nog niet benoemd is, droomvoeding. Zou het helpen om je dochter te voeden net voor het moment dat ze typisch wakker is? Zodat ze lekker in die warme sluimering blijft liggen en misschien dieper slaapt doordat ze de cyclus aan elkaar knoopt. Baby’s hebben nu nog een slaapcyclus van 1,5 uur. Misschien dat ze de keer erop dan ook langer slaapt.
Wij hebben ook een flesje met flesvoeding gegeven als laatste fles. Voor mijn gevoel hielp dat niet super goed maar je kan het altijd proberen zodra ze de fles pakt.
Hou vol! Mijn zoontje deed het na een maand of 8/9 beter. En hij ging met drie maanden naar de opvang en krijste daar ook de hele dag als hij in een bedje werd gelegd, dan probeerde ze het een paar keer en kwam er weer iemand bij staan. Hij had altijd de luxe van een slaapkamertje voor zichzelf
De medewerkers zijn fris en slapen ‘s nachts dus kunnen ze tegen een krijsbaby die niet in bed wil liggen. Op gegeven moment pikte hij het van ze, en daarna thuis ook. Ik bracht hem soms ook voor een ochtend als ik zelf mijn parttime dag had.
zondag 17 oktober 2021 om 17:47
Heftig TO, ook herkenbaar zijn voor mij. Een heel gevoelig kind, moeite om in slaap te komen. Mijn dochter was laat met eten vaste voeding, wilde alleen mij etc. Het enige advies wat ik kan geven: accepteer dat het zo is, hou je baby zoveel mogelijk bij je, dit gaat echt voorbij. Probeer hulp in te schakelen zodat je kan bijslapen. Heel veel sterkte, het is erg zwaar.
zondag 17 oktober 2021 om 19:07
Oh goeie die droomvoeding. Wat ons zo hielp was dat ik in de nachten half slapend mijn borst ontblootte zodra zoon maar begon te draaien in bed. Dat hielp om te voorkomen dat hij echt wakker werd.
Toen ik eindelijk in de avonden naar beneden kon sluipen (hij was toen denk ik al ruim een jaar) moest ik bij de eerste kik naar boven racen, was ik te laat was zoon zo 2 uur wakker ipv tien minuutjes die borst.
Toen ik eindelijk in de avonden naar beneden kon sluipen (hij was toen denk ik al ruim een jaar) moest ik bij de eerste kik naar boven racen, was ik te laat was zoon zo 2 uur wakker ipv tien minuutjes die borst.
•
zondag 17 oktober 2021 om 19:13
Heel herkenbaar! Ik ken ook iemand die met blote borsten samen met baby in bed ging slapen. De baby dronk dan wanneer hij wilde, dat ging mij net weer te ver. Maar wat werkt, dat werkt. Ik ben voorstander voor elke optie die iedereen het meest slaap oplevert!Frizz schreef: ↑17-10-2021 19:07Oh goeie die droomvoeding. Wat ons zo hielp was dat ik in de nachten half slapend mijn borst ontblootte zodra zoon maar begon te draaien in bed. Dat hielp om te voorkomen dat hij echt wakker werd.
Toen ik eindelijk in de avonden naar beneden kon sluipen (hij was toen denk ik al ruim een jaar) moest ik bij de eerste kik naar boven racen, was ik te laat was zoon zo 2 uur wakker ipv tien minuutjes die borst.
zondag 17 oktober 2021 om 19:16
zondag 17 oktober 2021 om 19:35
Dat zou het overgrote deel van de wereldbevolking doodnormaal vinden hoor!Slagroomsoesje1988 schreef: ↑17-10-2021 19:16Veel goede tips hier!
Als toevoeging van mij, was ik vergeten.
“Onze baby” heeft tot 5,5 jaar bij ons in bed gelegen. Dan sliep iedereen op den duur tenminste 6 hele uren achtereen. Wat anderen daarvan vinden/vonden kon mij op den duur aan mijn reet roesten. Ik wilde gewoon SLAPEN.
Mijn zoon slaapt ook nog steeds bij mij en men geeft daar geen commentaar op. Of ze het niet hebben of niet durven, geen idee. Ik bepaal zelf wel wie er in mijn bed slaapt.
•
zondag 17 oktober 2021 om 19:52
Oh man, dit hebben wij bij onze eerste beleefd. Zwáár... ongelofelijk.
Inderdaad is het wel eens lekker om ze een nachtje uit logeren te doen, maar dat is eigenlijk lang niet genoeg... Zoveel slaapachterstand haal je niet zomaar in!
Onze dame weigerde om te gaan slapen en als het dan eindelijk gelukt was, was ze om de haverklap wakker en eindigde het altijd in ons bed maar daar sliepen wij ook weer beroerd van (en hielden we elkaar af en toe wakker).
Bij ons is natuurlijk al lang geleden en mss klinkt het volgende voor sommigen zeer barbaars maar wat ons uiteindelijk geholpen heeft was "slaaptherapie". Ik ben nog altijd zo blij dat we dit doorgezet hebben! We hebben beide wel een week vrij genomen om dit uit te voeren, trouwens.
Dus, vast ritueel als badje/douche/washandje, flesje, boertje, luier, pyjama aan en op eigen bed. Daar boekje lezen, lampje uit, kusje en welterusten. Geen lang afscheidsritueel, dus. Enaltijd om exact dezelfde tijd.
Huilen, natuurlijk. Na 2 minuten erheen. Niks zeggen, lakentje recht, kusje, welterusten. Huilen. Na 3 minuten erheen. Niks zeggen, lakentje recht, kusje, welterusten. Na 4 min enz enz enz.
Het was vreselijk. Echt. Man moest me soms vasthouden om dit door te kunnen zetten want ze was natuurlijk bij de derde keer he-le-maal over de rooie, tot kotsen aan toe.
Dezelfde aanpak ook als ze 's nachts weer wakker werd. In het donker lakentje recht, kusje en zelfs geen welterusten. Oh man, wat een drama was het in het begin.
Maar ik was zo godsgruwelijk moe en mijn hele leven ging eraan (kattig tegen man, op werk niet geconcentreerd, eetbuien enz enz). Ik liep bijna ze zwabberen op mijn benen. Na een aantal (3?) zware avonden en nachten viel het kwartje en konden we haar wegleggen en ging ze zoet slapen. 's Nachts nog wel eens wakker maar ook dan ritueeltje vol blijven houden. Werkte geweldig.
Ik geloof dat ik er wel een half jaar over gedaan heb om die enorme moeheid die zich had opgebouwd, weer wat kwijt te raken.
Kan me voorstellen dat je het een harde aanpak vind. Maar werkelijk, het heeft ons "gered".
Inderdaad is het wel eens lekker om ze een nachtje uit logeren te doen, maar dat is eigenlijk lang niet genoeg... Zoveel slaapachterstand haal je niet zomaar in!
Onze dame weigerde om te gaan slapen en als het dan eindelijk gelukt was, was ze om de haverklap wakker en eindigde het altijd in ons bed maar daar sliepen wij ook weer beroerd van (en hielden we elkaar af en toe wakker).
Bij ons is natuurlijk al lang geleden en mss klinkt het volgende voor sommigen zeer barbaars maar wat ons uiteindelijk geholpen heeft was "slaaptherapie". Ik ben nog altijd zo blij dat we dit doorgezet hebben! We hebben beide wel een week vrij genomen om dit uit te voeren, trouwens.
Dus, vast ritueel als badje/douche/washandje, flesje, boertje, luier, pyjama aan en op eigen bed. Daar boekje lezen, lampje uit, kusje en welterusten. Geen lang afscheidsritueel, dus. Enaltijd om exact dezelfde tijd.
Huilen, natuurlijk. Na 2 minuten erheen. Niks zeggen, lakentje recht, kusje, welterusten. Huilen. Na 3 minuten erheen. Niks zeggen, lakentje recht, kusje, welterusten. Na 4 min enz enz enz.
Het was vreselijk. Echt. Man moest me soms vasthouden om dit door te kunnen zetten want ze was natuurlijk bij de derde keer he-le-maal over de rooie, tot kotsen aan toe.
Dezelfde aanpak ook als ze 's nachts weer wakker werd. In het donker lakentje recht, kusje en zelfs geen welterusten. Oh man, wat een drama was het in het begin.
Maar ik was zo godsgruwelijk moe en mijn hele leven ging eraan (kattig tegen man, op werk niet geconcentreerd, eetbuien enz enz). Ik liep bijna ze zwabberen op mijn benen. Na een aantal (3?) zware avonden en nachten viel het kwartje en konden we haar wegleggen en ging ze zoet slapen. 's Nachts nog wel eens wakker maar ook dan ritueeltje vol blijven houden. Werkte geweldig.
Ik geloof dat ik er wel een half jaar over gedaan heb om die enorme moeheid die zich had opgebouwd, weer wat kwijt te raken.
Kan me voorstellen dat je het een harde aanpak vind. Maar werkelijk, het heeft ons "gered".
zondag 17 oktober 2021 om 19:56
zondag 17 oktober 2021 om 20:00
Maar goed, iedereen moet echt doen waar ie zich het beste bij voelt. Ik denk dat je intuitief vaak doet wat je kind nodig heeft.
Oudste was en is best een dramaqueen en behoorlijk pittig. Jongste was en is heel ander kind. Die sliep al heel snel zelf lekker in na even te blijven "teuten" in haar bedje. Als zij eens huilde of niet kon slapen, dan wás er wat. Bij haar hebben we dus die slaaptherapie nooit toegepast.
Oudste was en is best een dramaqueen en behoorlijk pittig. Jongste was en is heel ander kind. Die sliep al heel snel zelf lekker in na even te blijven "teuten" in haar bedje. Als zij eens huilde of niet kon slapen, dan wás er wat. Bij haar hebben we dus die slaaptherapie nooit toegepast.
zondag 17 oktober 2021 om 22:25
Niet alle tips en adviezen gelezen. Voor mij is het gelukkig alweer heel wat jaren geleden, maar man, wat was het heftig om zo verschrikkelijk moe te zijn.
De jongste dochter sliep hier ook zo slecht. Ik heb zelfs wel nachten helemaal niet geslapen. En dat na heel wat nachten van hooguit 4 uur slaap. Verschrikkelijk.
Nu, terugdenkend, dochter sliep alleen goed op mij. Nu heb je co-sleepers. Ik zeg; doen! Dat hele eigen bedje gedoe meteen laten varen. Komt vanzelf wel een keer.
En dochter wilde geen speen; maar blijf proberen. Nu terugdenkend denk ik toch ook dat ze enorme behoefte had aan nabijheid en troost. Aan de borst was voor haar het meest veilige gevoel denk ik. Een speentje kan dat wellicht ook een beetje geven. Blijf af en toe proberen. Misschien pakt ze hem ineens wel.
En zo een dikke slaapzak ipv dekentje vond ze fijn. Maar ik denk dat 7 maanden daar wellicht nog wat te jong voor is. Dat soort dingen weet ik niet meer.
Jongste is nu 11 en slaapt prima. Maar nog steeds komt ze regelmatig vroeg in de ochtend tegen me aan liggen en heeft ze nog steeds veel knuffels nodig. Een gevoelig meisje is het.
Heel veel sterkte. Doe wat je moederhart je ingeeft. Sterkte
De jongste dochter sliep hier ook zo slecht. Ik heb zelfs wel nachten helemaal niet geslapen. En dat na heel wat nachten van hooguit 4 uur slaap. Verschrikkelijk.
Nu, terugdenkend, dochter sliep alleen goed op mij. Nu heb je co-sleepers. Ik zeg; doen! Dat hele eigen bedje gedoe meteen laten varen. Komt vanzelf wel een keer.
En dochter wilde geen speen; maar blijf proberen. Nu terugdenkend denk ik toch ook dat ze enorme behoefte had aan nabijheid en troost. Aan de borst was voor haar het meest veilige gevoel denk ik. Een speentje kan dat wellicht ook een beetje geven. Blijf af en toe proberen. Misschien pakt ze hem ineens wel.
En zo een dikke slaapzak ipv dekentje vond ze fijn. Maar ik denk dat 7 maanden daar wellicht nog wat te jong voor is. Dat soort dingen weet ik niet meer.
Jongste is nu 11 en slaapt prima. Maar nog steeds komt ze regelmatig vroeg in de ochtend tegen me aan liggen en heeft ze nog steeds veel knuffels nodig. Een gevoelig meisje is het.
Heel veel sterkte. Doe wat je moederhart je ingeeft. Sterkte
zondag 17 oktober 2021 om 22:58
Ik schrok echt van de tips dat je haar naar niet laten huilen. Het enige wat een baby daarvan leert, is dat mama toch niet komt. Idioterie, dat je een kind van een paar maanden dingen wil leren.
Lieve TS, gooi nou eens al die zogenaamde regels overboord. De enige regel is dat jij het jezelf zo makkelijk mogelijk moet maken.
Stop in ieder geval eens met BV en geef gewoon lekker KV. Neem je kind bij je in bed. Maak het jezelf niet zo moeilijk. Een lekker pyjamapapje voor het slapen gaan, kind op je borst en lekker samen wegdoezelen. Nederland is het enige land wat hier zo panisch over doet, met alle opgelegde regeltjes. Het is jouw kind, niet die van het CB.
Waarom overdag in haar eigen kamer? Hou haar lekker dichtbij je, in de draagzak, of in de box. Of in een schommelstoel.
Maak een slapend kind NOOIT wakker voor een flesje. Geniet ervan. De leeftijd dat ze perse iedere 3 uur wat in hun maag moeten hebben ben je wel voorbij.
Gooi je klok weg, en hou op met ritmes en regelmaat, daar heeft je kind totaal geen boodschap aan. Die wil alleen maar nabijheid en geborgenheid.
Succes!
Lieve TS, gooi nou eens al die zogenaamde regels overboord. De enige regel is dat jij het jezelf zo makkelijk mogelijk moet maken.
Stop in ieder geval eens met BV en geef gewoon lekker KV. Neem je kind bij je in bed. Maak het jezelf niet zo moeilijk. Een lekker pyjamapapje voor het slapen gaan, kind op je borst en lekker samen wegdoezelen. Nederland is het enige land wat hier zo panisch over doet, met alle opgelegde regeltjes. Het is jouw kind, niet die van het CB.
Waarom overdag in haar eigen kamer? Hou haar lekker dichtbij je, in de draagzak, of in de box. Of in een schommelstoel.
Maak een slapend kind NOOIT wakker voor een flesje. Geniet ervan. De leeftijd dat ze perse iedere 3 uur wat in hun maag moeten hebben ben je wel voorbij.
Gooi je klok weg, en hou op met ritmes en regelmaat, daar heeft je kind totaal geen boodschap aan. Die wil alleen maar nabijheid en geborgenheid.
Succes!
zondag 17 oktober 2021 om 23:25
Ik vind het eigenlijk best aanstootgevend dat je dat hier post. Je hebt het over de andere kant van het spectrum, nl. compleet negeren en aan het lot overlaten. Er zit ook nog heel veel tussen. Je kunt een baby ook laten huilen voor een uur, als je bijv. de tijdsblokken tussen voedingen opschuift. Reken maar dat dat uitloopt op gekrijs. Maar er zit echt simpelweg niks anders op dan te laten krijsen. Tuurlijk kun je dan wel een sussend woordje doen, een aaitje. Maar ook in het kader van overprikkeling, worden baby's vandaag de dag (bij echte huilbaby's) ook in een ziekenhuis niet opgetild. De theorie hierachter is dat ouders hun kind constant oppakken om te sussen, terwijl het kind hierdoor totaal overprikkeld raakt, waardoor er een vicieuze circel ontstaat.Frizz schreef: ↑17-10-2021 12:34Aangaande de laten huilen adviezen die worden afgekeurd door de vereniging van psychologen en de specialisten op het gebied van hechting:
https://www.nu.nl/kind-gezin/6158857/ba ... yg9_LabU5c
En ja, als de keuze op een gegeven moment is (extreem geval) dat een ouder zo over de toeren is en op haar tandvlees loopt en geen netwerk heeft dat bijv. kan afwisselen, dat het dan duizendmaal beter is om het kind te laten huilen dan dat je op een gegeven moment door uitputting of overbelasting agressieve neigingen krijgt. Niemand houdt dit dag in dag uit vol en ik kan me bijna niet voorstellen dat als je er niet zelf middenin hebt gezeten, dat je zoiets post. Ongetwijfeld goedbedoeld, maar vind ik in dit geval de plank compleet misslaan.
