Twijfel over kinderwens

Ik ben 30, mijn vriend is 37. We hebben allebei op dit moment geen actieve kinderwens, en verzuchten regelmatig als we op een plek met veel schreeuwende kinderen zijn tegen elkaar ‘zo blij dat wij ze niet hebben!’.

Maar er kriebelt wat. Ik weet niet eens wat precies, maar om me heen zijn er veel zwangeren en babies, en het laat me niet koud. Ik heb het gevoel dat ik misschien ook wel een baby zou willen, zwanger zou willen zijn.. maar anderzijds heb ik dat gevoel totaal niet bij een basisschoolkind hebben. Sowieso, als ik meer nadenk dan voel, wil ik helemaal geen kind: ik woon in de bergen en ben elk weekend daar te vinden, ruige kampeertrips, skiën, intensieve wandelingen, dat soort dingen. Dingen die je niet met kinderen doet.

En zo word ik heen en weer geslingerd. Ik weet dat ik nog tijd zat heb en dat ik nu niet hoef te kiezen. Het gaat me ook niet eens echt zo om het concrete, over nu actie ondernemen, maar meer over het piekeren. Dat ik over zoiets onwijs belangrijks en levensbepalends als kinderen krijgen niet weet wat ik wil.

Zijn er hier nog andere twijfelaars? Of misschien mensen die eerder twijfelden maar nu de knoop door hebben gehakt, naar welke kant dan ook?

Zoals ik het nu van jullie hoor is er niet één rechtlijnige weg naar het (al dan niet) moederschap. En hoeft het ook geen uitgestippeld meerjarenplan te zijn.
Dat geeft me al wat meer lucht, dat wat ik ook kies, ik daar op meerdere manieren kan komen.

Vriend en ik zijn flexibel en weten meestal overal wel wat van te maken, dus ik ben niet echt bang dat ik veel spijt zou krijgen van de ene of andere keuze. Maar dat maakt het juist ook moeilijk om een keuze te maken