Kinderen
alle pijlers
(Puber)zoon dwars na geboorte kinderen
woensdag 1 december 2021 om 14:46
Kort geleden ben ik bevallen van een tweeling. De zwangerschap en bevalling waren zwaar en ben nog niet hersteld. Ik kan nog niet zoveel als ik zou willen doen. Ik heb een vriend en twee puberende kinderen uit een vorig huwelijk.
Veel (bijna alles) van de zorg voor de baby's, mij en het huishouden komt neer op mijn vriend. Mijn dochter helpt hem daarbij. Dat vindt ze geen enkel probleem, leuk om te doen, mijn vriend is er blij mee en ik ook.
Mijn zoon is echter vrij snel na de geboorte van de baby's dwars gaan doen en dat wordt steeds erger. Hij gooit zijn vuile kleren overal neer behalve in de wasmand, ruimt als hij heeft gegeten niet op, laat de hond niet uit en laat hem voortdurend binnen, omdat hij het zielig vindt dat de hond in het hondenhok of de bijkeuken moet zitten (met als gevolg dat de hond zijn behoefte binnen doet, met vieze poten door het huis banjert en ga zo maar door).
Als mijn vriend hem iets vraagt, dan doet hij dat (maar nooit uit zichzelf), maar op mij en mijn dochter reageert hij vervelend en verwijtend (geen tijd meer voor mij sinds geboorte baby's, hij verveelt zich, als er bezoek komt komen die vooral voor de baby's, etc).
Ik zit nu in een lastige spagaat. Ik begrijp dat hij ervan baalt dat het nu even vooral draait om de baby's en het huishouden. En dat mijn vriend en dochter naast hun werk, school, stage de benen uit hun lijf lopen met de zorg, het huishouden, boodschappen en alle andere dingen die gedaan moeten worden. Het al zou helpen als hij in elk geval zijn eigen rommel op zou ruimen, de hond uit zou laten en zo. Ik snap dat hij ervan baalt van de situatie, maar zijn gedrag is erg irritant en helpt totaal niet.
Maar elke keer dat ik er over begin, reageert hij meteen dwars, verwijtend en lijkt het alleen maar erger te worden. Naar zijn zus reageert hij ook vervelend en ze hebben al een paar keer flinke ruzie gehad daarover.
Veel (bijna alles) van de zorg voor de baby's, mij en het huishouden komt neer op mijn vriend. Mijn dochter helpt hem daarbij. Dat vindt ze geen enkel probleem, leuk om te doen, mijn vriend is er blij mee en ik ook.
Mijn zoon is echter vrij snel na de geboorte van de baby's dwars gaan doen en dat wordt steeds erger. Hij gooit zijn vuile kleren overal neer behalve in de wasmand, ruimt als hij heeft gegeten niet op, laat de hond niet uit en laat hem voortdurend binnen, omdat hij het zielig vindt dat de hond in het hondenhok of de bijkeuken moet zitten (met als gevolg dat de hond zijn behoefte binnen doet, met vieze poten door het huis banjert en ga zo maar door).
Als mijn vriend hem iets vraagt, dan doet hij dat (maar nooit uit zichzelf), maar op mij en mijn dochter reageert hij vervelend en verwijtend (geen tijd meer voor mij sinds geboorte baby's, hij verveelt zich, als er bezoek komt komen die vooral voor de baby's, etc).
Ik zit nu in een lastige spagaat. Ik begrijp dat hij ervan baalt dat het nu even vooral draait om de baby's en het huishouden. En dat mijn vriend en dochter naast hun werk, school, stage de benen uit hun lijf lopen met de zorg, het huishouden, boodschappen en alle andere dingen die gedaan moeten worden. Het al zou helpen als hij in elk geval zijn eigen rommel op zou ruimen, de hond uit zou laten en zo. Ik snap dat hij ervan baalt van de situatie, maar zijn gedrag is erg irritant en helpt totaal niet.
Maar elke keer dat ik er over begin, reageert hij meteen dwars, verwijtend en lijkt het alleen maar erger te worden. Naar zijn zus reageert hij ook vervelend en ze hebben al een paar keer flinke ruzie gehad daarover.
woensdag 1 december 2021 om 20:46
Zou het kunnen dat hij het (ook) lastig heeft met het idee dat deze twee kindjes nu een liefdevol gezin hebben, en hij tussen twee gezinnen met schipperen?
Kan me best inbeelden dat dit lastig is voor hem…. Baby’s vragen alle aandacht en krijgen constant positieve en lieve aandacht. Hij krijgt gegrommel (in zijn beleving alvast).
Let trouwens ook op met de dochter. Het is niet omdat ze zo ‘flink’ is, dat ze het niet soms moeilijk zou kunnen vinden.
Kan me best inbeelden dat dit lastig is voor hem…. Baby’s vragen alle aandacht en krijgen constant positieve en lieve aandacht. Hij krijgt gegrommel (in zijn beleving alvast).
Let trouwens ook op met de dochter. Het is niet omdat ze zo ‘flink’ is, dat ze het niet soms moeilijk zou kunnen vinden.
woensdag 1 december 2021 om 20:49
Marysol schreef: ↑01-12-2021 20:45
En misschien komt het ook wel door de enorme negativiteit in dit topic waar ik op reageer. Krijg bij sommige mensen toch het idee dat ze kinderen vooral heel vervelend vinden en honden het einde van de wereld. Dat mag allemaal, maar bij de meeste mensen die een baby of baby's in huis hebben, zal de hond toch even pas op de plaats moeten maken. Of zullen andere gezinsleden 'm uit moeten laten.
En dat ik nu echt heel weinig kan, dat helpt ook niet.
Hoe kom je daar nou toch steeds bij? Dat heb ik nou werkelijk niemand zien schrijven. Wel heb ik mensen zien schrijven dat je zoon misschien die kinderen heel vervelend vindt
woensdag 1 december 2021 om 20:50
woensdag 1 december 2021 om 20:51
Ik weet niet of ik je hier goed begrijp met schipperen tussen twee gezinnen, maar dat is niet het geval. Met zijn vader heeft hij geen contact. Al jaren niet meer.Winterland schreef: ↑01-12-2021 20:46Zou het kunnen dat hij het (ook) lastig heeft met het idee dat deze twee kindjes nu een liefdevol gezin hebben, en hij tussen twee gezinnen met schipperen?
Kan me best inbeelden dat dit lastig is voor hem…. Baby’s vragen alle aandacht en krijgen constant positieve en lieve aandacht. Hij krijgt gegrommel (in zijn beleving alvast).
Let trouwens ook op met de dochter. Het is niet omdat ze zo ‘flink’ is, dat ze het niet soms moeilijk zou kunnen vinden.
Ja, dat is lastig. Dat geloof ik meteen. Maar soms zijn dingen nu ook eenmaal zoals ze zijn. Een baby heeft veel aandacht nodig, laat staan 2 baby's. Dat is in elk gezin waar baby's worden geboren zo. Baby's van amper een maand uit kun je ook moeilijk bijsturen op hun gedrag. Je kunt er moeilijk tegen zeggen van ga nu eens slapen of geef een gil als je moet plassen.
Zoals iemand hier al schreef: die baby's die zijn er en die gaan niet meer weg.
woensdag 1 december 2021 om 20:53
Marysol schreef: ↑01-12-2021 20:51Ik weet niet of ik je hier goed begrijp met schipperen tussen twee gezinnen, maar dat is niet het geval. Met zijn vader heeft hij geen contact. Al jaren niet meer.
Ja, dat is lastig. Dat geloof ik meteen. Maar soms zijn dingen nu ook eenmaal zoals ze zijn. Een baby heeft veel aandacht nodig, laat staan 2 baby's. Dat is in elk gezin waar baby's worden geboren zo. Baby's van amper een maand uit kun je ook moeilijk bijsturen op hun gedrag. Je kunt er moeilijk tegen zeggen van ga nu eens slapen of geef een gil als je moet plassen.
Zoals iemand hier al schreef: die baby's die zijn er en die gaan niet meer weg.
Maar datzelfde geldt voor jou dus ook. Zoon's reactie is nu even zoals-ie is. En als je probeert je wat meer in hem te verplaatsen, gaat het ombuigen van zijn gedrag vast beter met positieve aandacht dan met dreigen zijn hond weg te doen en te mopperen.
woensdag 1 december 2021 om 20:55
Mijn kat heeft ook wat minder aandacht gekregen toen mijn kinderen baby's waren. Maar niet uitlaten en alleen opsluiten is gewoon verwaarlozing en geen pas op de plaats maken. Het is een levend wezen dat afhankelijk is van jullie zorg. En ik ben het met de anderen eens dat jullie nu hulp nodig hebben met een tweeling en jij die moet herstellen. Regel gewoon huishoudelijke hulp, dan kan vriend bijvoorbeeld in zijn pauze een rondje met de hond lopen.Marysol schreef: ↑01-12-2021 20:45Dan begrijp je me wel verkeerd. Ik snap dat de verandering in de gezinssituatie misschien moeilijk is voor hem. Het is echter wel een gegeven. Net zoals dat het een gegeven is dat twee baby's volledig afhankelijk zijn van hun ouders en dat vrijwel de hele dag door. Dat heeft niks te maken met voorkeuren, maar wel alles met dat een baby nu eenmaal intensievere zorg nodig heeft dan oudere kinderen of een hond. En zoals gezegd verwacht ik van hem niet dat hij meehelpt in het huishouden, maar ik baal er wel van dat hij niet even zijn bord opruimt, zijn kleren opruimt. Dat die hond als het gaat over die hond wegdoen opeens enorm belangrijk is, maar dat er op normale dagen niet naar om wordt gekeken. En misschien wel vooral de reacties naar mij toe en naar mijn dochter toe als we op een normale manier zeggen van zou je dat bord niet eens opruimen, etc.
En misschien komt het ook wel door de enorme negativiteit in dit topic waar ik op reageer. Krijg bij sommige mensen toch het idee dat ze kinderen vooral heel vervelend vinden en honden het einde van de wereld. Dat mag allemaal, maar bij de meeste mensen die een baby of baby's in huis hebben, zal de hond toch even pas op de plaats moeten maken. Of zullen andere gezinsleden 'm uit moeten laten.
En dat ik nu echt heel weinig kan, dat helpt ook niet.
Ik denk dat het juist goed is als kinderen ook wat verantwoordelijkheden in huis krijgen. Met zoon is het probleem alleen dat dit niet het juiste moment lijkt te zijn om te beginnen. Regel gewoon hulp voor nu en kijk verder als in ieder geval jij weer herstelt bent.
woensdag 1 december 2021 om 20:56
Maar ook dit klinkt weer zo hard, zo zakelijk.Marysol schreef: ↑01-12-2021 20:45Dan begrijp je me wel verkeerd. Ik snap dat de verandering in de gezinssituatie misschien moeilijk is voor hem. Het is echter wel een gegeven. Net zoals dat het een gegeven is dat twee baby's volledig afhankelijk zijn van hun ouders en dat vrijwel de hele dag door. Dat heeft niks te maken met voorkeuren, maar wel alles met dat een baby nu eenmaal intensievere zorg nodig heeft dan oudere kinderen of een hond. En zoals gezegd verwacht ik van hem niet dat hij meehelpt in het huishouden, maar ik baal er wel van dat hij niet even zijn bord opruimt, zijn kleren opruimt. Dat die hond als het gaat over die hond wegdoen opeens enorm belangrijk is, maar dat er op normale dagen niet naar om wordt gekeken. En misschien wel vooral de reacties naar mij toe en naar mijn dochter toe als we op een normale manier zeggen van zou je dat bord niet eens opruimen, etc.
En misschien komt het ook wel door de enorme negativiteit in dit topic waar ik op reageer. Krijg bij sommige mensen toch het idee dat ze kinderen vooral heel vervelend vinden en honden het einde van de wereld. Dat mag allemaal, maar bij de meeste mensen die een baby of baby's in huis hebben, zal de hond toch even pas op de plaats moeten maken. Of zullen andere gezinsleden 'm uit moeten laten.
En dat ik nu echt heel weinig kan, dat helpt ook niet.
Alleen maar verwachtingen.
Heb je hem al wel eens gevraagd hoe het met hem gaat? Hoe hij het vindt nu de baby’s er zijn? Wat dat met hem doet?
En wat jij voor hem kunt doen?
woensdag 1 december 2021 om 20:59
Ahh TO, kom op. Dit is echt veel te kort door de bocht hoor.Marysol schreef: ↑01-12-2021 20:51Ik weet niet of ik je hier goed begrijp met schipperen tussen twee gezinnen, maar dat is niet het geval. Met zijn vader heeft hij geen contact. Al jaren niet meer.
Ja, dat is lastig. Dat geloof ik meteen. Maar soms zijn dingen nu ook eenmaal zoals ze zijn. Een baby heeft veel aandacht nodig, laat staan 2 baby's. Dat is in elk gezin waar baby's worden geboren zo. Baby's van amper een maand uit kun je ook moeilijk bijsturen op hun gedrag. Je kunt er moeilijk tegen zeggen van ga nu eens slapen of geef een gil als je moet plassen.
Zoals iemand hier al schreef: die baby's die zijn er en die gaan niet meer weg.
Iets liefdevoller moet echt hoor, dit vind ik echt pijnlijk om te lezen.
rita3 wijzigde dit bericht op 01-12-2021 21:00
0.06% gewijzigd
woensdag 1 december 2021 om 20:59
Ja, zijn reactie is nu zoals het is. Dat hij ooit voor zichzelf moet zorgen is ook een gegeven. Net zoals dat je dat ooit beetje bij beetje moet gaan leren.
Op mijn vriend reageert hij wel normaal. Misschien toch goed als hij daar een wat grotere rol in gaat spelen.
woensdag 1 december 2021 om 21:01
En die hond op termijn weg als het zo doorgaat i.p.v. de komende 12 jaar een uitlaatservice? Het moet nu even de-escaleren natuurlijk en niet op de spits gedreven worden...
Maar een keer zal hij wel iets van moeite moeten gaan doen voor een hond die hij blijkbaar heel erg graag wil. Zoals iemand hier ook al schreef: als hij ooit het huis uit gaat, dan zal die hond vermoedelijk niet mee gaan.
woensdag 1 december 2021 om 21:02
Wát een kutreactie, zeg. Stel je toch voor dat je als 15 jarige die niet alleen door zijn vader in de steek is gelaten maar ook door zijn moeder is ingeruild zo'n kuttekst over jezelf leest.Marysol schreef: ↑01-12-2021 20:51Ik weet niet of ik je hier goed begrijp met schipperen tussen twee gezinnen, maar dat is niet het geval. Met zijn vader heeft hij geen contact. Al jaren niet meer.
Ja, dat is lastig. Dat geloof ik meteen. Maar soms zijn dingen nu ook eenmaal zoals ze zijn. Een baby heeft veel aandacht nodig, laat staan 2 baby's. Dat is in elk gezin waar baby's worden geboren zo. Baby's van amper een maand uit kun je ook moeilijk bijsturen op hun gedrag. Je kunt er moeilijk tegen zeggen van ga nu eens slapen of geef een gil als je moet plassen.
Zoals iemand hier al schreef: die baby's die zijn er en die gaan niet meer weg.
Ga je schamen, zeg.
Am Yisrael Chai!
woensdag 1 december 2021 om 21:05
TO, je bent net zo negatief over de hond als over de zoon en bij alles kom je aan met 'maar babies hebben zorg nodig en ik kan niks, dus iedereen en alles moeten zich aan mij en de babies aanpassen.
Ik zou als puber jou als moeder echt niet trekken. Je bent zo duidelijk de nieuwste kinderen in alles aan het voortrekken. Alle liefde gaat daarheen en naar je dochter die zich nog zo lekker voegt.
Waardeloos en arme zoon. Ik vind je niet een hele goede moeder eigenlijk. Je bent echt alleen maar met jezelf bezig en totaal niet in staat in te zien dat al je kinderen zorg nodig hebben, de babies vooral fysiek, de grotere kinderen vooral emotioneel. En in dat laatste faal je jammerlijk en aan alle kanten. Jij denkt blijkbaar dat als je kinderen fysiek voor zichzelf kunnen zorgen, je geen moeder meer hoeft te zijn.
Je puber voelt zich kut en jij weigert dat te zien en mekkert over een paar vieze borden.
Bah. En over de dierenmishandeling begin ik dan nog maar niet.
Ik zou als puber jou als moeder echt niet trekken. Je bent zo duidelijk de nieuwste kinderen in alles aan het voortrekken. Alle liefde gaat daarheen en naar je dochter die zich nog zo lekker voegt.
Waardeloos en arme zoon. Ik vind je niet een hele goede moeder eigenlijk. Je bent echt alleen maar met jezelf bezig en totaal niet in staat in te zien dat al je kinderen zorg nodig hebben, de babies vooral fysiek, de grotere kinderen vooral emotioneel. En in dat laatste faal je jammerlijk en aan alle kanten. Jij denkt blijkbaar dat als je kinderen fysiek voor zichzelf kunnen zorgen, je geen moeder meer hoeft te zijn.
Je puber voelt zich kut en jij weigert dat te zien en mekkert over een paar vieze borden.
Bah. En over de dierenmishandeling begin ik dan nog maar niet.
woensdag 1 december 2021 om 21:06
Je zit zo vast in je frustratie, dat je het begrip voor je zoon kwijt lijkt te zijn. Hij is een kind. Zit middenin het proces van volwassen worden. Heeft opeens een moeder die twee baby's heeft met een stiefvader, en ergens (of dat nou leeft of niet op het moment) zit het verdriet dat één van je ouders je niet belangrijk vind. Dan heb je een moeder die ook opeens bar weinig tijd voor je heeft. Wat uiteraard normaal is met twee baby's, maar dat maakt het niet minder lastig voor hem. Die jongen heeft het moeilijk. Juist op die leeftijd heb je zo hard de begeleiding van je ouders nodig en de verbinding. En ik vermoed dat jullie vooral die verbinding op het moment kwijt zijn.
woensdag 1 december 2021 om 21:08
woensdag 1 december 2021 om 21:10
Oh, ben gek op hem hoor, hartstikke leuke jongen. Alleen zijn reacties nu vind ik vervelend. De discussie gaat hier ook vooral over het probleem wat speelt natuurlijk.
Dat is meestal zo in discussies. In de 2e kamer gaat het vaak ook alleen over wat verkeerd gaat. Je zou dan denken dat Nederland een verschrikkelijk land is om in te leven. Gewoon omdat politici niet elk debat eerst uren uittrekken om te herhalen wat er allemaal wel goed gaat.
woensdag 1 december 2021 om 21:10
woensdag 1 december 2021 om 21:11
Kom op to, even de oogkleppen af.
Ik kom even terug op dat jij niet kan snappen dat zoon zich niet om hond bekommert, maar deze beslist niet weg mag van hem. Kun je zien dat zoon maar heel weinig troeven in handen heeft om zich af te zetten naar je? Om te communiceren waar zijn onmacht zit?
Ik snap dat je fysiek moet herstellen, dat je hormonen maken dat de tweeling prioriteit heeft. En ook dat iets in jou zich mentaal als nestduwer opstelt naar zoon. Biologisch geheel verklaarbaar.
Ik heb zelf geen kinderen, maar heb jarenlang zorg voor kleine kinderen gedragen en ik liep instinctief met een poetsdoekje rond/achter ze aan. De weerzin van vieze poten kan ik me dus goed voorstellen.
Maaaarrrr, ik mis empathie en mentaliseren tav positie van zoon en zijn behoeften. Heeft hij naast jou nog meer vertrouwens-/ouderfiguren waar hij terecht kan? Dat hij niet alles bij jou hoeft te halen, want dat halen lukt nu maar deels? Ook al vind je dat je er bent, velen hier in dit topic pikken een andere vibe op bij je.
Ik kom even terug op dat jij niet kan snappen dat zoon zich niet om hond bekommert, maar deze beslist niet weg mag van hem. Kun je zien dat zoon maar heel weinig troeven in handen heeft om zich af te zetten naar je? Om te communiceren waar zijn onmacht zit?
Ik snap dat je fysiek moet herstellen, dat je hormonen maken dat de tweeling prioriteit heeft. En ook dat iets in jou zich mentaal als nestduwer opstelt naar zoon. Biologisch geheel verklaarbaar.
Ik heb zelf geen kinderen, maar heb jarenlang zorg voor kleine kinderen gedragen en ik liep instinctief met een poetsdoekje rond/achter ze aan. De weerzin van vieze poten kan ik me dus goed voorstellen.
Maaaarrrr, ik mis empathie en mentaliseren tav positie van zoon en zijn behoeften. Heeft hij naast jou nog meer vertrouwens-/ouderfiguren waar hij terecht kan? Dat hij niet alles bij jou hoeft te halen, want dat halen lukt nu maar deels? Ook al vind je dat je er bent, velen hier in dit topic pikken een andere vibe op bij je.
hanke321 wijzigde dit bericht op 01-12-2021 21:17
0.49% gewijzigd
woensdag 1 december 2021 om 21:14
Oh, kijk op bed films met hem. Heeft ook een spelcomputer, van de week nog een extra controller bestelt. Mijn vriend kaart regelmatig met hem, speelt op de spelcomputer met hem. Etc.Positivevibes schreef: ↑01-12-2021 21:10Begin met een schoonmaakster en uitlaat service te regelen. Morgen.
En als jij weinig kan ga je lekker met zoon film kijken, of geef hem een leuk spel en kun je samen gamen ofzo.
Benader hem alleen nog positief en doe je best om leuke dingen en aandacht voor hem te hebben. Hij schreeuwt daarom.
Dat ik hem verwaarloos, daar herken ik me totaal niet in.
