
Robbelepopje

zondag 11 november 2007 om 20:20
Gottegot, die arme X & C! Hopelijk heeft Robbie een goede nacht en levert het gesprek met de artsen iets op. Je zou er voor minder doorheen zitten!
Allergisch voor paracetamol? Als het zo simpel is... Als het zo is, dan hoop ik niet dat het schade heeft gebracht, aangezien hij het in grote hoeveelheden heeft gekregen.
Jak, hoopte zo dat het beter zou gaan met hem!
Allergisch voor paracetamol? Als het zo simpel is... Als het zo is, dan hoop ik niet dat het schade heeft gebracht, aangezien hij het in grote hoeveelheden heeft gekregen.
Jak, hoopte zo dat het beter zou gaan met hem!
zondag 11 november 2007 om 20:26

zondag 11 november 2007 om 20:40
X en C, als jullie hier willen crachen, dan maken we de bank slaapklaar hoor, of slepen we een 2=persoons matras de woonkamer in. 1 telefoontje en het is geregeld!
Allergisch voor paracetamol, jeetje, dat zou toch bijna een bak zijn of niet dan?
Maar what the hel als het zo is?
Wat moet ie dan als ie ziek zwak misselijk en koortsig is?
Aspirine?
Ibuprofen?
Geen idee eigenlijk.
Maar het zou maar zo kunnen dat dát het is.
Ik bedoel, het ventje heeft me er nogal wat van gehad de laatste tijd, haleluja!
Het klinkt iig aannemelijk, én minder erg dan allerhande auto-immuun ziektes.
Of zie ik dat met mijn boeren verstand helemaal verkeerd?
Lighten me up.
Ik ben iig vrijdag trouwens weer met Iris aan het kuren.
Tot die tijd ben ik ook geheel tot jullie beschikking.
Zoals ik al zei: bel me!
Kus voor jullie alledrie en hopenlijk morgen fris weer op, om even keihard te knallen.
Op de highcare zit je goed.
Weet ik.
XXX
Allergisch voor paracetamol, jeetje, dat zou toch bijna een bak zijn of niet dan?
Maar what the hel als het zo is?
Wat moet ie dan als ie ziek zwak misselijk en koortsig is?
Aspirine?
Ibuprofen?
Geen idee eigenlijk.
Maar het zou maar zo kunnen dat dát het is.
Ik bedoel, het ventje heeft me er nogal wat van gehad de laatste tijd, haleluja!
Het klinkt iig aannemelijk, én minder erg dan allerhande auto-immuun ziektes.
Of zie ik dat met mijn boeren verstand helemaal verkeerd?
Lighten me up.
Ik ben iig vrijdag trouwens weer met Iris aan het kuren.
Tot die tijd ben ik ook geheel tot jullie beschikking.
Zoals ik al zei: bel me!
Kus voor jullie alledrie en hopenlijk morgen fris weer op, om even keihard te knallen.
Op de highcare zit je goed.
Weet ik.
XXX
zondag 11 november 2007 om 20:44
ben net weer thuis, heb even lekker gedouched en nu weer even Robbelepopje-topic lezen.
Hij was gisteren echt redelijk goed. Hij sliep rustig, en als hij wakker was dan keek hij helder uit zijn oogjes, en speelde en lachte.
Vanmorgen toen de hutspot op stond stuurde X nog een sms dat het beter leek te gaan, maar dat ze het nog niet zo geloofde. En inderdaad.....
C en ik zijn naar het ziekenhuis gegaan in de veronderstelling dat ik weer zou oppassen en X en C thuis wat konden doen of konden bijslapen. Maar toen kreeg Robbelepopje die schokken, en was het meteen afwachten wat de artsen zouden zeggen.
Uurtje wachten, en toen het hoge woord eruit, naar Groningen.
X en C zijn thuis wat spullen gaan pakken, ik heb nog even op R gepast en hem de fles gegeven. Die was binnen de kortste keren leeg! Goed teken dus. En bij het luier verschonen zijn temp genomen, die toen weer 38.2 was. Nog geen uur later toen X er ook weer was, en hij weer para kreeg was het al weer 38.9........
C is in hun auto vast naar Groningen gegaan, ik ben nog even bij X gebleven tot de ambulance er was. Hij werd in zijn maxicosi op de brancard vastgemaakt, en keek hoe ziek hij is, toch zijn ogen uit! Zo aandoenlijk om te zien......Wat een ongelooflijk sterk mannetje is het zeg....Ik heb gisteren nog een hele lieve leuke foto van hem gemaakt met mijn foon, die zal ik morgen even plaatsen.
Hoop zo dat X en C een beetje rust krijgen vannacht, en R natuurlijk ook. Hij is daar in goede handen. Hopelijk komt er nu wel iets uit de tests......
Ik kan niet beginnen me voor te stellen hoe dit is voor X en C.......Dikke knuf voor jullie allebei, en een extra dikke knuf voor Robbelepopje!
*zingt voor Robbie: ' de liefste baby dat ben jij, kom en zing met mij' *
Hij was gisteren echt redelijk goed. Hij sliep rustig, en als hij wakker was dan keek hij helder uit zijn oogjes, en speelde en lachte.
Vanmorgen toen de hutspot op stond stuurde X nog een sms dat het beter leek te gaan, maar dat ze het nog niet zo geloofde. En inderdaad.....
C en ik zijn naar het ziekenhuis gegaan in de veronderstelling dat ik weer zou oppassen en X en C thuis wat konden doen of konden bijslapen. Maar toen kreeg Robbelepopje die schokken, en was het meteen afwachten wat de artsen zouden zeggen.
Uurtje wachten, en toen het hoge woord eruit, naar Groningen.
X en C zijn thuis wat spullen gaan pakken, ik heb nog even op R gepast en hem de fles gegeven. Die was binnen de kortste keren leeg! Goed teken dus. En bij het luier verschonen zijn temp genomen, die toen weer 38.2 was. Nog geen uur later toen X er ook weer was, en hij weer para kreeg was het al weer 38.9........
C is in hun auto vast naar Groningen gegaan, ik ben nog even bij X gebleven tot de ambulance er was. Hij werd in zijn maxicosi op de brancard vastgemaakt, en keek hoe ziek hij is, toch zijn ogen uit! Zo aandoenlijk om te zien......Wat een ongelooflijk sterk mannetje is het zeg....Ik heb gisteren nog een hele lieve leuke foto van hem gemaakt met mijn foon, die zal ik morgen even plaatsen.
Hoop zo dat X en C een beetje rust krijgen vannacht, en R natuurlijk ook. Hij is daar in goede handen. Hopelijk komt er nu wel iets uit de tests......
Ik kan niet beginnen me voor te stellen hoe dit is voor X en C.......Dikke knuf voor jullie allebei, en een extra dikke knuf voor Robbelepopje!
*zingt voor Robbie: ' de liefste baby dat ben jij, kom en zing met mij' *
zondag 11 november 2007 om 20:46
zondag 11 november 2007 om 21:01
zondag 11 november 2007 om 22:03
Och wat een nachtmerrie is dit!
Ik vloek niet, ben er van overtuigd dat dát iets is wat in ieder geval niet helpt. Wij vragen in plaats daarvan liever om hulp naar daarboven, wat daar ook mag zijn..
Maar oh we hebben zo met jullie te doen.
Wij zijn er hier van overtuigd dat jullie wel op één van de beste plekken in NL zitten om er achter te komen wat Robbie mankeert.
De knappe koppen zullen daar echt wel alles op alles zetten om tot een echte goede diagnose te komen en hem dan zo snel mogelijk beter te maken. Het moet ook voor hen ook erg frustrerend zijn om niet te kunnen vinden wat Robbie zo ziek maakt , kan ik me zo voorstellen..
X en C en Robbelepopje, Jullie zijn continue in onze gedachten...
Ik vloek niet, ben er van overtuigd dat dát iets is wat in ieder geval niet helpt. Wij vragen in plaats daarvan liever om hulp naar daarboven, wat daar ook mag zijn..
Maar oh we hebben zo met jullie te doen.
Wij zijn er hier van overtuigd dat jullie wel op één van de beste plekken in NL zitten om er achter te komen wat Robbie mankeert.
De knappe koppen zullen daar echt wel alles op alles zetten om tot een echte goede diagnose te komen en hem dan zo snel mogelijk beter te maken. Het moet ook voor hen ook erg frustrerend zijn om niet te kunnen vinden wat Robbie zo ziek maakt , kan ik me zo voorstellen..
X en C en Robbelepopje, Jullie zijn continue in onze gedachten...
zondag 11 november 2007 om 22:05
Hoi lieve mensen.
C en ik zitten in het NH hotel, tegenover het ziekenhuis. Dit wordt ons voor een prikkie gegeven, in samenwerking met het Familiehuis UMCG. Dus we hebben een eersteklas hotelkamer voor een viederangsprijs. Voorbeeldje is dat we nu lekker internet hebben op de kamer en een superontbijt krijgen. Ik ga morgen even de verzekering bellen en vragen of deze rekening ook vergoed wordt, als dat zo is willen wij niet meer naar het RmcD-huis! Ons bed is twee meter breed! Sorry Zoy, maar dit is té luxe, daar wint een matras in de woonkamer, hoe gezellig ook, het niet van..
Robbie heeft een boel schik gehad in de ambulance, net als vorige week was hij veel wakker en heeft zijn ogen uitgekeken. Eenmaal op de High Care (HC) kreeg hij een slok melk en een schone luier en viel - ondanks de weer aanwezige herrie van de andere patientjes - snel in slaap. Met 39,8 koorts.
De arts was er eigenlijk meteen, en het is dezelfde die we al eerder 'hadden'. Dat scheelt weer een stuk geschiedenis doornemen en het is een aardige vent. Hij stelde eigenlijk meteen voor om de paracetamol te stoppen, niet om een allergie uit te sluiten maar een overgevoeligheid. Ik ben doodsbang, maar goed, we móeten het proberen! Daarmee zijn ze dus nu al begonnen, dwz hij zou om 23 uur zijn volgende zetpil krijgen, die krijgt hij nou niet. We hebben de verpleegsters uitgebreide instructies meegegeven, ze moet ons bellen als hij pijn lijkt te krijgen of hoge (erg hoge, dus boven de 40) graden koorts krijgt. Omdat ik dan zijn handjes wil vasthouden en zijn hoofdje wil strelen, ook als het midden in de nacht is. Het andere idee is hier ook, een virus, en daar zullen we pas achter komen als de viruskweken in Enschede 'uitkomen'. Dat kan dus nog 4 dagen duren.
De 'aanval' die hij vanmorgen had was niet hetzelfde als eerder. Hij kreeg een 'gemarmerde' huid met een grijze kleur, zijn doorbloeding werd dus van het een op de andere moment heel slecht. Zijn koorts was hoog op dat moment, en hij legde zijn armpjes voor op zijn borstje en lag te schokken als een alzheimerpatient. Dus niet ritmisch en met grotere schokjes. Hij had een enorme speekselontwikkeling ineens (beetje schuim) en rolde een klein beetje met zijn ogen. Als je zijn handje pakte stopte het schokken even. Daarom denken ze nog niet aan epileptie, want dat kan je niet stoppen door je hand erop te leggen. Mijn vader, de internist, dacht aan koude rillingen, maar de arts in Groningen vond de duur (robbie had dat 20 minuten) te lang voor koude koortsrillingen. Maar het zóu kunnen.
Het probleem in Enschede was dat de kinderarts de zaken niet met elkaar kon rijmen en als er diverse hersenonderzoeken moeten komen - dan moesten ze dat maar in Groningen doen. Want daar zitten de kinderneurologen.
Ik ben doodongelukkig dat Robbie nou wéér ergens anders naar toe moest, maar ben wel opgelucht dat ik nu weer (als de verpleegsters niet bellen) een beetje slaap krijg. Vanmorgen, tijdens een van de nachtelijke huilbuien van Robbie, stond ik letterlijk te zwalken op mijn benen. Heb de afgelopen drie nachten niet meer dan 4 uur geslapen en kan dit ook niet erg lang volhouden. Toch zou ik het liefste 24 uur per dag bij hem zijn, ik heb zo'n godsgruwelijk medelijden met hem!
Duim met ons mee dat de koorts niet hoger wordt dan die 40 graden als de para's gestopt worden! Ik ben erg bang dat hij zich erg beroerd gaat voelen...
Dankjulliewel voor alle berichten, en Zoy^& Framboos: we kijken even wat er morgen allemaal gaat gebeuren (MRI? EEG?) en zullen dan de plannen maken voor de rest van die twee dagen die we hier nog moeten blijven (hoopvol geintje).
Poes, bedankt voor je hulp afgelopen weekend (in tijden van stress sluit ik mezelf wat op, sorry als ik koel overkwam), en Yas, bedankt voor de jouwe, ben blij dat je onze sleutels nog hebt: de katten hebben morgen geen eten meer!
C en ik zitten in het NH hotel, tegenover het ziekenhuis. Dit wordt ons voor een prikkie gegeven, in samenwerking met het Familiehuis UMCG. Dus we hebben een eersteklas hotelkamer voor een viederangsprijs. Voorbeeldje is dat we nu lekker internet hebben op de kamer en een superontbijt krijgen. Ik ga morgen even de verzekering bellen en vragen of deze rekening ook vergoed wordt, als dat zo is willen wij niet meer naar het RmcD-huis! Ons bed is twee meter breed! Sorry Zoy, maar dit is té luxe, daar wint een matras in de woonkamer, hoe gezellig ook, het niet van..
Robbie heeft een boel schik gehad in de ambulance, net als vorige week was hij veel wakker en heeft zijn ogen uitgekeken. Eenmaal op de High Care (HC) kreeg hij een slok melk en een schone luier en viel - ondanks de weer aanwezige herrie van de andere patientjes - snel in slaap. Met 39,8 koorts.
De arts was er eigenlijk meteen, en het is dezelfde die we al eerder 'hadden'. Dat scheelt weer een stuk geschiedenis doornemen en het is een aardige vent. Hij stelde eigenlijk meteen voor om de paracetamol te stoppen, niet om een allergie uit te sluiten maar een overgevoeligheid. Ik ben doodsbang, maar goed, we móeten het proberen! Daarmee zijn ze dus nu al begonnen, dwz hij zou om 23 uur zijn volgende zetpil krijgen, die krijgt hij nou niet. We hebben de verpleegsters uitgebreide instructies meegegeven, ze moet ons bellen als hij pijn lijkt te krijgen of hoge (erg hoge, dus boven de 40) graden koorts krijgt. Omdat ik dan zijn handjes wil vasthouden en zijn hoofdje wil strelen, ook als het midden in de nacht is. Het andere idee is hier ook, een virus, en daar zullen we pas achter komen als de viruskweken in Enschede 'uitkomen'. Dat kan dus nog 4 dagen duren.
De 'aanval' die hij vanmorgen had was niet hetzelfde als eerder. Hij kreeg een 'gemarmerde' huid met een grijze kleur, zijn doorbloeding werd dus van het een op de andere moment heel slecht. Zijn koorts was hoog op dat moment, en hij legde zijn armpjes voor op zijn borstje en lag te schokken als een alzheimerpatient. Dus niet ritmisch en met grotere schokjes. Hij had een enorme speekselontwikkeling ineens (beetje schuim) en rolde een klein beetje met zijn ogen. Als je zijn handje pakte stopte het schokken even. Daarom denken ze nog niet aan epileptie, want dat kan je niet stoppen door je hand erop te leggen. Mijn vader, de internist, dacht aan koude rillingen, maar de arts in Groningen vond de duur (robbie had dat 20 minuten) te lang voor koude koortsrillingen. Maar het zóu kunnen.
Het probleem in Enschede was dat de kinderarts de zaken niet met elkaar kon rijmen en als er diverse hersenonderzoeken moeten komen - dan moesten ze dat maar in Groningen doen. Want daar zitten de kinderneurologen.
Ik ben doodongelukkig dat Robbie nou wéér ergens anders naar toe moest, maar ben wel opgelucht dat ik nu weer (als de verpleegsters niet bellen) een beetje slaap krijg. Vanmorgen, tijdens een van de nachtelijke huilbuien van Robbie, stond ik letterlijk te zwalken op mijn benen. Heb de afgelopen drie nachten niet meer dan 4 uur geslapen en kan dit ook niet erg lang volhouden. Toch zou ik het liefste 24 uur per dag bij hem zijn, ik heb zo'n godsgruwelijk medelijden met hem!
Duim met ons mee dat de koorts niet hoger wordt dan die 40 graden als de para's gestopt worden! Ik ben erg bang dat hij zich erg beroerd gaat voelen...
Dankjulliewel voor alle berichten, en Zoy^& Framboos: we kijken even wat er morgen allemaal gaat gebeuren (MRI? EEG?) en zullen dan de plannen maken voor de rest van die twee dagen die we hier nog moeten blijven (hoopvol geintje).
Poes, bedankt voor je hulp afgelopen weekend (in tijden van stress sluit ik mezelf wat op, sorry als ik koel overkwam), en Yas, bedankt voor de jouwe, ben blij dat je onze sleutels nog hebt: de katten hebben morgen geen eten meer!




zondag 11 november 2007 om 22:14
Xaloy, slaap lekker in je extra brede bed, en profiteer morgen van het luxe ontbijt. Jullie houden het al zo lang vol, mooi dat jullie een klein beetje de gelegenheid krijgen je reserves aan te vullen. Ik duim voor kleine stapjes tegelijk: eerst maar eens een nacht zonder veel koorts en pijn voor Robbie.
Een grijsgemarmerd huidje klinkt ontzettend eng. Wat moet het vreselijk geweest zijn om dat te zien - de zoveelste keer dat jullie je zoontje zien in zo'n ontzettend akelige situatie.
Slaap zacht vannacht, alledrie!
Een grijsgemarmerd huidje klinkt ontzettend eng. Wat moet het vreselijk geweest zijn om dat te zien - de zoveelste keer dat jullie je zoontje zien in zo'n ontzettend akelige situatie.
Slaap zacht vannacht, alledrie!
zondag 11 november 2007 om 22:17