Lijf & Lijn
alle pijlers
Afvallen 'na' anorexia
donderdag 14 april 2011 om 15:34
Hey,
Ik kom er even niet uit en durf 't er eigenlijk met niemand uit m'n omgeving over te hebben.. Maar zit er wel echt mee.
Ik heb anorexia gehad, het gaat nu redelijk goed; ik zit op gezond gewicht en ik durf (bijna) alles weer te eten. Heb nog wel een obsessie voor de weegschaal, maar dat ga ik proberen om af te bouwen.
Maar nu is het dus zo dat ik in de kliniek moest aankomen tot bmi 20. Hier zit ik nu al een heel tijd op. Steeds heb ik gedacht dat ik gewoon moet volhouden en moet doorzetten en dat ik dit gewicht dan vanzelf wel ga accepteren. Maar dat gebeurt niet. Ik blijf mezelf echt gewoon veelste dik vinden..
Nu had ik besloten om 5 kg te gaan afvallen, zodat ik op bmi 18,5 zit. Als ik daar dan gewoon op stabiel blijf, dan is het óok nog een gezond gewicht. (Er zijn nogal wat verschillende maatstaven wat gezond gewicht is.. heel irritant)
Alleen meteen ben ik weer zoveel ermee bezig in m'n hoofd. Van niet sporten, ben ik nu naar iedere dag hardlopen gegaan. En ook qua eten 't een en ander meteen maar geschrapt. Maar dat betekend bijvoorbeeld ook dat ik gister met een vriendin samen kon eten, maar dat wilde ik niet, want wilde m'n eigen magere dingetje maken. (& stress, want 't moest wel "op tijd") En nu dus weer stress, want over een tijdje met een vriendin paar dagen naar Terschelling. Hoe ga ik dat óoit doen?!
Ohh, ik weet het écht even niet. Ik wil zó graag gewoon wat afvallen. Alleen dan op een normale manier. En ik denk ook dat de weegobsessie dan juist minder wordt.
Alleen hóe doe ik dat op een normale manier, zonder gelijk te vervallen in allerlei eetgestoorde regeltjes?
Iemand misschien ervaring met gewoon op een normale manier wat afvallen, na een eetstoornis?
Ik kom er even niet uit en durf 't er eigenlijk met niemand uit m'n omgeving over te hebben.. Maar zit er wel echt mee.
Ik heb anorexia gehad, het gaat nu redelijk goed; ik zit op gezond gewicht en ik durf (bijna) alles weer te eten. Heb nog wel een obsessie voor de weegschaal, maar dat ga ik proberen om af te bouwen.
Maar nu is het dus zo dat ik in de kliniek moest aankomen tot bmi 20. Hier zit ik nu al een heel tijd op. Steeds heb ik gedacht dat ik gewoon moet volhouden en moet doorzetten en dat ik dit gewicht dan vanzelf wel ga accepteren. Maar dat gebeurt niet. Ik blijf mezelf echt gewoon veelste dik vinden..
Nu had ik besloten om 5 kg te gaan afvallen, zodat ik op bmi 18,5 zit. Als ik daar dan gewoon op stabiel blijf, dan is het óok nog een gezond gewicht. (Er zijn nogal wat verschillende maatstaven wat gezond gewicht is.. heel irritant)
Alleen meteen ben ik weer zoveel ermee bezig in m'n hoofd. Van niet sporten, ben ik nu naar iedere dag hardlopen gegaan. En ook qua eten 't een en ander meteen maar geschrapt. Maar dat betekend bijvoorbeeld ook dat ik gister met een vriendin samen kon eten, maar dat wilde ik niet, want wilde m'n eigen magere dingetje maken. (& stress, want 't moest wel "op tijd") En nu dus weer stress, want over een tijdje met een vriendin paar dagen naar Terschelling. Hoe ga ik dat óoit doen?!
Ohh, ik weet het écht even niet. Ik wil zó graag gewoon wat afvallen. Alleen dan op een normale manier. En ik denk ook dat de weegobsessie dan juist minder wordt.
Alleen hóe doe ik dat op een normale manier, zonder gelijk te vervallen in allerlei eetgestoorde regeltjes?
Iemand misschien ervaring met gewoon op een normale manier wat afvallen, na een eetstoornis?
vrijdag 15 april 2011 om 08:33
Ik heb nog alles gelezen en ik vind het echt rot om te lezen hoe jij je voelt, maar ook over sommige reacties, alsof het zo makkelijk is om ineens over te schakelen naar de 'normale' gedachten.
Wel super dat je je niet gewogen hebt. Heb je je valt-af account ondertussen ook al definitief weg gehaald?
Het is inderdaad lastig om in een omgeving te leven met andere dunnen mensen en mensen die nog af willen vallen, ik denk dat ieder meisje met een anorexia verleden daar moeite mee geeft, omdat je jezelf steeds gaat vergelijken.
Kun je anders niet de lijsten uit de kliniek oid niet gebruiken, zodat je zeker weet dat je voldoende eet?
Succes met deze dag vandaag!
Wel super dat je je niet gewogen hebt. Heb je je valt-af account ondertussen ook al definitief weg gehaald?
Het is inderdaad lastig om in een omgeving te leven met andere dunnen mensen en mensen die nog af willen vallen, ik denk dat ieder meisje met een anorexia verleden daar moeite mee geeft, omdat je jezelf steeds gaat vergelijken.
Kun je anders niet de lijsten uit de kliniek oid niet gebruiken, zodat je zeker weet dat je voldoende eet?
Succes met deze dag vandaag!
vrijdag 15 april 2011 om 08:34
Nouja, dat dus: Vannacht had ik een eetlijstje bedacht van max. 450 kcal. Maar nu vanmorgen maar besloten dat ik zo'n normale eetlijst ga volgen, maar dan wel met wat aanpassingen. En dat is dan denk ik precies een op-een-normale-manier-afval-lijstje. 
Dus, wel zelfde hoeveelheid brood (maar mager beleg), geen melk, magere yoghurt als toetje en geen tussendoortjes. Zoiets. Dat lijkt me wel een goede.
& als dat niet werkt, dan moet ik er inderdaad mee stoppen. Want ik merk dat het me wel heel erg beïnvloed en dat moet niet zo blijven.
Dus, wel zelfde hoeveelheid brood (maar mager beleg), geen melk, magere yoghurt als toetje en geen tussendoortjes. Zoiets. Dat lijkt me wel een goede.
& als dat niet werkt, dan moet ik er inderdaad mee stoppen. Want ik merk dat het me wel heel erg beïnvloed en dat moet niet zo blijven.
vrijdag 15 april 2011 om 08:37
Ja, het is inderdaad moeilijk om zomaar over te stappen op andere gedachtes.. Ik probeer het wel, maar gaat niet zo meteen.
Valt-af account, dat moet nog inderdaad. Moet ik wel echt doen vandaag.
Ja, dat steeds vergelijken, dat is echt lastig. Dat is ook eigenlijk nooit weggeweest, alleen lukte het lange tijd om er niets mee te doen. Om alleen te vergelijken. (en me dan dus wel rot erover te voelen, maar niet over te gaan op afvallen.)
Valt-af account, dat moet nog inderdaad. Moet ik wel echt doen vandaag.
Ja, dat steeds vergelijken, dat is echt lastig. Dat is ook eigenlijk nooit weggeweest, alleen lukte het lange tijd om er niets mee te doen. Om alleen te vergelijken. (en me dan dus wel rot erover te voelen, maar niet over te gaan op afvallen.)
vrijdag 15 april 2011 om 08:38
Ik neem overigens aan dat je in therapie bent geweest en dat je niet alleen je eetstoornis hebt aangepakt, maar ook de achterliggende oorzaak. Ik weet niet welke rol je moeder speelt in je drang tot afvallen en je relatie met voedsel, maar dit lijkt me bij uitstek iets waarbij je geen voorbeeld meer moet nemen aan je moeder.
Bespreekt jouw moeder overigens serieus haar afvalplannen met jou? Vind ik zacht gezegd niet zo'n handige zet van haar. Misschien is het goed om je moeder te vragen dit soort dingen niet meer hardop te zeggen in jouw bijzijn. Je zou haar kunnen uitleggen hoe haar opmerkingen over afvallen bij jou juist eetgestoorde gedachtes opwekken.
Bespreekt jouw moeder overigens serieus haar afvalplannen met jou? Vind ik zacht gezegd niet zo'n handige zet van haar. Misschien is het goed om je moeder te vragen dit soort dingen niet meer hardop te zeggen in jouw bijzijn. Je zou haar kunnen uitleggen hoe haar opmerkingen over afvallen bij jou juist eetgestoorde gedachtes opwekken.
vrijdag 15 april 2011 om 08:40
quote:Butterfly1989 schreef op 15 april 2011 @ 08:34:
Nouja, dat dus: Vannacht had ik een eetlijstje bedacht van max. 450 kcal. Maar nu vanmorgen maar besloten dat ik zo'n normale eetlijst ga volgen, maar dan wel met wat aanpassingen. En dat is dan denk ik precies een op-een-normale-manier-afval-lijstje.
Nouja, dat dus: Vannacht had ik een eetlijstje bedacht van max. 450 kcal. Maar nu vanmorgen maar besloten dat ik zo'n normale eetlijst ga volgen, maar dan wel met wat aanpassingen. En dat is dan denk ik precies een op-een-normale-manier-afval-lijstje.
vrijdag 15 april 2011 om 08:43
quote:Butterfly1989 schreef op 15 april 2011 @ 08:34:
Nouja, dat dus: Vannacht had ik een eetlijstje bedacht van max. 450 kcal. Maar nu vanmorgen maar besloten dat ik zo'n normale eetlijst ga volgen, maar dan wel met wat aanpassingen. En dat is dan denk ik precies een op-een-normale-manier-afval-lijstje.
Dus, wel zelfde hoeveelheid brood (maar mager beleg), geen melk, magere yoghurt als toetje en geen tussendoortjes. Zoiets. Dat lijkt me wel een goede.
& als dat niet werkt, dan moet ik er inderdaad mee stoppen. Want ik merk dat het me wel heel erg beïnvloed en dat moet niet zo blijven.
Waarom was de normale eetlijst opgesteld met yoghurt en tussendoortjes?
Als je hem aan past is het de normale eetlijst niet meer. En het was toch de bedoeling dat je normaal gaat eten?
Nouja, dat dus: Vannacht had ik een eetlijstje bedacht van max. 450 kcal. Maar nu vanmorgen maar besloten dat ik zo'n normale eetlijst ga volgen, maar dan wel met wat aanpassingen. En dat is dan denk ik precies een op-een-normale-manier-afval-lijstje.
Dus, wel zelfde hoeveelheid brood (maar mager beleg), geen melk, magere yoghurt als toetje en geen tussendoortjes. Zoiets. Dat lijkt me wel een goede.
& als dat niet werkt, dan moet ik er inderdaad mee stoppen. Want ik merk dat het me wel heel erg beïnvloed en dat moet niet zo blijven.
Waarom was de normale eetlijst opgesteld met yoghurt en tussendoortjes?
Als je hem aan past is het de normale eetlijst niet meer. En het was toch de bedoeling dat je normaal gaat eten?
vrijdag 15 april 2011 om 08:53
quote:Butterfly1989 schreef op 15 april 2011 @ 08:34:
Nouja, dat dus: Vannacht had ik een eetlijstje bedacht van max. 450 kcal. Maar nu vanmorgen maar besloten dat ik zo'n normale eetlijst ga volgen, maar dan wel met wat aanpassingen. En dat is dan denk ik precies een op-een-normale-manier-afval-lijstje.
Dus, wel zelfde hoeveelheid brood (maar mager beleg), geen melk, magere yoghurt als toetje en geen tussendoortjes. Zoiets. Dat lijkt me wel een goede.
& als dat niet werkt, dan moet ik er inderdaad mee stoppen. Want ik merk dat het me wel heel erg beïnvloed en dat moet niet zo blijven.
Je hebt het weer over een lijst van 450 calorien.Een vrouw heeft
ongeveer 2000 calorien per dag nodig en zeer zeker als je daarbij
ook nog eens sport of beweegt.En dan schrap je een hoop dingen
die je nodig hebt,alle vetten,geen melk,geen tussendoortjes en heb je het over een ''op-een-normale-manier-afval-lijstje'' waarmee
je dus wel degelijk weer aan het afvallen bent.Iemand met een bmi
van 20 hoef helemaal niet af te vallen.En streven naar een gewicht of een bmi van 18,5 vind ik zelf niet gezond.En dit gaat gewoon helemaal niet goed.Er gaan bij mij een aantal alarmbellen rinkelen.Ga alsjeblieft weer met je psych praten want je staat op het punt om weer door te slaan.Ik vind dit gewoon zorgwekkend.Zoek hulp voordat je te laat bent.Verder moet je ook weer leren je lichaam mooi te vinden en aan zelfacceptatie te werken.Een bmi van 20 is hartstikke netjes en niets mis mee.
Nouja, dat dus: Vannacht had ik een eetlijstje bedacht van max. 450 kcal. Maar nu vanmorgen maar besloten dat ik zo'n normale eetlijst ga volgen, maar dan wel met wat aanpassingen. En dat is dan denk ik precies een op-een-normale-manier-afval-lijstje.
Dus, wel zelfde hoeveelheid brood (maar mager beleg), geen melk, magere yoghurt als toetje en geen tussendoortjes. Zoiets. Dat lijkt me wel een goede.
& als dat niet werkt, dan moet ik er inderdaad mee stoppen. Want ik merk dat het me wel heel erg beïnvloed en dat moet niet zo blijven.
Je hebt het weer over een lijst van 450 calorien.Een vrouw heeft
ongeveer 2000 calorien per dag nodig en zeer zeker als je daarbij
ook nog eens sport of beweegt.En dan schrap je een hoop dingen
die je nodig hebt,alle vetten,geen melk,geen tussendoortjes en heb je het over een ''op-een-normale-manier-afval-lijstje'' waarmee
je dus wel degelijk weer aan het afvallen bent.Iemand met een bmi
van 20 hoef helemaal niet af te vallen.En streven naar een gewicht of een bmi van 18,5 vind ik zelf niet gezond.En dit gaat gewoon helemaal niet goed.Er gaan bij mij een aantal alarmbellen rinkelen.Ga alsjeblieft weer met je psych praten want je staat op het punt om weer door te slaan.Ik vind dit gewoon zorgwekkend.Zoek hulp voordat je te laat bent.Verder moet je ook weer leren je lichaam mooi te vinden en aan zelfacceptatie te werken.Een bmi van 20 is hartstikke netjes en niets mis mee.
vrijdag 15 april 2011 om 09:01
Mijn moeder heeft het opzich niet vaak over 't afvallen. Ze vraagt soms aan mij hoeveel kcal ergens inzitten, maar dat is 't. Dat zij wil afvallen vind ik ook niet persé lastig, eigenlijk.
Ik vergelijk mezelf meer met anderen die dunner zijn, die dan ook nog gaan afvallen. Of die ongeveer hetzelfde zijn en ook gaan afvallen.
Nee, het is dan geen stabiel blijf lijstje meer. Dat klopt.
Ik wil gewoon echt nog afvallen en dan op een normale manier, waarbij ik niet doorsla. En dan denk ik dus dat dit een goede manier is. Als mensen willen afvallen, wordt er ook gezegd; magerder eten en geen tussendoortjes. En dan moet ik me dus wel aan dat lijstje houden en er niet verder in doorgaan.
& als ik merk dat ik wel doorsla, dan moet ik stoppen. Dan betekend het inderdaad dat ik niet niet kan, omdat het me gelijk triggert om er teveel mee bezig te zijn.
Het is in ieder geval al een normaaldere manier, dan ik van plan was. Ik ben er al een béetje vanaf gestapt, maar de gedachte dat ik moet afvallen helemaal schrappen gaat dan toch net weer even te ver.
Ik vergelijk mezelf meer met anderen die dunner zijn, die dan ook nog gaan afvallen. Of die ongeveer hetzelfde zijn en ook gaan afvallen.
Nee, het is dan geen stabiel blijf lijstje meer. Dat klopt.
Ik wil gewoon echt nog afvallen en dan op een normale manier, waarbij ik niet doorsla. En dan denk ik dus dat dit een goede manier is. Als mensen willen afvallen, wordt er ook gezegd; magerder eten en geen tussendoortjes. En dan moet ik me dus wel aan dat lijstje houden en er niet verder in doorgaan.
& als ik merk dat ik wel doorsla, dan moet ik stoppen. Dan betekend het inderdaad dat ik niet niet kan, omdat het me gelijk triggert om er teveel mee bezig te zijn.
Het is in ieder geval al een normaaldere manier, dan ik van plan was. Ik ben er al een béetje vanaf gestapt, maar de gedachte dat ik moet afvallen helemaal schrappen gaat dan toch net weer even te ver.
vrijdag 15 april 2011 om 09:05
vrijdag 15 april 2011 om 09:07
Sorry. Het komt allemaal wel binnen, maar ik moet er nog even over nadenken.
Ik heb wel vaker dipjes gehad en meestal ging 't dan wel weer over na een paar dagen en dat houd ik mezelf nu ook voor, maar toch voelt 't op de een of andere manier wel anders. En dat is niet goed.
Ik ga nu maar naar stage en proberen m'n gedachtes te verzetten. Ben tótaal niet met m'n hoofd bij stage momenteel, maarja.
Ik heb wel vaker dipjes gehad en meestal ging 't dan wel weer over na een paar dagen en dat houd ik mezelf nu ook voor, maar toch voelt 't op de een of andere manier wel anders. En dat is niet goed.
Ik ga nu maar naar stage en proberen m'n gedachtes te verzetten. Ben tótaal niet met m'n hoofd bij stage momenteel, maarja.
vrijdag 15 april 2011 om 09:14
quote:Butterfly1989 schreef op 15 april 2011 @ 09:01:
Nee, het is dan geen stabiel blijf lijstje meer. Dat klopt.
Ik wil gewoon echt nog afvallen en dan op een normale manier, waarbij ik niet doorsla. dat doe je alEn dan denk ik dus dat dit een goede manier is. nee dusAls mensen willen afvallen, wordt er ook gezegd; magerder eten en geen tussendoortjes. dat is niet waar, zeker in jou geval niet En dan moet ik me dus wel aan dat lijstje houden en er niet verder in doorgaan.
& als ik merk dat ik wel doorsla, dan moet ik stoppen. meid je slaat al door en je merkt het niet. Dan betekend het inderdaad dat ik niet niet kan, omdat het me gelijk triggert om er teveel mee bezig te zijn.
Het is in ieder geval al een normaaldere manier, dan ik van plan was. Ik ben er al een béetje vanaf gestapt, maar de gedachte dat ik moet afvallen helemaal schrappen gaat dan toch net weer even te ver.Bel je therapeut. Please!
Nee, het is dan geen stabiel blijf lijstje meer. Dat klopt.
Ik wil gewoon echt nog afvallen en dan op een normale manier, waarbij ik niet doorsla. dat doe je alEn dan denk ik dus dat dit een goede manier is. nee dusAls mensen willen afvallen, wordt er ook gezegd; magerder eten en geen tussendoortjes. dat is niet waar, zeker in jou geval niet En dan moet ik me dus wel aan dat lijstje houden en er niet verder in doorgaan.
& als ik merk dat ik wel doorsla, dan moet ik stoppen. meid je slaat al door en je merkt het niet. Dan betekend het inderdaad dat ik niet niet kan, omdat het me gelijk triggert om er teveel mee bezig te zijn.
Het is in ieder geval al een normaaldere manier, dan ik van plan was. Ik ben er al een béetje vanaf gestapt, maar de gedachte dat ik moet afvallen helemaal schrappen gaat dan toch net weer even te ver.Bel je therapeut. Please!
vrijdag 15 april 2011 om 09:25
Madieken,je verhaal is erg heftig.Bedankt voor het delen en
precies zo zie ik dat ook bij Butterfly.
Butterfly,je hebt het telkens over afvallen op een gezonde
manier.Je houdt jezelf voor de gek.Ik vind dat je ontzettend
ongezond bezig bent en dat moet je zelf ook eerst proberen in
te zien.Je denkt normaal bezig te zijn maar je gedachtes zijn niet normaal.Je anorexia is duidelijk aanwezig.En ik heb ook het gevoel dat ik tegen je anorexia praat en niet tegen jou.Het dringt
niet echt tot je door.Maar zelf vind ik dit nogal ernstig.Met een
bmi van 20 afvallen naar een BMI van 18,5 is niet gezond.Afvallen doe je alleen bij overgewicht en bij een bmi van 20 is er helemaal geen sprake van.Ga liever aan je zelfbeeld werken dan aan je
gewicht!Werk aan zelfacceptatie,zoek hulp,ga leuke dingen doen
met vriendinnen en wees wat liever voor jezelf!Dat allemaal moet je
nog wel leren en daar is therapie voor.Dat kan je niet alleen.
precies zo zie ik dat ook bij Butterfly.
Butterfly,je hebt het telkens over afvallen op een gezonde
manier.Je houdt jezelf voor de gek.Ik vind dat je ontzettend
ongezond bezig bent en dat moet je zelf ook eerst proberen in
te zien.Je denkt normaal bezig te zijn maar je gedachtes zijn niet normaal.Je anorexia is duidelijk aanwezig.En ik heb ook het gevoel dat ik tegen je anorexia praat en niet tegen jou.Het dringt
niet echt tot je door.Maar zelf vind ik dit nogal ernstig.Met een
bmi van 20 afvallen naar een BMI van 18,5 is niet gezond.Afvallen doe je alleen bij overgewicht en bij een bmi van 20 is er helemaal geen sprake van.Ga liever aan je zelfbeeld werken dan aan je
gewicht!Werk aan zelfacceptatie,zoek hulp,ga leuke dingen doen
met vriendinnen en wees wat liever voor jezelf!Dat allemaal moet je
nog wel leren en daar is therapie voor.Dat kan je niet alleen.
vrijdag 15 april 2011 om 10:18
Ik lees net even de OP, dus zal wel zwaar mosterd zijn, maar hier schrik gewoon enorm van. Dit is een ticket regelrecht terug naar eetstoornissenland. Dit is vluchten.
Schreef jij niet eens mee op het nasleep eetproblematiek topic op psyche? Kom daar weer eens meeschrijven, ik denk dat je daar veel meer aan gaat hebben dan 5kg afvallen - weer terug in je veilige vermijdmodus is dat hè? Je bent van harte welkom op het nasleep topic op psyche. Laat die es je nou niet weer om de tuin leiden!
vrijdag 15 april 2011 om 10:25
Butterfly, allereerst goed van je dat je dit topic geopend hebt, dat is de eerste stap! Ook goed dat je met een vriendin hierover hebt gepraat, maar ik denk dat dit niet genoeg is. Wat ik denk, is dat je beter met een psycholoog (weet niet of je er nog een hebt?) kan praten om te leren om te gaan met jezelf en je huidige gewicht te leren accepteren en om het waarom je een terugval hebt? Hij/zij kan je daar goed in begeleiden. Want accepteren is jouw grootste probleem. Zolang je jezelf en je gewicht niet kan accepteren kan je niet beter worden en zullen je eetgestoorde gedachtes je elke keer opnieuw in je greep nemen. En dat wil je niet, want dan doe je iedereen in je omgeving weer verdriet. Echt waar, een BMI van 20 is hartstikke mooi en heel veel mensen zouden dat graag willen hebben, maar lager moet je echt niet gaan, dat is niet gezond.
voor jou en ik hoop dat je de raad van iedereen hier aanneemt.
voor jou en ik hoop dat je de raad van iedereen hier aanneemt.
vrijdag 15 april 2011 om 10:29
quote:Wickivi schreef op 14 april 2011 @ 16:39:
Ik vergelijk mijzelf altijd met een alcoholist als het over mijn (vroegere) eetstoornis gaat. Je komt er nooit helemaal vanaf en zodra je weer begint met drinken gaat het mis.
Hetzelfde is van toepassing met afvallen.
Het is bijna ondoenlijk om met een eetstoornis in je verleden op een normale manier af te vallen.
Immers je verhouding met je lichaam en met eten is iets waar blijkbaar een zwakke plek zit.
Dit heb ik ook precies!! Ben nog nooit iemand tegengekomen die er ook zo over dacht, dus moet het even quoten Op dit moment in mijn herstel (en ik ben echt, écht heel ver) hoe normaal ik ook ben, hoe goed het ook met mij gaat kan ik mij eigenlijk niet permitteren om af te vallen. Ook niet als ik griep heb. Ook niet als ik stress heb. Gewoon niet. Een alcoholist neemt na 10 jaar nuchter te zijn ook niet 1 drankje. Het is vragen om problemen.
Ik geloof wel dat je helemaal van een es af kan komen, misschien tegen beter weten in, maar ik geloof er wel in. Het wordt steeds een beetje minder en ik heb er vertrouwen in dat dat doorzet. Over 10 jaar ben ik nog sterker en de es nog minder dan nu. En over 20 jaar weer. Ik heb er vertrouwen in.
Overigens is dit topic bijna een beetje grappig om te lezen, als het niet zo'n ernstige zaak was, want alles wat je schrijft is zo herkenbaar Butterfly. Al die smoesjes van de es......tsja die ken ik allemaal achterstevoren, maar afvallen is niet de juiste weg naar wat jij wil bereiken (gelukkig, tevreden zijn met jezelf). Nogmaals, het nasleep topic op psyche staat voor je open.
Ik vergelijk mijzelf altijd met een alcoholist als het over mijn (vroegere) eetstoornis gaat. Je komt er nooit helemaal vanaf en zodra je weer begint met drinken gaat het mis.
Hetzelfde is van toepassing met afvallen.
Het is bijna ondoenlijk om met een eetstoornis in je verleden op een normale manier af te vallen.
Immers je verhouding met je lichaam en met eten is iets waar blijkbaar een zwakke plek zit.
Dit heb ik ook precies!! Ben nog nooit iemand tegengekomen die er ook zo over dacht, dus moet het even quoten Op dit moment in mijn herstel (en ik ben echt, écht heel ver) hoe normaal ik ook ben, hoe goed het ook met mij gaat kan ik mij eigenlijk niet permitteren om af te vallen. Ook niet als ik griep heb. Ook niet als ik stress heb. Gewoon niet. Een alcoholist neemt na 10 jaar nuchter te zijn ook niet 1 drankje. Het is vragen om problemen.
Ik geloof wel dat je helemaal van een es af kan komen, misschien tegen beter weten in, maar ik geloof er wel in. Het wordt steeds een beetje minder en ik heb er vertrouwen in dat dat doorzet. Over 10 jaar ben ik nog sterker en de es nog minder dan nu. En over 20 jaar weer. Ik heb er vertrouwen in.
Overigens is dit topic bijna een beetje grappig om te lezen, als het niet zo'n ernstige zaak was, want alles wat je schrijft is zo herkenbaar Butterfly. Al die smoesjes van de es......tsja die ken ik allemaal achterstevoren, maar afvallen is niet de juiste weg naar wat jij wil bereiken (gelukkig, tevreden zijn met jezelf). Nogmaals, het nasleep topic op psyche staat voor je open.
vrijdag 15 april 2011 om 10:33
Als je op een gezonde manier wilt afvallen, maar je bmi is zoals die van jou, dan is in jouw geval afvallen per definitie niet gezond.
Want jouw ziekte is namelijk een psychisch probleem, en in je hoofd ben je bezig met het willen afvallen, je hebt zelf een "dik"beeld van jezelf, een niet realistisch beeld.
Dus ook al ben je (nog) niet echt afgevallen, in je hoofd ben je de grens over, en de uiting, het afvallen, volgt dan.
Zoek hulp, je hebt het echt nodig.
In de tijd dat ik een eetprobleem had, mijn lichaam sloopte om maar dun te zijn, was het afvallen voor mij een houvast in een wereld waarin ik geen controle over veel dingen had maar wel over mijn gewicht.
Ook al waren er veel dingen die ik niet, of niet goed genoeg, kon in mijn ogen, dun zijn kon ik wel, ik had dicipline om dun te zijn, en daar was ik trots op, het was voor mij een zekerheid.
Ik weet niet hoe het bij jou zit, heb niet alle posts gelezen, maar meid gun jezelf geluk, ga er aan werken om jezelf te zien zoals je bent, je hebt kwaliteiten alleen je ziet het zelf misschien niet, je zit op dit moment op het verkeerde spoor, en je hebt echt iemand nodig om je weer op het goede spoor te helpen.
heel veel sterkte.
Want jouw ziekte is namelijk een psychisch probleem, en in je hoofd ben je bezig met het willen afvallen, je hebt zelf een "dik"beeld van jezelf, een niet realistisch beeld.
Dus ook al ben je (nog) niet echt afgevallen, in je hoofd ben je de grens over, en de uiting, het afvallen, volgt dan.
Zoek hulp, je hebt het echt nodig.
In de tijd dat ik een eetprobleem had, mijn lichaam sloopte om maar dun te zijn, was het afvallen voor mij een houvast in een wereld waarin ik geen controle over veel dingen had maar wel over mijn gewicht.
Ook al waren er veel dingen die ik niet, of niet goed genoeg, kon in mijn ogen, dun zijn kon ik wel, ik had dicipline om dun te zijn, en daar was ik trots op, het was voor mij een zekerheid.
Ik weet niet hoe het bij jou zit, heb niet alle posts gelezen, maar meid gun jezelf geluk, ga er aan werken om jezelf te zien zoals je bent, je hebt kwaliteiten alleen je ziet het zelf misschien niet, je zit op dit moment op het verkeerde spoor, en je hebt echt iemand nodig om je weer op het goede spoor te helpen.
heel veel sterkte.
vrijdag 15 april 2011 om 10:36
En nu lees ik dat je het normale eetlijstje gaat aanpassen, zonder tussendoortjes, allemaal magere dingen, dat is niet goed. Eet juist gezonde tussendoortjes, wat fruit tussendoor of een boterham met iets gezonds erop maar hou het niet bij 3 kleine, aangepaste maaltijden dat is geen normale manier van afvallen. Hou je aan je normale eetlijst om op gewicht te blijven, echt Butterfly, een BMI van 20 is hartstikke mooi!
vrijdag 15 april 2011 om 10:43
quote:Butterfly1989 schreef op 15 april 2011 @ 09:01:
Mijn moeder heeft het opzich niet vaak over 't afvallen. Ze vraagt soms aan mij hoeveel kcal ergens inzitten, maar dat is 't.Overigens wil ik nog wel even opmerken dat ik dit, gezien jouw geschiedenis, onverstandig, tactloos en eigenlijk botweg sadistisch vind.
Mijn moeder heeft het opzich niet vaak over 't afvallen. Ze vraagt soms aan mij hoeveel kcal ergens inzitten, maar dat is 't.Overigens wil ik nog wel even opmerken dat ik dit, gezien jouw geschiedenis, onverstandig, tactloos en eigenlijk botweg sadistisch vind.
vrijdag 15 april 2011 om 10:55
quote:Butterfly1989 schreef op 15 april 2011 @ 08:34:
Nouja, dat dus: Vannacht had ik een eetlijstje bedacht van max. 450 kcal. Maar nu vanmorgen maar besloten dat ik zo'n normale eetlijst ga volgen, maar dan wel met wat aanpassingen. En dat is dan denk ik precies een op-een-normale-manier-afval-lijstje.
Dus, wel zelfde hoeveelheid brood (maar mager beleg), geen melk, magere yoghurt als toetje en geen tussendoortjes. Zoiets. Dat lijkt me wel een goede.
& als dat niet werkt, dan moet ik er inderdaad mee stoppen. Want ik merk dat het me wel heel erg beïnvloed en dat moet niet zo blijven.
Er bestaat voor jou geen 'op-een-normale-manier-afval-lijstje'. En weet je waarom? Omdat je geen overgewicht hebt. En afvallen dus niet, ik herhaal niet, normaal is.
Meid, ga naar je huisarts. Dat is echt de enige verstandige optie.
Nouja, dat dus: Vannacht had ik een eetlijstje bedacht van max. 450 kcal. Maar nu vanmorgen maar besloten dat ik zo'n normale eetlijst ga volgen, maar dan wel met wat aanpassingen. En dat is dan denk ik precies een op-een-normale-manier-afval-lijstje.
Dus, wel zelfde hoeveelheid brood (maar mager beleg), geen melk, magere yoghurt als toetje en geen tussendoortjes. Zoiets. Dat lijkt me wel een goede.
& als dat niet werkt, dan moet ik er inderdaad mee stoppen. Want ik merk dat het me wel heel erg beïnvloed en dat moet niet zo blijven.
Er bestaat voor jou geen 'op-een-normale-manier-afval-lijstje'. En weet je waarom? Omdat je geen overgewicht hebt. En afvallen dus niet, ik herhaal niet, normaal is.
Meid, ga naar je huisarts. Dat is echt de enige verstandige optie.
vrijdag 15 april 2011 om 11:02
quote:meds schreef op 14 april 2011 @ 19:48:
Overigens vind ik dat anorexiapatienten ook ver weg moeten blijven bij sport. Zeker bij duursporten. Jij bent blijkbaar zo het contact met je lijf kwijt dat de kans dat je in sporten doorslaat ook heel groot is. Ga yoga doen of taichi, van de ene op de andere dag gaan hardlopen is vragen om problemen, grote problemen.Hier ben ik het zeker wel mee eens, maar ik wil ook wel heel graag laten zien dat het niet een absolute waarheid is. Ik heb namelijk een ernstige eetstoornis gehad en sport wél. Juist het sporten heeft mij geholopen om steeds gezonder te kunnen eten, weer vertrouwen te krijgen in mijn lichaam. Wel moet ik daarbij benadrukken dat dit een jarenlang proces is geweest.
Vorig jaar heb ik een grote hardloopwedstrijd gelopen over een middellange afstand (16km), ik was helaas wat betreft training niet heel goed in vorm, maar heb me wel ontzettend goed voorbereid wat betreft energie. Ik heb echt heel, heel veel gegeten (jaja, ook voor 'gewone' mensen, echt niet gebaseerd op es gedachten) en ik heb een supertijd gelopen. Daar was ik zó trots op, want hoe ver ik ook ben, die es blijft sluimeren, de ene keer wat meer dan de andere keer. Maar die wedstrijd, die liep echt voor MIJ en ik heb hem zoveel beter gelopen juist omdat ik heel veel energie tot me had genomen van tevoren en er is geen eetstoornis stemmetje dat mij dat gaat afpakken!!
Dan nog, het heeft mij ruim 10 jaar gekost om op dit punt te komen. Om te kunnen sporten voor mezelf, om daar goed en gezond bij te kunnen eten zonder bijgedachten. En dit is ook niet voor iedereen weggelegd, ik ben het ook absoluut met bovenstaande quote van Meds eens, maar wilde toch ook wel een positief puntje erin brengen
Overigens vind ik dat anorexiapatienten ook ver weg moeten blijven bij sport. Zeker bij duursporten. Jij bent blijkbaar zo het contact met je lijf kwijt dat de kans dat je in sporten doorslaat ook heel groot is. Ga yoga doen of taichi, van de ene op de andere dag gaan hardlopen is vragen om problemen, grote problemen.Hier ben ik het zeker wel mee eens, maar ik wil ook wel heel graag laten zien dat het niet een absolute waarheid is. Ik heb namelijk een ernstige eetstoornis gehad en sport wél. Juist het sporten heeft mij geholopen om steeds gezonder te kunnen eten, weer vertrouwen te krijgen in mijn lichaam. Wel moet ik daarbij benadrukken dat dit een jarenlang proces is geweest.
Vorig jaar heb ik een grote hardloopwedstrijd gelopen over een middellange afstand (16km), ik was helaas wat betreft training niet heel goed in vorm, maar heb me wel ontzettend goed voorbereid wat betreft energie. Ik heb echt heel, heel veel gegeten (jaja, ook voor 'gewone' mensen, echt niet gebaseerd op es gedachten) en ik heb een supertijd gelopen. Daar was ik zó trots op, want hoe ver ik ook ben, die es blijft sluimeren, de ene keer wat meer dan de andere keer. Maar die wedstrijd, die liep echt voor MIJ en ik heb hem zoveel beter gelopen juist omdat ik heel veel energie tot me had genomen van tevoren en er is geen eetstoornis stemmetje dat mij dat gaat afpakken!!
Dan nog, het heeft mij ruim 10 jaar gekost om op dit punt te komen. Om te kunnen sporten voor mezelf, om daar goed en gezond bij te kunnen eten zonder bijgedachten. En dit is ook niet voor iedereen weggelegd, ik ben het ook absoluut met bovenstaande quote van Meds eens, maar wilde toch ook wel een positief puntje erin brengen
