Kinderen
alle pijlers
Wie wil er kletsen over "ik wil een baby, maar vriend (nog) niet"??? DEEL 2
donderdag 26 oktober 2006 om 20:45
We hebben een heel topic volgeschreven! Ik heb maar even een nieuwe geopend want ik had een stukje getypt maar dat kon er niet meer bij. Ik hoop dat iedereen het terug kan vinden!
Dana!!!! :( *;
Wat erg dat je niet meer slapen kan.... Ik hoop dat je vanacht toch lekker uit kan rusten. Ik weet wat voor teleurstelling het is. Echt niet leuk, je bent dan extra teleurgesteld, als je al wat hoop/verwachting hebt he. Ik hoop dat het misschien helpt dat je vriend ziet hoe verdrietig en teleurgesteld je bent.... Misschien even lekker douchen straks en alles van je af proberen te spoelen voor je naar bed gaat, ook je zorgen. Dan kan je misschien met een leeg hoofd naar bed. Ik hoop zo dat het allemaal goed komt voor je!!!!!
Dana!!!! :( *;
Wat erg dat je niet meer slapen kan.... Ik hoop dat je vanacht toch lekker uit kan rusten. Ik weet wat voor teleurstelling het is. Echt niet leuk, je bent dan extra teleurgesteld, als je al wat hoop/verwachting hebt he. Ik hoop dat het misschien helpt dat je vriend ziet hoe verdrietig en teleurgesteld je bent.... Misschien even lekker douchen straks en alles van je af proberen te spoelen voor je naar bed gaat, ook je zorgen. Dan kan je misschien met een leeg hoofd naar bed. Ik hoop zo dat het allemaal goed komt voor je!!!!!
zondag 20 mei 2007 om 00:24
Room, gefeliciteerd!!! En een prachtige naam! Alleen de site doet het niet, maar dat geeft niet, dat komt later dan wel. Geweldig voor jullie dat jullie papa en mama zijn!
Witchke, mooi dat het beter gaat. Ik hoop ook voor je dat je ouders geen bezoekrecht kunnen eisen. Vreemd dat ze dat kunnen doen tegenover hun eigen volwassen kinderen. Als je toch (om wat voor reden dan ook) met je ouders wilt breken dan moet dat toch mogelijk zijn? Ik hoop dat alles voordelig voor jullie uit pakt. En de weekenden thuis worden vast snel langer en dan duurt het niet lang meer voordat je voorgoed naar huis mag. Pas nog maar goed op jezelf en ook op Xander.
Mijn NOD is morgen of overmorgen, t ziet er niet zo heel gunstig uit, het slijm is al niet wit meer maar en klein beetje getint... nog maar even afwachten en niet te snel conclusies trekken.
groetjes kaetje
Witchke, mooi dat het beter gaat. Ik hoop ook voor je dat je ouders geen bezoekrecht kunnen eisen. Vreemd dat ze dat kunnen doen tegenover hun eigen volwassen kinderen. Als je toch (om wat voor reden dan ook) met je ouders wilt breken dan moet dat toch mogelijk zijn? Ik hoop dat alles voordelig voor jullie uit pakt. En de weekenden thuis worden vast snel langer en dan duurt het niet lang meer voordat je voorgoed naar huis mag. Pas nog maar goed op jezelf en ook op Xander.
Mijn NOD is morgen of overmorgen, t ziet er niet zo heel gunstig uit, het slijm is al niet wit meer maar en klein beetje getint... nog maar even afwachten en niet te snel conclusies trekken.
groetjes kaetje
woensdag 23 mei 2007 om 18:36
Sorry meiden, was niet helemaal helder. De site moet zijn: www.meiwondertje.beebiesite.nl
Kaetje, balen zeg dat je ongi bent geworden.
Liefs Room
Kaetje, balen zeg dat je ongi bent geworden.
Liefs Room
zondag 27 mei 2007 om 22:15
Gefeliciteerd met je dochter Room. Wat geweldig voor jullie. Jij bent dus degene die het topic is begonnen? Is je man/vriend ook enorm blij, of vind ie het ook nog wel eng?
Zelf heb ik toch besloten om naar een psych te gaan. Heb volgende week een eerste afspraak. Weet niet goed wat ik ervan moet verwachten, maar hoop dat het me verder brengt. Verder ben ik ook wel weer bang dat ik misschien duidelijk krijg wat ik echt wel en het allemaal zo definitief wordt dan. Dat dat het einde van mijn relatie betekent. Of juist dat ik ondanks alles bij hem wil blijven enme moet realiseren dat ik nooit kinderen zal hebben.
Zelf heb ik toch besloten om naar een psych te gaan. Heb volgende week een eerste afspraak. Weet niet goed wat ik ervan moet verwachten, maar hoop dat het me verder brengt. Verder ben ik ook wel weer bang dat ik misschien duidelijk krijg wat ik echt wel en het allemaal zo definitief wordt dan. Dat dat het einde van mijn relatie betekent. Of juist dat ik ondanks alles bij hem wil blijven enme moet realiseren dat ik nooit kinderen zal hebben.
dinsdag 29 mei 2007 om 18:38
Mienie, kan me voorstellen dat je het eng vindt. Wel een goede stap die je gaat nemen denk ik. De psych kan je vast ook tips geven hoe je hiermee om kunt gaan, je zit op een gegeven moment zelf in zo'n vast denkpatroon vind ik altijd.
Heb gemerkt dat het bij mij ook niet zo erg opschiet... af en toe hebben we het er over, en ik merk wel dat er wat beweging in zit (hij is niet meer zo anti als eerst en doet wel z'n best om ook meer aandacht te geven aan kindjes van vrienden) maar ook weer niet zo heel erg veel beweging... wat nu? Zelf denk ik wel dat er een nieuwe stap gezet moet worden. Heb ook eerder al eens gedacht over naar een psych gaan, of met z'n tweeën. Maar nog geen stappen ondernomen. Dacht eerst dat we er zelf wel beter over konden praten (is ook wel zo, al is het niet zo vaak als ik zou willen) en daarbij ben ik in het verleden al een paar keer naar een psych geweest. Hoewel dat me wel geholpen heeft, hik ik er wel tegenaan dat ik blijkbaar steeds iemand nodig heb om met mijn problemen om te leren gaan (wanneer lukt het me nou een keer om het zelf te doen? denk ik dan... ik ken nu inmiddels alle tips & trucs toch wel... zucht...). Inmiddels merk ik dat ik weer tegen dezelfde problemen aanloop (omgaan met stress) en dat het me niet lukt om daar zelf uit te komen, ondanks verwoede pogingen. Een collega gaf me als tip om een coach te zoeken die me kan helpen beter met (werk)stress om te leren gaan. Of dat nu een coach is of psych maakt me nu eigenlijk niet zoveel meer uit. Het lijkt me inmiddels ook beter, dan in m'n uppie te worstelen.... Dus sowieso wil ik eerst alleen gaan, vooral ook vanwege die werkstress. Het baby issue komt dan ook wel aan bod. En dan kijk ik wel hoe dat loopt en of het zinvol is om manlief erbij te betrekken.
En zit er ook over te denken om het spiraaltje er uit te halen. Ben laatst naar de huisarts geweest om te vragen hoe lang zo'n spiraaltje er eigenlijk in mag zitten. Ze zei dat het spiraaltje er wel 10 jaar in kon zitten (nog tot 2013), dus echt een medische reden om het er uit te halen is er nu niet. Wel lijkt het of ik af en toe last heb van tussentijdse bloedingen, dat zou wel een medische reden kunnen zijn, zei ze. Ze gaf aan dat een zwangerschap op je 36e wel een jaar kon duren, dus als we wat wilden dat we er ook niet te lang mee moesten wachten... nee dat dacht ik zelf ook al. Het punt is natuurlijk: willen we het allebei.
Het hoeft natuurlijk ook niet persé een medische reden te zijn om het spiraaltje er uit te laten halen, het kan ook omdat ik het graag wil, of niet meer voor de anticonceptie wil gaan zorgen. Maar als er een medische reden zou zijn, zou het (naar mijn idee) kunnen zijn dat manlief minder weerstand daar tegen heeft. Hij kan natuurlijk ook voor anticonceptie zorgen, maar ik weet dat hij een bloedhekel aan condooms heeft. Dus ik verwacht wel dat hij er weerstand tegen heeft als hij voor anticonceptie moet gaan zorgen.
Hoe zijn jullie ervaringen op dit gebied? Ben je zelf met anticonceptie gestopt? En om welke reden? En hoe reageerden jullie mannen?
Rixt
Heb gemerkt dat het bij mij ook niet zo erg opschiet... af en toe hebben we het er over, en ik merk wel dat er wat beweging in zit (hij is niet meer zo anti als eerst en doet wel z'n best om ook meer aandacht te geven aan kindjes van vrienden) maar ook weer niet zo heel erg veel beweging... wat nu? Zelf denk ik wel dat er een nieuwe stap gezet moet worden. Heb ook eerder al eens gedacht over naar een psych gaan, of met z'n tweeën. Maar nog geen stappen ondernomen. Dacht eerst dat we er zelf wel beter over konden praten (is ook wel zo, al is het niet zo vaak als ik zou willen) en daarbij ben ik in het verleden al een paar keer naar een psych geweest. Hoewel dat me wel geholpen heeft, hik ik er wel tegenaan dat ik blijkbaar steeds iemand nodig heb om met mijn problemen om te leren gaan (wanneer lukt het me nou een keer om het zelf te doen? denk ik dan... ik ken nu inmiddels alle tips & trucs toch wel... zucht...). Inmiddels merk ik dat ik weer tegen dezelfde problemen aanloop (omgaan met stress) en dat het me niet lukt om daar zelf uit te komen, ondanks verwoede pogingen. Een collega gaf me als tip om een coach te zoeken die me kan helpen beter met (werk)stress om te leren gaan. Of dat nu een coach is of psych maakt me nu eigenlijk niet zoveel meer uit. Het lijkt me inmiddels ook beter, dan in m'n uppie te worstelen.... Dus sowieso wil ik eerst alleen gaan, vooral ook vanwege die werkstress. Het baby issue komt dan ook wel aan bod. En dan kijk ik wel hoe dat loopt en of het zinvol is om manlief erbij te betrekken.
En zit er ook over te denken om het spiraaltje er uit te halen. Ben laatst naar de huisarts geweest om te vragen hoe lang zo'n spiraaltje er eigenlijk in mag zitten. Ze zei dat het spiraaltje er wel 10 jaar in kon zitten (nog tot 2013), dus echt een medische reden om het er uit te halen is er nu niet. Wel lijkt het of ik af en toe last heb van tussentijdse bloedingen, dat zou wel een medische reden kunnen zijn, zei ze. Ze gaf aan dat een zwangerschap op je 36e wel een jaar kon duren, dus als we wat wilden dat we er ook niet te lang mee moesten wachten... nee dat dacht ik zelf ook al. Het punt is natuurlijk: willen we het allebei.
Het hoeft natuurlijk ook niet persé een medische reden te zijn om het spiraaltje er uit te laten halen, het kan ook omdat ik het graag wil, of niet meer voor de anticonceptie wil gaan zorgen. Maar als er een medische reden zou zijn, zou het (naar mijn idee) kunnen zijn dat manlief minder weerstand daar tegen heeft. Hij kan natuurlijk ook voor anticonceptie zorgen, maar ik weet dat hij een bloedhekel aan condooms heeft. Dus ik verwacht wel dat hij er weerstand tegen heeft als hij voor anticonceptie moet gaan zorgen.
Hoe zijn jullie ervaringen op dit gebied? Ben je zelf met anticonceptie gestopt? En om welke reden? En hoe reageerden jullie mannen?
Rixt
dinsdag 29 mei 2007 om 19:03
Mieni, een grote stap die je gaat nemen.... Ik hoop dat het iets positiefs zal opleveren voor je.
Rixt, ik gebruikte al geen anticonceptie meer, was al een paar jaar niet meer aan de pil. We gebruikten dus condooms en mijn lief had er op het laatst ook heel vaak meer dan genoeg van en er is toen ook best vaak onveilig gevreeen (voor het zingen de kerk uit). Ik kan me wel voorstellen dat je het ding er uit wilt hebben. Misschien gewoon zeggen hoe het zit: Dat je er geen zin meer in hebt omdat je eigenlijk graag een kind wil en het nu tegennatuurlijk voor je gaat voelen. Je kan het zo voorleggen en kijken wat hij zegt. Misschien is hij het wel met je eens en zegt hij dat je spiraal er wel uit mag van hem. Als hij dat niet zegt kan je altijd nog zeggen dat je een afspraak wil maken om hem er uit te laten halen omdat je vindt dat het zijn beurt is. Maar misschien eerst hem in ieder geval het idee geven dat hij inspraak heeft in de beslissing.
Hier is alles goed, weinig nieuws. Hoe gaat het met de rest? Heureka, Doppie etc. etc. etc......
Rixt, ik gebruikte al geen anticonceptie meer, was al een paar jaar niet meer aan de pil. We gebruikten dus condooms en mijn lief had er op het laatst ook heel vaak meer dan genoeg van en er is toen ook best vaak onveilig gevreeen (voor het zingen de kerk uit). Ik kan me wel voorstellen dat je het ding er uit wilt hebben. Misschien gewoon zeggen hoe het zit: Dat je er geen zin meer in hebt omdat je eigenlijk graag een kind wil en het nu tegennatuurlijk voor je gaat voelen. Je kan het zo voorleggen en kijken wat hij zegt. Misschien is hij het wel met je eens en zegt hij dat je spiraal er wel uit mag van hem. Als hij dat niet zegt kan je altijd nog zeggen dat je een afspraak wil maken om hem er uit te laten halen omdat je vindt dat het zijn beurt is. Maar misschien eerst hem in ieder geval het idee geven dat hij inspraak heeft in de beslissing.
Hier is alles goed, weinig nieuws. Hoe gaat het met de rest? Heureka, Doppie etc. etc. etc......
woensdag 30 mei 2007 om 00:34
Hallo Lieve meiden! Ik lees en leef nog steeds met jullie mee, en heb
vanavond ook al twee keer een heel stuk geschreven, maar als ikw il
posten is de page expired... alles weg...
Dus nu even heel kort!
Room geweldig gefeliciteerd met jullie dochterje, vertel ons je
belevenissen en laat ons weten wat je vriend er allemaal van vindt. je
bent nu echt de oermoeder van dit topic! knuffel voor jullie alledrie!
Rixt en Mienie, ieder op haar eige wijze dappere stappen, heftig he om
steeds weer zelf de volgende stap te moeten zetten, jullie kunnne
het!. Mienie je weet niet wat je los komt, maar ik denk echt dat het
je kan helpen .... Begrijp ik het goed dat je aleen gaat in eerste
instantie? Hoe staat je vriend hier tegen over? Rixt stoer hoor een
coach! Waar haal je zoiemand vandaan? Zou ik ook wel eens meer over
willen weten.... mijn planning is regelmatig echt een disaster (room
for improvement).... Was zeker ook wel heftig bij de dokter, niets
nieuws maar wel confronterend lijkt me... Vertel je de dokter dat
jullie in dit dilemma zitten? Hoe reageert ze erop.. ik hoop zo dat de
verandering die je opmerkt bij je vriend doorzet... dat jullie er weer
een stap verder in komen.... Ik leef met je mee!
Kaetje jij en je vriend ook een belangrijke stap gezet... ik snap dat
er een drempel voor ligt, maar denk dat het goed is dat jullie naar de
dokter zijn gestapt.... wie weet is er gewoon iets anders te doen
waardoor het wel lukt.... Ik duim voor jullie.. je zult zo'n lieve
moeder zijn met je positieve houding en je lieve meeleven met de meiden
op dit topic!
Hier gaat alles weer zijn gangetje.... we genieten, we werken weer wat
aandachtiger.... we vrijen wanneer we daar zin in hebben.... en mei
maand echt trouwmaand is in onze vrienden club.... we kijken rustig hoe
andere dat doen en mijmeren wat over onze dag.... nog niet erg
concreet... eigenlijk willen we gewoon elkaar onze liefde verklaren op
een mooi plekkie, met allemaal lieve mensen om ons heen en dan feest
vieren tot s'morgens vroeg... dat moet toch te regelen zijn?
Houd vol, houd moed en houd elkaar vast!
Heureka!
vanavond ook al twee keer een heel stuk geschreven, maar als ikw il
posten is de page expired... alles weg...
Dus nu even heel kort!
Room geweldig gefeliciteerd met jullie dochterje, vertel ons je
belevenissen en laat ons weten wat je vriend er allemaal van vindt. je
bent nu echt de oermoeder van dit topic! knuffel voor jullie alledrie!
Rixt en Mienie, ieder op haar eige wijze dappere stappen, heftig he om
steeds weer zelf de volgende stap te moeten zetten, jullie kunnne
het!. Mienie je weet niet wat je los komt, maar ik denk echt dat het
je kan helpen .... Begrijp ik het goed dat je aleen gaat in eerste
instantie? Hoe staat je vriend hier tegen over? Rixt stoer hoor een
coach! Waar haal je zoiemand vandaan? Zou ik ook wel eens meer over
willen weten.... mijn planning is regelmatig echt een disaster (room
for improvement).... Was zeker ook wel heftig bij de dokter, niets
nieuws maar wel confronterend lijkt me... Vertel je de dokter dat
jullie in dit dilemma zitten? Hoe reageert ze erop.. ik hoop zo dat de
verandering die je opmerkt bij je vriend doorzet... dat jullie er weer
een stap verder in komen.... Ik leef met je mee!
Kaetje jij en je vriend ook een belangrijke stap gezet... ik snap dat
er een drempel voor ligt, maar denk dat het goed is dat jullie naar de
dokter zijn gestapt.... wie weet is er gewoon iets anders te doen
waardoor het wel lukt.... Ik duim voor jullie.. je zult zo'n lieve
moeder zijn met je positieve houding en je lieve meeleven met de meiden
op dit topic!
Hier gaat alles weer zijn gangetje.... we genieten, we werken weer wat
aandachtiger.... we vrijen wanneer we daar zin in hebben.... en mei
maand echt trouwmaand is in onze vrienden club.... we kijken rustig hoe
andere dat doen en mijmeren wat over onze dag.... nog niet erg
concreet... eigenlijk willen we gewoon elkaar onze liefde verklaren op
een mooi plekkie, met allemaal lieve mensen om ons heen en dan feest
vieren tot s'morgens vroeg... dat moet toch te regelen zijn?
Houd vol, houd moed en houd elkaar vast!
Heureka!
woensdag 30 mei 2007 om 00:44
Hoi Rixt,
Nog even antwoorden op je vraag over antoconceptie. ik ben niet echt trots op hoe ik daarmee om ben gegaan, maar ik zag op een gegeven moment geen andere mogelijkheid meer, het voelde al een tijd zo tegestrijdig om ieder avond de pil te slikken... ik heb toen verteld aan mijn lief dat ik met de pil wilde stoppen, hij was toen helemaal verbaasd en was het er niet mee eens... we hadden er niet echt een gesprek over... dat was in de tijd dat het ons nog echt niet lukte om hier goed over te praten... de hele kindervraag voelde nog heel erg als mijn probleem.... ik heb toen nog een tijd doorgeslikt , maar op een geveven moment bijna twee jaar geleden was mij strip op en de maat vol en heb ik geen nieuwe meer gehaald en dat eigenlijk vooral aan mijn lief medegedeeld.... niet chique... ik wist niet wat ik anders moest... hij begreep het wel, maar vond het ook stom van me, voelde zich buitenspel gezet (wat ikdan wel weer begreep) .... vrij heftig maar weinig constructief gesprek gehad... en sindsdien zijn we condooms gaan gebruiken.. zoals ik eerder aangaf was mijn lief daar altijd gruwelijk consequent in.... tot een dikke maand geleden dus....
Zoals ik zei ik ben er niet trots op hoe ik hiermee om ben gegaan... maar of het wat uitgemaakt had? Who knows.... Handelen in overeenstemming met je innerlijke gevoel is ook belangrijk... dat is juist het ingewikkelde van deze kwestie... je wil trouw zijn aan jezelf en aan je man.... Ik hoop dat jullie er beter over kunnen praten dan wij toen der tijd en een goede weg vinden die ook klopt met jouw gevoel!
Liefs!
Heureka!
Nog even antwoorden op je vraag over antoconceptie. ik ben niet echt trots op hoe ik daarmee om ben gegaan, maar ik zag op een gegeven moment geen andere mogelijkheid meer, het voelde al een tijd zo tegestrijdig om ieder avond de pil te slikken... ik heb toen verteld aan mijn lief dat ik met de pil wilde stoppen, hij was toen helemaal verbaasd en was het er niet mee eens... we hadden er niet echt een gesprek over... dat was in de tijd dat het ons nog echt niet lukte om hier goed over te praten... de hele kindervraag voelde nog heel erg als mijn probleem.... ik heb toen nog een tijd doorgeslikt , maar op een geveven moment bijna twee jaar geleden was mij strip op en de maat vol en heb ik geen nieuwe meer gehaald en dat eigenlijk vooral aan mijn lief medegedeeld.... niet chique... ik wist niet wat ik anders moest... hij begreep het wel, maar vond het ook stom van me, voelde zich buitenspel gezet (wat ikdan wel weer begreep) .... vrij heftig maar weinig constructief gesprek gehad... en sindsdien zijn we condooms gaan gebruiken.. zoals ik eerder aangaf was mijn lief daar altijd gruwelijk consequent in.... tot een dikke maand geleden dus....
Zoals ik zei ik ben er niet trots op hoe ik hiermee om ben gegaan... maar of het wat uitgemaakt had? Who knows.... Handelen in overeenstemming met je innerlijke gevoel is ook belangrijk... dat is juist het ingewikkelde van deze kwestie... je wil trouw zijn aan jezelf en aan je man.... Ik hoop dat jullie er beter over kunnen praten dan wij toen der tijd en een goede weg vinden die ook klopt met jouw gevoel!
Liefs!
Heureka!
vrijdag 1 juni 2007 om 19:35
Meiden, ik beloof echt de komende dagen een keer op jullie te reageren en even te vertellen hoe het bij ons gaat (kan in een woord zeggen, super, erg wennen, maar lief en ik allebei happy!).
Nu wilde ik het topic even uppen voor iemand die een topic had geopend over een soortgelijk onderwerp.
Tot later.
Liefs Room
Nu wilde ik het topic even uppen voor iemand die een topic had geopend over een soortgelijk onderwerp.
Tot later.
Liefs Room
dinsdag 5 juni 2007 om 22:49
Dag allemaal,
Bedankt voor jullie lieve reakties allemaal. En Room van harte gefeliciteerd! Ik heb eventjes niet meer gereageerd omdat ik het ff wilde laten rusten. Wel begin ik er steeds meer van overtuigd te raken dat ik toch een kindje wil. Hoe die plotselinge omslag is gekomen weet ik niet. Zie ineens heel veel voordelen en een half jaar geleden zag ik alleen nog maar nadelen. Ik zie er wel ontzettend tegenop om er tegen mijn vriend over te beginnen. Nu lijkt het net of ik hem altijd naar de mond heb zitten praten. Hij benadrukt altijd maar bij alles wat we doen, hoe fijn het is dat we geen kinderen hebben. Mischien dat ik er dit weekend heel voorzichtig eens over begin. Maar had ik afgelopen weekend ook al willen doen en durfde het toch niet. We zien elkaar maar weinig en dan wil ik het zo graag leuk en gezellig hebben. En ik denk dat dit nieuws als een bom bij hem in gaat slaan.
Maar jullie hebben wel gelijk dat hij hoort te weten wat er in mij omgaat. En dat je er dan samen naar toe kunt groeien. Of dat hij heel duidelijk gaat zeggen dat dat nooit zal gebeuren. Hij zegt nu natuurlijk ook steeds dat hij blij is dat wij geen kinderen hebben omdat hij denkt dat ik er ook zo over denk. Alleen eerder beaamde ik dat altijd en nu ga ik er nooit op in. Maar ja, of een man dat oppikt...;) Nou meiden heel veel sterkte allemaal, en het doet me erg goed om herkenbare verhalen te lezen. En stiekem put ik ook een klein beetje hoop uit de verhalen van de mannen die eerst anti waren, en nu heel trots op hun kindje.
Bedankt voor jullie lieve reakties allemaal. En Room van harte gefeliciteerd! Ik heb eventjes niet meer gereageerd omdat ik het ff wilde laten rusten. Wel begin ik er steeds meer van overtuigd te raken dat ik toch een kindje wil. Hoe die plotselinge omslag is gekomen weet ik niet. Zie ineens heel veel voordelen en een half jaar geleden zag ik alleen nog maar nadelen. Ik zie er wel ontzettend tegenop om er tegen mijn vriend over te beginnen. Nu lijkt het net of ik hem altijd naar de mond heb zitten praten. Hij benadrukt altijd maar bij alles wat we doen, hoe fijn het is dat we geen kinderen hebben. Mischien dat ik er dit weekend heel voorzichtig eens over begin. Maar had ik afgelopen weekend ook al willen doen en durfde het toch niet. We zien elkaar maar weinig en dan wil ik het zo graag leuk en gezellig hebben. En ik denk dat dit nieuws als een bom bij hem in gaat slaan.
Maar jullie hebben wel gelijk dat hij hoort te weten wat er in mij omgaat. En dat je er dan samen naar toe kunt groeien. Of dat hij heel duidelijk gaat zeggen dat dat nooit zal gebeuren. Hij zegt nu natuurlijk ook steeds dat hij blij is dat wij geen kinderen hebben omdat hij denkt dat ik er ook zo over denk. Alleen eerder beaamde ik dat altijd en nu ga ik er nooit op in. Maar ja, of een man dat oppikt...;) Nou meiden heel veel sterkte allemaal, en het doet me erg goed om herkenbare verhalen te lezen. En stiekem put ik ook een klein beetje hoop uit de verhalen van de mannen die eerst anti waren, en nu heel trots op hun kindje.
dinsdag 5 juni 2007 om 23:39
Hoi Kayla! En anderen....
Ik ken zo je weerzin om de gezellige sfeer te verpesten, lastig ook als je elkaar niet zo vaak ziet..... Maar het is dralen voor een drempel die je over moet. Je moet dit hoe dan ook bespreken... spring maar in het diepe.. je kunt het! En nu zit je voor hem te denken, misschien reageert hij weer heel anders.... zoek een rustig moment uit, dat jullie even de tijd hebben, maar ga niet zitten wachten tot het moment komt, want dat komt vaak niet.... er is geen moment om het hier over te hebben, die moet jij creeren... Vertel hem over jouw veranderende gevoel hierin... en geef hem de ruimte daarop te reageren...... Ik wens je heel veel kracht en liefde toe!
Hoi Rixt! Hoe is het nu bij jou? .... Heb je nog stappen ondernomen in je coaching gezocht? verder gedachgt of gedaan in de anticonceptie stap...? Vakantieplannen verder besproken..... lukt het met drukke werk wel te genieten van het mooie weer?
Ik ben veel te druk met werken, maar als ik aan het eind van de dag weer van de carpool naar huis toe fiets wordt ik er helemaal vrolijk van... met dit soort weer moet een mens toch lekker in de zon kunnen dartelen.... Het zit er nog even niet in..... Ik ga straks in mijn bedje lekker plannetjes maken voor het weekend!
Liefs!
Heureka!
Ik ken zo je weerzin om de gezellige sfeer te verpesten, lastig ook als je elkaar niet zo vaak ziet..... Maar het is dralen voor een drempel die je over moet. Je moet dit hoe dan ook bespreken... spring maar in het diepe.. je kunt het! En nu zit je voor hem te denken, misschien reageert hij weer heel anders.... zoek een rustig moment uit, dat jullie even de tijd hebben, maar ga niet zitten wachten tot het moment komt, want dat komt vaak niet.... er is geen moment om het hier over te hebben, die moet jij creeren... Vertel hem over jouw veranderende gevoel hierin... en geef hem de ruimte daarop te reageren...... Ik wens je heel veel kracht en liefde toe!
Hoi Rixt! Hoe is het nu bij jou? .... Heb je nog stappen ondernomen in je coaching gezocht? verder gedachgt of gedaan in de anticonceptie stap...? Vakantieplannen verder besproken..... lukt het met drukke werk wel te genieten van het mooie weer?
Ik ben veel te druk met werken, maar als ik aan het eind van de dag weer van de carpool naar huis toe fiets wordt ik er helemaal vrolijk van... met dit soort weer moet een mens toch lekker in de zon kunnen dartelen.... Het zit er nog even niet in..... Ik ga straks in mijn bedje lekker plannetjes maken voor het weekend!
Liefs!
Heureka!
woensdag 6 juni 2007 om 12:25
Net een heel verhaal geschreven is ie weg!!!!
Kaya, inderdaad herkenbaar om er niet over te willen beginnen omdat je bang bent de sfeer te verpesten. Maar jij zit er wel mee en als je daar niet over praat komt het uiteidelijk je relatie ook niet ten goede!
Ik ben nu eerst alleen naar de psych geweest. Ze kan pas na twee keer een advies en behandelplan geven en dan zouden we het er nog een keer over hebben of ik alleen of wij et zijn tween zouden komen.
Rixt wat doet zo'n coach eigenlijk? En ik slik nog steeds de pil. Ik vind het qua gevoel soms ook wel tegenstrijdig, maar denk dat ik dat ook heb als mijn vriend steedds weer een condoom pakt. Verder had ik zonder pil een hele onregelmatige cyclus, zware menstruatie en de eerste dag soms twee uur lang ziek (dan ook echt ziek, zweten, misselijk, veel kotsen)
Kaya, inderdaad herkenbaar om er niet over te willen beginnen omdat je bang bent de sfeer te verpesten. Maar jij zit er wel mee en als je daar niet over praat komt het uiteidelijk je relatie ook niet ten goede!
Ik ben nu eerst alleen naar de psych geweest. Ze kan pas na twee keer een advies en behandelplan geven en dan zouden we het er nog een keer over hebben of ik alleen of wij et zijn tween zouden komen.
Rixt wat doet zo'n coach eigenlijk? En ik slik nog steeds de pil. Ik vind het qua gevoel soms ook wel tegenstrijdig, maar denk dat ik dat ook heb als mijn vriend steedds weer een condoom pakt. Verder had ik zonder pil een hele onregelmatige cyclus, zware menstruatie en de eerste dag soms twee uur lang ziek (dan ook echt ziek, zweten, misselijk, veel kotsen)
woensdag 6 juni 2007 om 18:30
Mieni, niet dat ik je op wil jutten om van de pil te gaan hoor maar hoe lang is het geleden dat je niet meer aan de pil was? Voordat ik stopte (ook al jaren terug) was ik ook bang dat ik heel zwaar en onregelmatig ongesteld zou worden want dat was ik voor de pil ook. Maar ik ben op mn 17e al aan de pil gegaan en toen ik stopte was ik heel regelmatig, altijd precies 28 dagen. Sinds een half jaar ongeveer wisselt het wel eens wat maar zoals het eerst was is het echt niet, ik was er ook altijd behoorlijk beroerd van, vreselijke buikpijn en heftig bloeden. Misschien iets om toch te overwegen maar nogmaals, van mij moet je niet of zo :D.
Klikt het een beetje met de psych? Je bent natuurlijk pas 1 keer geweest dus misschien kan je er nog niet veel over zeggen maar ik hoop dat ze je in ieder geval verder kan helpen.
En hoe is het met de rest? Wij zijn maandag naar de huisarts geweest en ze gaan beginnen met een zaadonderzoek. Alleen nog het juiste moment vinden om dat in te leveren want het moet 's morgens en je moet het op lichaamstemperatuur bewaren en vervoeren en binnen een uur inleveren. En dan duurt het in ieder geval een week voordat de uitslag komt. Maar eerst moet het dus nog ingeleverd worden....
Verder alles prima, vooral met dit lekkere weer!
groetjes!
Klikt het een beetje met de psych? Je bent natuurlijk pas 1 keer geweest dus misschien kan je er nog niet veel over zeggen maar ik hoop dat ze je in ieder geval verder kan helpen.
En hoe is het met de rest? Wij zijn maandag naar de huisarts geweest en ze gaan beginnen met een zaadonderzoek. Alleen nog het juiste moment vinden om dat in te leveren want het moet 's morgens en je moet het op lichaamstemperatuur bewaren en vervoeren en binnen een uur inleveren. En dan duurt het in ieder geval een week voordat de uitslag komt. Maar eerst moet het dus nog ingeleverd worden....
Verder alles prima, vooral met dit lekkere weer!
groetjes!
vrijdag 8 juni 2007 om 23:56
hoi meiden, hier ben ik weer. We waren een paar dagen weg naar Barcelona en daarna druk aan het werk.
Qua coach; ik hoop hier binnenkort een afspraak mee te maken. Vandaag kwam ik in contact met een organisatie die advies & ondersteuning geeft op allerlei gebied, waaronder ook 'personal coaching'. Heb die man even kort gesproken en we gaan binnenkort afspraak maken. Ik hoop maar dat het dan klikt en dat ik er wat aan heb. Waar ik naar zoek zijn adviezen/tips hoe om te leren gaan met stress, mijn persoonlijke stressfactoren te leren identificeren en concrete oplossingen om stress te verminderen. Als alternatief heb ik nog achter de hand om een psycholoog te bellen waar ik een paar jaar geleden bij ben geweest; ik vond haar wel heel nuchter en ze doorzag ook vrij snel de kern waar ik mee worstelde. Helaas bleek ze erg ziek (kanker) , werd ze geopeerd en kreeg ik een andere psych; hoop dat ze nog werkt (en nog leeft!).
Qua anticonceptie heb ik er nog niet met lief over gesproken. Het weekje Barcelona was vol programma en we waren met vrienden naar een 3-daags festival. 's Nachts bandjes luisteren en overdag uitslapen en beetje door de stad slenteren. (merk wel dat ik ouder word en 3 nachten laat maken niet meer trek!! :P).
Nu we weer een weekje thuis zijn is lief al hele week erg moe/druk/slaperig etc... nee, nog geen 'goed moment'. Inderdaad, Kayla, dat goede moment is er ook nooit. En gaan de weken weer voorbij en loop je er zelf wel mee rond. Hoop dat ik hier toch een keer wat assertiever in wordt
meiden, heel fijn weekend toegewenst
Rixt
Qua coach; ik hoop hier binnenkort een afspraak mee te maken. Vandaag kwam ik in contact met een organisatie die advies & ondersteuning geeft op allerlei gebied, waaronder ook 'personal coaching'. Heb die man even kort gesproken en we gaan binnenkort afspraak maken. Ik hoop maar dat het dan klikt en dat ik er wat aan heb. Waar ik naar zoek zijn adviezen/tips hoe om te leren gaan met stress, mijn persoonlijke stressfactoren te leren identificeren en concrete oplossingen om stress te verminderen. Als alternatief heb ik nog achter de hand om een psycholoog te bellen waar ik een paar jaar geleden bij ben geweest; ik vond haar wel heel nuchter en ze doorzag ook vrij snel de kern waar ik mee worstelde. Helaas bleek ze erg ziek (kanker) , werd ze geopeerd en kreeg ik een andere psych; hoop dat ze nog werkt (en nog leeft!).
Qua anticonceptie heb ik er nog niet met lief over gesproken. Het weekje Barcelona was vol programma en we waren met vrienden naar een 3-daags festival. 's Nachts bandjes luisteren en overdag uitslapen en beetje door de stad slenteren. (merk wel dat ik ouder word en 3 nachten laat maken niet meer trek!! :P).
Nu we weer een weekje thuis zijn is lief al hele week erg moe/druk/slaperig etc... nee, nog geen 'goed moment'. Inderdaad, Kayla, dat goede moment is er ook nooit. En gaan de weken weer voorbij en loop je er zelf wel mee rond. Hoop dat ik hier toch een keer wat assertiever in wordt
meiden, heel fijn weekend toegewenst
Rixt
zaterdag 9 juni 2007 om 00:02
nog bedankt voor jullie reacties op anticonceptie enzo...
ik heb het wel tegen mijn huisarts verteld dat we in een dilemma zitten. En dat ik ook wel een beetje verschuiving merkte bij lief, maar nog niet echt heel veel... zij begreep mijn lastige positie wel. Dus vandaar opmerking over leeftijd en langer duren voor je zwanger wordt enzo, maar ze gaf ook aan als ik wilde stoppen met anticonceptie dat je daar wel samen over moet praten hoe je dan verder gaat.
kaetje, goed dat jullie naar de huisarts zijn geweest. Hoop dat het jullie nieuwe inzichten/informatie oplevert over hoe je verder kunt gaan...
ik heb het wel tegen mijn huisarts verteld dat we in een dilemma zitten. En dat ik ook wel een beetje verschuiving merkte bij lief, maar nog niet echt heel veel... zij begreep mijn lastige positie wel. Dus vandaar opmerking over leeftijd en langer duren voor je zwanger wordt enzo, maar ze gaf ook aan als ik wilde stoppen met anticonceptie dat je daar wel samen over moet praten hoe je dan verder gaat.
kaetje, goed dat jullie naar de huisarts zijn geweest. Hoop dat het jullie nieuwe inzichten/informatie oplevert over hoe je verder kunt gaan...
zaterdag 9 juni 2007 om 00:08
iemand vroeg: waar haal je zo'n coach vandaan? Volgens mij als je op internet kijkt naar coaching vind je genoeg bureaus die daaraan doen. Zelf heb ik nu contact met een bureau via een netwerk-sessie tussen maatsch.organisaties en bedrijven. Er waren een aantal bureaus die training, advies, begeleiding geven en dus ook coaching. Wat je ook vaak ziet is coaching van leidinggevenden of mensen die net leidinggevende zijn geworden. Dan gaat het om af en toe een sessie waarin iemand feedback geeft op jou, met jou je problemen probeert helder te krijgen - waar loop je tegenaan- en bekijkt hoe je dit in de praktijk kunt oplossen. Dus eigenlijk een spiegel voorhoudt. Een coach is vaker werk-gerelateerd en minder diepgaand dan bv een psychotherapeut (als ik het goed begrijp).
Mienie, hoe bevalt jouw psych? Eerste indruk is altijd wel belangrijk, of je je bij iemand thuis voelt.
Mienie, hoe bevalt jouw psych? Eerste indruk is altijd wel belangrijk, of je je bij iemand thuis voelt.
zaterdag 9 juni 2007 om 22:29
Hoi allemaal,
Vinden jullie het goed als ik weer wat actiever mee ga schrijven? In het eerste deel van het topic heb ik nog weleens wat geschreven, maar ik heb toen geprobeerd het wat meer los te laten. Wat overigens niet is gelukt, want ik ben altijd blijven meelezen!
@Kaetje: ik kan me zo voorstellen dat het inleveren van het zaad al een probleem op zich is; van een erotische daad wordt het wel meteen een heel plastisch, medisch onderzoek... Ziet je vriend er tegenop?
@Rixt: wat de anticonceptie betreft... Ik heb voor mezelf een datum in m'n hoofd dat ik stop met de pil (niet geheel toevallig, mijn volgende verjaardag). Enerzijds is dat, omdat ik nu al twee jaar een kinderwens heb, en twee jaar lang elke dag meer moeite heb met het wegslikken van de pil. Anderzijds is het ook simpelweg, omdat ik de pil al 10 jaar slik, en ook wel eens wil weten hoe ik zónder hormonen ben. Mijn vriend kent deze gedachten, maar weet niet dat ik ook al concrete plannen heb om de pil de deur uit te doen. Als hij tegen die tijd nog steeds geen kinderen wil (hij is een "ooit"-zegger), dan moet hij het estafettestokje van anticonceptie maar van me overnemen.
Vinden jullie het goed als ik weer wat actiever mee ga schrijven? In het eerste deel van het topic heb ik nog weleens wat geschreven, maar ik heb toen geprobeerd het wat meer los te laten. Wat overigens niet is gelukt, want ik ben altijd blijven meelezen!
@Kaetje: ik kan me zo voorstellen dat het inleveren van het zaad al een probleem op zich is; van een erotische daad wordt het wel meteen een heel plastisch, medisch onderzoek... Ziet je vriend er tegenop?
@Rixt: wat de anticonceptie betreft... Ik heb voor mezelf een datum in m'n hoofd dat ik stop met de pil (niet geheel toevallig, mijn volgende verjaardag). Enerzijds is dat, omdat ik nu al twee jaar een kinderwens heb, en twee jaar lang elke dag meer moeite heb met het wegslikken van de pil. Anderzijds is het ook simpelweg, omdat ik de pil al 10 jaar slik, en ook wel eens wil weten hoe ik zónder hormonen ben. Mijn vriend kent deze gedachten, maar weet niet dat ik ook al concrete plannen heb om de pil de deur uit te doen. Als hij tegen die tijd nog steeds geen kinderen wil (hij is een "ooit"-zegger), dan moet hij het estafettestokje van anticonceptie maar van me overnemen.
zaterdag 9 juni 2007 om 22:32
En over de coach vs psycholoog: het grootste verschil is denk ik dat een psycholoog een geregistreerd beroep is (psycholoog NIP, gz-psycholoog of psychotherapeut), dus mensen waarvan je weet dat ze bepaalde opleiding en ervaring hebben. Als je een coach opzoekt, moet je denk ik veel voorzichtiger zijn, omdat iedere (bij wijze van spreken) dorpsgek zich coach mag noemen.
woensdag 13 juni 2007 om 00:47
Over slechte momenten gesproken: wil ik een gesprek beginnen zegt hij dat hij eigenlijk zijn vader (die in het ziekenhuis ligt) en zijn broer wil bellen. Geef ik hem de gelegenheid, maar dan heeft hij er al geen zin meer in. Belt zijn moeder nog op onder het gesprek om te vertellen dat het niet zo goed ging met zijn vader en dat volgens de arts de medicijnen niet aanslaan (geen levensbedreigende ziekte hoor, maar wel een die je ernstig kan beperken). Nou gesprek liep dus niet goed. Hij is bozig. Als ik vraag waar het vandaan komt kan hij niet goed aangeven waarom en op wie of wat. Pfff moeilijk dit. Soms denk ik dat hij nu pas echt gaat realiseren dat we echt een probleem hebben. Dat onze relatie op het spel staat....
woensdag 13 juni 2007 om 09:23
Hoi Mienie!
Zoo herkenbaar wat je beschrijft, even een hart onder de riem.... het feit dat hij begint in te zien dat jullie een probleem hebben is echt een hele belangrijke eerste stap.... het is voor jouw nu misschien onvoorstelbaar dat hij dat niet eerder heeft ingezien, maar ik denk dat in dit soort situaties wij vrouwen echt 10 stappen vooruit hollen op onze mannen, die gewoon niet zo mee bezig zijn... zich prima een wereld kunnen voorstellen waarin geen kinderen worden geboren... Geef hem de tijd, laat hem ook af en toe merken dta je begrijpt dat hij er anders in staat en haal diep adem en blijf er af en toe over praten...
Heel veel doorzettingsvermogen, liefde en kracht!!
Hoi Meike goed dta je het gevonden hebt... welkom ook. Het is dnek ik een goed ideee als je je hier ook even voorstelt en even kort je situatie uitlegt....
Hier gaat het prima... zijn gangetje eigenlijk... snuffel wel veel rond op sites over zwanger worden (hi hi).... gisteren samen met lief naar docu op V over conceptie tot geboorte zitten kijken... hebben anderen deze ook gezen? Wel tikje zoetsappig vond ik het, maar fascinerend en erg leuk dat we daar samen naar kunnen kijken... even kijken hoe dat ook al weer moet met zo'n eicel en een zaadcel.... blijf dat een mooi sprookje vinden... Hoop dat we dat allemaal eens van dichtbij mogen meemaken.... Kracht en liefde gewenst!
Liefs!
Heureka!
Zoo herkenbaar wat je beschrijft, even een hart onder de riem.... het feit dat hij begint in te zien dat jullie een probleem hebben is echt een hele belangrijke eerste stap.... het is voor jouw nu misschien onvoorstelbaar dat hij dat niet eerder heeft ingezien, maar ik denk dat in dit soort situaties wij vrouwen echt 10 stappen vooruit hollen op onze mannen, die gewoon niet zo mee bezig zijn... zich prima een wereld kunnen voorstellen waarin geen kinderen worden geboren... Geef hem de tijd, laat hem ook af en toe merken dta je begrijpt dat hij er anders in staat en haal diep adem en blijf er af en toe over praten...
Heel veel doorzettingsvermogen, liefde en kracht!!
Hoi Meike goed dta je het gevonden hebt... welkom ook. Het is dnek ik een goed ideee als je je hier ook even voorstelt en even kort je situatie uitlegt....
Hier gaat het prima... zijn gangetje eigenlijk... snuffel wel veel rond op sites over zwanger worden (hi hi).... gisteren samen met lief naar docu op V over conceptie tot geboorte zitten kijken... hebben anderen deze ook gezen? Wel tikje zoetsappig vond ik het, maar fascinerend en erg leuk dat we daar samen naar kunnen kijken... even kijken hoe dat ook al weer moet met zo'n eicel en een zaadcel.... blijf dat een mooi sprookje vinden... Hoop dat we dat allemaal eens van dichtbij mogen meemaken.... Kracht en liefde gewenst!
Liefs!
Heureka!
