Kinderen
alle pijlers
Moederschap valt me zwaar
zondag 17 oktober 2021 om 00:04
Ik ben echt radeloos..
We hebben een dochter van 7 maanden en echt ik houd ontzettend van haar. Het was een gewenste zwangerschap, we hebben voor haar gekozen en daar heb ik geen spijt van. Ik twijfel alleen of ik het nog kan verdragen. Sinds dag 1 heeft zij altijd slecht geslapen. Daarmee bedoel ik dus ook echt slecht. Het waren telkens slaapjes van een half uur - max driekwartier. En dit heeft zeker 2 maanden geduurd. Ik heb dagen gehad dat ik in tranen stond omdat ik wilde slapen. Natuurlijk stond mijn man ook op en zorgde voor haar. Ik was alleen zo gefixeerd op dat ik per se borstvoeding wilde geven. Mijn dochter weigerde daarom aan het begin ook de fles. Ze wilde alleen drinken van mij borst. Dus ja bij elke voeding moest ik wel opstaan. Daarnaast sliep zij bijna alleen maar op ons. In haar bed leggen lukte vaak ook niet.
Nu 7 maanden verder en slaapt ze ietwat beter maar lang niet in de buur van normaal. Ze slaapt nu max 2 uur achter elkaar door. Dus ook in de nacht sta ik elke 1-2 uur op. Wij hebben meerderen keren advies gevraagd van het consultatiebureau, maar word hier niet wijzer van en alle tips geprobeerd die ze gaven. Oa inbakeren bij het begin. Nu gaven ze het advies om haar snachts met een flesje alleen water te geven, maar snachts weigert ze de fles en blijf huilen tot aan krijsen toe. Dus de poging van mijn man om haar fles afgekolfd melk te geven lukt ook niet. Andere tip was haar een papje te geven voor het slapen. Ook dat weigert ze. Ze drinkt het gewoon niet en wilt alleen melk.
Nu komen haar tandjes uit sinds een week en is het helemaal pretpark. Ze slaapt weer alleen op ons. Haar even laten liggen en troosten op bed echt meerdere keren geprobeerd, maar ze raakt overstuur. Momenten dat ze eindelijk op bed slaapt, wordt ze waar na 15-30 minuten wakker. Ook snachts wordt zij om de haverklap wakker. Met zetpil en tandgel geprobeerd, maar helaas geen verandering.
Ik ben echt doodop en ben moedeloos. We zijn 7 maanden verder en er lijkt maar geen vooruitgang in te zitten.
In het verleden hebben we via het ziekenhuis ook hulp gehad van een pedagogische medewerker. Wederom zelfde tips met inbakeren, speen aanbieden etc. Niet lijkt te werken..
Ik weet ook niet wat ik met dit topic wil. Misschien heeft iemand nog iets wat we niet hebben geprobeerd?
We hebben een dochter van 7 maanden en echt ik houd ontzettend van haar. Het was een gewenste zwangerschap, we hebben voor haar gekozen en daar heb ik geen spijt van. Ik twijfel alleen of ik het nog kan verdragen. Sinds dag 1 heeft zij altijd slecht geslapen. Daarmee bedoel ik dus ook echt slecht. Het waren telkens slaapjes van een half uur - max driekwartier. En dit heeft zeker 2 maanden geduurd. Ik heb dagen gehad dat ik in tranen stond omdat ik wilde slapen. Natuurlijk stond mijn man ook op en zorgde voor haar. Ik was alleen zo gefixeerd op dat ik per se borstvoeding wilde geven. Mijn dochter weigerde daarom aan het begin ook de fles. Ze wilde alleen drinken van mij borst. Dus ja bij elke voeding moest ik wel opstaan. Daarnaast sliep zij bijna alleen maar op ons. In haar bed leggen lukte vaak ook niet.
Nu 7 maanden verder en slaapt ze ietwat beter maar lang niet in de buur van normaal. Ze slaapt nu max 2 uur achter elkaar door. Dus ook in de nacht sta ik elke 1-2 uur op. Wij hebben meerderen keren advies gevraagd van het consultatiebureau, maar word hier niet wijzer van en alle tips geprobeerd die ze gaven. Oa inbakeren bij het begin. Nu gaven ze het advies om haar snachts met een flesje alleen water te geven, maar snachts weigert ze de fles en blijf huilen tot aan krijsen toe. Dus de poging van mijn man om haar fles afgekolfd melk te geven lukt ook niet. Andere tip was haar een papje te geven voor het slapen. Ook dat weigert ze. Ze drinkt het gewoon niet en wilt alleen melk.
Nu komen haar tandjes uit sinds een week en is het helemaal pretpark. Ze slaapt weer alleen op ons. Haar even laten liggen en troosten op bed echt meerdere keren geprobeerd, maar ze raakt overstuur. Momenten dat ze eindelijk op bed slaapt, wordt ze waar na 15-30 minuten wakker. Ook snachts wordt zij om de haverklap wakker. Met zetpil en tandgel geprobeerd, maar helaas geen verandering.
Ik ben echt doodop en ben moedeloos. We zijn 7 maanden verder en er lijkt maar geen vooruitgang in te zitten.
In het verleden hebben we via het ziekenhuis ook hulp gehad van een pedagogische medewerker. Wederom zelfde tips met inbakeren, speen aanbieden etc. Niet lijkt te werken..
Ik weet ook niet wat ik met dit topic wil. Misschien heeft iemand nog iets wat we niet hebben geprobeerd?
zondag 17 oktober 2021 om 09:48
Is samen slapen volgens samenslapen.nl een optie? Zoontje wordt hier ook vaak iedere twee uur wakker, maar ik wissel van borst en slaap door.
Een slaapconsult is ook een optie. Veel consultants zijn wel van gecontroleerd laten huilen en dat is niet mijn stijl. “Liefde van een moeder” op FB en Insta schijnt dat anders aan te pakken.
Een slaapconsult is ook een optie. Veel consultants zijn wel van gecontroleerd laten huilen en dat is niet mijn stijl. “Liefde van een moeder” op FB en Insta schijnt dat anders aan te pakken.
zondag 17 oktober 2021 om 09:58
Herkenbaar. Mijn kinderen gingen beide pas doorslapen toen ze ruim 3 jaar waren. Het eerste jaar ook echt elke 2-3 uur wakker. Na 7 maanden is mijn man naar de Ikea gereden, heeft een co-sleeper ledikant gemaakt en dat scheelde echt al zoveel! Niet in het wakker worden van kind, maar het feit dat ik of hij er niet meer élke keer uit hoefde. Dat brak me echt op. Daarna kon ik zelf ook weer makkelijker in slaap vallen en werd ik nog wel 3 keer per nacht wakker gemaakt, maar dan hooguit voor 15 minuten per keer.
Daarnaast: gaan slapen als kind gaat slapen. Niet elke avond (wilde vriend ook nog weleens zien) maar wel op de avonden dat hij toch afspraken had/ging sporten.
Daarnaast: gaan slapen als kind gaat slapen. Niet elke avond (wilde vriend ook nog weleens zien) maar wel op de avonden dat hij toch afspraken had/ging sporten.
zondag 17 oktober 2021 om 10:17
Onze dochter was de eerste maanden ook wel zo. Wij noemden haar het spook van de opera en hoewel mijn man shared parents leave had, was ik binnen een maand van de bevalling weer aanwezig op kantoor (40 uur per week) en wilde ik borstvoeding blijven geven, kolfde als een malle en wilde zo weinig mogelijk KV geven. Na 6 maanden chronisch slaapgebrek heb ik voor de nacht kunst voeding geïntroduceerd en dat vermengd met BV. Ze sliep veel beter, meldde zich nog maar 1-2 keer per nacht. Onze dochter was natuurlijk al gewend aan het flesje, dus dat scheelde. Met 10 maanden wilde ze überhaupt geen BV meer.
Ik heb zo de indruk dat jouw dochter hongerig is en dat zie je wel vaker met uitsluitend BV gevoede babies. Is dit iets om te overwegen? En ook: sterkte - dit gaat echt voorbij, maar als je er middenin zit is het zwaar.
Ik heb zo de indruk dat jouw dochter hongerig is en dat zie je wel vaker met uitsluitend BV gevoede babies. Is dit iets om te overwegen? En ook: sterkte - dit gaat echt voorbij, maar als je er middenin zit is het zwaar.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
zondag 17 oktober 2021 om 10:18
Och, TO. 
Het is zo vermoeiend hè. Ik herinner me het nog precies. Die van mij sliep iets beter, al was het nog steeds niet goed, en ik heb geen partner dus ik deed het alleen.
Nu is hij twee. En nog steeds wordt hij elke nacht wel wakker. Maar toch, het is heel veel makkelijker dan eerst. Het ging ongemerkt, met heel kleine stapjes.
Het is zo vermoeiend hè. Ik herinner me het nog precies. Die van mij sliep iets beter, al was het nog steeds niet goed, en ik heb geen partner dus ik deed het alleen.
Nu is hij twee. En nog steeds wordt hij elke nacht wel wakker. Maar toch, het is heel veel makkelijker dan eerst. Het ging ongemerkt, met heel kleine stapjes.
zondag 17 oktober 2021 om 10:20
Nou helemaal dit. Laat je vooral niet wijsmaken dat je baby in haar eigen bedje moet slapen.Frizz schreef: ↑17-10-2021 09:23Denk je dat je baby gezond is? Als het antwoord daarop ja is:
De ene baby heeft meer behoefte aan nabijheid dan de ander. En slaapt slechter dan de ander. Bijvoorbeeld doordat het een gevoelig kind is.
Mijn ervaring is dat zoeken naar oplossingen gelijk staat aan: niet kunnen accepteren dat je baby die behoeften in hoge mate heeft.
En dat niet werkende oplossingen zorgen voor alleen maar meer frustratie van beiden kanten: ouders worden wanhopig en de behoeften van de baby onvervuld en het gedrag dus heftiger.
Ik vind het gedrag van jouw baby normaal. De mijne was ook zo. En het ís ook normaal, want er zijn vele ouders die het herkennen.
Wat ik deed: zo min mogelijk nadenken en zoveel mogelijk volgen. Dat kwam neer op veel nabijheid overdag en in de nacht.
Slaapjes gingen in de doek of draagzak, of aan de borst. Nachten lag hij naast mij (zoek naar de Facebook groep Veilig Samen Slapen) en bij wakker worden kieperde ik mijn borst eruit en sliepen we samen verder.
Zo wende ik heel erg aan het slapen, ik voedde zelfs in mijn slaap en werd uitgerust wakker. Overdag sliep ik op vrije dagen ook mee.
Natuurlijk probeerde ik ook weleens iets anders. Werkte nooit.
Inmiddels is mijn baby ruim 5 en het is nu eenmaal een gevoelig kind met veel behoefte aan nabijheid. En nog steeds gaat alles thuis het beste als ik dat accepteer in plaats van ervan baal.
Veel succes hoor!
zondag 17 oktober 2021 om 10:21
Zoals anderen ook zeggen:
Wissel de nachten af, en niet jezelf voorhouden dat ze jou nodig heeft. Papa is net zo goed. Doe oordopjes in en een slaapmasker op. Ga op tijd slapen enz. Het is even wennen om het zo te doen en de eerste keren zal je vast nog wakker worden maar hou vol om in ‘zijn’ nachten te blijven slapen.
Ik ken ook meerdere mensen waarvan de baby een aantal nachten in het ziekenhuis sliep. Zo konden ze het slaappatroon beoordelen en zo veel gerichter adviseren. Voor veel ouders was het ook fijn om zo zelf even bij te tanken en de meeste baby’s kwamen daarna ook uitgerust terug. Want ook voor een baby is dit heel uitputtend als ze niet genoeg slaap krijgen waardoor je een cirkeltje krijgt. Ze vallen dan te moe in slaap.
Met mijn kinderen (5) legden we ze in bed (of wagen als we nog weggingen) als ze de eerste vermoeidheidstekenen kregen. Dan waren ze nog niet te moe, dus minder kans op overstuur raken van vermoeidheid.
Mijn jongste was een huilbaby, drie bezoekjes aan de osteopaat en ik had een heel ander kind. Heel relaxed en ontspannen. Misschien ook nog proberen waard? Wij hadden er een die ook fysio was.
Wissel de nachten af, en niet jezelf voorhouden dat ze jou nodig heeft. Papa is net zo goed. Doe oordopjes in en een slaapmasker op. Ga op tijd slapen enz. Het is even wennen om het zo te doen en de eerste keren zal je vast nog wakker worden maar hou vol om in ‘zijn’ nachten te blijven slapen.
Ik ken ook meerdere mensen waarvan de baby een aantal nachten in het ziekenhuis sliep. Zo konden ze het slaappatroon beoordelen en zo veel gerichter adviseren. Voor veel ouders was het ook fijn om zo zelf even bij te tanken en de meeste baby’s kwamen daarna ook uitgerust terug. Want ook voor een baby is dit heel uitputtend als ze niet genoeg slaap krijgen waardoor je een cirkeltje krijgt. Ze vallen dan te moe in slaap.
Met mijn kinderen (5) legden we ze in bed (of wagen als we nog weggingen) als ze de eerste vermoeidheidstekenen kregen. Dan waren ze nog niet te moe, dus minder kans op overstuur raken van vermoeidheid.
Mijn jongste was een huilbaby, drie bezoekjes aan de osteopaat en ik had een heel ander kind. Heel relaxed en ontspannen. Misschien ook nog proberen waard? Wij hadden er een die ook fysio was.
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
zondag 17 oktober 2021 om 10:32
Wat wij hebben gedaan is, flesvoeding, co-sleeper en 2 aparte slaapplaatsen.
Om en om de nacht, de ander slaapt een volle nacht.
Om en om voorslapen en uitslapen in het weekend.
Het gaat voorbij, echt waar. Je doet het samen met je partner, je deelt de zorg, je zit in hetzelfde schuitje.
Ga alsjeblieft niet minder werken, het enige wat dat oplevert is dat de verhoudingen scheef gaan liggen, want dan pak JIJ alles op, want je bent toch thuis.
Om en om de nacht, de ander slaapt een volle nacht.
Om en om voorslapen en uitslapen in het weekend.
Het gaat voorbij, echt waar. Je doet het samen met je partner, je deelt de zorg, je zit in hetzelfde schuitje.
Ga alsjeblieft niet minder werken, het enige wat dat oplevert is dat de verhoudingen scheef gaan liggen, want dan pak JIJ alles op, want je bent toch thuis.
zondag 17 oktober 2021 om 10:39
Ik pik deze er even uit. Dit is héél normaal voor een baby. De slaapcyclus van een baby duurt 45 minuten en ze hebben nog niet geleerd ze aan elkaar te knopen. De ene baby heeft daar meer moeite mee dan de andere.Daarmee bedoel ik dus ook echt slecht. Het waren telkens slaapjes van een half uur - max driekwartier.
Ik heb altijd baby’s die daar ook veel moeite mee hebben.
Ik slaap dus met ze in bed. Dan leg ik ze halfslapend aan en heb ik er niet zoveel last van dat ze 20x per nacht wakker worden.
Da’s echt de beste tip die ik je kan geven. Mijn oudste heeft tot 10 maanden bij ons in bed geslapen en toen langzamerhand naar zijn eigen bed gegaan. Hij is nu 4 en slaapt als een blok, heeft echt nooit nachtmerries, honger of andere problemen.
Mijn jongste wordt deze maand 1 en slaapt nog bij mij, hij is fysiek niet zo sterk als zijn broer, heeft namelijk allergieën. Met hem probeer ik het nu voorzichtig ook, maar hij heeft ‘s nachts echt nog voeding nodig.
Maar hoe jouw baby slaapt, hoe mijn baby’s slapen, de behoefte om de hele dag vastgehouden en geknuffeld te worden, om niet alleen te zijn, dat is écht 100% normáál babygedrag. Vermoeiend babygedrag, maar ook voorbijgaand babygedrag. Dit wordt écht minder. En je kunt best een beetje proberen bij te sturen, maar in mijn ervaring slaapt iedereen het meest als je de baby gewoon in bed neemt.
De vraag is dus denk ik niet: hoe kan ik mijn baby veranderen? De vraag is: hoe kan ik mijn leven zo inrichten dat we het ritme van mijn baby overleven. Ik vind het altijd praktisch als mijn man de nachten doet en dan ‘s ochtends vroeg de kinderen neemt zodat ik nog een paar uurtjes kan pakken, bijvoorbeeld, dus mijn man en ik slapen apart momenteel.
Overigens ben ik bij beide kinderen ook vrij veel blijven werken (bij de oudste 40, nu contractueel 32, in de praktijk vaak ook 36) en ik heb het gewoon aangegeven op werk. Ik ben laatst een keer een dag ‘ziek’ thuis geweest wat gewoon oververmoeid was. Daar was wel begrip voor. Echt doen hoor, aangeven dat je slecht slaapt. Zij hebben er ook niks aan als je oververmoeid thuis komt te zitten.
Je baby is niet het probleem. Onze samenleving vraagt van je om door te leven alsof je nooit een baby gekregen hebt. Dát is het probleem.
Sterkte meid. Het gaat wel goed komen
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
zondag 17 oktober 2021 om 10:56
lux- schreef: ↑17-10-2021 10:39Ik pik deze er even uit. Dit is héél normaal voor een baby. De slaapcyclus van een baby duurt 45 minuten en ze hebben nog niet geleerd ze aan elkaar te knopen. De ene baby heeft daar meer moeite mee dan de andere.
Ik heb altijd baby’s die daar ook veel moeite mee hebben.
Ik slaap dus met ze in bed. Dan leg ik ze halfslapend aan en heb ik er niet zoveel last van dat ze 20x per nacht wakker worden.
Da’s echt de beste tip die ik je kan geven. Mijn oudste heeft tot 10 maanden bij ons in bed geslapen en toen langzamerhand naar zijn eigen bed gegaan. Hij is nu 4 en slaapt als een blok, heeft echt nooit nachtmerries, honger of andere problemen.
Mijn jongste wordt deze maand 1 en slaapt nog bij mij, hij is fysiek niet zo sterk als zijn broer, heeft namelijk allergieën. Met hem probeer ik het nu voorzichtig ook, maar hij heeft ‘s nachts echt nog voeding nodig.
Maar hoe jouw baby slaapt, hoe mijn baby’s slapen, de behoefte om de hele dag vastgehouden en geknuffeld te worden, om niet alleen te zijn, dat is écht 100% normáál babygedrag. Vermoeiend babygedrag, maar ook voorbijgaand babygedrag. Dit wordt écht minder. En je kunt best een beetje proberen bij te sturen, maar in mijn ervaring slaapt iedereen het meest als je de baby gewoon in bed neemt.
De vraag is dus denk ik niet: hoe kan ik mijn baby veranderen? De vraag is: hoe kan ik mijn leven zo inrichten dat we het ritme van mijn baby overleven. Ik vind het altijd praktisch als mijn man de nachten doet en dan ‘s ochtends vroeg de kinderen neemt zodat ik nog een paar uurtjes kan pakken, bijvoorbeeld, dus mijn man en ik slapen apart momenteel.
Overigens ben ik bij beide kinderen ook vrij veel blijven werken (bij de oudste 40, nu contractueel 32, in de praktijk vaak ook 36) en ik heb het gewoon aangegeven op werk. Ik ben laatst een keer een dag ‘ziek’ thuis geweest wat gewoon oververmoeid was. Daar was wel begrip voor. Echt doen hoor, aangeven dat je slecht slaapt. Zij hebben er ook niks aan als je oververmoeid thuis komt te zitten.
Je baby is niet het probleem. Onze samenleving vraagt van je om door te leven alsof je nooit een baby gekregen hebt. Dát is het probleem.
Sterkte meid. Het gaat wel goed komen
helemaal mee eens
zondag 17 oktober 2021 om 10:59
Dank je wel voor jullie lieve en aanmoedigende reacties. Het lukt me even niet om overal een voor een op te reageren. Dus doe ik het even zo.
Ik werkte 36 uur, maar heb nu dus verlof opgenomen waardoor ik 32 uur werk. Ben dan een dag in de week thuis. Mijn man werkt 4x9 dus die is ook een dag thuis. Ik heb een baan dag eigenlijk veelal in fysieke contact gaat, maar taken die ik online kan doen, doe ik thuis. Dit scheelt mij soms in het eerder opstaan en reistijd. Ook om weer op tijd thuis te zijn.
Met 6 maanden zou ze naar het kdv gaan, maar dit hebben we uiteindelijk niet door laten gaan. Door de redenen uit mijn eerste post. Mijn schoonmoeder heeft aangeboden om de dagen dat we werken, voor haar te zorgen. Dit doet ze nu bij ons aan huis.
Dank voor jullie tips met ritme, regelmaat etc. Het komt alleen mn neusgaten uit. Dit waren ook de tips van de pedagogische medewerker. Heb toen op advies het boek droomritme ook aangeschaft. Het probleem met zulke ritmes is dat er bijv staat: baby moet om 11.00 uur slapen en 12.30 weer voeding krijgen. Dan leggen we haar leuk op bed en met de hele strijd valt ze een keer om 12 uur in slaap, moet ik haar dan weer een half uur wakker maken? Dus die tijden lukken dan gewoon niet om aan te houden.
Een paar mensen hebben aangegeven dat de baby hongerig lijkt. Hoe werkt dit precies? Want de dagen dat ik werk, krijgt ze dus afgekolfde melk. Die drinkt ze niet altijd helemaal op en soms ook wel. Bij de controles was haar gewicht ook altijd ietsjes boven het gemiddelde van de groeicurve. Zouden we het niet merken in haar groei als ze niet genoeg binnen kreeg? Ze krijgt me 5,5 maanden ook vaste voeding aangeboden: gepureerde fruit, groente en soms ook ei. Afhankelijk van de smaak wil ze die soms wel eten en soms niet.
Maar mamahonger zou dan natuurlijk wel kunnen. Ik probeer wel zoveel mogelijk met haar te knuffelen en spelen. Alleen lukt dat steeds minder goed, omdat ik helemaal op ben en gewoon wil rusten. Tijdens mijn verlof leefde ze in feite ook echt op mij. Was totaal aan me geplakt
op momenten heel schattig en knus. Alleen dus minimale rust. Ze ging dan ook veel mee in de draagzak.
Ik werkte 36 uur, maar heb nu dus verlof opgenomen waardoor ik 32 uur werk. Ben dan een dag in de week thuis. Mijn man werkt 4x9 dus die is ook een dag thuis. Ik heb een baan dag eigenlijk veelal in fysieke contact gaat, maar taken die ik online kan doen, doe ik thuis. Dit scheelt mij soms in het eerder opstaan en reistijd. Ook om weer op tijd thuis te zijn.
Met 6 maanden zou ze naar het kdv gaan, maar dit hebben we uiteindelijk niet door laten gaan. Door de redenen uit mijn eerste post. Mijn schoonmoeder heeft aangeboden om de dagen dat we werken, voor haar te zorgen. Dit doet ze nu bij ons aan huis.
Dank voor jullie tips met ritme, regelmaat etc. Het komt alleen mn neusgaten uit. Dit waren ook de tips van de pedagogische medewerker. Heb toen op advies het boek droomritme ook aangeschaft. Het probleem met zulke ritmes is dat er bijv staat: baby moet om 11.00 uur slapen en 12.30 weer voeding krijgen. Dan leggen we haar leuk op bed en met de hele strijd valt ze een keer om 12 uur in slaap, moet ik haar dan weer een half uur wakker maken? Dus die tijden lukken dan gewoon niet om aan te houden.
Een paar mensen hebben aangegeven dat de baby hongerig lijkt. Hoe werkt dit precies? Want de dagen dat ik werk, krijgt ze dus afgekolfde melk. Die drinkt ze niet altijd helemaal op en soms ook wel. Bij de controles was haar gewicht ook altijd ietsjes boven het gemiddelde van de groeicurve. Zouden we het niet merken in haar groei als ze niet genoeg binnen kreeg? Ze krijgt me 5,5 maanden ook vaste voeding aangeboden: gepureerde fruit, groente en soms ook ei. Afhankelijk van de smaak wil ze die soms wel eten en soms niet.
Maar mamahonger zou dan natuurlijk wel kunnen. Ik probeer wel zoveel mogelijk met haar te knuffelen en spelen. Alleen lukt dat steeds minder goed, omdat ik helemaal op ben en gewoon wil rusten. Tijdens mijn verlof leefde ze in feite ook echt op mij. Was totaal aan me geplakt
op momenten heel schattig en knus. Alleen dus minimale rust. Ze ging dan ook veel mee in de draagzak.
zondag 17 oktober 2021 om 11:01
Oh en iemand vroeg of ze verder gezond was. Toen ze zo slecht sliep hebben we ook bij de kinderarts gelopen. Ze had toen nog alleen een lage bilirubine gehalte. Verder kon ze niets vinden. Osteopaat had ze afgeraden want niet wetenschappelijk etc. Voor zover we weten zou ze dus gezond moeten zijn. Het is overigens een baby de bijna nooit spuugt. Dus reflux lijkt ook wel mee te vallen.
zondag 17 oktober 2021 om 11:02
Ik zou me over de voeding geen zorgen maken. En nooit wakkeer maken voor voedingen als kind wel slaapt.Zoë1 schreef: ↑17-10-2021 10:59
Een paar mensen hebben aangegeven dat de baby hongerig lijkt. Hoe werkt dit precies? Want de dagen dat ik werk, krijgt ze dus afgekolfde melk. Die drinkt ze niet altijd helemaal op en soms ook wel. Bij de controles was haar gewicht ook altijd ietsjes boven het gemiddelde van de groeicurve. Zouden we het niet merken in haar groei als ze niet genoeg binnen kreeg? Ze krijgt me 5,5 maanden ook vaste voeding aangeboden: gepureerde fruit, groente en soms ook ei. Afhankelijk van de smaak wil ze die soms wel eten en soms niet.
Maar mamahonger zou dan natuurlijk wel kunnen. Ik probeer wel zoveel mogelijk met haar te knuffelen en spelen. Alleen lukt dat steeds minder goed, omdat ik helemaal op ben en gewoon wil rusten. Tijdens mijn verlof leefde ze in feite ook echt op mij. Was totaal aan me geplakt
En bij mamahonger is er ook een papa soms tegelijk aanwezig toch? Uitbesteden op die momenten en zelf rusten of even wat anders voor jezelf gaan doen buiten de deur.
zondag 17 oktober 2021 om 11:08
How zou je het vinden als ze net als voordat je weer ging werken dicht bij jullie mag zijn? Met wakker zijn én met slapen?
Edit: mijn ervaring is dat juist op de dagen dat ik werkte de behoefte van mijn baby aan mij groter was. Dat moest altijd gecompenseerd worden met nóg meer nabijheid en nog vaker borstvoeding.
Voed je op tijd of op verzoek?
Edit: mijn ervaring is dat juist op de dagen dat ik werkte de behoefte van mijn baby aan mij groter was. Dat moest altijd gecompenseerd worden met nóg meer nabijheid en nog vaker borstvoeding.
Voed je op tijd of op verzoek?
frizz wijzigde dit bericht op 17-10-2021 11:10
48.10% gewijzigd
•
zondag 17 oktober 2021 om 11:09
Ja hoor. Gelukkig is mijn man heel steunend. Zou niet weten wat ik anders had gedaan.FeeLucifer01 schreef: ↑17-10-2021 11:02Ik zou me over de voeding geen zorgen maken. En nooit wakkeer maken voor voedingen als kind wel slaapt.
En bij mamahonger is er ook een papa soms tegelijk aanwezig toch? Uitbesteden op die momenten en zelf rusten of even wat anders voor jezelf gaan doen buiten de deur.
zondag 17 oktober 2021 om 11:10
De samenleving vraagt je om door te leven alsof je nooit een baby hebt gekregen.
Het is nog maar sinds kort dat pasgebakken vaders ietje langer verlof kunnen krijgen om voor hun eigen kind te zorgen. Ouderschapsverlof en part -time werken is voor vaders nog steeds iets raars of bijna not done.
Dus hoezo zou dat niet voor beiden ouders gelden?
