Lijf & Lijn
alle pijlers
Bmi meter realistisch?
woensdag 31 januari 2024 om 09:15
Hoe realistisch is de bmi meter van het voedingscentrum?
Misschien steek ik wel mijn kop in het zand, maar als ik 1.60 en 75 kilo met 89cm buikomtrek doe kom ik mega in de knalrode zone uit.
Nee ik ben niet mega slank maar ben ook echt niet dik. Alles is strak niks hangt ofzo, meer stevig.
Hoe realistisch is deze meting? Of ben ik blind en wel gewoon levensgevaarlijk zwaar?
Hoe ervaren jullie die meter?
Misschien steek ik wel mijn kop in het zand, maar als ik 1.60 en 75 kilo met 89cm buikomtrek doe kom ik mega in de knalrode zone uit.
Nee ik ben niet mega slank maar ben ook echt niet dik. Alles is strak niks hangt ofzo, meer stevig.
Hoe realistisch is deze meting? Of ben ik blind en wel gewoon levensgevaarlijk zwaar?
Hoe ervaren jullie die meter?
donderdag 1 februari 2024 om 18:16
Ik vind het in mijn bubbel oprecht lastig ook voor mijn kinderen. 1 van mijn kinderen heeft een vriendinnetje waar ze dagelijks mee speelt, ze spelen vaak hier.
Laat ik ze daar spelen is het croissant uit school instant noodels patat chips en dat tussen 3 en 5 ben daar niet blij mee want ik wil wel gewoon gezond eten.
Laat ik ze daar spelen is het croissant uit school instant noodels patat chips en dat tussen 3 en 5 ben daar niet blij mee want ik wil wel gewoon gezond eten.
donderdag 1 februari 2024 om 18:27
Veel belangrijker dan wat ze wellicht incidenteel bij een vriendje krijgen, is voorleven. Eet zoals je graag zou willen hoe je kinderen zouden eten als ze volwassen zijn. Dat nemen ze altijd mee, ook al zal het misschien soms anders lijken. Doe wat je hen zou gunnen.WorkMomNia37 schreef: ↑01-02-2024 18:16Ik vind het in mijn bubbel oprecht lastig ook voor mijn kinderen. 1 van mijn kinderen heeft een vriendinnetje waar ze dagelijks mee speelt, ze spelen vaak hier.
Laat ik ze daar spelen is het croissant uit school instant noodels patat chips en dat tussen 3 en 5 ben daar niet blij mee want ik wil wel gewoon gezond eten.
donderdag 1 februari 2024 om 18:31
Maar als jullie thuis gezond eten, zijn die noodles voor jouw dochter de uitzondering. Jij bepaald met jouw gewoontes thuis wat haar "normaal" is.WorkMomNia37 schreef: ↑01-02-2024 18:16Ik vind het in mijn bubbel oprecht lastig ook voor mijn kinderen. 1 van mijn kinderen heeft een vriendinnetje waar ze dagelijks mee speelt, ze spelen vaak hier.
Laat ik ze daar spelen is het croissant uit school instant noodels patat chips en dat tussen 3 en 5 ben daar niet blij mee want ik wil wel gewoon gezond eten.
Ik vind dat je best veel randzaken bij haalt eerlijk gezegd. De maatschappij en jouw "bubbel" zijn niet verantwoordelijk voor jouw gedrag en het bmi dat daaruit is voortgekomen. Jij hebt de teugels van jouw leven vast, altijd.
donderdag 1 februari 2024 om 18:42
donderdag 1 februari 2024 om 18:49
En als jij dat dagelijks doet, dan slaat ze vanzelf de zoute niet te vreten instant noodles af omdat die niet lekker zijn.WorkMomNia37 schreef: ↑01-02-2024 18:16Ik vind het in mijn bubbel oprecht lastig ook voor mijn kinderen. 1 van mijn kinderen heeft een vriendinnetje waar ze dagelijks mee speelt, ze spelen vaak hier.
Laat ik ze daar spelen is het croissant uit school instant noodels patat chips en dat tussen 3 en 5 ben daar niet blij mee want ik wil wel gewoon gezond eten.
Ik kan me ook niet voorstellen dat je dit alles in 2 uur voorzet aan een speelvriendje eerlijk gezegd.
Vandaag mooi weer, dus we bleven hangen op het schoolplein voor een uur. Toen pas wat eten en drinken. Daarna even roblox en toen moesten ze wat anders verzinnen en gingen ze lego spelen. Ik loop ze echt niet met eten achterna om op te eten. Ze gaan fijn spelen. Ze zitten niet in een all you can eat restaurant.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
donderdag 1 februari 2024 om 19:00
Bij mij is het uit school wat drinken en een koekje of een snoepje (4 kleine snoepjes)
Maar dat is het niet alles maar wel dan een croissant onderweg uit school langs het winkelcentrum
Tsja alles mag dus mijn dochter vind het geweldig om 2 borden patat te eten vlak voordat ik met mijn sperziebonen aan kom.
Dan zit ze vol natuurlijk
Het is dagelijks spelen, dus ik heb liever dat ze hier spelen zodat ik zelf in de hand heb wat ze eet.
Maar dat is het niet alles maar wel dan een croissant onderweg uit school langs het winkelcentrum
Tsja alles mag dus mijn dochter vind het geweldig om 2 borden patat te eten vlak voordat ik met mijn sperziebonen aan kom.
Dan zit ze vol natuurlijk
Het is dagelijks spelen, dus ik heb liever dat ze hier spelen zodat ik zelf in de hand heb wat ze eet.
donderdag 1 februari 2024 om 19:16
Eten zou sowieso nooit straf of beloning moeten zijn.NomenNescio schreef: ↑01-02-2024 17:03Het is toch jammer (en erg onnodig) dat men genieten koppelt aan alcohol, roken, laveloos gaan, snoepen, snacken. Het hele beloningssysteem staat verkeerd afgesteld en dat heeft vele oorzaken. Maar ik denk wel dat 1 vd oorzaken is dat mensen niet durven om hun kind te beperken. Omdat ze niet goed tegen het gejammer en gezeur kunnen (dat ook nog eens langer door blijft gaan, omdat kinderen in hun omgeving zien dat anderen het wel mogen en het dan erg oneerlijk vinden). De maatschappelijk druk is groot en als je dan in een bubbel leeft van mensen die daar allemaal aan meedoen, wordt het erg lastig. Zeker als je daar eigenlijk wat van vindt. Want dan moet je bijna een andere bubbel gaan opzoeken voor je kind. Andere school, andere omgeving, vriendjes, wat daar normaal is en niet. Dat is nogal wat.
Het is makkelijk voor mij om te zeggen dat je dan gewoon dit of dat moet doen en je kinderen andere beloningssystemen moet aanleren. Maar ja, hoe doe je dat als je in een bepaalde bubbel zit waar ongezonde leefgewoonten de norm zijn en je ontmoedigen door de opmerkingen die je krijgt?
Voor mij was het makkelijker om mijn kinderen in groot te krijgen. Andere bubbel, andere verwachtingen. Scholen met relatief gezonde kinderen die ook relatief gezonde snacks meekregen, met vriendjes die thuis ook gewend waren aan thee ipv cola. dat helpt allemaal wel mee om andere dingen aangeleerd te krijgen en daar ook je belongssysteem op te ontwikkelen.
Ik ben er nl. heilig van overtuigd dat het beloningssysteem je als volwassene gaat helpen om gezonde keuzes te maken en dat je geniet van een tomaatje en kop thee en weerzin voelt bij te zoet en te slecht eten. Dan is het namelijk een stuk makkelijker om weerstand te bieden tegen al die verleidingen.
Ik vind het helemaal geen goed idee om weerzin te voelen bij zoet en slecht eten. Het is helemaal niet erg om chips lekkerder te vinden dan snoeptomaatjes. Het gaat er gewoon om dat je maat houdt. Eten indelen in goed en slecht is onzin.
donderdag 1 februari 2024 om 19:19
Vrouwen maken toch niet zoveel spiermassa aan dat ze in de obesitas-range terecht komen?! Ja, ik ken enorm gespierde mannen die 100 kilo wegen en die nauwelijks vet hebben, zo afgetraind zijn ze, maar gespierde vrouwen zien er juist slank en atletisch uit, en ze wegen door de extra spiermassa misschien 5 tot 10 kilo meer (en dan is 10 kilo véél), maar obesitas-getallen heb ik echt nog nooit gehoord.
donderdag 1 februari 2024 om 19:27
Ik denk echt dat mensen onderschatten wat een bepaalde bubbel kan doen met je eetpatroon (of welk ander patroon dan ook). Als je zelf bent opgegroeid met ouders die bepaalde eetgewoonten hebben, dan zit dat denken vaak in een familie: broers, zusses, neefjes, nichtjes, ooms en tantes. Ook heb je allemaal bij elkaar op een school gezeten in een bepaalde wijk. Dat wat jij lange tijd als normaal hebt gezien (het viel to niet op dat ze te zwaar was, want haar hele omgeving/familie is blijkbaar zo) echoot overal na.
Als jouw kind dan gaat logeren bij opa en oma, of als opa en oma standaard oppassen uit school, dan zal jouw kind waarschijnlijk hetzelfde krijgen aangeleerd: snoep als beloning. Vaak is je sociale leven en de vrienden die je uitkiest, passend bij hoe jezelf bent opgevoed. Je komt niet veel intense vriendschappen tegen tussen de Mc -fan en de die hard veganist bijv. Omdat mensen bubbels hebben en die later ook zo instant houden.
Zit je in zo'n bubbel van slecht eten, ontslaat je dat uiteraard niet van je eigen verantwoordelijkheid om te proberen je eigen kinderen andere normen en waarden mee te geven. Maar dat zal niet makkelijk zijn. Want overal waar je komt, zul je te horen krijgen, doe niet zo flauw, wat ongezellig, he meid, gun je kinderen ook es wat, ze zijn maar 1 x jong en ga maar door.
Ik kon dergelijke opmerkingen makkelijk van me af laten glijden, want ze werden zelden gemaakt door mensen uit mijn eigen bubbel. Ik hoefde niks af te slaan, het stond niet eens op tafel. En als er op een feestje taartjes waren, was er vaak ook nog genoeg andere (gezonde) keuze. En was ik zeker niet de enige die mozarella tomaatjes en olijfjes at of heilbot op een (volkoren) toastje. En zeiden mensen niet tegen me dat het allemaal aanstelleritis was en bood mijn kind geen zak spekkies aan die me al met een stralende lach zaten aan te kijken en waar ik dan die stomme moeder voor moest zijn die nee zei. Dat gebeurde gewoon amper. Dat was nl. niet mijn bubbel.
Dus to, je bent wél verantwoordelijk voor hoe jij je kinderen voorleeft. Maar ik begrijp dat het voor jou met jouw bubbel waarschijnlijk harder werken is dan voor sommigen hier.
Als jouw kind dan gaat logeren bij opa en oma, of als opa en oma standaard oppassen uit school, dan zal jouw kind waarschijnlijk hetzelfde krijgen aangeleerd: snoep als beloning. Vaak is je sociale leven en de vrienden die je uitkiest, passend bij hoe jezelf bent opgevoed. Je komt niet veel intense vriendschappen tegen tussen de Mc -fan en de die hard veganist bijv. Omdat mensen bubbels hebben en die later ook zo instant houden.
Zit je in zo'n bubbel van slecht eten, ontslaat je dat uiteraard niet van je eigen verantwoordelijkheid om te proberen je eigen kinderen andere normen en waarden mee te geven. Maar dat zal niet makkelijk zijn. Want overal waar je komt, zul je te horen krijgen, doe niet zo flauw, wat ongezellig, he meid, gun je kinderen ook es wat, ze zijn maar 1 x jong en ga maar door.
Ik kon dergelijke opmerkingen makkelijk van me af laten glijden, want ze werden zelden gemaakt door mensen uit mijn eigen bubbel. Ik hoefde niks af te slaan, het stond niet eens op tafel. En als er op een feestje taartjes waren, was er vaak ook nog genoeg andere (gezonde) keuze. En was ik zeker niet de enige die mozarella tomaatjes en olijfjes at of heilbot op een (volkoren) toastje. En zeiden mensen niet tegen me dat het allemaal aanstelleritis was en bood mijn kind geen zak spekkies aan die me al met een stralende lach zaten aan te kijken en waar ik dan die stomme moeder voor moest zijn die nee zei. Dat gebeurde gewoon amper. Dat was nl. niet mijn bubbel.
Dus to, je bent wél verantwoordelijk voor hoe jij je kinderen voorleeft. Maar ik begrijp dat het voor jou met jouw bubbel waarschijnlijk harder werken is dan voor sommigen hier.
donderdag 1 februari 2024 om 19:32
Ik voel oprecht weerzin als ik een knalroze geglazuurde bepoederde donut zie Lorem. Ik hou op z'n tijd best van iets zoet, maar dan moet ik weten dat het echt lekker is. Zo zoet dat het glazuur van mijn tanden springt, oogst bij mij weerstand. Net als dat kleffe gekke plakkerige zoete witbrood structuur van donuts. En ik vind dat veel (goedkope) mierzoete dingen gemaakt zijn uit die 2 dingen: witte suiker en witmeel en margarine. Ohja, een kleurstof. Brrrr.
Ik ben wat dat betreft ook snel bevredigd. 1 klein oprecht lekker stukje gebak haal ik 500 keer meer plezier uit dan 10 donuts, spekkies en slagroomtaart van de aldi.
Ik ben wat dat betreft ook snel bevredigd. 1 klein oprecht lekker stukje gebak haal ik 500 keer meer plezier uit dan 10 donuts, spekkies en slagroomtaart van de aldi.
donderdag 1 februari 2024 om 19:38
Oh, maar ik vind een etentje op zijn tijd ook heel gezellig!Miek_ schreef: ↑01-02-2024 16:50Om voor mijzelf te spreken, ik vind een etentje met vrienden en familie heel gezellig ja. Dus urenlang tafelen met een goed glas wijn erbij. Dat wil niet zeggen dat ik het ook niet gezellig vind om met een vriendin te gaan sporten of met een familielid een stuk te gaan lopen. Sterker nog, ik vind samen trainen en meedoen aan bijvoorbeeld mud masters of strong viking ook heel gezellig. Maar voor mij zou het leven toch ook echt een stuk minder gezellig zijn zonder die etentjes waarbij we urenlang tafelen en vaak ook gezamenlijk nog gekookt hebben. En toen ik zwanger was vond ik het trouwens ook zonder wijn nog net zo gezellig maar ik zou liegen als ik zou zeggen dat ik mijn wijntje toen nooit gemist heb.
Als ik jou reactie zo lees zie ik ook helemaal niets geks, uiteindelijk valt en staat alles met balans natuurlijk.
Ik zie afwisseling tussen activiteiten en etentjes, tussen ongezond en zelf koken en lang tafelen. Klinkt als een mooi evenwicht.
Wat ik bij to lees is het wijzen naar zaken die buiten haar verantwoording liggen, en daar reageerde ik op.
Door te zeggen dat je niets meer mag i.v.m. de gezondheid, of dingen als 'je moet ook een beetje genieten' dan is de vraag wat maakt dat je beeld is dat je zonder de bijzaken niet kunt genieten.
Dat is mijns inziens namelijk iets ingesleten, of aangeleerd gedrag, of iets wat je jezelf voorhoud omdat je de consequenties niet onder ogen wilt zien als; ik moet iets veranderen om dit aan te passen.
Net als mensen soms dingen zonder na te denken doen, omdat ze een traktatie of een taartje op een verjaardag beschouwen als gezellig. Dat kan een ingesleten associatie zijn, terwijl het je niet ongezelliger maakt als je bewust dat taartje afslaat.
Wanneer je balans hebt kun je prima lekker uit eten en lang tafelen met wijntje (of zelfs meer) Maar wanneer je dit meerdere keren per week doet, of jou werkdagen niet geslaagd zijn zonder dat ze afgesloten zijn met een borrelplankje en een wijntje heb je een hele andere situatie. Zowel mentaal (omdat je iets nodig hebt om je dag te laten slagen) als lichamelijk omdat het uiteindelijk je gezondheid aan kan tasten als die balans er niet (meer) is.
donderdag 1 februari 2024 om 19:42
Hahaha, really?NomenNescio schreef: ↑01-02-2024 17:03
Ik ben er nl. heilig van overtuigd dat het beloningssysteem je als volwassene gaat helpen om gezonde keuzes te maken en dat je geniet van een tomaatje en kop thee en weerzin voelt bij te zoet en te slecht eten. Dan is het namelijk een stuk makkelijker om weerstand te bieden tegen al die verleidingen.
Het beloningssysteem zal nooit reageren op een tomaatje bij de thee. Was het maar zo simpel.
Suiker en vet, daar reageert het beloningssysteem op. Evolutionair volledig verklaarbaar, want suiker en vet was van levensbelang om de koude wintertijd door te komen. Tomaatjes niet.
Wat ik wel ooit las is dat in de natuur de combi van suiker en vet niet (of nauwelijks) voorkomt en dat dat één van de punten is waardoor we last krijgen van veel snacks: die zijn vaak een combi van suiker en vet.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
donderdag 1 februari 2024 om 19:43
Dan heb je gewoon mazzel.NomenNescio schreef: ↑01-02-2024 19:32Ik voel oprecht weerzin als ik een knalroze geglazuurde bepoederde donut zie Lorem. Ik hou op z'n tijd best van iets zoet, maar dan moet ik weten dat het echt lekker is. Zo zoet dat het glazuur van mijn tanden springt, oogst bij mij weerstand. Net als dat kleffe gekke plakkerige zoete witbrood structuur van donuts. En ik vind dat veel (goedkope) mierzoete dingen gemaakt zijn uit die 2 dingen: witte suiker en witmeel en margarine. Ohja, een kleurstof. Brrrr.
Ik ben wat dat betreft ook snel bevredigd. 1 klein oprecht lekker stukje gebak haal ik 500 keer meer plezier uit dan 10 donuts, spekkies en slagroomtaart van de aldi.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
donderdag 1 februari 2024 om 20:01
Het beloningssysteem weet niet wat goed voor je is. Ik ben een roker, en ik weet heel erg goed dat het slecht is voor mij in alle opzichten. En toch vraagt een stukje beloningssysteem in mij iedere 45 minuten om nicotine. Ook al weet je dondersgoed dat het slecht is voor je. En zo ook met suikers en vetten. Ongezond ja, dat weet iedereen en zijn moeder. Maar je hersenen weten het op de een of andere manier niet.
Ik heb nog nooit zin gehad in en tomaat of paprika. Wel in chocolade of koekjes.
Ik heb nog nooit zin gehad in en tomaat of paprika. Wel in chocolade of koekjes.
donderdag 1 februari 2024 om 21:00
Dit. Als je komkommers het summum vindt heb je gewoon mazzel, want bij de meeste mensen werken de hersenen niet op die manier. Dat heeft niet zo veel te maken met wat je aangeleerd krijgt.Solomio schreef: ↑01-02-2024 19:42Hahaha, really?
Het beloningssysteem zal nooit reageren op een tomaatje bij de thee. Was het maar zo simpel.
Suiker en vet, daar reageert het beloningssysteem op. Evolutionair volledig verklaarbaar, want suiker en vet was van levensbelang om de koude wintertijd door te komen. Tomaatjes niet.
Wat ik wel ooit las is dat in de natuur de combi van suiker en vet niet (of nauwelijks) voorkomt en dat dat één van de punten is waardoor we last krijgen van veel snacks: die zijn vaak een combi van suiker en vet.
donderdag 1 februari 2024 om 21:08
Dat is makkelijk praten, als je het sowieso al niet lekker vindt, wat bedoel je dan met belonen? Natuurlijk ga je niet tegen je zin een donut zitten eten. Er zijn zoveel “lekkere” dingen die ik toch al niet eet.NomenNescio schreef: ↑01-02-2024 19:32Ik voel oprecht weerzin als ik een knalroze geglazuurde bepoederde donut zie Lorem. Ik hou op z'n tijd best van iets zoet, maar dan moet ik weten dat het echt lekker is. Zo zoet dat het glazuur van mijn tanden springt, oogst bij mij weerstand. Net als dat kleffe gekke plakkerige zoete witbrood structuur van donuts. En ik vind dat veel (goedkope) mierzoete dingen gemaakt zijn uit die 2 dingen: witte suiker en witmeel en margarine. Ohja, een kleurstof. Brrrr.
Ik ben wat dat betreft ook snel bevredigd. 1 klein oprecht lekker stukje gebak haal ik 500 keer meer plezier uit dan 10 donuts, spekkies en slagroomtaart van de aldi.
Maar belonen en eten moeten los van elkaar staan. Maar goed, we geven jonge kinderen al iets te eten nadat ze zijn gevallen, dus troost-eten zit vaak diep.
Maar ik ben pertinent tegen het bestempelen van eten als goed en slecht eten. Het moet niet zo zijn dat je meteen een schuldgevoel hebt als je eens een patatje eet. En je hoeft jezelf niet te belonen bij liefdesverdriet of na een lange dag hard werken. Zo creëer je eetproblemen.
Een mens moet eten, en soms heb je zin in wat lekkers. Dat mag ook op dinsdagmiddag als je daar zin in hebt, je hoeft niet te wachten tot het weekend of iets speciaals. Als je het maar niet de hele tijd doet.
vrijdag 2 februari 2024 om 00:32
Mijn kind zou uit zich zelf nee gezegd hebben en zeggen dat hij vol zit / geen xin daar in heeft.WorkMomNia37 schreef: ↑01-02-2024 19:00Bij mij is het uit school wat drinken en een koekje of een snoepje (4 kleine snoepjes)
Maar dat is het niet alles maar wel dan een croissant onderweg uit school langs het winkelcentrum
Tsja alles mag dus mijn dochter vind het geweldig om 2 borden patat te eten vlak voordat ik met mijn sperziebonen aan kom.
Dan zit ze vol natuurlijk
Het is dagelijks spelen, dus ik heb liever dat ze hier spelen zodat ik zelf in de hand heb wat ze eet.
Zo makkelijk om de andere moeder de schuld te geven. Het is je eigen verantwoordelijkheid om je kind een gezind eetpatroon aan te leren. Je kan toch uitleggen dat als ze al dat eten bij het vriendinnetje op eet ze moddervet wordt.
Je ziet het ook in speeltuinen en kinderboerderijen.. ook al is het plan om maar een uurtje of hooguit 2 te blijven er wordt allerlei eten en drinken meegenomen. Een kind kan heus wel 2 uurtjes zonder eten en drinken.
vrijdag 2 februari 2024 om 01:11
Zeker wel. https://www.nice-info.be/nutrinews/wat- ... -eetgedrag
Ik heb daar een aantal jaar geleden een onderzoek van gezien op televisie, waarbij kandidaten een muts met sensoren op kregen om te registreren hoe het brein reageert op stimuli (plaatjes, filmpjes) qua voeding. Inderdaad zo'n 80 % reageert vanuit het beloningssysteem sterker op ongezonde voeding. Hoe sterker de smaken (zoet, zout, vet) hoe sterker de reactie. Maar er was ook een kleinere groep die daar niet of veel minder sterk op reageerden en wel op gezonde dingen. De onderzoekers waren eigenlijk vrij verbaasd, want hadden die uitkomst niet verwacht. Er volgde vervolgonderzoek (uitvraag) naar de leefgewoonten en voorleefgewoonten vanuit kindertijd. De groep was te klein om er conclusies aan te verbinden, maar een voorlopige aanname was dat deze mensen al vanuit hun jonge jaren hele andere associaties hadden met gezonde voeding. Daar was een wortel, tomaat, een salade, grof brood, noten, fruit, vis een heel normaal onderdeel van het eten tijdens opgroeien en waren de 'slechte' voedselproducten veel minimaler aanwezig. Ik heb geen idee of daar een genetische component voor was, maar men ging wel uit van associaties die je gedurende je kindertijd hebt opgedaan. Het is jammer, want ik kan dat onderzoek nergens vinden.
Enige wat ik tot nu toe heb gevonden is dit https://www.socialevraagstukken.nl/voor ... e-trainen/ en https://www.annualreviews.org/doi/abs/1 ... lCode=nutr
vrijdag 2 februari 2024 om 01:28
Grappig, bij mij heeft dat niet zo gewerkt, terwijl ik ben opgevoed met heel gezond en sober eten: nooit koek of snoep, geen frisdrank, uitsluitend bruin brood (nooit zoet beleg), na school was er thee en een appel, het nagerecht was altijd magere yoghurt en met kerstmis kregen we allemaal één chocoladekransje Ik weet niet waar mijn ouders dit dieet op baseerden, misschien was het iets dat ze van huis uit kenden, maar zodra ik op kamers ging wonen, gingen alle remmen los: cola, snoep, snackbar-eten en ga maar door. (Na een tijdje ging het nieuwe eraf en ben ik gezonder gaan eten, maar zo sober als vroeger zou ik nooit meer willen).NomenNescio schreef: ↑02-02-2024 01:11Zeker wel. Ik heb daar een aantal jaar geleden een onderzoek van gezien op televisie, waarbij kandidaten een muts met sensoren op kregen om te registreren hoe het brein reageert op stimuli (plaatjes, filmpjes) qua voeding. Inderdaad zo'n 80 % reageert vanuit het beloningssysteem sterker op ongezonde voeding. Hoe sterker de smaken (zoet, zout, vet) hoe sterker de reactie. Maar er was ook een kleinere groep die daar niet of veel minder sterk op reageerden en wel op gezonde dingen. De onderzoekers waren eigenlijk vrij verbaasd, want hadden die uitkomst niet verwacht. Er volgde vervolgonderzoek (uitvraag) naar de leefgewoonten en voorleefgewoonten vanuit kindertijd. De groep was te klein om er conclusies aan te verbinden, maar een voorlopige aanname was dat deze mensen al vanuit hun jonge jaren hele andere associaties hadden met gezonde voeding. Daar was een wortel, tomaat, een salade, grof brood, noten, fruit, vis een heel normaal onderdeel van het eten tijdens opgroeien en waren de 'slechte' voedselproducten veel minimaler aanwezig. Ik heb geen idee of daar een genetische component voor was, maar men ging wel uit van associaties die je gedurende je kindertijd hebt opgedaan. Het is jammer, want ik kan dat onderzoek nergens vinden.
Enige wat ik tot nu toe heb gevonden is dit https://www.socialevraagstukken.nl/voor ... e-trainen/ en https://www.annualreviews.org/doi/abs/1 ... lCode=nutr
Ik denk dat dat ‘gezonde’ beloningssysteem eerder genetisch is, niet zozeer aangeleerd. Of misschien ben ik een uitzondering.
vrijdag 2 februari 2024 om 01:46
Er is ook onderzoek gedaan naar schaarste en associaties met eten. Je moet het aanwezige (gezonde) eten ook leuk maken (samen eten, gezelligheid). Er moet geen gevoel van schaarste ervaren worden. Maar ook niet een gevoel van dwingen. Het is allemaal heel subtiel. Het komt erop neer dat je als kind associaties vormt met voeding en als die associaties niet 'leuk' zijn, dan trekt gezonde voeding je niet over de streep in je beloningsbrein.
vrijdag 2 februari 2024 om 03:01
Ik denk dat meer kennis over je voedsel ook kan helpen. Bij mij in ieder geval wel. Zo at ik ooit met veel plezier vlees en vond ik dat een verworven recht. Het “hoort zo” en niemand mag aan dat recht komen. Je moet toch ook nog een beetje leuk kunnen leven? Tot ik me meer verdiepte in de vee-industrie. Nu eet ik al jaren geen vlees en vis meer, en maakt de gedachte me misselijk.NomenNescio schreef: ↑02-02-2024 01:46Er is ook onderzoek gedaan naar schaarste en associaties met eten. Je moet het aanwezige (gezonde) eten ook leuk maken (samen eten, gezelligheid). Er moet geen gevoel van schaarste ervaren worden. Maar ook niet een gevoel van dwingen. Het is allemaal heel subtiel. Het komt erop neer dat je als kind associaties vormt met voeding en als die associaties niet 'leuk' zijn, dan trekt gezonde voeding je niet over de streep in je beloningsbrein.
Inmiddels ervaar ik iets soortgelijks met fastfood of producten als donuts. Ik kan genieten van een paar verse (zelfgemaakte) frietjes bij een gerecht als ik uit eten ga. Maar als ik bijv reclame zie vd mac dan draait mijn maag om. Ik word er echt misselijk van. Ik denk dat dat komt door alle boeken die ik heb gelezen, alle docu’s die ik heb gezien over een (on)gezonde levensstijl en de impact die ik om me heen zie van voeding/beweging op (on)gezond oud worden. Ik vind gezonde voeding en veel beweging oprecht fijner/lekkerder en vind het belangrijk om te doen wat ik kan om gezond oud te worden. Haal echt inspiratie uit de levensstijl van fitte ouderen. Maar toch vind ik het soms lastig toe te passen in een druk leven (vooral als het een stressvolle periode is) waardoor gemak dan toch de doorslag geeft... En gemakkelijk is bijna altijd ongezond(er): even snel de auto pakken ipv de fiets. Niet zelf koken maar wat eten halen. Geen salade of soep voor de lunch maken maar een snelle boterham met kaas. Etc.
vrijdag 2 februari 2024 om 05:23
Samarinde schreef: ↑02-02-2024 01:28Grappig, bij mij heeft dat niet zo gewerkt, terwijl ik ben opgevoed met heel gezond en sober eten: nooit koek of snoep, geen frisdrank, uitsluitend bruin brood (nooit zoet beleg), na school was er thee en een appel, het nagerecht was altijd magere yoghurt en met kerstmis kregen we allemaal één chocoladekransje Ik weet niet waar mijn ouders dit dieet op baseerden, misschien was het iets dat ze van huis uit kenden, maar zodra ik op kamers ging wonen, gingen alle remmen los: cola, snoep, snackbar-eten en ga maar door. (Na een tijdje ging het nieuwe eraf en ben ik gezonder gaan eten, maar zo sober als vroeger zou ik nooit meer willen).
Ik denk dat dat ‘gezonde’ beloningssysteem eerder genetisch is, niet zozeer aangeleerd. Of misschien ben ik een uitzondering.
Interessante discussie waar ik ook even aan bij wil dragen. Zoals jij jouw jeugd beschrijft (ik noem het even sober), zo is mijn partner ook opgevoed. Hij was als kind al groot, maar mocht slechts twee sneetjes brood. Dat moest er eentje zijn met 'gezond' beleg en daarna pas met zoet. Bij het avondeten was het Hollandse pot en werd er ook niet twee keer opgeschept. Mijn partner heeft daarmee nooit geleerd zelf te voelen wanneer hij vol zit. Het werd namelijk bepaald voor hem. Hij: overgewicht en kan geen maat houden, onbegrensd.
Dan mijn jeugd: "Goed/veel eten kind, dat is goed voor je." Hollandse pot, zoveel we lustten. Broden gingen er dagelijks heel veel doorheen, ieder koos wat hij erop wilde; het zogenaamde gezonde en het zoete. Als er maar veel in ging, zo vonden mijn ouders. We aten van alles wat, zelf gekozen. Ik houd van nature niet zo van zoet. Hartig daarentegen wel. Dus uit school kreeg ik altijd een bakje chips. Ik: geen overgewicht en kan prima zelf beoordelen wanneer het voldoende is.
Ik ben ervan overtuigd dat in ons geval de opvoeding een heel grote rol speelt. Dat wordt ook nog versterkt door een ervaring als die van jou, die ik vaker hoor trouwens.
Mijn conclusie: als je als ouder de maaltijden gezond houdt en je je kind zelf laat ervaren wanneer het vol zit, in plaats van de hoeveelheid te beperken, dan leert het zichzelf qua behoefte en verzadiging kennen en leert het een eetpatroon aan wat het kind zelf in de hand heeft. Met gezonde maaltijden op vaste tijdstippen is er veel minder behoefte om tussendoor slechtere dingen te eten. En dan is het ook geen ramp als het wél gebeurt, want veel zal het dan niet zijn.
anoniem_65cb27049b5a8 wijzigde dit bericht op 02-02-2024 18:55
0.10% gewijzigd
vrijdag 2 februari 2024 om 05:28
Lijkt me erg voor de hand te liggen dat dat dus juist genetisch is.NomenNescio schreef: ↑02-02-2024 01:11Zeker wel. https://www.nice-info.be/nutrinews/wat- ... -eetgedrag
Ik heb daar een aantal jaar geleden een onderzoek van gezien op televisie, waarbij kandidaten een muts met sensoren op kregen om te registreren hoe het brein reageert op stimuli (plaatjes, filmpjes) qua voeding. Inderdaad zo'n 80 % reageert vanuit het beloningssysteem sterker op ongezonde voeding. Hoe sterker de smaken (zoet, zout, vet) hoe sterker de reactie. Maar er was ook een kleinere groep die daar niet of veel minder sterk op reageerden en wel op gezonde dingen. De onderzoekers waren eigenlijk vrij verbaasd, want hadden die uitkomst niet verwacht. Er volgde vervolgonderzoek (uitvraag) naar de leefgewoonten en voorleefgewoonten vanuit kindertijd. De groep was te klein om er conclusies aan te verbinden, maar een voorlopige aanname was dat deze mensen al vanuit hun jonge jaren hele andere associaties hadden met gezonde voeding. Daar was een wortel, tomaat, een salade, grof brood, noten, fruit, vis een heel normaal onderdeel van het eten tijdens opgroeien en waren de 'slechte' voedselproducten veel minimaler aanwezig. Ik heb geen idee of daar een genetische component voor was, maar men ging wel uit van associaties die je gedurende je kindertijd hebt opgedaan. Het is jammer, want ik kan dat onderzoek nergens vinden.
Enige wat ik tot nu toe heb gevonden is dit https://www.socialevraagstukken.nl/voor ... e-trainen/ en https://www.annualreviews.org/doi/abs/1 ... lCode=nutr
Overigens kom ik uit een tijd dat er voornamelijk gezond gegeten werd, omdat er én niet zoveel geld was voor allerlei meuk, én er veel minder meuk te koop was.
Die tijd waarin we allemaal veel slanker waren.
Waarin de avondmaaltijd bestond uit aardappelen, groente, vlees en veel vette jus.
Tussen de middag brood, eerst een boterham met hartig, dan een boterham met zoet.
No way dat er elke dag een koekje bij de thee was. Eventueel een boterham na schooltijd, maar meestal niks.
Als je logisch nadenkt is de combi zoet/vet gewoon de basis: borstvoeding heeft die combi.
Kun je wel doen alsof opvoeding hier een grote rol in speelt, maar ik waag dat te betwijfelen.
Overigens verbaast me altijd weer dat noten bij gezonde voeding staan. Ja, gezonde eiwitten, maar enorme dikmakers.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in