Wie wil er kletsen over "ik wil een baby, maar vriend (nog) niet"??? DEEL 2

26-10-2006 20:45 778 berichten
We hebben een heel topic volgeschreven! Ik heb maar even een nieuwe geopend want ik had een stukje getypt maar dat kon er niet meer bij. Ik hoop dat iedereen het terug kan vinden!



Dana!!!! :(  *;

Wat erg dat je niet meer slapen kan.... Ik hoop dat je vanacht toch lekker uit kan rusten. Ik weet wat voor teleurstelling het is. Echt niet leuk, je bent dan extra teleurgesteld, als je al wat hoop/verwachting hebt he. Ik hoop dat het misschien helpt dat je vriend ziet hoe verdrietig en teleurgesteld je bent.... Misschien even lekker douchen straks en alles van je af proberen te spoelen voor je naar bed gaat, ook je zorgen. Dan kan je misschien met een leeg hoofd naar bed. Ik hoop zo dat het allemaal goed komt voor je!!!!!
Alle reacties Link kopieren
Dana, gefeliciteerd meid!!!!! Wat geweldig voor je!!
Alle reacties Link kopieren
Kaetje, hoe gaat het met je. Lukt het nog met Sonja Bakkeren. Knap hoor dat je al zoveel bent afgevallen. Voel je je goed erbij.



Liefs doppie
Alle reacties Link kopieren
Even kort, want druk:



Dana, gefeliciteerd meid. Echt heel leuk voor je en ik ben ervan overtuigd dat zodra je vriend meer aan het idee gewend is hij het nog leuker zal vinden en dat zal laten merken ook!!! Hoe voel je je?



Heureka, hoe is het gesprek gisteren gegaan? Zie je het nog steeds somber in? Over termijnen gesproken?



Kaetje, hoe is het met jou? Ik hoop dat de rode duivels vandaag wegblijven!!!



Rest, hoe gaat het met jullie???



Liefs Room.
Alle reacties Link kopieren






DANA GEFELICITEERD!



Geniet ervan!



Groet, Northern






Alle reacties Link kopieren
Heeeeee Jaaaa Dana je bent echt Zwanger! Heel veel gefeliciteerd! Echt te gek.... Aan het begin van (tweede deel van) dit topic zag je het somber in en nu groeit er een kindje in je buik en verzint je man een naam voor jullie ongeboren kindje.... Echt mooi! Geef je vent maar even lekker de tijd om eraan te wennen he.... En ga lekker genieten van de verlate wittebroodweken.... Die hebben jullie een beetje wegggedicussieerd meen ik me te herinneren....  Samen voorzichtig plannetjes maken... dromen.... herontdekken... Geniet ervan!! En houd ons hier op de hoogte!!



Je verhaal geeft me door mijn tranen moed....



Liefs!

Heureka!
Alle reacties Link kopieren
Hallo meiden, dames en fijne mensen!Ja gisteren weer naar de peut…. Keek er naar uit… was de hoogste tijd de afgelopen tijd heeft het nogal tussen ons in gestaan… ik vind het steeds moeilijker vertrouwen te houden… Heb het er soms zo mee gehad…. Ben soms in mij hoofd al bezig met nadenken over een ander huis zoeken en het verscheurt me… Kreeg vanmorgen mail van een heel goede vriendin van me, ze gaat van het voorjaar trouwen in het buitenland, ik schreef enthousiast terug dat ik natuurlijk van de partij ben, en realiseerde me met een schok dat ik niet zeker weet dat ik dan nog met mijn lief samen ben… kil besef… tranen op mijn werk snel weggeslikt….Gisteren bij de peut ook een heftige emotionele sessie…. Een beetje terug gekeken op de afgelopen weken. Ik heb wel aangegeven dat ik het moeilijk vind om te gaan met het gevoel heb dat ik alleen maar kan afwachten, dat ik ook wel eens boos op hem ben… het even gehad over een termijn, ik heb genoemd dat het echt niet langer dan drie maanden moet duren…. Ik bedoelde daar eigenlijk vanaf het begin in December meer, maar dta is nu dus weer wat ruimer geworden… Maar het ging meer algemeen over een termijn … Peut noemde voor- en nadelen aan een termijn… druk kan goed zijn, maar kan verlammen, tja … Hij zei dat je ook criteria kunt stellen of kunt zeggen we praten door tot we een beslissing hebben genomen of tot er niets nieuws meer naar boven komt…. Daar zit best wat in, maar dat komt mij echt te oneindig over dat trek ik niet…. Zo voel ik dat nu… Ik ben ook echt bang dat mijn lief deze keuze niet kan maken…. De peut ging hierop door, hij vroeg ons ons de twee situaties na een besluit voor te stellen.. Eerst de situatie dat we hebben besloten geen kinderen te nemen… We kregen even de tijd om daar over na te denken… Ik voel dan echt een koude hand die steeds strakker mijn hart afknijpt, voel tranen opwellen…. Vind het moeilijk verder dan dat te komen…Toen vroeg hij mij lief te vertellen wat hij daarbij dacht en voelde… In een paar steekwoorden: opluchting, ongeloof of Heureka die beslissing echt zou kunnen accepteren, of zij niet op terug zal komen, twijfel of ik er zelf niet op terug zal komen.. bevrijding, weer door kunnen met ons leven… Toen mocht ik.. ik kon moeilijk uit mijn woorden komen, huilen…. Steekwoorden: Groot verdriet, andere wegen moeten zoeken, niet kunnen leven zoals ik voel dat goed is, geen moeder worden, ongeloof of ik die beslissing echt kan en moet nemen, maar heb echt geprobeerd voor te stellen dat ik dat op de een of ander manier wel echt zou hebben geaccepteerd, maar dat voelt zo gruwelijk hypothetisch… dat kan ik niet voelen… alleen maar huilen… Toen gingen we door met de andere situatie… Voelde me echt in een emotioneel experiment, moesten we ons gaan voorstellen dat we samen hadden besloten ervoor te gaan een kindje te krijgen… weer even bedenk tijd.. Lief: Ook opluchting, wereld op zijn kop, kan ik nog wel doen wat ik wil, noodzaak om andere wegen te zoeken…. En wat als dat niet lukt? Wat als we na drie jaar wakker worden en ons afvragen wie de ander eigenlijk is, uit elkaar groeien… Vraag me af of ik de mooie dingen van kinderen krijgen zou kunnen genieten, maar ook weten dat ik bij Heureka kan blijven…Ik: Vreugde, opluchting, ongeloof dat het echt heeft kunnen gebeuren, spannend, lucht, Misschien ook twijfel of hij dat alleen maar doet omdat hij mij wil.. Ruimte om mezelf en elkaar te herontdekken, op een positieve manier nadenken over al die dingen waar ik nu over loop te piekeren, samen bedenken hoe we dat gaan doen… samen dromen…. De peut analyseerde vooral wat mijn lief zei, dat hij veel zorgen hoorden en ook wel mogelijke oplossingen en dan weer zorgen als die oplossingen niet zouden lukken… maar ook afvragen of niet het toch leuk kan zijn… Maar noemde ook dat hij in mijn liefs woorden een sterk soort onderliggend gevoel van als hij vader wordt hij dat met heel veel toewijding zou willen doen. Dat viel de peut op, mijn lief vindt dat niet meer dan normaal.. Je zou ze de kost moeten geven die daar anders overdenken… of helemaal niet over na denken…Nog even gehad over de angst om uit elkaar te groeien… Peut erkende dat dat veel voorkomt en met zo’n nieuwe stap die alles anders maakt zeker een risico is…. Dat ziet hij veel in zijn praktijk, maar vroeg daarna aan mijn lief hoe wij dat zouden kunnen voorkomen… Mijn lief wist dat niet … Toen vroeg peut mij… ik vertelde dat ik daar van te voren al samen over zou willen praten, hoe we dat gaan voorkomen, hoe we het allemaal willen gaan doen.. dat we er nu misschien wel veel over praten, maar op een andere manier, meer als argumenten voor of tegen, nog eens goed en open naar kijken.. Dat we daar dan ook echt de tijd voor moeten nemen… Ook over welke dingen we zeker niet willen kwijtraken en zorgen dat we af en toe ook samen weg kunnen en in ieder geval van tijd tot tijd met elkaar praten… Hoe we het vinden gaan….. een soort ijkpunten inbouwen, dat doen we nu ook wel, misschien minder vaak dan goed zou zijn, maar is echt belangrijk om zo af en toe even los van alles als mensen met elkaar praten…De peut stelde voor dat we de komende weken eens verder praten over de situatie dat we hebben besloten samen kinderen te gaan krijgen… hoe we dat dan allemaal zouden willen gaan doen… met werken, met opvoeding, met zorg s’nachts, met vrije tijd… om daar gewoon een aantal keren over door te praten… ons dat samen voor te stellen…. Werd wel blij van de gedachten, dar echt samen mee bezig te kunnen zijn… eng ook wel om dat toe te staan… Heb een tijdje geleden wel een plan gemaakt, Doppie had me een beetje verteld hoe zij daarmee aan de slag was gegaan… maar ik denk wel dat het goed is het samen te doen… Voelde me daar gisteren echt een beetje opgelucht door.... nu ook wel een beetje bezorgd... Hoop erg dat het lukt de komende weken daar samen mee bezig te zijn…. En dat ik het nog trek.... nog geduld kan hebben.... want ik denk ook steeds vaker dat ik de enige beslissing moet nemen die ik nu kan nemen... en dat is mijn eigen weg kiezen...... Ik hoop dat het niet nodig is, ik vrees zo van wel.... Maar ik wil echt het geduld hebben, om mijn lief aan het idee te laten wennen.... maar moet in de eerste plaats aan mijzelf denken.... oooh dit is zo'n gruwelijke klote situatie...... AUW!Liefs!Heureka
Alle reacties Link kopieren
thank voor jullie meelevende reacties, ik heb het nog verder aan niemand verteld, dus vond ik wel leuk, vandaar dat ik zo vroeg even kijk. Voel me fantastisch, alleen al de hele week erg vroeg wakker, maar daar moet ik toch aan wennen niet?

 vanavond caranaval, met een vriendin die al kinderen heeft, dus die zal het als ik zelf met de auto ben wel door hebben, hoop ik alleen dat ze er niet over begint.



herueka, ik leef heel erg met je mee, je hebt dezelfde discussie als wij (nog steeds een beetje) hebben/hadden. manlief zegt ook steeds: "als ik niet over de gevolgen nadenk voor ons en ons leven vind ik het heel erg leuk", en hij zei van de week, ik heb besloten niet meer terug te komen op de keuze die ik gemaakt heb, omdat deze op dit moment onomkeerbaar is, dus ik ga er nu maar gewoon van genieten. mischien heb je er wat aan in de gesprekken met jouw lief, Kaetje succes vandaag mischien is het een goede maand.



liefs dana
Alle reacties Link kopieren
Tussen de vreugde om Dana's zwangerschap en mijn ellende was daar ook nog het hoopvolle bericht van Pip.... Dus jullie hebben na goed en moeilijke gesprekken besloten na de zomer het spiraaltje weg te halen.... en te gaan proberen.. Goed nieuws joh! Hoe kijk je er nu tegen aan? is het jouw beslissing waar hij mee instemt of heb je het idee dat hij het echt ziet zitten... Denk je dat hij echt om is? Hebben jullie het er nog wel eens over? Hij heeft natuurlijk nog even de tijd om aan het idee te wennen...



Geniet van je liefde en houd ons op de hoogte!

Liefs!

Heureka
Alle reacties Link kopieren
hallo allemaal,



mag ik af en toe ook mee kletsen, heb al aardig wat gelezen van jullie maar nog niet alles...het is zoveel! er word hier aardig wat gepost!!!

jullie verhalen zijn zo herkenbaar...... ik wil ook ik wil ook ik wil ook!!!



ik ben zelf 30 vriendlief is iets jonger en het liefste zou ik vandaag nog de pil het raam uit gooien, maar net als bij jullie wil hij nog niet.

hij wil gelukkig wel kinderen dat is zeker, heb hem zelfs wel eens horen roepen dat  ie dat voor z'n dertigste wil (hij is nu 27) maar het komt er nog niet zo van.

ik voel me alleen al zo oud worden, ik riep eerder ook dat ik voor m'n dertigste kinderen wou, maar ja prive ging dat niet helemaal lukken, en dit jaar word ik alweer 31

vriend had het tijdje gelden over iets van 2 jaar, ik gelijk blij had zoiets van nou nog een half jaartje pil slikken en dan stoppen, gemiddeld 3/4 jaar voordat je zwanger raakt en 3/4 jaar zwanger, hebben we over 2 jaar een beeb (als alles uiteraard wil lukken), ik helemaal blij!

heeft ie het vorige week over niet eerder dan 3 tot 4 jaar,  aaarrrgghhh!!!!:(

dan ben ik bijna 35!!! hoe krijg ik hem nou aan het verstand dat ik dat echt veel te laat vind???  ik was zo ontzettend teleurgesteld en word er ook erg onzeker van.....

zoals ik wel vaker lees vind ik het ook echt ontzettend lastig om er over te beginnen, zo wie zo voor mezelf en ik wil  hem ook niet te veel pushen!

ik word er echt helemaal gek van, zit de hele dag op forums te kijken en maar te bedenken hoe ik dit moet brengen.....



liefs taz
Alle reacties Link kopieren
Welkom Taz , nou gelukkig dat je in elk geval weet dat hij wel (ooit) kinderen wil! Dat is al fijn. Maar kan me goed voorstellen dat je liever nu dan over 4 jaar kinderen wilt. Ik zou toch maar even flink ademhalen en dan het onderwerp aankaarten, en dan proberen hem duidelijk te maken dat het een serieus onderwerp voor je is, waar je het vaker met hem over wilt hebben omdat het heel belangrijk voor je is. En dat je hem niet onder druk wilt zetten maar dat er allerlei redenen zijn waarom jij liever eerder kinderen wilt dan hij heeft aangegeven, en dat jullie blijkbaar niet helemaal op één lijn zitten wat dat betreft, dus dat het belangrijk voor jullie allebei is om daar samen over te praten en daar uit te komen. Het helpt denk ik ook wel als je aangeeft dat je er op dit moment in je eentje mee worstelt, en dat je graag wilt dat het een kwestie wordt voor jullie gezamenlijk ipv jij alleen... Succes! (En je niet af laten schrikken als het de eerste keer als je het aansnijdt niet de gewenste reactie oplevert hoor :R)



Dana, gefeliciteerd, wat superleuk voor je!!! En spannend. Ik denk inderdaad dat je man wel zal bijdraaien hoor, dat wordt straks een trotse pappa! En Pip, jij ook goed nieuws! Hartstikke fijn voor jullie.



Ludhiana, heel veel sterkte. Ik denk niet dat je moet verwachten dat dit iets is waarbij je ineens de knop om zet. Dit zal ook een beslissing zijn waar je naar toe moet groeien. Kun je bij je vriend terecht hiermee? Toont hij begrip voor jouw positie en hoe je hiermee worstelt? Praten jullie wel eens over 'en als we nu samen verder gaan zonder kinderen, hoe gaan we dat dan doen?' Moeten er dingen veranderen? Kan hij omgaan met jouw verdriet? Heeft het zin om samen in relatietherapie te gaan om hiermee om te gaan?



Hier bij mij op het moment even in rustiger vaarwater, (de zgn struisvogeltactiek zeg maar) manlief heeft aangegeven dat hij vond dat er teveel druk op de discussie stond en dat klopt ook wel. Ik merkte dat ik me heel gespannen over de situatie voelde en dat ik , om die spanning weg te nemen, snel een beslissing wilde maar dat werkt natuurlijk niet zo. Ik vond het ook vervelend dat ik me zo voelde. Ik ben er nu achter dat het kwam omdat ik het gevoel had dat de beslissing niet bij mij lag. Ik voelde me rot omdat ik dacht: er gaan me dingen overkomen, en wil ik dat wel? Toen realiseerde ik me: maar ik kan ook zelf een beslissing nemen, ik ben er zelf bij. En daardoor kreeg ik wel wat meer rust. En ik weet dus ook nog niet wat mijn beslissing is, ook ik heb daar tijd voor nodig, net als hij. Maar ik voel me dus wel veel minder gespannen sindsdien. En vanavond ga ik me eens lekker onderdompelen in het carnavalsgedruis!!!   

liefs, rixt
Hallo iedereen!

Heb niet zo veel tijd en heb niet alles gelezen. Wel gezien dat er een nieuwe bij is, welkomt Taz... (heb je verhaal nog niet gelezen maar dat doe ik later wel hoor!)

En van Heureka ook even gelezen. Moeilijk allemaal weer hoor! Ik hoop dat het je vriend toch de goede kant op zal duwen als hij moet nadenken over een leven met kinderen. Misschien dat het met de impact ervan wel meevalt als je aan de toekomst denkt.

En dan nog even een ego-bericht. Ik ben nog niet ongesteld, zelfs geen spoortje te bekennen. Heb vanmorgen een test gedaan, negatief. Ik baalde echt super erg, vooral van de verspilde test. Maar ik kon me gewoon niet inhouden en moest wel testen. Ik maak me nu wel een beetje zorgen dat mn gewichtverlies misschien voor het uitblijven van mn menstruatie zorgt....
Alle reacties Link kopieren
lieve allemaal,

alvast bedankt voor jullie reacties, echt zo super fijn als je weet dat je niet de enige bent!

was net weer een stukje terug aan het lezen om wat meer over jullie te weten te komen, en als ik sommige verhalen lees denk ik echt joh zeur toch niet zo het kan nog veel erger (als je vriend bv, echt aan geeft het niet te willen).

ik moet zoals rixt zegt gewoon diep ademhalen en er maar weer een keer over beginnen, alleen zo moeilijk!

in m'n vorige relatie werden dat soort pogingen gelijk met de grond gelijk gemaakt door mijn ego eens goed de grond in te stampen, nieuwe lief doet dit absoluut niet en is in veel dingen echt het tegenover gestelde, verwacht soms alleen nog steeds zo'n verkeerde reactie als wat ik gewend was, en dan hou je al snel je mond!

ik moet dus echt heel heel diep ademhalen voor ik over zoiets begin..:(

maar goed, heb dit forum net ontdekt en ga het alweer voor een weekje verlaten, ga n.l.morgen ochtend op ski vakantie voor een weekje, misschien een goed moment om er voorzichtig over te beginnen.....:)



wel weer een ego berichtje geworden, maar ben ff zo blij dat ik alles kwijt ben, zal als ik terug ben alle info van jullie proberen te onthouden!!!



allemaal veel sterkte en tot gauw!!
Alle reacties Link kopieren


lieve allemaal,

alvast bedankt voor jullie reacties, echt zo super fijn als je weet dat je niet de enige bent!

was net weer een stukje terug aan het lezen om wat meer over jullie te weten te komen, en als ik sommige verhalen lees denk ik echt joh zeur toch niet zo het kan nog veel erger (als je vriend bv, echt aan geeft het niet te willen). Dan denk ik dat je op de verkeerde topic zit. Bovenaan deze topic staat: Wie wil er kletsen over "ik wil een baby maar vriend (nog) niet? Je zult respect moeten opbrengen voor diege waarvan de vriend wel wil maar nu nog niet en dat is GEEN gezeur!!! Ik denk dat de topic: Ooit?: Kinderwens maar vriend niet dan beter bij je past! Niet dat ik je wil afkraken ofzo maar vind toch dat je dit wel even mag weten.

ik moet zoals rixt zegt gewoon diep ademhalen en er maar weer een keer over beginnen, alleen zo moeilijk!

in m'n vorige relatie werden dat soort pogingen gelijk met de grond gelijk gemaakt door mijn ego eens goed de grond in te stampen, nieuwe lief doet dit absoluut niet en is in veel dingen echt het tegenover gestelde, verwacht soms alleen nog steeds zo'n verkeerde reactie als wat ik gewend was, en dan hou je al snel je mond!

ik moet dus echt heel heel diep ademhalen voor ik over zoiets begin..:(

maar goed, heb dit forum net ontdekt en ga het alweer voor een weekje verlaten, ga n.l.morgen ochtend op ski vakantie voor een weekje, misschien een goed moment om er voorzichtig over te beginnen.....:)



wel weer een ego berichtje geworden, maar ben ff zo blij dat ik alles kwijt ben, zal als ik terug ben alle info van jullie proberen te onthouden!!!



allemaal veel sterkte en tot gauw!!







Hallo allemaal,











Sommigen van jullie zullen dit een beetje bot vinden maar ik wilde dit even kwijt. Het is ook vreselijk als je vriend helemaal geen kinderwens heeft maar daarbij hoor je de rest niet af te doe als gezeur!











Dit wilde ik even kwijt en hopelijk gaat het vervolg van deze topic dan ook verder met respect voor elkaar!













Heureka:  Ik lees jou verhalen altijd en krijg er soms tranen van in m`n ogen. Ik hoop voor jullie dat de komende weken een stukje duidelijkheid biedt. En dat je vriend zich kan voorstellen hoe het is met een kleine. Nog even doorzetten meid, niet te snel opgeven want wie weet wat eruit komt...........











Groetjes Northern

Alle reacties Link kopieren
Oei volgens mij is hier een misverstanbd aan het ontstaan .....



Hoi Northern, allereerst bedankt voor je medeleven....



Ik weet bijna zeker dat Taz76 het tegen zichzelf heeft als ze zegt "Joh zeur toch niet...." Ze zegt:



En als ik sommige verhalen lees denk ik echt joh zeur toch niet zo het

kan nog veel erger (als je vriend bv, echt aan geeft het niet te

willen).



Ik hoop dat ik hiermee een heftige weekend discussie kan voorkomen...

En dat we van het weekend hier druk en gezellig mag zijn ... !!



Dus wat mij betreft welkom Taz bij de club.... Je bent inderdaad een minder heftige situatie dan anderen, waaronder mijzelf, maar daar gaat het niet om.... ik kan begrijpen dat het jou ook hoog zit... ik hoop dat het je helpt het hier van je af te schrijven... En dta je steun vind om de juiste wge te bewandelen...

Liefs!

Heureka
Alle reacties Link kopieren
hoi lieffies,



kan niet weerstan om hier ook nog weer te schrijven, ben een tijdje weggeweest, maar gaat nu weer goed.



kaetje: ik heb pas na vier dagen een test gedaan en daar kwam een heeeeeeeel dun streepje uit, dus hou hoop, na een dag. een vriendin van mij had na twee weken nog een negatieve test, een nu een zoon.



welkom taz, heb je verhaal nog niet gelezen, maar komt nog.



ik heb trouwens nog iets wat jullie thuis mischien kunt gebruiken. ik ben woensdag bij de huisarts geweest, ik had van alle gehoord over dat die heel flauw reageren, van wat kom je doen, ik kan niks voor je doen. Maar hij was heel leuk, en was heel benieuwd naar hoe het ging, of het gewenst is, heeft mijn bloeddruk gecontroleerd, formulieren meegegeven enz. maar het mooiste komt nog: hij vroeg naar mijn leeftijd (28), en hij zei: "dat is een mooie leeftijd, een van de negatiefste ontwikkelingen van de moderne tijd vind ik vrouwen die bewust tot hun 35 wachten met kinderen, het word er niet makkelijker op." als ik het opschrijf klinkt het wat afkrakerig, maar zo kwam het niet over, juist van een goede beslissing (we zijn ook wel eens bij deze huisarts geweest met onze relatieproblemen oa hierdoor).



nou fijn weekend nog, gaat er van jullie iemand naar de carnaval, of zijn jullie allemaal anti, ik ga het nog missen denk ik , maar heel afgezaagd, zonder bier is het minder.



ga nu met lief voor de tv hangen



doei
Alle reacties Link kopieren
Kaetje, wat spannend. Hou moed!!!

Ik denk niet dat je gewichtsverlies er iets mee te maken heeft hoor!

Liefs Room
Alle reacties Link kopieren
Hoi Dana,

Natuurlijk heeft je dokter helemaal gelijk en ik snap ook dat je helemaal in je nopjes bent met je zwangerschap, en ik gun je dat ook heel erg, ben echt blij voor je... maar ik hoop dat je ook begrijp dat ik niet erg blij wordt van de opmerking van je dokter ...



... een van de negatiefste ontwikkelingen van de

moderne tijd vind ik vrouwen die bewust tot hun 35 wachten met

kinderen, het word er niet makkelijker op."



Zoals ik zei, je dokter heeft helemaal gelijk hoor... maar ik vind het een beetje vreemd dat je dit hier als een blijde mededeling komt doen... Wat moet ik daar thuis mee? Of denk je dat mannen die geen kinderen willen denken "oh maar als het moeilijker wordt dan wil ik toch wel..."  Neem het je niet kwalijk hoor maar hoop dat je mijn positie ook begrijpt...



Ach ik moet maar even lekker in het bos gaan wandelen denk ik!



Heureka!
Alle reacties Link kopieren
hallo lieve dames,



hier ben ik ook weer eens. Ik post niet vaak, maar lees wel iedere dag mee.

T is en blijft een rare situatie. Soms krijg ik valse hoop van manlief. onbedoeld van hem dat wel maar ja, als je eerst ( begin deze week) zegt, goh we moeten maar even kijken wat we met de kleding kast gaan doen ( staat nu in de toekomstige babykamer) en ( aangezien ik net een nieuwe baan heb) ja als je dalijk met een dikke buik loopt, verlengen ze contract nog wel?? Twee dagen later zegt hij oh maar voorlooooopig hoeven we ons daar niet druk om te maken..... baf weer een knal!!

T wordt steeds lastiger, op het werk hebben alle collega`s kleine kindjes en praten daar de hele dag over, beste vriendin is ongepland zwanger van de derde en wilde eigenlijk niet meer en ik?? ik ben vorige jaar mijn vruchtje verloren, en moet nu wachten tot manlief wel wil.... ahhh ik word gek.

t lijke soms wel of ik gek word. Ik droom hele nachten van baby`s, word smorgens wakker met pijn in mijn buik en krampen in mijn baarmoeder. ben heel de dag duizelig en misselijk... denk soms dat ik schijnzwanger ben, voel me namelijk zo raar....

hoop maar dat hij snel meegaat want wordt langzaamaan gek!!
Sometimes I question my sanity, but the unicorn and gummy bears tell me I’m fine!
Biol, met de twijfelachtige hints is het bij heeeeeeel wat meiden op dit topic wel begonnen hoor, dat de man dan langzaamaan om ging. Bij mij ook! Dan zag ik mn vriend met verliefde starende ogen als ik een kleintje op schoot had :D.

Maar wel frustrerend inderdaad, je kan er goed van in de war raken.
Alle reacties Link kopieren
Hoi,



Ik lees hier ook nog steeds mee een ben het helemaal eens met Heureka, zo´n opmerking van die huisarts is helemaal niet leuk om te horen!

Diegenen hier op het topic wachten helemaal niet bewust tot ze 35 zijn met kinderen krijgen, dat is nu juist het probleem. We willen heel graag eerder kinderen maar vriend/partner/man wil nog niet of die zijn we nog niet tegengekomen. Ik zou zo´n dokter echt zijn nek omdraaien! Rare opmerking.
Volgens mij bedoelde Dana het helemaal niet zo hoor! Ze heeft hier zelf immers ook een tijd meegeschreven en weet dus wel hoe het voelt als hij (nog) niet wil. Volgens mij bedoelt ze het meer als iets wat je als argument kan gebruiken als je nog jong bent en in wezen nog tijd genoeg hebt maar zelf wel al graag wil terwijl je partner er nog niet aan toe is. Het topic is toch ook bedoelt voor vrouwen waarvan de partner NOG niet wil maar in de toekomst wel en dat ook al aangegeven heeft? Ik weet dat niet iedereen hier 28 is en dat voor sommigen de biologische klok al een hele tijd aan het tikken is en dat de tijd dan dringt maar ik geloof niet dat Dana dat op die manier bedoelde. Niet voor iedereen die hier mee schreef is het zo'n ontzettend heftige strijd geweest (en gelukkig maar!!) en waren wat tips om hem over te halen wel welkom en ook zeker bruikbaar. Ik geloof nooit dat het kwaad bedoelt was!
Alle reacties Link kopieren
Hallo Allemaal, nog even een nachtelijke groet.... Ik denk ook helemaal niet dat Dana het onaardig bedoelde, echt niet en ik snap wel dat het voor sommige mannen die 'ooit wel' willen wel als argument kan gelden.... het kwam mij meer een beetje koud op mijn dakkie op de zondagmorgen ....  Maar goed ik kan ook niet zoveel hebben de laatste tijd op dit vlak... ligt allemaal erg (over) gevoelig .... Zand erover... blijf vooral hier allemaal schrijven...



Net trouwens wel behoorlijk rustig met lief zitten praten over de situatie als we kinderen zouden hebben, heel concreet hoe we het zouden doen met eten en slapen... Dat was wel een fijn einde van een zwaar en droef weekend! Zaterdag avond heel hard gehuild samen .... We hebben allebei soms het gevoel dat onze relatie 'on hold' staat tot de kogel door de kerk is... en dat is niet leefbaar...  wel goed over gepraat en goed alleen door de bossen gestapt.... ik pas soms huppel therapie toe op mezelf.... mijn zware gevoel weghuppelen!  Dat helpt echt...



Nou ja een paar flarden en een groet! Ik moet al lang onder de wol liggen... Dat ga ik nu snel doen...



Kaetje is alles nog rustig bij jou...... Ik hoop het zo!



Liefs!

Heureka!
Zo Heureka, jij bent nog laat op! Om 1 uur vanacht lag ik al lang te pitten!

Ik kan geloof ik ook wel wat huppeltherapie gebruiken...lichtroze afscheiding vanmorgen. Nog geen bloed dus ik wil niet te voorbarig zijn maar heb ook een "zwaar gevoel" in mn buik. T zal er toch wel aankomen dan.

Samen huppelen dan maar vanmiddag?

Goed dat jullie er over blijven praten hoor! En dat jullie ook samen het verdriet delen. Maar wel heel moeilijk inderdaad. Heb jij ook het gevoel dat het alleen nog maar om het wel/niet krijgen van kinderen draait en steeds minder om "jullie"? Ik zit natuurlijk wel in een andere situatie maar bij ons heb ik dat gevoel wel eens...En dan vooral van mijn kant, minder van mijn vriend. In je hoofd ben je er de hele tijd mee bezig he....

Wanneer gaan jullie weer naar de peut?
Alle reacties Link kopieren
Heej hallo,



Sorry hoor, ook voor mij kwam zo'n reactie erg hard aan. Ik weet ook wel dat het niet zo bedoeld was, maar het voelt zo rot als iemand dat zegt, want je wilt niets liever.

Enne, ook al post ik hier erg weinig de laatste tijd, ik leef erg met iedereen mee, vooral met jou Kaetje, ik hoop dat het echt snel raak is hoor. Want nu ben je er eindelijk over uit en dan moet je nog lang wachten, das ook niet eerlijk.

Sterkte allemaal.....
Lief van je supergrover! Ben ook heel benieuwd hoe het met jou gaat! T lijkt er op alsof er geen schot in de zaak zit of wel? Anders hadden we het vast wel gehoord hier... Hopelijk gaat verder wel alles goed met je!

groetjes!

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven