Lijf & Lijn
alle pijlers
Eten met je verstand II (kom er gerust bij!)
vrijdag 9 juli 2010 om 15:06
Deel twee alweer, van ons inspirerende, bijna sektarische topic.
Hieronder de OP van het vorige topic, maar eerst.....
Lieve lezeres,
We praten hier over nadenken over welk voedsel wel en welk voedsel niet goed voor je is, over beslismomenten, over het uitbannen van gedachteloos eten in je mond stoppen.
De originele OP staat hieronder, die laat ik staan, zodat je het originele topicbegin kunt lezen als je dat wil.
Origineel was de titel van dit topic 'Gewicht verliezen, hoe doen jullie het?' maar na vele, vele postings over de psychologie áchter dat eten, het analyseren van gevoelens bij het eten en redenen waarom het anders moet en tippen hoe het anders kan, heb ik besloten om de topictitel te veranderen in die het topic nu draagt.
Want het gaat dus over het leren controle te hebben/krijgen op wat je eet, over gezondheid en evenwicht tussen je gevoel/dwang/drang en je verstand in verhouding tot voedsel.
Kom er vooral bij als de topictitel je aanspreekt. We vinden het fijn om van gedachten te wisselen met iedereen die zich afvraagt waarom het letten op wat je eet zo vaak misgaat en welke impact dat heeft op je zelfbeeld.
Laat je niet afschrikken door de vele pagina's en schrijf gerust mee. Mócht je de tijd hebben dan beloof ik je dat je mooie dingen zult lezen als je het gehele topic doorleest.
Schroom niet en schrijf met ons mee!
Vorig topic: Eten met je verstand
Recepten van het 'eten met je verstand' topic
Hieronder de OP van het vorige topic, maar eerst.....
Lieve lezeres,
We praten hier over nadenken over welk voedsel wel en welk voedsel niet goed voor je is, over beslismomenten, over het uitbannen van gedachteloos eten in je mond stoppen.
De originele OP staat hieronder, die laat ik staan, zodat je het originele topicbegin kunt lezen als je dat wil.
Origineel was de titel van dit topic 'Gewicht verliezen, hoe doen jullie het?' maar na vele, vele postings over de psychologie áchter dat eten, het analyseren van gevoelens bij het eten en redenen waarom het anders moet en tippen hoe het anders kan, heb ik besloten om de topictitel te veranderen in die het topic nu draagt.
Want het gaat dus over het leren controle te hebben/krijgen op wat je eet, over gezondheid en evenwicht tussen je gevoel/dwang/drang en je verstand in verhouding tot voedsel.
Kom er vooral bij als de topictitel je aanspreekt. We vinden het fijn om van gedachten te wisselen met iedereen die zich afvraagt waarom het letten op wat je eet zo vaak misgaat en welke impact dat heeft op je zelfbeeld.
Laat je niet afschrikken door de vele pagina's en schrijf gerust mee. Mócht je de tijd hebben dan beloof ik je dat je mooie dingen zult lezen als je het gehele topic doorleest.
Schroom niet en schrijf met ons mee!
Vorig topic: Eten met je verstand
Recepten van het 'eten met je verstand' topic
donderdag 22 juli 2010 om 18:13
donderdag 22 juli 2010 om 19:15
@ Coffeepot: herkenbaar van de barbecue. Mijn schoonouders zijn voormalig kippenboeren (en ik ben ook al heel lang vegetariër).
Het gezonder leven probeer ik maar gewoon stapje-voor-stapje aan te pakken. Het afgelopen half jaar is dus de auto voor de deur weg (want ik moet meer bewegen en sporten vind ik echt k..
niet leuk). En veel eetmomenten per dag, dus 6 boterhammen verspreid van 7:30 tot 16:00.
Mijn "huidige" stap is stoppen met suiker. Wat ik heb geprobeerd: minderen met alles ongezonds. Dat werkte niet (na een paar dagen at ik alles, zeg maar). Dus dan maar alleen suiker. Kennelijk kan ik niet een beetje iets zoets eten, want dan blijf ik dooreten. Nu ik een week helemaal geen zoete dingen heb gegeten, heb ik er ook geen trek meer in. Dat werkt wel maar ik weet niet of het vol te houden is.
Het gezonder leven probeer ik maar gewoon stapje-voor-stapje aan te pakken. Het afgelopen half jaar is dus de auto voor de deur weg (want ik moet meer bewegen en sporten vind ik echt k..
niet leuk). En veel eetmomenten per dag, dus 6 boterhammen verspreid van 7:30 tot 16:00.
Mijn "huidige" stap is stoppen met suiker. Wat ik heb geprobeerd: minderen met alles ongezonds. Dat werkte niet (na een paar dagen at ik alles, zeg maar). Dus dan maar alleen suiker. Kennelijk kan ik niet een beetje iets zoets eten, want dan blijf ik dooreten. Nu ik een week helemaal geen zoete dingen heb gegeten, heb ik er ook geen trek meer in. Dat werkt wel maar ik weet niet of het vol te houden is.
donderdag 22 juli 2010 om 20:46
Zima, verse guacamol (avocadopuree) met tortillachips? Studentenhaver? Een paar plakjes ham/kipfilet? Volkorentoast met houmous? Meergranenstokbrood met geitenkaas, honing en tijm? Toast met gerookte zalm en dille?
Zal ik je het recept eens geven van mijn bananen-notencake en wortel-of-courgettecake? Dat zijn heerlijke voedzame tussendoortjes met veel goede en maar een paar slechte dingen (honing en olie). Kun je ook in porties invriezen.
*weer trek/bakzin krijgt*
Zal ik je het recept eens geven van mijn bananen-notencake en wortel-of-courgettecake? Dat zijn heerlijke voedzame tussendoortjes met veel goede en maar een paar slechte dingen (honing en olie). Kun je ook in porties invriezen.
*weer trek/bakzin krijgt*
Ga in therapie!
donderdag 22 juli 2010 om 21:14
quote:CoffeePot schreef op 22 juli 2010 @ 11:20:
[...]
Ja ik kan me voorstellen dat dat heel lastig is. Ik heb laatst gebarbecued bij mijn 'schoonfamilie' (ouders-van-vriend is zo'n mond vol) en daar waren echt 5 of 6 stuks vlees per persoon en nog was er over. Nou ben ik vegetariër dus ik heb voor mezelf 2 groentenburgers (níet lekker op de BBQ) gehaald en plakken courgette op de BBQ gelegd maar eigenlijk vind ik het van de zotte dat ik zelf maar spullen mee moet nemen. Er was wel sla hoor, maar ja, daar heb je ook niks aan.
Gelukkig zijn ze wel lief .
Daarom heb ikeen hekel aan BBQ-en. Ik vind de meeste groenteburgers helemaal niet lekker, dus ik zeg altijd: doe maar courgette en aubergine in plakken en maak maar spiesjes van paprika en champignons. Maar dat is vaak ingewikkeld. Ik zeg ook altijd: heb je salade en broodjes met knoflook is ook goed. Maar laatst was ik op een BBQ waar ze helemaal niets hadden. Toen heb ik maar een pizza besteld..... op eigen kosten ;-(
Tsja, sombere gezichten, maar ik had het toch echt duidelijk aangegeven.
Ik vind het sowieso irritant dat mensen vergeten dat ik vegetarier ben. Ik ben het al 16 jaar, en notabene, mensen die het vergeten kennen me niet eens anders als vegetarier....
[...]
Ja ik kan me voorstellen dat dat heel lastig is. Ik heb laatst gebarbecued bij mijn 'schoonfamilie' (ouders-van-vriend is zo'n mond vol) en daar waren echt 5 of 6 stuks vlees per persoon en nog was er over. Nou ben ik vegetariër dus ik heb voor mezelf 2 groentenburgers (níet lekker op de BBQ) gehaald en plakken courgette op de BBQ gelegd maar eigenlijk vind ik het van de zotte dat ik zelf maar spullen mee moet nemen. Er was wel sla hoor, maar ja, daar heb je ook niks aan.
Gelukkig zijn ze wel lief .
Daarom heb ikeen hekel aan BBQ-en. Ik vind de meeste groenteburgers helemaal niet lekker, dus ik zeg altijd: doe maar courgette en aubergine in plakken en maak maar spiesjes van paprika en champignons. Maar dat is vaak ingewikkeld. Ik zeg ook altijd: heb je salade en broodjes met knoflook is ook goed. Maar laatst was ik op een BBQ waar ze helemaal niets hadden. Toen heb ik maar een pizza besteld..... op eigen kosten ;-(
Tsja, sombere gezichten, maar ik had het toch echt duidelijk aangegeven.
Ik vind het sowieso irritant dat mensen vergeten dat ik vegetarier ben. Ik ben het al 16 jaar, en notabene, mensen die het vergeten kennen me niet eens anders als vegetarier....
donderdag 22 juli 2010 om 21:16
quote:CoffeePot schreef op 22 juli 2010 @ 11:33:
[...]
Ik heb trouwens besloten om die cursus/training wél te gaan volgen en heb speciaal daarvoor mijn lening bij de IB-groep iets omhoog gekrikt. Het is de laatste maand dat ik stufi krijg en mijn studieschuld is te overzien dus dat mocht van mezelf . Ben erg benieuwd hoe het gaat uitpakken..Gaat goed uitpakken!
[...]
Ik heb trouwens besloten om die cursus/training wél te gaan volgen en heb speciaal daarvoor mijn lening bij de IB-groep iets omhoog gekrikt. Het is de laatste maand dat ik stufi krijg en mijn studieschuld is te overzien dus dat mocht van mezelf . Ben erg benieuwd hoe het gaat uitpakken..Gaat goed uitpakken!
donderdag 22 juli 2010 om 21:24
quote:dubiootje schreef op 22 juli 2010 @ 14:08:
[...]
Ik heb bij jou het idee, Muis, dat je een beetje zwartwit denkt. Dus óf een diëtist of hulpverlener is goed, of ze weet niet waar ze het over heeft. Dat heeft iets prettigs, want in het eerste geval kun je blind op ze varen en in het tweede geval kun je ze aan de kant schuiven. Of zij jou. Want dat gebeurt zo te horen ook. Het klinkt alsof zij net zo hard oordelen over jou als jij over hen.
Ik krijg zelfs een beetje het gevoel - even kijken hoe ik dit goed kan uitleggen - dat je je toekomstige oordeel van tevoren al inbouwt. Ik krijg het idee dat je nu al negatieve verwachtingen hebt van je diëtiste als je nu al denkt dat je mogelijk over een tijdje "niet met haar verder kan" als het niet op jouw voorwaarden gaat. Jij bent bereid eerst haar voorwaarden te volgen, maar daarna moet zij luisteren naar wat jij wil. Ik weet het niet, maar ik denk niet dat dat werkt. Het kan werken als een self-fulfilling prophecy: je houdt er rekening mee dat ze je kan teleurstellen en dat zal dan waarschijnlijk ook gebeuren.
Het "makkelijke" van deze manier van denken is dat je erbij je neer kan leggen als een samenwerking weer niet goed verloopt vanuit het idee dat jij, als perfectionist, alleen met een bepaald type mensen kan samenwerken. Dat is een aanname, maar is het ook waar? Komt het misschien niet juist door die aanname dat je wegen afsluit die tot een succesvolle samenwerking zouden kunnen leiden?
Als perfectionist heb je niet altijd gelijk. Perfect is niet altijd nodig en vaak niet eens gewenst. Soms staat het streven naar perfectie het bereiken van het resultaat zelfs in de weg, en bereik je helemaal niets. Dus misschien moet je eens nadenken of je perfectionisme je helpt om je doelen te bereiken of je er juist verder vanaf brengt.
Zoals met je collega's: ik kan me voorstellen dat jullie samen een doel wilden bereiken en dat de afstand die tussen jullie is ontstaan daar niet toe bijdraagt. Zonder de schuld daarvoor aan de ene of de andere kant te leggen, zou je kunnen kijken wat jouw aandeel daarin is geweest, in plaats van (zoals je psycholoog deed) een etiket op alle anderen te plakken.
Overigens wil ik niet beweren dat perfectionisme een slechte eigenschap is. Ik denk überhaupt niet in termen van slechte eigenschappen als ik het kan helpen. Wel zijn er eigenschappen die je in de weg kunnen zitten om de dingen te doen of bereiken die je wilt. Of die een terugkerend probleem vormen in de omgang met mensen. Dan kan het goed zijn kritisch naar die eigenschap te kijken en te zien of je die kunt ombuigen (dus niet afleren) naar een productieve en prettige eigenschap.
Hopelijk vind je deze posting niet vervelend, Muis, hij is goed bedoeld. Het kan ook nog zijn dat ik er helemaal naast zit. Ik ken je natuurlijk niet persoonlijk
Nee hoor, ben niet boos of zo hoor.
Ik ben te vaak teleurgesteld. Door dietisten, en door hulpverleners voor Muizelientje. En iedere keer ging ik er weer vol goede moed heen. Denk ik mee, ben ik pro-actief, stel ik vragen, en vooral: doe ik mee of wat er van mij gevraagd wordt. Hoe vaak ik niet te horen kreeg, als ik ook mijn scepsis ter berde bracht, van, nee mevrouw, bij ONS gaat het lukken. Het is te vaak mislukt, ben ik bang.
Of het echt z/w is, weet ik niet, maar ik ben wel kritisch. Ik kan mij echt grandioos ergeren als iemand niet met zijn vak bezig is. Zo was ik laatst naar een supermarkt gegaan die ik niet kende (andere stad). Ik zocht pleisters. Vraag je aan een knul: weet jij waar de pleisters staan. Nee, zegt de knul, want die heb ik niet nodig. Dat is dus een medewerker he? Zo'n vakkenvuller. In mijn tijd, ahum, opoe spreekt, ging je dan naar een collega of leidinggevende en vroeg je daar waar het was. Maar je omdraaien en vrolijk verder vullen? Ontslag kon je krijgen. Misschien is dat het wel. Ik ben in 1983 van school gekomen, qua tijd nog beroerder dan de crisis van nu. Ik heb echt moeten knokken voor banen, met mijn havootje, en heb daar geleerd dat 'de klant je boterham' is. Dat heeft mijn arbeidsethos goed gedaan, maar ook verhard, vrees ik.
Wat de collega's betreft: ik weet dat ik niet altijd even makkelijk ben en dus een perfectionist en dat dat zal hebben meegespeeld. Maar de beoordeling ging inhoudelijk over het product, niet over het proces en al zeker niet over de persoonlijke kwaliteiten. Dan moet je me ook objectief afrekenen en niet subjectief. Als ik een huis bouw, kun je mij een bitch vinden. Het huis foeilelijk. Maar je kan niet ontkennen dat ik een huis kan bouwen. Dit even als metafoor. En me dan afschieten dat het een slecht huis is, is dan niet objectief.
[...]
Ik heb bij jou het idee, Muis, dat je een beetje zwartwit denkt. Dus óf een diëtist of hulpverlener is goed, of ze weet niet waar ze het over heeft. Dat heeft iets prettigs, want in het eerste geval kun je blind op ze varen en in het tweede geval kun je ze aan de kant schuiven. Of zij jou. Want dat gebeurt zo te horen ook. Het klinkt alsof zij net zo hard oordelen over jou als jij over hen.
Ik krijg zelfs een beetje het gevoel - even kijken hoe ik dit goed kan uitleggen - dat je je toekomstige oordeel van tevoren al inbouwt. Ik krijg het idee dat je nu al negatieve verwachtingen hebt van je diëtiste als je nu al denkt dat je mogelijk over een tijdje "niet met haar verder kan" als het niet op jouw voorwaarden gaat. Jij bent bereid eerst haar voorwaarden te volgen, maar daarna moet zij luisteren naar wat jij wil. Ik weet het niet, maar ik denk niet dat dat werkt. Het kan werken als een self-fulfilling prophecy: je houdt er rekening mee dat ze je kan teleurstellen en dat zal dan waarschijnlijk ook gebeuren.
Het "makkelijke" van deze manier van denken is dat je erbij je neer kan leggen als een samenwerking weer niet goed verloopt vanuit het idee dat jij, als perfectionist, alleen met een bepaald type mensen kan samenwerken. Dat is een aanname, maar is het ook waar? Komt het misschien niet juist door die aanname dat je wegen afsluit die tot een succesvolle samenwerking zouden kunnen leiden?
Als perfectionist heb je niet altijd gelijk. Perfect is niet altijd nodig en vaak niet eens gewenst. Soms staat het streven naar perfectie het bereiken van het resultaat zelfs in de weg, en bereik je helemaal niets. Dus misschien moet je eens nadenken of je perfectionisme je helpt om je doelen te bereiken of je er juist verder vanaf brengt.
Zoals met je collega's: ik kan me voorstellen dat jullie samen een doel wilden bereiken en dat de afstand die tussen jullie is ontstaan daar niet toe bijdraagt. Zonder de schuld daarvoor aan de ene of de andere kant te leggen, zou je kunnen kijken wat jouw aandeel daarin is geweest, in plaats van (zoals je psycholoog deed) een etiket op alle anderen te plakken.
Overigens wil ik niet beweren dat perfectionisme een slechte eigenschap is. Ik denk überhaupt niet in termen van slechte eigenschappen als ik het kan helpen. Wel zijn er eigenschappen die je in de weg kunnen zitten om de dingen te doen of bereiken die je wilt. Of die een terugkerend probleem vormen in de omgang met mensen. Dan kan het goed zijn kritisch naar die eigenschap te kijken en te zien of je die kunt ombuigen (dus niet afleren) naar een productieve en prettige eigenschap.
Hopelijk vind je deze posting niet vervelend, Muis, hij is goed bedoeld. Het kan ook nog zijn dat ik er helemaal naast zit. Ik ken je natuurlijk niet persoonlijk
Nee hoor, ben niet boos of zo hoor.
Ik ben te vaak teleurgesteld. Door dietisten, en door hulpverleners voor Muizelientje. En iedere keer ging ik er weer vol goede moed heen. Denk ik mee, ben ik pro-actief, stel ik vragen, en vooral: doe ik mee of wat er van mij gevraagd wordt. Hoe vaak ik niet te horen kreeg, als ik ook mijn scepsis ter berde bracht, van, nee mevrouw, bij ONS gaat het lukken. Het is te vaak mislukt, ben ik bang.
Of het echt z/w is, weet ik niet, maar ik ben wel kritisch. Ik kan mij echt grandioos ergeren als iemand niet met zijn vak bezig is. Zo was ik laatst naar een supermarkt gegaan die ik niet kende (andere stad). Ik zocht pleisters. Vraag je aan een knul: weet jij waar de pleisters staan. Nee, zegt de knul, want die heb ik niet nodig. Dat is dus een medewerker he? Zo'n vakkenvuller. In mijn tijd, ahum, opoe spreekt, ging je dan naar een collega of leidinggevende en vroeg je daar waar het was. Maar je omdraaien en vrolijk verder vullen? Ontslag kon je krijgen. Misschien is dat het wel. Ik ben in 1983 van school gekomen, qua tijd nog beroerder dan de crisis van nu. Ik heb echt moeten knokken voor banen, met mijn havootje, en heb daar geleerd dat 'de klant je boterham' is. Dat heeft mijn arbeidsethos goed gedaan, maar ook verhard, vrees ik.
Wat de collega's betreft: ik weet dat ik niet altijd even makkelijk ben en dus een perfectionist en dat dat zal hebben meegespeeld. Maar de beoordeling ging inhoudelijk over het product, niet over het proces en al zeker niet over de persoonlijke kwaliteiten. Dan moet je me ook objectief afrekenen en niet subjectief. Als ik een huis bouw, kun je mij een bitch vinden. Het huis foeilelijk. Maar je kan niet ontkennen dat ik een huis kan bouwen. Dit even als metafoor. En me dan afschieten dat het een slecht huis is, is dan niet objectief.
donderdag 22 juli 2010 om 21:28
Yas, Nooit gedacht dat ík iemand nog eens zo adviseren meer te eten
Dubio: bakrecepten gráág!!! Andere tussendoortjes klinken ook lekker. Ik overleg het ook nog even met mijn diëtiste. Ben de sultana's zat
Ik heb net nog wat Thaise recepten neergezet op de eetpijler.
Muis, dat meen je niet. Ik kan me er niets bij voorstellen. Ik vind het heerlijk om te koken als er gasten komen. Spiesjes is nog wel het minste werk. Ik vind het een goed statement dat je pizza's hebt besteld. Zal trouwens van de week even kijken of ik nog wat lekkere (thaise) vegarecepten heb.
CP, goed dat je gevoel volgt. Het is altijd goed voor je persoonlijke ontwikkeling!
Dubio: bakrecepten gráág!!! Andere tussendoortjes klinken ook lekker. Ik overleg het ook nog even met mijn diëtiste. Ben de sultana's zat
Ik heb net nog wat Thaise recepten neergezet op de eetpijler.
Muis, dat meen je niet. Ik kan me er niets bij voorstellen. Ik vind het heerlijk om te koken als er gasten komen. Spiesjes is nog wel het minste werk. Ik vind het een goed statement dat je pizza's hebt besteld. Zal trouwens van de week even kijken of ik nog wat lekkere (thaise) vegarecepten heb.
CP, goed dat je gevoel volgt. Het is altijd goed voor je persoonlijke ontwikkeling!
donderdag 22 juli 2010 om 21:30
Zima, wat jammer dat het gelijk zo slecht liep met de goog. Wat dat betreft heb ik het wel getroffen met mijn goog. Ik vind het overkomen alsof jij dus kennelijk teveel eet onder emotie en stel (stel!) dat dat zo is, dan zou het haar sieren dat ze daar op in gaat. Ik kreeg sterk de indruk dat zij in een veroordeelmodus zat.
Ga je nog naar haar terug?
Ga je nog naar haar terug?
donderdag 22 juli 2010 om 21:33
quote:Zima schreef op 22 juli 2010 @ 21:28:
Muis, dat meen je niet. Ik kan me er niets bij voorstellen. Ik vind het heerlijk om te koken als er gasten komen. Spiesjes is nog wel het minste werk. Ik vind het een goed statement dat je pizza's hebt besteld. Zal trouwens van de week even kijken of ik nog wat lekkere (thaise) vegarecepten heb.!
Ik ook. Het enige is, dat ik een NYP in de buurt heb en een godsverrukkeijke Thai. Ik heb 1 vriendin die is pizzaverslaafd en de rest lust alles, mijn kooksel en de Thai. Soms kook ik, soms 'haal' ik, meestal vanuit tijdgebrek, of omdat een vriend(in) in kwestie ergens mee zit en ik feitelijk geen seconde in de keuken wil staan, maar hem of haar wil bijstaan, wil luisteren, troost bieden.
Ik voel me dan altijd wel bezwaard, hoor. Ik tast altijd af of de ijskast en de vriezer van de gastvrouw nog uitkomst biedt, maar als dat uitblijft, tsja, dan maar een pizza bestellen...
Muis, dat meen je niet. Ik kan me er niets bij voorstellen. Ik vind het heerlijk om te koken als er gasten komen. Spiesjes is nog wel het minste werk. Ik vind het een goed statement dat je pizza's hebt besteld. Zal trouwens van de week even kijken of ik nog wat lekkere (thaise) vegarecepten heb.!
Ik ook. Het enige is, dat ik een NYP in de buurt heb en een godsverrukkeijke Thai. Ik heb 1 vriendin die is pizzaverslaafd en de rest lust alles, mijn kooksel en de Thai. Soms kook ik, soms 'haal' ik, meestal vanuit tijdgebrek, of omdat een vriend(in) in kwestie ergens mee zit en ik feitelijk geen seconde in de keuken wil staan, maar hem of haar wil bijstaan, wil luisteren, troost bieden.
Ik voel me dan altijd wel bezwaard, hoor. Ik tast altijd af of de ijskast en de vriezer van de gastvrouw nog uitkomst biedt, maar als dat uitblijft, tsja, dan maar een pizza bestellen...
donderdag 22 juli 2010 om 21:36
Wordt morgen vervolgd ...
Ik eet niet (meer) onder emotie, maar heb dit wel gedaan. Wel worstel ik nog met het gevoel bij het eten. Maar ik had sterk de indruk dat ze bij die opmerking dacht: mooi ik kan een diagnose stellen, klant erbij.
Ik weet niet of dat zo is, maar ik zal morgen wel even zoals Dubio het zo mooi omschreef het gesprek open gooien en mijn gevoel bespreken. Daarna zet ik thuis alles op een rijtje en pas dán beslis ik wat ik ga doen. Heb ik met mezelf afgesproken
Ik eet niet (meer) onder emotie, maar heb dit wel gedaan. Wel worstel ik nog met het gevoel bij het eten. Maar ik had sterk de indruk dat ze bij die opmerking dacht: mooi ik kan een diagnose stellen, klant erbij.
Ik weet niet of dat zo is, maar ik zal morgen wel even zoals Dubio het zo mooi omschreef het gesprek open gooien en mijn gevoel bespreken. Daarna zet ik thuis alles op een rijtje en pas dán beslis ik wat ik ga doen. Heb ik met mezelf afgesproken
donderdag 22 juli 2010 om 21:37
O ja, Zima, het is ook vaak een kwestie dat mensen die niet veggie zijn, geen idee hebben. Zo was ik laatst op een bruiloft. Mij prima vermaakt, genoeg kleine hapjes enzo, maar ze hadden bijv. brood en gehaktballen in saus en kipsateetjes. Dit voor 'verre gasten'. Bij het weggaan vroeg ze of ik de ballen en sate lekker vond. Ik heb aangegeven dat ik dat niet had geproefd, want vegetarier. Oeps, ze voelde zich heel schuldig, maar dat hoefde niet, want er waren kleine bladerdeeghapjes rondgegaan, kaas, worst etc, en genoeg keuze voor mij. Maar ik weet nog wel dat ik voor het eerst bij een vriendin ging eten: ze had geen idee. Bij haar heb ik het heel simpel gehouden, een bamigerecht met van die gekruide tofublokjes. Ze wist niet dat het zo simpel kon: een pasta- of rijstgerecht gewoon het vlees of kip vervangen door de tofublokjes van de AH.... mensen hebben soms echt geen idee.
donderdag 22 juli 2010 om 22:09
Het voelt nu even helemaal niet lekker dat ik afval. Als ik er bewust voor kies, prima. Liefs nog met een heel klein beetje trek, waar ik verder geen last van heb.
Maar zo 2 á, 3 kilo kwijtraken in een dag of 10, terwijl ik ziek ben en me niet goed tot eten kan zetten, dat vind ik minder. Maagpijn als ik trek heb, maar ook maagpijn als mijn maag vol zit en die is deze dagen wel érg snel vol....Dit ken ik niet en ik vind het een beetje eng.
Vandaag anderhalve bagel, een abrikoos, een snee kaneelbrood, een thee, een iced cappucino, water, kruidenthee en een bord met 3 groentegerechten en 2 vleesgerechten bij de toko. De rijst kreeg ik amper weg. Al met al wéér niet voldoende om stabiel op gewicht te blijven. Ik hoest en proest nog wat af. Kan nog niet heel hard fietsen en hoop dat ik na het weekend hersteld ben.
Ik heb een poos vertwijfeld in een supermarkt gestaan vanavond en uiteindelijk dus maar een toko binnengelopen. Kon niet kiezen. Bah.
Heb gelukkig wel het eea voor de vakantie kunnen scoren. Eindelijk een bermuda gevonden, een petje dat past, pleisters, batterijen, enz, enz.
In de anwb winkel ving ik een gesprek op an iemand die zei dat ze slecht bezig was, omdat ze al 3 keer pasta ophad van de week. Ik mengde me in het gesprek, door te zeggen dat het er vanaf hing wat je op de pasta doet. Het bleek vis en groenten te zijn, en spinazie en ham. Dat leek me juist heel gezond en dat heb ik ook gezegd. Vertelt ze dat ze vindt dat ze te dik is. Ik heb met mijn mobiel uit zitten rekenen wat haar bmi is en het was 23,5. Ze was verbaasd toen ik zei dat ze een prima gewicht had, en dat ze niet hard haar best moest doen om af te vallen omdat ze dan haar eigenwaarde en haar metabolisme aan gort helpt.
Al met al een poosje staan praten, heb verteld dat je 'veel moet eten als je gezond wilt eten'. Dat snaaien in de avond kan betekenen dat je overdag meer moet gaan eten (ze kreeg ogen op stokjes toen ik het had over meer boterhammen eten overdag, om af te vallen), dat in een bikini willen passen zelfkastijding kan zijn, dat ze mooi is zoals ze is en dat als ze echt wil, ze heus wel een paar kilo af kan vallen maar dan wel op een verstandige manier.
De goeroe die daarna in de supermarkt instort...
Maar zo 2 á, 3 kilo kwijtraken in een dag of 10, terwijl ik ziek ben en me niet goed tot eten kan zetten, dat vind ik minder. Maagpijn als ik trek heb, maar ook maagpijn als mijn maag vol zit en die is deze dagen wel érg snel vol....Dit ken ik niet en ik vind het een beetje eng.
Vandaag anderhalve bagel, een abrikoos, een snee kaneelbrood, een thee, een iced cappucino, water, kruidenthee en een bord met 3 groentegerechten en 2 vleesgerechten bij de toko. De rijst kreeg ik amper weg. Al met al wéér niet voldoende om stabiel op gewicht te blijven. Ik hoest en proest nog wat af. Kan nog niet heel hard fietsen en hoop dat ik na het weekend hersteld ben.
Ik heb een poos vertwijfeld in een supermarkt gestaan vanavond en uiteindelijk dus maar een toko binnengelopen. Kon niet kiezen. Bah.
Heb gelukkig wel het eea voor de vakantie kunnen scoren. Eindelijk een bermuda gevonden, een petje dat past, pleisters, batterijen, enz, enz.
In de anwb winkel ving ik een gesprek op an iemand die zei dat ze slecht bezig was, omdat ze al 3 keer pasta ophad van de week. Ik mengde me in het gesprek, door te zeggen dat het er vanaf hing wat je op de pasta doet. Het bleek vis en groenten te zijn, en spinazie en ham. Dat leek me juist heel gezond en dat heb ik ook gezegd. Vertelt ze dat ze vindt dat ze te dik is. Ik heb met mijn mobiel uit zitten rekenen wat haar bmi is en het was 23,5. Ze was verbaasd toen ik zei dat ze een prima gewicht had, en dat ze niet hard haar best moest doen om af te vallen omdat ze dan haar eigenwaarde en haar metabolisme aan gort helpt.
Al met al een poosje staan praten, heb verteld dat je 'veel moet eten als je gezond wilt eten'. Dat snaaien in de avond kan betekenen dat je overdag meer moet gaan eten (ze kreeg ogen op stokjes toen ik het had over meer boterhammen eten overdag, om af te vallen), dat in een bikini willen passen zelfkastijding kan zijn, dat ze mooi is zoals ze is en dat als ze echt wil, ze heus wel een paar kilo af kan vallen maar dan wel op een verstandige manier.
De goeroe die daarna in de supermarkt instort...
vrijdag 23 juli 2010 om 09:41
Hanke, hoe gaat het vandaag met je?
Kreeg een beetje een brok in m'n keel toen ik je post van gisteravond las.
Ik ben gelukkig nooit ernstig ziek geweest, maar weet helaas door mijn scheiding wel hoe het is als je jezelf niet tot eten kan zetten.
Die periode viel ik af als een raket (was wel nodig, dus niet zo'n erg verschijnsel), maar leuk was het zeker niet.
Wel leuk dat je dan weer wat verstand in iemand gepraat hebt die het kon gebruiken blijkbaar. Ze voelt zich nu vast een heel stuk beter.
Goed idee van Yasmijn geloof ik....doe die weegschaal weg!!!!
Ik sta er nooit op, merk vanzelf wanneer m'n spijkerbroeken te strak gaan zitten als er weer wat af moet.
Voor ik ging weight-watcheren ging ik 1 keertje op de weegschaal, voor het eerst in een jaar of tien, woog ik verdorie 107 kilo! Dat was wel even een heel goede motivator, wat was ik geschrokken.
Nu denk ik dat ik tussen de 85 en 95 weeg, maar eerlijk gezegd wil ik het niet weten.
Geen idee wat ik eigenlijk zou moeten wegen bij 1.80 m, maar maat 44 lijkt me niet heel verkeerd, al zou ik wel wat buik kwijt willen en nog liever maat 42 hebben.
Belangrijker is denk ik dat je tevreden kan zijn met jezelf. Perfect zijn is best lastig, zal niet lukken...
Kreeg een beetje een brok in m'n keel toen ik je post van gisteravond las.
Ik ben gelukkig nooit ernstig ziek geweest, maar weet helaas door mijn scheiding wel hoe het is als je jezelf niet tot eten kan zetten.
Die periode viel ik af als een raket (was wel nodig, dus niet zo'n erg verschijnsel), maar leuk was het zeker niet.
Wel leuk dat je dan weer wat verstand in iemand gepraat hebt die het kon gebruiken blijkbaar. Ze voelt zich nu vast een heel stuk beter.
Goed idee van Yasmijn geloof ik....doe die weegschaal weg!!!!
Ik sta er nooit op, merk vanzelf wanneer m'n spijkerbroeken te strak gaan zitten als er weer wat af moet.
Voor ik ging weight-watcheren ging ik 1 keertje op de weegschaal, voor het eerst in een jaar of tien, woog ik verdorie 107 kilo! Dat was wel even een heel goede motivator, wat was ik geschrokken.
Nu denk ik dat ik tussen de 85 en 95 weeg, maar eerlijk gezegd wil ik het niet weten.
Geen idee wat ik eigenlijk zou moeten wegen bij 1.80 m, maar maat 44 lijkt me niet heel verkeerd, al zou ik wel wat buik kwijt willen en nog liever maat 42 hebben.
Belangrijker is denk ik dat je tevreden kan zijn met jezelf. Perfect zijn is best lastig, zal niet lukken...
vrijdag 23 juli 2010 om 09:49
quote:Zima schreef op 22 juli 2010 @ 16:46:
Dank je wel lieve Dub. ik vind het super om lekker met jullie mee te posten, kletsen en onzekerheden/negatieve gedachten en inzichten te delen. Dat maakt me in IRL een veel gezelliger mens.
Ik wil nog even terugkomen op mijn vorige post: ik vind het geweldig dat dit een topic waar geen tabel in staat en weegdag is vastgelegd om elkaar virtueel de ogen uit te steken. De opmerkingen die ik maak over te zwaar zijn/te veel wegen hebben vooral betrekking op mijn perceptie op mezelf. Ik vind dat heel belangrijk om duidelijk te maken, want ik vind dat juist de kracht van dit topic. Ook omdat ik in dit topic nu vrouwen heb leren kennen die in ieder geval qua karakter net zo prachtig zijn als Crystal Renn. En na alle verhalen over leggings en flirtende vrachtwagenchauffeur geloof ik zeker dat dat voor de buitenkant ook telt
(heb ooit een opdracht voor de gemeentereiniging gedaan en kwam daar de eerste dag binnen op mijn naaldhakken en in een rokje. Heb ik nog wekelijks profijt van als ik vergeten ben de biobak naar buiten te brengen en achter de vuilniswagen aanhol. *hé Zima, als je belooft nog een keer langs te komen, stoppen we voor je*)
Mooi topic, hè Zima? Fijn dat jij hier ook je ei kwijt kan, en het lijkt me heel verstandig om dat hier te doen en niet irl al te veel te lopen klagen. Hoewel je bij goede vrienden of vriendinnen natuurlijk ook over je twijfels en onzekerheden moet kunnen praten. Dit is een goede plek om je kleine (niet passende spijkerbroeken) en grote frustraties te dumpen.
Mijn dochter zei vanmorgen dat ik me toch maar eens moest wegen maar ik heb nee gezegd (daar ben ik voor in therapie geweest, om dat te leren *kuch*). Wat voegt die weegschaal nu helemaal toe? Eigenlijk zegt het heel weinig, in elk geval niet meer dan je zelf in de spiegel ziet. Als je iets of veel te dik of te dun bent, zie en voel je dat zelf wel. Ik zit nu goed in mijn vel, ben energiek en gezond en dat is eigenlijk alles wat ik hoef te weten
Wel heeft dat natuurlijk alles te maken met hoe je psychisch 'in je vel' zit. Soms zie je hetzelfde lijf in de spiegel maar vind je het veel dikker dan de dag ervoor. Maar ook daar helpt een weegschaal niet bij. Dit topic wel
Goeie actie met die vuilnismannen! Ik heb twee meisjes die ze altijd staan op te wachten en naar ze zwaaien. De vuilnismannen komen mijn kliko dus altijd met een big smile halen
Dank je wel lieve Dub. ik vind het super om lekker met jullie mee te posten, kletsen en onzekerheden/negatieve gedachten en inzichten te delen. Dat maakt me in IRL een veel gezelliger mens.
Ik wil nog even terugkomen op mijn vorige post: ik vind het geweldig dat dit een topic waar geen tabel in staat en weegdag is vastgelegd om elkaar virtueel de ogen uit te steken. De opmerkingen die ik maak over te zwaar zijn/te veel wegen hebben vooral betrekking op mijn perceptie op mezelf. Ik vind dat heel belangrijk om duidelijk te maken, want ik vind dat juist de kracht van dit topic. Ook omdat ik in dit topic nu vrouwen heb leren kennen die in ieder geval qua karakter net zo prachtig zijn als Crystal Renn. En na alle verhalen over leggings en flirtende vrachtwagenchauffeur geloof ik zeker dat dat voor de buitenkant ook telt
(heb ooit een opdracht voor de gemeentereiniging gedaan en kwam daar de eerste dag binnen op mijn naaldhakken en in een rokje. Heb ik nog wekelijks profijt van als ik vergeten ben de biobak naar buiten te brengen en achter de vuilniswagen aanhol. *hé Zima, als je belooft nog een keer langs te komen, stoppen we voor je*)
Mooi topic, hè Zima? Fijn dat jij hier ook je ei kwijt kan, en het lijkt me heel verstandig om dat hier te doen en niet irl al te veel te lopen klagen. Hoewel je bij goede vrienden of vriendinnen natuurlijk ook over je twijfels en onzekerheden moet kunnen praten. Dit is een goede plek om je kleine (niet passende spijkerbroeken) en grote frustraties te dumpen.
Mijn dochter zei vanmorgen dat ik me toch maar eens moest wegen maar ik heb nee gezegd (daar ben ik voor in therapie geweest, om dat te leren *kuch*). Wat voegt die weegschaal nu helemaal toe? Eigenlijk zegt het heel weinig, in elk geval niet meer dan je zelf in de spiegel ziet. Als je iets of veel te dik of te dun bent, zie en voel je dat zelf wel. Ik zit nu goed in mijn vel, ben energiek en gezond en dat is eigenlijk alles wat ik hoef te weten
Wel heeft dat natuurlijk alles te maken met hoe je psychisch 'in je vel' zit. Soms zie je hetzelfde lijf in de spiegel maar vind je het veel dikker dan de dag ervoor. Maar ook daar helpt een weegschaal niet bij. Dit topic wel
Goeie actie met die vuilnismannen! Ik heb twee meisjes die ze altijd staan op te wachten en naar ze zwaaien. De vuilnismannen komen mijn kliko dus altijd met een big smile halen
Ga in therapie!
vrijdag 23 juli 2010 om 09:56
quote:Zima schreef op 22 juli 2010 @ 17:22:
Yas, AGV is het code woord voor aardappels groente vlees.
Mijn eetschema ziet er ongeveer als volgt uit:
Ontbijt: yoghurt met muesli en een stuk fruit
tussendoor: stuk fruit met een eierkoek, evergreen, ontbijtkoek oid
Lunch: 3 boterhammen met halvarine en mager beleg, glas optimel
Tussendoor: stuk fruit met een eierkoek, evergreen, ontbijtkoek oid
avondeten: AVG/pasta-rijst
Over je soep: is dat verse soep of cup-a-soup oid? Da's namelijk heul slecht (Zout!)
Handig, een codewoord! EMJV, daar zijn wij van! Met een secret handshake maar die wordt je op het festival bijgebracht.
Je menu klinkt een beetje... Sonja Optimel, sultana's en zo. Kun je niet gewoon lekker karnemelk of melk drinken (of een milkshake met vers fruit!), een paar wortels/stukjes komkommer/kerstomaatjes. Knap trouwens dat je menu na het avondeten ophoudt
Yas, AGV is het code woord voor aardappels groente vlees.
Mijn eetschema ziet er ongeveer als volgt uit:
Ontbijt: yoghurt met muesli en een stuk fruit
tussendoor: stuk fruit met een eierkoek, evergreen, ontbijtkoek oid
Lunch: 3 boterhammen met halvarine en mager beleg, glas optimel
Tussendoor: stuk fruit met een eierkoek, evergreen, ontbijtkoek oid
avondeten: AVG/pasta-rijst
Over je soep: is dat verse soep of cup-a-soup oid? Da's namelijk heul slecht (Zout!)
Handig, een codewoord! EMJV, daar zijn wij van! Met een secret handshake maar die wordt je op het festival bijgebracht.
Je menu klinkt een beetje... Sonja Optimel, sultana's en zo. Kun je niet gewoon lekker karnemelk of melk drinken (of een milkshake met vers fruit!), een paar wortels/stukjes komkommer/kerstomaatjes. Knap trouwens dat je menu na het avondeten ophoudt
Ga in therapie!
vrijdag 23 juli 2010 om 10:00
Yas, ik zie geen vet in je menu, behalve misschien in de soep? Dat heb je ook nodig, o.a. voor het doorsmeren van je darmen en zo maar ook als voedingsstof Lekker olijfolie over/door de groenten of sla doen, avocado's of noten eten dus.
Ik vind je dagmenu er netjes uitzien maar wel wat diëterig. Met gezond en gevarieerd eten val je ook gezond af. Van diëten val je af en kom je in 95% van de gevallen weer aan.
Ik vind je dagmenu er netjes uitzien maar wel wat diëterig. Met gezond en gevarieerd eten val je ook gezond af. Van diëten val je af en kom je in 95% van de gevallen weer aan.
Ga in therapie!
vrijdag 23 juli 2010 om 10:08
quote:Bertrade schreef op 22 juli 2010 @ 19:15:
Mijn "huidige" stap is stoppen met suiker. Wat ik heb geprobeerd: minderen met alles ongezonds. Dat werkte niet (na een paar dagen at ik alles, zeg maar). Dus dan maar alleen suiker. Kennelijk kan ik niet een beetje iets zoets eten, want dan blijf ik dooreten. Nu ik een week helemaal geen zoete dingen heb gegeten, heb ik er ook geen trek meer in. Dat werkt wel maar ik weet niet of het vol te houden is.
Bertrade, probeer niet te denken in termen van jezelf iets ontzeggen maar juist als jezelf iets gunnen. Jezelf iets lekkers ontzeggen ga je op termijn niet volhouden. Je moet dus bedenken waardoor je dat lekkers (met suiker) kan vervangen. Een versgemaakte milkshake of smoothie bijvoorbeeld, of snoepfruit, rozijnen, een bosvruchtensalade? Of misschien heb je in plaats van iets zoets wel een momentje ontspanning of afleiding nodig en kun je dat op een andere manier invullen.
Hou misschien eens bij wanneer je zin hebt in iets zoets en hoe je je dan voelt. Waar heb je op dat moment echt behoefte aan (vraag door bij jezelf )?
Mijn "huidige" stap is stoppen met suiker. Wat ik heb geprobeerd: minderen met alles ongezonds. Dat werkte niet (na een paar dagen at ik alles, zeg maar). Dus dan maar alleen suiker. Kennelijk kan ik niet een beetje iets zoets eten, want dan blijf ik dooreten. Nu ik een week helemaal geen zoete dingen heb gegeten, heb ik er ook geen trek meer in. Dat werkt wel maar ik weet niet of het vol te houden is.
Bertrade, probeer niet te denken in termen van jezelf iets ontzeggen maar juist als jezelf iets gunnen. Jezelf iets lekkers ontzeggen ga je op termijn niet volhouden. Je moet dus bedenken waardoor je dat lekkers (met suiker) kan vervangen. Een versgemaakte milkshake of smoothie bijvoorbeeld, of snoepfruit, rozijnen, een bosvruchtensalade? Of misschien heb je in plaats van iets zoets wel een momentje ontspanning of afleiding nodig en kun je dat op een andere manier invullen.
Hou misschien eens bij wanneer je zin hebt in iets zoets en hoe je je dan voelt. Waar heb je op dat moment echt behoefte aan (vraag door bij jezelf )?
Ga in therapie!
vrijdag 23 juli 2010 om 10:11
Muis, pijnlijk als je persoonlijk wordt afgerekend bij wat een objectieve evaluatie van je prestaties moet zijn. Wat zou daar de reden voor zijn? Je hebt een hard arbeidsethos, maar daar zul je toch niet op worden afgerekend? Wat is het naar jouw idee dan wel? Wat voor kritiek kreeg je?
Ga in therapie!
vrijdag 23 juli 2010 om 10:16
Hanke, wat ben je toch een schat! Echt bijzonder hoe jij die onbekende vrouw geholpen hebt, ik schat in dat je misschien wel een grote verandering bij haar teweeg hebt gebracht.
Maar met jou gaat het dus minder nu... Heb je moeite weer in een goed eetritme te komen? Heb je geen inspiratie? Misschien helpt plannen dan: recepten zoeken, boodschappenlijstje maken, dag- of weekmenu opstellen, liefst met de tussendoortjes erbij. Ook al heb je geen zin of inspiratie, eten moet je wel dus dan moet je het misschien maar gewoon programmeren. Misschien werken 6 kleinere porties per dag voor jou nu beter.
Moet je niet gewoon langs de huisarts als je zo blijft kwakkelen? Zo veel zo snel afvallen is niet goed. Even laten doorlichten toch maar.
Maar met jou gaat het dus minder nu... Heb je moeite weer in een goed eetritme te komen? Heb je geen inspiratie? Misschien helpt plannen dan: recepten zoeken, boodschappenlijstje maken, dag- of weekmenu opstellen, liefst met de tussendoortjes erbij. Ook al heb je geen zin of inspiratie, eten moet je wel dus dan moet je het misschien maar gewoon programmeren. Misschien werken 6 kleinere porties per dag voor jou nu beter.
Moet je niet gewoon langs de huisarts als je zo blijft kwakkelen? Zo veel zo snel afvallen is niet goed. Even laten doorlichten toch maar.
Ga in therapie!
vrijdag 23 juli 2010 om 10:23
Aloha! In navolging van Hanke heb ook in Het Woord verspreid deze week .
Een volleybalvriendin had bij mij vastgesteld dat ik zo was afgevallen (sorry, ik heb dus wel een weegschaal, en ik hou hem ook, en ben in een half jaar 10 kg lichter geworden). Zij was bij haar ouders in China een stukkie zwaarder geworden en terug hier wilde ze dat kwijt. Had op 1 dag twee appels gegeten, de volgende dag alleen twee glazen melk gedronken en was nu al 4 kg kwijt!!! Dit vertelde ze me alsof ze Nu Het Wondermiddel had gevonden en dat ik dat vast ook wilde. Ik heb haar gezegd dat ze vast heel veel gepoept had, haar darmen een stuk leger waren, maar ze echt niet in 2 dagen haar vet kwijt was. Absoluut niet de goeroestijl van praten, maar ik dacht Hoe Kun Je In Vredesnaam Zo Stom Zijn en dan ontbreekt me de subtiliteit nog meer dan anders. Ze deed het voor haar vakantie volgende week, zei ze. Tsja.
Verder ben ik vandaag niet gaat sporten. Dat was in mijn geval echt een lastige en goede beslissing: maandag volleybal, dinsdag gewerkt tot half 12, woensdagmorgen zwemmen, woensdagavond volleybal, donderdagochtend yoga (wat uitviel, maar waar ik wel een berg voor op moest fietsen), donderdagavond 3 uur volleybal. Vanochtend wilde ik eigenlijk gaan zwemmen, maar ik merkte gisteren dat mijn lijf zó kapot was, dat een gezonde keuze was om níet te gaan. Veel lastiger dan wel gaan overigens. Ik heb het "uitslapen" tot 8 uur genoten en ben heel tevreden. Vandaag geen sport meer, hoera .
Voor de goede orde: Ik sport normaal alleen maandag, woensdag (2x) en vrijdag, en als het seizoen weer begint nog een wedstrijd in het weekend. Goed, niet weinig, maar niet zo achterlijk overdreven veel als deze week...
Muis, wat je zegt over veggies is heel herkenbaar. Ook hoe lastig andere mensen het vinden. Mijn moeder heeft er echter lol in gekregen, mijn zus eet zelf steeds minder vlees... Na 15 jaar geen vlees begint het langzaam andere mensen te "inspireren"; vooral omdat ik geen prekerige vega ben en ze mij dus niet per definitie in de zeikhoek kunnen zetten . Ideetje voor de bbq: Gooi een reuzenchampignon op de bbq, en een doorgesneden lekker broodje. Als het klaar is serveren met 2 el mouse gekookt van uien en bessenjam, en 2 tl yogonaise met een verse chilipeper erdoor geprut. Is zooooooo lekker! Die mouse kan ingevroren worden, die mayo maak je in 1 minuutje. Fluitje van een cent, en helemaal niet zo vreselijk ongezond. Daarnaast een lekkere maiskolf met kruidenboter (foei ), en ik heb ook nog ergens een recept om polentastukken en maispannekoekjes op de bbq te maken, maar die komen wel een andere keer...
Een volleybalvriendin had bij mij vastgesteld dat ik zo was afgevallen (sorry, ik heb dus wel een weegschaal, en ik hou hem ook, en ben in een half jaar 10 kg lichter geworden). Zij was bij haar ouders in China een stukkie zwaarder geworden en terug hier wilde ze dat kwijt. Had op 1 dag twee appels gegeten, de volgende dag alleen twee glazen melk gedronken en was nu al 4 kg kwijt!!! Dit vertelde ze me alsof ze Nu Het Wondermiddel had gevonden en dat ik dat vast ook wilde. Ik heb haar gezegd dat ze vast heel veel gepoept had, haar darmen een stuk leger waren, maar ze echt niet in 2 dagen haar vet kwijt was. Absoluut niet de goeroestijl van praten, maar ik dacht Hoe Kun Je In Vredesnaam Zo Stom Zijn en dan ontbreekt me de subtiliteit nog meer dan anders. Ze deed het voor haar vakantie volgende week, zei ze. Tsja.
Verder ben ik vandaag niet gaat sporten. Dat was in mijn geval echt een lastige en goede beslissing: maandag volleybal, dinsdag gewerkt tot half 12, woensdagmorgen zwemmen, woensdagavond volleybal, donderdagochtend yoga (wat uitviel, maar waar ik wel een berg voor op moest fietsen), donderdagavond 3 uur volleybal. Vanochtend wilde ik eigenlijk gaan zwemmen, maar ik merkte gisteren dat mijn lijf zó kapot was, dat een gezonde keuze was om níet te gaan. Veel lastiger dan wel gaan overigens. Ik heb het "uitslapen" tot 8 uur genoten en ben heel tevreden. Vandaag geen sport meer, hoera .
Voor de goede orde: Ik sport normaal alleen maandag, woensdag (2x) en vrijdag, en als het seizoen weer begint nog een wedstrijd in het weekend. Goed, niet weinig, maar niet zo achterlijk overdreven veel als deze week...
Muis, wat je zegt over veggies is heel herkenbaar. Ook hoe lastig andere mensen het vinden. Mijn moeder heeft er echter lol in gekregen, mijn zus eet zelf steeds minder vlees... Na 15 jaar geen vlees begint het langzaam andere mensen te "inspireren"; vooral omdat ik geen prekerige vega ben en ze mij dus niet per definitie in de zeikhoek kunnen zetten . Ideetje voor de bbq: Gooi een reuzenchampignon op de bbq, en een doorgesneden lekker broodje. Als het klaar is serveren met 2 el mouse gekookt van uien en bessenjam, en 2 tl yogonaise met een verse chilipeper erdoor geprut. Is zooooooo lekker! Die mouse kan ingevroren worden, die mayo maak je in 1 minuutje. Fluitje van een cent, en helemaal niet zo vreselijk ongezond. Daarnaast een lekkere maiskolf met kruidenboter (foei ), en ik heb ook nog ergens een recept om polentastukken en maispannekoekjes op de bbq te maken, maar die komen wel een andere keer...
vrijdag 23 juli 2010 om 12:01
quote:dubiootje schreef op 23 juli 2010 @ 10:11:
Muis, pijnlijk als je persoonlijk wordt afgerekend bij wat een objectieve evaluatie van je prestaties moet zijn. Wat zou daar de reden voor zijn? Je hebt een hard arbeidsethos, maar daar zul je toch niet op worden afgerekend? Wat is het naar jouw idee dan wel? Wat voor kritiek kreeg je?
Dat kan ik niet zien. Het project kreegn een cijfer. En door elkaar - en jezelf - te boordelen kon dan je eindcijfer hoger of lager uitvallen. Voorbeeld: het cijfer is een 7,5. En door elkaar hoger of lager te waarderen kon het maximaal een halve punt hoger of lager uitvallen. Bij mij lager, bij hen hoger. De beoordeling vond plaats op een schaal van 1 - 5 en het waren 5 vragen die nergens ruimte lieten voor persoonlijke voorkeur.
Degenen met wie ik dat deed zijn op vakantie. Ik wil nog wel een reactie geven, niet inde zin om te zeuren, ruzie te maken, aanpassing etc, maar meer dat ik wil laten weten dat ik eigenlijk nogal (onaangenaam) verrast ben dat er verschil is in cijfers (ook tussen de anderen), dat ik dat niet had verwacht en dat ik teleurgesteld ben dat ze subjectief naar objectieve vragen hebben gekeken.
Muis, pijnlijk als je persoonlijk wordt afgerekend bij wat een objectieve evaluatie van je prestaties moet zijn. Wat zou daar de reden voor zijn? Je hebt een hard arbeidsethos, maar daar zul je toch niet op worden afgerekend? Wat is het naar jouw idee dan wel? Wat voor kritiek kreeg je?
Dat kan ik niet zien. Het project kreegn een cijfer. En door elkaar - en jezelf - te boordelen kon dan je eindcijfer hoger of lager uitvallen. Voorbeeld: het cijfer is een 7,5. En door elkaar hoger of lager te waarderen kon het maximaal een halve punt hoger of lager uitvallen. Bij mij lager, bij hen hoger. De beoordeling vond plaats op een schaal van 1 - 5 en het waren 5 vragen die nergens ruimte lieten voor persoonlijke voorkeur.
Degenen met wie ik dat deed zijn op vakantie. Ik wil nog wel een reactie geven, niet inde zin om te zeuren, ruzie te maken, aanpassing etc, maar meer dat ik wil laten weten dat ik eigenlijk nogal (onaangenaam) verrast ben dat er verschil is in cijfers (ook tussen de anderen), dat ik dat niet had verwacht en dat ik teleurgesteld ben dat ze subjectief naar objectieve vragen hebben gekeken.
