Kinderen
alle pijlers
(Puber)zoon dwars na geboorte kinderen
woensdag 1 december 2021 om 14:46
Kort geleden ben ik bevallen van een tweeling. De zwangerschap en bevalling waren zwaar en ben nog niet hersteld. Ik kan nog niet zoveel als ik zou willen doen. Ik heb een vriend en twee puberende kinderen uit een vorig huwelijk.
Veel (bijna alles) van de zorg voor de baby's, mij en het huishouden komt neer op mijn vriend. Mijn dochter helpt hem daarbij. Dat vindt ze geen enkel probleem, leuk om te doen, mijn vriend is er blij mee en ik ook.
Mijn zoon is echter vrij snel na de geboorte van de baby's dwars gaan doen en dat wordt steeds erger. Hij gooit zijn vuile kleren overal neer behalve in de wasmand, ruimt als hij heeft gegeten niet op, laat de hond niet uit en laat hem voortdurend binnen, omdat hij het zielig vindt dat de hond in het hondenhok of de bijkeuken moet zitten (met als gevolg dat de hond zijn behoefte binnen doet, met vieze poten door het huis banjert en ga zo maar door).
Als mijn vriend hem iets vraagt, dan doet hij dat (maar nooit uit zichzelf), maar op mij en mijn dochter reageert hij vervelend en verwijtend (geen tijd meer voor mij sinds geboorte baby's, hij verveelt zich, als er bezoek komt komen die vooral voor de baby's, etc).
Ik zit nu in een lastige spagaat. Ik begrijp dat hij ervan baalt dat het nu even vooral draait om de baby's en het huishouden. En dat mijn vriend en dochter naast hun werk, school, stage de benen uit hun lijf lopen met de zorg, het huishouden, boodschappen en alle andere dingen die gedaan moeten worden. Het al zou helpen als hij in elk geval zijn eigen rommel op zou ruimen, de hond uit zou laten en zo. Ik snap dat hij ervan baalt van de situatie, maar zijn gedrag is erg irritant en helpt totaal niet.
Maar elke keer dat ik er over begin, reageert hij meteen dwars, verwijtend en lijkt het alleen maar erger te worden. Naar zijn zus reageert hij ook vervelend en ze hebben al een paar keer flinke ruzie gehad daarover.
Veel (bijna alles) van de zorg voor de baby's, mij en het huishouden komt neer op mijn vriend. Mijn dochter helpt hem daarbij. Dat vindt ze geen enkel probleem, leuk om te doen, mijn vriend is er blij mee en ik ook.
Mijn zoon is echter vrij snel na de geboorte van de baby's dwars gaan doen en dat wordt steeds erger. Hij gooit zijn vuile kleren overal neer behalve in de wasmand, ruimt als hij heeft gegeten niet op, laat de hond niet uit en laat hem voortdurend binnen, omdat hij het zielig vindt dat de hond in het hondenhok of de bijkeuken moet zitten (met als gevolg dat de hond zijn behoefte binnen doet, met vieze poten door het huis banjert en ga zo maar door).
Als mijn vriend hem iets vraagt, dan doet hij dat (maar nooit uit zichzelf), maar op mij en mijn dochter reageert hij vervelend en verwijtend (geen tijd meer voor mij sinds geboorte baby's, hij verveelt zich, als er bezoek komt komen die vooral voor de baby's, etc).
Ik zit nu in een lastige spagaat. Ik begrijp dat hij ervan baalt dat het nu even vooral draait om de baby's en het huishouden. En dat mijn vriend en dochter naast hun werk, school, stage de benen uit hun lijf lopen met de zorg, het huishouden, boodschappen en alle andere dingen die gedaan moeten worden. Het al zou helpen als hij in elk geval zijn eigen rommel op zou ruimen, de hond uit zou laten en zo. Ik snap dat hij ervan baalt van de situatie, maar zijn gedrag is erg irritant en helpt totaal niet.
Maar elke keer dat ik er over begin, reageert hij meteen dwars, verwijtend en lijkt het alleen maar erger te worden. Naar zijn zus reageert hij ook vervelend en ze hebben al een paar keer flinke ruzie gehad daarover.
woensdag 1 december 2021 om 21:15
Maar hij moet met dat "beetje bij beetje leren" beginnen op het moment dat het JOU uitkomt. De vorige 15 jaar heb je die begeleiding laten liggen, schreef je zelf.
Snap je dan niet dat het voor je zoon nu lijkt alsof 1 en 1 samen 2 is? Die baby's zijn er en HUP ineens komt zoon niet meer weg met gedrag dat al 15 jaar gedoogd werd. Ik zou goed de pest aan die baby's krijgen, als ik een puber was.
woensdag 1 december 2021 om 21:18
Nee joh, dat vindt men gewoon leuk om in te vullen.
Als je jouw reacties loept en gewoon leest blijft er van de helft van hersenspinsels waar dit topic op drijft niks over. Mensen vinden dit vermaak ofzo, een net bevallen moeder zo te grazen nemen. Ik weet niet wat ik lees hier. Ik zou gewoon stoppen met lezen en deze energie in je zoon steken.
woensdag 1 december 2021 om 21:18
Als het echt is zoals je het hier beschrijft, is het wel zo.
Uitlaatservice, nu. Dan kan je over een paar weken nog zien wat of hoe.
Nee, je laat je vriend niet opdraaien voor je zoon omdat hij niet meer naar jou wil luisteren. Jij bent zijn moeder. Zorg ervoor dat die hond uitgelaten wordt de komende weken. Mss dat de sfeer dan iets beter wordt.
Life is short. Eat dessert first.
woensdag 1 december 2021 om 21:20
Mijn zoon is 14, mega puber. Een en al lamlendigheid, als hij van de bank komt dan komt de bank nog net niet met hem mee.
Opruimen gaat opeens niet meer (die korte armen verklaren dat dus blijkbaar).
School is niet meer zo belangrijk, en alles wat moet is kut.
Maar hij ondanks dit alles is hij toch ook ontzettend sociaal, lief, heeft humor en is ook nog wel heel aanhankelijk. Want ze willen al wel heel groot zijn, maar dat zijn ze nog niet. Ene moment chillen met de boys (23u thuis?? Ik ben geen klein kind!!), volgende moment moet ik zijn rug kriebelen op de bank.
Laat het een beetje gaan, kijk het iets vaker door de vingers. Wees wat zachter, je komt zo hard over TO.
Opruimen gaat opeens niet meer (die korte armen verklaren dat dus blijkbaar).
School is niet meer zo belangrijk, en alles wat moet is kut.
Maar hij ondanks dit alles is hij toch ook ontzettend sociaal, lief, heeft humor en is ook nog wel heel aanhankelijk. Want ze willen al wel heel groot zijn, maar dat zijn ze nog niet. Ene moment chillen met de boys (23u thuis?? Ik ben geen klein kind!!), volgende moment moet ik zijn rug kriebelen op de bank.
Laat het een beetje gaan, kijk het iets vaker door de vingers. Wees wat zachter, je komt zo hard over TO.
woensdag 1 december 2021 om 21:21
Ik lees heel vaak dat je de hond weg wilt.
Zoon wilt hond houden.
Zoon is nu dwars en een typische puber. Niet vreemd als je alle veranderingen in gedachten houdt.
Ik denk dat als je nu de hond weg doet, dat er iets kan breken tussen jou en je zoon en misschien zelfs tussen je zoon en de tweeling.
Zijn gedrag gaat door het wegdoen van de hond en de boosheid daarover waarschijnlijk verergeren.
Doe hem dat niet aan. Dat is echt niet in zijn belang.
Zoek gewoon een manier om voor de hond te (laten) zorgen.
Zoon wilt hond houden.
Zoon is nu dwars en een typische puber. Niet vreemd als je alle veranderingen in gedachten houdt.
Ik denk dat als je nu de hond weg doet, dat er iets kan breken tussen jou en je zoon en misschien zelfs tussen je zoon en de tweeling.
Zijn gedrag gaat door het wegdoen van de hond en de boosheid daarover waarschijnlijk verergeren.
Doe hem dat niet aan. Dat is echt niet in zijn belang.
Zoek gewoon een manier om voor de hond te (laten) zorgen.
woensdag 1 december 2021 om 21:22
En heb je wel eens bedacht waarom hij zich juist tegen jou zo laat gaan?Marysol schreef: ↑01-12-2021 20:59Ja, zijn reactie is nu zoals het is. Dat hij ooit voor zichzelf moet zorgen is ook een gegeven. Net zoals dat je dat ooit beetje bij beetje moet gaan leren.
Op mijn vriend reageert hij wel normaal. Misschien toch goed als hij daar een wat grotere rol in gaat spelen.
Omdat hij alleen bij jou volledig zichzelf kan zijn. En zijn gevoelens kan uiten. Waaruit blijkt dat deze situatie toch best lastig voor hem is.
Hij gedraagt zich beter bij je vriend omdat hij minder eigen voelt.
Denk daar aub eens over na.
En ik lees steeds maar: de twee baby´s hebben nu eenmaal aandacht en verzorging nodig.
Fout. Niet alleen je baby´s, maar alle vier je kinderen hebben aandacht nodig.
woensdag 1 december 2021 om 21:25
ALLIEKEYS schreef: ↑01-12-2021 21:21Ik lees heel vaak dat je de hond weg wilt.
Zoon wilt hond houden.
Zoon is nu dwars en een typische puber. Niet vreemd als je alle veranderingen in gedachten houdt.
Ik denk dat als je nu de hond weg doet, dat er iets kan breken tussen jou en je zoon en misschien zelfs tussen je zoon en de tweeling.
Zijn gedrag gaat door het wegdoen van de hond en de boosheid daarover waarschijnlijk verergeren.
Doe hem dat niet aan. Dat is echt niet in zijn belang.
Zoek gewoon een manier om voor de hond te (laten) zorgen.
A-men.
woensdag 1 december 2021 om 21:27
Jouw zoon heeft jouw intensieve zorg net zo hard nodig. Misschien nog wel harder. Dat hij er niet bij krijst, betekent niet dat hij het niet nodig heeft.Marysol schreef: ↑01-12-2021 20:45Dan begrijp je me wel verkeerd. Ik snap dat de verandering in de gezinssituatie misschien moeilijk is voor hem. Het is echter wel een gegeven. Net zoals dat het een gegeven is dat twee baby's volledig afhankelijk zijn van hun ouders en dat vrijwel de hele dag door. Dat heeft niks te maken met voorkeuren, maar wel alles met dat een baby nu eenmaal intensievere zorg nodig heeft dan oudere kinderen of een hond. En zoals gezegd verwacht ik van hem niet dat hij meehelpt in het huishouden, maar ik baal er wel van dat hij niet even zijn bord opruimt, zijn kleren opruimt. Dat die hond als het gaat over die hond wegdoen opeens enorm belangrijk is, maar dat er op normale dagen niet naar om wordt gekeken. En misschien wel vooral de reacties naar mij toe en naar mijn dochter toe als we op een normale manier zeggen van zou je dat bord niet eens opruimen, etc.
En misschien komt het ook wel door de enorme negativiteit in dit topic waar ik op reageer. Krijg bij sommige mensen toch het idee dat ze kinderen vooral heel vervelend vinden en honden het einde van de wereld. Dat mag allemaal, maar bij de meeste mensen die een baby of baby's in huis hebben, zal de hond toch even pas op de plaats moeten maken. Of zullen andere gezinsleden 'm uit moeten laten.
En dat ik nu echt heel weinig kan, dat helpt ook niet.
De negativiteit hier is een reactie op jouw negatieve topictitel en openingspost. Wij zijn heus geen kinderhaters. Ik ben 4 maanden geleden bevallen van mijn dochter, en ik lees hier bijna alleen maar forummers waarvan ik weet dat het moeders zijn. En wij hebben het echt heel erg zwaar gehad - en nu nog steeds overigens - zoals ook te lezen in mijn topics, maar onze honden hebben letterlijk niet 1 dag doorgebracht zonder fatsoenlijk uitgelaten te worden door iemand.
En dat is waar mensen hier op reageren.
phloxx wijzigde dit bericht op 01-12-2021 21:38
6.24% gewijzigd
-
woensdag 1 december 2021 om 21:30
Dan had je ervoor moeten zorgen dat er geen kwam.Marysol schreef: ↑01-12-2021 16:16
Nee, ik heb altijd goed voor mijn kinderen gezorgd. Dat doen we uiteraard ook voor de baby's. De kliek met hondenfans zal nu wel over mee heen vallen, maar ik vind kinderen belangrijker dan een hond. Twee baby's hebben best wel wat zorg nodig. Dat gaat even voor op de hond natuurlijk.
Wat een onverantwoordelijk gedrag van JOU.
En ik ben geen eens een hondenfan, maar ik ben dan ook niet zo dom om er eentje te nemen.
woensdag 1 december 2021 om 21:31
Weet je wat ik vaak zie:
Een baby is enkel positief naar de mama toe (heeft haar nodig, het huilen kan je begrijpen enzovoort). Een puber is soms ook afwijzend. En daar hebben sommige mama’s het heel moeilijk mee. Maar dat is aan de mama om mee om te gaan en mee te integreren in de opvoeding.
Al eens gezinstherapie overwogen? Kan heel leerrijk zijn voor alle betrokkenen
Een baby is enkel positief naar de mama toe (heeft haar nodig, het huilen kan je begrijpen enzovoort). Een puber is soms ook afwijzend. En daar hebben sommige mama’s het heel moeilijk mee. Maar dat is aan de mama om mee om te gaan en mee te integreren in de opvoeding.
Al eens gezinstherapie overwogen? Kan heel leerrijk zijn voor alle betrokkenen
woensdag 1 december 2021 om 21:37
Je andere twee kinderen hebben ook nog zorg nodig.Marysol schreef: ↑01-12-2021 19:59
- als ik iets zeg, krijg ik toch een vervelende reactie. Er zijn in elk geval twee kleine kinderen in huis die zorg nodig hebben en dat is de komende jaren nog wel zo. Ik ga vragen of mijn vriend beetje bij beetje hem toch op weg wil helpen met in elk geval zijn eigen rommel opruimen. Daar luistert hij in elk geval wel naar zonder te katten.
De hond kan er niks aan doen dat hij bij iemand als jou terecht is gekomen.
Dat is meer dan 'irritant'. Zo'n dier kan geen kant op.
woensdag 1 december 2021 om 21:39
Ga je nu serieus een baby vergelijken met een puber?Winterland schreef: ↑01-12-2021 21:31Weet je wat ik vaak zie:
Een baby is enkel positief naar de mama toe (heeft haar nodig, het huilen kan je begrijpen enzovoort). Een puber is soms ook afwijzend. En daar hebben sommige mama’s het heel moeilijk mee. Maar dat is aan de mama om mee om te gaan en mee te integreren in de opvoeding.
Al eens gezinstherapie overwogen? Kan heel leerrijk zijn voor alle betrokkenen
woensdag 1 december 2021 om 21:42
Sorry TO, maar snap je echt niet dat men je duidelijk probeert te maken dat alle vier je kinderen aandacht nodig hebben, en niet alleen je baby´s?
Je zorgplicht stopt niet als je kinderen de puberleeftijd bereikt hebben he?
woensdag 1 december 2021 om 21:46
Dat snap ik ook wel.
Maar zoals gezegd, kan ik nu vrij weinig helaas. Aandacht heb ik in elk geval voor alle vier. Dat is het 'm totaal niet.
woensdag 1 december 2021 om 21:48
In bepaalde opzichten is een puber nog veel kwetsbaarder dan een baby.
Wat ze sowieso gemeen hebben is dat jij voor allebei verantwoordelijk bent en dat ze allebei aandacht, liefde en zorg van je nodig hebben.
Am Yisrael Chai!
woensdag 1 december 2021 om 22:02
Ja je hebt twee babies, ja je kan amper lopen. Dit helaas zorgt er niet voor dat de behoeftes van je zoon, dochter en hond opeens weg zijn.Marysol schreef: ↑01-12-2021 20:51Ik weet niet of ik je hier goed begrijp met schipperen tussen twee gezinnen, maar dat is niet het geval. Met zijn vader heeft hij geen contact. Al jaren niet meer.
Ja, dat is lastig. Dat geloof ik meteen. Maar soms zijn dingen nu ook eenmaal zoals ze zijn. Een baby heeft veel aandacht nodig, laat staan 2 baby's. Dat is in elk gezin waar baby's worden geboren zo. Baby's van amper een maand uit kun je ook moeilijk bijsturen op hun gedrag. Je kunt er moeilijk tegen zeggen van ga nu eens slapen of geef een gil als je moet plassen.
Zoals iemand hier al schreef: die baby's die zijn er en die gaan niet meer weg.
Dat verdwijnt niet als sneeuw voor de zon.
Hun basis behoeftes zijn er nog steeds. Die kan je niet verwaarlozen.
woensdag 1 december 2021 om 22:02
Ik duidde net op het verschil: een baby geeft een mama het gevoel van nodig te zijn en een goede mama te zijn.
Een puber daagt je daar in uit. Die wijst je soms af. Kan je om met dat gevoel?
Die baby’s doen dat nu (nog!) niet. Dat hoort bij het kind zijn, zoeken naar je eigen identiteit en je plaats in het gezin en in de wereld.
Ik adviseer professionele hulp voor jouw gezin. En als dat niet lukt om de zinvolheid daarvan in te zien, dan tenminste een veilig plekje voor je zoon waar hij de ruimte krijgt om na te denken over wie hij is en welke plaats hij heeft in het gezin en in de wereld.
Ik ga er van uit dat je de beste bedoelingen hebt naar je kinderen toe, dus wens je heel veel succes met alle vier.
Een puber daagt je daar in uit. Die wijst je soms af. Kan je om met dat gevoel?
Die baby’s doen dat nu (nog!) niet. Dat hoort bij het kind zijn, zoeken naar je eigen identiteit en je plaats in het gezin en in de wereld.
Ik adviseer professionele hulp voor jouw gezin. En als dat niet lukt om de zinvolheid daarvan in te zien, dan tenminste een veilig plekje voor je zoon waar hij de ruimte krijgt om na te denken over wie hij is en welke plaats hij heeft in het gezin en in de wereld.
Ik ga er van uit dat je de beste bedoelingen hebt naar je kinderen toe, dus wens je heel veel succes met alle vier.
woensdag 1 december 2021 om 22:13
Lastige situatie to.
Ik heb niet alles gelezen maar heb je al eens met je puber gezeten? Hem gevraagd hoe het met hem gaat? Hem laten spuien zonder hier tegenin te gaan? Gewoon even lekker samen mopperen en knuffelen. En dan later vanuit verbinding samen proberen afspraken te maken. Contact voor contract. En de verwachtingen laag houden. Ook zijn hele leven staat op z'n kop en daarbij is hij óók nog puber en vind hij niks aan babies.
Succes en sterkte!
Ik heb niet alles gelezen maar heb je al eens met je puber gezeten? Hem gevraagd hoe het met hem gaat? Hem laten spuien zonder hier tegenin te gaan? Gewoon even lekker samen mopperen en knuffelen. En dan later vanuit verbinding samen proberen afspraken te maken. Contact voor contract. En de verwachtingen laag houden. Ook zijn hele leven staat op z'n kop en daarbij is hij óók nog puber en vind hij niks aan babies.
Succes en sterkte!
woensdag 1 december 2021 om 22:16
TO, ik raad je aan eens een boek over pubers te lezen. Ik ben echt best stupefait hoe je in al je teksten laat blijken dat je vind dat je puber zich naar jou moet voegen. Dan snap je echt niks van pubers en was je zelf of heel braaf of heb je een selectief geheugen.
Want wat is nu precies het probleem? Die vuile vaat op zijn kamer en de vieze sokken naast de mand? Nee toch? Er zijn echt ergere dingen hoor om je als moeder van een puber druk over te maken.
Ga voor je hond en je kinderen (alle 4) zorgen en stop met zeuren over doodnormale puberzaken. Regel een uitlaatdienst voor de hond en een werkster. Die laatste kan je namelijk ook prima vuile vaat van puberkamers aftrekken en vieze sokken onder het bed. Doet de mijne ook.
En dan gebruik je je energie om positief met je zoon (en hond) om te gaan ipv je energie te stoppen in negatieve gedachtes over vieze vaat en hondepoten in de gordijnen.
En wees eens eerlijk naar jezelf, je frustratie over je medische problemen nu, reageer je die niet een beetje af op hond en kind?
Want wat is nu precies het probleem? Die vuile vaat op zijn kamer en de vieze sokken naast de mand? Nee toch? Er zijn echt ergere dingen hoor om je als moeder van een puber druk over te maken.
Ga voor je hond en je kinderen (alle 4) zorgen en stop met zeuren over doodnormale puberzaken. Regel een uitlaatdienst voor de hond en een werkster. Die laatste kan je namelijk ook prima vuile vaat van puberkamers aftrekken en vieze sokken onder het bed. Doet de mijne ook.
En dan gebruik je je energie om positief met je zoon (en hond) om te gaan ipv je energie te stoppen in negatieve gedachtes over vieze vaat en hondepoten in de gordijnen.
En wees eens eerlijk naar jezelf, je frustratie over je medische problemen nu, reageer je die niet een beetje af op hond en kind?
