Lijf & Lijn
alle pijlers
Afvallen 'na' anorexia
donderdag 14 april 2011 om 15:34
Hey,
Ik kom er even niet uit en durf 't er eigenlijk met niemand uit m'n omgeving over te hebben.. Maar zit er wel echt mee.
Ik heb anorexia gehad, het gaat nu redelijk goed; ik zit op gezond gewicht en ik durf (bijna) alles weer te eten. Heb nog wel een obsessie voor de weegschaal, maar dat ga ik proberen om af te bouwen.
Maar nu is het dus zo dat ik in de kliniek moest aankomen tot bmi 20. Hier zit ik nu al een heel tijd op. Steeds heb ik gedacht dat ik gewoon moet volhouden en moet doorzetten en dat ik dit gewicht dan vanzelf wel ga accepteren. Maar dat gebeurt niet. Ik blijf mezelf echt gewoon veelste dik vinden..
Nu had ik besloten om 5 kg te gaan afvallen, zodat ik op bmi 18,5 zit. Als ik daar dan gewoon op stabiel blijf, dan is het óok nog een gezond gewicht. (Er zijn nogal wat verschillende maatstaven wat gezond gewicht is.. heel irritant)
Alleen meteen ben ik weer zoveel ermee bezig in m'n hoofd. Van niet sporten, ben ik nu naar iedere dag hardlopen gegaan. En ook qua eten 't een en ander meteen maar geschrapt. Maar dat betekend bijvoorbeeld ook dat ik gister met een vriendin samen kon eten, maar dat wilde ik niet, want wilde m'n eigen magere dingetje maken. (& stress, want 't moest wel "op tijd") En nu dus weer stress, want over een tijdje met een vriendin paar dagen naar Terschelling. Hoe ga ik dat óoit doen?!
Ohh, ik weet het écht even niet. Ik wil zó graag gewoon wat afvallen. Alleen dan op een normale manier. En ik denk ook dat de weegobsessie dan juist minder wordt.
Alleen hóe doe ik dat op een normale manier, zonder gelijk te vervallen in allerlei eetgestoorde regeltjes?
Iemand misschien ervaring met gewoon op een normale manier wat afvallen, na een eetstoornis?
Ik kom er even niet uit en durf 't er eigenlijk met niemand uit m'n omgeving over te hebben.. Maar zit er wel echt mee.
Ik heb anorexia gehad, het gaat nu redelijk goed; ik zit op gezond gewicht en ik durf (bijna) alles weer te eten. Heb nog wel een obsessie voor de weegschaal, maar dat ga ik proberen om af te bouwen.
Maar nu is het dus zo dat ik in de kliniek moest aankomen tot bmi 20. Hier zit ik nu al een heel tijd op. Steeds heb ik gedacht dat ik gewoon moet volhouden en moet doorzetten en dat ik dit gewicht dan vanzelf wel ga accepteren. Maar dat gebeurt niet. Ik blijf mezelf echt gewoon veelste dik vinden..
Nu had ik besloten om 5 kg te gaan afvallen, zodat ik op bmi 18,5 zit. Als ik daar dan gewoon op stabiel blijf, dan is het óok nog een gezond gewicht. (Er zijn nogal wat verschillende maatstaven wat gezond gewicht is.. heel irritant)
Alleen meteen ben ik weer zoveel ermee bezig in m'n hoofd. Van niet sporten, ben ik nu naar iedere dag hardlopen gegaan. En ook qua eten 't een en ander meteen maar geschrapt. Maar dat betekend bijvoorbeeld ook dat ik gister met een vriendin samen kon eten, maar dat wilde ik niet, want wilde m'n eigen magere dingetje maken. (& stress, want 't moest wel "op tijd") En nu dus weer stress, want over een tijdje met een vriendin paar dagen naar Terschelling. Hoe ga ik dat óoit doen?!
Ohh, ik weet het écht even niet. Ik wil zó graag gewoon wat afvallen. Alleen dan op een normale manier. En ik denk ook dat de weegobsessie dan juist minder wordt.
Alleen hóe doe ik dat op een normale manier, zonder gelijk te vervallen in allerlei eetgestoorde regeltjes?
Iemand misschien ervaring met gewoon op een normale manier wat afvallen, na een eetstoornis?
zaterdag 23 april 2011 om 21:12
Lieve Butterfly1989,
Dapper dat je dit onderwerp naar voren brengt, na alle strijd die je hebt geleverd is het niet makkelijk om toe te geven dat er diep van binnen nog iets spookt.... Hoewel iets in jou natuurlijk hoopt dat iemand hier zegt "gewoon doen hoor ga maar lekker afvallen" weet je dat dat niet de reactie is die je zult krijgen. Dat getuigt van innerlijke kracht, jij laat je niet zo makkelijk van slag brengen door die spoken....
Ik kom toevallig bij een ander topic iets tegen wat je zelf vorig jaar schreef. Ik denk dat je daar zelf ook al het antwoord op je vraag van nu mee geeft.
quote:Butterfly1989 schreef op 25 mei 2010 @ 20:50:
Knap dat je het hier open verteld en herkenning zoekt. Toch altijd weer lastig om voor jezelf en anderen toe te geven dat het toch nog niet helemaal over is.
Ik heb ook anorexia gehad en ook meerdere therapieen gehad. (opname, deeltijd, ambulante gesprekken, zelfhulpgroep, dietiste) Ik ben ook een tijd in dezelfde fase blijven hangen als waarin jij nu zit. Ik kon mijn gewicht op gezond houden (precies op het minimum, geen kilo hoger), maar had bij het minste of geringste wel weer de gedachtes. Dit is een tijdje zo gebleven, maar op een bepaald moment had ik er genoeg van. Ik wilde er 100% vanaf komen! (& dat is precies het moment wat jij nu hebt, denk ik..)
Inmiddels kan ik zeggen dat ik er écht vanaf ben!! Ik heb het gewicht wat bij mij past, eet op gevoel en kan mijn lichaam accepteren.
Wat mij voornamelijk geholpen heeft is: eten op gevoel.
Weg met de standaard lijstjes, maar eten op gevoel en naar behoefte. Dat zorgt ervoor dat je op het gewicht komt wat bij jou past. En je hoeft niet meer krampachtig te doen met lijstjes, eten en gewicht, want je eet wat je lichaam nodig heeft en zit op het gewicht wat bij jou past.
Hoop dat je daar iets mee kunt...sterkte!
Dapper dat je dit onderwerp naar voren brengt, na alle strijd die je hebt geleverd is het niet makkelijk om toe te geven dat er diep van binnen nog iets spookt.... Hoewel iets in jou natuurlijk hoopt dat iemand hier zegt "gewoon doen hoor ga maar lekker afvallen" weet je dat dat niet de reactie is die je zult krijgen. Dat getuigt van innerlijke kracht, jij laat je niet zo makkelijk van slag brengen door die spoken....
Ik kom toevallig bij een ander topic iets tegen wat je zelf vorig jaar schreef. Ik denk dat je daar zelf ook al het antwoord op je vraag van nu mee geeft.
quote:Butterfly1989 schreef op 25 mei 2010 @ 20:50:
Knap dat je het hier open verteld en herkenning zoekt. Toch altijd weer lastig om voor jezelf en anderen toe te geven dat het toch nog niet helemaal over is.
Ik heb ook anorexia gehad en ook meerdere therapieen gehad. (opname, deeltijd, ambulante gesprekken, zelfhulpgroep, dietiste) Ik ben ook een tijd in dezelfde fase blijven hangen als waarin jij nu zit. Ik kon mijn gewicht op gezond houden (precies op het minimum, geen kilo hoger), maar had bij het minste of geringste wel weer de gedachtes. Dit is een tijdje zo gebleven, maar op een bepaald moment had ik er genoeg van. Ik wilde er 100% vanaf komen! (& dat is precies het moment wat jij nu hebt, denk ik..)
Inmiddels kan ik zeggen dat ik er écht vanaf ben!! Ik heb het gewicht wat bij mij past, eet op gevoel en kan mijn lichaam accepteren.
Wat mij voornamelijk geholpen heeft is: eten op gevoel.
Weg met de standaard lijstjes, maar eten op gevoel en naar behoefte. Dat zorgt ervoor dat je op het gewicht komt wat bij jou past. En je hoeft niet meer krampachtig te doen met lijstjes, eten en gewicht, want je eet wat je lichaam nodig heeft en zit op het gewicht wat bij jou past.
Hoop dat je daar iets mee kunt...sterkte!
